Parë Jyobaa xykyupëjkëm, jëjpˈam ets nmëdäjtëm ja mëbëjkën, perë Biiblyë jyënany “ko käˈäp niˈëmukë jäˈäy myëbëktë” (2 Tes. 3:​2, TY). Ko apostëlë Pablo duˈun tkujäˈäyë, yëˈë nety myaytyäˈägaampy ja axëkjäˈäytyëjk mëdiˈibë pajëdijtëdë. Per ko jyënany kyaj niˈamukë jäˈäy myëbëktë, mbäät yëˈë nanduˈun tˈandijy pënaty jyaˈijxtëp tijatyë Dios të dyajkojtäˈäy ets kyaj tmëbëktë. Ta nanduˈun pënaty jënandëp ko myëbëjktëbë Dios, per ko jeˈeyë duˈun jyënäˈändë kyaj tsyobääty Dios windum (Rom. 1:20).

Parë Dios xykyupëjkëm, tsojkëp nˈijtëm seguurë ko jantsy tamën yëˈë ets ko kyunuˈkxypy pënaty myëdäjttëp mëk ja mëbëjkën (Eb. 11:6). Parë nmëdäjtëmë mëbëjkën, tsojkëp nˈamdoˈowëmë Jyobaa ets xymyoˈoyëm ja yˈespiritë santë, pes yëˈë mëdiˈibë yajkypy ja mëbëjkën (Luk. 11:​9, 10, 13). Espiritë santë nan yëˈë tuun ko yajjääy ja Biiblyë, pääty jëjpˈam ets ngäjpxëm, nbawinmäˈäyëm etsë net nguytyuˈunëm. Ko duˈun nduˈunëm, ta ja espiritë santë xypyudëkëyäˈänëm parë nmëdäjtëm ja mëbëjkënë mëdiˈibë tsobatp Dios windum.