Плач Еремиин 2:1-22
א [алеф]*
2 О, како Јехова во својот гнев со облаци ја покрива сионската ќерка!+Од небото ја фрли наземи+ убавината на Израел.+И во денот на гневот свој не се сети на подножјето на своите нозе.+
ב [бет]
2 Јехова ги проголта живеалиштата на Јаков, не се смилува на ниту едно од нив.+Во својата јарост ги разурна тврдините+ на ќерката на Јуда.Ги фрли наземи,+ го оскверни царството+ и неговите кнезови.+
ג [гимел]
3 Во жестокоста на својот гнев го скрши секој рог на Израел.+Својата десница ја повлече кога непријателот нападна.+Во Јаков тој гори како распламтен оган што проголтува сѐ наоколу.+
ד [далет]
4 Го оптегна својот лак како непријател.+ Десницата+ ја испружи како противник+и уби сѐ што им е мило на очите.+Во шаторот+ на сионската ќерка го излеа својот бес како оган.+
ה [хеј]
5 Јехова стана како непријател.+ Го проголта Израел.+Ги проголта сите негови утврдени дворци,+ ги уништи своите тврдини.+Во ќерката на Јуда ги умножи тагата и плачот.+
ו [вав]
6 Ја растури својата сеница+ како да е обична сеница во градина.+ Му става крај на празникот свој.Јехова на Сион ги фрла во заборав празникот+ и денот за одмор.*Во својата гневна осуда не се обѕира ни на цар ни на свештеник.+
ז [заин]
7 Јехова го отфрли својот жртвеник,+ со презир го отфрли своето светилиште.+Ги предаде во рацете на непријателите ѕидовите на неговите утврдени дворци.+Во домот Јеховин пуштија глас како на празничен ден.+
ח [хет]
8 Јехова реши да го уништи ѕидот+ на сионската ќерка.Го растегна мерното јаже.+ Неговата рака уништуваше, и тој не ја запре.+Во тага ги зави бедемот и ѕидот.+ Заедно паднаа.
ט [тет]
9 Портите+ нејзини в земја пропаднаа. Резињата нејзини ги уништи и ги испокрши.Царот нејзин и кнезовите нејзини сега се меѓу народите.+ Нема закон.+Пророците нејзини повеќе не добиваат виденија од Јехова.+
י [јуд]
10 Старешините на сионската ќерка седат наземи и молчат.+Со прав си ја посипаа главата,+ со козина се препашаа.+Ерусалимските девојки наведнаа глава доземи.+
כ [каф]
11 Очите ми секнаа од плачење,+ утробата ми се возбуди.+Црниот дроб ми се истури на земја+ поради пропаста на ќерката на народот мој,+зашто децата и доенчињата се онесвестуваат по градските плоштади.+
ל [ламед]
12 На своите мајки им велат: „Каде е житото и виното?“+ —додека смртно ранети се онесвестуваат по градските плоштади,додека полека умираат* на градите на своите мајки.
מ [мем]
13 Што да ти наведам како пример? Со што да те споредам, ќерко ерусалимска?+Со што да те изедначам за да те утешам, девице, ќерко сионска?+Зашто, твојата пропаст+ е голема како море. Кој ќе те излекува?+
נ [нун]
14 Твоите пророци ти кажуваа виденија безвредни и празни,+не го откриваа твојот престап — не спречија да отидеш во ропство+ —туку ти кажуваа виденија со безвредни и измамливи објави.+
ס [самек]
15 Подбивно ти плескаат со рацете сите што поминуваат по патот.+Зачудено свиркаат+ и вртат со главата+ поради ќерката ерусалимска, велејќи:„Тоа ли е градот за кој велеа: ‚Тој е совршенство на убавината, радост за целата земја‘?“+
פ [пе]
16 Сите твои непријатели отвораат уста против тебе.+Зачудено свиркаат и крцкаат со забите.+ Велат: „Ќе го проголтаме.+Еве го денот на кој се надевавме!+ Го дочекавме, го видовме!“+
ע [аин]
17 Јехова го направи она што го науми.+ Ја исполни својата реч,+она што го заповедал уште од дамнина.+ Разурна, и немаше милост.+На непријателот му дозволи да ликува над тебе.+ Го возвиши рогот на твоите противници.+
צ [цадик]
18 Срцето нивно вика кон Јехова,+ о ѕиду на ќерката сионска!+Нека течат солзите како поток дење и ноќе!+Не давај им одмор на твоите чувства, окото твое нека не престане да плаче!
ק [куф]
19 Стани! Тажи ноќе, на почетокот на утринските стражи!+Излевај го како вода срцето свое+ пред лицето+ на Јехова!Подигни ги рацете кон него+ заради душата на децата свои,кои од глад се онесвестуваат по аглите на сите улици!+
ר [реш]
20 Погледни, о Јехова, и види+ го оној кого олку тешко го удри!Зарем жените треба да го јадат плодот на својата утроба, децата што ги родиле здрави,+и во Јеховиното светилиште да бидат убиени свештеник и пророк?+
ש [шин]
21 Деца и старци+ лежат наземи по улиците+.Моите девојки и младичи паднаа од меч.+Убиваше во денот на својот гнев.+ Колеше,+ немаше милост.+
ת [тав]
22 Како на празник,+ го свика народот од сите места во кои живеат како дојденци.Во денот на Јеховиниот гнев никој не побегна, никој не преживеа.+Децата што ги родив здрави и ги одгледав, мојот непријател ги истреби.+
Фусноти
^ Буквално: „ја излеваат својата душа“.
