ບົດຄວາມສຶກສາທີ 38
ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້
“ຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຈະເກັບຄວາມລັບໄວ້.”—ສຸພາ. 11:13, ລ.ມ.
ເພງ 101 ເຮັດວຽກຮ່ວມກັນຢ່າງເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ a
1. ຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ເປັນຄົນແນວໃດ?
ຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ເປັນຄົນທີ່ຮັກສາສັນຍາ ເວົ້າຄວາມຈິງສະເໝີ ແລະຄົນອື່ນກໍເຫັນວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ເພິ່ງພາໄດ້. (ເພງ. 15:4) ເຮົາຢາກໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮູ້ສຶກວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຄືກັນ. ແລ້ວເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
2. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງຖ້າຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນໄວ້ໃຈເຮົາ?
2 ເຮົາບໍ່ສາມາດບັງຄັບຄົນອື່ນໃຫ້ໄວ້ໃຈເຮົາ. ແຕ່ເຮົາສາມາດເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ຄວາມໄວ້ໃຈເປັນຄືກັບເງິນທີ່ຫາໄດ້ຍາກ ແຕ່ເສຍໄປໄດ້ງ່າຍໆ. ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ທີ່ເຮົາໄວ້ໃຈໄດ້ສະເໝີແລະເພິ່ນບໍ່ເຄີຍເຮັດສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ໄວ້ໃຈເພິ່ນ ເພາະ “ທຸກສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດກໍໄວ້ໃຈໄດ້.” (ເພງ. 33:4, ລ.ມ.) ແລະເພິ່ນກໍຄາດໝາຍໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບເພິ່ນໃນເລື່ອງນີ້. (ອຟຊ. 5:1) ຕອນນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ບາງຄົນທີ່ຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງ 5 ຄຸນລັກສະນະທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້.
ຮຽນຈາກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້
3-4. ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ ແລະເຮົາຄວນຖາມຕົວເອງແນວໃດ?
3 ຜູ້ພະຍາກອນດານີເອນເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນການເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ເຖິງວ່າລາວຈະຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍຢູ່ບາບີໂລນ ແຕ່ລາວກໍເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ ລາວຈຶ່ງສາມາດແປຄວາມຝັນຂອງເນບູກາເນັດຊາກະສັດບາບີໂລນ. ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນນັບຖືແລະໄວ້ໃຈລາວ. ມີເທື່ອໜຶ່ງດານີເອນຕ້ອງໄດ້ບອກກະສັດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ພໍໃຈກະສັດ. ນີ້ເປັນຂ່າວສານທີ່ກະສັດບໍ່ຢາກຟັງ ແລະດານີເອນກໍຕ້ອງໃຊ້ຄວາມກ້າຫຼາຍແທ້ໆເພື່ອຈະບອກເລື່ອງນີ້ ເພາະກະສັດເປັນຄົນໂຫດແລະໃຈຮ້າຍຫຼາຍ. (ດາ. 2:12; 4:20-22, 25) ຫຼາຍປີຕໍ່ມາ ດານີເອນກໍເຮັດໃຫ້ເຫັນອີກວ່າລາວເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ ເພາະລາວສາມາດແປຂໍ້ຄວາມທີ່ປາກົດຢູ່ເທິງຝາໃນວັງບາບີໂລນໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ. (ດາ. 5:5, 25-29) ຕໍ່ມາ ດາຣີອຶຊກະສັດເມເດຍແລະພວກຂ້າລາຊະການຂອງລາວກໍເຫັນວ່າດານີເອນມີ “ສະຕິປັນຍາກັບຄວາມສາມາດພິເສດ” ແລະຮູ້ວ່າດານີເອນ “ເປັນຄົນສັດຊື່ ບໍ່ມີຂໍ້ບົກພ່ອງໃນໜ້າທີ່ ແລະບໍ່ຮັບສິນບົນ.” (ດາ. 6:3, 4, ລ.ມ.) ນີ້ສະແດງວ່າແມ່ນແຕ່ຜູ້ປົກຄອງທີ່ບໍ່ໄດ້ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາກໍຍັງເຫັນວ່າດານີເອນເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້!
4 ເມື່ອຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງດານີເອນ ເຮົາອາດຈະຖາມຕົວເອງວ່າ: “ຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນພະຍານພະເຢໂຫວາເບິ່ງວ່າຂ້ອຍເປັນຄົນແນວໃດ? ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບແລ້ວໄວ້ໃຈໄດ້ບໍ?” ການຕອບຄຳຖາມເຫຼົ່ານີ້ສຳຄັນຫຼາຍ ເພາະການເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຄຳຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນ.
ເນເຮມີຢາເລືອກຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ເພື່ອໃຫ້ເບິ່ງແຍງວຽກທີ່ສຳຄັນ (ເບິ່ງຂໍ້ 5)
5. ສິ່ງໃດຊ່ວຍຮານານີຢາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
5 ໃນປີ 455 ກ່ອນ ຄ.ສ ຫຼັງຈາກທີ່ຜູ້ປົກຄອງເນເຮມີຢາແປງກຳແພງເມືອງເຢຣູຊາເລັມແລ້ວໆ ລາວກໍຊອກຫາຜູ້ທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ໃຫ້ມາເບິ່ງແຍງເມືອງນີ້. ລາວໄດ້ເລືອກຮານານີຢາເຊິ່ງເປັນຫົວໜ້າເບິ່ງແຍງປ້ອມທີ່ສູງໆ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ ຮານານີຢາ “ເປັນຄົນທີ່ເຊື່ອໃຈໄດ້ແລະຢ້ານຢຳພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ຫຼາຍກວ່າຄົນອື່ນໆ.” (ນຮຢ. 7:2, ລ.ມ.) ຮານານີຢາພະຍາຍາມເຮັດວຽກມອບໝາຍທຸກຢ່າງ ສຸດຄວາມສາມາດຍ້ອນລາວຮັກພະເຢໂຫວາແລະບໍ່ຢາກເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເສຍໃຈ. ຄຸນລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ກໍຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຄືກັນ.
6. ຕີຂີໂກສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວເປັນໝູ່ທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
6 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງຕີຂີໂກ ເຊິ່ງເປັນໝູ່ທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລໄວ້ໃຈ. ຕອນທີ່ໂປໂລຖືກກັກບໍລິເວນຢູ່ໃນເຮືອນ ລາວໄດ້ໝາຍເພິ່ງຕີຂີໂກແລະຍັງບອກວ່າຕີຂີໂກເປັນ “ຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່.” (ອຟຊ. 6:21, 22) ໂປໂລໝັ້ນໃຈວ່າຕີຂີໂກຈະບໍ່ພຽງແຕ່ສົ່ງຈົດໝາຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃນເມືອງເອເຟໂຊແລະເມືອງໂກໂລຊາຍ ແຕ່ລາວຍັງຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃນເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນນຳ. ຕົວຢ່າງຂອງຕີຂີໂກເຮັດໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ຊ່ວຍເຮົາທາງດ້ານຄວາມເຊື່ອໃນທຸກມື້ນີ້.—ກລຊ. 4:7-9
7. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບການເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ຈາກການເບິ່ງຜູ້ດູແລແລະຜູ້ຊ່ວຍວຽກຮັບໃຊ້ໃນປະຊາຄົມ?
7 ໃນທຸກມື້ນີ້ເຮົາກໍຮູ້ສຶກເຫັນຄ່າຜູ້ດູແລແລະຜູ້ຊ່ວຍວຽກຮັບໃຊ້ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍຢ່າງດີຄືກັບດານີເອນ ຮານານີຢາ ແລະຕີຂີໂກ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ເມື່ອເຮົາເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມກາງອາທິດ ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າສ່ວນຕ່າງໆໃນການປະຊຸມໄດ້ມີການມອບໝາຍແລ້ວ. ຜູ້ດູແລຈະດີໃຈຫຼາຍທີ່ພີ່ນ້ອງກຽມສ່ວນມອບໝາຍແລະນຳສະເໜີຢ່າງດີ. ນອກຈາກນັ້ນ ຕອນທີ່ເຮົາຊວນນັກສຶກສາມາປະຊຸມໃນທ້າຍອາທິດ ເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ຢ້ານວ່າຈະມີຜູ້ໃຫ້ຄຳບັນຍາຍສາທາລະນະຫຼືບໍ່. ແລະເຮົາກໍໝັ້ນໃຈວ່າພີ່ນ້ອງຈະຈັດໃຫ້ມີປຶ້ມຕ່າງໆສຳລັບການປະກາດ. ເຮົາຮູ້ສຶກຂອບໃຈພະເຢໂຫວາຫຼາຍແທ້ໆທີ່ໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ເບິ່ງແຍງເຮົາ! ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດແນວໃດໃຫ້ຄົນອື່ນເຫັນວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
ໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້ໂດຍຮັກສາຄວາມລັບ
8. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງລະວັງຕອນທີ່ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກແລະສົນໃຈພີ່ນ້ອງ? (ສຸພາສິດ 11:13)
8 ເຮົາຮັກແລະສົນໃຈພີ່ນ້ອງ ແລະເຮົາກໍຢາກຮູ້ວ່າພີ່ນ້ອງເປັນແນວໃດ. ແຕ່ເຮົາກໍຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ໄປຫຍຸ້ງເລື່ອງສ່ວນຕົວຂອງເຂົາເຈົ້າ. ພີ່ນ້ອງບາງຄົນໃນສະຕະວັດທຳອິດເປັນຄົນທີ່ “ມັກເວົ້າຂວັນ ເຂົ້າໄປຫຍຸ້ງກັບເລື່ອງຂອງຄົນອື່ນ ແລະເວົ້າເລື່ອງທີ່ບໍ່ຄວນເວົ້າ.” (1 ຕມ. 5:13) ເຮົາຄືຊິບໍ່ຢາກເປັນຄືກັບພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນບໍ? ແຕ່ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດຖ້າສົມມຸດວ່າ ມີບາງຄົນຢາກເວົ້າເລື່ອງສ່ວນຕົວໃຫ້ເຮົາຟັງແລະຂໍໃຫ້ເຮົາບໍ່ໄປເວົ້າຕໍ່ກັບຄົນອື່ນ. ເຊັ່ນ: ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງອາດຈະເວົ້າເລື່ອງບັນຫາສຸຂະພາບຂອງລາວຫຼືເວົ້າບັນຫາອື່ນໆໃຫ້ເຮົາຟັງແລະຂໍໃຫ້ເຮົາບໍ່ໄປເວົ້າຕໍ່ກັບຄົນອື່ນ. ເຮົາກໍຄວນຈະເຮັດຕາມທີ່ລາວຂໍ. b (ອ່ານສຸພາສິດ 11:13) ຕອນນີ້ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບາງເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຕ້ອງຮັກສາຄວາມລັບ.
9. ທຸກຄົນໃນຄອບຄົວຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າ ເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
9 ເລື່ອງຄອບຄົວ. ແຕ່ລະຄົນໃນຄອບຄົວມີໜ້າທີ່ທີ່ຈະບໍ່ເປີດເຜີຍເລື່ອງທີ່ລະອຽດອ່ອນຂອງຄົນໃນຄອບຄົວ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຜູ້ເປັນເມຍອາດມີນິດໄສບາງຢ່າງທີ່ຜົວຮູ້ສຶກວ່າເປັນເລື່ອງຕະຫຼົກ. ແລ້ວຜົວຈະເວົ້າເລື່ອງນີ້ໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງບໍ? ແນ່ນອນວ່າບໍ່ ເພາະລາວຮັກເມຍແລະບໍ່ຢາກເຮັດສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເມຍເສຍໃຈ. (ອຟຊ. 5:33) ສ່ວນໄວລຸ້ນກໍຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນປະຕິບັດກັບເຂົາເຈົ້າດ້ວຍຄວາມນັບຖື. ພໍ່ແມ່ຄວນຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ແລະບໍ່ຄວນເຮັດໃຫ້ລູກອາຍໂດຍເວົ້າຄວາມຜິດພາດຂອງລູກໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ. (ກລຊ. 3:21) ສ່ວນຜູ້ເປັນລູກກໍຄວນເປັນຄົນສຸຂຸມໂດຍບໍ່ເວົ້າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຮູ້ສຶກອາຍ. (ພບຍ. 5:16) ຖ້າທຸກຄົນໃນຄອບຄົວເຮັດແບບນີ້ ຄອບຄົວກໍຈະມີຄວາມສຸກແລະສະໜິດກັນຫຼາຍຂຶ້ນ.
10. ໝູ່ແທ້ຈະເປັນແນວໃດ? (ສຸພາສິດ 17:17)
10 ເລື່ອງໝູ່. ບາງເທື່ອເຮົາກໍຢາກເວົ້າເລື່ອງສ່ວນຕົວໃຫ້ໝູ່ສະໜິດຟັງ. ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກໃຫ້ໝູ່ຟັງ. ແລະຖ້າໝູ່ເຄີຍເລົ່າເລື່ອງສ່ວນຕົວຂອງເຮົາໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ ເຮົາກໍແຮ່ງບໍ່ກ້າເລົ່າໃຫ້ໝູ່ຟັງເລີຍ. ແຕ່ກົງກັນຂ້າມ ຖ້າໝູ່ເກັບຄວາມລັບຂອງເຮົາໄວ້ໄດ້ ເຮົາຈະຮູ້ສຶກຂອບໃຈແລະເຫັນຄ່າເຂົາເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆ! ເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບ “ເພື່ອນແທ້” ຂອງເຮົາ.—ອ່ານສຸພາສິດ 17:17, ລ.ມ. c
ຜູ້ດູແລບໍ່ໄດ້ເວົ້າເລື່ອງທີ່ເປັນຄວາມລັບໃຫ້ຄົນໃນຄອບຄົວຟັງ (ເບິ່ງຂໍ້ 11) d
11. (ກ) ຜູ້ດູແລແລະເມຍຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້? (ຂ) ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການທີ່ຜູ້ດູແລບໍ່ເວົ້າເລື່ອງຄວາມລັບຂອງປະຊາຄົມໃຫ້ຄອບຄົວຟັງ? (ເບິ່ງຮູບພາບ)
11 ເລື່ອງຂອງປະຊາຄົມ. ຜູ້ດູແລທີ່ຮັກສາຄວາມລັບ “ເປັນຄືກັບບ່ອນທີ່ບັງລົມ” ແລະ “ເປັນຄືກັບບ່ອນທີ່ປົກປ້ອງ” ສຳລັບພີ່ນ້ອງ. (ເອຊາ. 32:2, ລ.ມ.) ເຮົາຮູ້ສຶກສະດວກໃຈທີ່ຈະລົມກັບຜູ້ດູແລ ເພາະເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ເວົ້າຄວາມລັບຂອງເຮົາໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ. ແລະເຮົາກໍບໍ່ເຄີຍບັງຄັບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເວົ້າເລື່ອງຄວາມລັບຂອງຄົນອື່ນໃຫ້ເຮົາຟັງຄືກັນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຢາກຂອບໃຈເມຍຂອງຜູ້ດູແລທີ່ບໍ່ໄດ້ພະຍາຍາມຢາກຮູ້ຢາກເຫັນເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງຈາກຜົວ ແລະມັນກໍ ເປັນສິ່ງທີ່ດີແທ້ໆທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ. ເມຍຂອງຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຂອບໃຈຜົວທີ່ບໍ່ໄດ້ເວົ້າເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງໃຫ້ຂ້ອຍຟັງຕອນທີ່ລາວໄປໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງຫຼືຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີບັນຫາທາງຄວາມເຊື່ອ. ລາວບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງແມ່ນແຕ່ຊື່ຂອງພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນ. ຂ້ອຍຢາກຂອບໃຈຜົວຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຮັດແບບນີ້ ເພາະມັນຊ່ວຍຂ້ອຍບໍ່ໃຫ້ກັງວົນເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງແລະຍັງຮູ້ສຶກສະດວກໃຈທີ່ຈະລົມກັບທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມ. ແລະເມື່ອຂ້ອຍລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກຫຼືເວົ້າເລື່ອງສ່ວນຕົວໃຫ້ຜົວຟັງ ຂ້ອຍກໍໝັ້ນໃຈວ່າລາວຈະບໍ່ເລົ່າເລື່ອງນັ້ນໃຫ້ໃຜຟັງຕໍ່.” ເຮົາທຸກຄົນຢາກມີຊື່ສຽງວ່າເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ແລ້ວສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 5 ຄຸນລັກສະນະນຳກັນ.
ພັດທະນາຄຸນລັກສະນະທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້
12. ເປັນຫຍັງຄວາມຮັກຈຶ່ງເປັນຄຸນລັກສະນະສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
12 ຄວາມຮັກ ເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ພະເຢຊູໄດ້ເວົ້າເຖິງກົດໝາຍສອງຢ່າງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຄື: ການຮັກພະເຢໂຫວາແລະຮັກເພື່ອນບ້ານ. (ມທ. 22:37-39) ຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຢາກຮຽນແບບເພິ່ນໃນການເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ແລະຄວາມຮັກຕໍ່ພີ່ນ້ອງຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ເວົ້າເລື່ອງສ່ວນຕົວຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ ເພາະເຮົາບໍ່ຢາກເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເສຍຫາຍ ໜ້າອາຍ ແລະເສຍໃຈ.—ຢຮ. 15:12
13. ເປັນຫຍັງຄວາມຖ່ອມຈຶ່ງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
13 ຄວາມຖ່ອມ ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ຄົນທີ່ຖ່ອມຈະບໍ່ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນປະທັບໃຈວ່າໂຕເອງເປັນຜູ້ທຳອິດທີ່ຮູ້ເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງ. (ຟລປ. 2:3) ແລະລາວຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າລາວເປັນຄົນສຳຄັນເພາະຮູ້ຄວາມລັບຫຼືເລື່ອງທີ່ສຳຄັນທີ່ບອກໃຜບໍ່ໄດ້. ນອກຈາກນັ້ນ ຄົນຖ່ອມຍັງຈະບໍ່ໄປເວົ້າຕໍ່ໃຫ້ຫຼາຍໆຄົນຟັງກ່ຽວກັບເລື່ອງທີ່ຄາດເດົາເອົາເອງຫຼືເລື່ອງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງ.
14. ເປັນຫຍັງຄວາມສຸຂຸມຮອບຄອບຈຶ່ງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້?
14 ຄວາມສຸຂຸມຮອບຄອບ ຈະຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ຮູ້ວ່າເວລາໃດຄວນ “ມິດ” ແລະເວລາໃດຄວນ “ເວົ້າ”. (ຜູ້ປ. 3:7) ໃນບາງວັດທະນະທຳມີສຳນວນທີ່ວ່າ “ການເວົ້າເປັນຄືກັບເງິນ ແຕ່ການມິດງຽບເປັນຄືກັບຄຳ” ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າບາງເທື່ອການມິດງຽບກໍດີກວ່າການເວົ້າ. ນີ້ຈຶ່ງເປັນເຫດຜົນທີ່ສຸພາສິດ 11:12, ລ.ມ. ບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລິກເຊິ່ງຈະມິດງຽບ.” ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງທີ່ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນີ້. ຜູ້ດູແລທີ່ມີປະສົບການຄົນໜຶ່ງຖືກຂໍໃຫ້ໄປຊ່ວຍແກ້ໄຂບັນຫາໃນປະຊາຄົມອື່ນເລື້ອຍໆ. ແລ້ວຜູ້ດູແລອີກຄົນໜຶ່ງກໍເວົ້າເຖິງລາວວ່າ: “ຜູ້ດູແລຄົນນີ້ລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເວົ້າເລື່ອງທີ່ລະອຽດອ່ອນຂອງປະຊາຄົມອື່ນ.” ຄວາມສຸຂຸມຮອບຄອບຂອງລາວເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໃນຄະນະຜູ້ດູແລນັບຖືລາວ ເພາະເຂົາເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າລາວຈະບໍ່ເວົ້າເລື່ອງທີ່ເປັນຄວາມລັບໃຫ້ຄົນອື່ນຟັງ.
15. ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍວ່າຄວາມສັດຊື່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄົນອື່ນໄວ້ໃຈເຮົາແນວໃດ.
15 ຄວາມສັດຊື່ ເປັນອີກຄຸນລັກສະນະໜຶ່ງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນໄວ້ໃຈໄດ້. ເຮົາມັກຈະໄວ້ໃຈຄົນທີ່ສັດຊື່ ເພາະເຮົາຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເວົ້າຄວາມຈິງສະເໝີ. (ອຟຊ. 4:25; ຮຣ. 13:18) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າເຈົ້າຢາກປັບປຸງການສອນໃຫ້ດີຂຶ້ນ ເຈົ້າອາດຈະຂໍໃຫ້ບາງຄົນມາຟັງແລະໃຫ້ຄຳແນະນຳກັບເຈົ້າ. ແລ້ວເຈົ້າຄິດວ່າຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ໃດຈະໄວ້ໃຈໄດ້ ລະຫວ່າງຄົນທີ່ເວົ້າແຕ່ສິ່ງທີ່ເຈົ້າມັກຫຼືຜູ້ທີ່ເວົ້າຄວາມຈິງ? ເຈົ້າກໍຮູ້ຄຳຕອບນີ້ດີຢູ່ແລ້ວ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ການຕັກເຕືອນກັນຕໍ່ໜ້າກໍດີກວ່າຄວາມຮັກທີ່ບໍ່ສະແດງອອກມາ. ການຕັກເຕືອນວ່າກ່າວຈາກໝູ່ທີ່ຈິງໃຈອາດເຮັດໃຫ້ເຈັບ.” (ສຸພາ. 27:5, 6, ລ.ມ.) ເຖິງວ່າເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ເຮົາຈະຟັງຄຳແນະນຳຈາກໝູ່ທີ່ຈິງໃຈ ແຕ່ມັນຈະເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາໃນໄລຍະຍາວ.
16. ສຸພາສິດ 10:19 ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຄວບຄຸມໂຕເອງແນວໃດ?
16 ການຄວບຄຸມໂຕເອງ ເປັນຄຸນລັກສະນະໜຶ່ງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ຄຸນລັກສະນະນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ເວົ້າຕອນທີ່ຖືກລໍ້ໃຈໃຫ້ເປີດເຜີຍຄວາມລັບ. (ອ່ານສຸພາສິດ 10:19) ເຮົາອາດຮູ້ສຶກຍາກທີ່ຈະຄວບຄຸມໂຕເອງຕອນທີ່ໃຊ້ສື່ສັງຄົມອອນລາຍ. ຖ້າບໍ່ລະວັງ ເຮົາອາດຈະເປີດເຜີຍຂໍ້ມູນທີ່ເປັນຄວາມລັບໃຫ້ກັບຫຼາຍຄົນຮູ້ໂດຍທີ່ບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ. ເມື່ອເກີດເລື່ອງແບບນັ້ນ ເຮົາກໍຄວບຄຸມບໍ່ໄດ້ວ່າຄົນອື່ນຈະເອົາຂໍ້ມູນນັ້ນໄປໃຊ້ແນວໃດ ແລະເຮົາກໍບໍ່ຮູ້ວ່າມັນຈະມີຜົນເສຍຫາຍຫຼາຍສ່ຳໃດ. ການຄວບຄຸມໂຕເອງຍັງຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ເວົ້າຕອນທີ່ພວກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ເຮົາເປີດເຜີຍຂໍ້ມູນທີ່ເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ພີ່ນ້ອງ. ແລະຖ້າເຮົາຢູ່ໃນປະເທດທີ່ວຽກຂອງເຮົາຖືກສັ່ງຫ້າມຫຼືຖືກຈຳກັດ ເຮົາກໍຈະບໍ່ເປີດເຜີຍຄວາມລັບຕອນທີ່ຖືກຕຳຫຼວດສອບສວນຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບພີ່ນ້ອງ. ໃນກໍລະນີນີ້ແລະກໍລະນີອື່ນໆ ເຮົາສາມາດເຮັດຕາມຫຼັກການທີ່ບອກວ່າ ໃຫ້ “ເອົາແນວສຸບປາກມາໃສ່” ເພື່ອຈະບໍ່ເວົ້າຫຍັງ. (ເພງ. 39:1, ລ.ມ.) ເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນໄວ້ໃຈໄດ້ຕໍ່ທຸກຄົນບໍ່ວ່າຈະຕໍ່ຄອບຄົວ ໝູ່ເພື່ອນ ພີ່ນ້ອງ ຫຼືຄົນອື່ນໆ. ແຕ່ເພື່ອຈະເປັນແບບນັ້ນເຮົາກໍຕ້ອງຄວບຄຸມໂຕເອງ.
17. ເຮົາຈະຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໄວ້ໃຈກັນຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
17 ເຮົາຢາກຂອບໃຈພະເຢໂຫວາຫຼາຍແທ້ໆທີ່ໃຫ້ເຮົາມາຢູ່ໃນສັງຄົມພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກກັນແລະໄວ້ໃຈໄດ້. ເຮົາທຸກຄົນຢາກເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງໄວ້ໃຈເຮົາ. ແລະຖ້າເຮົາແຕ່ລະຄົນສະແດງຄວາມຮັກ ຄວາມຖ່ອມ ຄວາມສຸຂຸມຮອບຄອບ ຄວາມສັດຊື່ແລະການຄວບຄຸມໂຕເອງ ເຮົາກໍຈະຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໄວ້ໃຈກັນຫຼາຍຂຶ້ນ. ແຕ່ການເຮັດແບບນັ້ນຕ້ອງໄດ້ອອກຄວາມພະຍາຍາມແລະເຮັດຕໍ່ໄປເລື້ອຍໆ. ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຮຽນແບບພະເຢໂຫວາແລະເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງເຫັນວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້.
ເພງ 123 ເຊື່ອຟັງກົດລະບຽບຂອງອົງການພະເຈົ້າຢ່າງພັກດີ
a ຖ້າເຮົາຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນໄວ້ໃຈ ເຮົາກໍຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເຫັນກ່ອນວ່າເຮົາເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ເປັນຫຍັງຄວາມໄວ້ໃຈຈຶ່ງສຳຄັນ ແລະມີຄຸນລັກສະນະຫຍັງແດ່ທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຄົນທີ່ໄວ້ໃຈໄດ້.
b ຖ້າບາງຄົນໃນປະຊາຄົມເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ເຮົາຄວນບອກລາວໃຫ້ໄປຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ດູແລ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ເຮັດ ເຮົາຄວນເປັນຄົນໄປບອກຜູ້ດູແລ. ທີ່ເຮົາເຮັດແບບນັ້ນຍ້ອນເຮົາພັກດີຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ.
c ສຸພາສິດ 17:17 (ລ.ມ.): “ເພື່ອນແທ້ຮັກກັນຢູ່ສະເໝີແລະເປັນຄືກັບອ້າຍນ້ອງທີ່ເກີດມາຊ່ວຍກັນໃນເວລາລຳບາກ.”
d ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງບໍ່ໄດ້ເລົ່າເລື່ອງສ່ວນຕົວຂອງພີ່ນ້ອງຫຼືເລື່ອງທີ່ເປັນຄວາມລັບໃຫ້ກັບຄົນໃນຄອບຄົວຟັງ.
