ບົດຄວາມສຶກສາທີ 41
ເຮົາໄດ້ບົດຮຽນຫຍັງຈາກຈົດໝາຍ 2 ສະບັບຂອງເປໂຕ?
“ຂ້ອຍຈຶ່ງເຕືອນພວກເຈົ້າຢູ່ເລື້ອຍໆບໍ່ໃຫ້ລືມເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້.”—2ປຕ. 1:12
ເພງ 127 ຂ້ອຍຄວນເປັນຄົນແບບໃດ
ໃຈຄວາມສຳຄັນ a
1. ໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງຊີວິດເປໂຕ ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຊ້ລາວໃຫ້ເຮັດຫຍັງ?
ອັກຄະສາວົກເປໂຕຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງສັດຊື່ເປັນເວລາຫຼາຍປີ. ລາວໄປປະກາດກັບພະເຢຊູ. ລາວເລີ່ມປະກາດກັບຄົນຕ່າງຊາດ ແລະຕໍ່ມາລາວກໍໄດ້ເປັນສະມາຊິກຂອງຄະນະກຳມະການປົກຄອງ. ໃນໄລຍະທ້າຍໆຂອງຊີວິດເປໂຕ ພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ລາວເຮັດວຽກຕື່ມອີກ. ປະມານປີ 62-64 ພະເຢໂຫວາໄດ້ດົນໃຈລາວໃຫ້ຂຽນຈົດໝາຍ 2 ສະບັບເຊິ່ງກໍຄືປຶ້ມ 1 ເປໂຕ ແລະ 2 ເປໂຕໃນຄຳພີໄບເບິນ. ເປໂຕຫວັງວ່າຈົດໝາຍ 2 ສະບັບນີ້ຈະຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໄດ້ຫຼັງຈາກທີ່ລາວຕາຍໄປແລ້ວ.—2ປຕ. 1:12-15
2. ເປັນຫຍັງຈົດໝາຍທີ່ເປໂຕຂຽນຈຶ່ງເໝາະກັບເວລາ?
2 ເປໂຕຂຽນຈົດໝາຍ 2 ສະບັບນີ້ຕອນທີ່ພີ່ນ້ອງ “ທຸກໃຈ . . . ຍ້ອນເຈິຄວາມຍາກລຳບາກຕ່າງໆ.” (1ປຕ. 1:6) ພວກຄົນຊົ່ວກຳລັງພະຍາຍາມເຜີຍແຜ່ຄຳສອນຕົວະແລະການປະພຶດທີ່ບໍ່ສະອາດໃນປະຊາຄົມ. (2ປຕ. 2:1, 2, 14) ອີກບໍ່ດົນ ຄລິດສະຕຽນທີ່ຢູ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມຈະເຈິ “ຈຸດຈົບຂອງທຸກສິ່ງ” ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າເມືອງເຢຣູຊາເລັມແລະລະບົບຢິວຈະຖືກກອງທັບໂຣມມາທຳລາຍ. (1ປຕ. 4:7) ແນ່ນອນວ່າຈົດໝາຍຂອງເປໂຕໄດ້ຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າຄວນເຮັດແນວໃດເພື່ອຈະຮັກສາຄວາມເຊື່ອຕໍ່ໆໄປເຖິງວ່າເຈິຄວາມລຳບາກ ແລະກຽມເຂົາເຈົ້າໄວ້ສຳລັບຄວາມລຳບາກທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນອະນາຄົດ. b
3. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນສົນໃຈຈົດໝາຍທີ່ເປໂຕຂຽນ?
3 ເຖິງວ່າເປໂຕຈະຂຽນຈົດໝາຍຫາຄລິດສະຕຽນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນຕອນນັ້ນ ແຕ່ພະເຢໂຫວາກໍໃຫ້ລວມເອົາຈົດໝາຍ 2 ສະບັບນີ້ໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນເພື່ອພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຈົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້. (ຣມ. 15:4) ຍ້ອນເຮົາມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກທີ່ສົ່ງເສີມການປະພຶດທີ່ບໍ່ສະອາດ ເຮົາເອງກໍເຈິຄວາມຍາກລຳບາກຕ່າງໆເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຍາກທີ່ຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ. ນອກຈາກນັ້ນ ອີກບໍ່ດົນເຮົາຈະເຈິກັບຄວາມທຸກລຳບາກທີ່ໜັກກວ່າຈຸດຈົບຂອງລະບົບຢິວ. ໃນຈົດໝາຍ 2 ສະບັບຂອງເປໂຕ ເຮົາຈະເຫັນຂໍ້ເຕືອນໃຈທີ່ສຳຄັນບາງຢ່າງເຊິ່ງຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັ້ງໃຈລໍຖ້າວັນຂອງພະເຢໂຫວາ ເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນ ແລະຮັກກັນຫຼາຍໆ. ຂໍ້ເຕືອນໃຈເຫຼົ່ານີ້ຍັງຊ່ວຍຜູ້ດູແລໃຫ້ຮູ້ວິທີຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໃນປະຊາຄົມໃຫ້ມີຄວາມເຊື່ອເຂັ້ມແຂງ.
ຕັ້ງໃຈລໍຖ້າພະເຢໂຫວາ
4. ຕາມ 2 ເປໂຕ 3:3, 4 ສິ່ງໃດອາດເຮັດໃຫ້ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາສັ່ນຄອນ?
4 ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຂ້າງເຮົາບໍ່ເຊື່ອສິ່ງທີ່ຄຳພີໄບເບິນບອກກ່ຽວກັບອະນາຄົດ. ພວກຜູ້ຕໍ່ຕ້ານອາດຈະເວົ້າເຍາະເຍີ້ຍເຮົາ ຍ້ອນເຮົາເວົ້າມາຫຼາຍປີແລ້ວວ່າໂລກນີ້ໃກ້ຈະຮອດຈຸດຈົບແລ້ວ. ແຕ່ບາງຄົນອາດຈະເວົ້າວ່າມັນບໍ່ເກີດຂຶ້ນດອກ. (ອ່ານ 2 ເປໂຕ 3:3, 4) ຖ້າເຮົາໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າແບບນີ້ຈາກຄົນທີ່ເຮົາປະກາດນຳ ໝູ່ຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ ຫຼືຄົນໃນຄອບຄົວ ຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາອາດຈະສັ່ນຄອນໄດ້. ສິ່ງທີ່ເປໂຕເວົ້າຈະຊ່ວຍເຮົາໄດ້.
5. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບຈຸດຈົບຂອງໂລກນີ້? (2 ເປໂຕ 3:8, 9)
5 ບາງຄົນອາດຮູ້ສຶກວ່າພະເຢໂຫວາຄືຊ້າແທ້ທີ່ຈະທຳລາຍໂລກຊົ່ວນີ້. ຄຳເວົ້າຂອງເປໂຕຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມີຄວາມຄິດທີ່ຖືກຕ້ອງແລະເຕືອນເຮົາວ່າພະເຢໂຫວາເບິ່ງເວລາຕ່າງຈາກມະນຸດ. (ອ່ານ 2 ເປໂຕ 3:8, 9) ສຳລັບພະເຢໂຫວາ 1.000 ປີຄືກັບມື້ໜຶ່ງ. ພະເຢໂຫວາມີຄວາມອົດທົນແລະເພິ່ນບໍ່ຢາກໃຫ້ຜູ້ໃດຖືກທຳລາຍ. ເມື່ອວັນຂອງພະເຢໂຫວາມາຮອດ ໂລກຊົ່ວນີ້ຈະຖືກທຳລາຍແນ່ນອນ. ເປັນສິດທິພິເສດແທ້ໆທີ່ເຮົາໄດ້ໃຊ້ເວລາທີ່ເຫຼືອຢູ່ນີ້ເພື່ອປະກາດກັບທຸກຄົນຢູ່ທົ່ວໂລກ.
6. ເຮົາຈະຄິດເຖິງວັນຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ສະເໝີໄດ້ແນວໃດ? (2 ເປໂຕ 3:11, 12)
6 ເປໂຕກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ “ຄິດຢູ່ສະເໝີ” ກ່ຽວກັບວັນຂອງພະເຢໂຫວາ. (ອ່ານ 2 ເປໂຕ 3:11, 12) ເຮົາຈະເຮັດແບບນັ້ນໄດ້ແນວໃດ? ໃນແຕ່ລະມື້ໃຫ້ເຮົາຄິດເຖິງຊີວິດດີໆຢູ່ໃນໂລກໃໝ່. ໃຫ້ນຶກພາບວ່າເຈົ້າກຳລັງຫາຍໃຈເອົາອາກາດທີ່ບໍລິສຸດແທ້ໆກິນອາຫານທີ່ເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ຮ່າງກາຍ ຕ້ອນຮັບຄົນໃນຄອບຄົວແລະໝູ່ຄູ່ທີ່ຖືກປຸກໃຫ້ຟື້ນຄືນມາ ແລະສອນຄົນທີ່ຕາຍໄປຫຼາຍສິບປີແລ້ວເລື່ອງຄຳພະຍາກອນໃນຄຳພີໄບເບິນທີ່ເກີດຂຶ້ນແທ້. ເມື່ອເຮົານຶກພາບແບບນີ້ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕັ້ງໃຈລໍຖ້າເວລານັ້ນແລະໝັ້ນໃຈວ່າຈຸດຈົບຂອງລະບົບນີ້ໃກ້ຈະມາຮອດແລ້ວ. ການຮູ້ກ່ຽວກັບອະນາຄົດຂອງເຮົາຈະຊ່ວຍເຮົາບໍ່ໃຫ້ຖືກພວກຜູ້ສອນປອມ “ຊັກຈູງ” ໃຫ້ຫຼົງໄປໃນທາງທີ່ຜິດ.—2ປຕ. 3:17
ເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນ
7. ການຢ້ານຄົນມີຜົນກະທົບຕໍ່ເຮົາແນວໃດ?
7 ເມື່ອເຮົາຄິດເຖິງວັນຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ສະເໝີ ເຮົາກໍຢາກບອກຄົນອື່ນເລື່ອງຂ່າວດີ. ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາກໍບໍ່ກ້າເວົ້າ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ກ້າ? ຍ້ອນເຮົາຢ້ານຄົນ. ເລື່ອງນີ້ເຄີຍເກີດຂຶ້ນກັບເປໂຕ. ໃນຄືນທີ່ພະເຢຊູຖືກຈັບ ເປໂຕຢ້ານທີ່ຈະບອກວ່າລາວເປັນລູກສິດຂອງພະເຢຊູ ແລະລາວໄດ້ປະຕິເສດຮອດ 3 ເທື່ອວ່າບໍ່ຮູ້ຈັກພະເຢຊູທັງໆທີ່ຮູ້ຈັກ. (ມທ. 26:69-75) ແຕ່ຕໍ່ມາ ເປໂຕກໍເອົາຊະນະຄວາມຢ້ານໄດ້ ແລະລາວຂຽນວ່າ: “ຢ່າຢ້ານສິ່ງທີ່ຄົນອື່ນຢ້ານແລະຢ່າອຸກໃຈເລີຍ.” (1ປຕ. 3:14) ຄຳເວົ້າຂອງເປໂຕເຮັດໃຫ້ເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າເຮົາສາມາດເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນໄດ້.
8. ສິ່ງໃດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນໄດ້? (1 ເປໂຕ 3:15)
8 ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນໄດ້? ເປໂຕບອກວ່າ: “ໃນໃຈພວກເຈົ້າ ໃຫ້ເຄົາລົບນັບຖືພະຄລິດເປັນນາຍ.” (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 3:15) ໃຫ້ເຮົາເຕືອນໂຕເອງຢູ່ສະເໝີວ່າພະເຢຊູຄລິດເປັນກະສັດຂອງເຮົາແລະເພິ່ນມີອຳນາດຫຼາຍ. ເມື່ອເຮົາມີໂອກາດບອກຂ່າວດີໃຫ້ຄົນອື່ນຮູ້ ແຕ່ເຮົາພັດຢ້ານຫຼືບໍ່ກ້າ ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງກະສັດຂອງເຮົາ. ໃຫ້ເຮົານຶກພາບວ່າພະເຢຊູກຳລັງປົກຄອງໃນສະຫວັນແລະມີທູດສະຫວັນຫຼາຍລ້ານອົງຢູ່ອ້ອມເພິ່ນ. ໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າ ເພິ່ນມີ “ອຳນາດທີ່ຈະປົກຄອງທຸກສິ່ງໃນສະຫວັນແລະໃນໂລກນີ້” ແລະເພິ່ນຈະ “ຢູ່ກັບພວກເຈົ້າສະເໝີຈົນຮອດສະໄໝສຸດທ້າຍຂອງໂລກນີ້.” (ມທ. 28:18-20) ເປໂຕຍັງບອກເຮົາໃຫ້ພ້ອມສະເໝີທີ່ຈະອະທິບາຍຄວາມເຊື່ອຂອງເຮົາ. ເຈົ້າຢາກປະກາດກັບບາງຄົນຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ ຢູ່ໂຮງຮຽນ ຫຼືຢູ່ບ່ອນອື່ນບໍ? ໃຫ້ຄິດລ່ວງໜ້າວ່າເຈົ້າຈະປະກາດກັບຜູ້ນັ້ນຕອນໃດ ແລ້ວກຽມສິ່ງທີ່ເຈົ້າຈະເວົ້າ. ອະທິດຖານຂໍໃຫ້ກ້າຫານແລະໃຫ້ໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ເອົາຊະນະການຢ້ານຄົນໄດ້.—ກຈກ. 4:29
“ໃຫ້ຮັກກັນຫຼາຍໆ”
ເປໂຕຍອມຮັບເອົາຄຳແນະນຳຈາກໂປໂລ. ຈົດໝາຍ 2 ສະບັບຂອງເປໂຕສອນເຮົາໃຫ້ສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພີ່ນ້ອງ (ເບິ່ງຂໍ້ 9)
9. ມີເທື່ອໜຶ່ງເປໂຕໄດ້ເຮັດຫຍັງທີ່ບໍ່ໄດ້ສະແດງຄວາມຮັກ? (ເບິ່ງຮູບ)
9 ເປໂຕໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າການສະແດງຄວາມຮັກໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດແທ້ໆ. ເປໂຕຢູ່ກັບພະເຢຊູຕອນທີ່ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍໃຫ້ກົດໝາຍໃໝ່ແກ່ພວກເຈົ້າ ນັ້ນຄື ໃຫ້ພວກເຈົ້າຮັກກັນ ຂ້ອຍຮັກພວກເຈົ້າແບບໃດ ກໍໃຫ້ພວກເຈົ້າຮັກກັນແບບນັ້ນ.” (ຢຮ. 13:34) ເຖິງວ່າຮູ້ຈັ່ງຊີ້ແລ້ວ ແຕ່ຕໍ່ມາເປໂຕກໍຍອມແພ້ຕໍ່ຄວາມກົດດັນແລະເຊົາກິນເຂົ້າກັບພີ່ນ້ອງທີ່ເປັນຄົນຕ່າງຊາດ. ໂປໂລຈຶ່ງເວົ້າວ່າສິ່ງທີ່ເປໂຕເຮັດຢູ່ນັ້ນລາວ “ທຳທ່າເຮັດ.” (ຄລຕ. 2:11-14) ເປໂຕຍອມຮັບຄຳແນະນຳຂອງໂປໂລ ແລະຮຽນຮູ້ຈາກຄວາມຜິດພາດນັ້ນ. ໃນຈົດໝາຍ 2 ສະບັບເປໂຕຂຽນວ່າ ເຮົາບໍ່ພຽງແຕ່ຮູ້ສຶກວ່າຮັກພີ່ນ້ອງເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເຮົາຕ້ອງສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າເຮົາຮັກເຂົາເຈົ້າແທ້ໆ.
10. ສິ່ງໃດຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ “ມີຄວາມຮັກຢ່າງຈິງໃຈແບບພີ່ນ້ອງ”? ຂໍໃຫ້ອະທິບາຍ (1 ເປໂຕ 1:22)
10 ເປໂຕບອກວ່າເຮົາຕ້ອງມີ “ຄວາມຮັກຢ່າງຈິງໃຈແບບພີ່ນ້ອງ” ຕໍ່ທຸກຄົນໃນປະຊາຄົມ. (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 1:22) ເຮົາຈະມີຄວາມຮັກແບບນີ້ ຖ້າເຮົາ “ເຊື່ອຟັງຄວາມຈິງ.” ຄວາມຈິງນີ້ລວມເອົາຄຳສອນທີ່ວ່າ “ພະເຈົ້າບໍ່ລຳອຽງ.” (ກຈກ. 10:34, 35) ເຮົາບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢຊູທີ່ໃຫ້ຮັກກັນຖ້າເຮົາສະແດງຄວາມຮັກກັບບາງຄົນໃນປະຊາຄົມເທົ່ານັ້ນ. ກະແມ່ນຢູ່ວ່າເຮົາອາດຮູ້ສຶກໃກ້ຊິດກັບບາງຄົນຄືກັບພະເຢຊູຮູ້ສຶກ. (ຢຮ. 13:23; 20:2) ແຕ່ເປໂຕເຕືອນເຮົາວ່າເຮົາຕ້ອງມີ “ຄວາມຮັກ . . . ແບບພີ່ນ້ອງ” ເຮົາຢາກສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ທຸກຄົນຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າເປັນສ່ວນໜຶ່ງໃນຄອບຄົວຂອງເຮົາ.—1ປຕ. 2:17
11. ການຮັກຄົນອື່ນດ້ວຍສຸດຫົວໃຈໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ?
11 ເປໂຕບອກເຮົາ “ໃຫ້ . . . ຮັກກັນດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ.” ໃນແວດບົດນີ້ ການຮັກກັນດ້ວຍສຸດຫົວໃຈໝາຍເຖິງການຮັກຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງເຖິງວ່າມັນຍາກທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ຖ້າພີ່ນ້ອງບາງຄົນເຮັດໃຫ້ເຮົາຄຽດຫຼືເສຍໃຈ ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດ? ທຳອິດ ເຮົາອາດຢາກເຮັດແບບນັ້ນໃຫ້ລາວຄືນ ແຕ່ເປໂຕໄດ້ຮຽນຈາກພະເຢຊູວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ມັກຄົນທີ່ມີນິດໄສແບບນັ້ນ. (ຢຮ. 18:10, 11) ເປໂຕຂຽນວ່າ: “ຢ່າເຮັດຊົ່ວຕອບແທນຄວາມຊົ່ວ ຢ່າດ່າຕອບແທນການດ່າ ແຕ່ໃຫ້ຕອບແທນດ້ວຍຄຳອວຍພອນ.” (1ປຕ. 3:9) ເມື່ອເຈົ້າມີຄວາມຮັກດ້ວຍສຸດຫົວໃຈ ເຈົ້າຈະເຮັດດີຕໍ່ຜູ້ນັ້ນແລະເຂົ້າໃຈລາວເຖິງວ່າລາວຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າເສຍໃຈ.
12. (ກ) ການຮັກກັນໃຫ້ຫຼາຍໆຊ່ວຍເຮົາໃນເລື່ອງໃດ? (ຂ) ວິດີໂອຄວາມເປັນໜຶ່ງດຽວກັນເປັນຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ພະຍາຍາມຢາກເຮັດຫຍັງ?
12 ໃນຈົດໝາຍສະບັບທຳອິດ ເປໂຕໃຊ້ຄຳວ່າ “ໃຫ້ຮັກກັນຫຼາຍໆ. ຄວາມຮັກແບບນີ້ “ປົກຄຸມບາບໄດ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ” ບໍ່ແມ່ນແຕ່ຄວາມຜິດສອງສາມຢ່າງເທົ່ານັ້ນ. (1ປຕ. 4:8) ເປໂຕຄືຊິຄິດເຖິງບົດຮຽນເລື່ອງການໃຫ້ອະໄພທີ່ພະເຢຊູໄດ້ສອນລາວຫຼາຍປີກ່ອນ. ຕອນນັ້ນ ເປໂຕຄິດວ່າລາວເປັນຄົນໃຈກວ້າງແລ້ວເມື່ອລາວບອກວ່າລາວຈະໃຫ້ອະໄພພີ່ນ້ອງຮອດ “7 ເທື່ອ” ແຕ່ພະເຢຊູສອນລາວແລະພວກເຮົາວ່າຕ້ອງໃຫ້ອະໄພ “ຮອດ 77 ເທື່ອ” ເຊິ່ງໝາຍຄວາມວ່າບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ. (ມທ. 18:21, 22) ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຍາກທີ່ຈະເອົາຄຳແນະນຳນີ້ໄປໃຊ້ ກໍຢ່າຟ້າວທໍ້ໃຈ. ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາທຸກຄົນບໍ່ສົມບູນແບບ. ບາງເທື່ອກໍຮູ້ສຶກຍາກທີ່ຈະໃຫ້ອະໄພຄົນອື່ນ. ສິ່ງທີ່ສຳຄັນໃນຕອນນີ້ແມ່ນເຈົ້າຕ້ອງເຮັດສິ່ງທີ່ເຮັດໄດ້ເພື່ອຈະໃຫ້ອະໄພພີ່ນ້ອງແລະສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກກັບລາວ. c
ຜູ້ດູແລ ໃຫ້ເບິ່ງແຍງແກະຂອງພະເຢໂຫວາດີໆ
13. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງບໍ່ງ່າຍທີ່ຜູ້ດູແລຈະມີເວລາເບິ່ງແຍງພີ່ນ້ອງ?
13 ເປໂຕຈະບໍ່ມີວັນລືມສິ່ງທີ່ພະເຢຊູບອກລາວຫຼັງຈາກທີ່ເພິ່ນຟື້ນຄືນມາຈາກຕາຍ. ພະເຢຊູສັ່ງລາວວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າເບິ່ງແຍງແກະໂຕນ້ອຍໆຂອງຂ້ອຍເດີ້.” (ຢຮ. 21:16) ຖ້າເຈົ້າເປັນຜູ້ດູແລ ເຈົ້າກໍຮູ້ວ່າເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງນີ້ຄືກັນ. ມັນອາດບໍ່ງ່າຍສຳລັບຜູ້ດູແລທີ່ຈະມີເວລາເຮັດວຽກມອບໝາຍທີ່ສຳຄັນນີ້ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເບິ່ງແຍງຄວາມຈຳເປັນຂອງຄອບຄົວໂຕເອງກ່ອນໃນເລື່ອງການເປັນຢູ່ ເລື່ອງອາລົມຄວາມຮູ້ສຶກ ແລະເລື່ອງຄວາມເຊື່ອ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ດູແລຍັງຕ້ອງນຳໜ້າໃນວຽກປະກາດ ລວມທັງກຽມສ່ວນແລະເຮັດສ່ວນໃນການປະຊຸມປະຊາຄົມ ການປະຊຸມໝວດແລະການປະຊຸມພາກ. ຜູ້ດູແລບາງຄົນກໍຢູ່ໃນຄະນະກຳມະການປະສານງານກັບໂຮງໝໍ ຫຼືເຮັດວຽກກັບພະແນກອອກແບບແລະກໍ່ສ້າງ. ຜູ້ດູແລມີວຽກຫຼາຍແທ້ໆ!
ເຖິງວ່າມີວຽກຫຼາຍ ແຕ່ຜູ້ດູແລທີ່ມີຄວາມຮັກຈະເຮັດທຸກສິ່ງທີ່ເຮັດໄດ້ເພື່ອເອົາໃຈໃສ່ຝູງແກະຂອງພະເຈົ້າ (ເບິ່ງຂໍ້ 14-15)
14. ສິ່ງໃດກະຕຸ້ນຜູ້ດູແລໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ຝູງແກະຂອງພະເຈົ້າ? (1 ເປໂຕ 5:1-4)
14 ເປໂຕບອກຜູ້ດູແລ “ໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ຝູງແກະຂອງພະເຈົ້າ.” (ອ່ານ 1 ເປໂຕ 5:1-4) ຖ້າເຈົ້າເປັນຜູ້ດູແລ ເຮົາຮູ້ວ່າເຈົ້າຮັກພີ່ນ້ອງແລະຢາກຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ບາງເທື່ອເຈົ້າອາດຮູ້ສຶກວ່າມີວຽກຫຼາຍໂພດຫຼືຮູ້ສຶກເມື່ອຍໂພດຈົນບໍ່ສາມາດເຮັດວຽກມອບໝາຍນີ້ໄດ້. ຖ້າເປັນແບບນັ້ນ ເຈົ້າຈະເຮັດແນວໃດ? ໃຫ້ບອກພະເຢໂຫວາວ່າເຈົ້າເປັນຫ່ວງແລະຢາກຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຫຼາຍແທ້ໆ. ເປໂຕຂຽນວ່າ: “ຖ້າຜູ້ໃດຮັບໃຊ້ກໍໃຫ້ລາວຮັບໃຊ້ໂດຍເພິ່ງກຳລັງທີ່ມາຈາກພະເຈົ້າ.” (1ປຕ. 4:11) ພີ່ນ້ອງອາດຈະກຳລັງເຈິກັບບັນຫາທີ່ບໍ່ສາມາດແກ້ໄຂໄດ້ໃນຕອນນີ້. ແຕ່ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢຊູຄລິດ “ຜູ້ລ້ຽງແກະຄົນສຳຄັນ” ສາມາດຊ່ວຍພີ່ນ້ອງໄດ້ຫຼາຍກວ່າເຈົ້າທັງໃນຕອນນີ້ແລະໃນໂລກໃໝ່. ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ຜູ້ດູແລເຮັດແມ່ນໃຫ້ຮັກແລະເອົາໃຈໃສ່ພີ່ນ້ອງ ແລະ “ເປັນຕົວຢ່າງໃຫ້ຝູງແກະ.”
15. ຜູ້ດູແລຄົນໜຶ່ງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ພີ່ນ້ອງແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບ)
15 ພີ່ນ້ອງວິນລຽມທີ່ເປັນຜູ້ດູແລມາດົນແລ້ວເຂົ້າໃຈວ່າການເອົາໃຈໃສ່ພີ່ນ້ອງເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍ. ຕອນທີ່ພະຍາດໂຄວິດ-19 ເລີ່ມລະບາດ ລາວກັບຜູ້ດູແລຄົນອື່ນໆໄດ້ຈັດໃຫ້ການຕິດຕໍ່ກັບພີ່ນ້ອງແຕ່ລະຄົນທີ່ຢູ່ໃນກຸ່ມຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນເລື່ອງສຳຄັນໃນແຕ່ລະອາທິດ. ລາວເວົ້າເຖິງເຫດຜົນທີ່ຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນວ່າ: “ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຄົນຢູ່ເຮືອນຄົນດຽວ ມັນຈຶ່ງງ່າຍທີ່ເຂົາເຈົ້າຈະຄິດໃນແງ່ລົບ.” ເມື່ອພີ່ນ້ອງມີບັນຫາ ພີ່ນ້ອງວິນລຽມຈະຕັ້ງໃຈຟັງເພື່ອຈະຮູ້ວ່າເຂົາເຈົ້າກັງວົນໃນເລື່ອງໃດແລະຕ້ອງການຫຍັງ. ຈາກນັ້ນ ລາວຈະພະຍາຍາມຄົ້ນເບິ່ງບາງບົດຄວາມໃນປຶ້ມຂອງອົງການຫຼືຊອກວິດີໂອໃນເວັບໄຊຂອງເຮົາເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈພີ່ນ້ອງ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ການເອົາໃຈໃສ່ພີ່ນ້ອງໃນຕອນນີ້ຈຳເປັນຫຼາຍກວ່າທີ່ຜ່ານມາ. ເຮົາພະຍາຍາມຫຼາຍແທ້ໆທີ່ຈະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາກໍຕ້ອງພະຍາຍາມແບບນັ້ນຄືກັນເພື່ອເອົາໃຈໃສ່ພີ່ນ້ອງແລະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຢູ່ໃນຄວາມຈິງຕໍ່ໆໄປ.”
ໃຫ້ພະເຢໂຫວາຝຶກອົບຮົມເຈົ້າຈົນສຳເລັດ
16. ສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຈາກຈົດໝາຍຂອງເປໂຕເຮົາຈະເອົາໄປໃຊ້ແນວໃດ?
16 ເຮົາໄດ້ຮຽນແຕ່ບາງເລື່ອງໃນຈົດໝາຍ 2 ສະບັບທີ່ເປໂຕຂຽນ. ເຈົ້າອາດເຫັນບາງຈຸດທີ່ເຈົ້າຢາກປັບປຸງໂຕເອງ ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຈົ້າຢາກຄິດເຖິງສິ່ງດີໆທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນໃນໂລກໃໝ່ຫຼາຍຂຶ້ນບໍ? ເຈົ້າຕັ້ງເປົ້າທີ່ຈະປະກາດກັບບາງຄົນຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ ຢູ່ໂຮງຮຽນ ຫຼືຢູ່ບ່ອນອື່ນບໍ? ເຈົ້າເຫັນວິທີທີ່ຈະສະແດງຄວາມຮັກຕໍ່ພີ່ນ້ອງຫຼາຍຂຶ້ນບໍ? ຜູ້ດູແລ ເຈົ້າຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເບິ່ງແຍງຝູງແກະຂອງພະເຈົ້າດ້ວຍຄວາມເຕັມໃຈແລະດ້ວຍຄວາມກະຕືລືລົ້ນບໍ? ການກວດເບິ່ງໂຕເອງຢ່າງສັດຊື່ອາດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນຈຸດອ່ອນບາງຢ່າງຂອງໂຕເອງ ແຕ່ບໍ່ຕ້ອງທໍ້ໃຈ. “ຜູ້ເປັນນາຍກະລຸນາ” ຫຼາຍແລະເພິ່ນຈະຊ່ວຍເຈົ້າໃຫ້ປັບປຸງໂຕເອງ. (1ປຕ. 2:3) ເປໂຕຮັບຮອງກັບເຮົາວ່າ: “ພະເຈົ້າ . . . ຈະຝຶກອົບຮົມພວກເຈົ້າຈົນສຳເລັດ. . . . ພະອົງຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າໝັ້ນຄົງ ພະອົງຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເຂັ້ມແຂງແລະບໍ່ຫວັ່ນໄຫວ.”—1ປຕ. 5:10
17. ຖ້າເຮົາພະຍາຍາມຕໍ່ໆໄປແລະຍອມໃຫ້ພະເຢໂຫວາຝຶກສອນເຮົາ ເຮົາຈະໄດ້ຮັບຫຍັງ?
17 ທຳອິດ ເປໂຕຮູ້ສຶກວ່າໂຕເອງບໍ່ເໝາະສົມທີ່ຈະຢູ່ກັບພະເຢຊູ. (ລກ. 5:8) ແຕ່ຍ້ອນພະເຢໂຫວາແລະພະເຢຊູຊ່ວຍເຫຼືອລາວດ້ວຍຄວາມຮັກ ເປໂຕຈຶ່ງພະຍາຍາມຕໍ່ໆໄປທີ່ຈະຕິດຕາມພະເຢຊູ. ການພະຍາຍາມເຮັດແບບນີ້ເຮັດໃຫ້ລາວໄດ້ “ເຂົ້າໃນການປົກຄອງທີ່ຄົງຢູ່ຕະຫຼອດໄປຂອງພະເຢຊູຄລິດຜູ້ເປັນນາຍແລະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງພວກເຮົາ.” (2ປຕ. 1:11) ນີ້ເປັນລາງວັນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ແທ້ໆ! ຖ້າເຈົ້າພະຍາຍາມຕໍ່ໆໄປຄືກັບເປໂຕ ແລະຍອມໃຫ້ພະເຢໂຫວາຝຶກສອນເຈົ້າ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປເປັນລາງວັນຄືກັນ. ເຈົ້າຈະ “ໄດ້ຮັບລາງວັນ ເຊິ່ງກໍຄືຄວາມລອດ.”—1ປຕ. 1:9
ເພງ 109 “ຮັກທີ່ແຮງກ້າສຸດຫົວໃຈ”
a ໃນບົດຄວາມນີ້ ເຮົາຈະເບິ່ງວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮຽນຈາກຈົດໝາຍຂອງເປໂຕຈະຊ່ວຍເຮົາແນວໃດໃຫ້ອົດທົນກັບຄວາມຍາກລຳບາກຕ່າງໆ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ດູແລຈະເຫັນວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າສາມາດເຮັດໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງໂຕເອງໄດ້ສຳເລັດໃນການເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງແກະຂອງພະເຈົ້າ.
b ເບິ່ງຄືວ່າຄລິດສະຕຽນທີ່ຢູ່ປາແລັດສະຕິນໄດ້ຮັບຈົດໝາຍຂອງເປໂຕທັງສອງສະບັບກ່ອນທີ່ເມືອງເຢຣູຊາເລັມຈະຖືກໂຈມຕີໃນປີ 66.
c ເບິ່ງວິດີໂອຄວາມເປັນໜຶ່ງດຽວກັນເປັນຂອງຂວັນທີ່ມີຄ່າຫຼາຍໃນເວັບໄຊ jw.org. (ພາສາໄທ)
