“NITII tuˈugë jäˈäy tkamëjeˈemtsyˈoogët extëm ko kyaj pën myëjpëjtäˈägëdët o ko kyaj pën tjaygyukët wiˈix nyayjawëty.” * ¿Duˈun mnayjawëty extëmë tyäˈädë ää ayuk jyënaˈany? ¿Mwinmaapy ko nipën tkamëmay tkamëdäjy tijaty myajnäjxypy ets mä wiˈix mnayjawëty? Pën duˈun, mbäät jotkujk mnayjawëty ko Jyobaa mmëmääy mmëdäjëp. Yëˈë myëjpëjtakypy pënaty mëduunëp, yˈijxypy tijaty jäjt këbajtëdëp ets wiˈix dyajnaxtë tuˈuk tuˈugë xëë. Duˈunë David dyajtëyˈäjtëndëkë extëm jyënany mä Salmo 139.

David seguurë yˈijty ko Dios mëj yajnaxyëty. Pääty jyënany: “Jyobaa, mijts tëjëts xytyukˈijxëtyaˈay yajxon, ets xyˈixyˈäjtpëts” (bersikulo 1). ¡Jantsy oyë David yä tmaytyaky! Diˈib të yajkäjpxnaxy “xytyukˈijxëtyaˈay”, mä ayuk ebreo nan mbäät tˈandijy ko yajpadäjy ets yaˈëxtäˈäyë oyatypyë tsää (Job 28:3), ko yajtukˈyoˈoy tuˈugë lugäär (Jueces 18:2) o ko yajpayoˈoy tuˈugë jotmay extëmë ley jyënaˈany (Deuteronomio 13:14). Jyobaa yajxon xyˈixyˈäjtëm duˈunxyëp extëm të tˈijxtäˈäyë njukyˈäjtënˈäjtëm. Ko David tˈanmääyë Dios “tëjëts xytyukˈijxëtyaˈay”, yëˈë yˈandijaampy ko Dios niduˈuk niduˈuk tmëmay tmëdäjy pënaty mëduunëp. Yajxon xytyukˈixëtyaˈayëm parë xyˈixyˈäjtëm niduˈugaty.

David ta tˈaknigajpxy wiˈixë Dios yajxon xyˈijx xytyuˈunëm, ko jyënaˈany: “Mijts këˈëm të xynyijawë näˈäjëts nˈuˈunyë ets näˈäjëts nbëdeˈeky. Jagambäät të xynyijawë tijëts nwinmäˈänyˈajtypy” (bersikulo 2). Jyobaa xyˈijxëm “jagambäät”, yëˈko yˈity tsäjpotm. Per oy jam yˈity, nyijäˈäp näˈä nˈunyaˈayëm, extëm ko jeky të njantsy tyuˈunëm, ets näˈä nbëdëˈkëm parë nyajtsondakëm ja xëë. Nan nyijäˈäbë nwinmäˈänyˈäjtëm, ti ntsojkënyëˈäjtëm ets ti njatunäˈänëm. ¿Atsëˈkë David ko Dios yajxon yˈijx tyuunë? Kyaj, niˈigyë ttsejky ets duˈun ttunët (bersikulo 23 ets 24). ¿Tiko?

Yëˈko nyijäˈäbë nety ko Jyobaa yˈijxy tyuumpy pënaty mëduunëp, per mët tuˈugë oybyë winmäˈäny. Extëm tmaytyakyë Jyobaa: “Të xykyijpxy mäjëts nduˈuyoˈoy ets mäjëts naywyijtstëyëty, ets të xynyijäˈäjëtyaˈayëts nnëˈë nduˈu” (bersikulo 3). Tuˈuk tuˈugë xëë, Jyobaa yˈijxypyë tukëˈëyë ja nnëˈëˈäjt nduˈuˈäjtëm, duˈun mä ndëgoˈoyëm ets mä tijaty yajxon nduˈunëm. Ets ti kyuentëpëjtakypy, ¿ja oybyë o ja axëëkpë? Diˈib të yajkäjpxnaxy “të xykyijpxy”, mä ayuk ebreo nan mbäät yëˈë tˈandijy ko ti “nˈaxijtëm” o “nwëjëˈkëm”, extëm ko tuˈugë jäˈäy ti twimbojy. Nanduˈun diˈib të yajkäjpxnaxy “të xynyijäˈäjëtyaˈay”, mä ayuk ebreo nan yëˈë yˈandijpy “ko ti mëj nyajnäjxëm”. Tyäˈädë yëˈë xytyukˈijxëm ko Jyobaa yëˈëyë yajweˈembyë oybyë mä tijaty ngäjpxëm o nduˈunëm, pes mëj dyajnaxy ko nduˈunëm tijaty tyukjotkëdakypy.

Salmo 139 yëˈë xytyukˈijxëm ko Jyobaa mëjwiin kajaa nyaytyukjotmaytyunyëty mä pënaty mëduunëp. Nituˈugë xëë kyanaxy ets kyaj ttukˈijxëtyaˈayët yajxon ets kyanaytyukjotmaytyunëdët. Nyijäˈäp tijaty jotmay myëdäjttëp, ja jäj jëmuˈumën diˈib yajnäjxtëp ets wiˈix yajmay yajtäjëdë. ¿Kyaj tyäˈädë mbudëkëty parë xymyëdunët tuˈugë Dios diˈib jantsy tsojkp? Pën duˈun, jamyats extëmë Pablo jyënaˈany: Jyobaa ninäˈä “[tka]jäˈäytyëgoyët diˈibë miitsëty oy mduundëp. Dios jyamyatsëp ko miits xyaˈijxëdë mtsojkën mët [ja xyëë]” (Ebreeʉsʉty 6:10).

[Notë diˈib noky ëxˈääy]