Tsy milaza zavatra voafaritra tsara momba ny fandoroana faty ny Baiboly. Tsy misy lalàna ao hoe tsy maintsy alevina na tsy maintsy dorana ny faty.

 Tantaraina ao hoe nandevina ny havany ny mpanompon’Andriamanitra sasany tsy nivadika. Anisan’izany i Abrahama. Nanao zavatra be izy mba hahazoana toerana handevenana an’i Saraha vadiny.—Genesisy 23:2-20; 49:29-32.

 Voalaza ao koa anefa hoe nandoro faty ny mpanompon’Andriamanitra sasany tsy nivadika. Izany, ohatra, no nitranga rehefa maty tany an’ady i Saoly mpanjakan’ny Israely sy ny zanany telo lahy. Tavela tany amin’ny tanin’ny fahavalo ny fatin’izy ireo tamin’ny voalohany, ka nozimbazimbain’ny fahavalo. Rehefa henon’ny miaramila israelita izany, dia nalain’izy ireo ny vatana mangatsiakan’i Saoly sy ny zanany ka nodorany. Nalevin’izy ireo ny taolam-paty avy eo. (1 Samoela 31:8-13) Asehon’ny Baiboly hoe nety ny nataon’ireo lehilahy ireo.—2 Samoela 2:4-6.

 Hevi-diso: Tsy ho azon’Andriamanitra atsangana amin’ny maty ilay olona raha nodorana ny fatiny.

 Ny tena marina: Azon’Andriamanitra atsangana amin’ny maty foana ilay olona, na nalevina izy, na nodorana, na maty tany an-dranomasina, na lanin’ny bibidia. (Apokalypsy 20:13) Mora amin’ilay Andriamanitra Mahery Indrindra ny hamorona vatana vaovao ho an’ilay olona.—1 Korintianina 15:35, 38.