ບົດຄວາມສຶກສາທີ 35
“ເສີມສ້າງກັນໃຫ້ເຂັ້ມແຂງ” ຢູ່ສະເໝີ
“ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແລະເສີມສ້າງກັນໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຢູ່ສະເໝີ.”—1 ທຊ. 5:11
ເພງ 90 ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແລະກັນ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ a
1. ຕາມ 1 ເທຊະໂລນິກ 5:11 ເຮົາທຸກຄົນຄວນມີສ່ວນຮ່ວມໃນວຽກຫຍັງ?
ປະຊາຄົມຂອງເຈົ້າເຄີຍໄປຊ່ວຍກໍ່ສ້າງຫຼືບຳລຸງຮັກສາຫໍປະຊຸມບໍ? ຖ້າເຄີຍ ເຈົ້າອາດຈະຈື່ການປະຊຸມຄັ້ງທຳອິດໃນຫໍປະຊຸມໃໝ່. ເຈົ້າຢາກຂອບໃຈພະເຢໂຫວາຫຼາຍ. ທີ່ຈິງ ຕອນທີ່ຮ້ອງເພງ ເຈົ້າອາດຈະຮູ້ສຶກດີໃຈແລະຕື້ນຕັນໃຈຫຼາຍຈົນຊິຮ້ອງເພງບໍ່ອອກ. ຫໍປະຊຸມທີ່ງາມໆນີ້ໄດ້ໃຫ້ກຽດພະເຢໂຫວາ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ໃຫ້ກຽດເພິ່ນຫຼາຍກວ່ານັ້ນບໍ່ແມ່ນວຽກການກໍ່ສ້າງຫໍປະຊຸມ ແຕ່ເປັນການເສີມສ້າງຄົນທີ່ມານະມັດສະການເພິ່ນໃນຫໍປະຊຸມນັ້ນ. ໂປໂລຄືຊິຄິດເຖິງການເສີມສ້າງແບບນີ້ເມື່ອລາວເວົ້າໃນ 1 ເທຊະໂລນິກ 5:11 (ອ່ານ) ເຊິ່ງເປັນຂໍ້ຄຳພີຫຼັກຂອງບົດຄວາມນີ້.
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດຄວາມນີ້?
2 ອັກຄະສາວົກໂປໂລເປັນຜູ້ໜຶ່ງທີ່ເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີ ເພາະລາວຮູ້ວິທີໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງແລະເຫັນອົກເຫັນໃຈເຂົາເຈົ້າ. ໃນບົດຄວາມນີ້ເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າໂປໂລໄດ້ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງແນວໃດໃນ 3 ເລື່ອງຕໍ່ໄປນີ້: (1) ໃຫ້ອົດທົນກັບບັນຫາ (2) ໃຫ້ສ້າງສັນຕິສຸກກັບຄົນອື່ນ (3) ໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ. ແລະເຮົາຈະມາເບິ່ງວ່າເຮົາຈະຮຽນແບບໂປໂລແນວໃດໃນການເສີມສ້າງແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໃນທຸກມື້ນີ້.—1 ກຣ. 11:1
ໂປໂລຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ອົດທົນກັບບັນຫາ
3. ໂປໂລມີຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງໃນເລື່ອງວຽກແນວໃດ?
3 ໂປໂລຮັກພີ່ນ້ອງຫຼາຍແລະລາວກໍເຄີຍເຈິບັນຫາຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດ. ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງເຫັນອົກເຫັນໃຈແລະເຂົ້າໃຈຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພີ່ນ້ອງເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. ມີເທື່ອໜຶ່ງໂປໂລບໍ່ມີເງິນແລະຕ້ອງໄດ້ຊອກວຽກເຮັດເພື່ອຈະຫາລ້ຽງຕົວເອງແລະຜູ້ທີ່ຢູ່ນຳລາວ. (ກຈກ. 20:34) ເມື່ອລາວມາຮອດເມືອງໂກຣິນໂທລາວຈຶ່ງໄດ້ໄປເຮັດວຽກຫຍິບເຕັ້ນກັບອາກີລາແລະປີຊະກີລາ. ແຕ່ “ທຸກວັນຊະບາໂຕ” ລາວກໍຈະໄປປະກາດກັບຄົນຢິວແລະຄົນກຣີກ. ເມື່ອຊີລາແລະຕີໂມທຽວມາຫາໂປໂລ “ໂປໂລກໍທຸ່ມເທເວລາໃນການປະກາດຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າ.” (ກຈກ. 18:2-5) ນີ້ສະແດງວ່າໂປໂລບໍ່ເຄີຍລືມສິ່ງສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຊີວິດນັ້ນກໍຄືການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ຍ້ອນໂປໂລໄດ້ເຮັດວຽກຫຼາຍຢ່າງທັງວຽກປະກາດແລະການຫາລ້ຽງຕົວເອງ ລາວຈຶ່ງສາມາດໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໄດ້. ລາວເຕືອນພີ່ນ້ອງວ່າ ຢ່າຍອມໃຫ້ບັນຫາໃນຊີວິດຫຼືການທຳມາຫາກິນມາເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງຂ້າມ ‘ສິ່ງທີ່ສຳຄັນກວ່າ’ ນັ້ນກໍຄືທຸກສິ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການນະມັດສະການພະເຢໂຫວາ.—ຟລປ. 1:10
4. ໂປໂລແລະຕີໂມທຽວໄດ້ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງແນວໃດໃຫ້ອົດທົນກັບການຂົ່ມເຫງ?
4 ບໍ່ດົນຫຼັງຈາກທີ່ມີການສ້າງຕັ້ງປະຊາຄົມໃໝ່ໃນເມືອງເທຊະໂລນິກ ພີ່ນ້ອງໃໝ່ກໍຖືກຂົ່ມເຫງຢ່າງໜັກ. ເມື່ອພວກທີ່ຕໍ່ຕ້ານຊອກຫາໂປໂລແລະຊີລາບໍ່ເຫັນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈັບແລະລາກ “ພີ່ນ້ອງບາງຄົນໄປຫາພວກຜູ້ປົກຄອງເມືອງ” ແລະຮ້ອງສຽງດັງວ່າ: “ຄົນພວກນີ້ເຮັດຜິດກົດໝາຍຂອງເຊຊາ.” (ກຈກ. 17:6, 7) ເຈົ້ານຶກພາບໄດ້ບໍວ່າພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນຈະຮູ້ສຶກຢ້ານຫຼາຍສ່ຳໃດທີ່ຄົນໃນເມືອງຕໍ່ຕ້ານເຂົາເຈົ້າ? ເຂົາເຈົ້າອາດຈະເລີ່ມບໍ່ຫ້າວຫັນໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ ແຕ່ໂປໂລບໍ່ຢາກໃຫ້ເປັນແບບນັ້ນ. ເຖິງວ່າໂປໂລແລະຊີລາຈະອອກຈາກເມືອງນັ້ນແລ້ວ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຈັດໃຫ້ມີການເບິ່ງແຍງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມນັ້ນເປັນຢ່າງດີ. ໂປໂລບອກພີ່ນ້ອງໃນເມືອງນັ້ນວ່າ ເຮົາ “ສົ່ງຕີໂມທຽວພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຮົາໄປຫາພວກເຈົ້າ . . . ລາວຈະຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ເຂັ້ມແຂງແລະມີກຳລັງໃຈ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າມີຄວາມເຊື່ອທີ່ໝັ້ນຄົງແລະບໍ່ຫວັ່ນໄຫວເມື່ອພົບຄວາມຍາກລຳບາກ.” (1 ທຊ. 3:2, 3) ຕີໂມທຽວຄືຊິມີປະສົບການໃນເລື່ອງນີ້ແລ້ວ ເພາະລາວເຄີຍຖືກຂົ່ມເຫງໃນເມືອງລີສະຕຣາເຊິ່ງເປັນບ້ານເກີດຂອງລາວ. ລາວເຫັນວິທີທີ່ໂປໂລໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງຢູ່ຫັ້ນ ແລະເຫັນວ່າໃນທີ່ສຸດພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ. ດັ່ງນັ້ນ ຕີໂມທຽວຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າຈະຜ່ານບັນຫາໄປໄດ້ແລະສິ່ງຕ່າງໆກໍຈະດີຂຶ້ນ.—ກຈກ. 14:8, 19-22; ຮຣ. 12:2
5. ພີ່ນ້ອງໄບຣອັນໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງຜູ້ດູແລ?
5 ໂປໂລໄດ້ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນທາງໃດອີກ? ເມື່ອໂປໂລກັບບາຣະນາບາກັບໄປຢາມພີ່ນ້ອງໃນເມືອງລີສະຕຣາ ເມືອງອີໂກນີອົນ ແລະເມືອງອັນຕີໂອເຂຍ ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ “ແຕ່ງຕັ້ງພວກຜູ້ດູແລໄວ້ໃນແຕ່ລະປະຊາຄົມ.” (ກຈກ. 14:21-23) ຜູ້ດູແລເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ ເຊິ່ງຜູ້ດູແລໃນທຸກມື້ນີ້ກໍເຮັດແບບນັ້ນຄືກັນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາສັງເກດຄຳເວົ້າຂອງພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ຊື່ໄບຣອັນ. ລາວບອກວ່າ: “ຕອນທີ່ຂ້ອຍອາຍຸ 15 ປີ ພໍ່ໄດ້ປະຖິ້ມຄອບຄົວແລະແມ່ກໍຖືກຕັດສຳພັນ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກໂດດດ່ຽວ ເສຍໃຈ ແລະທໍ້ໃຈຫຼາຍ.” ສິ່ງໃດຊ່ວຍໄບຣອັນໃຫ້ອົດທົນກັບເລື່ອງນີ້ໄດ້? ລາວບອກວ່າ: “ຜູ້ດູແລທີ່ຊື່ໂທນີໄດ້ພະຍາຍາມລົມກັບຂ້ອຍທັງໃນຕອນປະຊຸມແລະເວລາອື່ນນຳ. ລາວໄດ້ເລົ່າໃຫ້ຂ້ອຍຟັງກ່ຽວກັບພີ່ນ້ອງທີ່ມີບັນຫາຫຼາຍຢ່າງ ແຕ່ກໍຍັງມີຄວາມສຸກໄດ້. ລາວໃຫ້ຂ້ອຍເບິ່ງຄຳເພງ 27:10 ແລະມັກຈະເວົ້າເຖິງເຮເຊກີຢາທີ່ຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ ເຖິງວ່າພໍ່ຂອງລາວຈະເປັນຕົວຢ່າງທີ່ບໍ່ດີກໍຕາມ.” ແລ້ວສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຊ່ວຍໄບຣອັນແນວໃດ? ລາວບອກວ່າ: “ຍ້ອນພີ່ນ້ອງໂທນີໃຫ້ກຳລັງໃຈຂ້ອຍ ຂ້ອຍຈຶ່ງໄດ້ເລີ່ມເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເຕັມເວລາ.” ຜູ້ດູແລ ຂໍໃຫ້ເຈົ້າຊ່ວຍຜູ້ທີ່ທໍ້ໃຈຄືກັບໄບຣອັນໂດຍໃຫ້ກຳລັງໃຈດ້ວຍ “ຄຳເວົ້າດີໆ.”—ສຸພາ. 12:25, ລ.ມ.
6. ໂປໂລໃຊ້ຕົວຢ່າງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ໃນອະດີດໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງແນວໃດ?
6 ໂປໂລຊວນພີ່ນ້ອງໃຫ້ຄິດເຖິງ “ພະຍານຈຳນວນຫຼາຍຄືເມກກ້ອນໃຫຍ່” ທີ່ອົດທົນກັບບັນຫາຫຼາຍຢ່າງມາໄດ້ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໃຫ້ກຳລັງກັບເຂົາເຈົ້າ. (ຮຣ. 12:1) ໂປໂລຮູ້ວ່າຕົວຢ່າງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ໃນອະດີດເຊິ່ງອົດທົນກັບບັນຫາທຸກຮູບແບບຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ກ້າຫານແລະເບິ່ງໄປທີ່ “ເມືອງຂອງພະເຈົ້າຜູ້ມີຊີວິດຢູ່.” (ຮຣ. 12:22) ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈຄືກັນເມື່ອອ່ານກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍກີເດໂອນ ບາຣາກ ດາວິດ ຊາມູເອນແລະຄົນອື່ນໆ. (ຮຣ. 11:32-35) ແລ້ວຕົວຢ່າງຂອງພີ່ນ້ອງໃນທຸກມື້ນີ້ເດ ເປັນປະໂຫຍດແນວໃດ? ສຳນັກງານໃຫຍ່ຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາໄດ້ຮັບຈົດໝາຍຈາກພີ່ນ້ອງວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍເມື່ອອ່ານປະສົບການຂອງພີ່ນ້ອງທີ່ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ໃນປັດຈຸບັນ.
ໂປໂລຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ສ້າງສັນຕິສຸກ
7. ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຄຳແນະນຳຂອງໂປໂລທີ່ຢູ່ໃນໂຣມ 14:19-21?
7 ເມື່ອເຮົາເວົ້າແລະເຮັດສິ່ງທີ່ສົ່ງເສີມສັນຕິສຸກ ເຮົາກໍຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໃຫ້ເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນໄດ້. ເຮົາບໍ່ຄວນຍອມໃຫ້ຄວາມຄິດຫຼືຄວາມມັກສ່ວນຕົວມາເຮັດໃຫ້ເຮົາແຕກແຍກກັບພີ່ນ້ອງ ແລະເຮົາກໍບໍ່ຄວນຍຶດຕິດກັບຄວາມຄິດຂອງຕົວເອງຖ້າພີ່ນ້ອງບໍ່ໄດ້ເຮັດສິ່ງທີ່ຂັດກັບຫຼັກການໃນຄຳພີໄບເບິນ. ຂໍໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງເລື່ອງຂອງພີ່ນ້ອງໃນເມືອງໂຣມ ເຊິ່ງມີທັງຄລິດສະຕຽນທີ່ເປັນຄົນຢິວແລະຄົນຕ່າງຊາດ. ເມື່ອກົດໝາຍຂອງໂມເຊຖືກຍົກເລີກ ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາກໍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເຮັດຕາມຂໍ້ຫ້າມເລື່ອງການກິນອາຫານບາງຢ່າງ. (ມຣກ. 7:19) ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ ຄົນຢິວບາງຄົນຈຶ່ງຄິດວ່າສາມາດກິນອາຫານທີ່ເຄີຍຖືກຫ້າມ ແຕ່ບາງຄົນພັດຄິດວ່າຍັງກິນບໍ່ໄດ້ເທື່ອ. ບັນຫານີ້ກໍເລີຍເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງແຕກແຍກກັນ. ໂປໂລໄດ້ເວົ້າເຖິງສິ່ງສຳຄັນທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ. ລາວບອກວ່າ: “ດີທີ່ສຸດຖ້າຈະບໍ່ກິນຊີ້ນ ຫຼືດື່ມເຫຼົ້າແວງ ຫຼືເຮັດສິ່ງໜຶ່ງສິ່ງໃດທີ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງອ່ອນລົງ.” (ອ່ານໂຣມ 14:19-21) ໂປໂລຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ເຫັນວ່າ ການຂັດແຍ່ງກັນຫຼືຜິດຖຽງກັນລະຫວ່າງສອງຄົນຈະສົ່ງຜົນທີ່ບໍ່ດີຕໍ່ພີ່ນ້ອງທັງໝົດໃນປະຊາຄົມ. ໂປໂລໄດ້ຍອມປັບຕົວເພື່ອຈະບໍ່ເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງອ່ອນລົງ. (1 ກຣ. 9:19-22) ຄ້າຍກັນ ຖ້າເຮົາບໍ່ຍຶດຕິດກັບຄວາມຄິດຫຼືຄວາມມັກສ່ວນຕົວ ເຮົາກໍຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໃຫ້ເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນແລະມີສັນຕິສຸກໄດ້.
8. ໂປໂລໄດ້ເຮັດແນວໃດເມື່ອເກີດບັນຫາທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງແຕກແຍກກັນ?
8 ໂປໂລເປັນຕົວຢ່າງທີ່ດີໃນການຮັກສາສັນຕິສຸກໃນປະຊາຄົມເມື່ອມີບາງຄົນບໍ່ເຫັນດີໃນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃນສະຕະວັດທຳອິດມີພີ່ນ້ອງບາງຄົນບອກວ່າ ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ເຂົ້າມາເປັນຄລິດສະຕຽນຕ້ອງຮັບສິນຕັດເພື່ອຈະບໍ່ໃຫ້ຄົນອື່ນມາຕຳໜິເຂົາເຈົ້າ. (ຄລຕ. 6:12) ໂປໂລບໍ່ໄດ້ເຫັນດີກັບຄວາມຄິດນີ້ເລີຍ ແຕ່ລາວກໍບໍ່ໄດ້ຍຶດຕິດກັບຄວາມຄິດຂອງຕົວເອງແລະບອກໃຫ້ພີ່ນ້ອງມາເຮັດຕາມຄວາມຄິດຂອງລາວ. ລາວໄດ້ຖ່ອມຕົວໂດຍຂໍຄຳແນະນຳໃນເລື່ອງນີ້ຈາກອັກຄະສາວົກແລະຜູ້ດູແລຄົນອື່ນໆໃນເມືອງເຢຣູຊາເລັມ. (ກຈກ. 15:1, 2) ຍ້ອນໂປໂລແກ້ໄຂບັນຫາແບບນີ້ ລາວຈຶ່ງໄດ້ເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນແລະມີສັນຕິສຸກ.—ກຈກ. 15:30, 31
9. ເຮົາຈະເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງໂປໂລແນວໃດ?
9 ຖ້າມີຂໍ້ຂັດແຍ່ງກັນໃນປະຊາຄົມ ເຮົາຈະຊ່ວຍປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກເມື່ອເຮົາຂໍຄຳແນະນຳຈາກຜູ້ທີ່ພະເຢໂຫວາແຕ່ງຕັ້ງ. ແລະເຮົາຍັງສາມາດຊອກຫາຄຳແນະນຳໄດ້ຈາກປຶ້ມແລະສື່ຕ່າງໆຂອງອົງການ. ຖ້າເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳເຫຼົ່ານັ້ນແທນທີ່ຈະເຮັດຕາມຄວາມຄິດຂອງຕົວເອງ ເຮົາກໍຈະເສີມສ້າງປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກ.
10. ໂປໂລໄດ້ເຮັດຫຍັງອີກເພື່ອຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກ?
10 ໂປໂລຍັງຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໃຫ້ມີສັນຕິສຸກໂດຍເວົ້າເຖິງຈຸດດີຂອງພີ່ນ້ອງ ບໍ່ແມ່ນຈຸດທີ່ບໍ່ດີ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ໃນຕອນທ້າຍຂອງຈົດໝາຍທີ່ໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງໃນເມືອງໂຣມ ລາວໄດ້ເວົ້າເຖິງຊື່ຂອງພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນແລະເວົ້າກ່ຽວກັບຈຸດດີຫຼາຍຢ່າງໃນໂຕຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຮົາກໍສາມາດຮຽນແບບໂປໂລໄດ້ໂດຍເວົ້າເຖິງຈຸດດີຂອງພີ່ນ້ອງ ເພາະເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໃຫ້ສະໜິດກັນແລະຮັກແພງກັນຫຼາຍຂຶ້ນ.
11. ເຮົາຈະສ້າງສັນຕິສຸກໄດ້ແນວໃດເມື່ອມີການຜິດຖຽງກັນ?
11 ບາງເທື່ອຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງກໍອາດຈະຜິດຖຽງກັນໄດ້. ເລື່ອງນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນກັບໂປໂລແລະບາຣະນາບາໝູ່ສະໜິດຂອງລາວ. ສອງຄົນນີ້ຜິດຖຽງກັນຢ່າງຮຸນແຮງເລື່ອງທີ່ຈະພາມາຣະໂກເດີນທາງໄປປະກາດຢູ່ຕ່າງປະເທດນຳກັນ. ເຂົາເຈົ້າ “ຖຽງກັນ” ຈົນຕ້ອງໄດ້ແຍກທາງກັນ. (ກຈກ. 15:37-39) ແຕ່ໂປໂລ ບາຣະນາບາ ແລະມາຣະໂກກໍຄືນດີກັນແລະກັບມາເປັນໝູ່ກັນອີກ ເພາະໃນເວລາຕໍ່ມາໂປໂລໄດ້ເວົ້າເຖິງບາຣະນາບາແລະມາຣະໂກໃນທາງທີ່ດີ. ນີ້ສະແດງວ່າ ທັງສາມຄົນນີ້ຖືວ່າການສ້າງສັນຕິສຸກແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນໃນປະຊາຄົມເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍ. (1 ກຣ. 9:6; ກລຊ. 4:10) ເຮົາກໍຕ້ອງເຮັດແບບນີ້ຄືກັນ. ເມື່ອເຮົາມີບັນຫາກັບພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມ ເຮົາຄວນຈະໄປຄືນດີກັບເຂົາເຈົ້າແລະເບິ່ງຈຸດດີໃນໂຕເຂົາເຈົ້ານຳ. ເພາະການເຮັດແບບນີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງມີສັນຕິສຸກແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນ.—ອຟຊ. 4:3
ໂປໂລຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ
12. ພີ່ນ້ອງໃນທຸກມື້ນີ້ເຈິບັນຫາຫຍັງແດ່?
12 ເຮົາສາມາດເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໂດຍຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. ບາງຄົນຖືກຕໍ່ຕ້ານຈາກຄົນໃນຄອບຄົວທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອດຽວກັນຫຼືຖືກເຍາະເຍີ້ຍຈາກໝູ່ຢູ່ໂຮງຮຽນແລະຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ. ສ່ວນບາງຄົນກໍຕ້ອງອົດທົນກັບບັນຫາສຸຂະພາບທີ່ຮ້າຍແຮງ ຫຼືຍາກທີ່ຈະລືມຄວາມຮູ້ສຶກເຈັບໃຈ. ສ່ວນບາງຄົນທີ່ຮັບບັບເຕມາມາຫຼາຍປີແລ້ວກໍຍັງລໍຖ້າວ່າລະບົບຊາຕານຈະຖືກທຳລາຍຕອນໃດ. ບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງອ່ອນລົງ. ທີ່ຈິງ ພີ່ນ້ອງໃນສະຕະວັດທຳອິດກໍມີບັນຫາທີ່ຄ້າຍໆກັນນີ້. ແລ້ວໂປໂລໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ?
ເຮົາຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງຄືກັບທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລເຮັດໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 13) b
13. ໂປໂລໄດ້ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງແນວໃດເມື່ອເຂົາເຈົ້າຖືກເຍາະເຍີ້ຍເລື່ອງຄວາມເຊື່ອ?
13 ໂປໂລໃຊ້ຂໍ້ຄຳພີເພື່ອຈະເສີມສ້າງຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ. ເຊັ່ນ: ຄລິດສະຕຽນຄົນຢິວອາດຈະບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເວົ້າຫຼືຕອບແນວໃດເມື່ອຄົນໃນຄອບຄົວທີ່ບໍ່ມີຄວາມເຊື່ອດຽວກັນເຍາະເຍີ້ຍວ່າສາສະໜາຢິວດີກວ່າສາສະໜາຄລິດສະຕຽນ. ແຕ່ຈົດໝາຍທີ່ໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງຄົນເຮັບເຣີຄືຊິໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ. (ຮຣ. 1:5, 6; 2:2, 3; 9:24, 25) ເຂົາເຈົ້າອາດຈະໃຊ້ການຫາເຫດຜົນຂອງໂປໂລເພື່ອຈະຕອບຄຳຖາມຂອງຜູ້ທີ່ຕໍ່ຕ້ານເຂົາເຈົ້າ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍສາມາດຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ຖືກຕໍ່ຕ້ານແບບນີ້ໂດຍໃຊ້ປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການເພື່ອຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຮູ້ຫາເຫດຜົນເລື່ອງຄວາມເຊື່ອຂອງຕົວເອງ. ແລະເຮົາສາມາດຊ່ວຍຜູ້ທີ່ຍັງໜຸ່ມທີ່ຖືກໝູ່ເຍາະເຍີ້ຍຍ້ອນເຊື່ອເລື່ອງພະເຈົ້າໂດຍຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຫາຂໍ້ມູນຢູ່ໃນປຶ້ມ ມີຜູ້ສ້າງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດບໍ? ແລະປຶ້ມ ຕົ້ນກຳເນີດຊີວິດ—ຫ້າຄຳຖາມທີ່ໜ້າຄິດ (ພາສາໄທ) ເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະຫາເຫດຜົນໄດ້ວ່າພະເຈົ້າເປັນຜູ້ສ້າງສິ່ງຕ່າງໆ.
ເຮົາຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງຄືກັບທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລເຮັດໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 14) c
14. ເຖິງວ່າໂປໂລຈະຫຍຸ້ງຢູ່ກັບວຽກປະກາດແລະສອນ ແຕ່ລາວໄດ້ເຮັດຫຍັງ?
14 ໂປໂລກະຕຸ້ນພີ່ນ້ອງໃຫ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ກັນໂດຍການ “ເຮັດຄວາມດີ.” (ຮຣ. 10:24) ໂປໂລຊ່ວຍພີ່ນ້ອງບໍ່ພຽງແຕ່ທາງຄຳເວົ້າເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ໂດຍທາງການກະທຳນຳ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເມື່ອພີ່ນ້ອງໃນແຂວງຢູດາຍຂາດແຄນອາຫານ ໂປໂລກໍຊ່ວຍເອົາສິ່ງຈຳເປັນໄປໃຫ້ພີ່ນ້ອງເຫຼົ່ານັ້ນ. (ກຈກ. 11:27-30) ເຖິງວ່າໂປໂລຈະຫຍຸ້ງຢູ່ກັບວຽກປະກາດແລະສອນ ແຕ່ລາວກໍຍັງຊອກຫາວິທີຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ຂາດສິ່ງຈຳເປັນທາງດ້ານວັດຖຸ. (ຄລຕ. 2:10) ເມື່ອລາວເຮັດແບບນີ້ ລາວກໍໄດ້ເສີມຄວາມເຊື່ອຂອງພີ່ນ້ອງໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະເບິ່ງແຍງເຂົາເຈົ້າ. ໃນທຸກມື້ນີ້ ເຮົາກໍສາມາດເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໄດ້ໂດຍສະລະເວລາ ກຳລັງ ແລະຄວາມສາມາດເພື່ອຊ່ວຍໃນວຽກບັນເທົາທຸກ. ແລະເຮົາຍັງສາມາດບໍລິຈາກເງິນສຳລັບວຽກງານທົ່ວໂລກ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແບບນີ້ ເຮົາກໍກຳລັງຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ປະຖິ້ມເຂົາເຈົ້າຈັກເທື່ອ.
ເຮົາຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງຄືກັບທີ່ອັກຄະສາວົກໂປໂລເຮັດໄດ້ແນວໃດ? (ເບິ່ງຂໍ້ 15-16) d
15-16. ເຮົາຄວນຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອແນວໃດ?
15 ໂປໂລບໍ່ໄດ້ເຊົາຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອ. ລາວສະແດງຄວາມເຫັນອົກເຫັນໃຈຕໍ່ເຂົາເຈົ້າ ເວົ້າດ້ວຍນ້ຳສຽງທີ່ອົບອຸ່ນແລະໃນທາງທີ່ເສີມສ້າງ. (ຮຣ. 6:9; 10:39) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ໃນຈົດໝາຍທີ່ໂປໂລຂຽນເຖິງພີ່ນ້ອງຄົນເຮັບເຣີ ລາວມັກຈະໃຊ້ຄຳວ່າ “ພວກເຮົາ” ເຊິ່ງສະແດງວ່າລາວເອງກໍຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳແນະນຳທີ່ລາວໃຫ້ກັບພີ່ນ້ອງ. (ຮຣ. 2:1, 3) ຄືກັບໂປໂລ ເຮົາຕ້ອງບໍ່ເຊົາຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອ ແຕ່ເຮົາຄວນສະແດງຄວາມສົນໃຈເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໆໄປ ເພາະເມື່ອເຮັດແບບນີ້ ກໍສະແດງວ່າເຮົາຮັກພີ່ນ້ອງຫຼາຍແທ້ໆ. ແລະຖ້າເຮົາເວົ້າດ້ວຍນ້ຳສຽງທີ່ອົບອຸ່ນແລະອ່ອນໂຍນ ເຮົາກໍຈະໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງໄດ້ສ່ຳກັບສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າ.
16 ໂປໂລເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ລືມສິ່ງດີໆທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ. (ຮຣ. 10:32-34) ເຮົາກໍສາມາດເຮັດຄືກັບໂປໂລໄດ້ຕອນທີ່ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອ. ເຮົາອາດຈະຂໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເລົ່າວ່າ ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າມາຄວາມຈິງໄດ້ແນວໃດແລະຊວນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄິດເຖິງຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາເຄີຍຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. ຈາກນັ້ນກໍໃຫ້ໃຊ້ໂອກາດນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າ ພະເຢໂຫວາບໍ່ເຄີຍລືມຄວາມຮັກທີ່ເຂົາເຈົ້າສະແດງຕໍ່ເພິ່ນ ແລະເພິ່ນກໍຈະບໍ່ປະຖິ້ມເຂົາເຈົ້າ. (ຮຣ. 6:10; 13:5, 6) ການລົມກັນແບບນີ້ຈະຊ່ວຍກະຕຸ້ນພີ່ນ້ອງໃຫ້ຢາກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໆໄປ.
“ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນຢູ່ສະເໝີ”
17. ເຮົາຈະພັດທະນາຄວາມສາມາດໃນການເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໃນເລື່ອງຫຍັງແດ່?
17 ຊ່າງກໍ່ສ້າງຈະເຮັດວຽກກໍ່ສ້າງໄດ້ເກັ່ງຂຶ້ນເມື່ອລາວພັດທະນາຄວາມສາມາດນັ້ນ ຄ້າຍຄືກັນ ເຮົາຈະເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໄດ້ດີຂຶ້ນຖ້າເຮົາພັດທະນາຄວາມສາມາດໃນການເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງ. ເຮົາສາມາດຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ອົດທົນກັບບັນຫາໂດຍເລົ່າເລື່ອງຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່ໃນອະດີດທີ່ອົດທົນກັບບັນຫາຫຼາຍຢ່າງມາໄດ້. ແລະເຮົາຍັງຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີສັນຕິສຸກແລະເປັນນ້ຳໜຶ່ງໃຈດຽວກັນໂດຍເວົ້າເຖິງຈຸດດີໃນໂຕຄົນອື່ນ ພະຍາຍາມແກ້ໄຂຂໍ້ຂັດແຍ່ງໃນປະຊາຄົມ ແລະໄປຄືນດີກັບພີ່ນ້ອງເມື່ອມີບັນຫາກັນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງສາມາດເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອທີ່ເຂັ້ມແຂງໂດຍໃຊ້ຄຳພີໄບເບິນ ຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອຕໍ່ໆໄປ.
18. ເຈົ້າຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດຫຍັງ?
18 ພີ່ນ້ອງທີ່ເຮັດວຽກໃນໂຄງການກໍ່ສ້າງຂອງອົງການມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈ. ເຮົາທີ່ເຮັດວຽກເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມກໍມີຄວາມສຸກແລະຄວາມອີ່ມໃຈພໍໃຈຄືກັນ. ແຕ່ສິ່ງທີ່ຕ່າງກັນກໍຄື ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປຕຶກອາຄານຕ່າງໆຈະຄ່ອຍໆຊຸດໂຊມລົງ ແຕ່ສິ່ງທີ່ເຮົາເສີມສ້າງພີ່ນ້ອງຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ. ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາຕັ້ງໃຈທີ່ຈະ “ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນແລະເສີມສ້າງກັນໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຢູ່ສະເໝີ.”—1 ທຊ. 5:11
ເພງ 100 ສະແດງນ້ຳໃຈຕ້ອນຮັບແຂກ
a ຊີວິດໃນໂລກນີ້ຫຍຸ້ງຍາກລຳບາກຫຼາຍ ແລະພີ່ນ້ອງຂອງເຮົາກໍເຈິບັນຫາຫຼາຍຢ່າງ. ແຕ່ເຮົາຈະຊ່ວຍເຫຼືອເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖ້າເຮົາຊອກຫາວິທີໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ. ການຮຽນເລື່ອງຂອງໂປໂລຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮູ້ວິທີໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ.
b ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພໍ່ຊ່ວຍລູກສາວໃຫ້ຮູ້ວິທີໃຊ້ຄຳແນະນຳໃນປຶ້ມຂອງອົງການເພື່ອຈະອະທິບາຍກັບໝູ່ເລື່ອງທີ່ບໍ່ສະຫຼອງຄລິດສະມາດ.
c ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ພີ່ນ້ອງຄູ່ໜຶ່ງໄດ້ຊ່ວຍໃນວຽກບັນເທົາທຸກຢູ່ບ່ອນອື່ນ.
d ຄຳອະທິບາຍຮູບພາບ: ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງໄດ້ຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຊາຍທີ່ມີຄວາມເຊື່ອອ່ອນແອ. ລາວເອົາຮູບທີ່ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໂຮງຮຽນໄພໂອເນຍນຳກັນເມື່ອຫຼາຍປີກ່ອນໃຫ້ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນນັ້ນເບິ່ງ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນນັ້ນກໍເລີຍຄິດເຖິງເວລາທີ່ມີຄວາມສຸກແລະເຮັດໃຫ້ລາວຢາກກັບມາຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາອີກ. ໃນທີ່ສຸດລາວກໍກັບເຂົ້າມາໃນປະຊາຄົມ.
