എന്റെ ഭാര്യ​യു​ടെ പേര്‌ കെയ്‌. ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആദ്യത്തെ മകൾ ലോറെൻ ഉണ്ടായ​പ്പോൾ ഒരു നല്ല ഡാഡി ആയിരി​ക്കാൻ എങ്ങനെ കഴിയു​മെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നെ ഞങ്ങൾക്ക്‌ രണ്ടാമത്‌ മൈക്കിൾ ഉണ്ടായി. അപ്പോ​ഴും ഞാൻ അങ്ങനെ​തന്നെ. നല്ലൊരു പിതാ​വാ​യി​രി​ക്കാൻ എനിക്ക്‌ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അതിനു​വേണ്ടി എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ എപ്പോ​ഴും തല്ലുകൂ​ടു​ന്നതേ ഞാൻ കണ്ടിട്ടു​ള്ളൂ. അവസാനം അവർ വേർപി​രി​ഞ്ഞു.

 ഇനി അതു മാത്രമല്ല, എന്റെ കൗമാ​ര​നാ​ളു​കൾ തൊട്ടേ ഞാൻ മദ്യത്തി​നും മയക്കു​മ​രു​ന്നി​നും ഒക്കെ അടിമ​യാ​യി​രു​ന്നു, അതി​നൊ​പ്പം ചൂതാ​ട്ട​വും! അങ്ങനെ ഞാൻ തെറ്റായ ഒരുപാട്‌ തീരു​മാ​നങ്ങൾ എടുത്തു. കൈവി​ട്ടു​പോയ ഒരു പട്ടം പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ജീവിതം, ഒരു നിയ​ന്ത്ര​ണ​വു​മില്ല! അവസാനം മടുത്തിട്ട്‌ ഭാര്യ എന്നെ ഉപേക്ഷി​ച്ചു​പോ​യി. എന്റെ രണ്ടു മക്കളെ​യും അവൾ കൂടെ കൊണ്ടു​പോ​യി. അത്‌ എനിക്കു സഹിക്കാൻ പറ്റിയില്ല.

 നീ തിരി​ച്ചു​വ​രാൻ ഞാൻ എന്താണു ചെയ്യേ​ണ്ട​തെന്നു കെയോട്‌ ചോദി​ച്ചു. ഒരു കാര്യമേ അവൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടു​ള്ളൂ, ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ. ഗ്ലോറിയ എന്നു പറയുന്ന ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി അവളെ അപ്പോൾത്തന്നെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എനിക്കു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ വലിയ താത്‌പ​ര്യ​മൊ​ന്നും ഉണ്ടായി​ട്ടല്ല, പക്ഷേ അവൾ തിരി​ച്ചു​വ​ര​ണ​മെന്ന്‌ ആഗ്രഹ​മു​ള്ള​തു​കൊണ്ട്‌ മാത്രം ഗ്ലോറി​യ​യെ​യും ഭർത്താ​വായ ബില്ലി​നെ​യും കാണാ​മെന്ന്‌ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു.

 ബില്ലും ഗ്ലോറി​യ​യും വീട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ അവർ തമ്മിലുള്ള സ്‌നേ​ഹ​വും അടുപ്പ​വും ഞാൻ പ്രത്യേ​കം ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇനി, എന്റെ പ്രായ​ത്തി​ലുള്ള അവരുടെ മക്കൾ ജീവിതം നന്നായാണ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ ഞാൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ബൈബിൾ ആയിരി​ക്കണം സന്തോ​ഷ​ത്തി​നുള്ള വഴി എന്ന്‌ അങ്ങനെ ഞാൻ ആദ്യമാ​യി ചിന്തിച്ചു.

 അന്ന്‌ അവർ എന്നെ കാണാൻ വന്നപ്പോൾ എന്റെ പ്രശ്‌നം എന്താ​ണെ​ന്നും പറഞ്ഞു​തന്നു. ഗലാത്യർ 6:7 ആണ്‌ അവർ എന്നെ കാണി​ച്ചത്‌: “ഒരാൾ വിതയ്‌ക്കു​ന്ന​തു​തന്നെ കൊയ്യും.” അത്‌ എത്ര സത്യമാ​ണെന്ന്‌ ഞാൻ ഓർത്തു: ‘ഇക്കാര്യം ഞാൻ മുമ്പേ ചിന്തി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഒരുപാട്‌ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഒഴിവാ​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു!’

 ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌ അനുസ​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​തോ​ടെ എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായി. ഞാനും കെയും പുകവലി നിറുത്തി. മറ്റു ദുശ്ശീ​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും എനിക്കു പുറത്തു​ക​ട​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. 1985-ൽ ഞങ്ങൾക്ക്‌ മൂന്നാ​മ​തൊ​രു മകനു​ണ്ടാ​യി, ഡേവിഡ്‌. വീട്ടിൽ ഞങ്ങൾ സ്‌നേ​ഹ​ത്തോ​ടെ ഡേവി എന്നു വിളി​ക്കും. അവൻ ഉണ്ടായ സമയമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും നല്ലൊരു അപ്പനാ​കാൻ ഞാൻ പഠിച്ചി​രു​ന്നു.

 കെയും ഞാനും യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാൻ മക്കളെ പഠിപ്പി​ച്ച​പ്പോൾ ഞങ്ങൾക്കു​തന്നെ യഹോ​വ​യോ​ടു കൂടുതൽ അടുക്കാൻ പറ്റി. മഹദ്‌ഗു​രു​വി​നെ ശ്രദ്ധിക്കൽ എന്നതു​പോ​ലുള്ള പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ഞങ്ങൾ ഒരുപാട്‌ കാര്യങ്ങൾ പഠിച്ചു. അതു​പോ​ലെ, സഭയിലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്കും കുട്ടി​കൾക്കും നല്ല മാതൃ​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

 മക്കൾ എല്ലാവ​രും പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ മുൻനി​ര​സേ​വ​ന​ത്തി​ലേക്കു വന്നു. 2004-ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ, ലോറെൻ ഒരു സ്‌പാ​നിഷ്‌ സഭയിൽ സേവി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. മൈക്കിൾ ബഥേലിൽ ആയിരു​ന്നു. ഡയാനയെ വിവാഹം കഴിച്ച​പ്പോൾ ബഥേലിൽനിന്ന്‌ പോന്നു. ഗ്വാമിൽ സേവി​ക്കാൻവേണ്ടി മൈക്കി​ളും ഭാര്യ​യും ആ സമയത്ത്‌ പോകാൻതു​ട​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇനി 19 വയസ്സുള്ള ഡേവി​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഡൊമി​നി​ക്കൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കിൽ സേവി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി.

 മക്കൾ എടുത്ത തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഞങ്ങൾക്കു വളരെ​യ​ധി​കം അഭിമാ​നം തോന്നി. 3 യോഹ​ന്നാൻ 4-ലെ വാക്കു​ക​ളാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ മനസ്സി​ലേക്കു വന്നത്‌: “എന്റെ മക്കൾ സത്യത്തിൽ നടക്കുന്നു എന്നു കേൾക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ വലിയ സന്തോഷം എനിക്കില്ല.” പക്ഷേ ഒരൊറ്റ ഫോൺകോൾ, ഞങ്ങളുടെ ജീവിതം കീഴ്‌മേൽ മറിച്ചു.

 2004 ഏപ്രിൽ 24-ന്‌, ഞാനും കെയും വേറെ രണ്ടു ദമ്പതി​ക​ളും കൂടി വൈകിട്ട്‌ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻവേണ്ടി പുറത്തു​പോ​യി. ഞങ്ങൾ പോയ ഹോട്ട​ലി​ലേക്ക്‌ 100 കിലോ​മീ​റ്റ​റി​ല​ധി​കം ദൂരമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾ ആറു പേരും​കൂ​ടെ എന്റെ കാറി​നാണ്‌ പോയത്‌. ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണ​മൊ​ക്കെ കഴിച്ചു​ക​ഴിഞ്ഞ്‌ മധുരം കഴിക്കാൻവേണ്ടി വേറൊ​രു സ്ഥലത്ത്‌ കയറി. അവരെ​യെ​ല്ലാം അവിടെ ഇറക്കി​യിട്ട്‌ ഞാൻ കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്യാൻ പോയ സമയത്ത്‌ എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടി​ച്ചു. അത്‌ എന്റെ ഒരു കൂട്ടു​കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. അവൻ ആകെ ടെൻഷ​ന​ടി​ച്ചാണ്‌ സംസാ​രി​ച്ചത്‌.

 “അത്‌ . . . എനിക്ക്‌ ഒരു കാര്യം പറയാ​നുണ്ട്‌. ഡേവിക്ക്‌ ഒരു അപകടം ഉണ്ടായി.”

 അപ്പോൾ ഞാൻ ചോദി​ച്ചു, “ഡേവിക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും പറ്റിയോ?”

 ആദ്യം അവൻ പറയാൻ മടിക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എനിക്കു തോന്നി. പിന്നെ അവൻ പറഞ്ഞു, “ഡേവി മരിച്ചു​പോ​യി!”

 ഫോൺ വെച്ചു​ക​ഴിഞ്ഞ്‌ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു. എന്നിട്ട്‌ കാറിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി അവരുടെ അടു​ത്തേക്കു ചെന്നു. ‘എനിക്കു തീരെ സുഖമില്ല, തിരി​ച്ചു​പോ​കാം’ എന്ന്‌ ഞാൻ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ഡേവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഞാൻ കെയോട്‌ ഒന്നും മിണ്ടി​യില്ല. ഞങ്ങൾ തനിച്ചാ​കു​മ്പോൾ പറയാ​മെന്നു വിചാ​രി​ച്ചു.

 തിരിച്ച്‌ വീട്ടി​ലെ​ത്താൻ ഒന്നര മണിക്കൂ​റെ​ടു​ത്തു. ആ ഓരോ സെക്കന്റും എന്റെ ഉള്ള്‌ നീറു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇതൊ​ന്നും അറിയാ​തെ കെയ്‌ അവരോ​ടു വാതോ​രാ​തെ സംസാ​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌; ഡേവി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവൻ അടുത്തു​തന്നെ വരുന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഒക്കെ. പക്ഷേ ഡേവി മരിച്ചത്‌ അറിഞ്ഞ്‌ ഒരുപാ​ടു പേർ അപ്പോൾത്തന്നെ എന്റെ ഫോണി​ലേക്ക്‌ മെസേ​ജു​കൾ അയയ്‌ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

 കൂടെ​യു​ള്ള​വ​രെ​യൊ​ക്കെ കൊണ്ടു​വി​ട്ടിട്ട്‌ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ തിരി​ച്ചെത്തി. എന്റെ മുഖത്തു​നിന്ന്‌ അവൾക്കു മനസ്സി​ലാ​യി, എന്തോ പ്രശ്‌ന​മു​ണ്ടെന്ന്‌. അവൾ ചോദി​ച്ചു, “എന്താ പറ്റിയേ?” എനിക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു, ഞാൻ ഇനി പറയുന്ന വാക്കുകൾ അവളെ ആകെ തകർത്തു​ക​ള​യു​മെന്ന്‌. കാരണം രണ്ടു മണിക്കൂർ മുമ്പ്‌ ആ വാർത്ത എന്നെയും തകർത്തു​ക​ള​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

 യഹോവ തന്റെ ആരാധ​കരെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം മുമ്പ്‌ പല പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടായ​പ്പോ​ഴും യഹോവ ഞങ്ങളെ സഹായി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (യശയ്യ 41:10, 13) പക്ഷേ ഡേവി​യു​ടെ മരണം താങ്ങാൻ പറ്റിയില്ല. ഞാൻ ഇങ്ങനെ ചിന്തി​ച്ചു​പോ​യി: ‘യഹോ​വ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി ഇത്രയും ചെയ്‌ത ഡേവിക്ക്‌ ഇങ്ങനെ സംഭവി​ച്ചത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ? യഹോവ എന്താ അവനെ സംരക്ഷി​ക്കാ​തി​രു​ന്നത്‌?’

 ഏതാണ്ട്‌ ഇതുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ മക്കളുടെ അവസ്ഥയും. ലോറെൻ, ഡേവിക്ക്‌ അമ്മയെ​പ്പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അവന്റെ മരണം അവൾക്ക്‌ ഉൾക്കൊ​ള്ളാ​നാ​യില്ല. മൈക്കിൾ ആണെങ്കിൽ നാലഞ്ച്‌ വർഷമാ​യിട്ട്‌ ദൂരെ​യാ​യി​രു​ന്നു. വർഷങ്ങൾ കടന്നു​പോ​യ​പ്പോൾ തന്റെ കുഞ്ഞനി​യൻ വളർന്ന്‌ പക്വത​യുള്ള ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​യ​തിൽ മൈക്കി​ളി​നു വലിയ സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഡേവി​യു​ടെ മരണം മൈക്കി​ളി​നെ​യും തകർത്തു​ക​ളഞ്ഞു.

 എന്നാൽ തുടക്കം​മു​തലേ സഭയി​ലു​ള്ളവർ ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം നിന്നു. ഡേവി മരിച്ചെന്ന കാര്യം ഞാൻ അവളെ അറിയിച്ച്‌, അവൾ തകർന്നി​രി​ക്കുന്ന ആ സമയത്തു​തന്നെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഓടി​യെത്തി. അവർ ഞങ്ങളെ ചേർത്തു​പി​ടി​ച്ചു, ഞങ്ങളുടെ കൂടെ​നി​ന്നു. (സുഭാ​ഷി​തങ്ങൾ 17:17) അവരുടെ ആ സ്‌നേഹം ഞാൻ ഒരിക്ക​ലും മറക്കില്ല!

 വളരെ​യ​ധി​കം വിഷമം ഉണ്ടായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ആത്മീയ​ദി​ന​ച​ര്യ​യൊ​ന്നും ഞങ്ങൾ മുടക്കി​യില്ല. ക്രമമാ​യി പ്രാർഥി​ച്ചു, ബൈബിൾ വായിച്ചു, എല്ലാ മീറ്റി​ങ്ങു​കൾക്കും പോയി. ഇതൊക്കെ ചെയ്‌ത​പ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ വേദന മുഴു​വ​നാ​യി മാറി​യെന്നല്ല, പക്ഷേ യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ അതൊക്കെ ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.—ഫിലി​പ്പി​യർ 3:16.

 ഈ സമയത്ത്‌ മൈക്കി​ളും ഡയാന​യും ഞങ്ങളുടെ വീടിന്‌ അടു​ത്തേക്ക്‌ മാറി. ലോറെൻ ഞങ്ങളുടെ ഇംഗ്ലീഷ്‌ സഭയി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വന്നു. പിന്നീ​ടുള്ള കുറച്ച്‌ വർഷം ഞങ്ങളെ​ല്ലാം ഒരുമി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു. അതു ഞങ്ങൾക്ക്‌ പരസ്‌പരം ഒരു ആശ്വാ​സ​മാ​യി. പിന്നീട്‌ ലോറെൻ ജസ്റ്റിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ഒരു മകനെ​പ്പോ​ലെ അവനും ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം നിന്നു.

 ഈ ദുഃഖ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അൽപ്പം ആശ്വാസം നേടാൻ അധികം വൈകാ​തെ ഞങ്ങൾ മറ്റൊരു കാര്യം​കൂ​ടി ചെയ്‌തു. അത്‌ ഒട്ടും എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. പക്ഷേ അതു ചെയ്‌തത്‌ എത്ര നന്നാ​യെന്ന്‌ ഞങ്ങൾക്കു പിന്നീട്‌ തോന്നി. അതെക്കു​റിച്ച്‌ കെയ്‌ നിങ്ങ​ളോ​ടു പറയും.

 “ഡേവി മരി​ച്ചെന്ന്‌ അദ്ദേഹം എന്നോടു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ എന്റെ ചങ്ക്‌ പൊട്ടി​പ്പോ​യി. ആകെ ഒരു മരവിച്ച അവസ്ഥ. കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പഴയതു​പോ​ലെ ചെയ്യാൻ ഞാൻ ശരിക്കും കഷ്ടപ്പെട്ടു. കരച്ചിൽത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു എപ്പോ​ഴും. എനിക്ക്‌ യഹോ​വ​യോ​ടും ചുറ്റു​മു​ള്ള​വ​രോ​ടും ദേഷ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്റെ സമനില തെറ്റു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എനിക്കു തോന്നി.

 “എനിക്ക്‌ ഡൊമി​നി​ക്കൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലേക്ക്‌ ഒന്നു പോക​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം എന്റെ മകൻ അവസാ​ന​സ​മ​യത്ത്‌ യഹോ​വയെ സേവി​ച്ചത്‌ അവി​ടെ​യാ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ. പക്ഷേ അങ്ങോട്ടു പോകാ​നുള്ള ശക്തി എന്റെ മനസ്സിന്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.

 “അപ്പോൾ എന്റെ അടുത്ത ഒരു കൂട്ടു​കാ​രി എന്നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഡൊമി​നി​ക്കൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലെ ഡേവി​യു​ടെ കൂട്ടു​കാ​രും സങ്കടത്തി​ലാണ്‌. അവർക്കും നിങ്ങ​ളെ​യൊ​ക്കെ കാണാൻ ആഗ്രഹ​മുണ്ട്‌.” അവളുടെ ആ വാക്കുകൾ ശരിക്കും എനിക്ക്‌ ശക്തി തന്നു. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ യാത്ര​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി വിമാനം കയറി.

 “അങ്ങനെ​യൊ​രു യാത്ര ഞങ്ങളുടെ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ ശരിക്കും ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഡേവി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭിമാ​നം തോന്നിയ നിമി​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. അവന്റെ സഭയിൽ ഒരേ​യൊ​രു മൂപ്പനെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്‌, എന്തു നിയമനം കൊടു​ത്താ​ലും ചെയ്യാൻ മനസ്സുള്ള ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു ഡേവി എന്നാണ്‌.

 “ഡേവി ജീവി​ച്ചി​രുന്ന സ്ഥലത്തു​കൂ​ടെ നടന്ന​പ്പോൾ പലരും ഞങ്ങളുടെ അടുത്തു​വന്ന്‌, ഡേവി അവർക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത നല്ല കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചൊ​ക്കെ പറഞ്ഞു. എന്റെ മോൻ ദയയുള്ള ഒരാളാ​ണെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയാം. പക്ഷേ ഈ കാര്യ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ കേട്ട​പ്പോൾ അവൻ യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ക്കാൻ എത്രമാ​ത്രം ശ്രമി​ച്ചെന്ന്‌ എനിക്കു കൂടുതൽ മനസ്സി​ലാ​യി.

 “ഡേവി ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ച്ചി​രുന്ന ഒരാളെ കാണാൻ ഞങ്ങൾ പോയി. അദ്ദേഹം കിടപ്പി​ലാ​യി​രു​ന്നു, തീരെ സൗകര്യ​ങ്ങ​ളി​ല്ലാത്ത ഒരു കൊച്ചു വീട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു താമസം. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സാഹച​ര്യം അത്രയും മോശ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഡേവി അദ്ദേഹ​ത്തോട്‌ വളരെ​യേറെ ബഹുമാ​ന​ത്തോ​ടെ​യും ആദര​വോ​ടെ​യും ആണ്‌ ഇടപെ​ട്ട​തെന്ന്‌ സഭയിലെ കൂട്ടു​കാർ പറഞ്ഞു. ഇതൊക്കെ കേട്ട​പ്പോൾ എന്റെ മോ​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത്‌ എനിക്ക്‌ അഭിമാ​നം തോന്നി.

 “എന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഏറ്റവും വേദന നിറഞ്ഞ ഒരു യാത്ര​യാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. പക്ഷേ ഞങ്ങൾക്കും ഡേവിയെ അറിയു​ന്ന​വർക്കും ഈ യാത്ര​കൊണ്ട്‌ പ്രയോ​ജ​ന​മു​ണ്ടാ​യി. പരസ്‌പരം സങ്കടങ്ങൾ പറയാ​നും ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞു. ഞങ്ങളുടെ ഉള്ളിലെ ഭാരം അങ്ങനെ അൽപ്പ​മൊന്ന്‌ കുറഞ്ഞു.

 2005 ഫെബ്രു​വരി 8 ലക്കം ഉണരുക!-യിൽ, ഡേവി ഡൊമി​നി​ക്കൻ റിപ്പബ്ലി​ക്കിൽ സേവി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും അവന്റെ മരണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഒക്കെ പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു അനുഭവം വന്നിരു​ന്നു. അത്‌ മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ എത്ര​ത്തോ​ളം പ്രോ​ത്സാ​ഹനം ആകു​മെ​ന്നൊ​ന്നും ഞങ്ങൾക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ ഒട്ടും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാ​തെ 2019 മെയ്യിൽ നിക്ക്‌ എന്നു പേരുള്ള ഒരു സഹോ​ദരൻ ആ അനുഭ​വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഞങ്ങളോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു:

 “ഞാൻ കോ​ളേ​ജിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ എനിക്ക്‌ ഒരു ആത്മീയ ലക്ഷ്യവും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. ഒരു സന്തോ​ഷ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. ഏതാണ്ട്‌ 2004-ന്റെ അവസാ​ന​സ​മ​യ​മാണ്‌ അത്‌. ആ സമയത്ത്‌ എന്റെ ചെറു​പ്പ​കാ​ലം നന്നായി ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ സഹായി​ക്കണേ എന്ന്‌ ഞാൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ച്ചു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ​യാണ്‌ ഉണരുക!-യിൽ ഡേവി​യു​ടെ അനുഭവം വരുന്നത്‌. അത്‌ എന്റെ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കുള്ള ഉത്തരമാ​യി​രു​ന്നു!

 “ഞാൻ കോ​ളേജ്‌ പഠനം നിറുത്തി, മുൻനി​ര​സേ​വനം തുടങ്ങി. സ്‌പാ​നിഷ്‌ പഠിക്കാ​നും വേറൊ​രു രാജ്യത്ത്‌ സേവി​ക്കാ​നും ഞാൻ ലക്ഷ്യം വെച്ചു. പതിയെ എനിക്ക്‌ നിക്കരാ​ഗ്വ​യിൽ പോയി സേവി​ക്കാ​നും ഭാര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം രാജ്യ​സു​വി​ശേ​ഷ​കർക്കുള്ള സ്‌കൂ​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞു. മുൻനി​ര​സേ​വനം തുടങ്ങാൻ എന്താണു കാരണം എന്ന്‌ ആരെങ്കി​ലും എന്നോടു ചോദി​ച്ചാൽ ഞാൻ ഡേവി​യു​ടെ അനുഭ​വ​മാണ്‌ അവർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌.”

 2019-ൽ അർജന്റീ​ന​യി​ലെ ബ്യൂണസ്‌ ഐറീ​സിൽവെച്ച്‌ ഒരു അന്താരാ​ഷ്ട്ര കൺ​വെൻ​ഷൻ നടന്നു. ഞങ്ങൾ അവിടെ പ്രതി​നി​ധി​ക​ളാ​യി പോയി​രു​ന്നു. അവിടെ ഞങ്ങളെ ഞെട്ടിച്ച മറ്റൊരു അനുഭവം ഉണ്ടായി. ഞങ്ങൾ താമസിച്ച ആ ഹോട്ട​ലിൽ സഹായ​ത്തി​നു​വേണ്ടി അബി എന്നൊരു സഹോ​ദ​രി​യെ നിയമി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവളുടെ സ്‌നേ​ഹ​വും ദയയും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക്‌ രണ്ടു പേർക്കും ഡേവിയെ ഓർമ വന്നു.

 ഞങ്ങൾ തിരിച്ച്‌ റൂമിൽ വന്നപ്പോൾ ഡേവി​യു​ടെ അനുഭ​വ​മുള്ള ആ ഉണരുക!-യുടെ ലിങ്ക്‌ അബിയ്‌ക്ക്‌ അയച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. കുറച്ച്‌ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ അവളുടെ മറുപടി വന്നു. ഞങ്ങളോട്‌ ഉടനെ സംസാ​രി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവൾ പറഞ്ഞു. അതു​കൊണ്ട്‌ അവളെ കാണാൻവേണ്ടി ഞങ്ങൾ ആ ഹോട്ട​ലി​ന്റെ റിസപ്‌ഷ​നി​ലേക്കു പോയി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞി​രു​ന്നു. 2011 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ മുൻനി​ര​സേ​വനം തുടങ്ങാ​നും പിന്നെ ഒരു ഉൾപ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​പോ​യി സേവി​ക്കാ​നും കാരണം ഡേവി​യു​ടെ അനുഭവം വായി​ച്ച​താ​ണെന്ന്‌ അബി പറഞ്ഞു. സേവന​ത്തിൽ എന്തെങ്കി​ലും പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉണ്ടാകു​മ്പോൾ ഇപ്പോ​ഴും ഈ അനുഭ​വ​മെ​ടുത്ത്‌ വായി​ക്കാ​റു​ണ്ടെ​ന്നും പറഞ്ഞു. അവളുടെ അടുത്ത്‌ അതിന്റെ ഒരു കോപ്പി​പോ​ലും ഉണ്ട്‌!

 ഇതെല്ലാം കാണി​ക്കു​ന്നത്‌ നമ്മൾ ഒരു ലോക​വ്യാ​പക കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​ണെ​ന്നാണ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ ജനം​പോ​ലെ ഐക്യ​മുള്ള മറ്റൊരു ജനത വേറെ എവി​ടെ​യു​മില്ല!

 ഡേവി​യു​ടെ അനുഭവം മറ്റുള്ള​വരെ ഇത്രയ​ധി​കം പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചെന്ന്‌ കണ്ടപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്കു വളരെ​യ​ധി​കം സന്തോ​ഷ​വും ആശ്വാ​സ​വും തോന്നി. യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യുന്ന എല്ലാ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും ഇതു സത്യമാണ്‌. അവർപോ​ലും അറിയാ​തെ അവരുടെ മാതൃക എത്രയോ ആളുകളെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കും. ആ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രു​ടെ തീക്ഷ്‌ണത കാണു​മ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ പരമാ​വധി ചെയ്യാൻ അതു മറ്റുള്ള​വ​രെ​യും പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

 ലൂക്കോസ്‌ 20:37-ൽ യഹോവ തന്നെ “അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ ദൈവ​വും യിസ്‌ഹാ​ക്കി​ന്റെ ദൈവ​വും യാക്കോ​ബി​ന്റെ ദൈവ​വും” എന്നു വിളി​ച്ച​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ യേശു പറയു​ന്നുണ്ട്‌. യഹോവ പറഞ്ഞത്‌ അവർ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന സമയത്ത്‌ അവരുടെ ദൈവ​മാ​യി​രു​ന്നു എന്നല്ല, ഇപ്പോ​ഴും അവരുടെ ദൈവ​മാണ്‌ എന്നാണ്‌! അതിന്റെ കാരണം എന്താ​ണെന്ന്‌ 38-ാം വാക്യ​ത്തിൽ യേശു പറഞ്ഞു: “ദൈവ​മു​മ്പാ​കെ അവരെ​ല്ലാം ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌.”

 മരിച്ചു​പോ​യി​ട്ടുള്ള എല്ലാ വിശ്വ​സ്‌ത​ദാ​സ​ന്മാ​രെ​യും ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യാണ്‌ യഹോവ കാണു​ന്നത്‌. കാരണം അവരെ പുനരു​ത്ഥാ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെന്ന്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ അത്രയ്‌ക്ക്‌ ഉറപ്പാണ്‌! (ഇയ്യോബ്‌ 14:15; യോഹ​ന്നാൻ 5:28, 29) യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ ഡേവി ഇപ്പോ​ഴും ജീവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഉറപ്പുണ്ട്‌.

 ഡേവിയെ വീണ്ടും കാണാൻ എനിക്ക്‌ ആഗ്രഹ​മുണ്ട്‌. എന്നാൽ എന്റെ ഭാര്യ കെയും ഡേവി​യും ഒന്നിക്കു​ന്നതു കാണാ​നാണ്‌ എനിക്ക്‌ കൂടുതൽ ആഗ്രഹം. കാരണം അവൾ അത്രയ​ധി​കം വിഷമി​ക്കു​ന്നത്‌ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌. ലൂക്കോസ്‌ 7:15-ൽ കാണു​ന്നത്‌ അന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലും സംഭവി​ക്കും: “മരിച്ചവൻ അപ്പോൾ എഴു​ന്നേറ്റ്‌ ഇരുന്ന്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻതു​ടങ്ങി. യേശു അവനെ അവന്റെ അമ്മയെ ഏൽപ്പിച്ചു.”

 കെയ്‌ മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്യു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 2005 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ ഞാനും അവളോ​ടൊ​പ്പം ചേർന്നു. അങ്ങനെ എന്റെ ഭാര്യ​യോ​ടും മക്കളോ​ടും മരുമ​ക്ക​ളോ​ടും ഒപ്പം മുൻനി​ര​സേ​വനം ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാ​നാ​കു​ന്നത്‌ വലി​യൊ​രു പദവി​യാണ്‌. ഞങ്ങൾ പരസ്‌പരം പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കു​ന്നു, പുതിയ ലോക​ത്തി​നാ​യി കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. അന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ പ്രിയ​പ്പെട്ട ഡേവി ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം ഉണ്ടായി​രി​ക്കും.