കഥ 12
മനുഷ്യർ ഒരു വലിയ ഗോപുരം പണിയുന്നു
അനേകം വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി. നോഹയുടെ മക്കൾക്ക് കുറെ കുട്ടികൾ ഉണ്ടായി. ഈ കുട്ടികൾ വളർന്നപ്പോൾ അവർക്കും മക്കൾ ജനിച്ചു. അങ്ങനെ ഭൂമി പെട്ടെന്നുതന്നെ ധാരാളം ആളുകളെക്കൊണ്ടു നിറഞ്ഞു.
അവരിൽ ഒരാളായിരുന്നു നോഹയുടെ കൊച്ചുമകന്റെ മകനായ നിമ്രോദ്. മൃഗങ്ങളെയും മനുഷ്യരെയും വേട്ടയാടുകയും കൊല്ലുകയും ചെയ്തിരുന്ന ഒരു ദുഷ്ടനായിരുന്നു നിമ്രോദ്. അവൻ തന്നെത്തന്നെ ഒരു രാജാവാക്കുകയും മറ്റ് ആളുകളെ അടക്കി ഭരിക്കുകയും ചെയ്തു. ദൈവത്തിനു നിമ്രോദിനെ ഒട്ടും ഇഷ്ടമില്ലായിരുന്നു.
അക്കാലത്ത് ആളുകളെല്ലാം ഒരേ ഭാഷയാണു സംസാരിച്ചിരുന്നത്. അവരെയെല്ലാം ഒന്നിച്ചുകൂട്ടി ഭരിക്കാൻ നിമ്രോദ് ആഗ്രഹിച്ചു. അതിന് അവൻ എന്താണു ചെയ്തതെന്നോ? അവൻ ജനങ്ങളോട് ഒരു വലിയ പട്ടണവും അതിൽ ഒരു വലിയ ഗോപുരവും പണിയാൻ പറഞ്ഞു. അവർ ഇഷ്ടികകൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ചിത്രം കണ്ടോ?
എന്നാൽ ഈ പണി യഹോവയാം ദൈവത്തിന് ഇഷ്ടമായില്ല. മനുഷ്യർ ഭൂമിയുടെ എല്ലാ ഭാഗത്തുമായി ചിതറി പാർക്കാനാണ് ദൈവം ആഗ്രഹിച്ചത്. പക്ഷേ ആ ജനം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘വരൂ! നമുക്ക് ഒരു നഗരവും ആകാശത്തോളം എത്തുന്ന ഒരു ഗോപുരവും പണിയാം. അങ്ങനെ നമുക്കുതന്നെ ഒരു പേരുണ്ടാക്കാം!’ ദൈവത്തിനല്ല, തങ്ങൾക്കുതന്നെ ബഹുമാനം ലഭിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചു.
അതുകൊണ്ട് ജനം ആ ഗോപുരംപണി നിറുത്താൻ ദൈവം ഇടയാക്കി. അവൻ എങ്ങനെയാണ് അതു ചെയ്തതെന്ന് അറിയേണ്ടേ? അത്രയും കാലം ഒരേ ഭാഷ സംസാരിച്ചിരുന്ന ആളുകൾ പെട്ടെന്ന് പല ഭാഷകൾ സംസാരിക്കാൻ ദൈവം ഇടയാക്കി. ഒരു പണിക്കാരൻ പറയുന്നത് മറ്റേ പണിക്കാരനു മനസ്സിലാകാത്ത സ്ഥിതിയായി. അതുകൊണ്ടാണ് അവരുടെ നഗരത്തിന് “കലക്കം” എന്നർഥമുള്ള ബാബേൽ അല്ലെങ്കിൽ ബാബിലോൺ എന്ന പേരു കിട്ടിയത്.
ജനം ഇപ്പോൾ ബാബേലിൽനിന്ന് വേറെവേറെ സ്ഥലങ്ങളിലേക്കു പോകാൻ തുടങ്ങി. ഒരേ ഭാഷ സംസാരിച്ച ആളുകൾ കൂട്ടമായി ഭൂമിയുടെ ഏതെങ്കിലുമൊരു ഭാഗത്തേക്കു പോയി ഒന്നിച്ചു താമസിച്ചു.