ËY 125
“Jotkujk yajpäättë diˈib paˈˈayoowdëp”
(Mateo 5:7, TNM)
-
1. Jyobaa Dios yëˈë diˈib mas oyjyaˈay,
ets paˈˈayoop mëjwiin kajaa.
Xytyukˈijxëm ko xyjantsy tsyojkëm mëk,
pes yëˈë xytyuˈumoˈoyëm mä nyëˈë tyuˈu.
Ets pën ja näˈä ngëdäˈäwëm muum,
yëˈë mbäät xywyijtsëˈkëm jatëgok.
Pes paˈˈayoop ets jantsy oyjyaˈay,
nyijäˈäp ko ja tëgoˈoyën yˈity.
-
2. Pën të nbokytyuˈunëm mbäädë Dios
tninaxy jantsy këjxm ja poky kaytyey.
Jesus nyigäjpx wiˈix mbäädë Dios
nˈanmäˈäyëm ko ndëgoˈoyëm muum:
“Pokymyaˈkxkëts tëts nanduˈun nbokymyeˈkxy
pënatyëts jam muum wiˈix të xytyuny”.
Duˈun nˈijtëm jantsy agujk jotkujk,
pën kyaj nmëdäjtëm ja jëën tsip.
-
3. Kyaj mbäät nmaytyäägëdijtëm ko
jam wiˈix nbudëjkëm tuˈugë jäˈäy.
Kyaj nˈoyjyaˈaytyakëm mëdë jäˈäy,
mët ko nnayajnaxäˈänëm mëj.
Jyobaa yëˈë pyejkypyë kuentë ko
ti nduˈunëm ets yajjëmbitaampy.
Jotkujk ja diˈib jantsy paˈˈayoop,
ets oy kyëxëˈëktë Dios windum.
(Käjpx nanduˈunë Mat. 6:2-4, 12-14).