MIN nˈokˈijxëm tuˈugë ijxpajn diˈib xytyukˈijxëm ko näˈäty yajtuundë. Mä Deuteronomio duˈun yajkujäˈäyë: “Këdii niˈigyë winë xypyëjkëdëty ja ëyoobëjäˈäy, ko mëdunëdëty, këdii xyajpoxëty ja myëjuˈuny. Tyääbë yajnigajpxyën, mdunëp duˈun, oy jyamëty mä ja mëgunax mëgugäjpnën, ëgë mä jëbyäät jëbyoˈkxyën [...]. Jaˈa ko pënë käˈäp duˈun xytyundë, yëˈë nëjkxëp ja Wintsën tukˈëwäänë, ets miitsëty pokymyëët nëjkx mwëˈëmdë” (Deuteronomio 24:14, 15, MNM).

Të yajpääty tuk pedasë tuˈtspuˈu, naa jamyë mä siudad Asdod, diˈib yajpojts mä tkapäätynyëmë jëmëjt 600 mä kyajnëm myinyë Jesus. Diˈib ijtp jam këxjäˈäy waˈan yëˈëjëty ja yˈääw yˈayuk tuˈugë kamduumbë diˈib kyaj kaˈpxy tkëyajky ja ujtspäjk. Duˈun yˈity këxjäˈäy: “Ko nety të nyaxy tuk xëëw majtsk xëëw mä ja mduumbë të dyajmujktäˈäy ja pëjtaˈaky, ta myiinyë Hoshayahu yˈuˈungë Shobay, etsëts ojts xypyëjkë ja nwitëts. [...] Niˈamukëtsë nmëguˈuktëjk diˈibëtsë nety jam mëët nyajmuktë ja pëjktaˈaky, nyikäjpxpatandëp [...] ko tëyˈäjtën extëmëts njënäˈäny. Kyajts ti të nduundëgoy. [...] Pën ja yajkutujkpë jënäämp ko kyaj yëˈë pyaatyëty ets ja tyuumbë tmooyëmbitët ja wyit, nˈamdoobyëts ets dyajjëmbitët mët kots xypyaˈˈayoy. Kyaj mbäät amonyë mwëˈëmy mët ko ja mduumbë niwäˈäts kuwäˈäts të wyeˈemy”.

Simon Schama diˈib tijaty yˈëxpëjkpëtsëëmpy, jyënaˈany ko tyäˈädë ääw ayuk, yëˈë xytyukˈijxëm ko “ja mëduumbë kyaj nety jeˈeyë mëktaˈaky tˈamdoy ja wyit. Nanduˈun dyajjaygyukëyaˈany ko nyijäˈäwëbë nety ja Diosë Lyey, diˈib miimp mä Levítico etsë Deuteronomio mä dyajkuboky ko yaˈˈaxëktunyë ayoobë jäˈäy”.