Ester yëˈë tuˈugë kiixy diˈib israelitë, jamë nety tsyëënë Susa, mä tuˈugë käjpn diˈib yajpatp Persia. Kyaj nety pënë fyamilyë, pes tëëyëbë nety ja rey Nabucodonosor myëtsoonëdë Jerusalén. Pääty yëˈë yajˈyaˈkë tuˈugë pryimë diˈib xëwˈäjt Mardoqueo, diˈib tuun mä rey Asuero yˈaneˈemy.

Ja rey Asuero yëˈë nety tsyojkypy tuˈugë jembyë kyudëjk diˈib tunëp reyna. Ta ja tyuumbëtëjk ojts tyukwinguwowëty nimayë toxytyëjkë mas tsujatypyë diˈib mä ja pyaˈis, ets niduˈuk yëˈë Ester. Mä niˈamukë ja toxytyëjk, ja rey yëˈë wyinˈijxë Ester parë tyunët reyna. Mardoqueo ta tˈanmääyë Ester ets kyaj pën ttukˈawanët ko yëˈë judiyë.

Hamán yëˈë tuˈugë yetyëjk diˈib nnayjäˈäwë amëj agëjxm, yëˈë nyiwintsënˈäjt niˈamukë ja prinsipe. Hamán, tsyojk ets niˈamukë jäˈäy nyiwindäˈägëdët, perë Mardoqueo kyaj nyiwindakë. Ta Hamán jyantsy jyotˈambëjky axtë jyayaˈoogan. Ko tnijäˈäwë ko Mardoqueo judiyë, ta ttukniwinmäˈäyë wiˈix dyaˈoˈktäˈäyët ja judiyëtëjk diˈibë nety jam mä tadë paˈis. Duˈun tˈanmääy ja rey: “Kutsëˈëgë judiyëtëjk, oy ko nyaˈoˈktäˈäyëm”. Ta ja rey Asuero yˈatsoowë: “Tun diˈib mwinmaapy ko oybyëtsëmëp”. Ta tmooyë permisë parë dyaˈoyët tuˈugë ley. Ja ley duˈunë nety jyënaˈany ko mäjktëgëk äämbë adar poˈo, yˈoˈktäˈäyët ja judiyëtëjk. Perë Jyobaa tamë nety tˈixy ti tuun jäjtëp.

Ester kyaj nety tnijawë tyäˈädë ley. Päätyë Mardoqueo tyuknigajxë tuˈugë kopyë ets yˈanmääyë: “Tsojkëp xymyëtmaytyäˈägëdë rey”. Ester ta tˈatsooy: “Per oˈkpë jäˈäy ko rey twinguwäˈägë pën kyaj të nyigaxëty. Ets të nyäjxnë 30 xëëw mätsë rey kyaj xynyigaxë. Per ninëjkxaambyëts, ets pën ja rey kyäjptëëpy ja tyäjk, tats kyaj nˈoogët. Per pën kyaj, tats nˈoogët”.

Ester ta ojts nyijkxy mä ja reyë pyalasyë. Ko ja rey yˈijxpatë, ta tkäjptëëy ja tyäjk. Ta Ester myëwingoonë ets ta ja rey yajtëëwë: “¿Ti mtsojkypy nmoˈoyët Ester?”.  Yëˈë ta tˈatsooy: “Mijts nwowaampy mëdë Hamán mä tuˈugë käˈäy ukën diˈibëts nduknibëjtakëp”. Mä nety jap kyay yˈuuktë, ta Ester jatëgok ojts wyowëdë mä jatuˈugë käˈäy ukën. Ets mä ja myëmajtskˈokpë, ta rey jatëgok dyajtëëyë Ester: “¿Ti mtsojkypy nmoˈoyët?”. Yëˈë ta yˈatsooy: “Ta tuˈugë jäˈäy diˈibëts xyyaˈoogäämp mëdëtsë nax ngäjpn. Tunë mayˈäjtën, yajnitsoktëgëts”. Ta ja rey dyajtëëy: “¿Pën myaˈooganëp?”. Ta yˈatsooy: “Yëˈë Hamán, tyäˈädë yetyëjk diˈib jantsy axëkjäˈäy”. Asuero ta jyantsy jyotˈambëjky ets ta ojts tniˈanaˈamë parë Hamán yˈoogët.

Per kyaj nety mbäät pën dyajjëjptëgoy ja ley diˈibë Hamán yajnaxkëdak, ni yëˈë ja rey. Pääty ja rey ojts tnikäjpxpetyë Mardoqueo parë yëˈë tniwintsënˈatët ja prinsipes ets tmooyë permisë parë dyajnaxkëdäˈägëdë wiinkpë ley. Tyäˈädë ley duˈun jyënany ko ja judiyëtëjk, mbäät nyaynyitsiptunëdë ko yajnibëdëˈëktët. Pääty nyaynyitsiptuunëdë ko myäjktëgëkˈäänyë adar poˈo, ets yëˈë madaktë. Desde jaa, ta jëmëjt jëmëjt tnixëdundë ko myadaktë.