(sinàpy) [gr.: sinapi].

Ahitra mitombo haingana. Niresaka ny voany i Jesosy tao amin’ny fanoharana momba ny Fanjakan’ny lanitra (Mt 13:31, 32; Mr 4:30-32; Lk 13:18, 19; jereo FANOHARANA), sy rehefa nanasongadina ny herin’ny finoana na kely aza. (Mt 17:20; Lk 17:6) Maromaro ny karazana sinapy maniry ho azy any Palestina, fa ny sinapy mainty (Brassica nigra) no famboly any. Rehefa afaka volana vitsivitsy, dia mety ho lasa toy ny hazo ilay voan-tsinapy nafafy tamin’ny tany lonaka satria 4,5 m ny haavony, ary toy ny sandrin’olona ny hatevin’ny tahobeny. Mavo ny voninkazony, ary maitso be ny raviny misy nifinifiny. Mifono hoditra ny voany maromaro izay mivolontsôkôlà na mainty. Lasa mafy sy henjana ny tahony sy sampany rehefa faramparan’ny taona, ka mahazaka vorona toy ny karazana fody izay mihinana ny voany.

Tsy ny voan-tsinapy, hono, no “bitika indrindra” amin’ny voa rehetra, satria mbola bitika kokoa ny an’ny orkide, ary tsy lasa “hazo”, hono, ny sinapy. Izay fantatry ny mpihaino azy anefa no noresahin’i Jesosy. Tamin’izy ireo dia ny voan-tsinapy no anisan’ny voa bitika indrindra namboleny, ary na ny zavamaniry kely noho ny sinapy aza mbola ataon’ny Arabo hoe “hazo” koa.​—Mt 13:31, 32.