ເປັນຫຍັງເລື່ອງນີ້ສຳຄັນ? ເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ນັກສຶກສາຕ້ອງອຸທິດຕົວໃຫ້ພະອົງແລະຮັບບັບເຕມາ. (1 ເປ. 3:21) ເພື່ອຈະປົກປ້ອງຄວາມເຊື່ອ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໃຊ້ຊີວິດໃຫ້ສອດຄ່ອງກັບການອຸທິດຕົວ. (ເພງ. 91:1, 2) ການອຸທິດຕົວແມ່ນເພື່ອໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ບໍ່ແມ່ນໃຫ້ມະນຸດ ວຽກງານ ຫຼືອົງການໃດໜຶ່ງ. ສະນັ້ນ ນັກສຶກສາຕ້ອງພະຍາຍາມພັດທະນາຄວາມຮັກແລະຄວາມສຳນຶກບຸນຄຸນຕໍ່ພະເຈົ້າ.—ໂລມ 14:7, 8

ສິ່ງທີ່ຄວນເຮັດ:

• ໃນລະຫວ່າງການສຶກສາ ໃຫ້ພິຈາລະນາວ່າສິ່ງທີ່ຮຽນຢູ່ນີ້ເປີດເຜີຍອັນໃດກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ. ເນັ້ນການອ່ານຄຳພີໄບເບິນທຸກມື້ແລະອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ “ບໍ່ເຊົາບໍ່ຂາດ [ເປັນປະຈຳ]”—1 ເທ. 5:17; ຢໂກ. 4:8

• ສະໜັບສະໜູນນັກສຶກສາໃຫ້ອຸທິດຕົວແລະຮັບບັບເຕມາ ແລະຕັ້ງເປົ້າທີ່ຈະຮັບໃຊ້ໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນຫຼືຕັ້ງເປົ້າໝາຍໄລຍະສັ້ນ ເຊັ່ນ: ອອກຄວາມຄິດເຫັນທີ່ການປະຊຸມຫຼືປະກາດກັບຍາດພີ່ນ້ອງແລະໝູ່ຢູ່ບ່ອນເຮັດວຽກ. ຂໍໃຫ້ຈື່ໄວ້ວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບັງຄັບໃຜໃຫ້ຮັບໃຊ້ພະອົງ ເລື່ອງນີ້ຕ້ອງຕັດສິນໃຈດ້ວຍຕົວເອງ.—ບັນຍັດ. 30:19, 20

• ກະຕຸ້ນນັກສຶກສາໃຫ້ເຮັດການປ່ຽນແປງໃນບາງເລື່ອງເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈແລະມີຄຸນສົມບັດທີ່ຈະຮັບບັບເຕມາ. (ສຸພາ. 27:11) ເພາະອາດມີຄຸນລັກສະນະແລະນິດໄສບາງຢ່າງຍັງຝັງຮາກເລິກຢູ່ ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດຕ້ອງຊ່ວຍເຫຼືອລາວຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງເພື່ອຈະປ່ຽນແປງສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ. (ເອເຟ. 4:22-24) ໃຫ້ລາວເບິ່ງບົດຄວາມຈາກຫໍສັງເກດການ ທີ່ຊື່: “ຄຳພີໄບເບິນປ່ຽນຊີວິດຄົນ” (ພາສາໄທ).

• ເລົ່າໃຫ້ລາວຟັງເຖິງຄວາມສຸກຄວາມຍິນດີທີ່ເຈົ້າໄດ້ປະສົບໃນການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ—ເອຊາ. 48:17, 18