ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງບໍ່ເຮັດສົງຄາມທັງໆທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນໃນສະໄໝກ່ອນກໍຍັງເຮັດ?
ໃນລະຫວ່າງສົງຄາມໂລກຄັ້ງທີ II ທະຫານນາຊີໄດ້ຮ້ອງໃສ່ພະຍານພະເຢໂຫວາກຸ່ມໜຶ່ງວ່າ “ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ຍອມຕໍ່ສູ້ກັບຝຣັ່ງຫຼືອັງກິດ ພວກເຈົ້າທຸກຄົນຈະຕ້ອງຕາຍ!” ເຖິງວ່າຈະຖືກຂູ່ແບບນີ້ ແຕ່ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດຝ່າຝືນກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ. ການເຮັດແບບນີ້ຕ້ອງໃຊ້ຄວາມກ້າຫານຫຼາຍແທ້ໆ! ເຂົາເຈົ້າເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ເຮົາ ແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່າພະຍານພະເຢໂຫວາຄິດແນວໃດໃນເລື່ອງສົງຄາມ. ເຮົາບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມເຮັດສົງຄາມ ແລະຮັກສາຄວາມເປັນກາງເຖິງຈະຖືກຂູ່ວ່າຈະຖືກຂ້າກໍຕາມ.
ບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນທີ່ເອີ້ນໂຕເອງວ່າຄລິດສະຕຽນຈະເຫັນດີກັບເລື່ອງນີ້. ຫຼາຍຄົນເຊື່ອວ່າຄລິດສະຕຽນຄວນປົກປ້ອງປະເທດຊາດ. ເຂົາເຈົ້າອາດຫາເຫດຜົນວ່າ ‘ຊາວອິດສະຣາເອນໃນສະໄໝກ່ອນເຊິ່ງເປັນປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າກໍຍັງເຮັດສົງຄາມ ແລ້ວເປັນຫຍັງຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້ຈຶ່ງບໍ່ເຮັດ?’ ເມື່ອເຈິຄຳຖາມນີ້ ເຈົ້າຈະຕອບແນວໃດ? ເຮົາຄວນອະທິບາຍວ່າ ຍ້ອນສະພາບການຂອງຊາວອິດສະຣາເອນໃນສະໄໝກ່ອນຕ່າງຈາກສະພາບການຂອງຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຄວາມແຕ່ກຕ່າງ 5 ຢ່າງນຳກັນ.
1. ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າທຸກຄົນເປັນຊາດດຽວກັນ
ໃນສະໄໝກ່ອນ ພະເຢໂຫວາໄດ້ເລືອກຊາດໜຶ່ງໃຫ້ເປັນປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ ນັ້ນກໍຄືຊາດອິດສະຣາເອນ. ພະເຢໂຫວາເອີ້ນຊາດອິດສະຣາເອນວ່າ “ຊັບສົມບັດພິເສດຂອງເຮົາທີ່ເຮົາໄດ້ເລືອກໄວ້.” (ອພຍ. 19:5, ລ.ມ.) ພະເຈົ້າຍັງໄດ້ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີອານາເຂດເປັນຂອງໂຕເອງ. ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອພະເຈົ້າສັ່ງຊາດອິດສະຣາເອນໃຫ້ໄປຕໍ່ສູ້ກັບຊາດອື່ນ ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຕໍ່ສູ້ຫຼືຂ້າຜູ້ທີ່ນະມັດນະການພະເຢໂຫວາຄືກັບເຂົາເຈົ້າ. a
ໃນປັດຈຸບັນ ຜູ້ນະມັດສະການແທ້ມາຈາກ “ທຸກປະເທດ ທຸກຕະກູນ ທຸກຊົນຊາດ ແລະທຸກພາສາ.” (ພນມ. 7:9) ຖ້າເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄປຕໍ່ສູ້ໃນສົງຄາມ ເຂົາເຈົ້າອາດຈະຕ້ອງຕໍ່ສູ້ຫຼືເຖິງຂັ້ນຂ້າຜູ້ທີ່ນະມັດສະການພະເຢໂຫວານຳກັນ.
2. ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ສັ່ງຊາວອິດສະຣາເອນໃຫ້ເຮັດສົງຄາມ
ໃນສະໄໝກ່ອນ ພະເຢໂຫວາຈະເປັນຜູ້ບອກຊາວອິດສະຣາເອນວ່າ ຕອນໃດທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງອອກໄປເຮັດສົງຄາມແລະເຮັດຍ້ອນຫຍັງ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ພະເຈົ້າໄດ້ສັ່ງໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນໄປຕໍ່ສູ້ກັບຊາວການາອານທີ່ມີຊື່ສຽງວ່າເປັນຄົນທີ່ນະມັດສະການຜີປີສາດ ເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ ແລະເອົາລູກໄປເຜົາບູຊາຍັນ. ພະເຢໂຫວາສັ່ງຊາວອິດສະຣາເອນໃຫ້ກຳຈັດຄວາມຊົ່ວອອກໄປຈາກແຜ່ນດິນຕາມຄຳສັນຍາເພື່ອຊາວອິດສະຣາເອນຈະບໍ່ເຮັດຊົ່ວຄືກັບເຂົາເຈົ້າ. (ລລວ. 18:24, 25) ຫຼັງຈາກທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນເຂົ້າໄປຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຕາມຄຳສັນຍາແລ້ວ ບາງເທື່ອພະເຈົ້າກໍໄດ້ສັ່ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ອອກໄປຕໍ່ສູ້ເພື່ອປົກປ້ອງແຜ່ນດິນຂອງໂຕເອງ. (2ຊມ. 5:17-25) ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ຢາກໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນອອກໄປຕໍ່ສູ້ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຢາກເຮັດເອງ. ຖ້າເຂົາເຈົ້າບໍ່ຟັງ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບຜົນທີ່ບໍ່ດີ.—ຈຊບ. 14:41-45; 2ຂຄ. 35:20-24
ໃນປັດຈຸບັນ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ມະນຸດເຮັດສົງຄາມ. ຊາດຕ່າງໆຕໍ່ສູ້ກັນກໍຍ້ອນຜົນປະໂຫຍດຂອງໂຕເອງ ບໍ່ແມ່ນຜົນປະໂຫຍດຂອງພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າອາດຈະເຮັດສົງຄາມຍ້ອນຢາກຂະຫຍາຍອານາເຂດ ຜົນປະໂຫຍດທາງເສດຖະກິດ ຜົນປະໂຫຍດທາງການເມືອງຫຼືອື່ນໆ. ແຕ່ຖ້າບາງຄົນອ້າງວ່າເຂົາເຈົ້າຕໍ່ສູ້ໃນນາມຂອງພະເຈົ້າເພື່ອປົກປ້ອງສາສະໜາຂອງໂຕເອງ ຫຼືຂ້າສັດຕູຂອງພະເຈົ້າເດ? ພະເຢໂຫວາບໍ່ຢາກໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ ເພາະພະເຢໂຫວາຈະເປັນຜູ້ປົກປ້ອງຜູ້ນະມັດສະການແທ້ຂອງເພິ່ນ ແລະຈະທຳລາຍພວກສັດຕູໃນສົງຄາມອາມາເຄໂດນທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ. (ພນມ. 16:14, 16) ໃນສົງຄາມຄັ້ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ກອງທັບທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນເປັນຜູ້ຕໍ່ສູ້ ບໍ່ແມ່ນໃຫ້ຜູ້ນະມັດສະການທີ່ຢູ່ເທິງໂລກນີ້ເປັນຜູ້ຕໍ່ສູ້.—ພນມ. 19:11-15
3. ຊາວອິດສະຣາເອນໄວ້ຊີວິດຜູ້ທີ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ
ໃນທຸກມື້ນີ້ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊາດໃດໃນໂລກບໍ ຄືກັບທີ່ເພິ່ນຕໍ່ສູ້ເມືອງເຢຣິໂກເພື່ອຊາວອິດສະຣາເອນ?
ໃນສະໄໝກ່ອນ ທະຫານອິດສະຣາເອນມັກຈະສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ຜູ້ທີ່ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າຈະຂ້າສະເພາະຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງໃຫ້ຂ້າເທົ່ານັ້ນ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສອງຕົວຢ່າງເຫຼົ່ານີ້ນຳກັນ. ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນທຳລາຍເມືອງເຢຣິໂກ ຊາວອິດສະຣາເອນໄດ້ໄວ້ຊີວິດຣາຮາບແລະຄອບຄົວຂອງລາວຍ້ອນລາວສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢໂຫວາ. (ຢຊ. 2:9-16; 6:16, 17) ຕໍ່ມາຊາວອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ໄວ້ຊີວິດຊາວເມືອງກິເບໂອນທັງໝົດຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຢ້ານຢຳພະເຢໂຫວາ.—ຢຊ. 9:3-9, 17-19
ໃນປັດຈຸບັນ ທະຫານຈະຂ້າໝົດທຸກຄົນ ແມ່ນແຕ່ຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ. ບາງເທື່ອເຂົາເຈົ້າກໍຂ້າຜູ້ບໍລິສຸດນຳ.
4. ລະຫວ່າງທີ່ເຮັດສົງຄາມ ຊາວອິດສະຣາເອນເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງເທົ່ານັ້ນ
ໃນສະໄໝກ່ອນ ພະເຢໂຫວາສັ່ງທະຫານອິດສະຣາເອນໃຫ້ສູ້ຮົບຕາມວິທີທີ່ເພິ່ນບອກ. ບາງເທື່ອພະເຢໂຫວາກໍບອກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄປເຈລະຈາກັບຝ່າຍກົງກັນຂ້າມວ່າ “ຕ້ອງເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະບໍ່ຖືກໂຈມຕີ.” (ພບຍ. 20:10, ລ.ມ.) ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຍັງຄາດໝາຍໃຫ້ທະຫານອິດສະຣາເອນອະນາໄມຮ່າງກາຍແລະຄ້າຍພັກໃຫ້ສະອາດ ແລະເຮັດຕາມມາດຕະຖານດ້ານສິນລະທຳຂອງເພິ່ນ. (ພບຍ. 23:9-14) ທະຫານຂອງຊາດອື່ນໆທີ່ຢູ່ໃກ້ກັບຊາດອິດສະຣາເອນມັກຈະຂົ່ມຂືນຜູ້ຍິງທີ່ເຂົາເຈົ້າຈັບມາໄດ້. ແຕ່ພະເຢໂຫວາຫ້າມທະຫານອິດສະຣາເອນບໍ່ໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ທີ່ຈິງ ເພິ່ນສັ່ງເຂົາເຈົ້າວ່າ ຖ້າຢາກແຕ່ງດອງກັບຜູ້ຍິງທີ່ເຂົາເຈົ້າຈັບມາໄດ້ ກໍຕ້ອງລໍຖ້າໃຫ້ຄົບໜຶ່ງເດືອນກ່ອນ.—ພບຍ. 21:10-13
ໃນປັດຈຸບັນ ປະເທດຕ່າງໆສ່ວນໃຫຍ່ໄດ້ເຮັດຂໍ້ຕົກລົງລະຫວ່າງປະເທດ. ຂໍ້ຕົກລົງເຫຼົ່ານັ້ນເຮັດໄວ້ເພື່ອປົກປ້ອງປະຊາຊົນ ແຕ່ປະເທດເຫຼົ່ານັ້ນກໍບໍ່ຄ່ອຍເຮັດຕາມ.
5. ພະເຈົ້າຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊາດຂອງເພິ່ນ
ໃນທຸກມື້ນີ້ ທະຫານໄດ້ໄວ້ຊີວິດຄົນທີ່ເຊື່ອໃນພະເຈົ້າບໍ ຄືກັບທີ່ທະຫານອິດສະຣາເອນໄວ້ຊີວິດຣາຮາບກັບຄອບຄົວຂອງລາວຕອນທີ່ຍຶດເມືອງເຢຣິໂກ?
ໃນສະໄໝກ່ອນ ພະເຢໂຫວາຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊາວອິດສະຣາເອນ. ເພິ່ນເຮັດການອັດສະຈັນເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຊະນະຫຼາຍເທື່ອ. ເຊັ່ນ ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຊາວອິດສະຣາເອນໃຫ້ຊະນະເມືອງເຢຣິໂກໂດຍສັ່ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ “ຮ້ອງສຽງດັງໆ ແລ້ວກຳແພງກໍພັງລົງມາທັນທີ.” ນີ້ກໍເລີຍເຮັດໃຫ້ຊາວອິດສະຣາເອນສາມາດຍຶດເມືອງເຢຣິໂກໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ. (ຢຊ. 6:20, ລ.ມ.) ແລ້ວຕອນທີ່ຊາວອິດສະຣາເອນຕໍ່ສູ້ກັບຊາວອະໂມຣີດເດ? ເຂົາເຈົ້າເອົາຊະນະຊາວອະໂມຣີດໄດ້ແນວໃດ? “ພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດໃຫ້ໝາກເຫັບໃຫຍ່ຕົກໃສ່ພວກເຂົາ. ຄົນທີ່ຕາຍຍ້ອນໝາກເຫັບຕົກໃສ່ກໍມີຫຼາຍກວ່າຄົນທີ່ຖືກພວກອິດສະຣາເອນຂ້າ.”—ຢຊ. 10:6-11
ໃນປັດຈຸບັນ ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຕໍ່ສູ້ເພື່ອຊາດໃດໃນໂລກນີ້ ເພາະການປົກຄອງຂອງເພິ່ນທີ່ມີພະເຢຊູເປັນກະສັດ “ບໍ່ໄດ້ເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງໂລກນີ້.” (ຢຮ. 18:36) ແຕ່ຍ້ອນຊາຕານມີອຳນາດເໜືອອຳນາດການປົກຄອງຂອງມະນຸດທັງໝົດ ໂລກເຮົາຈຶ່ງມີສົງຄາມທີ່ເປັນຕາຢ້ານ ເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຊາຕານຊົ່ວຮ້າຍຫຼາຍສ່ຳໃດ.—ລກ. 4:5, 6; 1ຢຮ. 5:19
ຄລິດສະຕຽນແທ້ເປັນຜູ້ສ້າງສັນຕິສຸກ
ເຮົາໄດ້ຮຽນແລ້ວວ່າເຮົາບໍ່ເຮັດສົງຄາມກໍຍ້ອນສະພາບການຂອງເຮົາທຸກມື້ນີ້ຕ່າງກັນຫຼາຍກັບສະພາບການຂອງຊາດອິດສະຣາເອນສະໄໝກ່ອນ. ແຕ່ຍັງມີເຫດຜົນອື່ນໆອີກທີ່ເຮົາບໍ່ເຮັດສົງຄາມ ເຊັ່ນ: ພະເຢໂຫວາບອກລ່ວງໜ້າວ່າໃນສະໄໝສຸດທ້າຍຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບການສອນຈາກພະເຢໂຫວາ “ຈະບໍ່ມີໃຜຝຶກເຮັດສົງຄາມ” ແລະຈະບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມໃນການເຮັດສົງຄາມນຳ. (ເອຊາ. 2:2-4) ນອກຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູຍັງໄດ້ບອກວ່າ ລູກສິດຂອງເພິ່ນບໍ່ໄດ້ເປັນ “ຄົນຂອງໂລກນີ້.” ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ເຂົ້າຂ້າງການປົກຄອງຂອງຝ່າຍໃດຝ່າຍໜຶ່ງໃນໂລກນີ້.—ຢຮ. 15:19
ພະເຢຊູຍັງໄດ້ບອກໃຫ້ພວກລູກສິດເຮັດຫຼາຍກວ່ານັ້ນ. ເພິ່ນສັ່ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຫຼີກລ່ຽງຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ດີທີ່ຈະພາໄປສູ່ການຄຽດແຄ້ນ ການໃຈຮ້າຍ ແລະເຖິງຂັ້ນເຮັດສົງຄາມ. (ມທ. 5:21, 22) ນອກຈາກນັ້ນ ເພິ່ນຍັງໄດ້ສັ່ງພວກລູກສິດໃຫ້ເປັນ “ຄົນທີ່ສ້າງສັນຕິ” ແລະຮັກສັດຕູ.—ມທ. 5:9, 44
ແລ້ວເຮົາແຕ່ລະຄົນເດ ຄວນເຮັດແນວໃດ? ແນ່ນອນວ່າເຮົາຄືຊິບໍ່ຢາກໄປຕໍ່ສູ້ໃນສົງຄາມ ແຕ່ເຮົາອາດຈະບໍ່ມັກພີ່ນ້ອງບາງຄົນເອົາແທ້ເອົາວ່າຈົນຜິດຖຽງກັບລາວແລະສ້າງຄວາມແຕກແຍກໃນປະຊາຄົມບໍ? ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ເຮົາຄວນພະຍາຍາມທີ່ຈະກຳຈັດຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ອອກໄປ.—ຢກບ. 4:1, 11
ເຖິງວ່າເຮົາຈະບໍ່ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບສົງຄາມ ແຕ່ເຮົາກໍຕ້ອງພະຍາຍາມທີ່ຈະສ້າງສັນຕິສຸກແລະເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮັກກັນຫຼາຍຂຶ້ນ. (ຢຮ. 13:34, 35) ຂໍໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຮັກສາຄວາມເປັນກາງແລະລໍຖ້າມື້ທີ່ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ໂລກນີ້ບໍ່ມີສົງຄາມອີກຕໍ່ໄປ.—ເພງ. 46:9
a ບາງເທື່ອຊາວອິດສະຣາເອນຈາກຕະກູນໜຶ່ງກໍຕໍ່ສູ້ກັບອີກຕະກູນໜຶ່ງ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ພໍໃຈທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ. (1ກສ. 12:24) ແຕ່ບາງເທື່ອເພິ່ນກໍຍອມໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕໍ່ສູ້ກັນ ເພາະບາງຕະກູນບໍ່ສັດຊື່ແລະເຮັດຊົ່ວ.—ຜຕສ. 20:3-35; 2ຂຄ. 13:3-18; 25:14-22; 28:1-8
