ບົດຄວາມສຶກສາທີ 47
ເຈົ້າຈະປັບຄວາມຄິດໃໝ່ຕໍ່ໆໄປບໍ?
“ສຸດທ້າຍນີ້ ພີ່ນ້ອງເອີຍ ຂໍໃຫ້ຊົມຊື່ນຍິນດີສະເໝີ ປັບຄວາມຄິດຂອງພວກເຈົ້າໃໝ່.”—2 ກຣ. 13:11
ເພງ 54 “ທາງເສັ້ນນີ້ແຫຼະ”
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ຕາມມັດທາຍ 7:13, 14 ເຮົາກຳລັງເດີນທາງໃນແງ່ໃດ?
ພວກເຮົາທຸກຄົນກຳລັງເດີນທາງແລະເປົ້າໝາຍຂອງເຮົາແມ່ນມີຊີວິດໃນໂລກໃໝ່ທີ່ຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງດ້ວຍຄວາມຮັກຂອງພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ລະມື້ ເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະຢູ່ໃນເສັ້ນທາງທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ ແຕ່ພະເຢຊູບອກວ່າທາງນັ້ນເປັນທາງແຄບແລະບາງເທື່ອກໍໄປຍາກຫຼາຍ. (ອ່ານມັດທາຍ 7:13, 14) ຍ້ອນວ່າເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບມັນຈຶ່ງງ່າຍທີ່ເຮົາຈະອອກຈາກທາງນີ້.—ຄລຕ. 6:1
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້? (ເບິ່ງຂອບ “ ຄວາມຖ່ອມຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ປັບປ່ຽນໂຕເອງໄດ້”)
2 ຖ້າເຮົາຢາກຢູ່ທາງແຄບທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ ເຮົາຕ້ອງເຕັມໃຈປັບຄວາມຄິດ ທັດສະນະ ແລະການກະທຳຂອງເຮົາ. ອັກຄະສາວົກໂປໂລກະຕຸ້ນຄລິດສະຕຽນໃນເມືອງໂກຣິນໂທໃຫ້ ‘ປັບຄວາມຄິດໃໝ່’ຕໍ່ໆໄປ. (2 ກຣ. 13:11) ຄຳແນະນຳນັ້ນກໍໃຊ້ໄດ້ກັບເຮົາຄືກັນ. ໃນບົດນີ້ ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າຄຳພີໄບເບິນຊ່ອຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ປັບປ່ຽນ ແລະໝູ່ທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຈະຊ່ອຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະເບິ່ງວ່າຕອນໃດທີ່ອາດຍາກສຳລັບເຮົາທີ່ຈະເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຈາກອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຮົາຈະເຫັນວ່າຄວາມຖ່ອມຊ່ອຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ປັບປ່ຽນໂດຍທີ່ເຮົາຍັງມີຄວາມສຸກໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ.
ໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນປັບເຈົ້າ
3. ຄຳພີໄບເບິນຈະຊ່ອຍເຈົ້າແນວໃດ?
3 ຕອນທີ່ເຮົາພະຍາຍາມກວດເບິ່ງຄວາມຄິດແລະຄວາມຮູ້ສຶກຂອງໂຕເອງ ເຮົາຈະເຈິອຸປະສັກບາງຢ່າງ. ຍ້ອນວ່າຫົວໃຈຂອງເຮົາທໍລະຍົດ ມັນຈຶ່ງຍາກທີ່ຈະຮູ້ວ່າໃຈທີ່ທໍລະຍົດນີ້ອາດກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ເຮັດຫຍັງ. (ຢເຣ. 17:9) ເປັນເລື່ອງງ່າຍທີ່ເຮົາຈະຕົວະໂຕເອງໂດຍ “ຄິດຫາເຫດຜົນແບບຜິດໆ.” (ຢກບ. 1:22) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນເພື່ອກວດເບິ່ງໂຕເອງ. ເພາະຄຳພີໄບເບິນຊ່ອຍໃຫ້ຮູ້ວ່າ “ຄວາມຄິດແລະເຈຕະນາ” ຂອງເຮົາເປັນແນວໃດແທ້ໆ. (ຮຣ. 4:12, 13) ຄ້າຍຄືກັນ ຄຳພີໄບເບິນເປັນຄືກັບເຄື່ອງສ່ອງໄຟຟ້າທີ່ສາມາດເຫັນສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນຮ່າງກາຍຂອງເຮົາ. ແຕ່ເຮົາຕ້ອງເປັນຄົນຖ່ອມ ຖ້າເຮົາຢາກໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄຳແນະນຳໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼືຈາກຜູ້ທີ່ເປັນຕົວແທນຂອງພະເຈົ້າ.
4. ເຮົາຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າກະສັດຊາອູນເປັນຄົນຍິ່ງຈອງຫອງ?
4 ຕົວຢ່າງຂອງກະສັດຊາອູນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຈະເກີດຫຍັງຂຶ້ນເມື່ອເຮົາບໍ່ເປັນຄົນຖ່ອມ. ຊາອູນຍິ່ງຈອງຫອງແລະບໍ່ຍອມຮັບວ່າລາວຈຳເປັນຕ້ອງປັບຄວາມຄິດແລະການກະທຳຂອງໂຕເອງ. (ເພງ. 36:1, 2; ຫາບາ. 2:4) ເລື່ອງນີ້ເຫັນໄດ້ແຈ້ງຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາບອກຊາອູນຢ່າງເຈາະຈົງວ່າລາວຄວນເຮັດຫຍັງຫຼັງຈາກທີ່ເອົາຊະນະພວກອາມາເລກໄດ້. ແຕ່ຊາອູນບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ. ຕອນທີ່ຜູ້ພະຍາກອນຊາມູເອນມາລົມກັບລາວໃນເລື່ອງນີ້ ຊາອູນບໍ່ຍອມຮັບວ່າໄດ້ເຮັດຜິດ ແຕ່ລາວພະຍາຍາມຫາເຫດຜົນວ່າການເຮັດແບບນັ້ນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງຮ້າຍແຮງແລະໂທດຄົນອື່ນ. (1 ຊາມ. 15:13-24) ກ່ອນໜ້ານີ້ຊາອູນກໍເຄີຍສະແດງຄວາມຄິດທີ່ຄ້າຍໆກັນນີ້. (1 ຊາມ. 13:10-14) ເປັນຕາເສຍດາຍ ຊາອູນປ່ອຍໃຫ້ໃຈຂອງລາວຍິ່ງຈອງຫອງ. ລາວບໍ່ໄດ້ປັບຄວາມຄິດຂອງໂຕເອງ ດັ່ງນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຕຳໜິລາວແລະປົດລາວບໍ່ໃຫ້ເປັນກະສັດ.
5. ເຮົາຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຊາອູນ?
5 ເຮົາບໍ່ຢາກເປັນແບບຊາອູນ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຖາມໂຕເອງວ່າ: ‘ຕອນທີ່ຂ້ອຍອ່ານຄຳແນະນຳຈາກຄຳພີໄບເບິນ ຂ້ອຍຊອກຫາເຫດຜົນທີ່ຈະບໍ່ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳນັ້ນບໍ? ຂ້ອຍຄິດບໍວ່າສິ່ງທີ່ຂ້ອຍກຳລັງເຮັດບໍ່ໄດ້ຮ້າຍແຮງປານໃດ? ຂ້ອຍໂທດຄົນອື່ນບໍໃນສິ່ງທີ່ຂ້ອຍເຮັດ?’ ຖ້າເຮົາຕອບວ່າແມ່ນ ເຮົາຕ້ອງປັບປ່ຽນຄວາມຄິດແລະທັດສະນະຂອງໂຕເອງ. ເພາະຖ້າບໍ່ເຮັດ ເຮົາກໍຈະເປັນຄົນຍິ່ງຈອງຫອງຫຼາຍ ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ເຮົາເປັນໝູ່ຂອງເພິ່ນ.—ຢກບ. 4:6
6. ກະສັດຊາອູນແລະກະສັດດາວິດຕ່າງກັນແນວໃດ?
6 ໃຫ້ສັງເກດຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງກະສັດຊາອູນແລະກະສັດດາວິດ. ດາວິດຮັກ “ກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາ.” (ເພງ. 1:1-3, ລ.ມ.) ດາວິດຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ອຍຊີວິດຄົນທີ່ຖ່ອມ ແຕ່ເພິ່ນບໍ່ມັກຄົນທີ່ຍິ່ງ. (2 ຊາມ. 22:28) ດັ່ງນັ້ນ ດາວິດຈຶ່ງໃຫ້ກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າປັບຄວາມຄິດຂອງລາວ. ດາວິດຂຽນວ່າ: “ຂ້ອຍຈະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາຜູ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳຂ້ອຍ ແມ່ນແຕ່ຕອນກາງຄືນສ່ວນທີ່ເລິກທີ່ສຸດຂອງຄວາມຄິດຈິດໃຈຂອງຂ້ອຍກໍຕັກເຕືອນຂ້ອຍ.”—ເພງ. 16:7, ລ.ມ.
ຄຳພີໄບເບິນ
ຄຳພີໄບເບິນຈະເຕືອນເຮົາ ເມື່ອເຮົາຍ່າງອອກຈາກທາງ. ແຕ່ຖ້າເຮົາເປັນຄົນຖ່ອມ ເຮົາຈະຍອມໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນປັບຄວາມຄິດທີ່ຜິດໆຂອງເຮົາ. (ເບິ່ງຂໍ້ 7)
7. ຖ້າເຮົາເປັນຄົນຖ່ອມ ເຮົາຈະເຮັດຫຍັງ?
7 ຖ້າເຮົາເປັນຄົນຖ່ອມ ເຮົາຈະຍອມໃຫ້ຄຳພີໄບເບິນປັບຄວາມຄິດຂອງເຮົາກ່ອນທີ່ເຮົາຈະເຮັດຕາມຄວາມຄິດນັ້ນ. ຄຳພີໄບເບິນຈະເປັນຄືກັບສຽງທີ່ບອກເຮົາວ່າ: “ທາງທີ່ຖືກຕ້ອງຢູ່ນີ້. ຍ່າງໃນທາງນີ້.” ຄຳພີໄບເບິນຈະເຕືອນເຮົາຕອນທີ່ເຮົາຍ່າງອອກຈາກທາງ. (ເອຊາ. 30:21, ລ.ມ.) ເມື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຢ່າງ. (ເອຊາ. 48:17) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຄັນເຮົາບໍ່ເຮັດຜິດ ຄົນອື່ນກໍບໍ່ຕ້ອງມາຕັກເຕືອນເຮົາ ແລະເຮົາກໍບໍ່ຕ້ອງຮູ້ສຶກອາຍທີ່ຖືກເຕືອນແບບນັ້ນ. ເຮົາຍັງຈະສະໜິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນເພາະເຮົາຮູ້ວ່າເພິ່ນເປັນຫ່ວງເຮົາຄືກັບພໍ່ທີ່ຮັກລູກ.—ຮຣ. 12:7
8. ຕາມຢາໂກໂບ 1:22-25 ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນແນວໃດໃຫ້ເປັນຄືກັບແວ່ນ?
8 ຄຳພີໄບເບິນເປັນຄືກັບແວ່ນ. (ອ່ານຢາໂກໂບ 1:22-25). ພວກເຮົາສ່ວນຫຼາຍແຍງແວ່ນທຸກໆເຊົ້າກ່ອນຈະອອກຈາກເຮືອນ ເພື່ອເບິ່ງວ່າຕ້ອງແປງຫຍັງແດ່ກ່ອນທີ່ຄົນອື່ນຈະເຫັນເຮົາ. ຄ້າຍຄືກັນ ເມື່ອເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກມື້ ເຮົາກໍຈະເຫັນວິທີຕ່າງໆທີ່ເຮົາສາມາດປັບຄວາມຄິດແລະທັດສະນະຂອງເຮົາ. ຫຼາຍຄົນເຫັນວ່າເປັນປະໂຫຍດທີ່ຈະອ່ານຂໍ້ພະຄຳພີປະຈຳວັນທຸກໆເຊົ້າກ່ອນຈະອອກຈາກເຮືອນ ເພື່ອໃຫ້ສິ່ງທີ່ອ່ານນັ້ນສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມຄິດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ແລ້ວໃນໝົດມື້ນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈະຊອກເບິ່ງວິທີຕ່າງໆເພື່ອເອົາຄຳແນະນຳຈາກຄຳພີໄບເບິນໄປໃຊ້. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຕ້ອງສຶກສາແລະຄິດຕຶກຕອງເລື່ອງໃນຄຳພີໄບເບິນທຸກໆມື້. ການເຮັດແບບນີ້ເບິ່ງຄືວ່າຊິບໍ່ສຳຄັນຫຍັງ ແຕ່ມັນເປັນສິ່ງໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້ເພື່ອຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ຢູ່ໃນທາງແຄບທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ.
ຟັງໝູ່ທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່
ໝູ່ທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່
ໝູ່ທີ່ຮັກເຮົາອາດຈະເຕືອນເຮົາໃນບາງເລື່ອງ. ເຮົາຂອບໃຈໝູ່ບໍທີ່ກ້າເຕືອນເຮົາ? (ເບິ່ງຂໍ້ 9)
9. ໝູ່ອາດເຕືອນເຈົ້າຕອນໃດ?
9 ເຈົ້າເຄີຍເລີ່ມຍ່າງຢູ່ໃນທາງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຫີນຫ່າງຈາກພະເຢໂຫວາບໍ? (ເພງ. 73:2, 3) ຖ້າໝູ່ທີ່ຮັກເຈົ້າກ້າເຕືອນເຈົ້າ ເຈົ້າໄດ້ຟັງລາວແລະເຮັດຕາມທີ່ລາວແນະນຳບໍ? ຖ້າແມ່ນ ເຈົ້າກໍເຮັດຖືກແລ້ວ ແລະແນ່ນອນວ່າເຈົ້າຈະດີໃຈຫຼາຍທີ່ໝູ່ເຕືອນເຈົ້າແບບນັ້ນ.—ສຸພາ. 1:5
10. ເຈົ້າຄວນເຮັດແນວໃດຖ້າໝູ່ເຕືອນ?
10 ຄຳພີໄບເບິນເຕືອນເຮົາວ່າ: “ການຕັກເຕືອນຈາກໝູ່ທີ່ຈິງໃຈອາດເຮັດໃຫ້ເຈັບ.” (ສຸພາ. 27:6, ລ.ມ.) ຄຳເວົ້ານີ້ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ໃຫ້ເບິ່ງຕົວຢ່າງປຽບທຽບຕໍ່ໄປນີ້: ໃຫ້ນຶກພາບວ່າເຈົ້າກຳລັງຖ້າຂ້າມທາງທີ່ມີລົດບັກຫຼາຍໆແລະຄາລົມໂທລະສັບຢູ່. ເຈົ້າກໍເລີຍຊິຂ້າມທາງໂດຍບໍ່ໄດ້ເບິ່ງຊ້າຍເບິ່ງຂວາ. ໃນຕອນນັ້ນ ໝູ່ຂອງເຈົ້າກໍຟ້າວຈັບແຂນເຈົ້າໄວ້ບໍ່ໃຫ້ຂ້າມ ລາວຈັບແຮງຫຼາຍຈົນແຂນເຈົ້າຊ້ຳ. ແຕ່ການທີ່ລາວຟ້າວເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ຊ່ອຍເຈົ້າບໍ່ໃຫ້ຖືກລົດຕຳ. ເຖິງວ່າຮອຍຊ້ຳຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເຈັບຫຼາຍມື້ ເຈົ້າຈະຄຽດໃຫ້ໝູ່ບໍ? ບໍ່ຄຽດດອກ! ແຕ່ເຈົ້າຈະຂອບໃຈລາວທີ່ຊ່ອຍເຈົ້າ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າໝູ່ເຕືອນວ່າຄຳເວົ້າແລະການກະທຳຂອງເຈົ້າບໍ່ສອດຄ່ອງກັບມາດຕະຖານທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງພະເຈົ້າ ທຳອິດເຈົ້າອາດຈະຮູ້ສຶກເສຍໃຈ ແຕ່ຢ່າຄຽດຫຼືໃຈຮ້າຍທີ່ລາວແນະນຳເຈົ້າ ເພາະການເຮັດແບບນັ້ນເປັນເລື່ອງໂງ່ແທ້ໆ. (ຜູ້ປ. 7:9) ໃຫ້ຂອບໃຈໝູ່ທີ່ກ້າເຕືອນເຈົ້າ.
11. ເປັນຫຍັງບາງຄົນຈຶ່ງບໍ່ຢາກຟັງຄຳແນະນຳທີ່ດີຈາກໝູ່?
11 ເປັນຫຍັງບາງຄົນຈຶ່ງບໍ່ຢາກຟັງຄຳແນະນຳທີ່ດີຈາກໝູ່ທີ່ຮັກເຂົາເຈົ້າ? ກໍຍ້ອນວ່າຍິ່ງ. ຄົນຍິ່ງຈອງຫອງຈະຟັງແຕ່ “ເລື່ອງທີ່ພວກເຂົາຢາກຟັງ.” ເຂົາເຈົ້າ “ເຊົາຟັງຄວາມຈິງ.” (2 ຕມ. 4:3, 4) ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງຟັງຄຳແນະນຳ ເພາະຄິດວ່າໂຕເອງສະຫຼາດກວ່າຄົນອື່ນແລະດີກວ່າຄົນອື່ນ. ແຕ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລຂຽນວ່າ: “ຖ້າຜູ້ໃດຄິດວ່າຕົວເອງສຳຄັນທັງໆທີ່ລາວບໍ່ສຳຄັນ ຄົນນັ້ນກຳລັງຫຼອກລວງຕົວເອງ.” (ຄລຕ. 6:3) ກະສັດໂຊໂລໂມນສະຫຼຸບເລື່ອງນີ້ໄດ້ດີຫຼາຍ. ລາວຂຽນວ່າ: “ເດັກນ້ອຍທີ່ທຸກຍາກແຕ່ສະຫຼາດກໍດີກວ່າກະສັດທີ່ອາຍຸຫຼາຍແຕ່ໂງ່ແລະບໍ່ຍອມຟັງຄຳເຕືອນອີກຕໍ່ໄປ.”—ຜູ້ປ. 4:13, ລ.ມ.
12. ໃນຄາລາເຕຍ 2:11-14 ເຮົາຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງເປໂຕ?
12 ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງຕົວຢ່າງຂອງເປໂຕວ່າລາວເຮັດແນວໃດຕອນທີ່ໂປໂລຕັກເຕືອນລາວຕໍ່ໜ້າຄົນອື່ນ. (ອ່ານຄາລາເຕຍ 2:11-14) ເປໂຕອາດຈະຄຽດໃຫ້ໂປໂລກໍໄດ້ ຖ້າລາວຄິດເຖິງແຕ່ວິທີທີ່ໂປໂລເວົ້າແລະຍ້ອນລາວເວົ້າຕໍ່ໜ້າຄົນອື່ນ. ແຕ່ເປໂຕສະຫຼາດ ລາວຈຶ່ງຍອມຮັບເອົາຄຳແນະນຳແລະບໍ່ໄດ້ຄຽດໃຫ້ໂປໂລ. ແທນທີ່ເປໂຕຈະຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ ຕໍ່ມາລາວໄດ້ເວົ້າເຖິງໂປໂລວ່າເປັນ “ພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກ.”—2 ປຕ. 3:15
13. ເຮົາຄວນຈື່ຫຍັງໄວ້ເມື່ອໃຫ້ຄຳແນະນຳ?
13 ຖ້າເຈົ້າເຄີຍຮູ້ສຶກວ່າຈຳເປັນຕ້ອງໃຫ້ຄຳແນະນຳໝູ່ ເຈົ້າຄວນຈື່ຫຍັງໄວ້? ກ່ອນຈະໄປເວົ້າກັບໝູ່ ໃຫ້ຖາມໂຕເອງວ່າ ‘ຂ້ອຍ “ຄິດວ່າໂຕເອງດີກວ່າຄົນອື່ນບໍ”?’ (ຜູ້ປ. 7:16, ລ.ມ.) ຄົນທີ່ຄິດວ່າໂຕເອງດີກວ່າຄົນອື່ນມັກຕັດສິນຄົນອື່ນຕາມມາດຕະຖານຂອງໂຕເອງ ບໍ່ແມ່ນຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະລາວອາດຈະເປັນຄົນທີ່ບໍ່ເຫັນໃຈຄົນອື່ນ. ຫຼັງຈາກຄິດດີໆແລ້ວ ເຈົ້າຍັງຮູ້ສຶກວ່າຕ້ອງໃຫ້ຄຳແນະນຳໝູ່ ກໍໃຫ້ບອກລາວແຈ້ງໆວ່າລາວມີບັນຫາຈຸດໃດ ແລະໃຫ້ໃຊ້ຄຳຖາມ. ເມື່ອເຈົ້າຮູ້ວ່າລາວຄິດແນວໃດ ມັນກໍງ່າຍຂຶ້ນທີ່ຈະຊ່ອຍລາວ. ໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າສິ່ງທີ່ເຈົ້າເວົ້າຕ້ອງມາຈາກຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະໃຫ້ຈື່ວ່າບໍ່ແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງເຈົ້າທີ່ຈະໄປຕັດສິນໝູ່ ແຕ່ເຈົ້າມີໜ້າທີ່ຊ່ອຍລາວໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດໃນສິ່ງທີ່ລາວກຳລັງເຮັດ. (ຣມ. 14:10) ໃຫ້ໃຊ້ສະຕິປັນຍາທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ແລະເມື່ອໃຫ້ຄຳແນະນຳຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ໃຫ້ສະແດງຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຄືກັບພະເຢຊູ. (ສຸພາ. 3:5; ມທ. 12:20) ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າພະເຢໂຫວາຈະເຮັດຕໍ່ເຮົາຄືກັບທີ່ເຮົາເຮັດຕໍ່ຄົນອື່ນ.—ຢກບ. 2:13
ເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຈາກອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ
ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ
ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ມີວິດີໂອ ປຶ້ມຕ່າງໆ ແລະການປະຊຸມເພື່ອຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ເອົາຄຳແນະນຳໃນຄຳພີໄບເບິນໄປໃຊ້. ບາງເທື່ອຄະນະກຳມະການປົກຄອງກໍປັບປ່ຽນບາງຢ່າງໃນການຈັດລະບຽບວຽກ. (ເບິ່ງຂໍ້ 14)
14. ອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຈັດໃຫ້ເຮົາມີຫຍັງແດ່?
14 ພະເຢໂຫວາໃຊ້ອົງການຂອງເພິ່ນທີ່ຢູ່ໃນໂລກນີ້ໃຫ້ຊີ້ນຳເຮົາໃນຫົນທາງທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ. ອົງການນີ້ຈັດໃຫ້ມີວິດີໂອ ປຶ້ມຕ່າງໆ ແລະການປະຊຸມທີ່ຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ໃຊ້ຄຳແນະນຳທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຄວາມຮູ້ນີ້ໄວ້ໃຈໄດ້ເພາະມາຈາກຄຳພີໄບເບິນ. ເມື່ອຄະນະກຳມະການປົກຄອງຕັດສິນໃຈວ່າວິທີໃດດີທີ່ສຸດສຳລັບການປະກາດ ເຂົາເຈົ້າເພິ່ງພະລັງບໍລິສຸດ. ເຖິງວ່າຈະເຮັດແບບນັ້ນ ແຕ່ຄະນະກຳມະການປົກຄອງກໍຍັງເບິ່ງຄືນເປັນໄລຍະໆກ່ຽວກັບການຕັດສິນໃຈເຫຼົ່ານັ້ນເພື່ອເບິ່ງວ່າຈຳເປັນຕ້ອງປັບຫຍັງອີກບໍ່? ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າ “ໂລກນີ້ກຳລັງປ່ຽນໄປ” ແລະອົງການຂອງພະເຢໂຫວາຕ້ອງປັບໃຫ້ເຂົ້າກັບສະພາບການໃໝ່.—1 ກຣ. 7:31
15. ພີ່ນ້ອງບາງຄົນໄດ້ເຈິກັບເລື່ອງຫຍັງ?
15 ແນ່ນອນວ່າເຮົາພ້ອມທີ່ຈະເຮັດຕາມການຊີ້ນຳຈາກອົງການຂອງພະເຢໂຫວາ ເມື່ອມີການອະທິບາຍຄວາມຮູ້ໃໝ່ໃນຄຳພີໄບເບິນຫຼືໃນເລື່ອງມາດຕະຖານທາງດ້ານສິນລະທຳ. ແຕ່ເຮົາເຮັດແນວໃດເມື່ອອົງການຂອງພະເຢໂຫວາປັບປ່ຽນບາງຢ່າງທີ່ກະທົບໃສ່ຊີວິດເຮົາໃນດ້ານອື່ນ? ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃນບໍ່ເທົ່າໃດປີມານີ້ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການກໍ່ສ້າງແລະການເບິ່ງແຍງຫໍປະຊຸມແພງຂຶ້ນຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ ຄະນະກຳມະການປົກຄອງຈຶ່ງແນະນຳວ່າໃຫ້ຫຼາຍປະຊາຄົມໃຊ້ຫໍປະຊຸມດຽວກັນ. ຍ້ອນແນວນີ້ຫຼາຍປະຊາຄົມຈຶ່ງຖືກຍຸບໃສ່ກັນ ແລະຫໍປະຊຸມບາງບ່ອນກໍຖືກຂາຍ. ເງິນທີ່ໄດ້ມາກໍເອົາໄປສ້າງຫໍປະຊຸມໃນບ່ອນທີ່ຕ້ອງການຫໍປະຊຸມຫຼາຍທີ່ສຸດ. ຖ້າເຈົ້າຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ຫໍປະຊຸມຖືກຂາຍຫຼືຢູ່ໃນປະຊາຄົມທີ່ຖືກຍຸບໃສ່ກັນ ເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະປັບໂຕໃຫ້ເຂົ້າກັບສະພາບການໃໝ່. ຕອນນີ້ພີ່ນ້ອງບາງຄົນຕ້ອງເດີນທາງໄປປະຊຸມໄກກວ່າເກົ່າ. ພີ່ນ້ອງບາງຄົນທີ່ເຮັດວຽກໜັກໃນການສ້າງຫຼືເບິ່ງແຍງຫໍປະຊຸມອາດຄິດວ່າເປັນຫຍັງຕ້ອງຂາຍຫໍປະຊຸມ. ເຂົາເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກວ່າເວລາແລະເຫື່ອແຮງທີ່ໃຊ້ໃນການເຮັດສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນບໍ່ມີປະໂຫຍດຫຍັງເລີຍ. ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຍອມຮັບແລະເຮັດຕາມການຈັດກຽມໃໝ່ນີ້ ແລະເຂົາເຈົ້າສົມຄວນໄດ້ຮັບຄຳຊົມເຊີຍ.
16. ເຮົາຈະໃຊ້ຄຳແນະນຳໃນໂກໂລຊາຍ 3:23, 24 ແນວໃດເພື່ອຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປ?
16 ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປຖ້າເຮົາຈື່ໄວ້ວ່າວຽກທຸກຢ່າງທີ່ເຮົາເຮັດແມ່ນເພື່ອພະເຢໂຫວາ ແລະເພິ່ນກໍກຳລັງຊີ້ນຳອົງການຂອງເພິ່ນ. (ອ່ານໂກໂລຊາຍ 3:23, 24) ກະສັດດາວິດເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີເມື່ອບໍລິຈາກເງິນເພື່ອສ້າງວິຫານ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍກັບປະຊາຊົນຂອງຂ້ອຍແມ່ນໃຜຈະເອົາເຄື່ອງມາຖວາຍພະອົງດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈແບບນີ້? ເພາະທຸກສິ່ງມາຈາກພະອົງ ແລະເຄື່ອງທີ່ພວກເຮົາເອົາມາຖວາຍກໍເປັນຂອງພະອົງທັງໝົດ.” (1 ຂ່າວ. 29:14, ລ.ມ.) ເມື່ອເຮົາບໍລິຈາກເງິນ ເຮົາກໍກຳລັງໃຫ້ພະເຢໂຫວາໃນສິ່ງທີ່ເພິ່ນໄດ້ໃຫ້ເຮົາ. ເຖິງວ່າເປັນແນວນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍຍັງເຫັນຄ່າເວລາ ກຳລັງ ແລະເງິນທີ່ເຮົາບໍລິຈາກເພື່ອຊ່ອຍວຽກຂອງເພິ່ນ.—2 ກຣ. 9:7
ໃຫ້ຢູ່ໃນທາງແຄບຕໍ່ໆໄປ
17. ເປັນຫຍັງບໍ່ຄວນທໍ້ໃຈ ເມື່ອເຈົ້າຮູ້ວ່າຕ້ອງປັບປ່ຽນບາງຢ່າງ?
17 ເພື່ອຈະຢູ່ໃນທາງແຄບທີ່ພາໄປສູ່ຊີວິດ ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູ. (1 ປຕ. 2:21) ຢ່າທໍ້ໃຈ ຖ້າເຈົ້າເຫັນວ່າຕ້ອງປັບປ່ຽນບາງຢ່າງ. ການຮູ້ແບບນັ້ນກໍສະແດງວ່າເຈົ້າຢາກເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາຊີ້ນຳ. ໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ວ່າເຮົາບໍ່ສົມບູນແບບ. ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ຄາດໝາຍໃຫ້ເຮົາເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູໄດ້ຮ້ອຍເປີເຊັນ.
18. ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະໄປເຖິງເປົ້າໝາຍ?
18 ຂໍໃຫ້ເຮົາທຸກຄົນເບິ່ງໄປທີ່ອະນາຄົດແລະເຕັມໃຈປັບຄວາມຄິດ ທັດສະນະ ແລະການກະທຳຂອງໂຕເອງ. (ສຸພາ. 4:25; ລກ. 9:62) ໃຫ້ເຮົາເປັນຄົນຖ່ອມ ‘ໃຫ້ຊົມຊື່ນຍິນດີສະເໝີ ປັບຄວາມຄິດໃໝ່.’ (2 ກຣ. 13:11) ຖ້າເຮົາເຮັດແບບນັ້ນ “ພະເຈົ້າຜູ້ມີຄວາມຮັກແລະເປັນຜູ້ໃຫ້ສັນຕິສຸກຈະຢູ່ກັບ [ພວກເຮົາ].” ແລະເພິ່ນຈະຊ່ອຍເຮົາໃຫ້ໄປເຖິງເປົ້າໝາຍແລະມ່ວນໃນການເດີນທາງນຳອີກ.
ເພງ 34 ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າສະເໝີ
^ ຂໍ້ 5 ພວກເຮົາບາງຄົນອາດຮູ້ສຶກວ່າບໍ່ງ່າຍເລີຍທີ່ຈະປັບຄວາມຄິດ ທັດສະນະ ແລະການກະທຳຂອງໂຕເອງ. ໃນບົດນີ້ຈະອະທິບາຍວ່າເປັນຫຍັງເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງປັບປ່ຽນ ແລະເຮົາຍັງຈະມີຄວາມສຸກຕໍ່ໆໄປໄດ້ແນວໃດເມື່ອເຮັດແບບນັ້ນ.
^ ຂໍ້ 76 ຄຳອະທິບາຍຮູບ: ຕອນທີ່ນ້ອງຊາຍເລົ່າໃຫ້ອ້າຍຟັງວ່າເກີດຫຍັງຂຶ້ນກັບລາວ ຫຼັງຈາກທີ່ຕັດສິນໃຈຜິດພາດ. ຜູ້ເປັນອ້າຍ (ຢູ່ເບື້ອງຂວາ) ຟັງແບບໃຈເຢັນໆເພື່ອເບິ່ງວ່າ ລາວຕ້ອງໃຫ້ຄຳແນະນຳບາງຢ່າງຫຼືບໍ່.
