Јов 8:1-22
8 Тогаш Вилдад од Суј+ одговори:
2 „До кога ќе зборуваш така?+Зборовите од твојата уста се само силен ветар!+
3 Зарем Бог ја извртува правдата?+Зарем Семоќниот ја извртува праведноста?+
4 Твоите синови му згрешиле нему,па затоа тој ги предава во рацете на нивниот престап.
5 Но, да го побараше Бога+и да го замолеше Семоќниот за милост,
6 да беше чист и честит,+тој поради тебе досега веќе ќе се разбудешеи ќе го обновеше твоето праведно живеалиште.
7 Твојот почеток можеби бил мал,но твојот крај подоцна ќе биде многу голем.+
8 Прашај ги, те молам, поранешните поколенија,+размисли за она што го разбрале нивните татковци.+
9 Зашто, ние сме од вчера+ и не знаеме ништо,бидејќи нашите денови на земјата се како сенка.+
10 Нема ли да те поучат тие, нема ли да ти кажат,нема ли да изнесат зборови од своето срце?
11 Зарем папирусната трска+ ќе порасне таму каде што нема мочуриште?Зарем трската ќе порасне таму каде што нема вода?
12 Уште додека е пупка, уште некосена,ќе се исуши пред секоја друга трева.+
13 Такви се патиштата на секој што го заборава Бог+— пропаѓа надежта на отпадникот+ —
14 на секој чија надеж е пресечена,чија доверба е куќа пајакова.+
15 Ќе се потпре на својата куќа, но таа нема да стои;ќе се фати за неа, но таа нема да издржи.
16 Се зеленее на сонцето,и по целата негова градина бујно растат фиданките.+
17 Корењата му се испреплетени во грамада камења,гледа куќа од камења.
18 Ако го искорне некој од неговото живеалиште,+тоа ќе се одрече од него и ќе рече: ‚Никогаш не сум те видел!‘+
19 Ете, така исчезнува неговиот пат,+а од правта никнуваат други.
20 Гледај, Бог нема да отфрли никого кој е беспрекорени нема да ги фати за рака оние што прават зло.
21 На крајот ќе ја наполни твојата уста со смеаи твоите усни со радосни извици.
22 А оние што те мразат ќе се облечат во срам,+и шаторите на злосторниците ќе ги нема“.
