ບົດຄວາມສຶກສາທີ 5
“ໃຊ້ເວລາໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດ”
“ລະວັງໃຫ້ດີຢູ່ສະເໝີ ຢ່າໃຊ້ຊີວິດຄືຄົນໂງ່ ແຕ່ໃຫ້ໃຊ້ຊີວິດຄືຄົນສະຫຼາດ. ໃຊ້ເວລາໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດ.”—ອຟຊ. 5:15, 16
ເພງ 8 ພະເຢໂຫວາເປັນທີ່ເພິ່ງຂອງພວກເຮົາ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ເຮົາຈະໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາແນວໃດ?
ເຮົາມັກໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບຄົນທີ່ເຮົາຮັກ ເຊັ່ນ ຄົນທີ່ແຕ່ງດອງແລ້ວມັກໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບຄູ່ຂອງຕົວເອງ ຄົນທີ່ຍັງໜຸ່ມມັກໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບໝູ່ ແລະເຮົາທຸກຄົນມັກໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພີ່ນ້ອງ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດແມ່ນ ເຮົາຢາກໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຈົ້າໂດຍອະທິດຖານເຖິງເພິ່ນ ອ່ານຄຳພີໄບເບິນ ແລະຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບຈຸດປະສົງແລະຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງເພິ່ນ. ການໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາມີຄ່າຫຼາຍແທ້ໆ!—ເພງ. 139:17
2. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ງ່າຍທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ?
2 ເຮົາຢາກໃຊ້ເວລາອະທິດຖານ ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະຄິດຕຶກຕອງເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ ແຕ່ມັນກໍບໍ່ງ່າຍ. ຍ້ອນຊີວິດເຮົາມີຫຼາຍຢ່າງຕ້ອງເຮັດ ເຊັ່ນ ການເຮັດວຽກອາຊີບ ໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນຄອບຄົວ ແລະກິດຈະກຳອື່ນໆ ເຊິ່ງສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ອາດເຮັດໃຫ້ເຮົາບໍ່ມີເວລາເຮັດສິ່ງທີ່ຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ.
3. ຍັງມີຫຍັງອີກທີ່ອາດຈະຍາດເວລາຂອງເຮົາ?
3 ຍັງມີສິ່ງອື່ນອີກທີ່ອາດຈະຍາດເວລາຂອງເຮົາໃນການເຮັດສິ່ງທີ່ເສີມຄວາມເຊື່ອເຊິ່ງສິ່ງນັ້ນກໍບໍ່ໄດ້ເປັນພິດເປັນໄພຫຍັງ ເຊັ່ນ ການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ. ທີ່ຈິງ ເຮົາທຸກຄົນກໍຕ້ອງມີເວລາເພື່ອຈະພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈ ແຕ່ການພັກຜ່ອນຢ່ອນໃຈກໍບໍ່ແມ່ນສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດ. ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາບໍ່ລະວັງເຮົາອາດຈະໃຊ້ເວລາກັບສິ່ງນັ້ນຫຼາຍເກີນໄປຈົນບໍ່ມີເວລາເຮັດສິ່ງທີ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ.—ສຸພາ. 25:27; 1 ຕມ. 4:8
4. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
4 ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງເລືອກສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດແລະຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນໃນຊີວິດຂອງເຮົາ? ແລະເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໃຊ້ເວລາເພື່ອໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ? ແລະການເຮັດແບບນັ້ນຈະເປັນປະໂຫຍດກັບເຮົາແນວໃດ?
ເລືອກສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດແລະຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນ
5. ຄຳແນະນຳທີ່ຢູ່ໃນເອເຟໂຊ 5:15-17 ຊ່ວຍຄົນທີ່ຍັງໜຸ່ມແນວໃດໃຫ້ເລືອກແນວທາງຊີວິດທີ່ດີທີ່ສຸດ?
5 ເລືອກແນວທາງຊີວິດທີ່ດີທີ່ສຸດ. ຄົນທີ່ຍັງໜຸ່ມມັກຈະກັງວົນວ່າຈະເລືອກແນວທາງຊີວິດແບບໃດດີ. ຄູອາຈານທີ່ຢູ່ໂຮງຮຽນຫຼືຍາດພີ່ນ້ອງທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອອາດຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮຽນສູງໆເພື່ອຈະໄດ້ເຮັດວຽກດີໆມີເງິນເດືອນຫຼາຍ ຖ້າເລືອກຊີວິດແບບນີ້ຈະໃຊ້ເວລາຫຼາຍ. ສ່ວນພໍ່ແມ່ແລະພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມອາດຢາກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາເພື່ອຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍຄົນທີ່ຮັກພະເຢໂຫວາໃຫ້ຕັດສິນໃຈໄດ້ຢ່າງສະຫຼາດ? ຖ້າລາວອ່ານເອເຟໂຊ 5:15-17 (ອ່ານ) ແລະຄິດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ ລາວຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍ. ຫຼັງຈາກທີ່ອ່ານແລ້ວ ລາວອາດຈະຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘“ພະເຢໂຫວາຕ້ອງການ” ຫຍັງ? ຂ້ອຍຕ້ອງຕັດສິນໃຈແບບໃດເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ? ແນວທາງຊີວິດແບບໃດຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ໃຊ້ເວລາເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດ?’ ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ “ສະໄໝນີ້ຊົ່ວຫຼາຍ” ແລະໂລກທີ່ຊາຕານປົກຄອງກຳລັງຈະຖືກທຳລາຍໃນອີກບໍ່ດົນ. ດັ່ງນັ້ນ ເປັນເລື່ອງສະຫຼາດທີ່ຈະໃຊ້ເວລາເພື່ອເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.
6. ມາຣີເລືອກທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ ແລະເປັນຫຍັງການເລືອກແບບນັ້ນຈຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ດີ?
6 ຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນ. ບາງເທື່ອການຈັດລຳດັບຄວາມສຳຄັນກໍເປັນການເລືອກລະຫວ່າງສອງສິ່ງເຊິ່ງເປັນສິ່ງທີ່ດີຢູ່ແລ້ວ. ເຮົາເຫັນເລື່ອງນີ້ຕອນທີ່ພະເຢຊູມາຢາມມາທາແລະມາຣີ. ມາທາດີໃຈທີ່ພະເຢຊູມາຢາມ ລາວຈຶ່ງໄດ້ກຽມອາຫານຫຼາຍຢ່າງເພື່ອຕ້ອນຮັບເພິ່ນ. ສ່ວນມາຣີໄດ້ມານັ່ງໃກ້ຕີນພະເຢຊູແລະຕັ້ງໃຈຟັງສິ່ງທີ່ເພິ່ນເວົ້າ. ສິ່ງທີ່ມາທາເຮັດກະບໍ່ແມ່ນວ່າບໍ່ດີ ແຕ່ພະເຢຊູບອກວ່າມາຣີ “ເລືອກສ່ວນທີ່ດີທີ່ສຸດ.” (ລກ. 10:38-42, ໄຂເງື່ອນ) ບາງເທື່ອ ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປມາຣີອາດຈະຈື່ບໍ່ໄດ້ຊ້ຳວ່າລາວໄດ້ກຽມຫຍັງໃຫ້ພະເຢຊູກິນໃນມື້ນັ້ນ. ແຕ່ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າມາຣີຈະບໍ່ລືມສິ່ງທີ່ພະເຢຊູສອນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຫັນຄ່າທີ່ຈະໃຊ້ເວລາເພື່ອໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນຄືກັບທີ່ມາຣີເຫັນຄ່າໃນການໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢຊູ. ແລ້ວເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ?
ໃຊ້ເວລາເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ
7. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະອະທິດຖານ ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະຄິດຕຶກຕອງ?
7 ການອະທິດຖານ ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະການຄິດຕຶກຕອງເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອເຮົາອະທິດຖານ ເຮົາກໍກຳລັງເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຮັກຂອງພວກເຮົາ. (ເພງ. 5:7) ເມື່ອເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ເຮົາກໍກຳລັງ “ຮັບເອົາຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຈົ້າ” ຜູ້ທີ່ມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍທີ່ສຸດ. (ສຸພາ. 2:1-5, ລ.ມ.) ແລະເມື່ອເຮົາຄິດຕຶກຕອງກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນ ເຮົາກໍຈະຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າແບບໃດ ມີຄຸນລັກສະນະຫຍັງແດ່ ແລະຢາກເຮັດສິ່ງດີໆຫຍັງແດ່ເພື່ອເຮົາແລະມະນຸດທຸກຄົນ. ການເຮັດແບບນີ້ເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ຈະໃຊ້ເວລາໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດ. ແລ້ວສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຮັດສິ່ງນີ້ໄດ້?
ເຈົ້າຈະຊອກຫາບ່ອນງຽບໆເພື່ອສຶກສາສ່ວນຕົວໄດ້ບໍ? (ເບິ່ງຂໍ້ 8-9)
8. ເຈົ້າໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກເລື່ອງຂອງພະເຢຊູຕອນທີ່ເພິ່ນໃຊ້ເວລາຢູ່ບ່ອນທຸລະກັນດານ?
8 ໃຫ້ຊອກບ່ອນງຽບໆຖ້າເປັນໄປໄດ້. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງພະເຢຊູ. ກ່ອນທີ່ເພິ່ນຈະເລີ່ມເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ ເພິ່ນໄດ້ໄປຢູ່ບ່ອນທຸລະກັນດານ 40 ມື້ເພື່ອຈະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາຢູ່ບ່ອນງຽບໆແລະຄິດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເພິ່ນເຮັດ. (ລກ. 4:1, 2) ການເຮັດແບບນີ້ຊ່ວຍເພິ່ນໃຫ້ກຽມພ້ອມກັບການທົດສອບທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອີກບໍ່ດົນ. ເຮົາຈະຮຽນແບບພະເຢຊູໄດ້ແນວໃດ? ຖ້າເຈົ້າຢູ່ກັບຄອບຄົວທີ່ຢູ່ນຳກັນຫຼາຍຄົນ ກໍອາດເປັນເລື່ອງຍາກທີ່ຈະຊອກຢູ່ບ່ອນງຽບໆ ແຕ່ເຈົ້າສາມາດໄປຊອກບ່ອນງຽບໆຢູ່ທາງນອກໄດ້. ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ຈູລີ້ໄດ້ເຮັດຕອນທີ່ລາວຢາກອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ. ຈູລີ້ກັບຜົວອາໄສຢູ່ອາພາດເມັນຫຼັງນ້ອຍໆໃນປະເທດຝຣັ່ງ. ເຊິ່ງບ່ອນທີ່ລາວຢູ່ນັ້ນບໍ່ຄ່ອຍມິດງຽບແລະມີສຽງລົບກວນຕະຫຼອດ. ຈູລີ້ເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍມັກອອກໄປຍ່າງຢູ່ສວນສາທາລະນະທຸກມື້ ເພາະບ່ອນນັ້ນມັນງຽບ ມີສະມາທິ ແລະສາມາດລົມກັບພະເຢໂຫວາໄດ້ຢ່າງເຕັມທີ.”
9. ເຖິງວ່າພະເຢຊູຈະຫຍຸ້ງແຕ່ເພິ່ນໄດ້ເຮັດຫຍັງເຊິ່ງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເພິ່ນເຫັນຄ່າສາຍສຳພັນທີ່ມີກັບພະເຢໂຫວາ?
9 ຕອນທີ່ພະເຢຊູຮັບໃຊ້ຢູ່ໃນໂລກ ຊີວິດຂອງເພິ່ນຫຍຸ້ງຫຼາຍ ເພາະມີຫຼາຍຄົນຢາກຢູ່ກັບເພິ່ນແລະຕິດຕາມເພິ່ນໄປທຸກບ່ອນ. ມີເທື່ອໜຶ່ງ “ຄົນໝົດເມືອງໄດ້ມາອັ່ງກັນຢູ່ປະຕູເຮືອນ” ເພື່ອຈະພົບກັບເພິ່ນ. ເຖິງວ່າຈະຫຍຸ້ງຫຼາຍ ແຕ່ພະເຢຊູກໍໄດ້ຈັດເວລາໄວ້ເພື່ອຈະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ. ເພິ່ນເຮັດແບບນັ້ນໂດຍອອກໄປ “ບ່ອນທີ່ຫ່າງໄກຈາກຜູ້ຄົນ” ຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າໆຕອນທີ່ຕາເວັນຍັງບໍ່ຂຶ້ນ.—ມຣກ. 1:32-35
10-11. ຕາມມັດທາຍ 26:40, 41 ພະເຢຊູໄດ້ບອກພວກລູກສິດໃຫ້ເຮັດຫຍັງ? ແຕ່ເກີດຫຍັງຂຶ້ນ?
10 ໃນຄືນສຸດທ້າຍທີ່ພະເຢຊູມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກ ເພິ່ນໄດ້ຊອກຫາບ່ອນງຽບໆເພື່ອຈະຄິດຕຶກຕອງແລະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ ເຊິ່ງບ່ອນທີ່ເພິ່ນໄປນັ້ນແມ່ນສວນເຄັດເຊມາເນ. (ມທ. 26:36) ຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ເພິ່ນໄດ້ບອກພວກລູກສິດວ່າການອະທິດຖານເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍ.
11 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ. ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າມາຮອດສວນເຄັດເຊມາເນກໍເດິກຫຼາຍ ອາດຈະກາຍທ່ຽງຄືນໄປແລ້ວ. ພະເຢຊູໄດ້ບອກພວກລູກສິດໃຫ້ “ເຝົ້າລະວັງນຳກັນ” ແລ້ວເພິ່ນກໍໄດ້ແຍກໂຕເພື່ອໄປອະທິດຖານ. (ມທ. 26:37-39) ແຕ່ຕອນທີ່ເພິ່ນອະທິດຖານຢູ່ນັ້ນ ພວກລູກສິດພັດນອນຫຼັບ. ເມື່ອເພິ່ນເຫັນພວກລູກສິດນອນຫຼັບຢູ່ ເພິ່ນກໍບອກກັບເຂົາເຈົ້າອີກວ່າ “ເຝົ້າລະວັງຢູ່ສະເໝີແລະອະທິດຖານຢູ່ເລື້ອຍໆ.” (ອ່ານມັດທາຍ 26:40, 41) ພະເຢຊູຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກເມື່ອຍແລະເຄັ່ງຕຶງຫຼາຍ ເພິ່ນຈຶ່ງເວົ້າດ້ວຍຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈວ່າ “ເຖິງວ່າໃຈສູ້ ແຕ່ຮ່າງກາຍຍັງອ່ອນແອ.” ແລ້ວພະເຢຊູກໍແຍກໂຕອອກໄປອະທິດຖານອີກສອງເທື່ອ ແຕ່ເມື່ອເພິ່ນກັບມາກໍເຫັນວ່າພວກລູກສິດຍັງນອນຫຼັບຢູ່.—ມທ. 26:42-45
ເຈົ້າສາມາດຈັດເວລາຕອນທີ່ເຈົ້າບໍ່ເມື່ອຍເພື່ອຈະອະທິດຖານໄດ້ບໍ? (ເບິ່ງຂໍ້ 12)
12. ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດຖ້າບາງເທື່ອເຈົ້າຮູ້ສຶກເມື່ອຍຫຼາຍຈົນບໍ່ຢາກອະທິດຖານ?
12 ເລືອກເວລາທີ່ເໝາະສົມ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກເມື່ອຍຫຼາຍຈົນບໍ່ຢາກອະທິດຖານ ກໍຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າບໍ່ແມ່ນແຕ່ເຈົ້າຜູ້ດຽວທີ່ຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ. ແລ້ວເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ບາງຄົນທີ່ມັກອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາຕອນໃກ້ຈະນອນເຫັນວ່າ ມັນຈະດີກວ່າຖ້າອະທິດຖານກ່ອນໜ້ານັ້ນໜ້ອຍໜຶ່ງເພາະນັ້ນເປັນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ເມື່ອຍຫຼາຍ. ສ່ວນບາງຄົນກໍເຫັນວ່າ ການຄູ້ເຂົ່າຕອນທີ່ອະທິດຖານຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີສະມາທິຫຼາຍຂຶ້ນ. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກອຸກໃຈຫຼືທໍ້ໃຈຫຼາຍຈົນບໍ່ມີແຮງອະທິດຖານເດ? ໃຫ້ລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກກັບພະເຢໂຫວາແລະຂໍໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຈົ້າທີ່ມີຄວາມເມດຕາເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຈົ້າ.—ເພງ. 139:4
ເຈົ້າຈະພະຍາຍາມບໍ່ຕອບຂໍ້ຄວາມຫຼືອີເມວຕອນທີ່ກຳລັງປະຊຸມໄດ້ບໍ? (ເບິ່ງຂໍ້ 13-14)
13. ເຄື່ອງເອເລັກໂຕຣນິກອາດລົບກວນເຈົ້າແນວໃດຕອນທີ່ສຶກສາສ່ວນຕົວແລະເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ?
13 ຢ່າໃຫ້ສິ່ງອື່ນລົບກວນເຈົ້າຕອນທີ່ສຶກສາ. ການອະທິດຖານບໍ່ແມ່ນວິທີດຽວທີ່ຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ. ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລະເຂົ້າຮ່ວມປະຊຸມກໍຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາໄດ້ຄືກັນ. ແລ້ວເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ເພື່ອຈະໃຊ້ເວລາໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດຕອນທີ່ສຶກສາສ່ວນຕົວແລະເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ? ເພື່ອຈະຮູ້ຄຳຕອບ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າຖາມຕົວເອງວ່າ: ‘ມີຫຍັງແດ່ທີ່ລົບກວນເຈົ້າຕອນທີ່ສຶກສາສ່ວນຕົວແລະເຂົ້າຮ່ວມປະຊຸມ?’ ໃນທຸກມື້ນີ້ ຫຼາຍລ້ານຄົນ ມີເຄື່ອງເອເລັກໂຕຣນິກເປັນຂອງຕົວເອງ ຄັນຊັ້ນເມື່ອເຈົ້າໄດ້ຍິນສຽງຂໍ້ຄວາມ ອີເມວ ຫຼືສຽງໂທເຂົ້າຈາກເຄື່ອງຂອງເຈົ້າຫຼືຂອງຄົນອື່ນ ມັນລົບກວນເຈົ້າບໍ? ນັກຄົ້ນຄວ້າບາງຄົນບອກວ່າ ຖ້າເຮົາວາງໂທລະສັບໄວ້ໃກ້ໂຕ ມັນກໍຍາກທີ່ຈະມີສະມາທິ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານທາງດ້ານຈິດຕະວິທະຍາຄົນໜຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ເຈົ້າບໍ່ສາມາດຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ກຳລັງເຮັດໄດ້ເລີຍ ເພາະໃຈເຈົ້າຄິດເຖິງເລື່ອງອື່ນຢູ່.” ກ່ອນເລີ່ມການປະຊຸມໝວດຫຼືການປະຊຸມພາກ ເຮົາມັກຈະໄດ້ຍິນຄຳປະກາດວ່າ ຂໍໃຫ້ປິດສຽງໂທລະສັບແລະເຄື່ອງເອເລັກໂຕຣນິກເພື່ອຈະບໍ່ລົບກວນຄົນອື່ນ. ເຈົ້າໄດ້ເຮັດແບບດຽວກັນນີ້ບໍເພື່ອຈະບໍ່ລົບກວນຕົວເອງ ຕອນທີ່ສຶກສາສ່ວນຕົວ?
14. ຕາມຟີລິບປອຍ 4:6, 7 ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີສະມາທິໄດ້ແນວໃດ?
14 ຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີສະມາທິ. ຖ້າເຈົ້າສັງເກດວ່າຕົວເອງກຳລັງໃຈລອຍຢູ່ຕອນທີ່ສຶກສາຫຼືເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ ໃຫ້ຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ກຳລັງຮຽນຢູ່. ແຕ່ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກກັງວົນຫຼືອຸກໃຈ ກໍໃຫ້ພະຍາຍາມບໍ່ຄິດເຖິງຄວາມກັງວົນນັ້ນແລະຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ເສີມຄວາມເຊື່ອ. ໃຫ້ເຈົ້າອະທິດຖານຂໍສັນຕິສຸກຈາກພະເຢໂຫວາເພື່ອປົກປ້ອງຫົວໃຈແລະ “ຄວາມຄິດ” ຂອງເຈົ້າ.—ອ່ານຟີລິບປອຍ 4:6, 7
ປະໂຫຍດຈາກການໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາ
15. ເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງເມື່ອໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາ?
15 ຖ້າເຈົ້າໃຊ້ເວລາລົມ ຟັງແລະຄິດກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍ. ເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງແດ່? ທຳອິດເຈົ້າຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ດີຂຶ້ນ. ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຄົນທີ່ຄົບກັບຄົນສະຫຼາດຈະສະຫຼາດ.” (ສຸພາ. 13:20, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຈົ້າໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາຜູ້ທີ່ມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍທີ່ສຸດ ເຈົ້າກໍຈະສະຫຼາດຂຶ້ນ. ເຈົ້າຈະເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນວ່າ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈແລະຫຼີກລ່ຽງບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເສຍໃຈ.
16. ການໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ?
16 ທີສອງ ເຈົ້າຈະເປັນຜູ້ສອນທີ່ດີຂຶ້ນ. ເມື່ອເຮົາສຶກສາຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ກັບຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງ ເປົ້າໝາຍທີ່ສຳຄັນຢ່າງໜຶ່ງກໍຄື ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ໃກ້ຊິດພະເຢໂຫວາ. ແຮ່ງເຮົາລົມແລະຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍເທົ່າໃດ ເຮົາກໍແຮ່ງຈະຮັກເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນເທົ່ານັ້ນ ແລະເຮົາກໍຈະມີຄວາມສາມາດຫຼາຍຂຶ້ນທີ່ຈະສອນນັກສຶກສາໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາ. ນີ້ເປັນສິ່ງທີ່ພະເຢຊູໄດ້ເຮັດ ຍ້ອນພະເຢຊູໄດ້ເວົ້າເຖິງພະເຢໂຫວາພໍ່ຂອງເພິ່ນດ້ວຍຄວາມຮັກແລະດ້ວຍຄວາມອົບອຸ່ນ ນີ້ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນຮູ້ສຶກຮັກພະເຢໂຫວາ.—ຢຮ. 17:25, 26
17. ການອະທິດຖານແລະການສຶກສາສ່ວນຕົວຊ່ວຍໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນແນວໃດ?
17 ທີສາມ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຈົ້າຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. ເມື່ອອະທິດຖານຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊີ້ນຳ ໃຫ້ກຳລັງໃຈຫຼືຊ່ວຍເຮົາ ແລະເຮົາເຫັນວ່າເພິ່ນຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງເຮົາທຸກເທື່ອ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາກໍຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. (1 ຢຮ. 5:15) ແລ້ວມີສິ່ງໃດອີກທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ? ການສຶກສາສ່ວນຕົວ. ຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າ “ຄວາມເຊື່ອຈະເກີດຂຶ້ນກໍຍ້ອນໄດ້ຍິນຂ່າວດີ.” (ຣມ. 10:17) ແຕ່ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ ການຮັບເອົາຄວາມຮູ້ຢ່າງດຽວຍັງບໍ່ພໍ. ແລ້ວເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງອີກ?
18. ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍວ່າເປັນຫຍັງເຮົາຕ້ອງຄິດຕຶກຕອງ
18 ເຮົາຕ້ອງຄິດຕຶກຕອງເລື່ອງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນ. ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງເລື່ອງຂອງຜູ້ຂຽນຄຳເພງບົດ 77 ແລະອ່ານບົດນີ້ນຳກັນເພື່ອເບິ່ງວ່າເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກລາວ. ລາວຮູ້ສຶກທໍ້ໃຈຍ້ອນລາວຄິດວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ພໍໃຈລາວກັບຊາດອິດສະຣາເອນທັງໝົດແລ້ວ. ລາວອຸກໃຈຫຼາຍຈົນນອນບໍ່ຫຼັບ. (ຂໍ້ 2-8) ແລ້ວລາວໄດ້ເຮັດຫຍັງ? ລາວອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຂ້ອຍຈະຄິດຕຶກຕອງທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງເຮັດແລະຄິດເຖິງຜົນງານຂອງພະອົງ.” (ຂໍ້ 12) ທີ່ຈິງ ລາວຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດຫຍັງເພື່ອປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນແດ່ໃນອະດີດ ແຕ່ຍ້ອນລາວອຸກໃຈຫຼາຍ ລາວຈຶ່ງຄິດວ່າ “ພະເຈົ້າລືມສະແດງຄວາມເມດຕາແລະຄຽດຈົນເຊົາສົງສານແລ້ວບໍ?” (ຂໍ້ 9) ເມື່ອລາວຄິດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດແລະເຫັນວ່າເພິ່ນໄດ້ສະແດງຄວາມເມດຕາແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນໃນອະດີດ ກໍເຮັດໃຫ້ລາວໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ປະຖິ້ມປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ. (ຂໍ້ 11, 15) ຄ້າຍຄືກັນ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາຈະເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນຖ້າເຮົາຄິດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດເພື່ອປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນແລະສິ່ງທີ່ເພິ່ນເຮັດເພື່ອເຈົ້າ.
19. ເມື່ອໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາ ເຮົາຍັງຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຍັງອີກ?
19 ທີສີ່ ເຈົ້າຈະຮັກພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນ. ຄວາມຮັກສຳຄັນກວ່າສິ່ງອື່ນທັງໝົດ ເພາະມັນຈະກະຕຸ້ນເຈົ້າໃຫ້ຢາກເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະເຮັດໃນສິ່ງທີ່ເພິ່ນພໍໃຈ ແລະຄວາມຮັກຍັງຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຈົ້າອົດທົນກັບບັນຫາຕ່າງໆໄດ້. (ມທ. 22:37-39; 1 ກຣ. 13:4, 7; 1 ຢຮ. 5:3) ບໍ່ມີຫຍັງຈະມີຄ່າເທົ່າກັບການມີສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ!—ເພງ. 63:1-8
20. ເຈົ້າຈະໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາໃຫ້ເກີດປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດໄດ້ແນວໃດ?
20 ຂໍໃຫ້ຈື່ວ່າການອະທິດຖານ ການສຶກສາຄຳພີໄບເບິນ ແລະການຄິດຕຶກຕອງເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດຄືກັບພະເຢຊູໂດຍຊອກຫາບ່ອນງຽບໆເພື່ອທີ່ຈະໃຊ້ເວລາຢູ່ກັບພະເຢໂຫວາ. ຢ່າໃຫ້ສິ່ງໃດມາລົບກວນຕອນທີ່ເຈົ້າສຶກສາສ່ວນຕົວຫຼືເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ. ຂໍພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ມີສະມາທິເພື່ອຈະຈົດຈໍ່ກັບສິ່ງທີ່ເສີມຄວາມເຊື່ອ. ຖ້າເຈົ້າໃຊ້ເວລາໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ ພະເຢໂຫວາກໍຈະໃຫ້ລາງວັນກັບເຈົ້າເຊິ່ງກໍຄືຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່.—ມຣກ. 4:24
ເພງ 28 ໄດ້ເປັນເພື່ອນກັບພະເຢໂຫວາ
^ ພະເຢໂຫວາເປັນໝູ່ທີ່ດີທີ່ສຸດຂອງເຮົາ ເຮົາຈຶ່ງຢາກໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນແລະຢາກຮູ້ຈັກເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ. ແຕ່ເພື່ອຈະຮູ້ຈັກກັບໃຜຄົນໜຶ່ງຕ້ອງໃຊ້ເວລາ ເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາກໍຕ້ອງໃຊ້ເວລາຄືກັນ. ແຕ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາມີຫຼາຍຢ່າງຕ້ອງເຮັດ ຄັນຊັ້ນ ເຮົາຈະຈັດເວລາແນວໃດເພື່ອຈະໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາ ແລະການເຮັດແນວນັ້ນຈະໄດ້ປະໂຫຍດຫຍັງ?
