ບົດຄວາມສຶກສາທີ 22
ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຮັບບັບເຕມາ
“ພວກເຈົ້າຕ້ອງ . . . ຮັບບັບເຕມາ.”—ກຈກ. 2:38
ເພງ 72 ເຮັດໃຫ້ລາຊະອານາຈັກຂອງພະເຈົ້າເປັນທີ່ຮູ້ຈັກ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ *
1. ລູກສິດຂອງພະເຢຊູໄດ້ບອກຫຍັງກັບຄົນກຸ່ມໃຫຍ່?
ຄົນກຸ່ມໃຫຍ່ທັງຍິງແລະຊາຍເຊິ່ງມາຈາກຫຼາຍປະເທດແລະເວົ້າຫຼາຍພາສາໄດ້ເດີນທາງມາເມືອງເຢຣູຊາເລັມ. ມີເລື່ອງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ເກີດຂຶ້ນໃນມື້ນັ້ນ. ຄົນຢິວບາງຄົນສາມາດເວົ້າພາສາປະເທດຕ່າງໆໄດ້. ແຕ່ສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເປັນຕາງຶດກວ່ານັ້ນແມ່ນສິ່ງ ທີ່ອັກຄະສາວົກເປໂຕແລະຄົນຢິວກຸ່ມນັ້ນເວົ້າ. ເຂົາເຈົ້າບອກວ່າ ເພື່ອຈະລອດກໍຕ້ອງໄດ້ສະແດງຄວາມເຊື່ອໃນພະເຢຊູຄລິດ. ເລື່ອງນີ້ຖືກໃຈຜູ້ຟັງຫຼາຍແທ້ໆຈົນເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຖາມວ່າ: “ພວກເຮົາຈະເຮັດແນວໃດດີ?” ແລ້ວເປໂຕກໍຕອບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກເຈົ້າຕ້ອງ . . . ຮັບບັບເຕມາ.”—ກຈກ. 2:37, 38
ພີ່ນ້ອງຊາຍກັບເມຍໄດ້ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງໂດຍໃຊ້ປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! (ເບິ່ງຂໍ້ 2)
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້? (ເບິ່ງຮູບໜ້າປົກ)
2 ຈາກນັ້ນກໍມີເລື່ອງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ເກີດຂຶ້ນອີກ. ມີ 3.000 ຄົນຮັບບັບເຕມາເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດໃນມື້ນັ້ນ. ນີ້ແມ່ນການເລີ່ມຕົ້ນຂອງວຽກທີ່ພະເຢຊູສັ່ງໃຫ້ລູກສິດຂອງເພິ່ນເຮັດ ແລະຍັງເຮັດຈົນຮອດສະໄໝຂອງເຮົາ. ແຕ່ໃນທຸກມື້ນີ້ເຮົາຕ້ອງໃຊ້ເວລາຫຼາຍກວ່າ 2-3 ຊົ່ວໂມງເພື່ອຈະຊ່ວຍຄົນໜຶ່ງໃຫ້ຮັບບັບເຕມາໄດ້. ອາດຈະຕ້ອງໃຊ້ເວລາຫຼາຍເດືອນຫຼືຫຼາຍປີ. ການຊ່ວຍຜູ້ໜຶ່ງໃຫ້ຮັບບັບເຕມາຕ້ອງໃຊ້ເວລາຫຼາຍແທ້ໆ. ເຈົ້າກໍຄືຊິຮູ້ດີຖ້າເຈົ້າກຳລັງສຶກສາກັບບາງຄົນຢູ່. ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າ ເຮົາຕ້ອງເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຮັບບັບເຕມາເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ.
ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເອົາສິ່ງທີ່ຮຽນໄປໃຊ້
3. ຕາມມັດທາຍ 28:19, 20 ນັກສຶກສາຕ້ອງເຮັດຫຍັງເພື່ອຈະກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ?
3 ນັກສຶກສາຕ້ອງເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນໃນຄຳພີໄບເບິນກ່ອນທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ. (ອ່ານມັດທາຍ 28:19, 20) ເມື່ອນັກສຶກສາເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນ ລາວກໍເປັນຄື “ຄົນສະຫຼາດ” ທີ່ສ້າງເຮືອນຢູ່ເທິງພະລານຫີນທີ່ຢູ່ໃນຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຢຊູ. (ມທ. 7:24, 25; ລກ. 6:47, 48) ແລ້ວເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ຮຽນໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 3 ຢ່າງທີ່ເຮົາເຮັດໄດ້.
4. ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຂອບ “ ຊ່ວຍນັກສຶກສາຕັ້ງເປົ້າໝາຍແລະເຮັດໃຫ້ສຳເລັດ.”)
4 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງເຮັດແບບນັ້ນ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງການສົມທຽບຕໍ່ໄປນີ້. ຖ້າເຈົ້າເດີນທາງໄປບ່ອນທີ່ໄກໆ ເຈົ້າອາດຈະແວ່ເບິ່ງບ່ອນທີ່ງາມໆ. ຖ້າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ໄປແວ່ເບິ່ງບ່ອນນັ້ນບ່ອນນີ້ ເຈົ້າກໍອາດຈະຮູ້ສຶກເມື່ອຍແລະຄິດວ່າຍັງອີກໄກຊົ່ວຊິຮອດຈຸດໝາຍປາຍທາງ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຈົ້າຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍໄລຍະສັ້ນ ລາວກໍຈະຮູ້ສຶກວ່າລາວສາມາດກ້າວໜ້າຈົນຮອດເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາໄດ້. ໃຫ້ໃຊ້ສ່ວນ “ສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດໄດ້” ທີ່ຢູ່ໃນປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ເພື່ອຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າ. ຫຼັງຈາກທີ່ຮຽນຈົບແຕ່ລະບົດແລ້ວ ໃຫ້ລົມກັບນັກສຶກສາວ່າສິ່ງທີ່ເຈົ້າເຮັດໄດ້ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ຫາກໍຮຽນແນວໃດ. ແລະຖ້າລົມກັນແລ້ວເຈົ້າເຫັນວ່ານັກສຶກສາຄວນຈະເຮັດຢ່າງອື່ນ ກໍໃຫ້ຂຽນໄວ້ໃນຫ້ອງ “ອື່ນໆ.” ໃຫ້ໃຊ້ສ່ວນນີ້ທົບທວນກັບນັກສຶກສາເປັນປະຈຳເພື່ອຈະຮູ້ວ່າລາວກ້າວໜ້າສ່ຳໃດແລ້ວ.
5. ຕາມມາຣະໂກ 10:17-22 ພະເຢຊູບອກຊາຍທີ່ຮັ່ງມີໃຫ້ເຮັດຫຍັງແລະຍ້ອນຫຍັງ?
5 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງ. (ອ່ານມາຣະໂກ 10:17-22) ພະເຢຊູຮູ້ວ່າມັນຍາກທີ່ຄົນລວຍຈະໄປຂາຍທຸກສິ່ງທີ່ລາວມີ. (ມຣກ. 10:23) ແຕ່ທີ່ພະເຢຊູບອກຊາຍທີ່ຮັ່ງມີປ່ຽນແປງຕົວເອງໃນຈຸດນີ້ກໍຍ້ອນວ່າພະເຢຊູຮັກລາວ. ແຕ່ຖ້າເຮົາຮູ້ສຶກວ່ານັກສຶກສາຍັງບໍ່ພ້ອມທີ່ຈະປ່ຽນແປງຕົວເອງ ເຮົາກໍບໍ່ຄວນກົດດັນລາວ. ອາດຕ້ອງໃຊ້ເວລາທີ່ນັກສຶກສາບາງຄົນຈະປ່ຽນແປງຕົວເອງ. (ກລຊ. 3:9, 10) ແຕ່ເຮົາຕ້ອງຊອກຫາໂອກາດທີ່ເໝາະສົມເພື່ອຈະບອກນັກສຶກສາວ່າຕ້ອງປ່ຽນແປງຫຍັງແດ່ ເພາະນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາເປັນຫ່ວງເຂົາເຈົ້າຫຼາຍແທ້ໆ.—ເພງ. 141:5; ສຸພາ. 27:17
6. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຖາມນັກສຶກສາວ່າລາວຄິດແນວໃດ?
6 ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະຖາມນັກສຶກສາວ່າລາວຄິດແນວໃດກັບເລື່ອງທີ່ໄດ້ຮຽນ ເພາະຄຳຖາມແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວ່ານັກສຶກສາເຊື່ອແລະເຂົ້າໃຈແນວໃດ. ຖ້າເຮົາເຮັດແບບນີ້ເປັນປະຈຳ ມັນກໍງ່າຍທີ່ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃນສິ່ງທີ່ລາວຍອມຮັບໄດ້ຍາກ. ປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ມີຫຼາຍຄຳຖາມແບບນີ້ເຊັ່ນ: ໃນບົດທີ 4 ມີຄຳຖາມທີ່ວ່າ: “ເຈົ້າຄິດວ່າພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດເມື່ອເຈົ້າໃຊ້ຊື່ຂອງເພິ່ນ?” ໃນບົດທີ 9 ມີຄຳຖາມທີ່ວ່າ: “ເຈົ້າຢາກອະທິດຖານເລື່ອງຫຍັງແດ່?” ທຳອິດ ນັກສຶກສາອາດຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະຕອບຄຳຖາມແບບນີ້ ແຕ່ເຮົາສາມາດຊ່ວຍລາວໄດ້ໂດຍໃຫ້ລາວຄິດເຖິງຂໍ້ພະຄຳພີແລະຮູບພາບຕ່າງໆທີ່ຢູ່ໃນປຶ້ມ.
7. ເຮົາຈະໃຊ້ປະສົບການຂອງຄົນອື່ນເພື່ອຊ່ວຍນັກສຶກສາແນວໃດ?
7 ເມື່ອນັກສຶກສາເລີ່ມເຂົ້າໃຈວ່າລາວຕ້ອງປ່ຽນແປງຫຍັງແດ່ ໃຫ້ເຮົາໃຊ້ປະສົບການຂອງຄົນອື່ນເພື່ອຈະຊ່ວຍລາວ ເຊັ່ນ: ຖ້ານັກສຶກສາບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມປະຊຸມເປັນປະຈຳ ເຈົ້າອາດຈະໃຫ້ລາວເບິ່ງວິດີໂອທີ່ຊື່ວ່າພະເຢໂຫວາຫ່ວງໃຍຂ້ອຍ ໃນສ່ວນ “ເບິ່ງເພີ່ມເຕີມ” ຂອງບົດທີ 14 ໃນປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ໃນຫຼາຍໆບົດຮຽນຂອງປຶ້ມນີ້ມີປະສົບການທີ່ຢູ່ໃນສ່ວນ “ຮຽນຮູ້ຫຼາຍຂຶ້ນ” ແລະສ່ວນ “ເບິ່ງເພີ່ມເຕີມ.” * ແຕ່ຂໍໃຫ້ລະວັງຢ່າສົມທຽບນັກສຶກສາກັບຄົນອື່ນໂດຍເວົ້າວ່າ: “ຖ້າລາວເຮັດໄດ້ ເຈົ້າກໍຕ້ອງເຮັດໄດ້ຄືກັນ.” ແຕ່ໃຫ້ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນຈຸດທີ່ຊ່ວຍຄົນທີ່ຢູ່ໃນວິດີໂອໃຫ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງ ເຊິ່ງອາດຈະເປັນພະຄຳພີຂໍ້ໜຶ່ງຫຼືບາງສິ່ງທີ່ລາວເຮັດເພື່ອປ່ຽນແປງຕົວເອງ. ແລະທຸກເທື່ອທີ່ເຮົາໃຫ້ນັກສຶກສາເບິ່ງປະສົບການ ກໍໃຫ້ເນັ້ນວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍຄົນນັ້ນແນວໃດ. ການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າໃຈໄດ້ເອງວ່າ ລາວຕ້ອງປ່ຽນແປງຕົວເອງແນວໃດ.
8. ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາໄດ້ແນວໃດ?
8 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ຮັກພະເຢໂຫວາ. ໃຫ້ຊ່ວຍນັກສຶກສາຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຮັກເຮົາແລະພ້ອມຈະຊ່ວຍເຫຼືອເຮົາ. (1 ຕມ. 1:11; ຮຣ. 11:6) ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຫັນວ່າລາວຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຖ້າລາວເຮັດຕາມສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນ ແລະສິ່ງນັ້ນກໍສະແດງເຖິງຄວາມຮັກທີ່ພະເຢໂຫວາມີຕໍ່ລາວ. (ເອຊາ. 48:17, 18) ແຮ່ງນັກສຶກສາຮັກພະເຢໂຫວາຫຼາຍສ່ຳໃດ ລາວກໍແຮ່ງຢາກຈະປ່ຽນແປງຕົວເອງຫຼາຍສ່ຳນັ້ນ.—1 ຢຮ. 5:3
ແນະນຳນັກສຶກສາໃຫ້ຮູ້ຈັກພີ່ນ້ອງ
9. ຕາມມາຣະໂກ 10:29, 30 ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເສຍສະລະເພື່ອເຂົ້າມາເປັນລູກສິດຂອງພະຄລິດ?
9 ເພື່ອນັກສຶກສາຈະກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ ລາວຕ້ອງໄດ້ເສຍສະລະຫຼາຍຢ່າງ. ຄືກັບຊາຍຮັ່ງມີທີ່ເວົ້າເຖິງກ່ອນໜ້ານີ້ ນັກສຶກສາບາງຄົນອາດຕ້ອງໄດ້ເສຍສະລະບາງຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າວຽກທີ່ນັກສຶກສາກຳລັງເຮັດຂັດກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ ລາວອາດຈະຕ້ອງຊອກຫາວຽກໃໝ່. ນັກສຶກສາບາງຄົນອາດຕ້ອງເຊົາຄົບຫາກັບໝູ່ທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັກພະເຢໂຫວາ. ສ່ວນນັກສຶກສາບາງຄົນອາດຖືກຄອບຄົວຫຼືຍາດພີ່ນ້ອງທີ່ບໍ່ມັກພະຍານພະເຢໂຫວາປະຖິ້ມເຂົາເຈົ້າ. ພະເຢຊູຍອມຮັບວ່າມັນຍາກທີ່ນັກສຶກສາບາງຄົນຈະເສຍສະລະສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ ແຕ່ເພິ່ນກໍສັນຍາວ່າຄົນທີ່ເຮັດແບບນັ້ນຈະໄດ້ຮັບລາງວັນເຊິ່ງກໍຄືຄອບຄົວທາງດ້ານຄວາມເຊື່ອ. (ອ່ານມາຣະໂກ 10:29, 30) ແລ້ວເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກລາງວັນທີ່ພະເຢຊູສັນຍາໄວ້?
10. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກປະສົບການຂອງມັນເວວ?
10 ພະຍາຍາມເປັນໝູ່ກັບນັກສຶກສາ. ເປັນເລື່ອງສຳຄັນທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ນັກສຶກສາເຫັນວ່າເຈົ້າເປັນຫ່ວງລາວ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຂໍໃຫ້ສັງເກດສິ່ງທີ່ພີ່ນ້ອງມັນເວວເຊິ່ງຢູ່ແມັກຊິກໄດ້ເລົ່າຕອນທີ່ລາວເປັນນັກສຶກສາ. ລາວບອກວ່າ: “ກ່ອນສຶກສາທຸກຄັ້ງ ຜູ້ນຳການສຶກສາຈະຖາມຂ້ອຍວ່າ ຂ້ອຍເປັນແນວໃດ? ລາວຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຮູ້ສຶກສະບາຍໃຈແລະກ້າລະບາຍຄວາມຮູ້ສຶກອອກມາ. ຂ້ອຍເຫັນວ່າລາວເປັນຫ່ວງຂ້ອຍແທ້ໆ.”
11. ນັກສຶກສາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດເມື່ອໃຊ້ເວລານຳຜູ້ນຳການສຶກສາ?
11 ໃຫ້ໃຊ້ເວລາກັບນັກສຶກສາຄືກັບທີ່ພະເຢຊູໃຊ້ເວລາກັບພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນ. (ຢຮ. 3:22) ຖ້າເໝາະສົມໃຫ້ຊວນນັກສຶກສາທີ່ກ້າວໜ້າມາຫຼິ້ນຢູ່ເຮືອນ ກິນເຂົ້ານຳກັນ ຫຼືເບິ່ງລາຍການໂທລະທັດ JW ປະຈຳເດືອນ. ນັກສຶກສາຂອງເຈົ້າຈະເຫັນຄຸນຄ່າທີ່ເຈົ້າເຊີນລາວມາໂດຍສະເພາະຕອນທີ່ຄອບຄົວຂອງລາວໄປສະຫຼອງບຸນຕ່າງໆທີ່ບໍ່ຖືກຕາມຫຼັກພະຄຳພີ. ພີ່ນ້ອງກາຊິບເວທີ່ຢູ່ອູກັນດາບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າການໃຊ້ເວລານຳຜູ້ນຳການສຶກສາເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ເລື່ອງຂອງພະເຢໂຫວາຫຼາຍສ່ຳກັບຕອນທີ່ສຶກສາເລີຍ. ຂ້ອຍເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາສົນໃຈປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນຫຼາຍແທ້ໆ ແລະເຂົາເຈົ້າກໍມີຄວາມສຸກຫຼາຍ. ຂ້ອຍຢາກມີຊີວິດແບບນັ້ນແຫຼະ.”
ເມື່ອເຈົ້າຊວນພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໆມາຮ່ວມສຶກສານຳ ນັກສຶກສາກໍຈະບໍ່ອາຍເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ (ເບິ່ງຂໍ້ 12) *
12. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຊວນພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນມາຮ່ວມສຶກສານຳ?
12 ຊວນພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໃຫ້ມາຮ່ວມສຶກສານຳ. ເຖິງເຮົາຈະຮູ້ສຶກວ່າມັນງ່າຍກວ່າທີ່ຈະໄປສຶກສາໃຫ້ນັກສຶກສາຜູ້ດຽວ ແຕ່ນັກສຶກສາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍກວ່າຖ້າເຮົາພາພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນໄປນຳ. ພີ່ນ້ອງດິມິດຕຣີທີ່ຢູ່ໂມນດາວີໄດ້ເລົ່າຕອນທີ່ລາວເປັນນັກສຶກສາວ່າ: “ພີ່ນ້ອງແຕ່ລະຄົນທີ່ມາຮ່ວມສຶກສາໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ອະທິບາຍໃນແບບທີ່ຕ່າງກັນ. ນີ້ໄດ້ຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ເຫັນວິທີອື່ນທີ່ຈະເອົາສິ່ງທີ່ຮຽນໄປໃຊ້ໃນຊີວິດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຍັງຊ່ວຍຂ້ອຍບໍ່ໃຫ້ອາຍທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມປະຊຸມເທື່ອທຳອິດ ເພາະຂ້ອຍເຄີຍເຫັນພີ່ນ້ອງມາກ່ອນແລ້ວ.”
13. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ມາເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ?
13 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາມາປະຊຸມກັນ ເພາະມັນເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການນະມັດສະການເພິ່ນ. (ຮຣ. 10:24, 25) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາກໍຢາກຄົບຫາກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມທີ່ເປັນຄືກັບຄອບຄົວຂອງເຮົາ. ເມື່ອເຮົາມາປະຊຸມນຳເຂົາເຈົ້າ ກໍຄືກັບວ່າເຮົາກຳລັງກິນເຂົ້າສາມັກຄີກັນ. ເມື່ອເຮົາຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ ເຮົາກໍກຳລັງຊ່ວຍລາວໃຫ້ກ້າວໜ້າເພື່ອຈະໄປສູ່ຂັ້ນຕອນການຮັບບັບເຕມາໄດ້. ຖ້ານັກສຶກສາມີບັນຫາທີ່ເຮັດໃຫ້ມາຮ່ວມປະຊຸມເປັນປະຈຳບໍ່ໄດ້ ເຮົາຈະໃຊ້ປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ຊ່ວຍລາວໄດ້ແນວໃດ?
14. ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມໄດ້ແນວໃດ?
14 ຂໍໃຫ້ໃຊ້ບົດຮຽນທີ 10 ຂອງປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ເພື່ອຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ. ກ່ອນຈະມີການພິມປຶ້ມນີ້ອອກມາ ພີ່ນ້ອງທີ່ມີປະສົບການບາງຄົນໄດ້ລອງໃຊ້ປຶ້ມນີ້ແລ້ວເຫັນວ່າມັນເກີດຜົນຫຼາຍໃນການຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າມາຮ່ວມການປະຊຸມ. ເຮົາບໍ່ຕ້ອງຖ້າໃຫ້ຮຽນຮອດບົດທີ 10 ກ່ອນຈຶ່ງຈະຊວນນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າຮ່ວມການປະຊຸມ ໃຫ້ຊວນລາວໄວເທົ່າໃດແຮ່ງດີ. ນັກສຶກສາແຕ່ລະຄົນກໍມີບັນຫາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນສົນໃຈບັນຫາສະເພາະຂອງເຂົາເຈົ້າເພື່ອຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໄດ້. ຖ້າວ່າສຶກສາດົນແລ້ວແຕ່ນັກສຶກສາກໍຍັງບໍ່ມາຮ່ວມການປະຊຸມ ກໍຢ່າທໍ້ໃຈ ແຕ່ໃຫ້ອົດທົນແລະຊວນລາວເລື້ອຍໆ.
ຊ່ວຍນັກສຶກສາບໍ່ໃຫ້ຢ້ານ
15. ນັກສຶກສາອາດຈະຢ້ານຫຍັງແດ່?
15 ເຈົ້າເຄີຍຮູ້ສຶກຢ້ານທີ່ຈະມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາບໍ? ບາງເທື່ອເຈົ້າກໍຮູ້ສຶກຢ້ານທີ່ຈະໄປປະກາດ ຫຼືເຈົ້າອາດຈະຢ້ານວ່າຄົນໃນຄອບຄົວຫຼືໝູ່ຈະຕໍ່ຕ້ານເຈົ້າ? ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ ເຈົ້າກໍຈະເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງນັກສຶກສາຄືກັນ. ພະເຢຊູກໍຮູ້ວ່າບາງຄົນຈະຢ້ານແບບນັ້ນ. ເພິ່ນຈຶ່ງບອກພວກລູກສິດຂອງເພິ່ນວ່າ ບໍ່ຕ້ອງຍອມໃຫ້ຄວາມຢ້ານມາເຮັດໃຫ້ເຊົາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. (ມທ. 10:16, 17, 27, 28) ພະເຢຊູຊ່ວຍພວກລູກສິດແນວໃດບໍ່ໃຫ້ຢ້ານ? ແລະເຮົາຈະເຮັດຄືກັບເພິ່ນໄດ້ແນວໃດ?
16. ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າປະກາດໄດ້ແນວໃດ?
16 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າປະກາດ. ພວກລູກສິດຂອງພະເຢຊູອາດຮູ້ສຶກຢ້ານຕອນທີ່ພະເຢຊູສົ່ງເຂົາເຈົ້າໃຫ້ໄປປະກາດ. ແຕ່ພະເຢຊູກໍໄດ້ຊ່ວຍພວກລູກສິດໂດຍບອກເຂົາເຈົ້າວ່າຈະປະກາດຢູ່ໃສແລະປະກາດເລື່ອງຫຍັງ. (ມທ. 10:5-7) ເຮົາຈະເຮັດຄືກັບພະເຢຊູໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ຊ່ວຍນັກສຶກສາເຫັນວ່າລາວສາມາດປະກາດຢູ່ໃສໄດ້ແດ່ ໂດຍຖາມລາວວ່າ: “ເຈົ້າຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ເຈົ້າຢາກຈະປະກາດນຳບໍ?” ຈາກນັ້ນໃຫ້ຊ່ວຍລາວກຽມຄຳເວົ້າງ່າຍໆເພື່ອຈະເວົ້າເລື່ອງຄຳພີໄບເບິນກັບຄົນອື່ນ. ເມື່ອເຫັນວ່າເໝາະສົມ ໃຫ້ຝຶກຊ້ອມກັບນັກສຶກສາໂດຍໃຊ້ສ່ວນທີ່ຊື່ວ່າ “ບາງຄົນເວົ້າວ່າ” ແລະ “ບາງຄົນຖາມວ່າ” ທີ່ຢູ່ໃນປຶ້ມຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ຕອນທີ່ຊ້ອມສ່ວນນີ້ກັບນັກສຶກສາ ໃຫ້ຊ່ວຍລາວໃຊ້ຂໍ້ພະຄຳພີເພື່ອຈະຕອບຄົນອື່ນແບບງ່າຍໆແລະອ່ອນໂຍນ.
17. ຕາມມັດທາຍ 10:19, 20, 29-31 ເຮົາຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາ?
17 ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ວາງໃຈພະເຢໂຫວາ. ພະເຢຊູບອກລູກສິດຂອງເພິ່ນວ່າ ພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າເພາະເພິ່ນຮັກເຂົາເຈົ້າ. (ອ່ານມັດທາຍ 10:19, 20, 29-31) ໃຫ້ບອກນັກສຶກສາວ່າພະເຢໂຫວາກໍຈະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າຄືກັນ. ເຈົ້າສາມາດຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເພິ່ງພະເຢໂຫວາໂດຍອະທິດຖານກັບລາວກ່ຽວກັບເປົ້າໝາຍຂອງລາວ. ພີ່ນ້ອງຟຣານຈີດສ໌ເຊກທີ່ຢູ່ໃນໂປໂລຍໄດ້ເລົ່າຕອນທີ່ເປັນນັກສຶກສາວ່າ: “ຜູ້ນຳການສຶກສາມັກຈະເວົ້າເຖິງເປົ້າໝາຍຂອງຂ້ອຍຕອນທີ່ອະທິດຖານ. ເມື່ອຂ້ອຍເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາຕອບຄຳອະທິດຖານຂອງຜູ້ນຳການສຶກສາ ຂ້ອຍກໍເລີ່ມອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາທັນທີ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າພະເຢໂຫວາຊ່ວຍຂ້ອຍຕອນທີ່ຕ້ອງຂໍລາພັກວຽກຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກໃໝ່ເພື່ອຈະໄປປະຊຸມກາງອາທິດແລະປະຊຸມໃຫຍ່.”
18. ພະເຢໂຫວາຮູ້ສຶກແນວໃດຕໍ່ຜູ້ທີ່ຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ?
18 ພະເຢໂຫວາເປັນຫ່ວງນັກສຶກສາຄຳພີໄບເບິນຫຼາຍແທ້ໆ ແລະພະເຢໂຫວາກໍຮັກແລະຮູ້ຄຸນຄ່າຜູ້ທີ່ພະຍາຍາມຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ເຂົ້າມາໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນ. (ເອຊາ. 52:7) ເຖິງວ່າຕອນນີ້ເຈົ້າຈະບໍ່ມີນັກສຶກສາ ແຕ່ເຈົ້າກໍສາມາດຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາໄດ້ໂດຍໄປຮ່ວມສຶກສາກັບພີ່ນ້ອງຄົນອື່ນ.
ເພງ 60 ນີ້ໝາຍເຖິງຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ
^ ຂໍ້ 5 ໃນບົດນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າພະເຢຊູໄດ້ຊ່ວຍຜູ້ຄົນແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າມາເປັນລູກສິດ ແລະເຮົາຈະຮຽນແບບເພິ່ນໄດ້ແນວໃດ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະມາເບິ່ງວິທີໃຊ້ປຶ້ມໃໝ່ທີ່ຊື່ວ່າຊີວິດທີ່ມີຄວາມສຸກຕະຫຼອດໄປ! ປຶ້ມໃໝ່ນີ້ເຮັດຂຶ້ນມາເພື່ອຊ່ວຍນັກສຶກສາໃຫ້ກ້າວໜ້າຈົນຮັບບັບເຕມາ.
^ ຂໍ້ 7 ເຈົ້າສາມາດຊອກຫາປະສົບການຂອງຄົນອື່ນໄດ້ໃນ (1) ຄູ່ມືຄົ້ນຄວ້າສຳລັບພະຍານພະເຢໂຫວາ (ພາສາໄທ) ຫົວຂໍ້ “ຄຳພີໄບເບິນ” ຫົວຂໍ້ຍ່ອຍ “ຄຸນຄ່າທີ່ໃຊ້ໄດ້ແທ້” ແລະເລື່ອງ “‘ຄຳພີໄບເບິນປ່ຽນຊີວິດຄົນ’ (ບົດຄວາມຈາກຫໍສັງເກດການ)” ຫຼື (2) ໃນແອັບ JW Library® ໄປທີ່ມີເດຍ ເບິ່ງຫົວຂໍ້ “ສຳພາດແລະປະສົບການ”
^ ຂໍ້ 62 ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຊາຍກັບເມຍຂອງລາວໄດ້ສຶກສາໃຫ້ຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງ. ໃນໂອກາດອື່ນພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນນີ້ໄດ້ຊວນພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນອື່ນໆມາຮ່ວມສຶກສານຳລາວ.
