NANANA izay rehetra nilainy i Ian hatramin’ny mbola kely. Mamo lava anefa ny dadany ka tsy dia nahatsapa an’izany hoe fitiavan-dray izany izy, na dia naniry mafy an’izany aza. Hoy izy: “Tsy tena tia azy aho satria mamo lava izy sady nampijaly an’ny mamanay.” Rehefa nihalehibe izy, dia nanomboka nisalasala raha tena misy Andriamanitra. Nieritreritra izy hoe: “Raha misy tokoa Andriamanitra, dia maninona ny olona no avelany hijaly hoatr’izao?”

Na tsy dia manana olana aza ianao, dia mety halahelo rehefa mahita ny tsy manan-tsiny mijaly, satria tsy rariny izany. Vao mainka anefa ianao te hahafantatra ny antony mampisy ny fijaliana, rehefa ianao mihitsy no manana olana toa an’i Ian, na ny havanao no marary na maty.

Misy mino fa avelan’Andriamanitra hijaly ny olona satria tiany hanetry tena sy hahay hangoraka izy ireo. Ny hafa indray mieritreritra fa efa nisy izy taloha ka ny fahotana nataony tamin’izany no mahatonga azy hijaly.

Tsy mihontsina Andriamanitra mahita ny olona mijaly ka tsy mahatehotia izy. Ratsy fanahy be izy.

Milaza mazava tsara ny Baiboly fa tsy Andriamanitra velively no mahatonga ny olona hijaly. Hoy ny Jakoba 1:13: “Rehefa misy fitsapana, dia aoka izy tsy hilaza hoe: ‘Fitsapana avy amin’Andriamanitra izao.’ Sady tsy azo tsapaina amin-javatra ratsy mantsy Andriamanitra, no tsy mitsapa na iza na iza amin’izany koa.” Tsy Andriamanitra àry no mahatonga ny olona hijaly. Tsy mifanaraka amin’ny toetrany mihitsy koa izany raha ny Baiboly no jerena.

Anisan’ny toetra tena mampiavaka an’Andriamanitra ny fitiavana. (1 Jaona 4:8) Toy izay tsapan’ny reny mitaiza kely no tsapan’i Jehovah. Hoy izy: “Mety hanadino ny zanany mbola minono ve ny vehivavy, ka tsy hangoraka an’izay naloaky ny kibony? Mety hanadino tokoa ireny vehivavy ireny, fa izaho kosa tsy mba hanadino anao.” (Isaia 49:15) Reny be fitiavana ve, hoy ianao,  dia hanao fanahy iniana handratra ny zanany? Tsy izay hanamaivanana ny fijaliany aza ve no hataony? Hoatr’izany koa fa tsy mampijaly olona tsy manan-tsiny Andriamanitra.—Genesisy 18:25.

Mbola misy olona tsy manan-tsiny mijaly ihany anefa. Mety hilaza àry ianao hoe: ‘Raha tena tia antsika Andriamanitra ary izy no mahery indrindra, maninona no tsy hesoriny izay mampijaly antsika?’

Ny olona ihany matetika no mahatonga ny hafa hijaly. Be dia be mantsy no mihetraketraka sy manjakazaka amin’izay ambany fahefany, ary tsy te hiova mihitsy izy ireny. Tsy maintsy mandringana azy ireny àry Andriamanitra vao tsy hisy intsony ny tena antony mahatonga ny fijaliana. Misy antony tsara anefa matoa izy tsy mbola manao izany.

Izao no nosoratan’ny apostoly Petera momba izany: “Tsy mba ela i Jehovah raha ny amin’ny fampanantenany, araka izay heverin’ny sasany ho fahelana, fa manam-paharetana aminareo izy, satria tsy tiany hisy ho ringana fa mba ho tonga amin’ny fibebahana kosa ny rehetra.” (2 Petera 3:9) Be fitiavana sy mamindra fo àry i Jehovah Andriamanitra, ka izany no mahatonga azy hanam-paharetana amin’ny mpanao ratsy.

Tsy ho ela anefa i Jehovah, dia ‘hamaly fahoriana an’izay mampahory’ ny tsy manan-tsiny. “Hiharan’ny sazy vokatry ny didim-pitsarana” izy ireny, dia “fandringanana mandrakizay.”—2 Tesalonianina 1:6-9.

Lasa fantatr’i Ian, ilay voalaza teny am-piandohana, hoe nahoana no mbola misy ny fijaliana. Niova àry ny fiheverany ny fiainana. Ao amin’ny pejy 13 amin’ity gazety ity ny tantarany.