ບົດຄວາມສຶກສາທີ 41
ເຈົ້າສາມາດມີຄວາມສຸກແທ້
“ທຸກຄົນທີ່ຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາກໍມີຄວາມສຸກ ຄືຄົນທີ່ໃຊ້ຊີວິດຕາມແນວທາງຂອງເພິ່ນ.”—ເພງ. 128:1, ລ.ມ.
ເພງ 110 “ຄວາມຍິນດີໃນພະເຢໂຫວາ”
ໃຈຄວາມສຳຄັນ a
1. ເປັນຫຍັງຄວາມສຸກຂອງເຮົາຈຶ່ງຂຶ້ນຢູ່ກັບການເພິ່ງພະເຈົ້າ?
ຄວາມສຸກແທ້ບໍ່ໄດ້ເປັນຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຢູ່ກັບເຮົາພຽງຊົ່ວຄາວ ແຕ່ມັນສາມາດຢູ່ກັບເຮົາໄປຕະຫຼອດ. ຈະເປັນແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ພະເຢຊູອະທິບາຍໃນຄຳບັນຍາຍເທິງພູເຂົາວ່າ “ຄົນທີ່ຮູ້ຕົວວ່າຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກ.” (ມທ. 5:3) ພະເຢຊູຮູ້ວ່າມະນຸດຖືກສ້າງໃຫ້ມີຄວາມຕ້ອງການທີ່ຈະຮູ້ຈັກແລະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທີ່ເປັນຜູ້ສ້າງຕົວເຮົາ. ແລະຍ້ອນພະເຢໂຫວາເປັນ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມສຸກ” ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ທີ່ນະມັດສະການເພິ່ນກໍຈະມີຄວາມສຸກໄດ້ຄືກັນ.—1ຕມ. 1:11
2-3. (ກ) ພະເຢຊູບອກວ່າໃຜອີກທີ່ສາມາດມີຄວາມສຸກ? (ຂ) ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້ ແລະເປັນຫຍັງເລື່ອງນີ້ຈຶ່ງສຳຄັນ?
2 ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກແທ້ກໍຕໍ່ເມື່ອເຮົາບໍ່ມີບັນຫາບໍ? ບໍ່ແມ່ນແບບນັ້ນ. ໃນຄຳບັນຍາຍເທິງພູເຂົາພະເຢຊູໄດ້ບອກບາງຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກແປກໃຈ. ເພິ່ນບອກວ່າ ແມ່ນແຕ່ “ຄົນທີ່ໂສກເສົ້າ” ອາດຈະເປັນຍ້ອນຮູ້ສຶກຜິດກັບສິ່ງທີ່ເຄີຍເຮັດຫຼືຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຈິບັນຫາທີ່ໜັກໜ່ວງກໍມີຄວາມສຸກ. ແລະເພິ່ນຍັງບອກອີກວ່າ “ຄົນທີ່ຖືກຂົ່ມເຫງເພາະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ” ຫຼືຄົນທີ່ “ຖືກຄົນອື່ນດ່າ” ຍ້ອນເປັນລູກສິດຂອງພະເຢຊູກໍມີຄວາມສຸກ. (ມທ. 5:4, 10, 11) ແຕ່ຈະເປັນໄປໄດ້ແທ້ໆບໍທີ່ຈະມີຄວາມສຸກເມື່ອຢູ່ໃນສະພາບການແບບນີ້?
3 ພະເຢຊູສອນເຮົາວ່າ ຄວາມສຸກບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບສະພາບການໃນຊີວິດ ແຕ່ຂຶ້ນຢູ່ກັບການໝາຍເພິ່ງພະເຈົ້າແລະການໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນ. (ຢກບ. 4:8) ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງ 3 ຢ່າງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້.
ອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ
4. ເພື່ອເຮົາຈະມີຄວາມສຸກແທ້ ສິ່ງທຳອິດທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດແມ່ນຫຍັງ? (ຄຳເພງ 1:1-3)
4 ຂັ້ນຕອນທີ 1: ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແທ້ ເຮົາຕ້ອງອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ. ພະເຢຊູບອກວ່າ: “ມະນຸດຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ ບໍ່ແມ່ນຍ້ອນອາຫານຢ່າງດຽວເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍ້ອນຄຳເວົ້າທຸກຄຳທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາ.” (ມທ. 4:4) ພະເຢຊູສົມທຽບຄຳເວົ້າຂອງພະເຈົ້າເປັນຄືກັບອາຫານ. ທັງມະນຸດແລະສັດຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ກິນອາຫານເພື່ອຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້. ແຕ່ມີພຽງມະນຸດເທົ່ານັ້ນທີ່ສາມາດອ່ານຄຳພີໄບເບິນໄດ້ແລະເຂົາເຈົ້າຈຳເປັນຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ມື້ໃດມື້ໜຶ່ງຜ່ານໄປໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ເພາະຜູ້ທີ່ຂຽນຄຳເພງບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກແມ່ນຄົນທີ່ມັກກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍ ແລະລາວຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບກົດໝາຍຂອງເພິ່ນທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ.”—ອ່ານຄຳເພງ 1:1-3, ລ.ມ. b
5-6. (ກ) ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຄຳພີໄບເບິນ? (ຂ) ການອ່ານຄຳພີໄບເບິນຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ?
5 ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຮັກເຮົາ ເພິ່ນຈຶ່ງບອກເຮົາຜ່ານທາງຄຳພີໄບເບິນວ່າ ເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະມີຄວາມສຸກ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມີຊີວິດແບບໃດ ເຮົາຕ້ອງເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນແລະໃຫ້ເພິ່ນຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາ. ແລະເຮົາຍັງໄດ້ຮຽນຮູ້ຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາໄວ້ໃນອະນາຄົດ. (ຢເຣ. 29:11) ການຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງເຫຼົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກ.
6 ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຮູ້ວ່າຄຳພີໄບເບິນມີຄຳແນະນຳທີ່ດີທີ່ໃຊ້ໄດ້ແທ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ. ເມື່ອເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳເຫຼົ່ານັ້ນ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກ. ເມື່ອໃດທີ່ເຈົ້າຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນມີບັນຫາ ຂໍໃຫ້ໃຊ້ເວລາຫຼາຍຂຶ້ນເພື່ອອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະຄິດຕຶກຕອງສິ່ງທີ່ອ່ານ. ພະເຢຊູບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ຈະມີຄວາມສຸກແມ່ນຄົນທີ່ໄດ້ຍິນຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າແລະເຮັດຕາມສິ່ງນັ້ນ!”—ລກ. 11:28
7. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດຈາກການອ່ານຄຳພີໄບເບິນ?
7 ຕອນທີ່ເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ຢ່າຟ້າວອ່ານຈົນບໍ່ໄດ້ຄິດຕຶກຕອງສິ່ງທີ່ອ່ານ. ລອງຄິດເຖິງຕົວຢ່າງນີ້: ເຈົ້າເຄີຍເປັນແບບນີ້ບໍ? ມີໝູ່ຄົນໜຶ່ງໄດ້ເຮັດອາຫານທີ່ແຊບໆໃຫ້ເຈົ້າກິນ. ແຕ່ເຈົ້າພັດຟ້າວກິນໄວໂພດຫຼືຄິດເຖິງແຕ່ເລື່ອງອື່ນຈົນລືມຄິດເລີຍວ່າອາຫານນັ້ນແຊບສ່ຳໃດ. ແຕ່ຫຼັງຈາກທີ່ກິນແລ້ວໆ ເຈົ້າຈຶ່ງນຶກອອກວ່າເຈົ້າບໍ່ໜ້າຈະກິນໄວເລີຍ ແຕ່ໜ້າຈະຄ່ອຍໆກິນຄ່ອຍໆຫຍ້ຳເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ລົດຊາດອາຫານ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນໄວໂພດຫຼືອ່ານແບບຜ່ານໆ ເຮົາກໍຈະບໍ່ມ່ວນກັບການອ່ານແລະບໍ່ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສອນ. ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາໃຊ້ເວລາອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ນຶກພາບເຖິງເຫດການ ຈິນຕະນາການວ່າເຮົາໄດ້ຍິນສຽງຫຍັງແດ່ ແລະຄິດຕຶກຕອງເລື່ອງນັ້ນ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກແລະມ່ວນກັບການອ່ານຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍຂຶ້ນ.
8. “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ” ມີໜ້າທີ່ຫຍັງ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ)
8 ພະເຢຊູໄດ້ແຕ່ງຕັ້ງ “ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມ” ເພື່ອຈັດກຽມອາຫານທາງຄວາມເຊື່ອໃຫ້ກັບເຮົາໃນເວລາທີ່ເໝາະສົມ ແລະເຮົາກໍໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງທາງດ້ານຄວາມເຊື່ອເປັນຢ່າງດີ. c (ມທ. 24:45) ທາດທີ່ສັດຊື່ແລະສຸຂຸມໄດ້ໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເປັນຫຼັກໃນການຈັດກຽມສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເສີມຄວາມເຊື່ອໃຫ້ກັບເຮົາ. (1ທຊ. 2:13) ການຈັດກຽມເຫຼົ່ານີ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ຄວາມຄິດຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກອ່ານປຶ້ມຫໍສັງເກດການແລະຕື່ນເຖີດ! ແລະບົດຄວາມຕ່າງໆທີ່ຢູ່ໃນເວັບໄຊ jw.org ກຽມການປະຊຸມກາງອາທິດແລະທ້າຍອາທິດ ແລະເບິ່ງລາຍການໂທລະທັດ JW ທີ່ອອກທຸກເດືອນ. ຖ້າເຮົາອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນເລື້ອຍໆ ເຮົາກໍຈະສາມາດເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນທີ 2 ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້ໄດ້.
ໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ
9. ຂັ້ນຕອນທີ 2 ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້ແມ່ນຫຍັງ?
9 ຂັ້ນຕອນທີ 2: ເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແທ້ ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ. ຜູ້ຂຽນຄຳເພງບອກວ່າ: “ທຸກຄົນທີ່ຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາກໍມີຄວາມສຸກ ຄືຄົນທີ່ໃຊ້ຊີວິດຕາມແນວທາງຂອງເພິ່ນ.” (ເພງ. 128:1, ລ.ມ.) ການຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາໝາຍຄວາມວ່າ ເຮົານັບຖືພະເຢໂຫວາຫຼາຍຈົນບໍ່ຢາກເຮັດສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເສຍໃຈ. (ສຸພາ. 16:6) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນພະຍາຍາມທີ່ຈະເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດເຊິ່ງຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ. (2ກຣ. 7:1) ແລະເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກຫຼາຍກວ່າ ຖ້າເຮົາເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາມັກແລະບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງ.—ເພງ. 37:27; 97:10; ໂຣມ 12:9
10. ຕາມໂຣມ 12:2 ເຮົາມີໜ້າທີ່ຫຍັງ?
10 ອ່ານໂຣມ 12:2. ເຮົາອາດຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາມີສິດທີ່ຈະບອກວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດ. ແຕ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕາມ ມາດຕະຖານນັ້ນນຳ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຄົນໜຶ່ງອາດຮູ້ວ່າລັດຖະບານມີສິດກຳນົດຄວາມໄວໃນການຂັບຂີ່. ແຕ່ລາວອາດບໍ່ຢາກເຮັດຕາມ ກົດລະບຽບນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຂັບໄວເກີນກຳນົດ. ຖ້າເຮົາເຊື່ອວ່າມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາດີທີ່ສຸດ ເຮົາກໍຈະໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານນັ້ນ. (ສຸພາ. 12:28) ດາວິດກໍຮູ້ສຶກແບບນັ້ນຄືກັນ. ລາວບອກກັບພະເຢໂຫວາວ່າ “ພະອົງເຮັດໃຫ້ລູກຮູ້ຫົນທາງຂອງຊີວິດ. ລູກມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ຢູ່ນຳພະອົງ. ການທີ່ໄດ້ຢູ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງພະອົງເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ.”—ເພງ. 16:11, ລ.ມ.
11-12. (ກ) ເມື່ອເຮົາມີບັນຫາຫຼືທໍ້ໃຈ ເຮົາຕ້ອງລະວັງຫຍັງ? (ຂ) ຟີລິບປອຍ 4:8 ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເລືອກການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈແນວໃດ?
11 ເມື່ອເຮົາມີບັນຫາຫຼືຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ ເຮົາອາດຢາກຈະເຮັດບາງຢ່າງທີ່ຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ກັງວົນເລື່ອງນັ້ນຫຼາຍເກີນໄປ. ເປັນເລື່ອງທຳມະດາທີ່ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາກຽດຊັງ.—ອຟຊ. 5:10-12, 15-17
12 ໃນຈົດໝາຍທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງໃນເມືອງຟີລິບປອຍ ໂປໂລໄດ້ກະຕຸ້ນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄິດເຖິງ “ສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ ສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດ ສິ່ງທີ່ໜ້າຮັກ . . . ແລະສິ່ງທີ່ດີ.” (ອ່ານຟີລິບປອຍ 4:8) ເຖິງວ່າໂປໂລຈະບໍ່ໄດ້ຂຽນຢ່າງເຈາະຈົງກ່ຽວກັບການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ ແຕ່ສິ່ງທີ່ລາວຂຽນກໍຄວນມີຜົນຕໍ່ການເລືອກການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈຂອງເຮົາ. ລອງເຮັດແບບນີ້: ທຸກບ່ອນທີ່ມີຄຳວ່າ “ສິ່ງ” ໃຫ້ແທນດ້ວຍຄຳວ່າ “ເພງ” “ໜັງ” “ປຶ້ມນິຍາຍ” ຫຼື “ເກມ.” ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າສິ່ງໃດທີ່ພະເຢໂຫວາມັກແລະສິ່ງໃດທີ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ມັກ. ເຮົາຢາກໃຊ້ຊີວິດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບມາດຕະຖານອັນສູງສົ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. (ເພງ. 119:1-3) ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍຈະມີໃຈຮູ້ຜິດຮູ້ຖືກທີ່ສະອາດແລະສາມາດເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນທີ 3 ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້ໄດ້.—ກຈກ. 23:1
ໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ
13. ຂັ້ນຕອນທີ 3 ທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້ແມ່ນຫຍັງ? (ໂຢຮັນ 4:23, 24)
13 ຂັ້ນຕອນທີ 3: ໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງເຈົ້າ. ຍ້ອນພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ສ້າງເຮົາ ເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງນະມັດສະການເພິ່ນ. (ພນມ. 4:11; 14:6, 7) ດັ່ງນັ້ນ ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດເຮົາຄວນຈະເປັນການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາໃນແບບທີ່ເພິ່ນຍອມຮັບ ເຊິ່ງກໍຄື “ໂດຍໃຫ້ພະລັງຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳແລະນະມັດສະການແບບທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຈິງ.” (ອ່ານໂຢຮັນ 4:23, 24) ເຮົາຢາກໃຫ້ພະລັງຂອງພະເຈົ້າຊີ້ນຳເພື່ອທີ່ເຮົາຈະນະມັດສະການເພິ່ນໃນແບບທີ່ສອດຄ່ອງກັບຄວາມຈິງທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ເຮົາຕ້ອງໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ ເຖິງວ່າເຮົາຈະຢູ່ໃນປະເທດທີ່ວຽກປະກາດຖືກຈຳກັດຫຼືຖືກສັ່ງຫ້າມກໍຕາມ. ໃນປັດຈຸບັນ ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາຫຼາຍກວ່າ 100 ຄົນຖືກຈັບເຂົ້າຄຸກຍ້ອນເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. d ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກກັບສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດໄດ້ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການອະທິດຖານ ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະບອກຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ເລື່ອງຂອງພະເຢໂຫວາແລະການປົກຄອງຂອງເພິ່ນ. ເມື່ອເຮົາຖືກດ່າຫຼືຖືກຂົ່ມເຫງ ເຮົາກໍມີຄວາມສຸກທີ່ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢູ່ກັບເຮົາແລະຈະໃຫ້ລາງວັນກັບເຮົາ.—ຢກບ. 1:12; 1ປຕ. 4:14
ປະສົບການຈາກຊີວິດຈິງ
14. ເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຍັງໜຸ່ມທີ່ຢູ່ໃນປະເທດຕັດຊິກກິດສະຖານ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
14 ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາບາງຄົນເຈິສະພາບການທີ່ຍາກຫຼາຍ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກແທ້ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຕາມ 3 ຂັ້ນຕອນທີ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງກ່ອນໜ້ານີ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພີ່ນ້ອງໂຈວິເດິນ ໂບໂບໂຈນ໋ອບ ອາຍຸ 19 ປີທີ່ຢູ່ໃນປະເທດຕັດຊິກກິດສະຖານຍ້ອນບໍ່ຍອມເປັນທະຫານ. ໃນວັນທີ 4 ຕຸລາ 2019 ລາວຖືກລັກພາໂຕ ຖືກຂັງຄຸກເປັນເວລາຫຼາຍເດືອນ ແລະຖືກປະຕິບັດແບບອາດຊະຍາກອນ. ນີ້ເປັນເລື່ອງທີ່ບໍ່ຍຸຕິທຳແລະເລື່ອງນີ້ໄດ້ຖືກເຜີຍແຜ່ໄປໃນຫຼາຍປະເທດ. ມີການລາຍງານວ່າ ພີ່ນ້ອງຄົນນີ້ຖືກທຸບຕີແລະຖືກກົດດັນໃຫ້ນຸ່ງເຄື່ອງແບບຂອງທະຫານແລະສາບານຕົວວ່າຈະເປັນທະຫານ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວກໍຖືກຕັດສິນລົງໂທດແລະຖືກສົ່ງໄປຄ້າຍແຮງງານ. ໃນທີ່ສຸດ ປະທານປະເທດກໍໄດ້ຍົກໂທດໃຫ້ລາວແລະສັ່ງໃຫ້ປ່ອຍໂຕລາວ. ຕະຫຼອດເວລາທີ່ຢູ່ຫັ້ນ ໂຈວິເດິນໄດ້ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ແລະຍັງມີຄວາມສຸກໄດ້. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນລາວຮູ້ວ່າໂຕເອງຈຳເປັນຕ້ອງເພິ່ງພະເຈົ້າສະເໝີ.
ໂຈວິເດິນອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ໃຊ້ຊີວິດຕາມຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດຂອງລາວ (ເບິ່ງຂໍ້ 15-17)
15. ຕອນທີ່ໂຈວິເດິນຢູ່ໃນຄຸກ ລາວໄດ້ອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແນວໃດ?
15 ຕອນທີ່ຢູ່ໃນຄຸກໂຈວິເດິນໄດ້ອ່ານແລະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຖິງວ່າລາວຈະບໍ່ມີຄຳພີໄບເບິນແລະປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການ. ແຕ່ລາວເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ຕອນທີ່ພີ່ນ້ອງທ້ອງຖິ່ນເອົາອາຫານມາສົ່ງໃຫ້ລາວ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂຽນຂໍ້ພະຄຳພີປະຈຳວັນໃສ່ຖົງອາຫານນັ້ນນຳ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງສາມາດອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະຄິດຕຶກຕອງໃນທຸກໆມື້. ຫຼັງຈາກທີ່ລາວຖືກປ່ອຍໂຕ ລາວກໍໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳກັບຜູ້ທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ເຈິບັນຫາໜັກໆວ່າ “ໃຫ້ໃຊ້ອິດສະຫຼະຢ່າງເຕັມທີເພື່ອຈະຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນໂດຍການອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການ.”
16. ໂຈວິເດິນຄິດເຖິງເລື່ອງຫຍັງແດ່?
16 ໂຈວິເດິນໃຊ້ຊີວິດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ. ແທນທີ່ລາວຈະຄິດເຖິງຄວາມຕ້ອງການທີ່ຜິດໆແລະເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີ ລາວໄດ້ຄິດເຖິງພະເຢໂຫວາແລະສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຫັນວ່າສຳຄັນ. ລາວຮູ້ສຶກປະທັບໃຈກັບສິ່ງຕ່າງໆທີ່ພະເຢໂຫວາສ້າງ. ທຸກໆເຊົ້າລາວມັກຟັງສຽງນົກຮ້ອງ. ແລະໃນຕອນກາງຄືນລາວມັກຈະແນມເບິ່ງເດືອນແລະດາວ. ລາວບອກວ່າ “ຂອງຂວັນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກແລະມີກຳລັງໃຈ.” ເມື່ອເຮົາເຫັນຄ່າທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຈັດກຽມໃຫ້ເຮົາ ບໍ່ວ່າຈະເປັນອາຫານທາງດ້ານຮ່າງກາຍແລະຄວາມຮູ້ທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກແລະສາມາດອົດທົນກັບບັນຫາໄດ້.
17. 1 ເປໂຕ 1:6, 7 ຊ່ວຍຜູ້ທີ່ອາດຈະເຈິກັບສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັບໂຈວິເດິນແນວໃດ?
17 ໂຈວິເດິນຍັງໄດ້ໃຫ້ການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເປັນສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດ. ລາວຮູ້ວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ຄືກັບຄຳເວົ້າຂອງພະເຢຊູທີ່ບອກວ່າ “ເຈົ້າຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ແລະຮັບໃຊ້ພະອົງພຽງຜູ້ດຽວ.” (ລກ. 4:8) ພວກຜູ້ບັນຊາການແລະທະຫານຄົນອື່ນໆຢາກໃຫ້ໂຈວິເດິນເຊົາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ໂຈວິເດິນໄດ້ອະທິດຖານທຸກເຊົ້າທຸກແລງເພື່ອຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍລາວບໍ່ໃຫ້ຍອມແພ້ແລະຮັກສາຄວາມສັດຊື່. ເຖິງວ່າໂຈວິເດິນຈະເຈິຄວາມບໍ່ຍຸຕິທຳຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ລາວກໍຍັງຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ຕອນນີ້ລາວມີຄວາມສຸກຫຼາຍເພາະຫຼັງຈາກທີ່ລາວຖືກລັກພາໂຕ ຖືກທຸບຕີ ແລະຖືກຂັງຄຸກ ລາວກໍມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.—ອ່ານ 1 ເປໂຕ 1:6, 7
18. ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປໄດ້ແນວໃດ?
18 ພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະມີຄວາມສຸກແທ້. ຖ້າເຮົາເຮັດຕາມ 3 ຂັ້ນຕອນທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້ ເຮົາກໍຈະມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປເຖິງວ່າຈະມີບັນຫາ. ແລະເຮົາກໍຈະສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ: “ປະຊາຊົນທີ່ມີພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກ.”—ເພງ. 144:15, ລ.ມ.
ເພງ 89 ຟັງ ເຮັດຕາມ ແລ້ວຈະໄດ້ພອນ
a ຫຼາຍຄົນທຸກມື້ນີ້ຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະມີຄວາມສຸກ ເພາະເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າການເປັນຄົນລ່ຳລວຍ ມີຊື່ສຽງ ຫຼືມີອຳນາດຈະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກ. ແຕ່ຕອນທີ່ພະເຢຊູຢູ່ເທິງໂລກນີ້ ເພິ່ນບອກຜູ້ຄົນໃຫ້ຮູ້ວ່າເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະມີຄວາມສຸກ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງ 3 ຢ່າງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກແທ້.
b ຄຳເພງ 1:1-3 (ລ.ມ.): “ຄົນທີ່ມີຄວາມສຸກແມ່ນຄົນທີ່ບໍ່ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຄົນຊົ່ວ ບໍ່ຢືນຢູ່ໃນທາງຂອງຄົນທີ່ເຮັດຜິດ ແລະບໍ່ມັກນັ່ງນຳຄົນທີ່ເຍາະເຍີ້ຍສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ລາວມັກກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍ ແລະລາວຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບກົດໝາຍຂອງເພິ່ນທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ. ລາວຈະເປັນຄືກັບຕົ້ນໄມ້ທີ່ປູກໄວ້ຢູ່ແຄມນ້ຳເຊິ່ງເປັນຕົ້ນໄມ້ທີ່ເກີດໝາກຕາມລະດູແລະໃບກໍບໍ່ຫ່ຽວບໍ່ແຫ້ງຈັກເທື່ອ. ທຸກສິ່ງທີ່ລາວເຮັດກໍຈະສຳເລັດໝົດ.”
c ເບິ່ງບົດຄວາມທີ່ຊື່ວ່າ “ເຈົ້າຮັບອາຫານໃນເວລາອັນເໝາະບໍ?” ໃນຫໍສັງເກດການ 15 ສິງຫາ 2014 (ພາສາໄທ)
d ໃຫ້ເບິ່ງຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມໃນຫົວຂໍ້ “ຕິດຄຸກເພາະຄວາມເຊື່ອ” ໃນເວັບໄຊ jw.org (ພາສາໄທ)
e ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ໃນຮູບຈຳລອງເຫດການ ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຖືກຈັບແລະຖືກພາໄປຂຶ້ນສານເພື່ອດຳເນີນຄະດີ. ໃນຕອນນັ້ນມີພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນມາໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວ.
