ບົດຄວາມສຶກສາທີ 31

“ຂໍໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ຢ່າຫວັ່ນໄຫວ”

ເປີດ

“ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກ ຂໍໃຫ້ໝັ້ນຄົງ ຢ່າຫວັ່ນໄຫວ.”—1ກຣ. 15:58

ເພງ 122 ຂໍໃຫ້ຢືນຢັດໝັ້ນຄົງ!

ໃຈຄວາມສຳຄັນ a

1-2. ຄລິດສະຕຽນເປັນຄືກັບຕຶກສູງແນວໃດ? (1 ໂກຣິນໂທ 15:58)

ໃນປີ 1978 ມີການສ້າງຕຶກສູງ 60 ຊັ້ນໃນໂຕກຽວປະເທດຍີ່ປຸ່ນ. ຫຼາຍຄົນກໍສົງໄສວ່າຕຶກນີ້ຈະຢູ່ໄດ້ແນວໃດຖ້າເກີດແຜ່ນດິນໄຫວ. ຜູ້ທີ່ອອກແບບຕຶກນີ້ເຮັດແນວໃດເພື່ອໃຫ້ຕຶກບໍ່ລົ້ມຕອນທີ່ເກີດແຜ່ນດິນໄຫວ? ນັກວິສະວະກອນໄດ້ອອກແບບຕຶກນີ້ໃຫ້ແຂງແຮງແຕ່ກໍຍືດຫຍຸ່ນເພື່ອໃຫ້ມັນທົນທານຕໍ່ກັບແຮງສັ່ນສະເທືອນຂອງແຜ່ນດິນໄຫວແລະເຮັດໃຫ້ຕຶກນັ້ນບໍ່ພັງລົງມາ. ແລ້ວຄລິດສະຕຽນເປັນຄືກັບຕຶກສູງນັ້ນແນວໃດ?

² ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງມີຄວາມໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງແລະໃນເວລາດຽວກັນກໍຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ຍືດຫຍຸ່ນ. ລາວຕ້ອງຍຶດໝັ້ນກັບກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາສະເໝີ. (ອ່ານ 1 ໂກຣິນໂທ 15:58) ລາວ “ພ້ອມຈະເຊື່ອຟັງ” ແຕ່ບໍ່ຍອມອ່ອນຂໍ້ເມື່ອຖືກບັງຄັບໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຜິດກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະເມື່ອເຈິສະຖານະການທີ່ຈຳເປັນລາວກໍຕ້ອງເປັນຄົນຍືດຫຍຸ່ນຫຼື “ມີເຫດຜົນ.” (ຢກບ. 3:17) ຄລິດສະຕຽນທີ່ພະຍາຍາມຈະມີຄວາມຄິດທີ່ສົມດຸນຈະຕ້ອງບໍ່ຍຶດຕິດກັບຄວາມຄິດຂອງຕົວເອງຫຼາຍເກີນໄປຫຼືຍອມຄົນອື່ນທຸກເລື່ອງ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງແລະບໍ່ຫວັ່ນໄຫວໄດ້ແນວໃດ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງ 5 ວິທີທີ່ຊາຕານໃຊ້ເພື່ອພະຍາຍາມທຳລາຍຄວາມໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຂອງເຮົາ ແລະເຮົາຈະຕ້ານທານຄວາມພະຍາຍາມຂອງມັນແນວໃດ.

ເຮົາຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໄດ້ແນວໃດ?

3. ໃນກິດຈະການ 15:28, 29 ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ກົດໝາຍຫຍັງ?

³ ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ທີ່ມີສິດສູງສຸດທີ່ຈະຕັ້ງກົດໝາຍ ແລະກົດໝາຍທີ່ເພິ່ນໃຫ້ກໍຈະແຈ້ງແລະເຂົ້າໃຈງ່າຍ. (ອຊຢ. 33:22) ເຊັ່ນ: ຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃນສະຕະວັດທຳອິດເວົ້າເຖິງສາມເລື່ອງທີ່ຄລິດສະຕຽນຕ້ອງໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຄື: (1) ຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ບໍ່ແມ່ນນະມັດສະການຮູບບູຊາ (2) ນັບຖືຄວາມສັກສິດຂອງເລືອດ ແລະ (3) ເຮັດຕາມຫຼັກສິນລະທຳໃນຄຳພີໄບເບິນ. (ອ່ານກິດຈະການ 15:28, 29) ແລ້ວຄລິດສະຕຽນໃນທຸກມື້ນີ້ຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໃນສາມເລື່ອງນີ້ໄດ້ແນວໃດ?

4. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາພຽງຜູ້ດຽວ? (ພະນິມິດ 4:11)

⁴ ເຮົາຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຜູ້ດຽວເທົ່ານັ້ນ ບໍ່ແມ່ນນະມັດສະການຮູບບູຊາ. ພະເຢໂຫວາສັ່ງໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນນະມັດສະການເພິ່ນພຽງແຕ່ຜູ້ດຽວ. (ພບຍ. 5:6-10) ຕອນທີ່ພະເຢຊູຖືກມານຮ້າຍລໍ້ໃຈ ເພິ່ນກໍບອກຢ່າງຈະແຈ້ງເລີຍວ່າເຮົາຕ້ອງນະມັດສະການພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນ. (ມທ. 4:8-10) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈະບໍ່ຂາບໄຫວ້ຮູບບູຊາ ແລະເຮົາຈະບໍ່ນະມັດສະການມະນຸດຄົນໃດ ເຊັ່ນ: ເຮົາຈະບໍ່ເຊີດຊູຜູ້ໃດຈົນເຮັດຄືກັບວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນພະເຈົ້າ ບໍ່ວ່າຈະເປັນພວກຫົວໜ້າສາສະໜາ ນັກການເມືອງ ດາລາ ນັກຮ້ອງ ຫຼືນັກກິລາທີ່ມີຊື່ສຽງ. ແຕ່ເຮົາຈະຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາແລະນະມັດສະການເພິ່ນຜູ້ດຽວເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ “ໄດ້ສ້າງທຸກສິ່ງ.”—ອ່ານພະນິມິດ 4:11

5. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງຄວາມສັກສິດຂອງຊີວິດແລະເລືອດ?

⁵ ເຮົາເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາໃນເລື່ອງຄວາມສັກສິດຂອງຊີວິດແລະເລືອດ. ຍ້ອນຫຍັງ? ກໍຍ້ອນພະເຢໂຫວາບອກວ່າເລືອດໝາຍເຖິງຊີວິດ ເຊິ່ງເປັນຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າທີ່ມາຈາກພະເຢໂຫວາ. (ລລວ. 17:14) ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາອະນຸຍາດໃຫ້ມະນຸດກິນຊີ້ນສັດໄດ້ເປັນເທື່ອທຳອິດ ເພິ່ນບອກກັບເຂົາເຈົ້າວ່າບໍ່ໃຫ້ກິນເລືອດ. (ປຖກ. 9:4) ຕໍ່ມາ ເພິ່ນກໍໄດ້ໃຫ້ຄຳສັ່ງນີ້ກັບຊາດອິດສະຣາເອນຜ່ານທາງກົດໝາຍຂອງໂມເຊ. (ລລວ. 17:10) ໃນສະໄໝຂອງຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດ ພະເຢໂຫວາໄດ້ຊີ້ນຳຄະນະກຳມະການປົກຄອງໃຫ້ບອກຄລິດສະຕຽນທຸກຄົນວ່າ “ໃຫ້ງົດເວັ້ນ . . . ຈາກເລືອດ.” (ກຈກ. 15:28, 29) ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງນີ້ຄືກັນຕອນທີ່ຕັດສິນໃຈເລື່ອງການປິ່ນປົວທາງການແພດ. b

6. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະເຮັດຕາມຫຼັກສິນລະທຳຂອງພະເຢໂຫວາ?

⁶ ເຮົາເຮັດຕາມຫຼັກສິນລະທຳຂອງພະເຢໂຫວາຢ່າງເຄັ່ງຂັດ. (ຮຣ. 13:4) ອັກຄະສາວົກໂປໂລໃຫ້ຄຳແນະນຳກັບເຮົາແບບກົງໆວ່າໃຫ້ “ກຳຈັດທ່າອ່ຽງແບບໂລກເຊິ່ງຢູ່ໃນອະໄວຍະວະ” ຂອງເຮົາ. ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າເຮົາຕ້ອງພະຍາຍາມສຸດຄວາມສາມາດທີ່ຈະກຳຈັດຄວາມຕ້ອງການແບບຜິດໆ. ເຮົາຕ້ອງບໍ່ເບິ່ງຫຼືບໍ່ເຮັດຫຍັງກໍຕາມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. (ກລຊ. 3:5; ໂຢບ 31:1) ເມື່ອເຮົາຖືກລໍ້ໃຈ ເຮົາກໍຈະປະຕິເສດທັນທີແລະບໍ່ຄິດຫຼືບໍ່ເຮັດສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ຈະທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ.

7. ເຮົາຄວນຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?

⁷ ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາ “ເຕັມໃຈເຊື່ອຟັງ” ເພິ່ນ ເພາະກົດໝາຍຂອງເພິ່ນດີທີ່ສຸດສຳລັບເຮົາສະເໝີ. (ຣມ. 6:17) ແລະກົດໝາຍຂອງເພິ່ນບໍ່ສາມາດປ່ຽນແປງຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງເຮົາໄດ້. (ອຊຢ. 48:17, 18; 1ກຣ. 6:9, 10) ດັ່ງນັ້ນ ໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈແລະຄິດຄືກັບຜູ້ຂຽນຄຳເພງທີ່ບອກວ່າ: “ລູກຕັ້ງໃຈຈະເຊື່ອຟັງຂໍ້ກຳນົດຂອງພະອົງຕະຫຼອດເວລາ ຈົນຮອດມື້ທີ່ລູກຕາຍ.” (ເພງ. 119:112) ແຕ່ຊາຕານພະຍາຍາມທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາ. ມັນເຮັດແບບນັ້ນໂດຍວິທີໃດ?

ຊາຕານພະຍາຍາມທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາແນວໃດ?

8. ຊາຕານໃຊ້ການຂົ່ມເຫງເພື່ອທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາແນວໃດ?

⁸ ການຂົ່ມເຫງ. ຊາຕານໃຊ້ການທຳຮ້າຍຮ່າງກາຍແລະຈິດໃຈເພື່ອທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາ. ເປົ້າໝາຍຂອງມັນກໍຄືມັນຢາກຈະ “ກັດກິນ” ເຮົາ ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າມັນຢາກທຳລາຍສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາ. (1ປຕ. 5:8) ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດເຈິການຂົ່ມຂູ່ ການທຳຮ້າຍຮ່າງກາຍແລະຖືກຂ້າ ເພາະເຂົາເຈົ້າຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາ. (ກຈກ. 5:27, 28, 40; 7:54-60) ທຸກມື້ນີ້ ຊາຕານກໍຍັງໃຊ້ການຂົ່ມເຫງຢູ່. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ໄດ້ຈາກການທີ່ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາຢູ່ປະເທດຣັດເຊຍແລະປະເທດອື່ນໆຖືກປະຕິບັດຢ່າງໂຫດຮ້າຍແລະບໍ່ຍຸຕິທຳ.

9. ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງວ່າ ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງລະວັງການກົດດັນແບບແນບນຽນ.

⁹ ການກົດດັນແບບແນບນຽນ. ນອກຈາກການຂົ່ມເຫງແບບເຊິ່ງໆໜ້າແລ້ວ ຊາຕານຍັງໃຊ້ “ກົນອຸບາຍ” ແບບອື່ນນຳ. (ອຟຊ. 6:11) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ບ໋ອບເຊິ່ງເຂົ້າໂຮງໝໍເພື່ອຜ່າຕັດໃຫຍ່. ລາວບອກກັບທ່ານໝໍຫຼາຍເທື່ອແລ້ວວ່າ ບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ ລາວຈະບໍ່ໃສ່ເລືອດຢ່າງເດັດຂາດ. ທ່ານໝໍຜ່າຕັດເຫັນດີທີ່ຈະເຮັດຕາມການຕັດສິນໃຈຂອງລາວ. ແຕ່ໃນຄືນກ່ອນທີ່ຈະຜ່າຕັດ ຫຼັງຈາກທີ່ຄອບຄົວຂອງບ໋ອບເມື່ອເຮືອນໝົດແລ້ວ ທ່ານໝໍວາງຢາສະຫຼົບໄດ້ມາຫາລາວແລະບອກວ່າ ໝໍຈະບໍ່ໃສ່ເລືອດໃຫ້ລາວແຕ່ຈະກຽມໄວ້ໃນກໍລະນີສຸກເສີນ. ທ່ານໝໍຄືຊິຄິດວ່າຖ້າຄອບຄົວບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳ ບ໋ອບອາດຈະປ່ຽນໃຈກໍໄດ້. ແຕ່ບ໋ອບກໍຍັງຢືນຢັນຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າລາວຈະບໍ່ໃສ່ເລືອດຢ່າງເດັດຂາດ ບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ.

10. ເປັນຫຍັງການຄິດຫາເຫດຜົນແບບຄົນໃນໂລກຈຶ່ງເປັນອັນຕະລາຍ? (1 ໂກຣິນໂທ 3:19, 20)

¹⁰ ການຄິດຫາເຫດຜົນແບບຄົນໃນໂລກ. “ຄວາມສະຫຼາດຂອງໂລກນີ້” ມັກເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ. (ອ່ານ 1 ໂກຣິນໂທ 3:19, 20) ຖ້າເຮົາຄິດແບບຄົນທົ່ວໄປໃນໂລກ ເຮົາກໍອາດເລີ່ມບໍ່ສົນໃຈພະເຢໂຫວາແລະກົດໝາຍຂອງເພິ່ນ. ຄົນໃນເມືອງເປຄາໂມແລະເມືອງທົວຕີຣາຖືວ່າການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດແລະການນະມັດສະການຮູບບູຊາເປັນເລື່ອງທຳມະດາ ແລະຄລິດສະຕຽນບາງຄົນໃນເມືອງນັ້ນກໍໄດ້ຮັບອິດທິພົນຈາກເຂົາເຈົ້າ. ພະເຢຊູຈຶ່ງເຕືອນສອງປະຊາຄົມນັ້ນຢ່າງແຮງໆຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຍອມໃຫ້ມີການເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. (ພນມ. 2:14, 20) ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍເຈິການກົດດັນໃຫ້ຍອມຮັບຄວາມຄິດແບບຜິດໆຂອງຄົນທົ່ວໄປໃນໂລກ. ຄົນໃນຄອບຄົວ ຍາດພີ່ນ້ອງ ໝູ່ເພື່ອນອາດຈະເວົ້າໂນ້ມນ້າວເພື່ອໃຫ້ເຮົາຮູ້ສຶກວ່າຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາເຂັ້ມງວດໂພດ ແລະບໍ່ຕ້ອງເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າກໍໄດ້ ເຊັ່ນ ເຂົາເຈົ້າອາດບອກວ່າບໍ່ຕ້ອງເຮັດຕາມຫຼັກສິນລະທຳໃນຄຳພີໄບເບິນດອກ ມັນຫຼ້າສະໄໝແລ້ວ.

11. ຍ້ອນເຮົາຍຶດໝັ້ນກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເຮັດຫຍັງ?

¹¹ ບາງຄັ້ງອາດເປັນໄປໄດ້ທີ່ເຮົາຈະຮູ້ສຶກວ່າ ຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ຈະແຈ້ງປານໃດ ເຊິ່ງອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກເຮັດ “ກາຍຂອບເຂດທີ່ຂຽນໄວ້.” (1ກຣ. 4:6) ພວກຫົວໜ້າສາສະໜາໃນສະໄໝຂອງພະເຢຊູກໍໄດ້ເຮັດແບບນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງກົດເພີ່ມເຂົ້າມານອກເໜືອຈາກກົດໝາຍຂອງໂມເຊ ເປັນຄືກັບເຂົາເຈົ້າເອົາພາລະໜັກມາໃຫ້ຄົນອື່ນແບກໄວ້. (ມທ. 23:4) ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ຈະແຈ້ງກັບເຮົາຜ່ານທາງຄຳພີໄບເບິນແລະຜ່ານທາງອົງການຂອງເພິ່ນຢູ່ແລ້ວ. ເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເພີ່ມຄຳແນະນຳຫຍັງເຂົ້າໄປ. (ສຸພາ. 3:5-7) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ຄວນກາຍຂອບເຂດທີ່ຂຽນໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນ ຫຼືຕັ້ງກົດກ່ຽວກັບເລື່ອງສ່ວນຕົວ.

12. ຊາຕານໃຊ້ຄຳຫຼອກລວງທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດແນວໃດ?

¹² ຄຳຫຼອກລວງ. ຊາຕານໃຊ້ “ຄຳຫຼອກລວງທີ່ບໍ່ມີປະໂຫຍດ” ແລະ “ແນວຄິດຕ່າງໆຂອງໂລກ” ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນແຕກແຍກແລະພາເຂົາເຈົ້າໄປຜິດທາງ. (ກລຊ. 2:8) ໃນສະຕະວັດທຳອິດ ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ລວມມີປັດຊະຍາຕ່າງໆຂອງມະນຸດ ຄຳສອນຂອງພວກຢິວທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນໄປຕາມພະຄຳພີ ແລະຄຳສອນທີ່ວ່າຄລິດສະຕຽນຍັງຕ້ອງເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງໂມເຊ. ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເປັນຄຳຫຼອກລວງ ເພາະມັນເຮັດໃຫ້ຜູ້ຄົນບໍ່ສົນໃຈພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ໃຫ້ສະຕິປັນຍາແທ້. ທຸກມື້ນີ້ຊາຕານກໍໃຊ້ສື່ສັງຄົມອອນລາຍຕ່າງໆເພື່ອເຜີຍແຜ່ທິດສະດີສົມຮູ້ຮ່ວມຄິດແລະຂ່າວປອມທີ່ມາຈາກຜູ້ນຳທາງການເມືອງ. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນໃນຊ່ວງການລະບາດຂອງພະຍາດໂຄວິດ-19. c ພະຍານພະເຢໂຫວາທີ່ຟັງຄຳແນະນຳຂອງອົງການເລີຍບໍ່ໄດ້ກັງວົນເກີນໄປຄືກັບຄົນອື່ນໆທີ່ຫຼົງເຊື່ອຂ່າວປອມ.—ມທ. 24:45

13. ເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງລະວັງສິ່ງຕ່າງໆທີ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາຫຼົງໄປ?

¹³ ສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ຫຼົງໄປ. ເຮົາຕ້ອງຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ “ສຳຄັນກວ່າ” ເພາະຖ້າເຮົາບໍ່ລະວັງເຮົາອາດຈະເສຍເວລາແລະກຳລັງໄປກັບສິ່ງທີ່ເປັນປະໂຫຍດໜ້ອຍກວ່າ. (ຟລປ. 1:9, 10) ແລະແມ່ນແຕ່ສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດໃນຊີວິດປະຈຳວັນ ເຊັ່ນ: ການກິນ ການດື່ມ ການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ ແລະວຽກອາຊີບກໍອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ໄດ້ຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າ. (ລກ. 21:34, 35) ນອກຈາກນັ້ນ ທຸກມື້ນີ້ກໍມີຂ່າວໃນສື່ຕ່າງໆຫຼາຍແທ້ໆທັງເລື່ອງການເມືອງແລະຄວາມຂັດແຍ້ງທາງດ້ານສັງຄົມ. ເຮົາຕ້ອງເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າເຮົາບໍ່ສົນໃຈເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ຫຼາຍເກີນໄປ. ບໍ່ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດເລີ່ມເລືອກເຂົ້າຂ້າງຝ່າຍໃດຝ່າຍໜຶ່ງໃນໃຈກໍໄດ້. ຊາຕານໃຊ້ທັງ 5 ວິທີທີ່ເຮົາໄດ້ເວົ້າໄປແລ້ວເພື່ອທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງແລະບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ຊາຕານຕ້ອງການໄດ້ແນວໃດ.

ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງສະເໝີ?

ເພື່ອຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່ສະເໝີ ເຈົ້າຕ້ອງຄິດວ່າເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະຮັບບັບເຕມາ ໃຫ້ເຈົ້າສຶກສາສ່ວນຕົວແລະຄິດຕຶກຕອງ ເຮັດໃຫ້ໃຈຂອງເຈົ້າໝັ້ນຄົງ ແລະໄວ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາ (ເບິ່ງຂໍ້ 14-18)

14. ສິ່ງໜຶ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປແມ່ນຫຍັງ?

¹⁴ ຄິດວ່າເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະຮັບບັບເຕມາ. ເຈົ້າຕັດສິນໃຈເຮັດແບບນັ້ນຍ້ອນເຈົ້າຢາກຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາ. ໃຫ້ເຈົ້າລອງຄິດເບິ່ງວ່າ ໃນຕອນນັ້ນສິ່ງໃດຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າເຈົ້າໄດ້ພົບຄວາມຈິງແລ້ວ. ເຈົ້າໄດ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ ຮັກແລະນັບຖືເພິ່ນຄືກັບພໍ່ທີ່ຢູ່ໃນສະຫວັນ. ເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນແລະຄວາມເຊື່ອນັ້ນກະຕຸ້ນເຈົ້າໃຫ້ກັບໃຈ ເຊົາເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບໍ່ມັກ ແລະໃຊ້ຊີວິດໃນແບບທີ່ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ເມື່ອເຈົ້າເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ອະໄພເຈົ້າແລ້ວ ເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈ. (ເພງ. 32:1, 2) ເຈົ້າເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມຄລິດສະຕຽນແລະເລີ່ມບອກຄົນອື່ນກ່ຽວກັບສິ່ງດີໆທີ່ເຈົ້າໄດ້ຮຽນໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ເຈົ້າກໍອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ ແລະຕອນນີ້ເຈົ້າກໍກຳລັງຍ່າງໃນທາງທີ່ພາໄປເຖິງຊີວິດແລະຕັ້ງໃຈວ່າຈະບໍ່ອອກຈາກທາງນີ້.—ມທ. 7:13, 14

15. ເປັນຫຍັງການສຶກສາສ່ວນຕົວແລະການຄິດຕຶກຕອງຈຶ່ງເປັນປະໂຫຍດ?

¹⁵ ສຶກສາສ່ວນຕົວແລະຄິດຕຶກຕອງ. ຖ້າຕົ້ນໄມ້ຕົ້ນໃດມີຮາກເລິກ ມັນຈະບໍ່ລົ້ມລົງເມື່ອເຈິພາຍຸ. ຄືກັນ ຖ້າເຮົາມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ ເຮົາກໍຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງບໍ່ວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນ. ເມື່ອຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ຂຶ້ນ ມັນກໍຈະຢັ່ງຮາກເລິກລົງໄປໃນດິນແລະແຜ່ຂະຫຍາຍຮາກອອກໄປ. ຄ້າຍກັນ ເມື່ອເຮົາສຶກສາສ່ວນຕົວແລະຄິດຕຶກຕອງ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາກໍຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ແລ້ວເຮົາກໍແຮ່ງຈະໝັ້ນໃຈວ່າແນວທາງຂອງພະເຢໂຫວາດີທີ່ສຸດ. (ກລຊ. 2:6, 7) ຕອນທີ່ເຮົາສຶກສາສ່ວນຕົວ ໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມຄິດວ່າການສອນ ການຊີ້ນຳ ແລະການປົກປ້ອງຈາກພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນໃນອະດີດແນວໃດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເອເຊກຽນເຫັນນິມິດກ່ຽວກັບວິຫານ ແລະລາວສົນໃຈເປັນພິເສດຕອນທີ່ທູດສະຫວັນວັດແທກວິຫານນັ້ນ. ນິມິດນີ້ເຮັດໃຫ້ເອເຊກຽນເຂັ້ມແຂງແລະໄດ້ກຳລັງໃຈ ແລະເຮັດໃຫ້ເຮົາຮູ້ວ່າເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຮັກສາມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາເລື່ອງການນະມັດສະການທີ່ບໍລິສຸດ. d (ເອເຊກ. 40:1-4; 43:10-12) ຖ້າເຮົາໃຊ້ເວລາສຶກສາສ່ວນຕົວແລະຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບຄວາມຮູ້ທີ່ເລິກເຊິ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ.

16. ການມີໃຈໝັ້ນຄົງຊ່ວຍບ໋ອບໄດ້ແນວໃດ? (ຄຳເພງ 112:7)

¹⁶ ເຮັດໃຫ້ໃຈເຈົ້າໝັ້ນຄົງ. ກະສັດດາວິດມີຄວາມຮັກຕໍ່ພະເຢໂຫວາຢ່າງໝັ້ນຄົງ. ລາວຮ້ອງເພງວ່າ: “ພະເຈົ້າເອີ້ຍ ໃຈຂອງລູກໝັ້ນຄົງ.” (ເພງ. 57:7) ເຮົາກໍໝັ້ນຄົງແລະໄວ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາເຕັມຮ້ອຍໄດ້ຄືກັນ. (ອ່ານຄຳເພງ 112:7) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງບ໋ອບອີກເທື່ອໜຶ່ງວ່າສິ່ງໃດຊ່ວຍລາວໃຫ້ໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໄດ້. ຕອນທີ່ທ່ານໝໍບອກວ່າຈະມີການກຽມເລືອດໄວ້ໃນກໍລະນີສຸກເສີນ ລາວຕອບທ່ານໝໍທັນທີເລີຍວ່າ ຖ້າທ່ານໝໍຄິດຈະເຮັດແບບນັ້ນ ລາວຈະອອກຈາກໂຮງໝໍໃນຕອນນັ້ນເລີຍ. ໃນເວລາຕໍ່ມາບ໋ອບເວົ້າເຖິງເຫດການນັ້ນວ່າ “ຕອນນັ້ນຂ້ອຍບໍ່ໄດ້ລັງເລເລີຍແລະຂ້ອຍກໍບໍ່ໄດ້ຢ້ານວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບຂ້ອຍ.”

ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມເພື່ອຈະມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ ເຮົາກໍຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໄດ້ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິບັນຫາຫຼືຄວາມຍາກລຳບາກແນວໃດກໍຕາມ (ເບິ່ງຂໍ້ 17)

17. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງບ໋ອບ? (ເບິ່ງຮູບພາບ)

¹⁷ ການທີ່ບ໋ອບໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໄດ້ເປັນຍ້ອນວ່າລາວຕັດສິນໃຈໄວ້ແລ້ວກ່ອນທີ່ຈະເຂົ້າໂຮງໝໍ. ສິ່ງທີ່ຊ່ວຍລາວໃຫ້ໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງກໍຄື: (1) ລາວຢາກເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ (2) ລາວອ່ານແລະສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຄຳພີໄບເບິນກັບປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການຢ່າງລະອຽດກ່ຽວກັບຄວາມສັກສິດຂອງຊີວິດແລະເລືອດ ແລະ (3) ລາວໝັ້ນໃຈວ່າການເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບປະໂຫຍດທັງໃນຕອນນີ້ແລະຕະຫຼອດໄປ. ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາສາມາດມີໃຈທີ່ໝັ້ນຄົງໄດ້ບໍ່ວ່າເຮົາຈະເຈິບັນຫາຫຼືຄວາມຍາກລຳບາກແນວໃດກໍຕາມ.

ບາຣາກກັບທະຫານຂອງລາວໄລ່ຕິດຕາມກອງທັບຂອງຊີເຊຣາຢ່າງກ້າຫານ (ເບິ່ງຂໍ້ 18)

18. ຕົວຢ່າງຂອງບາຣາກສອນເຮົາແນວໃດໃຫ້ໄວ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)

¹⁸ ໄວ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າການໄວ້ວາງໃຈການຊີ້ນຳຈາກພະເຢໂຫວາຊ່ວຍບາຣາກແນວໃດໃຫ້ເອົາຊະນະສັດຕູໄດ້. ພະເຢໂຫວາບອກບາຣາກໃຫ້ໄປຕໍ່ສູ້ກັບກອງທັບຊາວການາອານທີ່ມີອາວຸດຄົບຊຸດ ແຕ່ຕອນນັ້ນກອງທັບອິດສະຣາເອນບໍ່ມີໂລ້ຫຼືຫອກແມ່ນແຕ່ອັນດຽວ. (ຜຕສ. 5:8) ຜູ້ພະຍາກອນຍິງເດໂບຣາບອກບາຣາກໃຫ້ລົງຈາກພູຕາໂບໄປສູ້ກັບຊີເຊຣາຫົວໜ້າກອງທັບທີ່ມີທະຫານແລະລົດຮົບ 900 ຄັນ. ເຖິງວ່າບາຣາກຮູ້ວ່າລົດຮົບເຫຼົ່ານັ້ນຈະໄດ້ປຽບເມື່ອຕໍ່ສູ້ໃນບ່ອນທົ່ງພຽງ ແຕ່ລາວກໍເຊື່ອຟັງ. ຕອນທີ່ທະຫານຂອງບາຣາກລົງໄປຕໍ່ສູ້ຢູ່ທົ່ງພຽງ ພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໃຫ້ຝົນຕົກລົງມາຢ່າງໜັກຈົນເຮັດໃຫ້ລົດຮົບຂອງພວກການາອານຄາຢູ່ໃນຂີ້ຕົມ. ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ບາຣາກເອົາຊະນະສັດຕູໄດ້. (ຜຕສ. 4:1-7, 10, 13-16) ພະເຢໂຫວາກໍຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຊະນະກົນອຸບາຍຂອງຊາຕານໄດ້ຄືກັນ ຖ້າເຮົາໄວ້ວາງໃຈເພິ່ນແລະຄຳແນະນຳຂອງເພິ່ນທີ່ໃຫ້ຜ່ານທາງອົງການ.—ພບຍ. 31:6

ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງສະເໝີ

19. ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຢາກໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່ສະເໝີ?

¹⁹ ຍ້ອນເຮົາຢູ່ໃນໂລກຂອງຊາຕານ ເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງພະຍາຍາມຕໍ່ໆໄປທີ່ຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງ. (1ຕມ. 6:11, 12; 2ປຕ. 3:17) ໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະບໍ່ຍອມແພ້ຕໍ່ການຂົ່ມເຫງ ການກົດດັນແບບແນບນຽນ ການຄິດຫາເຫດຜົນແບບຄົນໃນໂລກ ຄຳຫຼອກລວງ ແລະສິ່ງຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ຫຼົງໄປ. (ອຟຊ. 4:14) ໃຫ້ເຮົາໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຕໍ່ໆໄປ ຮັກພະເຢໂຫວາແລະເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງເພິ່ນຢ່າງບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນມີເຫດຜົນນຳ. ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ພະເຢໂຫວາກັບພະເຢຊູເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດແນວໃດໃນການເປັນຄົນມີເຫດຜົນ.

ເຈົ້າຈະຕອບແນວໃດ?

ເຮົາຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງໃນການເຮັດຕາມກົດໝາຍແລະຫຼັກການຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
ຊາຕານໃຊ້ວິທີໃດແດ່ເພື່ອພະຍາຍາມທຳລາຍຄວາມຕັ້ງໃຈຂອງເຮົາທີ່ຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່ສະເໝີ?
ມີ 4 ຢ່າງຫຍັງແດ່ທີ່ເຮົາຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະໜັກແໜ້ນໝັ້ນຄົງຢູ່ສະເໝີ?

ເພງ 129 ເຮົາຈະອົດທົນຕໍ່ໄປ

a ຕັ້ງແຕ່ສະໄໝຂອງອາດາມແລະເອວາ ຊາຕານພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ມະນຸດຄິດວ່າລາວຄວນຕັດສິນໃຈເອງວ່າອັນໃດຖືກອັນໃດຜິດ. ທຸກມື້ນີ້ຊາຕານກໍຢາກໃຫ້ເຮົາມີຄວາມຄິດແບບນີ້ກັບກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາແລະການຊີ້ນຳຂອງອົງການຂອງເພິ່ນ. ບົດຄວາມນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ຄິດຄືກັບຄົນໃນໂລກຂອງຊາຕານທີ່ຢາກຄິດເອງ ຕັດສິນໃຈເອງ ແລະຍັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຊື່ອຟັງແລະຢູ່ຝ່າຍພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ.

b ເບິ່ງຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບວິທີທີ່ຄລິດສະຕຽນຈະເຊື່ອຟັງກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າໃນເລື່ອງເລືອດໃນບົດທີ 39 ຂອງປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ!

c ເບິ່ງບົດຄວາມ “ເຈົ້າຈະບໍ່ຫຼົງເຊື່ອຂໍ້ມູນຜິດໆໄດ້ແນວໃດ?” ໃນເວັບໄຊ jw.org (ພາສາໄທ)

d ລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມໃຫ້ເບິ່ງບົດ 13 -14 ຂອງປຶ້ມການນະມັດສະການທີ່ບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູ! (ພາສາໄທ)

ຫໍສັງເກດການສະບັບສຶກສາ