മാനുഷ ജീവന്റെ ഉദ്ദേശ്യ​മെ​ന്താണ്‌?

നമ്മുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഉദ്ദേശ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ജീവന്റെ ഉറവിനെ തിരി​ച്ച​റി​യുക എന്നത്‌ അടിസ്ഥാ​ന​പ​ര​മായ ഒരാവ​ശ്യ​മാണ്‌. ജീവൻ വെറുതെ യാദൃ​ച്ഛി​ക​മാ​യി ഉണ്ടായ​താ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ നമ്മുടെ ജീവിതം അവശ്യം ഉദ്ദേശ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നേനെ, നമുക്ക്‌ ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​മായ ഒരു ഭാവി​ക്കു​വേണ്ടി ആസൂ​ത്രണം ചെയ്യാ​നും കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 17:24, 25, 28 നമ്മോട്‌ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “ലോക​വും അതിലു​ള​ള​തൊ​ക്കെ​യും ഉണ്ടാക്കിയ ദൈവം . . . സകലർക്കും ജീവനും ശ്വാസ​വും സകലവും നൽകുന്നു. അവനാൽ നമുക്ക്‌ ജീവനുണ്ട്‌, അവനാൽ നാം ചരിക്കു​ക​യും സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.” ദൈവത്തെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ വെളി​പ്പാട്‌ 4:11 ഇപ്രകാ​രം കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “ഞങ്ങളുടെ ദൈവം തന്നെയായ യഹോവേ നീ സകലവും സൃഷ്ടി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടും നിന്റെ  ഇഷ്ടം ഹേതു​വാൽ അവ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ക​യും സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌ത​തു​കൊ​ണ്ടും നീ മഹത്വ​വും ബഹുമാ​ന​വും ശക്തിയും കൈ​ക്കൊ​ള​ളു​വാൻ യോഗ്യൻ.” (“ദൈവം” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷ​ക​ത്തിൻ കീഴിൽ 145-151 പേജുകൾ കാണുക.)

സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ നിബന്ധ​ന​കൾക്കും സന്തുഷ്ടി​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യു​ളള അവന്റെ മാർഗ്ഗ​നിർദ്ദേ​ശ​ങ്ങൾക്കും വിപരീ​ത​മായ ഒരു ജീവി​ത​ഗ​തി​യിൽ നിന്നാണ്‌ നിരാശ ഉളവാ​കു​ന്നത്‌. ഗലാത്യർ 6:7, 8 ഇപ്രകാ​രം മുന്നറി​യിപ്പ്‌ തരുന്നു: “വഴി​തെ​റ​റി​ക്ക​പ്പെ​ട​രുത്‌: ദൈവം പരിഹ​സി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​വു​ന്ന​വനല്ല. ഒരു മനുഷ്യൻ വിതക്കു​ന്നത്‌ എന്തുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അവൻ അത്‌ കൊയ്യു​ക​യും ചെയ്യും; എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ജഡത്തി​നാ​യിട്ട്‌ വിതക്കു​ന്നവൻ ജഡത്തിൽനിന്ന്‌ നാശം കൊയ്യും.”—കൂടാതെ ഗലാത്യർ 5:19-21. (“സ്വാത​ന്ത്ര്യം” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷകം കൂടെ കാണുക.)

ആദാമിൽ നിന്ന്‌ അവകാ​ശ​മാ​ക്കിയ പാപം ആരംഭ​ത്തിൽ ദൈവം ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ പൂർണ്ണ​ജീ​വി​താ​സ്വാ​ദനം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നിന്ന്‌ ഇപ്പോൾ മനുഷ്യ​രെ തടയുന്നു. ആദാമി​ന്റെ പാപത്തെ തുടർന്നു​ണ്ടായ ദിവ്യ​ന്യാ​യ​വി​ധി നിമിത്തം “സൃഷ്ടി [മനുഷ്യ​വർഗ്ഗം] നിഷ്‌പ്ര​യോ​ജ​ന​ത്വ​ത്തി​നു കീഴ്‌പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെട്ടു” എന്ന്‌ റോമർ 8:20 പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. പാപി​യായ ഒരു മനുഷ്യ​നെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ തന്റെ സ്വന്തം അവസ്ഥയെ സംബന്ധിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “ഞാൻ ജഡികൻ, പാപത്തിന്‌ വിൽക്ക​പ്പെ​ട്ടവൻ. എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന നൻമ ഞാൻ ചെയ്യു​ന്നില്ല, എന്നാൽ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ക്കാത്ത തിൻമ ഞാൻ ചെയ്യുന്നു. എന്റെ ഉളളിലെ മനുഷ്യൻ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിയമ​ത്തിൽ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. എങ്കിലും എന്റെ ബുദ്ധി​യു​ടെ നിയമ​ത്തോട്‌ പോരാ​ടുന്ന വേറൊ​രു നിയമം ഞാൻ എന്റെ അവയവ​ങ്ങ​ളിൽ കാണുന്നു. അത്‌ എന്റെ അവയവ​ങ്ങ​ളി​ലു​ളള പാപത്തി​ന്റെ നിയമ​ത്തിന്‌ എന്നെ അടിമ​യാ​ക്കു​ന്നു. അയ്യോ, ഞാൻ അരിഷ്ട മനുഷ്യൻ!”—റോമ. 7:14, 19, 22-24.

നാം ബൈബിൾ തത്വങ്ങൾ ബാധക​മാ​ക്കു​ക​യും ദൈ​വേഷ്ടം ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഒന്നാമത്‌ വയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ നാം സാദ്ധ്യ​മായ ഏററവും വലിയ സന്തോഷം കണ്ടെത്തു​ന്നു, നമ്മുടെ ജീവിതം അർത്ഥ സമ്പുഷ്ട​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ദൈവത്തെ സേവി​ക്കുക വഴി നാം അവനെ കൂടുതൽ സമ്പന്നനാ​ക്കു​ന്നില്ല; ‘നമുക്കു​തന്നെ പ്രയോ​ജനം ചെയ്യാൻ’ അവൻ നമ്മെ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്നു. (യെശ. 48:17) ബൈബിൾ ഇപ്രകാ​രം ബുദ്ധ്യു​പ​ദേ​ശി​ക്കു​ന്നു: “ഉറപ്പു​ള​ള​വ​രും കുലു​ങ്ങാ​ത്ത​വ​രു​മാ​യി നിങ്ങളു​ടെ പ്രയത്‌നം കർത്താ​വിൽ വ്യർത്ഥമല്ല എന്ന്‌ അറിഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ കർത്താ​വി​ന്റെ വേലയിൽ ധാരാളം ചെയ്യാ​നു​ള​ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കുക.”—1 കൊരി. 15:58.

ജീവനു​വേ​ണ്ടി​യു​ളള യഹോ​വ​യു​ടെ കരുത​ലു​ക​ളിൽ നാം വിശ്വാ​സം വയ്‌ക്കു​ക​യും അവന്റെ വഴിക​ളിൽ നടക്കു​ക​യും ചെയ്‌താൽ പൂർണ്ണ​ത​യി​ലു​ളള നിത്യ​ജീ​വന്റെ പ്രത്യാശ ബൈബിൾ നമ്മുടെ മുമ്പാകെ വയ്‌ക്കു​ന്നു. ആ പ്രത്യാ​ശക്ക്‌ ഉറച്ച അടിസ്ഥാ​ന​മുണ്ട്‌; അത്‌ നിരാ​ശ​യി​ലേക്ക്‌ നയിക്കു​ക​യില്ല; ആ പ്രത്യാ​ശ​യോ​ടു ചേർച്ച​യി​ലു​ളള പ്രവർത്തനം ഇപ്പോൾ പോലും നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ അർത്ഥ സമ്പുഷ്ട​മാ​ക്കും.—യോഹ. 3:16; തീത്തോ. 1:2; 1 പത്രോ. 2:6.

 വെറുതെ ഏതാനും വർഷങ്ങൾ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നും പിന്നെ മരിക്കു​ന്ന​തി​നും വേണ്ടി​യാ​ണോ മനുഷ്യർ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌?

ഉൽപ. 2:15-17: “യഹോ​വ​യായ ദൈവം മനുഷ്യ​നെ [ആദാമി​നെ] കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ഏദൻതോ​ട്ട​ത്തിൽ കൃഷി ചെയ്‌വാ​നും അതിനെ കാപ്പാ​നും അവിടെ ആക്കി. യഹോ​വ​യായ ദൈവം മനുഷ്യ​ന്റെ​മേൽ ഈ കൽപ്പന​യും വച്ചു: ‘തോട്ട​ത്തി​ലെ എല്ലാ വൃക്ഷങ്ങ​ളിൽ നിന്നും നിനക്ക്‌ തൃപ്‌തി​യാ​വോ​ളം ഭക്ഷിക്കാം. എന്നാൽ നൻമതിൻമ​ക​ളു​ടെ അറിവി​ന്റെ വൃക്ഷത്തെ സംബന്ധി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കിൽ നീ അതിൽ നിന്ന്‌ ഭക്ഷിക്ക​രുത്‌, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ അതിൽ നിന്ന്‌ ഭക്ഷിക്കുന്ന നാളിൽ നീ നിശ്ചയ​മാ​യും മരിക്കും.’” (ദൈവം ഇവിടെ മരണ​ത്തെ​പ്പ​ററി സംസാ​രി​ച്ചത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നാ​വാത്ത ഒരു സാഹച​ര്യ​മാ​യി​ട്ടല്ല, മറിച്ച്‌ പാപത്തിൽ നിന്ന്‌ ഉളവാ​കുന്ന ഫലമാ​യി​ട്ടാണ്‌. അത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാൻ അവൻ ആദാമി​നെ ഉപദേ​ശി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. റോമർ 6:23 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.)

ഉൽപ. 2:8, 9: “യഹോ​വ​യായ ദൈവം കിഴക്ക്‌ ഏദനിൽ ഒരു തോട്ട​മു​ണ്ടാ​ക്കി താൻ നിർമ്മി​ച്ചി​രുന്ന മനുഷ്യ​നെ അവിടെ ആക്കി. അപ്രകാ​രം കാൺമാൻ ഭംഗി​യു​ള​ള​തും തിൻമാൻ നല്ല ഫലങ്ങളു​ള​ള​തു​മായ ഓരോ വൃക്ഷവും തോട്ട​ത്തി​ന്റെ നടുവിൽ ജീവന്റെ വൃക്ഷവും യഹോ​വ​യായ ദൈവം നിലത്തു​നിന്ന്‌ മുളപ്പി​ച്ചു.” (ഉൽപ. 3:22, 23 അനുസ​രിച്ച്‌ ആദാം പാപം ചെയ്‌ത ശേഷം ജീവവൃ​ക്ഷ​ത്തിൽ നിന്ന്‌ അവർ ഭക്ഷിക്കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ ആ മാനുഷ ദമ്പതികൾ ഏദനിൽ നിന്ന്‌ പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ടു. അതു​കൊണ്ട്‌ ആദാം തന്റെ സ്രഷ്ടാ​വി​നോട്‌ അനുസ​ര​ണ​മു​ള​ള​വ​നാ​യി തുടർന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാ​നു​ളള യോഗ്യത തെളി​യി​ച്ച​തി​ന്റെ പ്രതീ​ക​മെന്ന നിലയിൽ കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ ആ വൃക്ഷത്തിൽ നിന്ന്‌ ഭക്ഷിക്കാൻ ദൈവം അവനെ അനുവ​ദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ തോന്നു​ന്നു. ജീവവൃ​ക്ഷം ഏദനിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്നത്‌ അങ്ങനെ​യൊ​രു സാദ്ധ്യ​ത​യി​ലേക്ക്‌ വിരൽ ചൂണ്ടി.)

സങ്കീ. 37:29: “നീതി​മാൻമാർ തന്നെ ഭൂമിയെ കൈവ​ശ​മാ​ക്കും, അവർ അതിൽ എന്നേക്കും വസിക്കു​ക​യും ചെയ്യും.” (ഈ വാഗ്‌ദാ​നം ഭൂമി​യെ​യും മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തെ​യും സംബന്ധിച്ച ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാന ഉദ്ദേശ്യ​ത്തിന്‌ മാററം വന്നിട്ടില്ല എന്ന്‌ വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്നു.)

“മരണം” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷ​ക​ത്തിൻ കീഴിൽ പേജ്‌ 98 കൂടെ കാണുക.

എന്നാൽ ഇന്ന്‌ നമ്മുടെ സംഗതി​യിൽ, മിക്ക​പ്പോ​ഴും കഷ്ടപ്പാ​ടു​ക​ളാൽ വികല​മാ​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഹ്രസ്വ അസ്‌തി​ത്വം ഉദ്ദേശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന ജീവി​ത​മാ​ണോ?

റോമ. 5:12: “ഏക മനുഷ്യ​നാൽ [ആദാം] പാപവും പാപത്താൽ മരണവും ലോക​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചു, അങ്ങനെ സകല മനുഷ്യ​രും പാപം ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ മരണം അവരി​ലേക്ക്‌ വ്യാപി​ച്ചു.” (നാമെ​ല്ലാം അവകാ​ശ​മാ​ക്കി​യത്‌ അതാണ്‌, ദൈവം അത്‌ ഉദ്ദേശി​ച്ച​തു​കൊ​ണ്ടല്ല, മറിച്ച്‌ ആദാമി​ന്റെ പാപം നിമിത്തം.) (“വിധി” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷ​ക​വും കൂടെ കാണുക.)

ഇയ്യോ. 14:1: “സ്‌ത്രീ​യിൽ നിന്ന്‌ ജനിച്ച മനുഷ്യൻ അൽപ്പാ​യു​സു​ള​ള​വ​നും  കഷ്ടത നിറഞ്ഞ​വ​നു​മാ​കു​ന്നു.” (ഈ അപൂർണ്ണ വ്യവസ്ഥി​തി​യി​ലെ ജീവന്റെ വിശേഷത വലിയ ഒരളവു​വരെ അതാണ്‌.)

എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഈ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽപോ​ലും നമ്മുടെ ജീവിതം തികച്ചും പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​വും അർത്ഥവ​ത്തും ആയിരി​ക്കാൻ കഴിയും.  മനുഷ്യ ജീവി​തോ​ദ്ദേ​ശ്യം സംബന്ധിച്ച 243, 244 പേജു​ക​ളി​ലെ വിവരങ്ങൾ കാണുക.

ഭൂമിയിലെ ജീവിതം ആർ സ്വർഗ്ഗ​ത്തിൽ പോകണം എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കാ​നു​ളള ഒരു പരീക്ഷ​ണ​ഘട്ടം മാത്ര​മാ​ണോ?

“സ്വർഗ്ഗം” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷ​ക​ത്തിൻ കീഴിൽ 162-168 പേജുകൾ കാണുക.

ജഡശരീരത്തിന്റെ മരണത്തി​നു ശേഷവും തുടർന്നു ജീവി​ക്കുന്ന ഒരു അമർത്ത്യ ദേഹി നമുക്കു​ണ്ടോ?

“ദേഹി” എന്ന മുഖ്യ ശീർഷ​ക​ത്തിൻ കീഴിൽ 375-380 പേജുകൾ കാണുക.

ഇപ്പോഴത്തെ ഹ്രസ്വ​മായ മാനുഷ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിന്‌ അപ്പുറം എന്തെങ്കി​ലു​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ ആർക്കെ​ങ്കി​ലും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ എന്തിന്റെ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തി​ലാണ്‌?

മത്താ. 20:28: “മനുഷ്യ​പു​ത്രൻ [യേശു​ക്രി​സ്‌തു] വന്നത്‌ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​വാ​നല്ല, മറിച്ച്‌ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കാ​നും തന്റെ ദേഹിയെ അനേകർക്കു​വേണ്ടി, മറുവി​ല​യാ​യി നൽകാ​നു​മാണ്‌.”

യോഹ. 3:16: “തന്റെ ഏകജാ​ത​പു​ത്ര​നിൽ വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന യാതൊ​രാ​ളും നശിപ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ നിത്യ​ജീ​വൻ പ്രാപി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ അവനെ നൽകു​വാൻ തക്കവണ്ണം ദൈവം ലോകത്തെ അത്രയ​ധി​കം സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു.”

എബ്രാ. 5:9: “അവൻ [യേശു​ക്രി​സ്‌തു] പൂർണ്ണ​നാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ശേഷം തന്നെ അനുസ​രി​ക്കുന്ന സകലർക്കു​മു​ളള നിത്യ​ര​ക്ഷക്ക്‌ ഉത്തരവാ​ദി​യാ​യി​ത്തീർന്നു.” (കൂടാതെ യോഹ​ന്നാൻ 3:36)

ഭാവി ജീവനു​വേ​ണ്ടി​യു​ളള പ്രതീക്ഷ എപ്രകാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കും യാഥാർത്ഥ്യ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നത്‌?

പ്രവൃ. 24:15: “നീതി​മാൻമാ​രു​ടെ​യും നീതി​കെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും പുനരു​ത്ഥാ​നം ഉണ്ടാകു​മെന്ന്‌ ഈ പുരു​ഷൻമാർ തന്നെ പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഞാനും ദൈവ​ത്തി​ങ്കൽ പ്രത്യാശ വച്ചിരി​ക്കു​ന്നു.” (ഇതിൽ കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങ​ളിൽ ദൈവത്തെ വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യോ​ടെ സേവി​ച്ച​വ​രും സത്യ​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ വഴികളെ സ്വീക​രി​ക്കാ​നോ നിരസി​ക്കാ​നോ കഴിയ​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം അവനെ​പ്പ​ററി അറിയാഞ്ഞ വലിയ സംഖ്യ​യും ഉൾപ്പെ​ടും.)

യോഹ. 11:25, 26: “യേശു അവളോട്‌ [യേശു പിന്നീട്‌ ജീവനി​ലേക്ക്‌ പുന:സ്ഥിതീ​ക​രിച്ച ഒരാളു​ടെ സഹോ​ദ​രി​യോട്‌] പറഞ്ഞു: ‘ഞാൻതന്നെ പുനരു​ത്ഥാ​ന​വും ജീവനു​മാ​കു​ന്നു. എന്നിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കു​ന്നവൻ മരിച്ചാ​ലും ജീവനി​ലേക്ക്‌ വരും; ജീവി​ച്ചി​രുന്ന്‌ എന്നിൽ വിശ്വാ​സ​മർപ്പി​ക്കു​ന്നവൻ ഒരുനാ​ളും മരിക്കു​ക​യില്ല. നീ ഇതു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു​വോ?’” (അതു​കൊണ്ട്‌ പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാ​ശ​യോ​ടൊ​പ്പം ഇന്നത്തെ ദുഷ്ട​ലോ​കം അതിന്റെ  അന്ത്യത്തി​ലേക്ക്‌ വരുന്ന കാലഘ​ട്ട​ത്തിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ യേശു മറെറാ​ന്നും​കൂ​ടി വച്ചു നീട്ടി. ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഭൗമിക പ്രജക​ളാ​യി​രി​ക്കാൻ പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അതിജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തി​നും ഒരിക്ക​ലും മരിക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മു​ളള സാദ്ധ്യ​ത​യുണ്ട്‌.)

മനുഷ്യ ശരീര​ത്തി​ന്റെ ഘടനയിൽ അത്‌ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി രൂപസം​വി​ധാ​നം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ട​താണ്‌ എന്നതിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും തെളി​വു​ണ്ടോ?

നാം 70 അല്ലെങ്കിൽ 100 വയസ്സു​വരെ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നേ​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും ആ കാലയ​ള​വിൽ നാം നമ്മുടെ മസ്‌തി​ഷ്‌ക്കത്തെ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നി​ട​യു​ള​ള​തി​ലും വളരെ​യ​ധി​ക​മാണ്‌ അതിന്റെ പ്രാപ്‌തി എന്ന്‌ പൊതു​വെ അംഗീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. “ഒരുവന്റെ ആയുഷ്‌ക്കാ​ലത്ത്‌ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നി​ട​യു​ള​ള​തി​ലും വളരെ​യ​ധി​കം പ്രാപ്‌തി മാനുഷ മസ്‌തി​ഷ്‌ക്ക​ത്തി​നുണ്ട്‌” എന്ന്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പ്പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്നു. (1976, വാല്യം 12, പേ. 998.) മാനുഷ മസ്‌തി​ഷ്‌ക്ക​ത്തിന്‌ “ലോക​ത്തി​ലെ ഏററവും വലിയ പുസ്‌ത​ക​ശാ​ല​ക​ളിൽ ഉളളി​ട​ത്തോ​ളം അതായത്‌ ഏതാണ്ട്‌ 2 കോടി പുസ്‌ത​കങ്ങൾ നിറയ്‌ക്കാൻ മാത്ര​മു​ളള” വിവരങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ള​ളാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​നായ കാൾ സാഗൻ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (കോസ്‌മോസ്‌, 1980, പേ. 278) “വിവരങ്ങൾ ശേഖരി​ച്ചു വയ്‌ക്കാ​നു​ളള” മനുഷ്യ മസ്‌തി​ഷ്‌ക്ക​ത്തി​ന്റെ പ്രാപ്‌തി​യെ​പ്പ​ററി ജീവര​സ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നായ ഐസക്ക്‌ അസി​മോവ്‌ എഴുതി​യത്‌ “ഒരു മനുഷ്യൻ അതിൻമേൽ വച്ചേക്കാ​വുന്ന അറിവി​ന്റെ​യും ഓർമ്മ​യു​ടെ​യും ഏതു ഭാരവും—അതിന്റെ നൂറു കോടി മടങ്ങും—കൈകാ​ര്യം ചെയ്യാൻ അതിന്‌ കഴിവുണ്ട്‌” എന്നാണ്‌.—ദി ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌ മാസിക, ഒക്‌ടോ​ബർ 9, 1966, പേ. 146. (ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ന​ല്ലെ​ങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ്‌ മനുഷ്യ​മ​സ്‌തി​ഷ്‌ക്ക​ത്തിന്‌ അത്തര​മൊ​രു പ്രാപ്‌തി നൽക​പ്പെ​ട്ടത്‌? അനന്തമായ പഠന പ്രാപ്‌തി​യോ​ടൂ​കൂ​ടിയ മനുഷ്യർ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അനന്തമാ​യി ജീവി​ക്കാ​നാണ്‌ രൂപകൽപന ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടത്‌ എന്നത്‌ ന്യായ​യു​ക്ത​മല്ലേ?)

മററ്‌ ഗ്രഹങ്ങ​ളിൽ ജീവനു​ണ്ടോ?

ദി ന്യൂ​യോർക്ക്‌ ടൈംസ്‌ ഇപ്രകാ​രം റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു: “പ്രപഞ്ച​ത്തിൽ മറെറ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ബുദ്ധി​ശ​ക്തി​യു​ളള ജീവി​ക​ളു​ണ്ടോ എന്നറി​യാ​നു​ളള അന്വേ​ഷണം . . . 25 വർഷം മുമ്പ്‌ ആരംഭി​ച്ചു. കോടാ​നു​കോ​ടി നക്ഷത്ര​ങ്ങളെ പരി​ശോ​ധി​ക്കുന്ന ഭീതി​ജ​ന​ക​മായ വേല ഇന്നോളം ഭൂമി​യി​ല​ല്ലാ​തെ എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ജീവൻ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ എന്തെങ്കി​ലും തെളിവ്‌ നൽകി​യി​ട്ടില്ല.”—ജൂലൈ 2, 1984, പേ. A1

ദി എൻ​സൈ​ക്ലോ​പ്പീ​ഡിയ അമേരി​ക്കാ​നാ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “[സൗരയൂ​ഥ​ത്തിന്‌ വെളി​യിൽ] യാതൊ​രു ഗ്രഹവും ഇതുവരെ വ്യക്തമാ​യി തിരി​ച്ച​റി​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടില്ല. എന്നാൽ സൗരയൂ​ഥ​ത്തിന്‌ പുറത്ത്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നേ​ക്കാ​വുന്ന ഓരോ ഗ്രഹത്തി​ലും ജീവൻ ആരംഭിച്ച്‌ വളരെ ശ്രേഷ്‌ഠ​മായ സംസ്‌ക്കാ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി പരിണ​മി​ച്ചി​രി​ക്കാ​നു​ളള സാദ്ധ്യ​ത​യുണ്ട്‌.” (1977, വാല്യം 22, പേ. 176) (അന്നുമു​തൽ നമ്മുടെ സൗരയൂ​ഥ​ത്തി​നു വെളി​യിൽ അനേകം  ഗ്രഹങ്ങൾ കണ്ടെത്താ​നാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ ഇവയി​ലൊ​ന്നും ജീവൻ ഉണ്ടെന്നു​ള്ള​തിന്‌ തെളിവു ലഭിച്ചി​ട്ടില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ മേൽപ്പറഞ്ഞ ഉദ്ധരണി​യിൽ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന പ്രകാരം ശൂന്യാ​കാ​ശ​ത്തിൽ ജീവൻ അന്വേ​ഷി​ക്കുന്ന വളരെ ചെല​വേ​റിയ ഈ പദ്ധതി​യു​ടെ മുഖ്യ​പ്രേരണ, പരിണാമ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും തെളിവ്‌ കണ്ടുപി​ടി​ക്കുക, മനുഷ്യൻ ദൈവ​ത്താൽ സൃഷ്ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടതല്ല, അതു​കൊണ്ട്‌ അവനോട്‌ കണക്കു ബോധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തില്ല എന്ന്‌ തെളി​യി​ക്കുക, എന്നതാ​യി​രി​ക്കു​മോ?)

ഭൂമി​യിൽ മാത്രമല്ല ജീവനു​ള​ള​തെന്ന്‌ ബൈബിൾ വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. മനുഷ്യ​നേ​ക്കാൾ ബുദ്ധി​യി​ലും ശക്തിയി​ലും വളരെ ശ്രേഷ്‌ഠ​രായ ആത്മജീ​വി​കൾ—ദൈവ​വും ദൂതൻമാ​രും—ഉണ്ട്‌. ജീവന്റെ ഉൽപത്തി സംബന്ധി​ച്ചും ലോകത്തെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഭയാന​ക​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങൾക്കു​ളള പരിഹാ​രം സംബന്ധി​ച്ചും ആശയവി​നി​മയം നടത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ അവർ മനുഷ്യ​വർഗ്ഗ​ത്തോട്‌ ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. (“ബൈബിൾ” “ദൈവം” എന്നീ മുഖ്യ ശീർഷ​കങ്ങൾ കൂടെ കാണുക.)