“യഹോ​വയെ സേവി​ക്കുന്ന ഒരു കുടും​ബ​ത്തി​ലാ​ണു ഞാൻ വളർന്നു​വ​ന്നത്‌” എന്ന്‌ ഇപ്പോൾ ഡൊമി​നി​ക്കൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കിൽ താമസി​ക്കുന്ന റെയ്‌ച്ചൽ പറയുന്നു. “പക്ഷേ, എനിക്ക്‌ ഏഴ്‌ വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ പപ്പ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊത്ത്‌ സഹവസി​ക്കു​ന്നതു നിറുത്തി, സത്യത്തെ ശക്തമായി എതിർക്കാ​നും തുടങ്ങി. അത്‌ എന്നെ വല്ലാതെ വിഷമി​പ്പി​ച്ചു. ഞാൻ യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കു​ന്നതു തടയാൻ പപ്പ പരമാ​വധി ശ്രമിച്ചു. അതിനു​വേണ്ടി പല മോഹ​ന​വാ​ഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളും നൽകി. ഒരു മൊ​ബൈൽ വാങ്ങി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നും ഡിസ്‌നി​ലാ​ന്റി​ലേക്കു ട്രിപ്പ്‌ പോകാ​മെ​ന്നും ക്രെഡിറ്റ്‌ കാർഡ്‌ തരാ​മെ​ന്നും എല്ലാം പറഞ്ഞു. ചില സമയത്ത്‌ എന്നെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. നിനക്കു നടക്കാ​നോ സംസാ​രി​ക്കാ​നോ കഴിയി​ല്ലെ​ങ്കിൽ പിന്നെ എങ്ങനെ മീറ്റി​ങ്ങി​നു പോകും എന്നു പപ്പ എന്നോടു പറയു​മാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, അതൊ​ന്നും ഫലിച്ചില്ല. മീറ്റി​ങ്ങി​നു പോകാൻത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ തീരു​മാ​നം.

 “അമ്മ ഇല്ലാത്ത​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു പപ്പ എന്നെ ഇടിച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഇതെങ്ങാ​നും പോയി അമ്മയോ​ടു പറഞ്ഞാൽ അമ്മയെ​യും ഞാൻ ഇടിക്കും എന്നു പപ്പ എന്നോടു പറഞ്ഞു. എന്റെ ദേഹത്തു​വന്ന മുറി​വു​ക​ളൊ​ക്കെ പപ്പ എന്നെ നിർബ​ന്ധിച്ച്‌ പരിശീ​ലി​പ്പിച്ച ആയോ​ധ​ന​ക​ല​യു​ടെ ഭാഗമാ​ണെന്നു വരുത്തി​ത്തീർക്കാൻ അദ്ദേഹം ശ്രമി​ക്കും.

 “അന്നു ഞാൻ തീരെ ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. പപ്പയെ ഭയങ്കര പേടി​യാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അമ്മയോട്‌ ഇതെക്കു​റി​ച്ചൊ​ക്കെ പറയാൻ എനിക്കു ധൈര്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞാൻ എല്ലാം യഹോ​വ​യോ​ടു പറഞ്ഞു. യു.എസ്‌.എ-യിലെ മേരി​ലാൻഡിൽ എന്റെ വീടിനു പുറകി​ലുള്ള ഒരു കാട്ടി​ലൂ​ടെ ഞാൻ നടക്കും. അവിടെ ഞാൻ സാധാരണ കയറി ഇരിക്കുന്ന ഒരു ഓക്ക്‌ മരമുണ്ട്‌. അതിന്റെ നല്ലൊരു ശിഖി​ര​ത്തിൽ ഇരുന്ന്‌ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കും. എന്റെ മനസ്സിലെ വിഷമ​ങ്ങ​ളും വലുതാ​കു​മ്പോൾ ഞാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി എന്തൊക്കെ ചെയ്യു​മെ​ന്നും എല്ലാം ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പറഞ്ഞു. പക്ഷേ, അതുവരെ യഹോവ എന്റെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചാ​ലെ അതു നടക്കൂ. വരാനി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ ലോകത്ത്‌ ഞാൻ എന്തൊക്കെ ചെയ്യു​മെ​ന്നും, അപ്പോൾ എനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുന്ന കുടും​ബ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും, വേദന​യോ പേടി​യോ ഒന്നും ഇല്ലാതെ സമാധാ​ന​ത്തോ​ടെ​യും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​യും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും എല്ലാം ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു.

 “വാഗ്‌ദാ​നങ്ങൾ നൽകി​യും അടിച്ചും ഒക്കെ പപ്പ എന്നെ ദൈവ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അകറ്റാൻ ശ്രമി​ക്കു​മ്പോൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ കൈ എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു, എന്നെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി. വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ​യും ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ​യും നിൽക്കാൻ ദൈവം എന്നെ സഹായി​ച്ചു.

 “പത്താമത്തെ വയസ്സിൽ ഞാൻ സ്‌നാ​ന​മേറ്റു. രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ മുൻനി​ര​സേ​വനം ആരംഭി​ച്ചു. ആദ്യ​മൊ​ന്നും ഇതെക്കു​റിച്ച്‌ പപ്പയ്‌ക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌, അത്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ പപ്പ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി എന്റെ താടി​ക്കിട്ട്‌ ഇടിച്ചു. എന്റെ താടി​യെ​ല്ലി​ന്റെ സ്ഥാനം തെറ്റി.

 “ഞാൻ തീരെ ചെറു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നെ പലരും നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഈ സേവന​ത്തി​ന്റെ ഗൗരവം എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലെ​ന്നാണ്‌ അവർ വിചാ​രി​ച്ചത്‌. കാലം കടന്നു​പോ​യ​പ്പോൾ ഞാൻ താമസി​ക്കുന്ന സ്ഥലത്തുള്ള ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രായ അനേകം സാക്ഷികൾ യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​പോ​കു​ന്ന​താ​യി ഞാൻ കണ്ടു. കളിയും ചിരി​യും പാർട്ടി​യും ഒക്കെയാ​യി​രു​ന്നു അവർക്ക്‌ ഏറ്റവും പ്രധാനം. അതൊക്കെ കണ്ടപ്പോൾ നല്ല രസമാ​യി​രി​ക്കു​മ​ല്ലോ എന്ന്‌ ഇടയ്‌ക്ക്‌ എനിക്കും തോന്നി. ഞാൻ ചിന്തിച്ചു, ‘ഈ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​മൊ​ക്കെ നിറുത്തി എന്തു​കൊണ്ട്‌ എനിക്ക്‌, എന്റെ പ്രായ​ത്തി​ലു​ള്ള​വ​രെ​പ്പോ​ലെ ആയിക്കൂ​ടാ.’ പക്ഷേ, അങ്ങനെ തോന്നി​യ​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അതെക്കു​റിച്ച്‌ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു.

 “എനിക്ക്‌ ഏകദേശം 15 വയസ്സു​ള്ള​പ്പോൾ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ഒരു മോഡ​ലിങ്‌ കമ്പനി​യിൽനിന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഒരു ക്ഷണം കിട്ടി. ഇറ്റലി​യി​ലെ മിലാ​നി​ലുള്ള അവരുടെ കമ്പനി​ക്കു​വേണ്ടി ജോലി ചെയ്‌താൽ നല്ല പ്രതി​ഫലം നൽകാ​മെന്ന്‌ അവർ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തു. എനിക്കു നല്ലൊരു മോഡ​ലാ​കാം, മാസി​ക​ക​ളി​ലൊ​ക്കെ എന്റെ ഫോ​ട്ടോ​കൾ വരും, വിലകൂ​ടിയ വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ഇട്ട്‌ ഫാഷൻഷോ​ക​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാം. അതൊക്കെ ഓർത്ത​പ്പോൾ കൊള്ളാ​മെന്ന്‌ എനിക്കും തോന്നി. ഞാൻ അപ്പോൾ ഏകദേശം മൂന്നു വർഷമാ​യിട്ട്‌ മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ ഓർത്തു, ‘ഈ ജോലി കിട്ടി​യാൽ എനിക്കു നല്ലൊരു വരുമാ​ന​മാർഗ​മാ​കു​മ​ല്ലോ. അപ്പോൾ കുറെ നാളു​കൂ​ടി എനിക്കു മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്യാം.’ അതു​പോ​ലെ പപ്പ ഞങ്ങളെ വിട്ടു​പോ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഈ തുക കിട്ടു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ അമ്മയ്‌ക്കു ചെലവു​കൾ നടത്താൻ ഒരു സഹായ​മാ​കു​മ​ല്ലോ എന്നും ഞാൻ ചിന്തിച്ചു.

 “ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു. വർഷങ്ങ​ളാ​യി മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്യുന്ന എന്റെ അമ്മയോ​ടും സ്‌നേ​ഹ​മുള്ള, നല്ല പക്വത​യുള്ള ഒരു മൂപ്പ​നോ​ടും ഇതെക്കു​റിച്ച്‌ പറഞ്ഞു. എന്നത്തേ​യും​പോ​ലെ​തന്നെ ഞാൻ ഓക്ക്‌ മരത്തിൽ പോയി ഇരുന്ന്‌ കുറെ നേരം പ്രാർഥി​ച്ചു. ആ മൂപ്പൻ കാണിച്ച വാക്യ​ത്തി​ലൂ​ടെ യഹോ​വ​യിൽനി​ന്നുള്ള ഉത്തരം എനിക്കു കിട്ടി. അത്‌ സഭാ​പ്ര​സം​ഗകൻ 5:4 ആണ്‌. അവിടെ പറയു​ന്നത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: ‘ദൈവ​ത്തി​നു നേർച്ച നേർന്നാൽ അതു നിറ​വേ​റ്റാൻ വൈക​രുത്‌. . . . നീ നേരു​ന്നതു നിറ​വേ​റ്റുക.’ ഞാൻ യഹോ​വയെ മുഴു​സ​മയം സേവി​ച്ചു​കൊ​ള്ളാ​മെന്നു നേർച്ച നേർന്ന​താണ്‌. ഈ ജോലി ഏറ്റെടു​ത്താൽ യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള ബന്ധത്തിന്‌ ഒരു തടസ്സമാ​കു​മോ എന്ന്‌ എനിക്കു പേടി​തോ​ന്നി. അതു​കൊണ്ട്‌ ആ ജോലി വേണ്ടെ​ന്നു​വെ​ക്കാൻ ഞാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു.

 “അങ്ങനെ ചെറു​പ്പ​ത്തി​ലെ ദുരി​ത​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ഞാൻ അതിജീ​വി​ച്ചു. ഇപ്പോൾ ഭർത്താവ്‌ ഹാസീ​റി​നോ​ടും ഒൻപതു വയസ്സുള്ള മകൻ ക്യാന​റി​നോ​ടും ഒപ്പം സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ജീവി​ക്കു​ന്നു. ഹാസീർ ഒരു മൂപ്പനാണ്‌. ക്യാനർ സ്‌നാ​ന​പ്പെ​ടാത്ത ഒരു പ്രചാ​ര​ക​നും. ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഏകദേശം 27 വർഷമാ​യിട്ട്‌ മുഴു​സ​മ​യ​സേ​വ​ന​ത്തി​ലാണ്‌.

 ഓക്ക്‌ മരത്തിൽ ഇരുന്ന്‌ കുറെ നേരം യഹോ​വ​യോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചി​രുന്ന ആ കാലം ഞാൻ ഇടയ്‌ക്കി​ട​യ്‌ക്ക്‌ ഓർക്കും. അന്നൊക്കെ എന്നെ സഹായി​ക്കേ​ണമേ എന്ന്‌ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു യാചി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. യഹോവ അതിശ​യി​പ്പി​ക്കുന്ന രീതി​യിൽ എനിക്കു​വേണ്ടി അതു ചെയ്‌തു. യഹോവ എന്നെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി, എന്നെ ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു, എന്നെ വഴിന​ടത്തി. ജീവി​ത​ത്തി​ലു​ട​നീ​ളം താൻ എത്ര നല്ല പിതാ​വാ​ണെന്ന്‌ യഹോവ എന്നെ വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും കാണിച്ചു. മുഴു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ച​തിൽ എനിക്ക്‌ ഇപ്പോൾ സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌. ഞാൻ ജീവി​ത​ത്തിൽ എടുത്ത ഏറ്റവും നല്ല തീരു​മാ​ന​വും അതുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു.”