ບົດຄວາມສຶກສາທີ 3
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້?
“ແລ້ວພະເຢຊູກໍຮ້ອງໄຫ້ນ້ຳຕາໄຫຼ.”—ຢຮ. 11:35
ເພງ 17 “ເຮົາຢາກຊ່ວຍ”
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1-3. ມີເລື່ອງຫຍັງແດ່ທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຮ້ອງໄຫ້?
ເຈົ້າຮ້ອງໄຫ້ຄັ້ງຫຼ້າສຸດເມື່ອໃດ? ບາງເທື່ອເຮົາອາດຈະຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນດີໃຈ ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເສຍໃຈ ເຊັ່ນ ຄົນທີ່ຮັກຕາຍຈາກໄປ. ພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ ລໍຣີລາຍເຊິ່ງຢູ່ສະຫະລັດອາເມຣິກາບອກວ່າ: “ຕັ້ງແຕ່ລູກສາວຕາຍຈາກໄປ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍ ແລະຄິດວ່າຄືຊິບໍ່ມີຫຍັງຊ່ວຍຂ້ອຍໄດ້. ໃນຕອນນັ້ນຂ້ອຍຄິດວ່າ ຂ້ອຍຊິມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປໄດ້ແນວໃດ.” *
2 ເຮົາອາດຈະຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເຫດຜົນອື່ນນຳ. ພີ່ນ້ອງຮິໂຣມິເຊິ່ງເປັນໄພໂອເນຍຢູ່ຍີ່ປຸ່ນບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈທີ່ຄົນໃນເຂດບໍ່ສົນໃຈຂ່າວດີທີ່ຂ້ອຍປະກາດ. ບາງເທື່ອຂ້ອຍກໍຮ້ອງໄຫ້ແລະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາໃຫ້ຊ່ວຍຂ້ອຍພົບຄົນທີ່ຊອກຫາຄວາມຈິງ.”
3 ເຈົ້າເຄີຍຮູ້ສຶກຄືກັບພີ່ນ້ອງທີ່ເວົ້າເຖິງກ່ອນໜ້ານີ້ບໍ? ພວກເຮົາທຸກຄົນອາດຈະເຄີຍຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ. (1 ປຕ. 5:9) ທີ່ຈິງ ເຮົາຢາກ “ນະມັດສະການພະເຢໂຫວາຢ່າງມີຄວາມສຸກ” ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເຮົາເສຍໃຈ ທໍ້ໃຈ ຫຼືໜັກໃຈກັບເຫດການທີ່ທົດສອບຄວາມພັກດີ. (ເພງ. 6:6; 100:2) ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດແນວໃດຖ້າຮູ້ສຶກແບບນີ້?
4. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ເຮົາສາມາດຮຽນຈາກຕົວຢ່າງຂອງພະເຢຊູໄດ້ ເພາະບາງເທື່ອເພິ່ນກໍຮູ້ສຶກເສຍໃຈຫຼາຍຈົນເຖິງຂັ້ນ “ຮ້ອງໄຫ້ນ້ຳຕາໄຫຼ.” (ຢຮ. 11:35; ລກ. 19:41; 22:44; ຮຣ. 5:7) ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງແຕ່ລະເຫດການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ແລະເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູ ແລະເຮົາຈະເຮັດແນວໃດເມື່ອເຈິກັບເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາຮ້ອງໄຫ້.
ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນອີ່ຕົນໝູ່
ຄືກັບພະເຢຊູ ເຮົາຄວນໃຫ້ກຳລັງໃຈຜູ້ທີ່ໂສກເສົ້າເສຍໃຈ (ເບິ່ງຂໍ້ 5-9) *
5. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງພະເຢຊູທີ່ຢູ່ໃນໂຢຮັນ 11:32-36?
5 ພະເຢຊູສະໜິດກັບຄອບຄົວໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນບ້ານເບັດທານີ. ຄອບຄົວນີ້ມີເອື້ອຍນ້ອງນຳກັນສາມຄົນເຊິ່ງກໍຄືມາທາ ມາຣີ ແລະລາຊະໂຣ ແລະພະເຢຊູກໍຮັກຄອບຄົວນີ້ຫຼາຍ. ແຕ່ເມື່ອຮອດລະດູໜາວ ປີ ຄ.ສ 32 ລາຊະໂຣໄດ້ປ່ວຍໜັກແລະຕາຍ. (ຢຮ. 11:3, 14) ມາຣີແລະມາທາເສຍໃຈຫຼາຍທີ່ລາຊະໂຣຕາຍ. ຈາກນັ້ນ ພະເຢຊູກໍໄດ້ເດີນທາງໄປບ້ານຂອງເຂົາເຈົ້າ ເມື່ອມາທາໄດ້ຍິນວ່າພະເຢຊູກຳລັງເດີນທາງມາ ລາວກໍຮີບແລ່ນໄປຫາເພິ່ນແລະເວົ້າວ່າ: “ນາຍເອີຍ ຖ້າທ່ານຢູ່ທີ່ນີ້ ລາວຄືຊິບໍ່ຕາຍ.” (ຢຮ. 11:21) ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢຊູເຫັນມາທາແລະຄົນອື່ນໆຮ້ອງໄຫ້ ເພິ່ນກໍ “ຮ້ອງໄຫ້ນ້ຳຕາໄຫຼ.”—ອ່ານໂຢຮັນ 11:32-36
6. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ລາຊະໂຣຕາຍ?
6 ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ລາຊະໂຣຕາຍ? ໃນປຶ້ມອິນໄຊ (Insight on the Scriptures) ບອກວ່າ: “ການທີ່ລາຊະໂຣຕາຍແລະການທີ່ເອື້ອຍນ້ອງຂອງລາວເສຍໃຈໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢຊູ ‘ໂສກເສົ້າແລະຮ້ອງໄຫ້ນ້ຳຕາໄຫຼ.’” * ພະເຢຊູອາດຈະຄິດເຖິງຄວາມເຈັບປວດທີ່ລາຊະໂຣໝູ່ຮັກຂອງເພິ່ນຕ້ອງເຈິຕອນທີ່ລາວປ່ວຍໜັກແລະນຶກພາບວ່າລາວຊິຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ຮູ້ວ່າຕົວເອງກຳລັງຈະຕາຍ. ແລະເມື່ອເພິ່ນເຫັນວ່າມາຣີກັບມາທາຕ້ອງເຈັບປວດຫຼາຍສ່ຳໃດທີ່ລາຊະໂຣຕາຍ ນີ້ກໍເຮັດໃຫ້ເພິ່ນຮ້ອງໄຫ້ອອກມາ. ຖ້າໝູ່ສະໜິດຫຼືຄົນໃນຄອບຄົວຂອງເຈົ້າຕາຍຈາກໄປ ເຈົ້າກໍຄືຊິເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກນີ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນສາມຢ່າງຫຍັງແດ່ຈາກເຫດການນີ້.
7. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້?
7 ພະເຢໂຫວາເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາ. ພະເຢຊູ “ຖອດແບບມາຈາກ” ພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນ. (ຮຣ. 1:3) ເມື່ອພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ ພະເຢໂຫວາກໍຮູ້ສຶກແບບນັ້ນຄືກັນ. (ຢຮ. 14:9) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າຄົນທີ່ເຮົາຮັກຕາຍຈາກໄປ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ພຽງແຕ່ເຫັນວ່າເຮົາເສຍໃຈ ແຕ່ເພິ່ນຍັງເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາແລະຢາກຊ່ວຍເຮົາຫຼາຍແທ້ໆ.—ເພງ. 34:18; 147:3
8. ເປັນຫຍັງເຮົາໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢຊູຈະປຸກຄົນທີ່ເຮົາຮັກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ?
8 ພະເຢຊູຢາກປຸກຄົນທີ່ເຮົາຮັກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ. ບໍ່ດົນກ່ອນທີ່ພະເຢຊູຈະຮ້ອງໄຫ້ ເພິ່ນໄດ້ບອກກັບມາທາວ່າ ລາຊະໂຣ “ຈະຄືນມາຈາກຕາຍ” ມາທາກໍເຊື່ອແບບນັ້ນ. (ຢຮ. 11:23-27) ຍ້ອນມາທາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ລາວຈຶ່ງບໍ່ສົງໄສວ່າຈະມີການຄືນມາຈາກຕາຍ ລາວຮູ້ວ່າໃນອະດີດຜູ້ພະຍາກອນເອລີຢາແລະເອລີຊາກໍເຄີຍປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຄືນມາ. (1 ກະ. 17:17-24; 2 ກະ. 4:32-37) ນອກຈາກນັ້ນ ລາວກໍຄືຊິໄດ້ຍິນເລື່ອງທີ່ພະເຢຊູປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຄືນມາ. (ລກ. 7:11-15; 8:41, 42, 49-56) ເຈົ້າກໍສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ຄືກັນວ່າ ຄົນທີ່ເຈົ້າຮັກຈະກັບຄືນມາມີຊີວິດອີກເທື່ອໜຶ່ງ. ການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈໝູ່ຂອງເພິ່ນສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນຢາກປຸກຄົນຕາຍໃຫ້ຄືນມາແທ້ໆ!
9. ເຮົາຈະເຮັດຄືພະເຢຊູໄດ້ແນວໃດໃນການຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ທີ່ໂສກເສົ້າເສຍໃຈ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
9 ເຮົາສາມາດຊ່ວຍເຫຼືອຜູ້ທີ່ໂສກເສົ້າເສຍໃຈ. ພະເຢຊູບໍ່ພຽງແຕ່ຮ້ອງໄຫ້ກັບມາທາແລະມາຣີ ແຕ່ເພິ່ນໄດ້ຕັ້ງໃຈຟັງເຂົາເຈົ້າລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກແລະເວົ້າໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາເອງກໍເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ຄືກັນ. ພີ່ນ້ອງແດນເຊິ່ງເປັນຜູ້ດູແລຢູ່ອົດສະຕຣາລີບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອແທ້ໆຫຼັງຈາກທີ່ເມຍຂ້ອຍຕາຍ. ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄູ່ພ້ອມທີ່ຈະມາຫາຂ້ອຍທັງກາງເວັນແລະກາງຄືນ. ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງໃຈຟັງຂ້ອຍລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະບໍ່ໄດ້ຮູ້ສຶກອຶດອັດເມື່ອຂ້ອຍຮ້ອງໄຫ້ອອກມາ. ເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອຂ້ອຍເມື່ອຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຕົວເອງເຮັດວຽກບາງຢ່າງບໍ່ໄຫວ ເຊັ່ນ ລ້າງລົດ ໄປຊື້ເຄື່ອງ ແລະຊ່ວຍແຕ່ງກິນໃຫ້. ແຖມເຂົາເຈົ້າຍັງອະທິດຖານກັບຂ້ອຍເລື້ອຍໆ. ເຂົາເຈົ້າເປັນໝູ່ແທ້ ແລະເປັນອ້າຍນ້ອງທີ່ ‘ເກີດມາຊ່ວຍກັນໃນເວລາທີ່ລຳບາກ.’”—ສຸພາ. 17:17, ລ.ມ.
ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເປັນຫ່ວງຄົນອື່ນ
10. ຂໍໃຫ້ເລົ່າເຫດການທີ່ຢູ່ໃນລູກາ 19:36-40.
10 ພະເຢຊູມາຮອດເມືອງເຢຣູຊາເລັມໃນວັນທີ 9 ເດືອນນີຊານ ປີ ຄ.ສ 33. ຕອນທີ່ເພິ່ນໃກ້ຈະມາຮອດເມືອງ ກໍມີປະຊາຊົນອອກມາຕ້ອນຮັບເພິ່ນໂດຍເອົາເສື້ອຄຸມມາປູຕາມທາງເພື່ອສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຂົາເຈົ້າຍອມຮັບເພິ່ນເປັນກະສັດ. (ອ່ານລູກາ 19:36-40) ນີ້ຄືຊິເປັນເວລາທີ່ດີແທ້ໆ ຈົນພວກລູກສິດບໍ່ຄິດວ່າເຫດການຕໍ່ໄປນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນ. “ເມື່ອພະເຢຊູໃກ້ຈະຮອດເມືອງເຢຣູຊາເລັມ ເພິ່ນແນມເບິ່ງເມືອງນັ້ນແລ້ວເພິ່ນກໍຮ້ອງໄຫ້.” ຕອນທີ່ເພິ່ນຮ້ອງໄຫ້ ເພິ່ນກໍໄດ້ເວົ້າເຖິງສິ່ງທີ່ບໍ່ດີທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອີກບໍ່ດົນກັບຄົນໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ.—ລກ. 19:41-44
11. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນຄົນໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ?
11 ເຖິງວ່າຄົນໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມຈະຕ້ອນຮັບພະເຢຊູຢ່າງດີ ແຕ່ເພິ່ນກໍຮູ້ສຶກເສຍໃຈຈົນຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເພິ່ນຮູ້ວ່າຄົນສ່ວນຫຼາຍຈະບໍ່ສົນໃຈຂ່າວສານເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ. ໃນທີ່ສຸດເມືອງເຢຣູຊາເລັມກໍຖືກທຳລາຍ ແລະຄົນຢິວທີ່ລອດຊີວິດກໍຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍ. (ລກ. 21:20-24) ເລື່ອງນີ້ເກີດຂຶ້ນຕາມທີ່ພະເຢຊູບອກໄວ້ ແລະຄົນສ່ວນຫຼາຍກໍບໍ່ຍອມຮັບເພິ່ນ. ແລ້ວຄົນໃນເຂດປະກາດຂອງເຈົ້າເດເປັນແນວໃດ? ຖ້າມີຄົນສົນໃຈແຕ່ໜ້ອຍດຽວ ເຈົ້າຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບົດຮຽນອີກສາມຢ່າງ.
12. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເປັນຫ່ວງຄົນອື່ນ?
12 ພະເຢໂຫວາຮັກແລະເປັນຫ່ວງຜູ້ຄົນ. ການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຈື່ວ່າ ພະເຢໂຫວາຮັກແລະເປັນຫ່ວງຜູ້ຄົນຫຼາຍສ່ຳໃດ. ເພິ່ນ “ບໍ່ຢາກໃຫ້ຜູ້ໃດຕ້ອງຖືກທຳລາຍ ແຕ່ຢາກໃຫ້ທຸກຄົນກັບໃຈ.” (2 ປຕ. 3:9) ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍສາມາດສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຮັກແລະເປັນຫ່ວງຄົນອື່ນໂດຍພະຍາຍາມຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກຂ່າວດີເລື່ອງການປົກຄອງຂອງພະເຈົ້າ.—ມທ. 22:39
ຄືກັບພະເຢຊູ ເຮົາຄວນປັບເວລາທີ່ຈະປະກາດ (ເບິ່ງຂໍ້ 13-14) *
13-14. ພະເຢຊູເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນອື່ນແນວໃດ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢຊູໄດ້ແນວໃດ?
13 ພະເຢຊູທຸ່ມເທຕົວໃນວຽກປະກາດ. ພະເຢຊູສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ຄົນອື່ນໂດຍພະຍາຍາມສອນເຂົາເຈົ້າໃນທຸກໂອກາດ. (ລກ. 19:47, 48) ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຢາກເຮັດແບບນັ້ນ? ກໍຍ້ອນເພິ່ນເຫັນອົກເຫັນໃຈຄົນອື່ນ. ບາງເທື່ອກໍມີຫຼາຍຄົນຢາກຟັງຄຳສອນຂອງເພິ່ນ ຈົນເຮັດໃຫ້ເພິ່ນແລະພວກລູກສິດ “ບໍ່ມີເວລາທີ່ຈະກິນເຂົ້າ.” (ມຣກ. 3:20) ແລະເມື່ອມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງມາຫາເພິ່ນໃນຕອນກາງຄືນເພື່ອຢາກຟັງຄຳສອນຂອງເພິ່ນ ເພິ່ນກໍພ້ອມທີ່ຈະສອນລາວ. (ຢຮ. 3:1, 2) ເຖິງວ່າຄົນສ່ວນຫຼາຍທີ່ຟັງຄຳສອນຂອງພະເຢຊູຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ແຕ່ຢ່າງໜ້ອຍເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນຂ່າວດີທີ່ເພິ່ນປະກາດ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍຢາກໃຫ້ທຸກຄົນມີໂອກາດໄດ້ຍິນຂ່າວດີຄືກັນ. (ກຈກ. 10:42) ແຕ່ເພື່ອຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ ເຮົາອາດຕ້ອງປັບປ່ຽນວິທີປະກາດ.
14 ໃຫ້ພ້ອມທີ່ຈະປັບປ່ຽນເວລາ. ຖ້າເຮົາມັກໄປປະກາດແຕ່ເວລາເກົ່າ ເຮົາອາດຈະບໍ່ເຈິຜູ້ທີ່ສົນໃຈຂ່າວດີ. ໄພໂອເນຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ເມທິວດ້າບອກວ່າ: “ຂ້ອຍກັບຜົວພະຍາຍາມໄປປະກາດໃນເວລາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ເຊັ່ນ ໃນຕອນເຊົ້າໆເຮົາຈະໄປປະກາດໃນເຂດທຸລະກິດ ຕອນສວາຍເຮົາກໍຈະໄປປະກາດໂດຍໃຊ້ລໍ້ວາງສະແດງປຶ້ມຢູ່ຕາມຫົນທາງ ແລະໃນຕອນແລງເຊິ່ງເປັນຕອນທີ່ຄົນຢູ່ເຮືອນ ເຮົາກໍຈະໄປປະກາດຕາມບ້ານ.” ເຮົາບໍ່ຄວນທີ່ຈະປະກາດໃນຕອນທີ່ເຮົາສະດວກເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເຮົາຄວນພ້ອມທີ່ຈະປັບເວລາເພື່ອຈະເຈິຄົນຫຼາຍຂຶ້ນ. ຖ້າເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາຈະພໍໃຈເຮົາ.
ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຍ້ອນເປັນຫ່ວງຊື່ສຽງຂອງພະເຢໂຫວາ
ຄືກັບພະເຢຊູ ເຮົາຄວນອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາເມື່ອຮູ້ສຶກທຸກໃຈ (ເບິ່ງຂໍ້ 15-17) *
15. ຕາມລູກາ 22:39-44 ພະເຢຊູໄດ້ເຮັດຫຍັງໃນຄືນສຸດທ້າຍ?
15 ໃນຄືນສຸດທ້າຍຂອງວັນທີ 14 ເດືອນນີຊານ ປີ ຄ.ສ 33 ພະເຢຊູໄດ້ໄປສວນເຄັດເຊມາເນເພື່ອລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາ. (ອ່ານລູກາ 22:39-44) ຕອນນັ້ນ ພະເຢຊູທຸກໃຈຫຼາຍແລະໄດ້ “ອະທິດຖານຂໍ . . . ດ້ວຍສຽງດັງພ້ອມທັງນ້ຳຕາໄຫຼ.” (ຮຣ. 5:7) ພະເຢຊູໄດ້ອະທິດຖານເລື່ອງຫຍັງໃນຄືນນັ້ນ? ເພິ່ນໄດ້ອະທິດຖານຂໍກຳລັງຈາກພະເຢໂຫວາເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເພິ່ນສັດຊື່ແລະເຮັດຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້. ພະເຢໂຫວາໄດ້ຍິນຄຳຮ້ອງຂໍຂອງລູກເພິ່ນ ແລະໄດ້ສົ່ງທູດສະຫວັນມາໃຫ້ກຳລັງໃຈ.
16. ເປັນຫຍັງພະເຢຊູຈຶ່ງຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ອະທິດຖານຢູ່ສວນເຄັດເຊມາເນ?
16 ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ຕອນທີ່ອະທິດຖານຢູ່ສວນເຄັດເຊມາເນກໍຍ້ອນເພິ່ນຮູ້ສຶກອຸກໃຈທີ່ຄົນອື່ນຈະເບິ່ງວ່າເພິ່ນໝິ່ນປະໝາດພະເຈົ້າ. ແລະເພິ່ນຍັງສຳນຶກເຖິງໜ້າທີ່ສຳຄັນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພໍ່ເປັນທີ່ເຄົາລົບນັບຖື. ຖ້າເຈົ້າກຳລັງເຈິກັບເລື່ອງທີ່ທົດສອບຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າຈະໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງບົດຮຽນອີກສາມຢ່າງ.
17. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຈາກການທີ່ເພິ່ນຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຢຊູ?
17 ພະເຢໂຫວາຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ. ພະເຢໂຫວາຟັງຄຳອະທິດຖານຂອງພະເຢຊູ. ຍ້ອນຫຍັງ? ກໍຍ້ອນວ່າພະເຢຊູອະທິດຖານເພື່ອຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເພິ່ນໃຫ້ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ ແລະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ເຄົາລົບນັບຖື. ຄ້າຍກັນ ຖ້າເຮົາອະທິດຖານເພື່ອຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ແລະເຮັດໃຫ້ຊື່ຂອງເພິ່ນເປັນທີ່ເຄົາລົບນັບຖື ພະເຢໂຫວາກໍຈະຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາ.—ເພງ. 145:18, 19
18. ພະເຢຊູເປັນຄືກັບໝູ່ທີ່ເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາແນວໃດ?
18 ພະເຢຊູເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາ. ເມື່ອເຮົາຮູ້ສຶກອຸກໃຈແລະເສຍໃຈ ເຮົາຈະດີໃຈຫຼາຍຖ້າເຮົາມີໝູ່ທີ່ເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາ ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ມີບັນຫາຄ້າຍກັນກັບເຮົາ. ພະເຢຊູກໍເປັນໝູ່ແບບນັ້ນແຫຼະ ເພາະເພິ່ນຮູ້ວ່າຕອນທີ່ຮູ້ສຶກອ່ອນແອແລະຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອມັນເປັນແນວໃດ. ເພິ່ນເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຮົາດີ ແລະເພິ່ນກໍຢາກຈະຊ່ວຍເຮົາ ‘ເມື່ອເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອ.’ (ຮຣ. 4:15, 16) ຄືກັບທີ່ພະເຢຊູຮັບເອົາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກທູດສະຫວັນຕອນທີ່ຢູ່ສວນເຄັດເຊມາເນ ເຮົາກໍຄວນຮັບເອົາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາກຽມໄວ້ໃຫ້ເຮົາບໍ່ວ່າຈະມາຈາກປຶ້ມ ວິດີໂອ ຄຳບັນລະຍາຍຕ່າງໆ ຫຼືຜ່ານທາງຜູ້ດູແລແລະພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ.
19. ເມື່ອເຈົ້າເຈິເລື່ອງທີ່ເຮັດໃຫ້ທໍ້ໃຈເຊິ່ງທົດສອບຄວາມພັກດີຕໍ່ພະເຈົ້າ ເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈແນວໃດ? ຂໍໃຫ້ຍົກຕົວຢ່າງ.
19 ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ເຮົາມີ “ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າ.” ພະເຢໂຫວາຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈເຮົາແນວໃດ? ເມື່ອເຮົາອະທິດຖານ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບ “ສັນຕິສຸກຂອງພະເຈົ້າທີ່ເກີນຄວາມເຂົ້າໃຈທຸກຢ່າງ.” (ຟລປ. 4:6, 7) ສັນຕິສຸກນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາສະຫງົບໃຈແລະບໍ່ຄິດໃນແງ່ລົບ. ເລື່ອງນີ້ເກີດຂຶ້ນກັບພີ່ນ້ອງຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ລຸດຊ໌. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກເຫງົາເລື້ອຍໆ ບາງເທື່ອຄວາມຮູ້ສຶກນີ້ມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຄິດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ຮັກຂ້ອຍແລ້ວ. ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍຮູ້ສຶກແບບນີ້ເທື່ອໃດ ຂ້ອຍຈະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາທັນທີ. ການອະທິດຖານຊ່ວຍໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກດີຂຶ້ນ.” ຈາກປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງຄົນນີ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຫັນວ່າ ການອະທິດຖານຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສະຫງົບໃຈ.
20. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້?
20 ເຮົາໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈແລະໄດ້ບົດຮຽນຫຼາຍຢ່າງຈາກການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້. ເຮົາເຫັນວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອໝູ່ທີ່ໂສກເສົ້າເສຍໃຈ ແລະໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູຈະຊ່ວຍເຫຼືອເຮົາເມື່ອຄົນທີ່ເຮົາຮັກຕາຍຈາກໄປ. ເຮົາຍັງຢາກປະກາດແລະສອນຄົນອື່ນດ້ວຍຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈເພາະພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູກໍເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນ. ເຮົາໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈທີ່ຮູ້ວ່າ ພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກແລະຄວາມອ່ອນແອຂອງເຮົາແລະຢາກຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ອົດທົນໄດ້. ຂໍໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳໃນບົດນີ້ຕໍ່ໆໄປຈົນຮອດມື້ທີ່ພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນເກີດຂຶ້ນແທ້ ເຊິ່ງເປັນຄຳສັນຍາທີ່ບອກວ່າ ເພິ່ນຈະ “ເຊັດນ້ຳຕາທຸກຢົດຈາກຕາຂອງ [ພວກເຮົາ].”—ພນມ. 21:4
ເພງ 120 ຮຽນແບບຄວາມອ່ອນໂຍນຂອງພະຄລິດ
^ ບາງເທື່ອພະເຢຊູກໍເສຍໃຈຈົນຮ້ອງໄຫ້. ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງສາມເຫດການທີ່ພະເຢຊູຮ້ອງໄຫ້ ແລະເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງນີ້.
^ ຊື່ສົມມຸດ
^ ເບິ່ງປຶ້ມອິນໄຊ (Insight on the Scriptures) ເຫຼັ້ມ 2 ໜ້າ 69 (ພາສາອັງກິດ)
^ ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພະເຢຊູໃຫ້ກຳລັງໃຈມາຣີແລະມາທາ. ເຮົາກໍເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ຄືກັນໂດຍໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງທີ່ສູນເສຍຄົນທີ່ຮັກ.
^ ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພະເຢຊູເຕັມໃຈສອນນີໂກເດມຕອນກາງຄືນ. ເຮົາກໍຄວນພ້ອມທີ່ຈະສຶກສາຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ຄົນອື່ນໃນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າສະດວກ.
^ ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພະເຢຊູອະທິດຖານຂໍກຳລັງຈາກພະເຢໂຫວາເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເພິ່ນຮັກສາຄວາມສັດຊື່. ເຮົາກໍຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນເມື່ອເຮົາເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ.
