ບົດຄວາມສຶກສາທີ 42
ວິທີຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ—ຕອນທີ 2
“ໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ຕົວເຈົ້າແລະການສອນຂອງເຈົ້າໃຫ້ດີ.”—1 ຕມ. 4:16
ເພງ 77 ແສງສະຫວ່າງໃນໂລກມືດ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າວຽກສອນຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດເປັນການຊ່ອຍຊີວິດ?
ວຽກສອນຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດເປັນການຊ່ອຍຊີວິດ. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດ? ໃນມັດທາຍ 28:19-20 ພະເຢຊູສັ່ງພວກລູກສິດວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປ . . . ແລະສອນພວກເຂົາໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ . . . ໃຫ້ພວກເຂົາຮັບບັບເຕມາ.” ເປັນຫຍັງການຮັບບັບເຕມາຈຶ່ງສຳຄັນ? ເຮົາຕ້ອງຮັບບັບເຕມາຖ້າເຮົາຢາກລອດຊີວິດ. ຜູ້ທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາຕ້ອງເຊື່ອວ່າລາວຈະໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປຍ້ອນພະເຢຊູຕາຍເພື່ອລາວແລະເຊື່ອວ່າເພິ່ນຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຄືນມາຈາກຕາຍ. ຍ້ອນແນວນີ້ອັກຄະສາວົກເປໂຕຈຶ່ງບອກເພື່ອນຮ່ວມຄວາມເຊື່ອວ່າ: “ການຮັບບັບເຕມາຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ລອດຍ້ອນ . . . ເຊື່ອໃນການຄືນມາຈາກຕາຍຂອງພະເຢຊູຄລິດ.” (1 ປຕ. 3:21) ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຮັບບັບເຕມາລາວຈຶ່ງມີໂອກາດທີ່ຈະລອດຊີວິດ.
2. ຕາມ 2 ຕີໂມທຽວ 4:1, 2 ຜູ້ສອນຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
2 ເພື່ອຊ່ອຍຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ເຮົາຕ້ອງປັບປຸງ ‘ຄວາມຊຳນິຊຳນານ’ ໃນການສອນຂອງເຮົາ. (ອ່ານ 2 ຕີໂມທຽວ 4:1, 2) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນພະເຢຊູສັ່ງວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປ . . . ແລະໃຫ້ [ພວກເຂົາ] ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ . . . ແລະສອນພວກເຂົາ.” ອັກຄະສາວົກໂປໂລບອກວ່າ ໃຫ້ “ມຸ່ງໝັ້ນ” ໃນວຽກນັ້ນ “ເພາະຖ້າເຮັດແບບນັ້ນເຈົ້າຈະຊ່ວຍທັງຕົວເອງແລະຄົນທີ່ຟັງເຈົ້າໃຫ້ລອດ.” ຍ້ອນແນວນີ້ໂປໂລຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ . . . ການສອນຂອງເຈົ້າໃຫ້ດີ.” (1 ຕມ. 4:16) ເນື່ອງຈາກການສອນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຊ່ອຍຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງຢາກໃຫ້ການສອນຂອງເຮົາດີທີ່ສຸດ.
3. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບການນຳການສຶກສາ?
3 ເຮົາກຳລັງສອນຄວາມຈິງໃນຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ຫຼາຍລ້ານຄົນຢູ່ທົ່ວໂລກເປັນປະຈຳ. ຕາມທີ່ໄດ້ຮຽນໃນບົດກ່ອນ ເຮົາຢາກຮູ້ວ່າເຮົາຈະຊ່ອຍຫຼາຍລ້ານຄົນນັ້ນແນວໃດໃຫ້ຮັບບັບເຕມາເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະເຢຊູຄລິດ. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະຮຽນອີກ 5 ສິ່ງທີ່ຜູ້ສອນທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ.
ໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເມື່ອສອນ
ຂໍຜູ້ສອນທີ່ມີປະສົບການຊ່ອຍເຈົ້າໃຫ້ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເມື່ອສອນ (ເບິ່ງຂໍ້ 4-6) *
4. ເມື່ອນຳການສຶກສາ ຜູ້ສອນຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເຮັດຫຍັງ? (ເບິ່ງໄຂເງື່ອນ)
4 ເຮົາມັກສິ່ງທີ່ເຮົາສອນໃນຄຳພີໄບເບິນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດຈະເວົ້າຫຼາຍໂພດກ່ຽວກັບສິ່ງນັ້ນ. ແຕ່ບໍ່ວ່າເຮົາຈະນຳການສຶກສາຫໍສັງເກດການ ການສຶກສາປຶ້ມປະຈຳປະຊາຄົມ ຫຼືການສຶກສາຢູ່ເຮືອນ ຜູ້ນຳບໍ່ຄວນເວົ້າຫຼາຍໂພດ. ເພື່ອໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນເຮັດໜ້າທີ່ໃນການສອນ ຜູ້ສອນຕ້ອງລະວັງທີ່ຈະບໍ່ເວົ້າຫຼາຍໂພດແລະບໍ່ພະຍາຍາມອະທິບາຍທຸກສິ່ງທີ່ລາວຮູ້ກ່ຽວກັບເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງຫຼືຫົວຂໍ້ໃດຫົວຂໍ້ໜຶ່ງໃນຄຳພີໄບເບິນ. * (ຢຮ. 16:12) ໃຫ້ສົມທຽບຄວາມຮູ້ທີ່ເຈົ້າມີຕອນຮັບບັບເຕມາກັບຕອນນີ້ວ່າມັນຕ່າງກັນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ຕອນນັ້ນເຈົ້າເຂົ້າໃຈແຕ່ຄຳສອນພື້ນຖານໃນຄຳພີໄບເບິນເທົ່ານັ້ນ. (ຮຣ. 6:1) ເຈົ້າຕ້ອງໃຊ້ເວລາຫຼາຍປີເພື່ອຮຽນຮູ້ໃນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຮູ້ຕອນນີ້ ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ຄວນພະຍາຍາມສອນນັກສຶກສາໃໝ່ທຸກສິ່ງບາດດຽວ.
5. (ກ) ໃນ 1 ເທຊະໂລນິກ 2:13 ເຮົາຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາເຂົ້າໃຈຫຍັງ? (ຂ) ເຮົາຈະກະຕຸ້ນນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນ?
5 ເຮົາຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາເຂົ້າໃຈວ່າສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນຈາກຄຳພີໄບເບິນເປັນຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າ. (ອ່ານ 1 ເທຊະໂລນິກ 2:13) ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ກະຕຸ້ນນັກສຶກສາໃຫ້ເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນ. ແທນທີ່ຈະແມ່ນເຈົ້າເປັນຜູ້ອະທິບາຍຕະຫຼອດ ໃຫ້ນັກສຶກສາອະທິບາຍບາງຈຸດໃຫ້ເຈົ້າຟັງ. ຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນວ່າຈະເອົາຄຳແນະນຳໃນຄຳພີໄບເບິນໄປໃຊ້ແນວໃດ. ໃຫ້ຖາມຄຳຖາມທີ່ຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ເວົ້າອອກມາວ່າລາວຄິດແລະຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບຂໍ້ພະຄຳພີທີ່ອ່ານ. (ລກ. 10:25-28) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃຫ້ຖາມວ່າ “ພະຄຳພີຂໍ້ນີ້ຊ່ອຍເຈົ້າແນວໃດໃຫ້ເຫັນຄຸນລັກສະນະບາງຢ່າງຂອງພະເຢໂຫວາ?” “ສິ່ງທີ່ເຈົ້າຫາກໍຮຽນໃນຄຳພີໄບເບິນຊ່ອຍເຈົ້າແນວໃດ?” “ເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ຫາກໍຮຽນ?” (ສຸພາ. 20:5) ສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນກັບວ່ານັກສຶກສາຈະຮູ້ຫຼາຍສ່ຳໃດ ແຕ່ຂຶ້ນກັບວ່າລາວມັກສິ່ງທີ່ຮຽນຫຼາຍສ່ຳໃດແລະຈະເອົາໄປໃຊ້ແນວໃດ.
6. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງດີທີ່ຈະພາຜູ້ສອນທີ່ມີປະສົບການໄປສຶກສານຳ?
6 ເມື່ອນຳການສຶກສາ ເຈົ້າເຄີຍພາພີ່ນ້ອງທີ່ເປັນຜູ້ສອນທີ່ມີປະສົບການໄປນຳບໍ່? ຖ້າເຄີຍພາໄປ ເຈົ້າໄດ້ຖາມເຂົາເຈົ້າກ່ຽວກັບວິທີທີ່ເຈົ້ານຳການສຶກສາຫຼືວິທີທີ່ເຈົ້າໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນບໍ່? ເຈົ້າຕ້ອງເປັນຄົນຖ່ອມຖ້າເຈົ້າຢາກປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການສອນຂອງໂຕເອງ. (ສົມທຽບກັບກິດຈະການ 18:24-26) ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໃຫ້ຖາມພີ່ນ້ອງທີ່ເປັນຜູ້ສອນທີ່ມີປະສົບການວ່ານັກສຶກສາເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນຫຼືບໍ່. ນອກຈາກນັ້ນ ເຈົ້າອາດຂໍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຜູ້ດຽວກັນນີ້ໄປສອນແທນເຈົ້າຖ້າເຈົ້າຈະບໍ່ຢູ່. ການເຮັດແບບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ນັກສຶກສາໄດ້ຮຽນເປັນປະຈຳຕໍ່ໆໄປ ແລະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນຄວາມສຳຄັນຂອງການຮຽນຄຳພີໄບເບິນຂອງລາວ. ຢ່າຮູ້ສຶກວ່ານີ້ແມ່ນນັກສຶກສາຂອງເຈົ້າແລະບໍ່ມີໃຜສາມາດສອນແທນໄດ້. ເຈົ້າຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາໄດ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອລາວຈະກ້າວໜ້າໃນການຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງ.
ເຮັດໃຫ້ນັກສຶກສາເຫັນວ່າເຈົ້າມັກແລະເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ສອນ
ເລົ່າເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງທີ່ໄດ້ປ່ຽນແປງຊີວິດຂອງໂຕເອງໃຫ້ນັກສຶກສາຟັງເພື່ອລາວຈະເຫັນວິທີເອົາສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນໄປໃຊ້ໃນຊີວິດ (ເບິ່ງຂໍ້ 7-9) *
7. ອັນໃດຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ມັກແລະເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນ?
7 ນັກສຶກສາຕ້ອງເຫັນວ່າເຈົ້າມັກແລະເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ເຈົ້າສອນໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລ້ວນັກສຶກສາກໍຈະມັກແລະເຊື່ອຫຼາຍຂຶ້ນໃນສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນ. (1 ທຊ. 1:5) ເຈົ້າອາດບອກນັກສຶກສາວ່າ ສິ່ງທີ່ເຈົ້າຮຽນໃນຄຳພີໄບເບິນຊ່ອຍເຈົ້າແນວໃດ. ແລ້ວນັກສຶກສາກໍຈະເຫັນວ່າຄຳພີໄບເບິນມີຄຳແນະນຳທີ່ດີທີ່ຊ່ອຍລາວໄດ້ຄືກັນ.
8. ເຈົ້າສາມາດເຮັດຫຍັງເພື່ອຊ່ອຍນັກສຶກສາ ແລະເປັນຫຍັງຈຶ່ງເຮັດແບບນັ້ນ?
8 ຕອນທີ່ຮຽນ ເລົ່າໃຫ້ນັກສຶກສາຟັງກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງທີ່ເຄີຍມີບັນຫາຄ້າຍໆກັບລາວແລະເຂົາເຈົ້າເອົາຊະນະໄດ້ແນວໃດ. ເຈົ້າອາດພາພີ່ນ້ອງບາງຄົນໄປຮ່ວມນຳ ເຊິ່ງຕົວຢ່າງຂອງລາວອາດເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ນັກສຶກສາ ຫຼືເຈົ້າອາດຊອກເບິ່ງປະສົບການທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຢູ່ໃນເວັບໄຊ jw.org ໃນບົດຄວາມຊຸດທີ່ຊື່ວ່າ “ຄຳພີໄບເບິນປ່ຽນຊີວິດຄົນ.” * ບົດຄວາມແລະວິດີໂອເຫຼົ່ານັ້ນຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນວ່າຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນສາມາດຊ່ອຍລາວປ່ຽນແປງຊີວິດໄດ້.
9. ເຈົ້າຈະກະຕຸ້ນນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ເລົ່າສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນໃຫ້ຄອບຄົວແລະໝູ່ຟັງ?
9 ຖ້ານັກສຶກສາແຕ່ງດອງແລ້ວ ຜົວຫຼືເມຍຂອງລາວກໍຮຽນຄືກັນບໍ? ຖ້າບໍ່ໄດ້ຮຽນ ໃຫ້ຊວນຜົວຫຼືເມຍຂອງລາວຮ່ວມນຳ. ກະຕຸ້ນນັກສຶກສາໃຫ້ເລົ່າສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງຮຽນໃຫ້ຄອບຄົວແລະໝູ່ຟັງ. (ຢຮ. 1:40-45) ເຈົ້າຈະກະຕຸ້ນລາວແນວໃດ? ເຈົ້າອາດຖາມລາວວ່າ: “ເຈົ້າຈະອະທິບາຍເລື່ອງນີ້ກັບຄອບຄົວແນວໃດ?” ຫຼື “ເຈົ້າຈະໃຊ້ພະຄຳພີຂໍ້ໃດເພື່ອພິສູດເລື່ອງນີ້ກັບໝູ່?” ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ ເຈົ້າກໍຈະຝຶກນັກສຶກສາໃຫ້ເປັນຜູ້ສອນ. ຈາກນັ້ນ ເມື່ອລາວມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະເປັນຜູ້ສອນ ລາວກໍສາມາດເລີ່ມປະກາດໃນຖານະເປັນຜູ້ປະກາດທີ່ຍັງບໍ່ທັນຮັບບັບເຕມາ. ເຈົ້າອາດຖາມນັກສຶກສາວ່າ ລາວຮູ້ຈັກຜູ້ໃດບໍທີ່ຢາກຮຽນຄຳພີໄບເບິນ? ຖ້າມີ ກໍໃຫ້ລາວນັດກັບຜູ້ນັ້ນໃຫ້ເຈົ້າ ແລ້ວເຈົ້າກໍເປີດວິດີໂອພວກເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແນວໃດ? * ໃຫ້ຜູ້ນັ້ນເບິ່ງ.
ຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ມີໝູ່ໃນປະຊາຄົມ
ຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ມີໝູ່ໃນປະຊາຄົມ (ເບິ່ງຂໍ້ 10-11) *
10. ໃນ 1 ເທຊະໂລນິກ 2:7, 8 ເຮົາຈະເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລແນວໃດ?
10 ເຮົາທີ່ເປັນຜູ້ສອນຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາສົນໃຈນັກສຶກສາແທ້ໆ. ໃຫ້ເບິ່ງວ່າອີກບໍ່ດົນນັກສຶກສາຈະເຂົ້າມາເປັນພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. (ອ່ານ 1 ເທຊະໂລນິກ 2:7, 8) ບໍ່ງ່າຍສຳລັບນັກສຶກສາທີ່ຈະຕັດຂາດຈາກໝູ່ທີ່ເຄີຍຫຼິ້ນນຳແລະປ່ຽນແປງຊີວິດເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຕ້ອງຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີໝູ່ແທ້ໃນປະຊາຄົມ. ໃຫ້ເປັນໝູ່ກັບນັກສຶກສາໂດຍໃຊ້ເວລານຳລາວ ບໍ່ແມ່ນແຕ່ຕອນທີ່ຮຽນພະຄຳພີເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໃນໂອກາດອື່ນນຳ. ເຮົາອາດໂທລະສັບໄປຫຼິ້ນນຳ ສົ່ງຂໍ້ຄວາມໄປຫາ ຫຼືໄປແວ່ຫຼິ້ນນຳເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາສົນໃຈລາວແທ້ໆ.
11. ເຈົ້າຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາຮູ້ຈັກກັບໃຜໃນປະຊາຄົມ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
11 ສຸພາສິດໜຶ່ງຂອງອາຝຼິກກາເວົ້າວ່າ: “ທຸກຄົນໃນບ້ານມີສ່ວນໃນການເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງເຕີບໃຫຍ່.” ພວກເຮົາກໍເວົ້າໄດ້ວ່າ: “ທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມມີສ່ວນໃນການເຮັດໃຫ້ຄົນຜູ້ໜຶ່ງເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ.” ຍ້ອນແນວນີ້ຜູ້ສອນທີ່ດີຈຶ່ງແນະນຳໃຫ້ນັກສຶກສາຮູ້ຈັກກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ເຊິ່ງເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮຽນແບບ. ແລ້ວນັກສຶກສາກໍຈະມ່ວນໃນການຄົບຫາກັບປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າ ແລະພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນກໍສາມາດຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ເປັນໝູ່ທີ່ດີຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະສາມາດໃຫ້ກຳລັງໃຈນັກສຶກສາເມື່ອມີບັນຫາ. ເຮົາຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາແຕ່ລະຄົນຮູ້ສຶກວ່າເຮົາດີໃຈທີ່ມີເຂົາເຈົ້າຢູ່ໃນປະຊາຄົມແລະເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຢາກໃຫ້ນັກສຶກສາສະໜິດກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມເຊິ່ງເປັນຄອບຄົວທີ່ມີຄວາມຮັກ. ເມື່ອເຮັດແບບນີ້ກໍງ່າຍຂຶ້ນສຳລັບນັກສຶກສາທີ່ຈະບໍ່ໄປສະໜິດກັບຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ຊ່ອຍລາວໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາ. (ສຸພາ. 13:20) ຖ້າໝູ່ເກົ່າບໍ່ຢາກຫຼິ້ນນຳລາວ ລາວກໍຮູ້ວ່າສາມາດມີໝູ່ແທ້ໄດ້ໃນອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ.—ມຣກ. 10:29, 30; 1 ປຕ. 4:4
ເນັ້ນເລື່ອງເປົ້າໝາຍການອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ
ມີຂັ້ນຕອນຕ່າງໆທີ່ນັກສຶກສາຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະຮັບບັບເຕມາໄດ້ (ເບິ່ງຂໍ້ 12-13)
12. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນເວົ້າເລື່ອງການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາກັບນັກສຶກສາ?
12 ໃຫ້ເວົ້າກົງໆກັບນັກສຶກສາເລື່ອງການອຸທິດຕົວແລະການຮັບບັບເຕມາ ເພາະເຫດຜົນທີ່ເຮົາສຶກສາກັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງກໍຍ້ອນຢາກຊ່ອຍລາວໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະຮັບບັບເຕມາ. ຫຼັງຈາກທີ່ຮຽນເປັນປະຈຳໄດ້ສອງສາມເດືອນ ແລະໂດຍສະເພາະຫຼັງຈາກທີ່ນັກສຶກສາເລີ່ມເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ ນັກສຶກສາຕ້ອງເຂົ້າໃຈວ່າເຫດຜົນທີ່ເຮົາສຶກສາກັບລາວກໍເພື່ອຊ່ອຍລາວໃຫ້ເລີ່ມຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາແລະເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ.
13. ນັກສຶກສາຕ້ອງເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຮັບບັບເຕມາໄດ້?
13 ມີຂັ້ນຕອນຕ່າງໆທີ່ນັກສຶກສາຕ້ອງເຮັດຖ້າລາວຢາກຮັບບັບເຕມາ. ຂັ້ນຕອນທຳອິດ ລາວຕ້ອງຮູ້ຈັກແລະຮັກພະເຢໂຫວາແລະສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນເພິ່ນ. (ຢຮ. 3:16; 17:3) ຈາກນັ້ນ ນັກສຶກສາຈະສ້າງສາຍສຳພັນກັບພະເຢໂຫວາແລະເລີ່ມເປັນໝູ່ກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ. (ຮຣ. 10:24, 25; ຢກບ. 4:8) ໃນທີ່ສຸດ ນັກສຶກສາຈະເຊົາເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີແລະກັບໃຈ. (ກຈກ. 3:19) ໃນເວລາດຽວກັນ ຄວາມເຊື່ອຈະກະຕຸ້ນນັກສຶກສາໃຫ້ເວົ້າສູ່ຄົນອື່ນຟັງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ລາວເຊື່ອໃນຕອນນີ້. (2 ກຣ. 4:13) ຈາກນັ້ນ ລາວຈະອຸທິດຕົວໃຫ້ພະເຢໂຫວາແລະສະແດງສັນຍະລັກການອຸທິດຕົວໂດຍຮັບບັບເຕມາ. (1 ປຕ. 3:21; 4:2) ມື້ນັ້ນຈະເປັນມື້ທີ່ມີຄວາມສຸກຫຼາຍສຳລັບທຸກຄົນ! ເມື່ອນັກສຶກສາເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນຕ່າງໆທີ່ຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະຮັບບັບເຕມາ ໃຫ້ຊົມເຊີຍລາວເລື້ອຍໆແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວຕໍ່ໆໄປທີ່ຈະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງ.
ເບິ່ງຄວາມກ້າວໜ້າຂອງນັກສຶກສາເປັນໄລຍະໆ
14. ເຮົາຈະເບິ່ງອອກໄດ້ແນວໃດວ່ານັກສຶກສາກ້າວໜ້າ?
14 ເຮົາຕ້ອງອົດທົນເມື່ອຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນເຖິງຂັ້ນອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ. ແຕ່ເມື່ອຮອດຈຸດໃດຈຸດໜຶ່ງ ເຮົາຕ້ອງຮູ້ວ່າລາວຢາກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼືບໍ່. ນັກສຶກສາສະແດງໃຫ້ເຫັນບໍວ່າລາວກຳລັງພະຍາຍາມເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢຊູ ຫຼືລາວພຽງແຕ່ຢາກຮຽນຮູ້ເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນເທົ່ານັ້ນ?
15. ມີຈຸດໃດແດ່ທີ່ຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເຫັນວ່ານັກສຶກສາມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ?
15 ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງເລື້ອຍໆວ່ານັກສຶກສາກ້າວໜ້າສ່ຳໃດ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ລາວບອກບໍວ່າຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ? ລາວອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາບໍ? (ເພງ. 116:1, 2) ລາວມັກອ່ານຄຳພີໄບເບິນບໍ່? (ເພງ. 119:97) ລາວເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມເປັນປະຈຳບໍ່? (ເພງ. 22:22) ລາວໄດ້ປ່ຽນແປງຊີວິດບໍ? (ເພງ. 119:112) ລາວເລີ່ມເວົ້າສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນໃຫ້ຄອບຄົວແລະໝູ່ຟັງບໍ? (ເພງ. 9:1) ສຳຄັນທີ່ສຸດ ລາວຢາກເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ? (ເພງ. 40:8) ຖ້ານັກສຶກສາບໍ່ໄດ້ເຮັດຫຍັງເລີຍໃນຈຸດເຫຼົ່ານີ້ ໃຫ້ພະຍາຍາມຊອກເບິ່ງສາເຫດ ແລ້ວໃຫ້ເວົ້າກັບລາວດີໆແບບກົງໆ. *
16. ຕອນໃດທີ່ເຮົາຄວນເຊົາສຶກສາກັບບາງຄົນ?
16 ໃຫ້ເບິ່ງເປັນໄລຍະໆວ່າເຈົ້າຄວນສຶກສາກັບບາງຄົນຕໍ່ໄປຫຼືບໍ່. ໃຫ້ຖາມໂຕເອງວ່າ: ‘ນັກສຶກສາບໍ່ກຽມບົດຮຽນລ່ວງໜ້າບໍ? ລາວບໍ່ຢາກເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມບໍ? ລາວຍັງມີນິດໄສທີ່ບໍ່ດີບໍ? ລາວຍັງເປັນສະມາຊິກຂອງສາສະໜາປອມບໍ?’ ຖ້າຕອບວ່າແມ່ນ ການສຶກສາກັບລາວຕໍ່ໄປກໍສ່ຳກັບການພະຍາຍາມສອນບາງຄົນໃຫ້ລອຍນ້ຳໂດຍທີ່ຜູ້ນັ້ນບໍ່ຢາກປຽກ. ຖ້ານັກສຶກສາບໍ່ມັກສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນແລະບໍ່ຢາກປ່ຽນແປງຫຍັງເລີຍ ກໍໃຫ້ເຊົາສຶກສາກັບລາວໂລດ.
17. ເພື່ອຈະເອົາໃຈໃສ່ໃນການສອນຕາມທີ່ບອກໃນ 1 ຕີໂມທຽວ 4:16 ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
17 ເຮົາຖືວ່າເປັນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບສຳຄັນທີ່ຈະຊ່ອຍຄົນໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ແລະເຮົາຢາກຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ. ຍ້ອນເຫດຜົນນີ້ ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເມື່ອສອນແລະເຮັດໃຫ້ນັກສຶກສາເຫັນວ່າເຮົາມັກແລະເຊື່ອໃນສິ່ງທີ່ສອນ. ເຮົາຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ມີໝູ່ໃນປະຊາຄົມ ແລະຈະເນັ້ນກັບນັກສຶກສາເລື່ອງເປົ້າໝາຍການອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ. ເຮົາຈະເບິ່ງຄວາມກ້າວໜ້າຂອງນັກສຶກສາເປັນໄລຍະໆ. (ເບິ່ງຂອບ “ ສິ່ງທີ່ຜູ້ສອນຕ້ອງເຮັດເພື່ອຈະຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ຮັບບັບເຕມາ”) ເຮົາມີຄວາມສຸກແທ້ໆທີ່ມີສ່ວນຮ່ວມໃນວຽກນີ້ທີ່ຊ່ວຍຊີວິດ! ໃຫ້ເຮົາເຮັດສຸດຄວາມສາມາດເພື່ອຊ່ອຍນັກສຶກສາໃຫ້ມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ.
ເພງ 79 ສອນພວກເຂົາໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ໝັ້ນຄົງ
^ ຂໍ້ 5 ເມື່ອເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນກັບບາງຄົນ ເຮົາມີສິດທິພິເສດທີ່ຈະຊ່ອຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເລີ່ມຄິດ ຮູ້ສຶກ ແລະເຮັດໃນແບບທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຮັດ. ໃນບົດນີ້ຈະເວົ້າຕື່ມອີກກ່ຽວກັບວິທີທີ່ເຮົາຈະປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນການສອນຂອງເຮົາ.
^ ຂໍ້ 4 ໃຫ້ເບິ່ງບົດຄວາມ “ຫຼີກລ່ຽງບ້ວງແຮ້ວເຫຼົ່ານີ້ເມື່ອນຳການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ” ໃນຄູ່ມືການປະຊຸມ ເດືອນກັນຍາ ປີ 2016
^ ຂໍ້ 8 ໄປທີ່ ກ່ຽວກັບເຮົາ > ປະສົບການ (ພາສາໄທ)
^ ຂໍ້ 9 ໃນແອັບ JW Library ໄປທີ່ ມີເດຍ > ການປະຊຸມແລະວຽກປະກາດ > ເຄື່ອງມືສຳລັບວຽກປະກາດ
^ ຂໍ້ 15 ໃຫ້ເບິ່ງບົດຄວາມ “ຄວາມຮັກແລະຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນຕໍ່ພະເຢໂຫວາຈະກະຕຸ້ນເຈົ້າໃຫ້ຮັບບັບເຕມາ” ແລະບົດຄວາມ “ເຈົ້າພ້ອມແລ້ວບໍທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ” ໃນຫໍສັງເກດການ ເດືອນມີນາ ປີ 2020.
^ ຂໍ້ 77 ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ຫຼັງຈາກຮຽນແລ້ວ ພີ່ນ້ອງທີ່ມີປະສົບການໃນການສອນຊ່ອຍຜູ້ນຳການສຶກສາໃຫ້ເຫັນວ່າບໍ່ຄວນເວົ້າຫຼາຍຕອນທີ່ສອນ.
^ ຂໍ້ 79 ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ຕອນທີ່ຮຽນ ນັກສຶກສາໄດ້ຮຽນຮູ້ວິທີທີ່ຈະເປັນເມຍທີ່ດີ. ຕໍ່ມາ ລາວເລົ່າໃຫ້ຜົວຟັງໃນສິ່ງທີ່ລາວໄດ້ຮຽນ.
^ ຂໍ້ 81 ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ນັກສຶກສາແລະຜົວມ່ວນກັບການຄົບຫາກັນຢູ່ເຮືອນຂອງພີ່ນ້ອງທີ່ລາວເຈິຢູ່ຫໍປະຊຸມ.
