പ്രസംഗവേലയ്ക്ക് കടൽത്തട്ടിലൂടെ നടന്ന്...
വടക്കൻ കടലിൽ, ജർമൻ പ്രദേശമായ സ്ലെയ്സ് വിക്-ഹോൾഷ്ടിന്റെ പടിഞ്ഞാറെ തീരം ചേർന്ന് ഹോളിഗെൻ എന്ന ചിതറിക്കിടക്കുന്ന തുരുത്തുകളിൽ ഏകദേശം 300-ഓളം പേർ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. യഹോവയുടെ സാക്ഷികൾക്ക് അവരോട് ബൈബിളിന്റെ സന്ദേശം പ്രസംഗിക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയും?—മത്തായി 24:14.
സാക്ഷികൾ ചില തുരുത്തുകളിൽ എത്തിച്ചേരാനായി കടത്തുബോട്ടുകളെ ആശ്രയിക്കുന്നു. മറ്റു തുരുത്തുകളിലെ ആളുകളുടെ അടുത്ത് എത്തിച്ചേരാൻ ഒരു ചെറിയ കൂട്ടം സാക്ഷികൾ വളരെ വ്യത്യസ്തമായ രീതിയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കടൽത്തട്ടിനു കുറുകെ ഏകദേശം 5 കിലോമീറ്റർ നടക്കുക. ഇത് എങ്ങനെ സാധിക്കും?
വേലിയേറ്റ—വേലിയിറക്കങ്ങൾ പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നു
വേലിയേറ്റ—വേലിയിറക്കങ്ങളിലാണ് ഇതിന്റെ രഹസ്യം ഇരിക്കുന്നത്. ആറു മണിക്കൂർ ഇടവിട്ട് ഹോളിഗെൻ പ്രദേശത്ത് വടക്കൻ കടലിന്റെ ജലനിരപ്പ് ഏകദേശം മൂന്നു മീറ്റർ (10 അടി) ഉയരുകയോ താഴുകയോ ചെയ്യും. വേലിയിറക്ക സമയങ്ങളിൽ ഒരു വലിയ ഭൂഭാഗം മുഴുവൻ കടലിന്റെ അടിത്തട്ട് തെളിഞ്ഞുവരും. അപ്പോൾ സാക്ഷികൾക്ക് മൂന്നു തുരുത്തുകളിലേക്ക് കാൽനടയായി പോകാനാകും.
ഈ യാത്ര നടത്തുന്നത് എങ്ങനെയാണ്? കൂട്ടത്തിന്റെ ഗൈഡായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന പരിചയസമ്പന്നനായ ഉൾറിക്ക് പറയുന്നു: “തുരുത്തുകളിൽ ഒരെണ്ണത്തിൽ എത്തിച്ചേരാൻ ഏകദേശം രണ്ടു മണിക്കൂർ വേണം. മിക്കപ്പോഴും ചെരിപ്പിടാതെയാണ് നടക്കാറുള്ളത്. കടലിന്റെ അടിത്തട്ട് കടക്കാനുള്ള ഏറ്റവും നല്ലതും സുഖകരവും ആയ രീതി ഇതുതന്നെയാണ്. തണുപ്പ് കാലാവസ്ഥയാണെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ ബൂട്ട്സ് ധരിക്കും.”
ഒരു സ്വപ്നലോകത്താണെന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചകൾ! ഉൾറിക്ക് ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മറ്റൊരു ഗ്രഹത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുകയാണെന്ന് നിങ്ങൾക്കു തോന്നിപ്പോകും. കടൽത്തട്ടിൽ ചില സ്ഥലത്ത് ചെളി, മറ്റു ചിലയിടങ്ങളിൽ പാറക്കെട്ടുകൾ, ഇനിയും കടൽപ്പുല്ല് മൂടിയ സ്ഥലങ്ങളും ഉണ്ട്. പറ്റങ്ങളായി പറക്കുന്ന കടൽപ്പക്ഷികൾ, ഞണ്ടുകൾ, മറ്റു ജീവികൾ എന്നിവയൊക്കെ നിങ്ങൾക്കു കാണാം.” ചിലപ്പോൾ സാക്ഷികൾക്ക് ചെളി അടിഞ്ഞുണ്ടായ ചെറിയ വെള്ളക്കെട്ടുകൾ കടക്കേണ്ടിവരും. ഇതിനെ ജർമൻ ഭാഷയിൽ പ്രീലെ എന്നു വിളിക്കുന്നു.
ഈ നീണ്ട യാത്രയ്ക്കിടയിൽ നിരവധി വെല്ലുവിളികൾ നേരിടേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ഉൾറിക്ക് ഇങ്ങനെ മുന്നറിയിപ്പു നൽകുന്നു: “കടലിലെ മൂടൽമഞ്ഞിൽ എളുപ്പം കൂട്ടംതെറ്റിപ്പോയേക്കാം. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കൈയിൽ എപ്പോഴും ഒരു വടക്കുനോക്കിയന്ത്രവും ജിപിഎസ് ഉപകരണവും ഉണ്ടായിരിക്കും. കർശനമായ സമയപ്പട്ടിക പാലിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അടുത്ത വേലിയേറ്റത്തിനു മുമ്പായി ഞങ്ങൾക്കു കരപറ്റാൻ സാധിക്കുന്നു.”
ഇത്രയും കഷ്ടപ്പെട്ട് ചെല്ലുന്നതുകൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനമുണ്ടോ? വീക്ഷാഗോപുരവും ഉണരുക!യും പതിവായി വായിക്കുന്ന 90 വയസ്സുകഴിഞ്ഞ ഒരാളുടെ കഥ ഉൾറിക്ക് പറയുന്നു: “ഒരു ദിവസം സമയക്കുറവുമൂലം ഞങ്ങൾക്ക് അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നിരുന്നാലും, ഞങ്ങൾ പോരുന്നതിനു മുമ്പ് ആ മനുഷ്യൻ ഒരു സൈക്കിളിൽ പാഞ്ഞെത്തി ഞങ്ങളോടു ചോദിച്ചു: ‘എനിക്കുള്ള വീക്ഷാഗോപുരം തരാതെ പോകുകയാണോ നിങ്ങൾ?’ അദ്ദേഹത്തിന് അത് കൊടുക്കാൻ ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷമേയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.”