ഫിൻലൻഡി​ലെ ടാം​പെ​റി​ന്റെ പച്ചപ്പു നിറഞ്ഞ ശാന്തസു​ന്ദ​ര​മായ ഒരു പ്രാന്ത​പ്ര​ദേ​ശ​ത്താ​ണു ഞാൻ ജനിച്ചത്‌. വലിയ മതഭക്തി​യൊ​ന്നു​മി​ല്ലാത്ത ഒരു കുടും​ബ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്റേത്‌. എന്നാൽ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നും നല്ല പെരു​മാ​റ്റ​ത്തി​നും അവർ വലിയ മൂല്യം കല്‌പി​ച്ചു. എന്റെ അമ്മ ജർമൻകാ​രി​യാണ്‌. ചെറു​പ്പ​ത്തിൽ ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ പടിഞ്ഞാ​റൻ ജർമനി​യി​ലുള്ള എന്റെ അപ്പൂപ്പ​നോ​ടും അമ്മൂമ്മ​യോ​ടും ഒപ്പം ഞാൻ തങ്ങാറു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

 ചെറു​പ്പം​തൊ​ട്ടേ എനിക്കു സ്‌പോർട്‌സ്‌ ഇഷ്ടമാണ്‌. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ഞാൻ എല്ലാ തരം കളിക​ളും കളിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഏകദേശം 14 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ ടെന്നീ​സിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. 16 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ ദിവസ​ത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവ​ശ്യം ഞാൻ പരിശീ​ലനം നടത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു; രണ്ടെണ്ണം പ്രൊ​ഫ​ഷ​ണ​ലാ​യും പിന്നെ വൈകിട്ട്‌ ഒറ്റയ്‌ക്കും. കളിയു​ടെ വ്യത്യ​സ്‌ത​വ​ശങ്ങൾ എന്നെ ആവേശം​കൊ​ള്ളി​ച്ചു. അത്‌ എന്നെ മാനസി​ക​മാ​യും ശാരീ​രി​ക​മാ​യും ഊർജ​സ്വ​ല​നാ​ക്കി നിറുത്തി. കൂട്ടു​കാ​രോ​ടൊ​പ്പം വല്ലപ്പോ​ഴും ബിയർ കുടി​ക്കു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ മയക്കു​മ​രുന്ന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ക​യോ മദ്യത്തിന്‌ അടിമ​യാ​കു​ക​യോ ചെയ്‌തില്ല. ടെന്നീ​സി​നെ ചുറ്റി​പ്പ​റ്റി​യാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ജീവിതം. അതിലാ​യി​രു​ന്നു എനിക്കു ജ്വരം.

 17 വയസ്സാ​യ​പ്പോൾ ഞാൻ പ്രൊ​ഫ​ഷണൽ ടെന്നീസ്‌ കളിക്കാ​രു​ടെ സംഘത്തി​ന്റെ ടൂർണ​മെ​ന്റു​ക​ളിൽ കളിക്കാൻ തുടങ്ങി. a കുറെ ടൂർണ​മെ​ന്റു​ക​ളിൽ ജയിച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ദേശീ​യ​ത​ല​ത്തിൽ ഞാൻ ശ്രദ്ധ നേടി. 22-ാം വയസ്സിൽ ലോകത്തെ 50 മികച്ച ടെന്നീസ്‌ കളിക്കാ​രിൽ ഒരാളാ​യി മാറി ഞാനും.

 ടെന്നീസ്‌ കളിക്കാൻ ഞാൻ ലോക​ത്തി​ന്റെ പല ഭാഗ​ത്തേ​ക്കും പോയി​ട്ടുണ്ട്‌; വർഷങ്ങ​ളോ​ളം. മനോ​ഹ​ര​മായ പലയി​ട​ങ്ങ​ളും കണ്ടു. എന്നാൽ പരിസ്ഥി​തി​പ്ര​ശ്‌നങ്ങൾ, അക്രമം, മയക്കു​മ​രു​ന്നി​ന്റെ ഉപയോ​ഗം ഇതു​പോ​ലുള്ള അനേകം കുഴപ്പങ്ങൾ ലോകത്ത്‌ എല്ലായി​ട​ത്തു​മു​ണ്ടെന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ പോയ​പ്പോൾ ചില സ്ഥലങ്ങളി​ലേക്കു പോക​രു​തെന്ന നിർദേശം ഞങ്ങൾക്കു കിട്ടി. അവിടത്തെ വലിയ അളവി​ലുള്ള അക്രമ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു കാരണം. ഇതൊക്കെ എന്നെ അസ്വസ്ഥ​നാ​ക്കി. ഞാൻ ചെയ്യു​ന്നത്‌ എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഓരോ ദിവസ​ത്തി​ന്റെ​യും അവസാനം എനി​ക്കൊ​രു സന്തോഷം തോന്നി​യി​രു​ന്നില്ല.

 എന്റെ ഗേൾഫ്രണ്ട്‌ സാന, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇത്‌ എന്നെ അൽപ്പം അമ്പരപ്പി​ച്ചു. എന്നാൽ ഞാൻ പഠനത്തെ എതിർത്തില്ല. 1990-ൽ ഞങ്ങൾ വിവാ​ഹി​ത​രാ​യി. അടുത്ത വർഷം അവൾ ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​യാ​യി സ്‌നാ​ന​മേറ്റു. ഞാൻ വലിയ ഭക്തിയുള്ള കൂട്ടത്തി​ലൊ​ന്നു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഒരു ദൈവ​മു​ണ്ടെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. ജർമനി​യി​ലുള്ള എന്റെ അമ്മൂമ്മ ബൈബിൾ ഒരുപാ​ടു വായി​ക്കു​ന്നതു ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌. എങ്ങനെ പ്രാർഥി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​പോ​ലും എന്നെ പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു.

 ഒരു ദിവസം ഞാനും സാനയും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളായ ഒരു ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ വീട്ടിൽ പോയി. കുടും​ബ​നാ​ഥന്റെ പേര്‌ കെറി. ‘അവസാ​ന​കാ​ല​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള’ ബൈബിൾപ്ര​വ​ച​നങ്ങൾ അദ്ദേഹം എനിക്കു കാണി​ച്ചു​തന്നു. (2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 3:1-5) ഞാൻ അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. കാരണം ലോകത്ത്‌ കാര്യങ്ങൾ ഇത്ര വഷളാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം അതുവരെ എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അന്നു ഞങ്ങൾ മതത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അധിക​മൊ​ന്നും സംസാ​രി​ച്ചില്ല. ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ കെറി​യു​മാ​യി പിന്നീട്‌ നടത്തിയ സംഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ കാര്യങ്ങൾ യുക്തിക്കു നിരക്കു​ന്ന​താ​യി എനിക്കു തോന്നി. അടിക്ക​ടി​യുള്ള യാത്ര​യും തിരക്കിട്ട ജീവി​ത​വും കാരണം കെറിയെ നേരിട്ട്‌ കണ്ട്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കെറി മടുത്തില്ല. പഠനസ​മ​യത്ത്‌ ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കു കത്തിലൂ​ടെ എനിക്കു മറുപടി തന്നു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രു​ന്നു. ജീവി​ത​ത്തി​ലെ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കെ​ല്ലാ​മുള്ള യുക്തി​സ​ഹ​മായ ഉത്തരം ബൈബി​ളി​ലുണ്ട്‌. പയ്യെപ്പയ്യെ ബൈബി​ളി​ന്റെ ആകമാ​ന​വി​ഷയം എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി​ത്തു​ടങ്ങി. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ രാജ്യം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം പൂർത്തീ​ക​രി​ക്കു​മെന്ന കാര്യം. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ യഹോവ എന്നാ​ണെന്നു പഠിച്ച​തും ദൈവം നമുക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​തും എന്നെ ശരിക്കും ചിന്തി​പ്പി​ച്ചു. (സങ്കീർത്തനം 83:18) ദൈവം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ എന്നെ ഏറ്റവും ആകർഷി​ച്ചതു മോച​ന​വി​ല​യാണ്‌. അതു വെറു​മൊ​രു സാങ്കേ​തി​ക​ക്ര​മീ​ക​ര​ണ​മോ നിയമാ​നു​സൃ​ത​മാ​യി ചെയ്യേണ്ട ഒരു കാര്യം മാത്ര​മോ ആയിരു​ന്നില്ല, ദൈവ​സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ തെളി​വാ​യി​രു​ന്നു. (യോഹ​ന്നാൻ 3:16) ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഒരു സുഹൃ​ത്താ​കാ​നും പറുദീ​സാ​ഭൂ​മി​യിൽ സമാധാ​ന​ത്തോ​ടെ എന്നും ജീവി​ക്കാ​നും ഉള്ള അവസരം എനിക്കു​ണ്ടെ​ന്നും ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (യാക്കോബ്‌ 4:8) “ഇതി​നൊ​ക്കെ എനിക്ക്‌ എങ്ങനെ നന്ദി കാണി​ക്കാം” എന്നു ഞാൻ സ്വയം ചോദി​ക്കാൻ തുടങ്ങി.

 ഞാൻ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലേക്ക്‌ ഒന്നു തിരി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. യഥാർഥ​സ​ന്തോ​ഷം, കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ ലഭിക്കു​മെന്നു ഞാൻ ബൈബി​ളിൽനിന്ന്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌ പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു പറയണ​മെന്ന്‌ എനിക്കു തോന്നി. (പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 20:35) പ്രൊ​ഫ​ഷണൽ കളിക്കാ​ര​നാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ ടൂർണ​മെ​ന്റു​ക​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി വർഷത്തിൽ ഏകദേശം 200 ദിവസം വീട്ടിൽനിന്ന്‌ മാറി​നിൽക്കേ​ണ്ടി​വ​രും. എന്റെ പരിശീ​ലനം, ദിനചര്യ, കരിയർ ഇതി​നെ​യൊ​ക്കെ ചുറ്റി​പ്പ​റ്റി​യാ​ണു കുടും​ബ​ത്തി​ലെ എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും നടന്നി​രു​ന്നത്‌. ഞാൻ മാറ്റം വരുത്ത​ണ​മെന്ന്‌ എനിക്കു മനസ്സി​ലാ​യി.

 മതപര​മാ​യ കാരണം​കൊണ്ട്‌ സ്‌പോർട്‌സ്‌ ഉപേക്ഷി​ക്കു​ന്നതു മറ്റുള്ള​വർക്കു ‘ദഹിക്കി​ല്ലെന്ന്‌’ എനിക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ യഹോ​വയെ മെച്ചമാ​യി അറിയാ​നും നിത്യ​ജീ​വൻ നേടാ​നും ഉള്ള അവസര​ത്തെ​ക്കാൾ മൂല്യ​മു​ള്ളതല്ല ടെന്നീസ്‌ കളിച്ചാൽ എനിക്കു കിട്ടുന്ന ഏതൊരു സമ്മാന​വും. അതു​കൊണ്ട്‌ തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. മറ്റുള്ളവർ എന്തു പറഞ്ഞാ​ലും അതു കാര്യ​മാ​ക്കി​ല്ലെന്നു ഞാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അതായി​രു​ന്നു ഞാൻ എടുക്കേണ്ട തീരു​മാ​നം. ഇത്തരത്തി​ലുള്ള സമ്മർദം ചെറു​ക്കാൻ എന്നെ സഹായിച്ച ഒരു ബൈബിൾവാ​ക്യ​മാ​യി​രു​ന്നു സങ്കീർത്തനം 118:6: “യഹോവ എന്റെ പക്ഷത്തുണ്ട്‌; ഞാൻ പേടി​ക്കില്ല. മനുഷ്യന്‌ എന്നോട്‌ എന്തു ചെയ്യാ​നാ​കും?”

 ഈ സമയത്താണ്‌ ഒരു വമ്പൻ ഓഫറു​മാ​യി ചില സ്‌പോൺസർമാർ എന്റെ അടുത്ത്‌ വരുന്നത്‌. കുറെ വർഷ​ത്തേക്ക്‌ യാതൊ​രു പേടി​യും കൂടാതെ പ്രൊ​ഫ​ഷണൽ ടെന്നീ​സിൽ തുടരാൻ കഴിയുന്ന ഒരു മികച്ച ഓഫർ. എന്നാൽ ഞാൻ മനസ്സു​കൊണ്ട്‌ ഒരുങ്ങി​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ആ വാഗ്‌ദാ​നം നിരസി​ച്ചു. പതിയെ പ്രൊ​ഫ​ഷണൽ ടെന്നീസ്‌ കളി നിറുത്തി. ബൈബിൾപ​ഠനം തുടർന്നു. 1994 ജൂലൈ 2-നു ഞാൻ സ്‌നാ​ന​മേറ്റു.

 എന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ, ദൈവ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കാൻ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരു ദുരന്തം വരേണ്ടി​വ​ന്നില്ല. സത്യം അന്വേ​ഷിച്ച്‌ നടന്ന ആളുമാ​യി​രു​ന്നില്ല ഞാൻ. ജീവിതം വളരെ നന്നായി പോകു​ന്നു എന്ന്‌ തോന്നി​യ​തു​കൊണ്ട്‌ കൂടു​ത​ലൊ​ന്നും ഞാൻ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചില്ല. എന്നാൽ ഞാൻ ബൈബിൾസ​ത്യം കണ്ടെത്താ​നാ​യി അത്‌ എനിക്കു​വേണ്ടി കാത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. തികച്ചും അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഞാൻ ഇതൊക്കെ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ജീവി​ത​ത്തിന്‌ വലിയ അർഥമു​ണ്ടെന്നു ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ഞാൻ വിചാ​രി​ച്ച​തി​നെ​ക്കാ​ളൊ​ക്കെ മെച്ചമാ​യി എന്റെ ജീവിതം. ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബം ഇന്ന്‌ മുമ്പെ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാ​ളും കരുത്തും ഐക്യ​വും ഉള്ളതാണ്‌. എന്റെ മൂന്നു മക്കളും എന്റെ കാൽച്ചു​വടു പിന്തു​ടർന്നു; ടെന്നീസ്‌ കളിക്കാ​രാ​യി​ട്ടല്ല ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ക​ളാ​യിട്ട്‌. അതിൽ എനിക്കു വളരെ സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌.

 ടെന്നീസ്‌ കളി ഇപ്പോ​ഴും എനിക്ക്‌ ഇഷ്ടമാണ്‌. ടെന്നീസ്‌ കോച്ചാ​യും ടെന്നീസ്‌ സെന്ററി​ന്റെ മാനേ​ജ​രാ​യും ഞാൻ ജോലി ചെയ്യുന്നു. ഇപ്പോൾ എന്റെ ജീവിതം സ്‌പോർട്‌സി​നെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചല്ല. മുമ്പ്‌ മികച്ച ടെന്നീസ്‌ കളിക്കാ​രൻ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ചാമ്പ്യൻ ആകുന്ന​തി​നു​വേണ്ടി എല്ലാ ആഴ്‌ച​യും ധാരാളം മണിക്കൂർ ഞാൻ പരിശീ​ലനം നടത്തി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ മുഴു​സമയ സുവി​ശേ​ഷ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌, എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​നു മാറ്റം വരുത്താൻ സഹായിച്ച ബൈബിൾത​ത്ത്വ​ങ്ങൾ ഞാൻ മറ്റുള്ള​വ​രെ​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള എന്റെ ബന്ധത്തിനു മുൻതൂ​ക്കം കൊടു​ക്കു​ന്നു. ഒരു നല്ല ഭാവി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള എന്റെ പ്രത്യാശ ഞാൻ മറ്റുള്ള​വരെ അറിയി​ക്കു​ന്നു. ഇതൊക്കെ എനിക്കു വലിയ സന്തോഷം തരുന്നു.—1 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 6:19.