ВО ВОЈСКАТА на Давид, меѓу војниците кои не биле Израелци, биле Селек Амонецот, Урија Хетеецот и Итма Моавецот a (1. Лет. 11:39, 41, 46). Исто така, во војската имало и Херетејци, Фелетејци и луѓе од Гат (2. Сам. 15:18). Луѓето од Гат биле Филистејци, а се чини дека и Херетејците и Фелетејците биле во блиско сродство со Филистејците (Ис. Нав. 13:2, 3; 1. Сам. 6:17, 18; Езек. 25:16).

Зошто Давид дозволил во неговата војска да има туѓинци? Тој бил уверен дека тие му биле верни нему, а што е уште поважно, дека му биле верни на Јехова. На пример, во врска со Херетејците и Фелетејците, во еден библиски речник го пишува следново: „Тие му останале верни на Давид во најтешките моменти од неговото владеење“ (The New Interpreter’s Dic­tio­nary of the Bi­ble). Како ја покажале својата верност? Кога „сите Израелци“ го оставиле Давид за да го следат злобниот Сава, Херетејците и Фелетејците останале со Давид и му помогнале да ја задуши побуната на Сава (2. Сам. 20:1, 2, 7). Во друга прилика, Адонија, синот на цар Давид, се обидел да го преземе неговиот престол. Но, Херетејците и Фелетејците му останале верни на Давид и му помогнале да го постави Соломон за следен цар бидејќи тој бил избран од Јехова (1. Цар. 1:24-27, 38, 39).

Друг војник што не бил Израелец, а му останал верен на Давид, бил Етај од Гат. Етај и неговите 600 војници го поддржале цар Давид кога Авесалом, синот на Давид, се побунил и се обидел да ги наведе Израелците да се свртат против царот. Давид му рекол на Етај дека, бидејќи е туѓинец, не мора да се бори. Но Етај рекол: „Како што е жив Јехова и како што е жив мојот господар, царот, каде и да биде мојот господар, царот, било за смрт било за живот, таму ќе биде и твојот слуга!“ (2. Сам. 15:6, 18-21).

Иако биле туѓинци, Херетејците, Фелетејците и луѓето од Гат сфатиле дека Јехова е вистинскиот Бог, и имале длабока почит кон него и кон Давид како негов помазаник. Давид сигурно бил многу благодарен што имал вакви верни луѓе покрај себе!