Ëy 13
Nˈokmëjjäˈäwëm tijatyë Dios të ttuny
1. Dios diˈib anaˈamp mijtsën mbäät nmëjkugajpxy,
pes mijtsën diˈib nguyˈëwandëp naytyuˈuk.
Tyamëts mijts të niwindäˈäktë Jyobaa,
diˈib myëdooˈijtypyë nyuˈkxtakënë jäˈäy.
Ets nmëbokytyundë mijts xëmë kajaa,
pääty tyam nˈamdowdë pokymyaˈkxën Jyobaa.
Tëts xyjuuybyëtsëmdë mët ko mˈUˈunk të yˈooky,
ntsojktëptsë net xyaˈëxpëktët bom bom.
2. ¡Tyam ak jotkujk pënaty mijts të xywyinˈixy
parë duˈun mijts xyaˈëxpëkët mä mdëjk!
Dios mijts tuˈumooytyëgëts mët ja mˈAyuk
ets nyajpäädäˈändëts mä mdëjk xëmë Dios.
Mijts diˈib mbudëjkëbë mˈuˈunk ko kyëday
ets kyaj xynyaˈixy diˈib mëduunëp aduˈuk.
Ets ja mˈAnaˈamën yëˈëts mëj nyajnaxaampy
ets nmaytyäˈägaambyëts ko xëmë yˈitäˈäny.
3. Mijtsën Jyobaa ja kunuˈkxën myajmiimpy
ets mijtsë jäˈäy mëdunanëp naytyuˈuk.
Ets xyajwingony ja mˈAnaˈamën Naxwiiny,
oˈkën, jëˈëy yaxën, tukëˈëyë nyaxäˈäny.
Ets mët yëˈëgyëjxmë Jesus jyëjpkëxäˈäny
ja axëkˈäjtën ets ta net ja jäˈäy
yä ak jotkujk yajpäädäˈändë Naxwiiny.
Etsë dyoskuyëm mmoˈoyäˈänëdë mijts.
(Käjpx nanduˈunë Sal. 65:2, 4, 11; Filip. 4:6.)