ЈЕХОВА БОГ ги поттикнува своите слуги да го ценат мирот. Тој сака тие да прават сѐ што можат за да бидат во мир еден со друг. Кога сме мирољубиви, тогаш во собранието преовладува мир. А како резултат на тоа, и другите луѓе кои доаѓаат во нашите собранија се чувствуваат пријатно.

На пример, еден познат бајач од Мадагаскар ги забележал единството и мирот кои владеат меѓу слугите на Јехова. Тој си помислил: „Кога би бирал на која религија да припаѓам, тоа би биле Јеховините сведоци“. Со текот на времето, престанал да се занимава со спиритизам, ги направил потребните промени во својот брачен живот и станал слуга на Јехова, Богот на мирот.

Слично како тој човек, илјадници луѓе секоја година стануваат дел од Божјата организација каде што го наоѓаат мирот по кој копнеат. Но, Библијата нѐ предупредува дека, ако во собранијата има „горчлива љубомора и кавгаџиство“, тоа може да уништи пријателства и да создаде проблеми (Јак. 3:14-16). За среќа, Библијата ни дава и добри совети за тоа како да ги избегнеме таквите проблеми и како да го зајакнеме мирот со нашите браќа и сестри. Да видиме како овие совети се покажале делотворни во ситуации од секојдневниот живот.

„Често имав несогласувања со еден брат со кој работев заедно. Еднаш, додека гласно се расправавме, дојдоа двајца луѓе и ја слушнаа нашата караница“ (КРИС).

„Една сестра со која честопати проповедав, наеднаш ги откажа термините што ги имавме договорено за служба. Потоа престана и да ми зборува. Немав поим која беше причината за тоа“ (ЏЕНЕТ).

„Еднаш, во телефонски разговор бевме поврзани тројца браќа. Еден од браќата кажа ’Чао‘ и јас си мислев дека се исклучи. Потоа на другиот брат му кажав негативни работи за братот за кој мислев дека се исклучил, но тој сѐ уште бил на линија“ (МАЈКЛ).

„Во нашето собрание, меѓу две пионерки се појавија проблеми. Почнаа да се навредуваат една со друга. Поради нивните расправии другите беа обесхрабрени“ (ГАРИ).

Можеби овие проблеми не ти изгледаат сериозно. Но, тие можеле да им нанесат трајна емоционална штета на оние што биле вклучени во нив и да го нарушат мирот во собранието. За среќа, браќата и сестрите примениле некои библиски начела, и повторно имале мир меѓу себе. Кои библиски начела им помогнале?

 „Немојте да се карате патем!“ (1. Мој. 45:24). Јосиф им го дал овој мудар совет на своите браќа кога тие требало да се вратат кај татко им. Ако некој не си ги контролира чувствата и лесно се вознемирува, може да ги налути другите и уште повеќе да ги влоши работите. Крис сфатил дека понекогаш му е тешко да биде понизен и да следи упатства. Тој сакал да се смени, и затоа му се извинил на братот со кој имал проблем. Исто така, Крис многу се трудел да го контролира гневот. Кога братот видел колку Крис се труди да се смени, и самиот направил промени. Сега во мир заедно му служат на Бог.

„Плановите пропаѓаат таму каде што нема доверлив разговор“ (Изр. 15:22, фус.). Џенет решила да го примени овој библиски совет кога нејзината пријателка престанала да ѝ зборува. Затоа отишла да разговара со неа. Џенет ја прашала дали со нешто ја навредила или вознемирила. Во почетокот на разговорот, и на двете им било непријатно. Но, работите се подобриле бидејќи продолжиле да разговараат на смирен начин. Сестрата сфатила дека погрешно разбрала некоја ситуација во која Џенет дури не ни била вклучена. Таа ѝ се извинила на Џенет, и сега повторно му служат на Јехова како пријателки.

„Ако го носиш својот дар на жртвеникот и таму се сетиш дека твојот брат има нешто против тебе, остави го својот дар таму пред жртвеникот, па појди и прво помири се со братот“ (Мат. 5:23, 24). Исус го дал овој совет во својата Проповед на гората. На Мајкл му било многу тешко откако кажал негативни работи за другиот брат. Тој решил да направи сѐ што е потребно за да ја поправи ситуацијата. Затоа, отишол кај братот и му се извинил. Со каков резултат? Мајкл вели: „Братот ми прости од срце“. Повторно биле пријатели.

„Поднесувајте се еден со друг и спремно простувајте си еден на друг, ако некој има жалба против некого“ (Кол. 3:12-14). Што се случило со двете пионерки кои се расправале? Еден старешина на љубезен начин им помогнал да сфатат дека со своето однесување ги вознемируваат другите. Тој ги потсетил дека треба да бидат стрпливи една со друга и да го чуваат мирот во собранието. Сестрите го прифатиле и го примениле неговиот совет. Сега добро се согласуваат и радосно соработуваат во службата.

Советот од Колошаните 3:12-14 може да ти помогне доколку некој те повреди. Многумина увиделе дека понизноста им помага да простат и повеќе да не мислат на  проблемот. А што ако си се обидел да простиш, но тоа не ти успеало? Тогаш може да ти помогне библиското начело кое се наоѓа во Матеј 18:15. Овие зборови на Исус главно се однесуваат на тешки гревови. Но, тоа начело може да го примениш за да решиш каков и да било проблем со некој брат или сестра. Треба едноставно да отидеш кај тоа лице и љубезно и понизно да разговарате за проблемот со цел да најдете решение.

Во Библијата има многу други практични совети. За да можеш да ги примениш тие совети, треба да ги покажуваш „плодовите на духот“. Тоа се особините љубов, радост, мир, долготрпеливост, љубезност, доброта, вера, благост и самосовладување (Гал. 5:22, 23). Размисли за следново: За да може една машина добро да работи, треба да се подмачкува со масло. Слично на тоа, полесно ќе ги надминеме нашите разлики со другите и ќе имаме подобри односи ако ги покажуваме особините што ги има Јехова.

Секој од нас има различен карактер — имаме различни особини, на поинаков начин гледаме на работите и на поинаков начин се изразуваме. Таквите разлики ги збогатуваат пријателствата. Но, различните карактери можат да доведат до недоразбирања и несогласувања. Еден искусен старешина го дал следниов пример: „Некој што е срамежлив можеби се чувствува непријатно во друштво на некој што е поотворен и зборлив. Иако таквите разлики можеби не изгледаат значајни, тие можат да водат до сериозни проблеми“. Што мислиш, дали две лица со многу различни карактери не можат добро да соработуваат? Да го разгледаме примерот на двајца апостоли. Кога ќе се спомне апостол Петар, можеби помислуваме на некој што веднаш кажувал што мисли. А кога ќе се спомне Јован, можеби си замислуваме љубезен брат кој обично добро промислувал пред да каже или направи нешто. Иако Петар  и Јован имале различни карактери, тие добро соработувале во службата за Јехова (Дела 8:14; Гал. 2:9). Истото важи и денес. Дури и христијаните со различни карактери можат добро да соработуваат.

Но, што ако некој брат во собранието кажува или прави нешто со кое ти оди на нерви? Добро е да имаш на ум дека Христос умрел и за него и дека треба да покажуваш љубов (Јован 13:34, 35; Рим. 5:6-8). Не би било исправно да го прекинеш пријателството со него или да го избегнуваш. Наместо тоа, прашај се: „Дали братот прекршува некој од Јеховините закони? Дали намерно ме повредува, или едноставно имаме различни карактери? Дали можеби има убави особини кои јас би сакал да ги имам?“

Последното прашање е многу важно. На пример, ако ти си срамежлив, а братот лесно започнува разговор, зошто не се договориш да одите заедно во служба? Така ќе можеш да научиш нешто од него. А што ако тој е подарежлив од тебе? Дали си забележал каква радост чувствува затоа што им помага на постарите, болните или на сиромашните? Дали би можел да научиш од него како и самиот да бидеш подарежлив? Значи, иако имате различни карактери, можете да се зближите ако се концентрирате на добрите страни на другиот. Можеби нема да станете најдобри пријатели, но сигурно ќе станете поблиски. Тоа ќе ви помогне да градите мир — и меѓу себе и во собранието.

Во првиот век, две сестри по име Еводија и Синтихија можеби имале многу различни карактери. Сепак, апостол Павле ги поттикнал „да бидат сложни во размислувањето, како што и им прилега на слугите на Господарот“ (Фил. 4:2). И ние сакаме да му служиме на Јехова заедно со нашите соверници и да го градиме мирот во собранието.

Зошто треба брзо да се ослободиме од негативните чувства кон другите? Тие чувства може да ги споредиме со грд плевел  што расте во прекрасна цветна градина. Доколку не го откорнеме плевелот, тој ќе се рашири низ целата градина. Слично на тоа, ако нашите негативни чувства кон другите станат многу силни, тоа може лошо да влијае врз целото собрание. Но, ако ги сакаме Јехова и браќата, ќе сториме сѐ што можеме за да го зачуваме мирот во собранието.

Кога се трудиме да бидеме во мир со другите, можеби ќе се изненадиме од добрите резултати. Една сестра која го доживеала ова вели: „Имав чувство дека една сестра се однесува со мене како да сум дете. Тоа толку ме нервираше што, со текот на времето, почнав отсечно и грубо да ѝ возвраќам. Си мислев: ’Штом таа не ме почитува мене, ниту јас нема да ја почитувам неа‘“.

По некое време, оваа сестра почнала да размислува за својот став. „Станав свесна за моите слабости, и многу се разочарав од себеси. Сфатив дека мора да си го сменам ставот. Откако му се молев на Јехова за таа работа, ѝ купив на сестрата мал подарок и ѝ напишав картичка во која ѝ се извинив за моето лошо однесување. Се прегрнавме и се договоривме да го оставиме тоа зад нас. Оттогаш немаме никакви проблеми.“

Секој човек има потреба од мир. Но, чувството на несигурност или гордоста може да ги тера луѓето да постапуваат на начин со кој се нарушува мирот. Ова е вообичаено кај луѓето од светот, но Јехова очекува неговите слуги да бидат поинакви. Меѓу Божјите слуги треба да владеат мир и единство. Јехова го поттикнал Павле да напише: „Сесрдно ве молам да водите живот достоен на позивот со кој сте повикани, со сета понизност и благост, со долготрпеливост, поднесувајќи се еден со друг со љубов, вистински трудејќи се да го одржите единството на духот, во мирот кој ве поврзува“ (Еф. 4:1-3). Мирот кој ги поврзува слугите на Јехова е скапоцен. Затоа, секој од нас нека даде сѐ од себе за да го зајакне тој мир и да ги реши сите проблеми што можеби ги има со браќата и сестрите.