മാനുഷ ജീവന്റെ ഉറവിടം ഈ കാര്യം സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ വീക്ഷണത്തെ എങ്ങനെ ബാധി​ക്കണം?

പ്രവൃ. 17:28: “അവനാൽ [ദൈവം] നമുക്ക്‌ ജീവൻ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യും നാം ചരിക്കു​ക​യും സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.”

സങ്കീ. 36:9: “നിന്റെ പക്കൽ [യഹോ​വ​യാം ദൈവം] ആണ്‌ ജീവന്റെ ഉറവ്‌.”

റോമർ 14:12: “നാം ഓരോ​രു​ത്ത​രും അവനവ​നു​വേണ്ടി ദൈവ​ത്തോട്‌ കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കും.”

ഗർഭധാരണശേഷം വളർച്ച​യു​ടെ ആരംഭ​ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ തന്നെ ഒരു കുട്ടി​യു​ടെ ജീവനെ യഹോവ വില​പ്പെ​ട്ട​താ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു​വോ?

സങ്കീ. 139:13-16: “നീ [യഹോവ] എന്റെ അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ എന്നെ മറച്ചു​വച്ചു. . . . നിന്റെ കണ്ണുകൾ എന്റെ ഭ്രൂണ​ത്തെ​പ്പോ​ലും കണ്ടു, അതിന്റെ ഭാഗങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നിന്റെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ എഴുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.”

ഒരു അജാത​ശി​ശു​വിന്‌ പരി​ക്കേൽപ്പി​ക്കുന്ന വ്യക്തി അതിന്‌ കണക്കു​ബോ​ധി​പ്പി​ക്കേണ്ടി വരു​മെന്ന്‌ ദൈവം എന്നെങ്കി​ലും പറഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടോ?

പുറ. 21:22, 23: “മനുഷ്യർ തമ്മിൽ ശണ്‌ഠ​കൂ​ടി​യിട്ട്‌ അവർ ഗർഭി​ണി​യായ ഒരു സ്‌ത്രീ​യെ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ പരി​ക്കേൽപ്പി​ച്ചാൽ, കുട്ടികൾ പുറത്തു​വ​രു​ന്ന​ത​ല്ലാ​തെ മററു മാരക​മായ അപകട​മൊ​ന്നും സംഭവി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ പരി​ക്കേൽപ്പി​ച്ചവൻ ആ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ ഉടമസ്ഥൻ ചുമത്തുന്ന പിഴ നിശ്ചയ​മാ​യും കൊടു​ക്കേണം, ന്യായാ​ധി​പൻമാർ മുഖാ​ന്തരം അവൻ അതു കൊടു​ക്കേണം. എന്നാൽ മാരക​മായ ഒരു അപകടം സംഭവി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾ ദേഹിക്കു പകരം ദേഹിയെ കൊടു​ക്കേണം.” (ഇസ്രാ​യേ​ലി​നു​ളള ഈ നിയമ​ത്തിൽ ഭ്രൂണ​ത്തിന്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു എന്നുള​ളതല്ല അമ്മക്ക്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു എന്നതാണ്‌ നിർണ്ണാ​യക സംഗതി എന്ന്‌ ചില ഭാഷാ​ന്ത​രങ്ങൾ വരുത്തി​ത്തീർക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും മൂല എബ്രായ പാഠം അമ്മക്കോ കുട്ടി​ക്കോ സംഭവി​ക്കാ​വുന്ന മാരക​മായ അപകടത്തെ പരാമർശി​ക്കു​ന്നു.)

 ദൈവ​ത്താൽ അധികാ​ര​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ടാത്ത ഒരു കാരണ​ത്തിന്‌ മന:പൂർവ്വം ഒരു മാനുഷ ജീവൻ ഹനിക്കു​ന്നത്‌ എത്ര ഗൗരവ​മു​ളള സംഗതി​യാണ്‌?

ഉൽപ. 9:6: “മനുഷ്യ​ന്റെ രക്തം ചൊരി​യുന്ന ഏതൊ​രു​വ​ന്റെ​യും സ്വന്തം രക്തം മനുഷ്യ​നാൽ തന്നെ ചൊരി​യ​പ്പെ​ടും. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ദൈവം തന്റെ സാദൃ​ശ്യ​ത്തിൽ മനുഷ്യ​നെ ഉണ്ടാക്കി.”

1 യോഹ. 3:15: “യാതൊ​രു മാനു​ഷ​ഘാ​ത​ക​നും നിത്യ​ജീ​വൻ അവന്റെ ഉളളിൽ വസിക്കു​ന്നില്ല.”

പുറ. 20:13: “നീ കൊല​പാ​തകം ചെയ്യരുത്‌.

ഒരു ഗർഭം കാലാ​വ​ധി​വരെ തുടരാൻ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നത്‌ അമ്മയുടെ ആരോ​ഗ്യ​ത്തിന്‌ ഹാനി​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കും എന്നുളള ഒരു ഡോക്ട​റു​ടെ അഭി​പ്രാ​യം ഗർഭച്ഛി​ദ്രത്തെ നീതീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​വോ?

ഡോക്ടർമാ​രു​ടെ അഭി​പ്രാ​യങ്ങൾ ചില​പ്പോൾ തെററാണ്‌. ഒരു വ്യക്തി തന്റെ സഹമനു​ഷ്യ​നെ ഉപദ്ര​വി​ച്ചേ​ക്കാം എന്നുള​ള​തു​കൊണ്ട്‌ ആ വ്യക്തിയെ കൊല്ലു​ന്നത്‌ ശരിയാ​യി​രി​ക്കു​മോ? ശിശു​ജ​ന​ന​ത്തി​ന്റെ സമയത്ത്‌ അമ്മയുടെ ജീവനോ കുട്ടി​യു​ടെ ജീവനോ ഏതു വേണ​മെന്ന്‌ ഒരു തെര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു നടത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ആ തീരു​മാ​നം ചെയ്യേ​ണ്ടത്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന വ്യക്തി​ക​ളാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്ര നടപടി​ക​ളിൽ ഉണ്ടായി​ട്ടു​ളള പുരോ​ഗതി മിക്കരാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും അതു അപൂർവ്വ​മാ​യി മാത്രം ഉണ്ടാകുന്ന ഒരു സാഹച​ര്യ​മാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

‘എന്നാൽ എന്റെ സ്വന്തം ശരീരത്തെ ബാധി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ തീരു​മാ​നം ചെയ്യാൻ എനിക്ക്‌ അവകാ​ശ​മുണ്ട്‌.’

നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇങ്ങനെ മറുപടി പറയാം: ‘നിങ്ങളു​ടെ വികാരം എനിക്ക്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നു. ഇന്ന്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും നമ്മുടെ അവകാ​ശങ്ങൾ മററു​ള​ള​വ​രാൽ ചവിട്ടി മെതി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു; മററു​ള​ള​വർക്ക്‌ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു എന്നതി​നെ​പ്പ​ററി അനേക​രും ശ്രദ്ധി​ക്കാ​റേ​യില്ല. എന്നാൽ നമ്മെ സംരക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന മാർഗ്ഗ​നിർദ്ദേ​ശങ്ങൾ ബൈബിൾ നൽകുന്നു. എന്നാൽ അതിന്റെ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്ന​തിന്‌ നാം അതിന്റെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും ഏറെറ​ടു​ക്കണം.’ പിന്നെ ഒരുപക്ഷേ ഇങ്ങനെ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കുക: (1) ‘അനേകം മാതാക്കൾ അവർക്ക്‌ കുട്ടി​കളെ ജനിപ്പിച്ച പുരു​ഷൻമാ​രാൽ ഉപേക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഭർത്താ​വും ഭാര്യ​യും ബൈബിൾ നിലവാ​ര​ങ്ങൾക്ക​നു​സൃ​ത​മാ​യി ജീവി​ക്കുന്ന ഒരു ഭവനത്തിൽ ഭർത്താവ്‌ ഭാര്യ​യെ​യും കുട്ടി​ക​ളെ​യും യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ക​യും വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ അവരോ​ടു​കൂ​ടെ ജീവി​ക്കു​ക​യും അവർക്കു​വേണ്ടി കരുതു​ക​യും ചെയ്യും. (1 തിമൊ. 5:8; എഫേ. 5:28-31)’ (2) ‘നമുക്ക്‌ വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി അത്തരം സ്‌നേ​ഹ​വും ആദരവും ലഭിക്ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ നമ്മുടെ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടു​ളള മനോ​ഭാ​വ​ത്തിൽ നാമും ബൈബിൾ നിലവാ​രങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. നാം ഉൽപ്പാ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന കുട്ടി​കളെ നാം എങ്ങനെ വീക്ഷി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാണ്‌ ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌? (സങ്കീ. 127:3; യെശ. 49:15 വിപരീത താരത​മ്യം ചെയ്യുക.)’