ຊີວິດຄລິດສະຕຽນ
ປັບປຸງຄວາມສາມາດໃນວຽກຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາໃຫ້ດີຂຶ້ນ—ການເຊົາສຶກສາກັບນັກສຶກສາທີ່ບໍ່ເກີດຜົນ
ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນ: ຜູ້ຄົນຕ້ອງຮ້ອງອອກນາມຊື່ຂອງພະເຢໂຫວາເພື່ອຈະໄດ້ຮັບຄວາມລອດ. (ໂລມ 10:13, 14) ແຕ່ບໍ່ແມ່ນທຸກຄົນທີ່ສຶກສາຄຳພີໄບເບິນແລ້ວຢາກເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຈົ້າ. ເຮົາໃຊ້ເວລາອັນມີຄ່າໃຫ້ເປັນປະໂຫຍດທີ່ສຸດໃນວຽກຮັບໃຊ້ເພື່ອຊ່ວຍຄົນທີ່ຢາກປ່ຽນແປງຕົວເອງແທ້ໆເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ຖ້ານັກສຶກສາບໍ່ກ້າວໜ້າຫຼັງຈາກທີ່ສຶກສາໄດ້ໄລຍະໜຶ່ງແລ້ວ ເປັນເລື່ອງທີ່ສະຫຼາດທີ່ຈະເຊົາສຶກສາກັບພວກເຂົາເພື່ອຈະເອົາເວລາໄປຊ່ວຍຄົນທີ່ພະເຢໂຫວາຊັກນຳໃຫ້ເຂົ້າມາຫາພະອົງແລະອົງການຂອງພະອົງ. (ໂຢ. 6:44) ແນ່ນອນວ່າຖ້າໃນອະນາຄົດຄົນນັ້ນໄດ້ປ່ຽນແປງຕົວເອງ “ສຳລັບຊີວິດອັນຕະຫຼອດໄປເປັນນິດ” ເຮົາກໍຍິນດີທີ່ຈະກັບມາສຶກສາກັບລາວອີກຄັ້ງ—ກິດ. 13:48
ສິ່ງທີ່ຄວນເຮັດ:
-
ຊົມເຊີຍນັກສຶກສາທີ່ຢາກຮຽນຄວາມຈິງ.—1 ຕີໂມ. 2:4
-
ເນັ້ນໃຫ້ລາວເຫັນຄວາມສຳຄັນທີ່ຈະນຳສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນໄປໃຊ້.—ລືກາ 6:46-49
-
ອະທິບາຍຕົວຢ່າງປຽບທຽບຂອງພະເຍຊູເລື່ອງການຫວ່ານກັບລາວຢ່າງກະລຸນາ ແລະຖາມລາວວ່າມີຫຍັງທີ່ເປັນອຸປະສັກບໍ່ໃຫ້ລາວນຳເອົາສິ່ງທີ່ຮຽນໄປໃຊ້.—ມັດ. 13:18-23
-
ເວົ້າກັບລາວແບບຜ່ອນສັ້ນຜ່ອນຍາວວ່າເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເຊົາສຶກສາ
-
ບອກລາວໃຫ້ຮູ້ວ່າເຈົ້າຈະກັບມາຢາມລາວອີກເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະໃນອະນາຄົດຖ້າລາວກ້າວໜ້າຂຶ້ນເຈົ້າກໍຈະກັບມາສຶກສາໃຫ້ລາວອີກ.
ເບິ່ງວິດີໂອ ຈາກນັ້ນຕອບຄຳຖາມຕໍ່ໄປນີ້:
-
ເຈົ້າຮຽນຫຍັງໄດ້ຈາກການສົນທະນາທີ່ເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່ານັກສຶກສາບໍ່ກ້າວໜ້າດ້ານຄວາມເຊື່ອ?
-
ຜູ້ປະກາດຈະຊ່ວຍນັກສຶກສາແນວໃດໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າລາວຕ້ອງປ່ຽນແປງຕົວເອງ?
-
ຜູ້ປະກາດໄດ້ເວົ້າແນວໃດເພື່ອເປີດໂອກາດໃຫ້ນັກສຶກສາກັບມາສຶກສາອີກຄັ້ງໃນອະນາຄົດ?
