ບົດຄວາມສຶກສາທີ 45
ໃຫ້ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງຕໍ່ໆໄປ
“ພວກເຈົ້າຕ້ອງມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະເມດຕາກັນ.”—ຊກາ. 7:9, ລ.ມ., ໄຂເງື່ອນ
ເພງ 107 ພະເຈົ້າເປັນແບບຢ່າງຂອງຄວາມຮັກ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-2. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ?
ເຮົາມີເຫດຜົນທີ່ດີທີ່ຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ. ມີເຫດຜົນຫຍັງແດ່? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເຫດຜົນຕໍ່ໄປນີ້ໃນປຶ້ມສຸພາສິດ. “ລູກຕ້ອງມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະສັດຊື່ສະເໝີ . . . ແລ້ວພະເຈົ້າກັບມະນຸດຈະຮັກລູກແລະຍອມຮັບວ່າ ລູກເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ເລິກເຊິ່ງ.” “ຄົນທີ່ມີຄວາມຮັກໝັ້ນຄົງກໍໄດ້ສິ່ງດີກັບມາ.” “ຄົນທີ່ພະຍາຍາມເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງແລະມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະໄດ້ຊີວິດ.”—ສຸພາ. 3:3, 4; 11:17, ໄຂເງື່ອນ; 21:21, ລ.ມ.
2 ສຸພາສິດເຫຼົ່ານີ້ເວົ້າເຖິງ 3 ເຫດຜົນທີ່ເຮົາຄວນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ. (1) ການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄ່າຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. (2) ການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບສິ່ງດີໆໃນຕອນນີ້ ເຊັ່ນ ເຮົາຈະມີສາຍສຳພັນທີ່ດີກັບຄົນອື່ນ. (3) ການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໄດ້ຮັບສິ່ງດີໆໃນອະນາຄົດເຊິ່ງລວມເຖິງຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. ແຕ່ທີ່ສຳຄັນທີ່ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງກໍຍ້ອນເຮົາຢາກເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາທີ່ບອກວ່າ: “ພວກເຈົ້າຕ້ອງມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະເມດຕາກັນ.”—ຊກາ. 7:9, ລ.ມ.
3. ເຮົາຈະຕອບຄຳຖາມຫຍັງແດ່ໃນບົດຄວາມນີ້?
3 ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາຕອບຄຳຖາມ 4 ຂໍ້ຄື: (1) ເຮົາຄວນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ໃຜ? (2) ເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກພະທຳລຶດກ່ຽວກັບການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ? (3) ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງໄດ້ແນວໃດ? (4) ຜູ້ທີ່ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະໄດ້ຮັບສິ່ງດີໆຫຍັງແດ່?
ເຮົາຄວນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ໃຜ?
4. ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢໂຫວາໃນການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແນວໃດ? (ມາຣະໂກ 10:29, 30)
4 ໃນບົດຄວາມກ່ອນ ເຮົາໄດ້ຮຽນຮູ້ແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ຜູ້ທີ່ຮັກແລະຮັບໃຊ້ເພິ່ນເທົ່ານັ້ນ. (ດາ. 9:4) ແລະຍ້ອນເຮົາຢາກ “ຮຽນແບບພະເຈົ້າຄືກັບລູກທີ່ຮັກຂອງພະອົງ.” (ອຟຊ. 5:1) ເຮົາຈຶ່ງຢາກຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາຄືກັນ.—ອ່ານມາຣະໂກ 10:29, 30
5-6. ຈາກຕົວຢ່າງນີ້ ເປັນຫຍັງພະນັກງານຄົນໜຶ່ງຈຶ່ງຍັງເຮັດວຽກຢູ່ບໍລິສັດເກົ່າເປັນເວລາຫຼາຍປີ?
5 ເມື່ອເຮົາເຂົ້າໃຈຄວາມໝາຍຂອງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍເທົ່າໃດ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງຫຼາຍເທົ່ານັ້ນ. ແຕ່ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຕົວຢ່າງນີ້.
6 ສົມມຸດວ່າມີພະນັກງານຄົນໜຶ່ງທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ບໍລິສັດເກົ່າເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ຕະຫຼອດເວລາທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ຫັ້ນ ລາວບໍ່ເຄີຍເຫັນຫົວໜ້າບໍລິສັດຈັກເທື່ອ ແລະລາວກໍອາດຈະບໍ່ມັກນະໂຍບາຍຂອງບໍລິສັດນັ້ນນຳ ແຕ່ທີ່ລາວເຮັດວຽກຢູ່ຫັ້ນບໍ່ແມ່ນຍ້ອນລາວຮັກບໍລິສັດ ແຕ່ຍ້ອນລາວຢາກໄດ້ເງິນເດືອນຊື່ໆ. ແລະລາວຍັງຈະເຮັດວຽກຢູ່ຫັ້ນຕໍ່ໄປຈົນກວ່າລາວຈະໄດ້ວຽກອື່ນທີ່ດີກວ່າຫຼືຈົນກວ່າລາວຈະກະສຽນອາຍຸ.
7-8. (ກ) ສິ່ງໃດກະຕຸ້ນໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຈົ້າສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ກັນ? (ຂ) ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງຈາກພະທຳລຶດ?
7 ເຮົາເຫັນຄວາມແຕກຕ່າງລະຫວ່າງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພະນັກງານກັບຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງບໍ? ສິ່ງທີ່ຕ່າງກັນກໍຄືແຮງກະຕຸ້ນໃນໃຈ ເພາະເຫດຜົນທີ່ພະນັກງານຜູ້ນີ້ເຮັດວຽກໃນບໍລິສັດນັ້ນກໍເພື່ອຢາກໄດ້ຄ່າຕອບແທນ. ແຕ່ໃນຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນຂອງພະເຈົ້າສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ກັນບໍ່ແມ່ນຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຫວັງຜົນຕອບແທນ ແຕ່ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຮັດຈາກໃຈແທ້ໆ. ຄືກັບເລື່ອງຂອງດາວິດ ດາວິດສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ໂຢນາທານ ເຖິງວ່າພໍ່ຂອງໂຢນາທານຈະພະຍາຍາມຂ້າດາວິດກໍຕາມ. ແລະເຖິງວ່າໂຢນາທານຈະຕາຍໄປໄດ້ຫຼາຍປີແລ້ວ ແຕ່ດາວິດກໍຍັງສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ເມຟີໂບເຊດທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢນາທານ.—1 ຊາມ. 20:9, 14, 15; 2 ຊາມ. 4:4; 8:15; 9:1, 6, 7
8 ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈາກພະທຳລຶດ. ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງແດ່ຈາກເລື່ອງຂອງຣຸດ ນາໂອມີ ແລະໂບອາດ. ແລ້ວເຮົາຈະເອົາບົດຮຽນເຫຼົ່ານັ້ນມາໃຊ້ກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມແນວໃດ? *
ເຮົາຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກພະທຳລຶດກ່ຽວກັບການສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ?
9. ເປັນຫຍັງນາໂອມີຈຶ່ງຄິດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ຮັກລາວ?
9 ເມື່ອເຮົາອ່ານພະທຳລຶດ ເຮົາຈະໄດ້ຮຽນເລື່ອງຂອງນາໂອມີ ຣຸດເຊິ່ງເປັນລູກໃພ້ຂອງລາວ ແລະໂບອາດເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ຮັກພະເຈົ້າແລະເປັນພີ່ນ້ອງທາງຜົວຂອງນາໂອມີ. ຍ້ອນມີການຂາດແຄນອາຫານຢູ່ອິດສະຣາເອນ ນາໂອມີກັບຜົວແລະລູກສອງຄົນຈຶ່ງໄດ້ຍ້າຍໄປໂມອາບ. ຕອນທີ່ຢູ່ຫັ້ນ ຜົວຂອງນາໂອມີໄດ້ຕາຍຈາກໄປ ແລະຕໍ່ຈາກນັ້ນລູກຊາຍສອງຄົນທີ່ແຕ່ງດອງແລ້ວກໍຕາຍຄືກັນ. (ລຶດ 1:3-5; 2:1) ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ນາໂອມີເສຍໃຈແລະທຸກໃຈຫຼາຍຈົນເຮັດໃຫ້ລາວຄິດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ຮັກລາວແລ້ວ. ຂໍໃຫ້ເຮົາສັງເກດເບິ່ງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງນາໂອມີທີ່ມີຕໍ່ພະເຢໂຫວາ. ລາວບອກວ່າ: ‘ພະເຢໂຫວາບໍ່ພໍໃຈຂ້ອຍ’ “ຜູ້ມີພະລັງອຳນາດສູງສຸດເຮັດໃຫ້ຊີວິດຂ້ອຍຂົມຂື່ນແທ້ໆ” “ພະເຢໂຫວາກາຍເປັນສັດຕູຂອງຂ້ອຍ ແລະຜູ້ມີພະລັງອຳນາດສູງສຸດເຮັດໃຫ້ເລື່ອງທີ່ບໍ່ດີແບບນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບຂ້ອຍ.”—ລຶດ 1:13, 20, 21, ລ.ມ.
10. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດກັບສິ່ງທີ່ນາໂອມີເວົ້າ ແລະເພິ່ນໄດ້ເຮັດຫຍັງ?
10 ພະເຢໂຫວາເຮັດແນວໃດເມື່ອນາໂອມີເວົ້າແບບນີ້? ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຄຽດໃຫ້ນາໂອມີ ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ເຫັນອົກເຫັນໃຈແລະຊ່ວຍເຫຼືອນາໂອມີຕໍ່ໄປ. ເພິ່ນຮູ້ວ່າ ‘ການຂົ່ມເຫງເຮັດໃຫ້ຄົນທີ່ສະຫຼາດກາຍເປັນຄົນບ້າໄດ້.’ (ຜູ້ປ. 7:7, ລ.ມ.) ນາໂອມີຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອເພື່ອຈະເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຍັງຢູ່ກັບລາວ. ແລ້ວພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອລາວແນວໃດ? (1 ຊາມ. 2:8) ພະເຢໂຫວາໄດ້ກະຕຸ້ນໃຫ້ຣຸດສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ນາໂອມີໂດຍຊ່ວຍນາໂອມີໃຫ້ຄ່ອຍໆປັບຄວາມຄິດ ຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຍັງຮັກລາວ. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຕົວຢ່າງຂອງຣຸດ?
11. ເປັນຫຍັງພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນຈຶ່ງພະຍາຍາມຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈ?
11ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ທີ່ທໍ້ໃຈ. ຄືກັບທີ່ຣຸດໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອນາໂອມີ ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ກໍໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈ. ເຂົາເຈົ້າຮັກແລະຢາກຈະເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນ. (ສຸພາ. 12:25, 24:10) ອັກຄະສາວົກໂປໂລກໍກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ເຮັດແບບນີ້ຄືກັນ. ລາວບອກວ່າ: ‘ໃຫ້ເວົ້າປອບໃຈຄົນທີ່ຊຶມເສົ້າ ຊ່ວຍເຫຼືອຄົນທີ່ອ່ອນແອ ແລະອົດກັ້ນກັບທຸກຄົນ.’—1 ທຊ. 5:14.
ເຮົາຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈໂດຍຕັ້ງໃຈຟັງເຂົາເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 12)
12. ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈແມ່ນຫຍັງ?
12 ວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈກໍຄື: ຕັ້ງໃຈຟັງເຂົາເຈົ້າລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າເຮົາຮັກເຂົາເຈົ້າ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ພະເຢໂຫວາກໍສັງເກດເຫັນແລະຮູ້ຄຸນຄ່າສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ. (ເພງ. 41:1) ສຸພາສິດ 19:17, ລ.ມ. ບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ເມດຕາຄົນຈົນກໍຄືກັບໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢືມ ພະອົງຈະຕອບແທນລາວສຳລັບສິ່ງທີ່ລາວເຮັດ.”
ຣຸດຢູ່ກັບນາໂອມີ ສ່ວນໂອລາຟາກັບໄປໂມອາບ. ຣຸດບອກນາໂອມີວ່າ: “ແມ່ໄປໃສ ລູກຈະໄປນຳ.” (ເບິ່ງຂໍ້ 13)
13. ຣຸດເລືອກຕ່າງຈາກໂອລາຟາແນວໃດ ແລະສິ່ງທີ່ຣຸດເຮັດສະແດງເຖິງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
13 ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍຂຶ້ນ ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບນາໂອມີຫຼັງຈາກທີ່ຜົວແລະລູກຊາຍສອງຄົນຕາຍ. ເມື່ອນາໂອມີໄດ້ຍິນວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາຫັນມາອວຍພອນປະຊາຊົນຂອງພະອົງໂດຍໃຫ້ພວກເຂົາ ມີອາຫານການກິນ’ ລາວກໍຕັດສິນໃຈກັບໄປບ້ານເກີດຂອງຕົວເອງ. (ລຶດ 1:6, ລ.ມ.) ແລ້ວລູກໃພ້ສອງຄົນກໍເດີນທາງໄປນຳ. ລະຫວ່າງທີ່ເດີນທາງ ນາໂອມີໄດ້ບອກລູກໃພ້ຕັ້ງສາມເທື່ອວ່າໃຫ້ກັບໄປໂມອາບ. ຈາກນັ້ນເປັນແນວໃດ? ‘ໂອລາຟາໄດ້ຈູບລາຍ່າ ແຕ່ວ່າຣຸດໄດ້ຢູ່ນຳຍ່າ.’ (ລຶດ 1:7-14, ລ.ມ.) ໂອລາຟາໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ນາໂອມີບອກໂດຍເດີນທາງກັບໄປໂມອາບ. ແຕ່ຣຸດໄດ້ເຮັດຫຼາຍກວ່ານັ້ນ ເພາະທີ່ຈິງລາວຈະກັບໄປໂມອາບກໍໄດ້ ແຕ່ລາວເລືອກທີ່ຈະຢູ່ກັບນາໂອມີ. (ລຶດ 1:16, 17) ແລະທີ່ລາວເຮັດແບບນີ້ກໍບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ລາວຕ້ອງເຮັດ ແຕ່ຍ້ອນລາວຢາກເຮັດ. ສິ່ງທີ່ຣຸດເຮັດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າລາວມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ນາໂອມີ. ເຮົາເດໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງນີ້?
14. (ກ) ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ໄດ້ຮຽນແບບຣຸດແນວໃດ? (ຂ) ຕາມເຮັບເຣີ 13:16 ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອພະເຢໂຫວາຈະພໍໃຈ?
14ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງຫຼາຍເປັນພິເສດ. ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນເຖິງວ່າຈະບໍ່ຮູ້ຈັກກັນກໍຕາມ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອເກີດໄພທຳມະຊາດພີ່ນ້ອງກໍຟ້າວຊອກຫາວິທີເພື່ອຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງໃນເຂດນັ້ນ. ແລະເມື່ອພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມຮູ້ວ່າມີພີ່ນ້ອງກຳລັງລຳບາກແລະຂາດສິ່ງຈຳເປັນ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ເຮັດບາງຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອທັນທີ. ຄືກັບພີ່ນ້ອງໃນສະຕະວັດທຳອິດທີ່ຢູ່ມາເກໂດເນຍ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ “ໃຫ້ເກີນຄວາມສາມາດ” ບໍ່ວ່າຈະເປັນເວລາຫຼືເງິນຄຳເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນ. (2 ກຣ. 8:3) ພະເຢໂຫວາຄືຊິດີໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຫັນວ່າຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ກັນ.—ອ່ານເຮັບເຣີ 13:16
ເຮົາຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແນວໃດ?
15-16. ຣຸດໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະຊ່ວຍນາໂອມີຕໍ່ໄປ?
15 ເຮົາຈະໄດ້ຮັບບົດຮຽນຫຼາຍຢ່າງຈາກເລື່ອງຂອງຣຸດກັບນາໂອມີ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບົດຮຽນບາງຢ່າງນຳກັນ.
16ໃຫ້ພະຍາຍາມຊ່ວຍຕໍ່ໄປ. ເມື່ອຣຸດຂໍໄປຢູດາພ້ອມນາໂອມີ ທຳອິດນາໂອມີກໍບໍ່ຢາກໃຫ້ໄປ. ແຕ່ຣຸດກໍຂໍບໍ່ເຊົາແລະພະຍາຍາມຕໍ່ໄປ. ແລ້ວຜົນເປັນແນວໃດ? ‘ເມື່ອນາໂອມີເຫັນວ່າຣຸດຢືນຢັນຈະໄປນຳ ກໍເຊົາເວົ້າໃຫ້ລາວ.’—ລຶດ 1:15-18, ລ.ມ.
17. ສິ່ງໃດເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງຕໍ່ໆໄປ?
17ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ເຮົາຕ້ອງອົດທົນແລະບໍ່ຍອມແພ້ເພື່ອຈະຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ. ພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈອາດຈະບໍ່ຍອມຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກເຮົາໃນຕອນທຳອິດ ແຕ່ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ຢາກຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ. (ຄລຕ. 6:2) ໃນທີ່ສຸດ ເຮົາກໍຫວັງວ່າເຂົາເຈົ້າຈະຍອມຮັບການຊ່ວຍເຫຼືອຈາກເຮົາ.
18. ສິ່ງໃດອາດຈະເຮັດໃຫ້ຣຸດຮູ້ສຶກເສຍໃຈ?
18ຢ່າຟ້າວເສຍໃຈ. ເມື່ອນາໂອມີກັບຣຸດມາຮອດເມືອງເບັດເລເຮັມແລ້ວ ນາໂອມີກໍໄດ້ເຈິກັບເພື່ອນຮ່ວມຊາດແລະບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ຕອນໄປຂ້ອຍມີທຸກຢ່າງ ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກັບມາແຕ່ໂຕ.” (ລຶດ 1:21, ລ.ມ.) ລອງຄິດເບິ່ງວ່າຣຸດຈະຮູ້ສຶກແນວໃດກັບຄຳເວົ້ານີ້. ຣຸດໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອນາໂອມີຫຼາຍຢ່າງ ທັງຮ້ອງໄຫ້ກັບລາວ ໃຫ້ກຳລັງໃຈລາວ ແລະຮ່ວມເດີນທາງມານຳລາວບັກຫຼາຍໆມື້. ແຕ່ເບິ່ງຄືວ່ານາໂອມີບໍ່ເຫັນຄ່າສິ່ງທີ່ຣຸດເຮັດເລີຍ ເພາະນາໂອມີບອກວ່າ: ‘ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍກັບມາແຕ່ໂຕ.’ ຄຳເວົ້ານີ້ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຣຸດຮູ້ສຶກເສຍໃຈກໍໄດ້. ແຕ່ເຖິງຢ່າງນັ້ນ ຣຸດກໍຍັງຢູ່ກັບນາໂອມີຕໍ່ໄປ.
19. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຢາກຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງຕໍ່ໆໄປ?
19ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ເຖິງເຮົາຈະເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍອາດຈະເວົ້າບາງຢ່າງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາເສຍໃຈ. ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຢ່າຟ້າວຄຽດ ແຕ່ໃຫ້ເຮົາຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ ແລະອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາຮູ້ວິທີທີ່ຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ.—ສຸພາ. 17:17
ຜູ້ດູແລໃນທຸກມື້ນີ້ຈະຮຽນແບບໂບອາດແນວໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 20-21)
20. ສິ່ງໃດຊ່ວຍຣຸດໃຫ້ມີກຳລັງໃຈທີ່ຈະຊ່ວຍນາໂອມີຕໍ່ໄປ?
20ໃຫ້ກຳລັງໃຈທີ່ເໝາະກັບເວລາ. ເຖິງວ່າຣຸດຈະສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈນາໂອມີ ແຕ່ຕອນນີ້ຣຸດເອງກໍຕ້ອງການກຳລັງໃຈຄືກັນ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ກະຕຸ້ນໂບອາດໃຫ້ກຳລັງໃຈຣຸດ. ໂບອາດບອກຣຸດວ່າ: “ຂໍພະເຢໂຫວາຕອບແທນເຈົ້າທີ່ເຮັດແບບນີ້ ແລະຂໍພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນໃຫ້ລາງວັນເຈົ້າມາກມາຍ ເພາະເຈົ້າມາຢູ່ໃຕ້ການປົກປ້ອງຂອງພະອົງ.” ຄຳເວົ້າທີ່ອົບອຸ່ນແບບນີ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈຣຸດຫຼາຍແທ້ໆ! ແລ້ວຣຸດກໍບອກໂບອາດວ່າ: “ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍອຸ່ນໃຈແລະເວົ້າໃຫ້ຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນນີ້ມີກຳລັງໃຈ.” (ລຶດ 2:12, 13, ລ.ມ.) ຄຳເວົ້າທີ່ເໝາະກັບເວລາຂອງໂບອາດໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈຣຸດທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອນາໂອມີຕໍ່ໄປ.
21. ຕາມເອຊາອີ 32:1, 2 ຜູ້ດູແລຈະເຮັດຫຍັງ?
21ບົດຮຽນສຳລັບເຮົາ: ພີ່ນ້ອງທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນກໍຕ້ອງການກຳລັງໃຈຄືກັນ ຄືກັບໂບອາດທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈຣຸດເມື່ອເຫັນວ່າຣຸດໄດ້ເຮັດສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອນາໂອມີ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ຜູ້ດູແລກໍໄດ້ຊົມເຊີຍພີ່ນ້ອງທີ່ເຮັດສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນຄືກັນ. ຄຳຊົມເຊີຍທີ່ອົບອຸ່ນແລະເໝາະກັບເວລາຈະຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງມີກຳລັງໃຈທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນຕໍ່ໄປ.—ອ່ານເອຊາອີ 32:1, 2
ຜູ້ທີ່ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຈະໄດ້ຮັບສິ່ງດີໆຫຍັງແດ່?
22-23. ນາໂອມີໄດ້ປ່ຽນຄວາມຄິດແນວໃດ ແລະເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງປ່ຽນ? (ຄຳເພງ 136:23, 26)
22 ໂບອາດໄດ້ສະແດງນ້ຳໃຈເອື້ອເຟື້ອຕໍ່ຣຸດແລະນາໂອມີໂດຍໃຫ້ອາຫານກັບເຂົາເຈົ້າ. (ລຶດ 2:14-18) ແລ້ວນາໂອມີຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ນ້ຳໃຈຂອງໂບອາດ? ນາໂອມີບອກວ່າ: “ຂໍໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບພອນຈາກພະເຢໂຫວາ ພະອົງເປັນພະເຈົ້າທີ່ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ຄົນເປັນແລະຄົນຕາຍສະເໝີ.” (ລຶດ 2:20 ສ່ວນ ກ, ລ.ມ.) ຕອນທີ່ນາໂອມີເສຍໃຈລາວບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເປັນສັດຕູຂອງຂ້ອຍ.” ແຕ່ຕອນນີ້ລາວພັດເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ . . . ສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ.” ຄຳເວົ້ານີ້ສະແດງວ່ານາໂອມີປ່ຽນຄວາມຄິດແລ້ວ. ເປັນຫຍັງລາວຈຶ່ງປ່ຽນຄວາມຄິດ?
23 ນາໂອມີເລີ່ມເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍປະຖິ້ມລາວ ເພາະເພິ່ນໄດ້ໃຊ້ຣຸດໃຫ້ຊ່ວຍລາວຕອນທີ່ເດີນທາງກັບມາຢູດາ. (ລຶດ 1:16) ແລະເພິ່ນຍັງໃຊ້ໂບອາດເພື່ອຊ່ວຍລາວກັບຣຸດນຳ. (ລຶດ 2:19, 20) ນາໂອມີຕ້ອງຄິດວ່າ ‘ຕອນນີ້ຂ້ອຍເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍຖິ້ມຂ້ອຍ. ເພິ່ນຢູ່ຄຽງຂ້າງຂ້ອຍຕະຫຼອດ.’ (ອ່ານຄຳເພງ 136:23, 26) ນາໂອມີຄືຊິດີໃຈຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຫັນວ່າຣຸດແລະໂບອາດພະຍາຍາມຊ່ວຍເຫຼືອລາວຕະຫຼອດ. ເຮົານຶກພາບໄດ້ວ່າທັງສາມຄົນນີ້ຄືຊິມີຄວາມສຸກໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ.
24. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຢາກສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ?
24 ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກພະທຳລຶດກ່ຽວກັບຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ? ຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ພະຍາຍາມຊ່ວຍເຫຼືອພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈຕໍ່ໄປ ແລະຍັງເຮັດໃຫ້ເຮົາຢາກຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າຫຼາຍເປັນພິເສດ. ຜູ້ດູແລຕ້ອງຊົມເຊີຍພີ່ນ້ອງທີ່ຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈທີ່ເໝາະກັບເວລາ. ເມື່ອເຮົາເຫັນພີ່ນ້ອງທີ່ທໍ້ໃຈກັບມາມີຄວາມສຸກໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ເຮົາເອງກໍມີຄວາມສຸກຄືກັນ. (ກຈກ. 20:35) ແຕ່ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງກໍຄື ເຮົາຢາກຮຽນແບບພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ “ຮັກໃຜກໍຮັກໝັ້ນຄົງ.”—ອົບ. 34:6; ເພງ. 33:22, ລ.ມ.
ເພງ 130 ເຮົາຕ້ອງໃຫ້ອະໄພກັນ
^ ຂໍ້ 5 ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ. ແຕ່ເພື່ອເຮົາຈະຮູ້ວິທີສະແດງຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຕໍ່ພີ່ນ້ອງ ໃຫ້ເຮົາມາຮຽນເລື່ອງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາໃນສະໄໝກ່ອນທີ່ສະແດງຄຸນລັກສະນະນີ້ຕໍ່ກັນ. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງຣຸດ ນາໂອມີ ແລະໂບອາດ.
^ ຂໍ້ 8 ເພື່ອຈະເຂົ້າໃຈບົດຄວາມນີ້ຫຼາຍຂຶ້ນ ຂໍໃຫ້ອ່ານພະທຳລຶດໃນບົດທີ 1-2.
