ບົດຄວາມສຶກສາທີ 40
ການກັບໃຈແທ້ໆໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
“ຂ້ອຍມາ . . . ຊ່ວຍຄົນບາບໃຫ້ກັບໃຈ.”—ລກ. 5:32
ເພງ 36 ປົກປ້ອງຫົວໃຈຂອງເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-2. ກະສັດສອງອົງແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ ແລະເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງແດ່ໃນບົດຄວາມນີ້?
ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງກະສັດສອງອົງທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນສະໄໝບູຮານ. ກະສັດອົງໜຶ່ງປົກຄອງອານາຈັກອິດສະຣາເອນ 10 ຕະກູນທາງເໜືອ ແລະກະສັດອີກອົງໜຶ່ງປົກຄອງໃນອານາຈັກຢູດາ 2 ຕະກູນທາງໃຕ້. ເຖິງວ່າເຂົາເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນສະໄໝທີ່ຕ່າງກັນ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍມີຫຼາຍຢ່າງທີ່ຄືກັນ. ນັ້ນກໍຄືເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແລະພາປະຊາຊົນເຮັດບາບ. ເຂົາເຈົ້າໄຫວ້ຮູບເຄົາລົບແລະຂ້າຄົນ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ຕ່າງກັນກໍຄືກະສັດອົງໜຶ່ງໄດ້ກັບໃຈແລະພະເຢໂຫວາກໍຍົກໂທດໃຫ້ລາວ ສ່ວນກະສັດອີກອົງໜຶ່ງບໍ່ໄດ້ກັບໃຈ. ແລ້ວກະສັດສອງອົງນີ້ແມ່ນໃຜ?
2 ກະສັດຜູ້ໜຶ່ງຊື່ອາກາບທີ່ປົກຄອງອິດສະຣາເອນ ແລະກະສັດອີກອົງໜຶ່ງຊື່ມານາເຊທີ່ປົກຄອງຢູດາ. ເລື່ອງຂອງເຂົາເຈົ້າຈະສອນບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນໃຫ້ເຮົາໃນເລື່ອງການກັບໃຈ. (ກຈກ. 17:30; ຣມ. 3:23) ແລ້ວການກັບໃຈໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ແລະຕ້ອງສະແດງອອກແນວໃດ? ເຮົາຢາກຮູ້ເລື່ອງນີ້ເພາະເຮົາຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ເຮົາເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດ. ແຕ່ເພື່ອຈະໄດ້ຄຳຕອບເຫຼົ່ານັ້ນ ເຮົາຈະມາເບິ່ງເລື່ອງຊີວິດຂອງກະສັດສອງອົງນີ້ແລະສິ່ງທີ່ພະເຢຊູສອນ ແລະເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງເຫຼົ່ານັ້ນ.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງກະສັດອາກາບ?
3. ກະສັດອາກາບເປັນຄົນແບບໃດ?
3 ອາກາບເປັນກະສັດອົງທີ 7 ທີ່ປົກຄອງອິດສະຣາເອນ 10 ຕະກູນ. ລາວໄດ້ແຕ່ງດອງກັບນາງເຢເຊເບນລູກສາວຂອງກະສັດເມືອງຊີໂດນ ເຊິ່ງເປັນປະເທດທີ່ລ່ຳລວຍຢູ່ທາງເໜືອ. ການແຕ່ງດອງຄັ້ງນີ້ອາດຈະເຮັດໃຫ້ອິດສະຣາເອນຮັ່ງມີຫຼາຍຂຶ້ນ ແຕ່ນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ເພາະເຢເຊເບນນະມັດສະການພະບາອານແລະລາວກໍຍົວະໃຫ້ອາກາບສົ່ງເສີມການນະມັດສະການທີ່ໜ້າລັງກຽດເຫຼົ່ານີ້ໂດຍໃຫ້ມີໂສເພນີປະຈຳວິຫານແລະເອົາລູກໄປເຜົາບູຊາຍັນ. ຕອນທີ່ເຢເຊເບນເປັນລາຊີນີ ຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍຄົນກໍບໍ່ປອດໄພເພາະລາວສັ່ງຂ້າເຂົາເຈົ້າ. (1 ກະ. 18:13) ແລະອາກາບເອງກໍເຮັດ “ຊົ່ວຫຼາຍກວ່າທຸກຄົນທີ່ເຄີຍຢູ່ກ່ອນລາວ.” (1 ກະ. 16:30, ລ.ມ.) ພະເຢໂຫວາເຫັນທຸກຢ່າງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ. ເຖິງຢ່າງນັ້ນ ເພິ່ນກໍຍັງເມດຕາແລະໄດ້ສົ່ງຜູ້ພະຍາກອນເອລີຢາໄປເຕືອນເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີໂອກາດໄດ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງ. ແຕ່ວ່າເຂົາເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ຍອມຟັງ.
4. ພະເຢໂຫວາໄດ້ຕັດສິນອາກາບແນວໃດ ແລະອາກາບເຮັດແນວໃດ?
4 ໃນທີ່ສຸດ ພະເຢໂຫວາກໍທົນບໍ່ໄຫວແລ້ວ. ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ສົ່ງເອລີຢາມາປະກາດຄຳຕັດສິນຕໍ່ອາກາບແລະເຢເຊເບນວ່າ ເພິ່ນຈະທຳລາຍທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນຕະກູນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເມື່ອອາກາບໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ ລາວກໍເສຍໃຈຫຼາຍແລະ “ຖ່ອມຕົວລົງ.”—1 ກະ. 21:19-29
ກະສັດອາກາບສັ່ງຈັບຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາເຂົ້າຄຸກເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ (ເບິ່ງຂໍ້ 5-6) *
5-6. ມີຫຍັງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າອາກາບບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ?
5 ເຖິງວ່າອາກາບຈະຖ່ອມຕົວລົງ ແຕ່ການກະທຳຂອງລາວຕໍ່ຈາກນັ້ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ ເພາະລາວບໍ່ໄດ້ພະຍາຍາມກຳຈັດການນະມັດສະການພະບາອານ ແລະບໍ່ໄດ້ສົ່ງເສີມການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ລາວຍັງໄດ້ເຮັດສິ່ງອື່ນອີກເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກັບໃຈ.
6 ຕໍ່ມາ ກະສັດອາກາບກໍໄດ້ໄປຊວນເຢໂຮຊາຟັດກະສັດຂອງຢູດາມາຮ່ວມຕໍ່ສູ້ກັບຊີເຣຍ. ແຕ່ກະສັດເຢໂຮຊາຟັດເປັນຄົນດີ ລາວຈຶ່ງບອກໃຫ້ໄປຂໍຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາກ່ອນ. ທຳອິດອາກາບບໍ່ຢາກເຮັດແບບນັ້ນ. ລາວບອກວ່າ: “ຍັງມີອີກຄົນໜຶ່ງທີ່ເຮົາຈະຖາມພະເຢໂຫວາຜ່ານທາງລາວໄດ້ ແຕ່ເຮົາຊັງລາວ ເພາະລາວບໍ່ເຄີຍພະຍາກອນເລື່ອງດີໆກ່ຽວກັບເຮົາເລີຍ ມີແຕ່ເລື່ອງຮ້າຍໆທັງນັ້ນ.” ເຖິງຢ່າງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນໄປປຶກສາກັບຜູ້ພະຍາກອນມີກາຢາ. ແລ້ວມີກາຢາກໍພະຍາກອນເລື່ອງບໍ່ດີກ່ຽວກັບອາກາບແທ້. ແຕ່ອາກາບເຮັດແນວໃດເມື່ອໄດ້ຍິນແບບນັ້ນ? ແທນທີ່ລາວຊິກັບໃຈແລະຂໍພະເຢໂຫວາຍົກໂທດໃຫ້ລາວ ແຕ່ລາວພັດຈັບຜູ້ພະຍາກອນຄົນນັ້ນໄປຂັງຄຸກ. (1 ກະ. 22:7-9, 23, 27, ລ.ມ.) ເຖິງວ່າລາວຈະຈັບຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາໄປຂັງຄຸກ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ສາມາດຫຼີກລ່ຽງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກໄວ້ໄດ້ ເພາະໃນການສູ້ຮົບຄັ້ງນັ້ນອາກາບກໍຕາຍແທ້.—1 ກະສັດ 22:34-38
7. ຫຼັງຈາກອາກາບຕາຍ ພະເຢໂຫວາບອກວ່າລາວເປັນຄົນແບບໃດ?
7 ຫຼັງຈາກທີ່ອາກາບຕາຍ ພະເຢໂຫວາກໍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ອາກາບ. ເມື່ອກະສັດເຢໂຮຊາຟັດກັບມາຮອດວັງຢ່າງປອດໄພ ພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງຜູ້ພະຍາກອນເຢຫຶໄປຕຳໜິເຢໂຮຊາຟັດທີ່ໄດ້ໄປເປັນພັນທະມິດກັບອາກາບ. ເຢຫຶບອກວ່າ: “ທ່ານເຮັດຖືກແລ້ວບໍທີ່ໄປຊ່ວຍຄົນຊົ່ວ ແລະຮັກຄົນທີ່ຊັງພະເຢໂຫວາ?” (2 ຂ່າວ. 19:1, 2, ລ.ມ.) ລອງຄິດເບິ່ງດຸວ່າ ຖ້າອາກາບກັບໃຈແທ້ໆ ເຢຫຶກໍຄືຊິບໍ່ບອກວ່າລາວເປັນຄົນຊົ່ວແລະກຽດຊັງພະເຢໂຫວາ. ເຫັນໄດ້ແຈ້ງວ່າ ເຖິງອາກາບຈະເສຍໃຈກັບຄວາມຜິດທີ່ລາວເຮັດ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ.
8. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງອາກາບໃນເລື່ອງການກັບໃຈ?
8 ເມື່ອເອລີຢາບອກອາກາບວ່າພະເຢໂຫວາຈະລົງໂທດທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນຕະກູນຂອງລາວ ມັນກໍດີທີ່ທຳອິດລາວໄດ້ຖ່ອມຕົວ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ລາວເຮັດຕໍ່ຈາກນັ້ນສະແດງວ່າລາວບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ. ເລື່ອງນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນວ່າ ການກັບໃຈຕ້ອງເຮັດຫຼາຍກວ່າການສະແດງຄວາມເສຍໃຈຕໍ່ຄວາມຜິດທີ່ເຄີຍເຮັດ. ແຕ່ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈວ່າ ການກັບໃຈແທ້ໆໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງອີກຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ.
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງກະສັດມານາເຊ?
9. ກະສັດມານາເຊເປັນຄົນແບບໃດ?
9 ປະມານ 200 ປີຕໍ່ມາ ມານາເຊກໍໄດ້ເປັນກະສັດປົກຄອງຢູດາ. ລາວອາດຈະເຮັດຊົ່ວຫຼາຍກວ່າອາກາບດ້ວຍຊ້ຳ ເພາະຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ລາວເຮັດສິ່ງທີ່ຊົ່ວຊ້າຫຼາຍແລະເຮັດໃຫ້ພະອົງຄຽດ.” (2 ຂ່າວ. 33:1-9, ລ.ມ.) ລາວໄດ້ຕັ້ງແທ່ນບູຊາສຳລັບພະປອມ ແລະໄດ້ເອົາເສົາສັກສິດແກະສະຫຼັກທີ່ເປັນສັນຍະລັກເຖິງການບູຊາເພດໄປໄວ້ໃນວິຫານຂອງພະເຢໂຫວາ. ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງໄດ້ໃຊ້ເວດມົນ ທຳນວາຍໂຊກຊະຕາ ແລະໃຊ້ວິຊາອາຄົມ. ລາວໄດ້ “ຂ້າຄົນບໍລິສຸດຫຼາຍຄົນ” ເຊິ່ງລວມເຖິງ “ການເຜົາບູຊາຍັນລູກຊາຍຕົວເອງ.”—2 ກະ. 21:6, 7, 10, 11, 16, ລ.ມ.
10. ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງສອນມານາເຊແນວໃດ ແລະລາວເຮັດແນວໃດ?
10 ກະສັດມານາເຊບໍ່ໄດ້ຟັງຄຳເຕືອນຈາກຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາຄືກັບອາກາບ. ໃນທີ່ສຸດ ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຫ້ “ແມ່ທັບຂອງກະສັດອາຊີລີມາໂຈມຕີ [ຢູດາ] ພວກເຂົາຈັບມານາເຊແລະເອົາຕະຂໍກ່ຽວລາວ ແລ້ວໃສ່ໂສ້ທອງແດງ 2 ອັນພາໄປທີ່ບາບີໂລນ.” ຕອນທີ່ມານາເຊຢູ່ພຸ້ນ ລາວກໍເລີ່ມຄິດໄດ້ແລະຢາກປ່ຽນແປງຕົວເອງ. ລາວ “ຖ່ອມຕົວລົງຫຼາຍ ຕໍ່ພະເຈົ້າຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍ” ແລະ “ອ້ອນວອນຂໍຄວາມເມດຕາຈາກພະເຢໂຫວາ.” ທີ່ຈິງ ມານາເຊໄດ້ ‘ອະທິດຖານ ເຖິງພະເຈົ້າຊ້ຳແລ້ວຊ້ຳອີກ.’ ນີ້ສະແດງວ່າ ລາວໄດ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງແທ້ໆ ແລະເລີ່ມເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເປັນ “ພະເຈົ້າຂອງລາວ.”—2 ຂ່າວ. 33:10-13, ລ.ມ.
ກະສັດມານາເຊໄດ້ທຳລາຍການນະມັດສະການປອມ ເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ (ເບິ່ງຂໍ້ 11) *
11. ຕາມ 2 ຂ່າວຄາວ 33:15, 16 ມານາເຊໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ?
11 ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າກະສັດມານາເຊໄດ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງແທ້ໆ. ເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງລາວ ແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ກັບມາເປັນກະສັດອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ລາວໄດ້ພະຍາຍາມເຮັດຫຼາຍຢ່າງເພື່ອສະແດງວ່າລາວກັບໃຈແທ້ ແລະເຮັດສິ່ງທີ່ອາກາບບໍ່ເຄີຍເຮັດໂດຍທຳລາຍການນະມັດສະການປອມ ແລະສົ່ງເສີມການນະມັດສະການແທ້. (ອ່ານ 2 ຂ່າວຄາວ 33:15, 16) ຍ້ອນວ່າມານາເຊເຄີຍເຮັດບໍ່ດີຕໍ່ຄອບຄົວ ຕໍ່ພວກເຈົ້ານາຍ ແລະປະຊາຊົນເປັນເວລາຫຼາຍສິບປີ ດັ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະແກ້ໄຂບັນຫາເຫຼົ່ານັ້ນ ລາວຕ້ອງມີຄວາມເຊື່ອແລະຄວາມກ້າຫຼາຍແທ້ໆ. ເບິ່ງຄືວ່າການເຮັດແບບນີ້ໄດ້ສົ່ງຜົນດີຕໍ່ໂຢຊີຢາທີ່ເປັນຫຼານຂອງລາວ ເພາະຕໍ່ມາໂຢຊີຢາໄດ້ກາຍເປັນກະສັດທີ່ດີຫຼາຍ.—2 ກະ. 22:1, 2
12. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງມານາເຊໃນເລື່ອງການກັບໃຈ?
12 ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງມານາເຊ? ມານາເຊບໍ່ພຽງແຕ່ຖ່ອມຕົວ ແຕ່ລາວໄດ້ອະທິດຖານຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາ ແລະປ່ຽນແປງຊີວິດຕົວເອງ. ລາວໄດ້ພະຍາຍາມແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ລາວກໍ່ຂຶ້ນ ພະຍາຍາມທີ່ຈະນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ແລະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນ. ເລື່ອງຂອງມານາເຊເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນວ່າ ຄົນທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດກໍສາມາດກັບໃຈໄດ້ ເພາະພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ ‘ດີແລະມີໃຈພ້ອມຈະຍົກຜິດ.’ (ເພງ. 86:5) ເພິ່ນຈະໃຫ້ອະໄພຜູ້ທີ່ກັບໃຈແທ້ໆ.
13. ຈາກຕົວຢ່າງປຽບທຽບ ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນຫຍັງໃນເລື່ອງການກັບໃຈ?
13 ມານາເຊເຮັດຫຼາຍກວ່າການເສຍໃຈກັບຄວາມຜິດທີ່ລາວເຮັດ ເຊິ່ງເລື່ອງນີ້ໃຫ້ບົດຮຽນທີ່ສຳຄັນກັບເຮົາໃນເລື່ອງການກັບໃຈ. ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງນີ້: ສົມມຸດວ່າ ເຈົ້າໄປຮ້ານຂາຍເຄັກແລະສັ່ງຊື້ເຄັກ. ແຕ່ພະນັກງານພັດເອົາໄຂ່ໄກ່ມາໃຫ້ເຈົ້າ. ເຈົ້າຈະພໍໃຈບໍ? ຄືຊິບໍ່. ແຕ່ຖ້າພະນັກງານອະທິບາຍວ່າ ໄຂ່ໄກ່ເປັນສ່ວນປະກອບຫຼັກຂອງເຄັກເດ? ເຈົ້າກໍຄືຊິຍັງບໍ່ພໍໃຈຄືເກົ່າ. ຄ້າຍຄືກັນ ພະເຢໂຫວາກໍຢາກໃຫ້ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດກັບໃຈແທ້ໆ. ຖ້າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮູ້ສຶກເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດມັນກໍດີຢູ່ ເພາະນັ້ນເປັນສິ່ງສຳຄັນຂອງການກັບໃຈ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນການກັບໃຈແທ້ໆ. ຄັນຊັ້ນລາວຕ້ອງເຮັດຫຍັງອີກ? ຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຢຊູຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈເລື່ອງນີ້ຫຼາຍຂຶ້ນ.
ການກັບໃຈແທ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
ເມື່ອລູກທີ່ຫຼົງຫາຍສຳນຶກໂຕໄດ້ ລາວກໍເດີນທາງໄກເພື່ອຈະກັບເມື່ອບ້ານ (ເບິ່ງຂໍ້ 14-15) *
14. ລູກຊາຍທີ່ຫຼົງຫາຍເຊິ່ງຢູ່ໃນຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຢຊູໄດ້ເຮັດຫຍັງເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວກັບໃຈ?
14 ໃນລູກາ 15:11-32 ພະເຢຊູໄດ້ເລົ່າເລື່ອງລູກຊາຍທີ່ຫຼົງຫາຍ. ໃນບົດນັ້ນເວົ້າເຖິງຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງບໍ່ເຊື່ອຟັງພໍ່ແລະໜີອອກຈາກບ້ານ ແລ້ວໄປຢູ່ “ປະເທດໜຶ່ງທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ.” ລາວໃຊ້ຊີວິດແບບເສລີບີຮົ່ວແລະເຮັດຜິດສິນລະທຳທາງເພດ. ແຕ່ເມື່ອລາວເຈິຄວາມລຳບາກ ລາວກໍເລີ່ມຄິດຈິງຈັງກ່ຽວກັບຊີວິດແລະສຳນຶກໄດ້ວ່າ ຖ້າຢູ່ເຮືອນນຳພໍ່ກໍດີກວ່າ. ພະເຢຊູບອກວ່າຜູ້ຊາຍຄົນນີ້ ‘ເລີ່ມສຳນຶກໂຕໄດ້.’ ລາວກັບໄປເຮືອນແລະຂໍໃຫ້ພໍ່ຍົກໂທດໃຫ້ລາວ. ການທີ່ລາວສຳນຶກໂຕໄດ້ວ່າລາວເຮັດຜິດເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍ ແຕ່ນັ້ນພຽງພໍແລ້ວບໍ? ບໍ່. ລາວຕ້ອງເຮັດຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ!
15. ລູກຊາຍທີ່ຫຼົງຫາຍເຊິ່ງຢູ່ໃນຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຢຊູໄດ້ເຮັດຫຍັງເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ?
15 ລູກຊາຍທີ່ຫຼົງຫາຍໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆໂດຍເດີນທາງບັກໄກໆເພື່ອຈະກັບບ້ານ. ແລະເມື່ອລາວໄປຫາພໍ່ລາວກໍບອກພໍ່ວ່າ: “ລູກໄດ້ເຮັດບາບຕໍ່ພະເຈົ້າແລະຕໍ່ພໍ່ນຳ. ລູກບໍ່ສົມຄວນຈະເປັນລູກຂອງພໍ່ອີກຕໍ່ໄປ.” (ລກ. 15:21) ສິ່ງທີ່ລາວເວົ້າສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າລາວຢາກມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ ແລະລາວຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ລາວເຄີຍເຮັດໄດ້ເຮັດໃຫ້ພໍ່ເສຍໃຈ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງພະຍາຍາມເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ພໍ່ພໍໃຈ ເຖິງຂັ້ນວ່າຍອມເປັນລູກຈ້າງຂອງພໍ່. (ລກ. 15:19) ຕົວຢ່າງປຽບທຽບນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນເລື່ອງທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຊື່ໆ ແຕ່ມັນມີຫຼັກການທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ດູແລຮູ້ວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່.
16. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງຍາກທີ່ຜູ້ດູແລຈະຮູ້ວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງກັບໃຈແທ້ໆ?
16 ບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຜູ້ດູແລຈະຮູ້ວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່. ຍ້ອນຫຍັງ? ກໍຍ້ອນວ່າຜູ້ດູແລອ່ານໃຈຄົນບໍ່ໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງອາໄສຫຼັກຖານທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດສຳນຶກຜິດແລະປ່ຽນແປງຕົວເອງແທ້ໆ. ແຕ່ວ່າບາງຄົນກໍຕັ້ງໃຈເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຢ່າງໂຈ່ງແຈ້ງ ຈົນຜູ້ດູແລບໍ່ໝັ້ນໃຈວ່າລາວຊິກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່.
17. (ກ) ມີຕົວຢ່າງຫຍັງທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງອາດຈະບໍ່ໄດ້ກັບໃຈແທ້ໆ ເຖິງລາວຈະບອກວ່າເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ເຮັດ? (ຂ) ຕາມ 2 ໂກຣິນໂທ 7:11 ຜູ້ທີ່ກັບໃຈແທ້ໆຕ້ອງເຮັດຫຍັງ?
17 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຫຼິ້ນຊູ້ເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ແທນທີ່ລາວຈະຂໍຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ດູແລ ລາວພັດປົກປິດບໍ່ໃຫ້ເມຍໃຫ້ໝູ່ແລະຜູ້ດູແລຮູ້. ແຕ່ໃນທີ່ສຸດຜູ້ດູແລກໍຮູ້ເລື່ອງນີ້. ເມື່ອຜູ້ດູແລບອກລາວວ່າ ເຂົາເຈົ້າມີຫຼັກຖານທີ່ສະແດງວ່າລາວເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ລາວກໍຍອມຮັບຜິດແລະຮູ້ສຶກເສຍໃຈກັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ. ແຕ່ນັ້ນສະແດງວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆບໍ? ບໍ່. ລາວຕ້ອງເຮັດຫຼາຍກວ່ານັ້ນເພື່ອຜູ້ດູແລຈະເຫັນວ່າລາວກັບໃຈແທ້ ເພາະວ່າລາວໄດ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງບໍ່ແມ່ນແຕ່ເທື່ອດຽວແຕ່ໄດ້ເຮັດຜິດຫຼາຍເທື່ອແລະກໍບໍ່ໄດ້ໄປບອກຜູ້ດູແລດ້ວຍຕົວເອງ. ດັ່ງນັ້ນ ຜູ້ດູແລຈຶ່ງຢາກເຫັນຫຼັກຖານວ່າລາວໄດ້ປ່ຽນແປງຄວາມຄິດ ຈິດໃຈ ແລະການກະທຳຂອງລາວແທ້ໆ. (ອ່ານ 2 ໂກຣິນໂທ 7:11) ລາວອາດຈະຖືກຕັດອອກຈາກປະຊາຄົມ ເພາະມັນຕ້ອງໃຊ້ເວລາດົນເພື່ອລາວຈະປ່ຽນແປງຕົວເອງແລະພິສູດວ່າກັບໃຈແທ້ໆ.—1 ກຣ. 5:11-13; 6:9, 10
18. ຜູ້ທີ່ຖືກຕັດສຳພັນຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນແນວໃດວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ ແລະຜົນຈະເປັນແນວໃດຖ້າລາວກັບໃຈ?
18 ເພື່ອຜູ້ທີ່ຖືກຕັດສຳພັນຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າລາວກັບໃຈແທ້ໆ ລາວກໍຕ້ອງມາປະຊຸມເປັນປະຈຳ ແລະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ດູແລໂດຍອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະອະທິດຖານເລື້ອຍໆ. ແລະລາວກໍຕ້ອງພະຍາຍາມທີ່ຈະບໍ່ໄປເຮັດຜິດແບບເກົ່າອີກ. ຖ້າລາວພະຍາຍາມທີ່ຈະກັບມາມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ ລາວກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະຍົກໂທດໃຫ້ລາວແທ້ໆ ແລະຜູ້ດູແລກໍຈະຮັບລາວກັບເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມ. ແຕ່ເພື່ອຜູ້ດູແລຈະປະຕິບັດກັບຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເບິ່ງຕາມແຕ່ລະກໍລະນີ.
19. ການກັບໃຈແທ້ໆໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? (ເອເຊກຽນ 33:14-16)
19 ຄືກັບທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນມາແລ້ວວ່າ ການກັບໃຈແທ້ໆບໍ່ແມ່ນແຕ່ການເສຍໃຈກັບຄວາມຜິດທີ່ເຄີຍເຮັດ ແຕ່ເປັນການປ່ຽນແປງຄວາມຄິດ ຈິດໃຈ ແລະການກະທຳເຊິ່ງນີ້ລວມເຖິງການທີ່ເຮົາຕ້ອງເຊົາເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີແລະກັບມາເຮັດສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. (ອ່ານເອເຊກຽນ 33:14-16) ແລະສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ຜູ້ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງຄວນເຮັດກໍຄື ກັບມາມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ.
ຊ່ວຍຄົນບາບໃຫ້ກັບໃຈ
20-21. ເຮົາອາດຈະຊ່ວຍໝູ່ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງໄດ້ແນວໃດ?
20 ພະເຢຊູໄດ້ສະຫຼຸບສິ່ງສຳຄັນທີ່ຢູ່ໃນວຽກຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນໂດຍບອກວ່າ: “ຂ້ອຍມາ . . . ຊ່ວຍຄົນບາບໃຫ້ກັບໃຈ.” (ລກ. 5:32) ເຮົາກໍຄວນເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນ. ແຕ່ຖ້າໝູ່ສະໜິດເຮົາເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງເດ ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ?
21 ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມປົກປິດຄວາມຜິດຂອງໝູ່ ນັ້ນອາດຈະກໍ່ຜົນເສຍຫາຍຫຼາຍກວ່າເກົ່າເພາະພະເຢໂຫວາເຫັນທຸກຢ່າງ. (ສຸພາ. 5:21, 22; 28:13) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຈະຊ່ວຍໝູ່ໂດຍໄປເຕືອນລາວໃຫ້ໄປສາລະພາບຜິດກັບຜູ້ດູແລ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ຢາກບອກ ເຮົາກໍຄວນຈະບອກເລື່ອງນັ້ນກັບຜູ້ດູແລເອງ. ນັ້ນຈະເປັນການຊ່ວຍລາວໄດ້ຫຼາຍແທ້ໆ ເພາະຈະຊ່ວຍລາວໃຫ້ກັບມາມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບພະເຢໂຫວາ.
22. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຕໍ່ໄປ?
22 ຖ້າສົມມຸດວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງໄດ້ເຮັດຜິດເປັນເວລາດົນແລ້ວ ແລະຜູ້ດູແລກໍຕັດສິນວ່າລາວຈະຖືກຕັດສຳພັນ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຜູ້ດູແລບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາຕໍ່ລາວບໍ? ໃນບົດຄວາມຕໍ່ໄປ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາໃນວິທີທີ່ເພິ່ນສັ່ງສອນຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງແນວໃດ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ.
ເພງ 103 ຜູ້ບຳລຸງລ້ຽງຂອງຂວັນທີ່ເປັນມະນຸດ
^ ຂໍ້ 5 ການກັບໃຈບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນການເວົ້າວ່າເຮົາເສຍໃຈກັບຄວາມຜິດທີ່ເຮົາເຮັດ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງກະສັດອາກາບ ກະສັດມານາເຊ ແລະເລື່ອງລູກທີ່ຫຼົງຫາຍທີ່ຢູ່ໃນຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຢຊູເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າການກັບໃຈແທ້ໆໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າຜູ້ດູແລຕ້ອງຄິດເຖິງຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຮູ້ວ່າຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງກັບໃຈແທ້ຫຼືບໍ່.
^ ຂໍ້ 60 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ກະສັດອາກາບໃຈຮ້າຍຫຼາຍເລີຍສັ່ງທະຫານໃຫ້ຈັບຜູ້ພະຍາກອນມີກາຢາເຂົ້າຄຸກ.
^ ຂໍ້ 62 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ກະສັດມານາເຊໄດ້ສັ່ງຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງລາວໃຫ້ໄປທຳລາຍຮູບເຄົາລົບທີ່ລາວຕັ້ງໄວ້ໃນວິຫານ.
^ ຂໍ້ 64 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ເຖິງວ່າລູກທີ່ຫຼົງຫາຍຈະຮູ້ສຶກເມື່ອຍທີ່ເດີນທາງໄກເພື່ອຈະກັບໄປຫາພໍ່ຢູ່ເຮືອນ ແຕ່ລາວກໍດີໃຈເມື່ອແນມເຫັນເຮືອນແຕ່ໄກ.
