Nihanalaza ireo Rain’ny Eglizy rehefa maty ny apostolin’i Jesosy, tany am-piandohan’ny taonjato faharoa. Milaza ny Rakipahalalana Katolika Vaovao fa izao no tena nampianarin’izy ireo: “Mahazo fiainan-tsambatra any an-danitra avy hatrany ny fanahin’ireo maty, rehefa avy nandalo fanadiovana.”—anglisy (2003), Boky Faha-6, pejy 687.

“Sambatra ny malemy fanahy, fa izy no handova ny tany.”—Matio 5:5.

Marina fa nampanantena an’ireo mpianany i Jesosy hoe “hanomana toerana” ho azy ireo any an-danitra izy. Tsy nilaza anefa izy fa ho any daholo ny olo-marina. (Jaona 3:13; 14:2, 3) Nivavaka koa izy mba hanaovana ny sitrapon’Andriamanitra ‘etỳ an-tany, tahaka ny any an-danitra.’ (Matio 6:9, 10) Misy toerana roa samy hafa àry azon’ny olo-marina antenaina. Hisy vitsivitsy hiara-manjaka amin’i Kristy any an-danitra, fa hiaina mandrakizay eto an-tany kosa ny ankamaroany.—Apokalypsy 5:10.

Rehefa nandeha ny fotoana, dia niova ny fiheveran’ny fiangonana ny anjara asany eto an-tany. Inona no vokany? ‘Tsy niandry ny hahatongavan’ny Fanjakan’Andriamanitra intsony ny fiangonana, fa naka tsikelikely ny toeran’izy io kosa’, hoy Ny Rakipahalalana Britannica Vaovao. Nanomboka nanamafy ny fahefany àry ny fiangonana, ka nanao politika. Tsy noraharahainy ny tenin’i Jesosy hoe tsy tokony ho “anisan’izao tontolo izao” ny mpianany. (Jaona 15:19; 17:14-16; 18:36) Noho ny fitaoman’i Constantin Mpanjaka Romanina, dia nampandeferin’ny fiangonana ny zavatra sasany ninoany, anisan’izany ny momba an’Andriamanitra.

Ampitahao amin’ireto andininy ireto izany: Salamo 37:10, 11, 29; Jaona 17:3; 2 Timoty 2:11, 12