Матеј 15:1-39
15 Тогаш кај Исус дојдоа фарисеи и книжници од Ерусалим+ и го прашаа:
2 „Зошто твоите ученици го престапуваат преданието на нашите стари? Не го прават обредот на миење раце пред јадење“.+
3 А тој им одговори: „А зошто вие ја престапувате Божјата заповед поради вашето предание?+
4 На пример, Бог рекол: ‚Почитувај ги татка си и мајка си‘+ и ‚Кој ќе проколне татко или мајка, да биде погубен‘.+
5 А вие велите: ‚Оној што ќе му рече на татка си или на мајка си: „Она што го имам, а со кое би можел да ти помогнам, го одредив за Бог како дар“,
6 тој не мора да го почитува својот татко‘.+ И така ја обезвреднивте речта Божја поради вашето предание.+
7 Лицемери,+ добро пророкуваше за вас Исаија,+ кога рече:
8 ‚Овој народ ме почитува со усните, но срцето му е далеку од мене.+
9 Залудно ме почитуваат, бидејќи учењата за кои поучуваат се човечки заповеди‘ “.+
10 Тогаш го викна мноштвото и му рече: „Слушајте и разберете!+
11 Човекот не го валка она што влегува во устата, туку она што излегува од устата — тоа го валка човекот“.+
12 Тогаш му пристапија учениците и му рекоа: „Знаеш ли дека фарисеите се навредија кога слушнаа што рече ти?“+
13 А тој им одговори: „Секоја садница што не ја засадил мојот небесен Татко, ќе биде откорната.+
14 Оставете ги. Тие се слепи водачи. А кога слепец води слепец, обајцата ќе паднат во јама“.+
15 Тогаш Петар му рече: „Објасни ни ја таа споредба“.+
16 А тој рече: „Зарем и вие уште не разбирате?+
17 Не знаете ли дека сѐ што влегува во устата доаѓа во утробата и се исфрла во нужникот?
18 А она што излегува од устата, излегува од срцето, и тоа го валка човекот.+
19 На пример, од срцето излегуваат зли мисли,+ убиства, прељуби, блудства, кражби, лажни сведоштва, хули.+
20 Тоа е она што го валка човекот, а ако не ги измил рацете според обредот, тоа не го валка човекот“.+
21 Тогаш Исус замина оттаму и се повлече во тирските и сидонските краишта.+
22 И гледај, една Феничанка+ од тие краишта дојде и извика: „Смилувај ми се,+ Господару, Сине Давидов! Ќерка ми е обземена од демони и ужасно страда“.
23 Но тој не ѝ одговори ниту збор. Затоа неговите ученици му пријдоа и го замолија: „Речи ѝ да си оди, зашто постојано вика по нас“.
24 Тогаш тој рече: „Не сум испратен кај никој друг, освен кај загубените овци на домот Израелов“.+
25 А жената дојде, му се поклони и рече: „Господару, помогни ми!“+
26 Тој ѝ одговори: „Не е исправно да им се земе лебот на децата и да им се фрли на кученцата“.
27 А таа рече: „Да, Господару, но кученцата сепак јадат од трошките што паѓаат од масата на нивните господари“.+
28 Тогаш Исус ѝ рече: „О жено, голема е твојата вера. Нека ти биде како што сакаш“. И ќерка ѝ оздраве во тој час.+
29 Штом замина оттаму, Исус дојде во близината на Галилејското Море,+ се искачи на планината+ и седна таму.
30 Тогаш му пристапи многу народ, доведувајќи со себе куци, сакати, слепи, неми и многу други, па ги положија пред неговите нозе, а тој ги излекува.+
31 Кога виде дека немите зборуваат, куците одат и слепите гледаат, народот се восхитуваше и го славеше Богот на Израел.+
32 А Исус ги викна кај себе своите ученици и им рече:+ „Жал ми е+ за народот, зашто веќе три дена се со мене, а немаат што да јадат. Не сакам да ги распуштам гладни, зашто би можеле да премалат по патот“.
33 А учениците го прашаа: „Од каде на ова пусто место да земеме доволно леб за да се насити толкав народ?“+
34 Тогаш Исус им рече: „Колку леба имате?“ Тие одговорија: „Седум, и неколку рипчиња“.
35 И откако му рече на народот да испоседне* на земја,
36 ги зеде седумте леба и рибите и, откако му се заблагодари на Бог, ги раскрши и почна да им ги дели на учениците, а учениците на народот.+
37 И сите јадоа и се наситија. Потоа ги собраа преостанатите парчиња — седум полни кошници.+
38 А оние што јадеа беа четири илјади мажи, не сметајќи ги жените и децата.
39 Кога го распушти народот, влезе во чамецот и дојде во магаданскиот крај.+
