EFA nialan’ny Israelita i Ejipta, izay firenena nivavaka tamin’ny biby. Tao amin’ilay tany nomen’Andriamanitra azy izy ireo izao, nefa nanompo sampy daholo ireo firenena nanodidina azy. Anisan’izany i Amona sy Moaba ary Edoma havany lavitra, izay tany atsinanany sy tany atsimoatsinanany. Ny Filistinina mpivavaka tamin’andriamanitra maro kosa no tany amin’ilay lemaka amoron-tsiraka tany andrefana. Ny Fenisianina indray no tany amin’ny morontsiraka avaratra. Nanao firaisana tamin-dehilahy ny lehilahy, ary nanao firaisana tamin’ny biby ny olona tany sady nanao sorona ankizy rehefa nivavaka. Ny Syrianina kosa nivavaka tamin’ny sarin’andriamanibavy niboridana, izay hita hoe fanindrahindrana firaisana. Tsy maintsy nisaraka tamin’ireo firenena nanodidina ireo àry ny Israely, raha te hankasitrahan’i Jehovah foana.

Nomen’i Jehovah azy ny Lalàn’i Mosesy mba hiarovana azy. Toy ny ‘rindrina nanasaraka’ azy tamin’ny firenena nanodidina izy io. (Ef 2:14) Tsy tokony hanao fifanekena amin’ireny ny Israely, na hifanambady aminy, na hanaraka ny fivavahany. (2Ta 16:7; 2Mp 17:13-15) Vahoaka masina ny Israely raha mbola nankatò an’ireo lalàna ireo.

Afaka nanompo an’ilay tena Andriamanitra anefa ny olona avy tamin’ireo firenena nanodidina, raha tsy nanompo sampy intsony, satria “tsy mizaha tavan’olona Andriamanitra.” (As 10:34) Sady tsy navelany hiharoharo tamin’ny firenen-kafa ny Israely, no nataony izay hahazoan’ny olona avy amin’ny firenena rehetra fitahiana.​—Ge 22:18.