ബ്രിട്ടൻ

ബ്രിട്ടീഷ്‌ സാമ്രാ​ജ്യം അതിന്റെ സുവർണ നാളു​ക​ളിൽ ലോക​മെ​ങ്ങും വ്യാപി​ച്ചു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു. വിക്‌ടോ​റി​യാ രാജ്ഞി​യു​ടെ കാലത്ത്‌ (1837-1901) അത്‌ “സൂര്യൻ അസ്‌ത​മി​ക്കാത്ത” സാമ്രാ​ജ്യ​മാ​യി അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ഇരുപ​താം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ആ മഹാസാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാനത്ത്‌ കോമൺവെൽത്ത്‌ രാഷ്‌ട്രങ്ങൾ നിലവിൽ വന്നു.

ഈ കോമൺവെൽത്ത്‌ എത്ര വിപു​ല​മാണ്‌? ഭൂമി​യു​ടെ കരഭാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ നാലി​ലൊന്ന്‌ അധീന​ത​യി​ലുള്ള കോമൺവെൽത്തി​ലാണ്‌ ലോക​ത്തി​ലെ മൊത്തം ജനങ്ങളിൽ നാലി​ലൊ​ന്നും വസിക്കു​ന്നത്‌. രാഷ്‌ട്രീയ സ്വാത​ന്ത്ര്യം ഉണ്ടെങ്കി​ലും, കോമൺവെൽത്തി​ലെ 53 അംഗരാ​ഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളും അവയുടെ സാമ്പത്തിക, സാംസ്‌കാ​രിക ബന്ധത്തിന്റെ പ്രതീ​കാ​ത്മക ശിരസ്സാ​യി ബ്രിട്ട​നി​ലെ രാജ്ഞിയെ അംഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു.

കഴിഞ്ഞ 50 വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ ഈ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും മറ്റു രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും എത്തിയ കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാർ ബ്രിട്ടന്റെ പ്രതി​ച്ഛാ​യ​യ്‌ക്കു​തന്നെ മാറ്റം വരുത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ബ്രിട്ടൻ 5 കോടി 80 ലക്ഷത്തോ​ളം പേർ അധിവ​സി​ക്കുന്ന ഒരു ബഹുഭാ​ഷാ സമൂഹം ആയി മാറി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

നാനാ വർഗങ്ങൾ, വിശ്വാ​സ​ങ്ങൾ

എംപയർ വിൻഡ്‌റഷ്‌ എന്ന യാത്രാ​ക്ക​പ്പ​ലാ​യി മാറ്റി​യെ​ടുത്ത ഒരു സൈനിക കപ്പൽ 1948 ജൂൺ 22-ന്‌ ലണ്ടന്‌ അടുത്തുള്ള റ്റിൽബെ​റി​യിൽ വന്നടുത്തു. അതിൽനിന്ന്‌ 492 ജമെയ്‌ക്ക​ക്കാർ തീരത്തി​റങ്ങി—രണ്ടര ലക്ഷം വരുന്ന കരീബി​യൻ കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രി​ലെ ആദ്യ അംഗങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അവർ. സന്തുഷ്‌ട​രും ഊർജ​സ്വ​ല​രു​മായ ആ വെസ്റ്റിൻഡീ​സു​കാർക്കു ബൈബി​ളി​നോട്‌ ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ആദരവ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രിൽ പലർക്കും ആഴമായ ദൈവ​വി​ശ്വാ​സം ഇല്ലെന്നു കണ്ടപ്പോൾ അവർ ഞെട്ടി​പ്പോ​യി. ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രു​ടെ ഈ വിശ്വാ​സ​ന​ഷ്‌ട​ത്തി​നു കാരണം എന്തായി​രു​ന്നു? അർഥശൂ​ന്യ​മായ രണ്ടു ലോക​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളിൽ മതം വഹിച്ച പങ്ക്‌ ആളുക​ളിൽ അവജ്ഞ ഉളവാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. മാത്രമല്ല, മതവും ശാസ്‌ത്ര​വും പരസ്‌പരം പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാത്ത കാര്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌ എന്നു കരുതി​യി​രുന്ന അതികൃ​ത്തി​പ്പു​കാർ ബൈബി​ളി​ലെ വിശ്വാ​സ​ത്തി​നു സാരമാ​യി തുരങ്കം വെക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.

 1960-കൾ മുതൽ, ഇന്ത്യക്കാ​രും പാകി​സ്ഥാ​നി​ക​ളും, അടുത്ത കാലത്താ​യി ബംഗ്ലാ​ദേ​ശി​ക​ളും ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു കൂട്ട​ത്തോ​ടെ കുടി​യേ​റി​പ്പാർക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പൂർവാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ താമസി​ച്ചി​രുന്ന പല ഏഷ്യക്കാ​രും ഒരു സങ്കേതം തേടി 1970-കളിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. കോമൺവെൽത്ത്‌ രാജ്യ​ങ്ങൾക്കു പുറത്തു​നിന്ന്‌ ഗ്രീക്കു​കാ​രും ടർക്കിഷ്‌ ഭാഷ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രായ സൈ​പ്ര​സു​കാ​രും പോള​ണ്ടു​കാ​രും യൂ​ക്രെ​യിൻകാ​രു​മൊ​ക്കെ അവിടെ എത്തി. 1956-ൽ ഹംഗറി​യിൽ വിപ്ലവം പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട്ട​തി​നെ തുടർന്ന്‌ 20,000 അഭയാർഥി​കൾ അവി​ടെ​നി​ന്നു ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു പലായനം ചെയ്‌തു. കുറെ​ക്കൂ​ടെ അടുത്ത കാലത്താ​യി, വിയറ്റ്‌നാം​കാ​രും കുർദി​സു​ക​ളും ചൈന​ക്കാ​രും എറി​ട്രി​യ​ക്കാ​രും ഇറാഖി​ക​ളും ഇറാൻകാ​രും ബ്രസീ​ലു​കാ​രും കൊളം​ബി​യ​ക്കാ​രും മറ്റുള്ള​വ​രും ഇവിടെ വന്നു താമസ​മാ​ക്കി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. 1990-കളുടെ മധ്യത്തി​ലെ കണക്കനു​സ​രിച്ച്‌, ബ്രിട്ട​നി​ലു​ള്ള​വ​രിൽ 6 ശതമാ​ന​വും ന്യൂനപക്ഷ വംശക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു.

ബ്രിട്ടന്റെ തലസ്ഥാ​ന​മായ ലണ്ടനി​ലാണ്‌ വിദേ​ശി​കൾ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഉള്ളത്‌. തെരു​വി​ലൂ​ടെ നടക്കു​ക​യും ഡബിൾഡക്കർ ബസ്സുക​ളി​ലും ഭൂഗർഭ തീവണ്ടി​ക​ളി​ലു​മൊ​ക്കെ സഞ്ചരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്ന സന്ദർശ​കർക്ക്‌ ആ നഗരവാ​സി​കൾ വിഭിന്ന വർഗങ്ങ​ളിൽ പെട്ടവ​രാ​ണെന്ന്‌ പെട്ടെന്നു മനസ്സി​ലാ​കും. തീർച്ച​യാ​യും, ലണ്ടനിലെ ജനങ്ങളിൽ ഏതാണ്ട്‌ നാലി​ലൊ​ന്നും വിദേ​ശി​ക​ളാണ്‌. ഈ വൈവി​ധ്യ​ത്തെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന ഒരു സംഗതി​യുണ്ട്‌, ഇവിടത്തെ സ്‌കൂ​ളു​ക​ളിൽ ഇപ്പോ​ഴുള്ള വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം കുട്ടി​ക​ളു​ടെ മതപര​മായ ചായ്‌വു​കൾക്ക്‌—ക്രിസ്‌തീ​യ​വും ഇസ്ലാമി​ക​വും ഹൈന്ദ​വ​വു​മായ ചായ്‌വു​കൾ—ഇണങ്ങുന്ന വിധത്തി​ലു​ള്ള​താണ്‌. ബ്രിട്ടന്‌ മതസ്വ​ഭാ​വം ഉണ്ടെ​ന്നൊ​ന്നും ഇത്‌ അർഥമാ​ക്കു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌, ഇപ്പോൾ ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള ബഹുഭൂ​രി​പക്ഷം പേർക്കും മുഖ്യ​മാ​യും ജീവി​തത്തെ കുറിച്ച്‌ മതേത​ര​വും ഭൗതി​ക​വു​മായ ഒരു വീക്ഷണ​മാണ്‌ ഉള്ളത്‌.

അവരിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​രാണ്‌ ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള 1,26,000-ത്തിലധി​കം വരുന്ന യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ. അവരും ഭിന്ന പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു​ള്ള​വ​രാണ്‌. അവർക്കു ദൈവ​ത്തിൽ ഉറച്ച വിശ്വാ​സ​മുണ്ട്‌—പേരി​ല്ലാത്ത ഒരു ദൈവ​ത്തി​ലല്ല, മറിച്ച്‌ തന്റെ മാർഗ​ത്തിൽ നടക്കാ​നും തന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടാ​നും എല്ലാ ദേശീയ പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളി​ലും പെട്ടവരെ ഊഷ്‌മ​ള​മാ​യി ക്ഷണിക്കുന്ന യഹോവ എന്ന ദൈവ​ത്തിൽ. (പുറ. 34:6; യെശ. 48:17, 18; പ്രവൃ. 10:34, 35; വെളി. 7:9, 10) ബൈബിൾ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നിശ്വസ്‌ത വചനമാ​ണെന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുഖാ​ന്തരം രക്ഷയ്‌ക്കാ​യി ദൈവം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കരുത​ലിൽ അവർക്ക്‌ ആഴമായ വിശ്വാ​സ​മുണ്ട്‌. ഭാവി സംബന്ധിച്ച അവരുടെ പ്രതീ​ക്ഷകൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​യും ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ഉദ്ദേശ്യം ഭൂമി ഒരു പറുദീസ ആയിത്തീ​രണം എന്നതാ​ണെന്ന ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ​യും  കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചു​ള്ള​താണ്‌. (ഉല്‌പ. 1:28; 2:8, 9; മത്താ. 6:10; ലൂക്കൊ. 23:43) ആ സുവാർത്ത അവർ മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സതീക്ഷ്‌ണം ഘോഷി​ക്കു​ന്നു. “സകലവും സുവി​ശേഷ”ത്തിനായി ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ സുവാർത്ത മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കുക എന്നതാണ്‌ അവരുടെ ആത്മാർഥ​മായ ആഗ്രഹം.—1 കൊരി. 9:23; മത്താ. 24:14.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ പ്രവർത്തനം എങ്ങനെ​യാണ്‌ ബ്രിട്ട​നിൽ ആരംഭി​ച്ചത്‌?

മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു

19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ അവസാ​നത്തെ രണ്ടു ദശകങ്ങ​ളിൽ, ബ്രിട്ടൻ നഗരവ​ത്‌ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പാതയി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ​യും സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ലെ​യും വെയ്‌ൽസി​ലെ​യും ഗ്രാമ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ആളുകൾ പട്ടണങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും നഗരങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും ചേക്കേറി. പരമ്പരാ​ഗത ശിൽപ്പ​വി​ദ്യ അറിയി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രും കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ അറിയാ​വു​ന്ന​വ​രു​മായ ആളുകൾ വിദഗ്‌ധ​രായ ആളുക​ളിൽനിന്ന്‌ ആ പണി പഠി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. 1870-നു ശേഷം, നിർബ​ന്ധിത സ്‌കൂൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം നിലവിൽവന്നു. കൂടുതൽ വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​രുള്ള ഒരു കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ ആഗമനത്തെ അതു വിളി​ച്ച​റി​യി​ച്ചു.

1881-ൽ, ജെ. സി. സണ്ടർലി​നും ജെ. ജെ. ബെണ്ടറും അമേരി​ക്കൻ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ നിന്ന്‌ അവിടെ എത്തി. അക്കാലത്ത്‌ വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നേതൃ​ത്വം വഹിച്ചി​രുന്ന ചാൾസ്‌ റ്റി. റസ്സലിന്റെ അടുത്ത സഹകാ​രി​കൾ ആയിരു​ന്നു അവർ. ബ്രിട്ട​നി​ലെ ആയിര​ങ്ങ​ളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ഗുണക​ര​മായ പരിവർത്ത​നങ്ങൾ വരുത്തിയ ഒരു സന്ദേശം അവർ അവിടെ എത്തിച്ചു. ഒരാൾ സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ലും മറ്റേ ആൾ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലും പ്രവർത്തി​ച്ചു തുടങ്ങി. ചിന്തി​ക്കുന്ന ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്കു ഭക്ഷണം (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ഹൃദ​യോ​ത്തേ​ജ​ക​മായ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം അവർ വിതരണം ചെയ്‌തു. ലണ്ടനിൽ തീവണ്ടി​കളെ പാളം മാറ്റി​വി​ടുന്ന ജോലി ചെയ്‌തി​രുന്ന ടോം ഹാർട്ട്‌ എന്നൊ​രാൾ ഒരു ദിവസം രാവിലെ ജോലി കഴിഞ്ഞു വീട്ടി​ലേക്കു പോകും​വഴി അതിന്റെ ഒരു പ്രതി വാങ്ങി. വായിച്ച കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണർത്തി, ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ മടങ്ങി​വ​ര​വി​നെ കുറി​ച്ചുള്ള നിരവധി ചർച്ചക​ളി​ലേക്ക്‌ അതു നയിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. താൻ മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ കാര്യ​ങ്ങ​ളാൽ പ്രചോ​ദി​ത​നായ അദ്ദേഹം, പുതു​താ​യി കണ്ടെത്തിയ പരിജ്ഞാ​നം ഭാര്യ​യു​മാ​യും സഹജോ​ലി​ക്കാ​രു​മാ​യും പങ്കു​വെച്ചു. താമസി​യാ​തെ ‘ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​കൾ’ എന്ന പേരിൽ അറിയ​പ്പെട്ട ഈ ചെറിയ കൂട്ടം രൂപം​കൊ​ണ്ടു. അവർ തങ്ങളുടെ പ്രദേ​ശത്തു കൂടി കടന്നു​പോ​കു​ന്ന​വർക്കു ലഘു​ലേ​ഖകൾ വിതരണം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ബ്രിട്ട​നിൽ ഉടനീ​ള​മുള്ള മറ്റു നഗരങ്ങ​ളി​ലും സമാന​മായ കൂട്ടങ്ങൾ രൂപം​കൊ​ണ്ടു. അവരെ​ല്ലാ​വ​രും ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ പ്രചരി​പ്പി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ശുഷ്‌കാ​ന്തി​യു​ള്ളവർ ആയിരു​ന്നു.

 1891-ൽ സി. റ്റി. റസ്സൽ ആദ്യമാ​യി ബ്രിട്ടൻ സന്ദർശിച്ച അവസര​ത്തിൽ, ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തി​ലുള്ള താത്‌പ​ര്യം ഹേതു​വാ​യി ലണ്ടനിൽ 150-ഓളം പേരും ലിവർപൂ​ളിൽ അത്രയും​തന്നെ പേരും “എന്റെ ജനമേ, അവളിൽനി​ന്നു പുറത്തു വരിക”—അതായത്‌, പുരാതന ബാബി​ലോ​ന്റെ മുദ്ര പേറുന്ന മതങ്ങളിൽനി​ന്നു പുറത്തു വരിക—എന്ന വിഷയത്തെ അധിക​രി​ച്ചുള്ള ഒരു പ്രസംഗം കേൾക്കാൻ കൂടി​വന്നു. (വെളി. 18:4, ജയിംസ്‌ രാജാ​വി​ന്റെ ഭാഷാ​ന്തരം) “ഇംഗ്ലണ്ടും അയർലൻഡും സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡും കൊയ്‌ത്തിന്‌ വിളഞ്ഞു പാകമായ വയലു​ക​ളാണ്‌,” റസ്സൽ സഹോ​ദരൻ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു. മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സത്യം പങ്കു​വെ​ക്കുന്ന വേല ഫലപ്ര​ദ​മെന്നു തെളിഞ്ഞു. 20-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ, പത്തു ചെറിയ ക്രിസ്‌തീയ സഭകൾ രൂപം​കൊ​ണ്ടു. അവർക്ക്‌ ആത്മീയ ഭക്ഷണം ബൈബിൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ രൂപത്തിൽ സത്വരം ലഭ്യമാ​ക്കാ​നാ​യി വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈറ്റി ലണ്ടനിൽ ഒരു ഓഫീസ്‌ സ്ഥാപിച്ചു.

 ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌

1900-ാം ആണ്ടിൽ, സി. റ്റി. റസ്സലിന്റെ മറ്റൊരു അടുത്ത സഹകാരി ആയിരുന്ന ഹെനി​ങ്‌സ്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റുള്ള ലിവർപൂൾ തുറമു​ഖത്ത്‌ എത്തി. ഒരു സാഹിത്യ ഡിപ്പോ തുറക്കു​ന്ന​തി​നു വാടക​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു കെട്ടിടം അന്വേ​ഷിച്ച്‌ അദ്ദേഹം ലണ്ടനി​ലേക്കു യാത്ര തിരിച്ചു. ഏപ്രിൽ 23-ന്‌, ലണ്ടനു കിഴക്കുള്ള ഫോറസ്റ്റ്‌ ഗേറ്റിലെ 131 ജിപ്‌സി ലെയ്‌നിൽ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഒരു കെട്ടിടം ലഭിച്ചു. വാച്ച്‌ ടവർ ബൈബിൾ ആൻഡ്‌ ട്രാക്‌റ്റ്‌ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ അവിടെ പ്രവർത്തനം ആരംഭി​ച്ചിട്ട്‌ ഇപ്പോൾ ഒരു നൂറ്റാണ്ട്‌ പിന്നി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ലോക​മെ​ങ്ങു​മാ​യി പ്രമുഖ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇപ്പോൾ അത്തരത്തി​ലുള്ള 100-ലധികം ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീ​സു​കൾ ഉണ്ട്‌.

1914 ജൂൺ 30-ന്‌, ബ്രിട്ട​നി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സംഘട​ന​യ്‌ക്കാ​യി പുതിയ ഒരു നിയമ ഏജൻസി ലണ്ടനിൽ രജിസ്റ്റർ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. അതാണ്‌ ‘അന്തർദേ​ശീയ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി സംഘടന.’ അക്കാലത്ത്‌, അയർലൻഡ്‌ ഉൾപ്പെടെ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ ഉടനീ​ള​മുള്ള രാജ്യ​വേ​ല​യു​ടെ ചുമതല വഹിച്ചി​രു​ന്നത്‌ ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ച്‌ ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ, 1966-ൽ അയർലൻഡി​ലെ വേലയു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി മാത്രം ഒരു ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ആദ്യം ഡബ്ലിനിൽ ആയിരുന്ന അത്‌ ഇപ്പോൾ അതിനു തെക്കു​മാ​റി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു.

അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര നീക്കങ്ങൾ

ബ്രിട്ട​നി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ബ്രിട്ടീഷ്‌ വയലിൽ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല താത്‌പ​ര്യം. അന്ത്യം വരുന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ദൈവ​രാ​ജ്യ സുവാർത്ത ലോക​മെ​ങ്ങും പ്രസം​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മെന്ന്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു മുൻകൂ​ട്ടി പറഞ്ഞതാ​യി അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (മത്താ. 24:14) 1920-കളിലും 1930-കളുടെ തുടക്ക​ത്തി​ലും, മറ്റു ദേശങ്ങ​ളിൽ മിഷനറി വേല ഏറ്റെടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ പ്രസംഗ പ്രവർത്തനം വ്യാപി​പ്പി​ക്കാൻ ബ്രിട്ട​നി​ലെ പല സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും ശ്രമിച്ചു. അതു വലി​യൊ​രു നീക്കമാ​യി​രു​ന്നു, ത്യാഗങ്ങൾ സഹിച്ച്‌ അവർ നടത്തിയ പ്രവർത്ത​നത്തെ യഹോവ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

1926-ൽ, ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ വടക്കുള്ള ഷെഫീൽഡ്‌ വിട്ട എഡ്വിൻ സ്‌കിന്നർ ഇന്ത്യയി​ലെത്തി സേവനം ആരംഭി​ച്ചു. 1990-ൽ മരിക്കു​ന്നതു വരെ, 64 വർഷക്കാ​ലം ആ നിയമ​ന​ത്തിൽ തുടരാൻ താഴ്‌മ അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ച്ചു. സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡു​കാ​രൻ വില്യം ഡേയ്‌ അവിസ്‌മ​ര​ണീ​യ​നായ ഒരു വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു ടാക്‌സ്‌ ഇൻസ്‌പെ​ക്‌ട​റും ധനാഢ്യ​നു​മാ​യി​രുന്ന അദ്ദേഹം തന്റെ ഉയർന്ന സ്ഥാനവും വേതന​വു​മൊ​ക്കെ വേണ്ടെന്നു വെച്ച്‌ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ഡെന്മാർക്കി​ലുള്ള കോ​പ്പെൻഹേ​ഗ​നി​ലെ പുതിയ ഉത്തര യൂറോ​പ്യൻ ഓഫീ​സി​ന്റെ ബ്രാഞ്ച്‌ മാനേജർ ആയിത്തീർന്നു. താമസി​യാ​തെ ഫ്രെഡ്‌ ഗേബ്ലർ, ഡേയ്‌  സഹോ​ദ​രന്റെ ക്ഷണം സ്വീക​രിച്ച്‌ ലിത്വാ​നി​യ​യി​ലേക്കു തിരിച്ചു. തുടർന്ന്‌ പെഴ്‌സി ഡൺഹം അവി​ടെ​യെത്തി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കൂടെ പ്രവർത്തി​ച്ചു. പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ പെഴ്‌സി ലാത്വി​യ​യി​ലെ സേവനം ഏറ്റെടു​ത്തു. വാലസ്‌ ബാക്‌സ്‌റ്റർ എസ്‌തോ​ണി​യ​യി​ലെ വേലയു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിച്ചു. ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള ക്ലോഡ്‌ ഗുഡ്‌മാൻ, റോൺ ടിപ്പിൻ, റാൻഡൽ ഹോപ്‌ലി, ജറൾഡ്‌ ഗാരാർഡ്‌, ക്ലാരൻസ്‌ ടെയ്‌ലർ തുടങ്ങി​യ​വ​രും മറ്റു നിരവധി പേരും ഏഷ്യയി​ലെ വേലയു​ടെ മുന്നണി പ്രവർത്തകർ ആയി. മറ്റൊരു സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡു​കാ​ര​നായ ജോർജ്‌ ഫിലി​പ്പ്‌സ്‌ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ സേവിച്ചു. സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡു​കാ​രായ റോബർട്ട്‌ നിസ്‌ബെ​റ്റും ജോർജ്‌ നിസ്‌ബെ​റ്റും പൂർവാ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലും ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലും പയനി​യ​റിങ്‌ നടത്തി.

ആത്മീയ കരുത്ത​ന്മാർ ഭൂഖണ്ഡ​ത്തിൽ സഹായ​മേ​കു​ന്നു

ബെൽജി​യം, ഫ്രാൻസ്‌, സ്‌പെ​യിൻ, പോർച്ചു​ഗൽ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ സുവാർത്ത ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള ആഹ്വാ​ന​ത്തിന്‌ 1930-കളിൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ പല പയനി​യർമാ​രും ചെവി കൊടു​ത്തു. ജോൺ കുക്കും എറിക്ക്‌ കുക്കും അവരിൽ പെടു​ന്ന​വ​രാണ്‌.

ആർഥർ ക്രജി​നും ഭാര്യ ആനിയും ഫ്രാൻസി​ന്റെ തെക്കൻ പ്രദേ​ശത്തെ തങ്ങളുടെ പ്രവർത്ത​നത്തെ കുറിച്ച്‌ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. അവിടെ സഭകൾ ഒന്നുമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നില്ല. അത്യു​ത്സാ​ഹി​ക​ളും അതിഥി​പ്രി​യ​രു​മായ പോള​ണ്ടു​കാ​രായ ചില സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ അവർ കണ്ടുമു​ട്ടി. ആൽബി പട്ടണത്തി​ലെ ല ഗ്രാൻടോ​ട്ടെൽ ദ ല്യോ​റൊപ്പ്‌ എന്ന ഹോട്ട​ലി​ലെ തങ്ങളുടെ മുറി​യി​ലേക്ക്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ക്ഷണിച്ച​തി​നെ കുറിച്ച്‌ ആനി ഇപ്പോ​ഴും ഓർക്കു​ന്നു. “നെപ്പോ​ളി​യന്റെ കാലത്ത്‌ അത്‌ ഒരു ഗംഭീര കെട്ടിടം ആയിരു​ന്നി​രി​ക്കണം,” പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ ആ സഹോ​ദരി എഴുതി. എന്നാൽ അതിന്റെ മഹത്ത്വം മങ്ങി​പ്പോ​യി​രു​ന്നു. അവർ തുടർന്നു: “സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എത്തിയത്‌ ഞായറാഴ്‌ച ഉച്ചകഴി​ഞ്ഞാണ്‌. ഞങ്ങൾ വീക്ഷാ​ഗോ​പുര പഠനം നന്നായി ആസ്വദി​ച്ചു. അഞ്ചു വ്യത്യസ്‌ത ദേശക്കാ​രാണ്‌ അവിടെ കൂടി​വ​ന്നത്‌, എല്ലാവർക്കും സ്വന്തം ഭാഷക​ളിൽ മാസി​ക​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ മാധ്യ​മ​ഭാഷ ‘മുറി ഫ്രഞ്ച്‌’ ആയിരു​ന്നു. ഞങ്ങൾ സ്വന്തം മാസി​ക​യിൽനിന്ന്‌ ഊഴമ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഖണ്ഡികകൾ വായിച്ച്‌ ‘മുറി ഫ്രഞ്ചിൽ’ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങൾ അത്‌ എത്രമാ​ത്രം ആസ്വദി​ച്ചെ​ന്നോ!”

ദുഃഖ​ക​ര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, വിദേശ സേവന​ത്തി​ലെ ആ സന്തുഷ്‌ട ദിനങ്ങൾ അധിക​കാ​ലം നീണ്ടു​നി​ന്നില്ല. അപ്പോൾ ദക്ഷിണ ഫ്രാൻസിൽ സേവി​ക്കു​ക​യാ​യി​രുന്ന ജോൺ കുക്ക്‌ ആവുന്നി​ട​ത്തോ​ളം കാലം അവി​ടെ​ത്തന്നെ തങ്ങി. എന്നാൽ ഒടുവിൽ ജർമൻ ടാങ്കുകൾ എത്തുന്ന​തി​നു മുമ്പായി അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കേ​ണ്ടി​വന്നു. 1939 സെപ്‌റ്റം​ബർ 1-ന്‌ പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെട്ട രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം ബ്രിട്ട​നും ജർമനി​യും തമ്മിലുള്ള പോരാ​ട്ട​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി,  ബ്രിട്ട​നി​ലെ​യും മറ്റിട​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു വലിയ പ്രത്യാ​ഘാ​തങ്ങൾ നേരി​ടേണ്ടി വന്നു.

രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങൾ ഒരു സമഗ്ര​യു​ദ്ധ​ത്തി​ലേക്കു കൂപ്പു​കു​ത്തി​യ​പ്പോൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ക്രിസ്‌തീയ നിഷ്‌പക്ഷത പാലി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഉറച്ച നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ച്ചു. ജീവി​ത​ത്തിൽ ഏറ്റവും മുഖ്യ സംഗതി ദൈവ​ത്തോ​ടുള്ള അനുസ​രണം ആയിരി​ക്കണം എന്ന്‌ അവർ വ്യക്തമാ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കി. (പ്രവൃ. 5:29) ദൈവ​രാ​ജ്യം വരാനാ​യി അവർ ആത്മാർഥ​മാ​യി പ്രാർഥി​ച്ചി​രു​ന്നു, തന്നെയു​മല്ല ഈ ലോക​ത്തി​ന്റെ ഭരണാ​ധി​പനെ കുറിച്ച്‌ യേശു​ക്രി​സ്‌തു പറഞ്ഞ കാര്യ​വും അവർക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, വിഭാ​ഗീയ ഘടകങ്ങ​ളു​ടെ ചേരി​തി​രി​ഞ്ഞുള്ള പോരാ​ട്ട​ത്തിൽ ഏതെങ്കി​ലും പക്ഷത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്നതു തെറ്റാ​ണെന്ന്‌ അവർ ഉറച്ചു വിശ്വ​സി​ച്ചു. (മത്താ. 6:10; യോഹ. 14:30; 17:14) ‘ഇനി യുദ്ധം അഭ്യസി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു’ന്നതിനെ  കുറിച്ചു ബൈബിൾ പറയു​ന്നത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ബാധക​മാ​ക്കി. (യെശ. 2:2-4) ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ബ്രിട്ട​നിൽ, മനസ്സാ​ക്ഷി​പ​ര​മായ കാരണ​ങ്ങ​ളാൽ യുദ്ധത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ക്കു​ന്നവർ എന്ന നിലയിൽ അവരിൽ ചിലർക്ക്‌ ഒഴിവു നൽകി​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, സായുധ സേനയിൽ ചേരു​ന്നത്‌ ഒഴിവാ​ക്കാ​നാണ്‌ ആളുകൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ആയിത്തീ​രു​ന്ന​തെന്ന്‌ ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാ​രും മാധ്യ​മ​ങ്ങ​ളും ആരോ​പി​ച്ചു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, 4,300 പേർ ജയിലിൽ അടയ്‌ക്ക​പ്പെട്ടു. അവരിൽ, യുദ്ധത്തെ പിന്താ​ങ്ങു​ന്ന​തരം ജോലി​ക​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടാൻ വിസമ്മ​തിച്ച പല സഹോ​ദ​രി​മാ​രും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും യുദ്ധാ​ന​ന്തരം, തങ്ങൾക്കു പ്രചോ​ദ​ന​മാ​യി വർത്തി​ച്ചത്‌ ദൈവത്തെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നും മനുഷ്യ​വർഗ​ത്തി​ന്റെ ഏക പ്രത്യാശ എന്ന നിലയിൽ അവന്റെ രാജ്യത്തെ പ്രസി​ദ്ധ​മാ​ക്കാ​നു​മുള്ള ആഗ്രഹം  ആയിരു​ന്നു എന്നു പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ സാക്ഷികൾ തുടർന്നു. (ബ്രിട്ട​നി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ആദ്യകാല പ്രവർത്ത​നത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള കൂടുതൽ വിശദാം​ശങ്ങൾ വാർഷി​ക​പു​സ്‌തകം 1973-ൽ [ഇംഗ്ലീഷ്‌] കാണാം.)

ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ ദ്വിഭാ​ഷാ കൺ​വെൻ​ഷൻ

വർഷങ്ങ​ളാ​യി, യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾക്ക്‌ ഒരു മുഖ്യ സ്ഥാനം ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. ഒരവസ​ര​ത്തിൽ, വാച്ച്‌ ടവർ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ പ്രസി​ഡന്റ്‌ നടത്തിയ മുഖ്യ കൺ​വെൻ​ഷൻ പ്രസം​ഗങ്ങൾ ലണ്ടനിലെ ഒരു കൺ​വെൻ​ഷൻ സ്ഥലത്തു​നിന്ന്‌ റേഡി​യോ​വഴി മറ്റു ദേശങ്ങ​ളി​ലേക്കു പ്രക്ഷേ​പണം ചെയ്‌തു. 1950-കളിലും 1960-കളിലും ലണ്ടനിൽ നടത്തിയ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ 50-ലധികം വിദേശ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ മുഴു പരിപാ​ടി​യും നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌ ഇംഗ്ലീ​ഷിൽ ആയിരു​ന്നു. 1971-ൽ അതിനു മാറ്റം വന്നു.

ആ വർഷം, ലണ്ടനിലെ ട്വിക്ക​ന​മിൽ “ദിവ്യ നാമം” ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ സമ്മേളനം നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ നടക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യൂറോ​പ്പി​ലെ മറ്റു സാക്ഷി​ക​ളും അതേ വിഷയ​ത്തി​ലുള്ള കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള തയ്യാ​റെ​ടു​പ്പി​ലാ​യി​രു​ന്നു. പോർച്ചു​ഗ​ലിൽ രാജ്യ​വേല അപ്പോ​ഴും നിരോ​ധ​ന​ത്തിൻ കീഴിൽ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, അവി​ടെ​യുള്ള ആയിരങ്ങൾ സ്‌പെ​യിൻവഴി ഫ്രാൻസി​ലെ ടുളൂ​സി​ലേക്ക്‌ യാത്ര ചെയ്യാൻ തയ്യാ​റെ​ടു​ത്തു. അവർ അത്യു​ത്സാ​ഹ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ, സ്‌പെ​യി​നിൽ കോളറ പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട്ട​തി​നെ കുറി​ച്ചുള്ള വാർത്ത പരന്നു. കോള​റ​യ്‌ക്കു പ്രതി​രോധ കുത്തി​വ​യ്‌പ്‌ എടുത്ത​വർക്കു മാത്രമേ ആ രാജ്യ​ത്തു​കൂ​ടി സഞ്ചരി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നാൽ, കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച എല്ലാ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കും ആവശ്യ​മാ​യ​ത്ര​യും വാക്‌സിൻ ലഭ്യമ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ടുളൂ​സിൽ ഒരാൾക്കു കോളറ പിടി​പെ​ട്ടെന്ന സംശയം ഉണ്ടായ​തി​നെ തുടർന്ന്‌, മറ്റുള്ളവർ അവിടം സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അധികാ​രി​കൾ കർശന​മായ വിലക്ക്‌ ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. ആ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു? ഒരു സഹോ​ദരൻ പറഞ്ഞു: “ലണ്ടനി​ലേക്കു പോകു​ന്ന​തി​നു തടസ്സമി​ല്ല​ല്ലോ.”

ട്വിക്കനം കൺ​വെൻ​ഷന്റെ ചുമതല വഹിച്ചി​രു​ന്നത്‌ ശാന്തനും സൗഹൃ​ദ​ചി​ത്ത​നു​മാ​യി​രുന്ന ഡബ്ല്യു. ജെ. (ബിൽ) ബുൾ എന്ന സഹോ​ദ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. അതിനെ കുറിച്ച്‌ അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “800-നും 900-ത്തിനും ഇടയ്‌ക്കു സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ബ്രിട്ട​നിൽ എത്തി, 112 പേർ വിമാ​ന​ത്തി​ലും ബാക്കി​യു​ള്ളവർ ബസ്സിലു​മാണ്‌ വന്നത്‌. അവർക്കാ​യുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരാഴ്‌ച​യിൽ കുറഞ്ഞ സമയമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. പോർച്ചു​ഗീസ്‌ പ്രതി​നി​ധി​കൾ എത്തിയത്‌ ബോട്ടി​ലാണ്‌, അവരെ  സ്വാഗതം ചെയ്യാ​നാ​യി സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഡോവ​റിൽ എത്തിയി​രു​ന്നു. ആ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളിൽ മിക്കവർക്കും ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഒട്ടും​തന്നെ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു.” മുഖ്യ​മാ​യും ലണ്ടനിലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ വീടു​ക​ളി​ലാണ്‌ അവർക്കു വേണ്ടി താമസ​സൗ​ക​ര്യം ഏർപ്പാടു ചെയ്‌തത്‌. വലിയ ലഘുഭക്ഷണ ശാലക​ളി​ലൊന്ന്‌ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ പരിപാ​ടി നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ അനു​യോ​ജ്യ​മായ സ്ഥലമാക്കി മാറ്റി​യെ​ടു​ത്തു. പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ബ്രിട്ടീഷ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം യഹോവ വിശ്വ​സ്‌തരെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു, യഹോ​വ​യു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​മാർഗം ആക്കുക എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള കൺ​വെൻ​ഷൻ നാടകങ്ങൾ സന്തോ​ഷ​പൂർവം കാണു​ക​യും പരിപാ​ടി​യു​ടെ മറ്റു ഭാഗങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മിഡിൽസെ​ക്‌സ്‌ ക്രോ​ണി​ക്കിൾ എന്ന ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക പത്രം 1971 ആഗസ്റ്റ്‌ 13-ാം തീയതി ഇങ്ങനെ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു: “അവരുടെ വരവ്‌ ഈ രാജ്യത്ത്‌ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ആദ്യത്തെ ദ്വിഭാ​ഷാ കൺ​വെൻ​ഷനു കളമൊ​രു​ക്കി.”

തങ്ങളുടെ ദേശത്തെ രാജ്യ​വേ​ല​യു​ടെ പുരോ​ഗ​തി​യെ കുറിച്ചു പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ നൽകിയ റിപ്പോർട്ടു​കൾ സദസ്യരെ പുളകം​കൊ​ള്ളി​ച്ചു. അതിനു​ശേഷം, പോർച്ചു​ഗ​ലി​ലെ വേലയ്‌ക്കു നേതൃ​ത്വം നൽകുന്ന ഒരു സഹോ​ദരൻ കൺ​വെൻ​ഷനു കൂടി​വ​ന്ന​വരെ അഭിസം​ബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ബ്രിട്ടീഷ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ കാട്ടിയ അതിഥി​പ്രി​യ​ത്തി​നു നന്ദി പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, “ഈ മഹാ നഗരത്തിൽ നിങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്കു വളരെ​യ​ധി​കം തന്നിരി​ക്കു​ന്നു, നിങ്ങളു​ടെ സമയം ഞങ്ങൾക്കാ​യി ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ പരിച​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, ഞങ്ങളോ​ടു ദയ കാട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, ഞങ്ങളെ ആർദ്ര​മാ​യി പരിപാ​ലി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, ഞങ്ങൾക്കു പാർക്കാൻ ഇടം തന്നിരി​ക്കു​ന്നു. സർവോ​പരി ഞങ്ങളോ​ടു സ്‌നേഹം കാട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളേ, ലണ്ടൻ ഞങ്ങളിൽ തീർച്ച​യാ​യും എപ്പോ​ഴും അത്യന്തം പ്രിയ​ങ്ക​ര​ങ്ങ​ളായ ഓർമകൾ ഉണർത്തും.” പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ തങ്ങളുടെ നന്ദി ഗീതത്തി​ലൂ​ടെ പ്രകട​മാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ സദസ്സിൽ ഇരുന്ന എല്ലാവ​രു​ടെ​യും​തന്നെ കണ്ണുകൾ ഈറന​ണി​ഞ്ഞു. അവരുടെ അകമഴിഞ്ഞ നന്ദി​പ്ര​ക​ടനം അത്ര ഹൃദയ​സ്‌പർശി​യാ​യി​രു​ന്നു.

യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​സ​മ്പ​ന്ന​മായ കുടും​ബ​ത്തി​ലേക്ക്‌ അവരെ ആനയി​ക്കു​ന്നു

ഇംഗ്ലീഷ്‌ അറിയി​ല്ലാ​ത്ത​വർക്കു സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നത്‌ കൺ​വെൻ​ഷൻ സമയത്തു മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു കുടി​യേ​റി​പ്പാർക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം കൂടി​വ​രു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. സുവാർത്താ പ്രസം​ഗ​ത്തോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഇത്‌ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി ഉയർത്തി. എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു?

ഇംഗ്ലീഷ്‌ സംസാ​രി​ക്കുന്ന പ്രസാ​ധകർ, മറ്റു രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നുള്ള,  ഇതര ഭാഷകൾ സംസാ​രി​ക്കുന്ന വ്യക്തി​കളെ സഹായി​ക്കാൻ ശുഷ്‌കാ​ന്തി​യു​ള്ളവർ ആയിരു​ന്നു. സാധ്യ​മാ​കു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ, വായി​ക്കാൻ അവരുടെ മാതൃ​ഭാ​ഷ​യി​ലുള്ള എന്തെങ്കി​ലും കൊടു​ക്കാൻ സാക്ഷികൾ ശ്രമി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, ആശയവി​നി​മയം ഒരു പ്രശ്‌നം​തന്നെ ആയിരു​ന്നു. വിദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നു വന്നവരിൽ ചില യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ആ പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ക്കാൻ സാധിച്ചു. ഇത്‌ ആശയവി​നി​മയ വിടവു നികത്തു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു സഹായ​മാ​യി.

1960-കളിൽ, സൈ​പ്ര​സിൽനി​ന്നു വന്ന ഗ്രീക്കു സംസാ​രി​ക്കുന്ന സാക്ഷികൾ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ താമസി​ക്കുന്ന ഗ്രീക്കു സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രായ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സത്യം പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തിൽ തിര​ക്കോ​ടെ ഏർപ്പെട്ടു. ഇറ്റലി​ക്കാ​രായ സാക്ഷികൾ, തങ്ങളുടെ രാജ്യ​ത്തു​നിന്ന്‌ ലണ്ടനിൽ വന്നു താമസി​ക്കുന്ന മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി ബൈബിൾ സത്യം പങ്കു​വെച്ചു.

പാർപ്പി​ട​വും ഭക്ഷണവും ഇംഗ്ലീഷ്‌ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസര​വും ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നു പകരമാ​യി ആ വീട്ടിലെ ജോലി​കൾ ചെയ്യുന്ന ഒരു യുവതി​ക്കാണ്‌ ‘ഓപെയർ’ എന്നു പറയു​ന്നത്‌. 1968-ലെ വസന്തത്തിൽ ഓപെ​യ​റാ​യി ജോലി ചെയ്യാൻ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ എത്തിയ ഒരു ജർമൻ യുവതി​യാണ്‌ ഫ്രാൻസിസ്‌ക എന്ന സാക്ഷി. ആ വർഷം അവൾ “സകല ജനതകൾക്കു​മുള്ള സുവാർത്ത” ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ സമ്മേള​ന​ത്തിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌ അവൾ വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യി​ലെ തന്റെ പങ്കു വർധി​പ്പി​ക്കു​ക​യും പുതു​താ​യി പ്രകാ​ശനം ചെയ്‌ത നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന സത്യം എന്ന പുസ്‌തകം അടുത്തു താമസി​ച്ചി​രുന്ന മറ്റു ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​കൾക്കു കൊടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ഫ്രാൻസിസ്‌ക നാലു ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ ആരംഭി​ച്ചു. അവയി​ലൊന്ന്‌ സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡു​കാ​രി​യായ ഒരു പെൺകു​ട്ടി​യു​മൊത്ത്‌ ജർമൻ ഭാഷയിൽ നടത്തിയ ഒരു അധ്യയനം ആയിരു​ന്നു. സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങൾക്കു വരാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ, യഹോ​വ​യു​ടെ ഭവനത്തി​ലെ സ്‌നേഹം അവൾക്കു നേരിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. (യോഹ. 13:35) അടുത്ത വർഷമാ​യ​പ്പോ​ഴേക്ക്‌ ആ താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രി നല്ല പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്കു​ക​യും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ജീവിതം സമർപ്പിച്ച്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌ ഒരു പയനിയർ ആയിത്തീർന്ന അവൾ സത്യം സ്വീക​രി​ക്കാൻ തന്റെ അമ്മയെ സഹായി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ, ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​ക​ളോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാ​നുള്ള ഫ്രാൻസി​സ്‌ക​യു​ടെ ശ്രമങ്ങ​ളു​ടെ തുടക്കം മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

“ഞാൻ വീടു​തോ​റും പോകു​മ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​കളെ കണ്ടെത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു,” ഫ്രാൻസിസ്‌ക ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ വിവരി​ക്കു​ന്നു, “ഞാനും ഒരിക്കൽ ഒരു ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി ആയിരു​ന്നു എന്ന്‌ അവരോ​ടു പറയും. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾക്കി​ട​യിൽ ഒരു പൊതു അടിത്തറ ഉരുത്തി​രി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞാൻ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഒരു സഹോ​ദ​രി​യെ ഒഴികെ മറ്റാ​രെ​യും എനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, എനിക്ക്‌ സഭയിൽ  ഊഷ്‌മ​ള​മായ സ്വാഗതം കിട്ടി എന്ന കാര്യം ഞാൻ പലപ്പോ​ഴും എടുത്തു​പ​റ​യാ​റുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, സാക്ഷി​ക​ളു​ടേത്‌ വലി​യൊ​രു കുടും​ബ​മാ​ണെന്ന ധാരണ ഉളവാ​ക്കാൻ അവരെ എത്രയും പെട്ടെന്നു സഭയി​ലേക്കു കൊണ്ടു​വ​രാൻ ഞാൻ എപ്പോ​ഴും ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നു.”

1974-ൽ ഫ്രാൻസിസ്‌ക, ഫിലിപ്പ്‌ ഹാരി​സി​നെ വിവാഹം ചെയ്‌തു. ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ക്കുന്ന അവരി​പ്പോൾ നോർത്ത്‌വുഡ്‌ സഭയോ​ടൊ​ത്താ​ണു സഹവസി​ക്കു​ന്നത്‌. ആ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ ഫ്രാൻസിസ്‌ക 13-ൽ പരം വർഷമാ​യി സന്ദർശനം നടത്തി​വ​രു​ന്നു. അവർ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഒരു സാക്ഷി തന്നെ സന്ദർശി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു ഫ്രഞ്ച്‌ ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​യു​ടെ കത്ത്‌  ബെഥേ​ലിൽ കിട്ടി. ഫ്രാൻസി​ലുള്ള സാക്ഷി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ നിങ്ങൾക്കു ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാൻ കഴിയും എന്ന പുസ്‌തകം അവൾക്കു ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. അവൾ കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ അറിയാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. ഇംഗ്ലീഷ്‌ വളരെ കുറച്ചേ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു എങ്കിലും, നതലി എന്ന ആ പെൺകു​ട്ടി സത്യം അറിയാൻ അതിയാ​യി ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ എനിക്കു കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. അവൾ നല്ല പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ച്ചു, താമസി​യാ​തെ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി.” ഫ്രാൻസി​ലേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, നതലി ഒരു രാജ്യ​പ്ര​സാ​ധിക ആയിത്തീർന്നു. ഇപ്പോൾ അവളും ഭർത്താ​വും അവിടെ അറബികൾ താമസി​ക്കുന്ന ഒരു പ്രദേ​ശത്ത്‌ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യുന്നു.

ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​കളെ ജോലി​ക്കു നിറു​ത്തുന്ന ആ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ ഒരു പതിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി അവി​ടെ​നി​ന്നു പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ അടുത്ത​യാൾ എത്തുമാ​യി​രു​ന്നു. കുറെ നാള​ത്തേക്ക്‌ പഴയ ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി പുതിയ ജോലി​ക്കാ​രി​യെ ആ ഭവനത്തി​ലുള്ള ജോലി​ക​ളൊ​ക്കെ പഠിപ്പി​ക്കും. നതലി പോകാ​റാ​യ​പ്പോൾ, ഫ്രാൻസിസ്‌ക അവളോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഫ്രാൻസി​ലേക്കു മടങ്ങു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, ബൈബിൾ പഠനം തന്നെ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ എങ്ങനെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന്‌ അടുത്ത ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​യോ​ടു പറഞ്ഞിട്ട്‌ അവൾക്കു താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടോ എന്ന്‌ അറിയുക.” ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നു തന്നെയുള്ള ഇസബെൽ ആയിരു​ന്നു അടുത്ത ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി. അവൾക്കും ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ താത്‌പ​ര്യം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഫ്രാൻസിസ്‌ക അവൾക്കും അധ്യയനം എടുത്തു. ഇസബെ​ല്ലി​നു ശേഷം വന്ന യുവതി​യു​ടെ പേരും നതലി എന്നായി​രു​ന്നു. താമസി​യാ​തെ, അവൾ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഫ്രാൻസി​ലേക്കു മടങ്ങി​ച്ചെന്ന ശേഷം അവൾ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു.

മറ്റൊരു പെൺകു​ട്ടി​യാണ്‌ ഗാബ്രി​യേല, അവൾ പോള​ണ്ടു​കാ​രി​യാണ്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി അവൾക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും കാര്യ​മായ സമ്പർക്കം ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. ജർമൻകാർക്ക്‌ പോള​ണ്ടി​ലുള്ള ദുഷ്‌കീർത്തി നിമിത്തം അവരെ തനിക്ക്‌ ഇഷ്‌ട​മ​ല്ലെന്ന്‌ അവൾ ഫ്രാൻസി​സ്‌ക​യോ​ടു പറഞ്ഞു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ഒരിക്ക​ലും യുദ്ധത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കാ​ത്ത​വ​രാ​ണെന്ന്‌ ഫ്രാൻസിസ്‌ക വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. “രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ആരും സൈന്യ​ത്തിൽ ചേർന്നില്ല,” ഫ്രാൻസിസ്‌ക ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്‌തു. “ഞങ്ങൾക്കു പീഡനം സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു എന്നു നിനക്ക​റി​യാ​മോ? ഹിറ്റ്‌ലറെ വാഴ്‌ത്താ​നും നാസി ഭരണത്തെ പിന്താ​ങ്ങാ​നും വിസമ്മ​തി​ച്ച​തി​നെ പ്രതി ഞങ്ങൾക്കു തടങ്കൽപ്പാ​ള​യ​ങ്ങ​ളിൽ കിട​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു.” ഗാബ്രി​യേല അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി, അങ്ങനെ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അവളുടെ ജർമൻവി​രുദ്ധ വികാ​രങ്ങൾ അപ്രത്യ​ക്ഷ​മാ​യി. ഫ്രാൻസി​സ്‌ക​യു​മൊ​ത്തുള്ള ക്രമമായ ബൈബിൾ പഠനത്തെ തുടർന്ന്‌ ഗാബ്രി​യേല സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റി​ട്ടി​ല്ലാത്ത  ഒരു പ്രസാ​ധിക ആയിത്തീർന്നു. പിന്നീട്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കുള്ള സമർപ്പ​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രതീ​ക​മാ​യി അവൾ ട്വിക്കനം കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ വെച്ച്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. പത്തു രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള 25 ഓപെയർ പെൺകു​ട്ടി​കൾക്ക്‌ ബൈബിൾ അധ്യയനം എടുക്കാ​നും അവരെ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​സ​മ്പ​ന്ന​മായ കുടും​ബ​ത്തി​ലേക്ക്‌ ആനയി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ സന്തോഷം അനുഭ​വി​ക്കാ​നും ഫ്രാൻസി​സ്‌ക​യ്‌ക്ക്‌ കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

സ്വന്തഭാ​ഷ​യിൽ യോഗങ്ങൾ

ഇംഗ്ലീ​ഷിൽ ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യോ തങ്ങളു​ടേ​ത​ല്ലാത്ത ഒരു ഭാഷയിൽ നടത്തുന്ന യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​ക​വഴി എല്ലാവർക്കു​മൊ​ന്നും ത്വരി​ത​ഗ​തി​യി​ലുള്ള പുരോ​ഗതി വരുത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ആ സ്ഥിതിക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു?

സൈ​പ്ര​സിൽനിന്ന്‌ എത്തിയ ഗ്രീക്കു സംസാ​രി​ക്കുന്ന സാക്ഷികൾ, ഇംഗ്ലണ്ടിൽ താമസി​ക്കുന്ന തങ്ങളുടെ നാട്ടു​കാർക്ക്‌ ബൈബി​ളിൽ താത്‌പ​ര്യം ഉണ്ടെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോൾ ലണ്ടനിൽവെച്ച്‌ ചില യോഗങ്ങൾ ഗ്രീക്കു ഭാഷയിൽ നടത്താ​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. 1966 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, സ്വന്ത ഭാഷയി​ലുള്ള ക്രമമായ സഭാ പുസ്‌തക അധ്യയ​ന​ത്തിൽനിന്ന്‌ അവർ പ്രയോ​ജനം നേടാൻ തുടങ്ങി; പിന്നീട്‌ മാസം​തോ​റും ഒരു പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗ​വും അവരുടെ ഭാഷയിൽ നടത്ത​പ്പെട്ടു. 1967-ൽ ലണ്ടനിലെ ആദ്യത്തെ ഗ്രീക്കു സഭ രൂപീ​കൃ​ത​മാ​യി. പിന്നീട്‌, ഗ്രീക്കു​കാ​രു​ടെ മറ്റൊരു കൂട്ടം ബർമി​ങ്‌ഹാ​മിൽ യോഗങ്ങൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി.

ഇറ്റലി​ക്കാർ തങ്ങളുടെ ഭാഷയി​ലുള്ള യോഗങ്ങൾ തുടങ്ങി​യത്‌ പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗ​വും വീക്ഷാ​ഗോ​പുര അധ്യയ​ന​വും നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടാണ്‌. 1967-ൽ ലണ്ടനിലെ ഇസ്‌ലി​ങ്‌ടൺ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ വെച്ചാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. അതേത്തു​ടർന്ന്‌ മറ്റു സ്ഥലങ്ങളി​ലും പല ഇറ്റാലി​യൻ യോഗ​ങ്ങ​ളും നടന്നു. സംഗതി​കൾ വികാസം പ്രാപി​ച്ച​തി​ന്റെ ഒരു ഉദാഹ​രണം ഇതാ: വിരാ (വീ) യങ്‌ ഉത്തര ലണ്ടനി​ലുള്ള എൻഫീൽഡി​ലെ ഒരു ഇറ്റലി​ക്കാ​രി​യോ​ടൊ​പ്പം ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. വിലമ​തി​പ്പു വർധി​ച്ച​പ്പോൾ അവർ ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെട്ടു: “എന്റെ സ്‌നേ​ഹി​തർക്കു കൊടു​ക്കാൻ ഇറ്റാലി​യൻ ഭാഷയിൽ യാതൊ​ന്നും ഇല്ലാത്തത്‌ കഷ്‌ടം​തന്നെ.” അതിന്റെ ഫലമായി, വീയുടെ ഭർത്താ​വായ ജെഫ്‌ ഇക്കാര്യ​ത്തെ കുറിച്ച്‌ ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചു. അവർ ഇരുവ​രും ഇറ്റലി​യിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്‌തി​ട്ടുള്ള ഒരു ഗ്രീക്കു സഹോ​ദ​രനെ കണ്ടെത്തി. ജെഫ്‌ പറയുന്നു, “ഞാൻ ഇംഗ്ലീ​ഷിൽ പ്രസംഗം നടത്തി. ആ സഹോ​ദരൻ അത്‌ ഇറ്റാലി​യ​നി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി.” 30-ഓളം പേർ അതിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. അവരിൽ ചിലർ നല്ല ആത്മീയ പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌, ഇറ്റാലി​യൻ സംസാ​രി​ക്കുന്ന സാക്ഷികൾ ഒരു സഭ രൂപീ​ക​രി​ക്കാൻ സജ്ജരായി. അതിനു​ശേഷം, ഓരോ അഞ്ചു വർഷം  കൂടു​മ്പോ​ഴും ഇംഗ്ലണ്ടിൽ ഒരു ഇറ്റാലി​യൻ സഭ വീതം ഉണ്ടാകു​ന്നുണ്ട്‌.

ഗ്രീക്കു വയലിൽ തുടർന്നും പുരോ​ഗതി ഉണ്ടായി. 1975-ൽ, അവർക്കാ​യി ഒരു സമ്മേളനം നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. അക്കാലത്ത്‌ ജെഫ്‌ യങ്ങും ഭാര്യ വീയും 50-നോട​ടുത്ത്‌ പ്രായ​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പയനി​യർമാർ ആയിരു​ന്നു. അവരുടെ കുട്ടികൾ രണ്ടും പ്രായ​പൂർത്തി​യാ​യ​വ​രും “കർത്താ​വിൽ” വിവാഹം കഴിച്ച​വ​രും ആയിരു​ന്നു. (1 കൊരി. 7:39) ജെഫി​നും വീയ്‌ക്കും വൃദ്ധ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ശുശ്രൂ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കൂടുതൽ സേവന​പ​ദ​വി​കൾ സ്വീക​രി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന സ്ഥാനത്താ​യി​രു​ന്നു അവർ. ബ്രിട്ട​നി​ലെ ഗ്രീക്കു സംസാ​രി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കാ​യി ഒരു സമ്മേളനം സംഘടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള നിയമനം ലഭിച്ച​പ്പോൾ ജെഫ്‌ അമ്പരന്നു​പോ​യി. “എന്തു ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ എനിക്കു യാതൊ​രു നിശ്ചയ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു,” ജെഫ്‌ പറയുന്നു. “സമ്മേളന സ്ഥലത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ, അവിടെ ഒരു ആഭ്യന്തര യുദ്ധം നടക്കുന്ന പ്രതീ​തി​യാണ്‌ എനിക്ക്‌ ഉണ്ടായത്‌!” ഒരു യാഥാ​സ്ഥി​തിക ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രൻ ആയിരു​ന്ന​തി​നാ​ലാ​കാം ഗ്രീക്കു​കാ​രു​ടെ ഉത്സാഹ​ത്തി​മിർപ്പ്‌ കണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അങ്ങനെ തോന്നി​യത്‌. വേല ചെയ്യേണ്ട വിധം ഗ്രീക്കു സഹോ​ദ​രങ്ങൾ പരസ്‌പരം വിവരി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ കണ്ടത്‌. 400-ലേറെ പേർ ആ സമ്മേള​ന​ത്തിൽ സംബന്ധി​ച്ചു.

മറ്റു ഭാഷാ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളും രൂപം​കൊ​ണ്ടു. 1975-ൽ ഒരു സ്‌പാ​നിഷ്‌ സഭ നിലവിൽ വന്നു. 1977-ലാണ്‌ ലണ്ടനിൽ ആദ്യമാ​യി ഒരു ഗുജറാ​ത്തി പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗം നടത്ത​പ്പെ​ട്ടത്‌. രണ്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌, ഒരു ചെറിയ ഗുജറാ​ത്തി സമ്മേളനം നടത്ത​പ്പെട്ടു. അതേ സമയത്തു​തന്നെ ഒരു പഞ്ചാബി സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേള​ന​വും നടത്ത​പ്പെട്ടു. അതിൽ 250-ഓളം പേർ സംബന്ധി​ച്ചു.

‘എത്ര നല്ല ആളുകൾ’

ആദ്യ വർഷങ്ങ​ളിൽ, വലിയ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളെ​ല്ലാം സാധാരണ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌ ലണ്ടനി​ലാണ്‌. എന്നാൽ, 1960-കൾ ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും രാജ്യത്തെ ചെറു​തും വലുതു​മായ പല നഗരങ്ങ​ളി​ലും വാർഷിക കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി. ചില വർഷങ്ങ​ളിൽ, നാലു കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കളേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ; മറ്റു ചില വർഷങ്ങ​ളിൽ ചെറിയ ഹാളു​ക​ളിൽ നടത്തി​യ​പ്പോൾ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളു​ടെ എണ്ണം 17 ആയി ഉയർന്നു. ഫുട്‌ബോൾ സ്റ്റേഡി​യ​ങ്ങ​ളും ഓഡി​റ്റോ​റി​യ​ങ്ങ​ളും സ്‌കേ​റ്റിങ്‌ നടത്തുന്ന ഐസ്‌ റിങ്കു​ക​ളു​മൊ​ക്കെ വാടക​യ്‌ക്കെ​ടു​ത്തു. 1975-ൽ, വെയ്‌ൽസി​ലെ കാർഡിഫ്‌ ആംസ്‌ പാർക്കിൽ ഒരു കൺ​വെൻ​ഷൻ നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ അതിന്റെ അധികാ​രി​ക​ളു​മാ​യി കൂടി​യാ​ലോ​ച​നകൾ നടത്തി.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ ബ്രിട്ട​നിൽ മിക്കയി​ട​ത്തും സത്‌കീർത്തി ഉണ്ട്‌. എങ്കിലും, സ്‌പോർട്‌സ്‌ സ്റ്റേഡി​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചുമതല വഹിക്കുന്ന,  സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വലിയ കൂടി​വ​ര​വു​കളെ കുറിച്ച്‌ അറിയി​ല്ലാത്ത ഉദ്യോ​ഗസ്ഥർ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ അവർക്ക്‌ ആ സൗകര്യ​ങ്ങൾ വാടക​യ്‌ക്കു നൽകാൻ മടിയു​ള്ള​വ​രാണ്‌. കാർഡിഫ്‌ ആംസ്‌ പാർക്കി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. വെയ്‌ൽസി​ലെ റഗ്‌ബി യൂണിയൻ ബോർഡു​മാ​യി കൂടി​യാ​ലോ​ച​നകൾ നടന്നു. കാർഡി​ഫിൽ വെച്ചുള്ള ബോർഡ്‌ മീറ്റി​ങ്ങി​ലെ കൂടി​യാ​ലോ​ച​ന​ക​ളിൽ എന്തെങ്കി​ലും ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ നേരി​ടു​ന്ന​പക്ഷം, തനിക്കു ഫോൺ ചെയ്യാൻ ബോർഡ്‌ അംഗങ്ങ​ളോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെ​ട​ണ​മെന്ന്‌ അഖില ബ്രിട്ടീഷ്‌ റഗ്‌ബി ഫുട്‌ബോൾ യൂണി​യന്റെ അധ്യക്ഷ​നായ ലോർഡ്‌ വെയ്‌ക്‌ഫീൽഡ്‌ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രോട്‌ ദയാപു​ര​സ്സരം പറഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അത്തര​മൊ​രു സഹായം ലഭിച്ച​തിൽ അവർ എത്ര കൃതജ്ഞത ഉള്ളവർ ആയിരു​ന്നെ​ന്നോ! കൂടി​യാ​ലോ​ച​നകൾ നിർണാ​യക ഘട്ടത്തിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ, ലോർഡ്‌ വെയ്‌ക്‌ഫീൽഡി​നു ഫോൺ ചെയ്‌തത്‌ പ്രതി​സന്ധി തരണം ചെയ്യാൻ സഹായ​മാ​യി. ലണ്ടനിലെ ട്വിക്ക​ന​മിൽ 1955 മുതൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ നടത്തു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ വേനൽക്കാ​ല​ത്തും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ട്വിക്കനം സ്റ്റേഡിയം ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ താനും ബോർഡ്‌ അംഗങ്ങ​ളും എത്രമാ​ത്രം വിലമ​തി​ച്ചു​വെന്ന്‌ ലോർഡ്‌ വെയ്‌ക്‌ഫീൽഡ്‌ തന്റെ സഹപ്ര​വർത്ത​ക​രോ​ടു വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. യാതൊ​ന്നി​നെ കുറി​ച്ചും ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​തില്ല എന്ന്‌ അദ്ദേഹം അവർക്ക്‌ ഉറപ്പു നൽകി. “സാക്ഷികൾ എത്ര നല്ല ആളുക​ളാണ്‌!” എന്ന്‌ അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു. സത്വരം ഒരു ഉടമ്പടി തയ്യാറാ​ക്ക​പ്പെട്ടു, അങ്ങനെ സാക്ഷി​കൾക്കു തങ്ങളുടെ പതിവു കൺ​വെൻ​ഷൻ വേദി​യാ​യി വർഷങ്ങ​ളോ​ളം കാർഡിഫ്‌ ആംസ്‌ പാർക്ക്‌ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിഞ്ഞു.

സ്വന്തമാ​യി സമ്മേള​ന​ഹാ​ളു​കൾ

വാർഷിക കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾക്കു പുറമേ, സാക്ഷികൾ ഓരോ വർഷവും ചെറിയ സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളും നടത്താ​റുണ്ട്‌. 1969-ൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ രാജ്യ​ഘോ​ഷ​ക​രു​ടെ എണ്ണം 55,876 ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ തുടർന്നു​വന്ന നാലു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ, സുവാർത്ത ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ എണ്ണം 65,348 ആയി ഉയർന്നു. അന്നൊക്കെ സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേള​നങ്ങൾ നടത്താ​നാ​യി ഹാളുകൾ വാടക​യ്‌ക്ക്‌ എടുക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു പതിവ്‌. എന്നാൽ ന്യായ​മായ വാടക​യ്‌ക്ക്‌ അനു​യോ​ജ്യ​മായ ഹാളുകൾ കിട്ടുക ഒന്നി​നൊ​ന്നു ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​ത്തീർന്നു.

സ്വന്തമായ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളു​ക​ളു​ടെ ആവശ്യം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ 1970-കളിൽ ബോധ്യ​പ്പെട്ടു. ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​പ്പെട്ട സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ കൂടി​യാ​ലോ​ചന നടത്തി, അങ്ങനെ യോജിച്ച സ്ഥലങ്ങൾക്കുള്ള അന്വേ​ഷണം ആരംഭി​ച്ചു. നിലവി​ലുള്ള കെട്ടി​ടങ്ങൾ പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​യാ​നാണ്‌ അവർ ആദ്യം ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തത്‌. 1975-ന്റെ തുടക്ക​ത്തിൽ, ഉത്തര ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ മാഞ്ചെ​സ്റ്റ​റിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​തെ കിടന്നി​രുന്ന ഒരു  സിനി​മാ​ശാല കൂടി​യാ​ലോ​ച​ന​കൾക്കു ശേഷം വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങി. മാസങ്ങൾ നീണ്ട അതിന്റെ പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​ക്കു ശേഷം, ആഗസ്റ്റ്‌ 31-ന്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ആദ്യത്തെ സമ്മേള​ന​ഹാൾ സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. സെപ്‌റ്റം​ബ​റി​ലെ പുതിയ സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേളനം ആ ഹാളിൽവെ​ച്ചാണ്‌ നടത്ത​പ്പെ​ട്ടത്‌.

അതിനു രണ്ടു വർഷം മുമ്പ്‌, രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ തെക്കു​കി​ഴക്കൻ ഭാഗത്തുള്ള സമ്മേളന മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ ഒത്തുകൂ​ടി ലണ്ടനിൽ എങ്ങനെ ഒരു ഹാൾ സ്വന്തമാ​ക്കാ​മെന്നു ചർച്ച ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. അനു​യോ​ജ്യ​മായ കെട്ടിടം കണ്ടുപി​ടി​ക്കാൻ നിയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ട കമ്മിറ്റി​യം​ഗ​മായ ഡെനിസ്‌ കേവ്‌, തന്നെ അമ്പരപ്പിച്ച ഒരു സംഗതി ഓർമി​ക്കു​ന്നു. ആ പ്രദേ​ശത്ത്‌ കെട്ടിടം വാങ്ങാൻ കനത്ത വില നൽകണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും, കൂടിവന്ന സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഒരു ഹാളല്ല, മറിച്ച്‌ രണ്ടു ഹാളുകൾ—തേംസ്‌ നദിയു​ടെ വടക്ക്‌ ഒന്നും തെക്ക്‌ മറ്റൊ​ന്നും—അന്വേ​ഷി​ക്കാ​നാണ്‌ ഐകക​ണ്‌ഠ്യേന തീരു​മാ​നി​ച്ചത്‌!

ലണ്ടന്‌ 30 കിലോ​മീ​റ്റർ തെക്കു​മാ​റി​യുള്ള ഡോർക്കിങ്‌ പട്ടണത്തിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​തെ കിടന്നി​രുന്ന ഒരു സിനി​മാ​ശാല അനു​യോ​ജ്യ​മായ ഒന്നായി​രി​ക്കും എന്നു തോന്നി. എന്നാൽ സ്ഥാവര​വ​സ്‌തു ഇടപാ​ടു​കാർ എത്തി ആ കെട്ടി​ട​ത്തിന്‌ കനത്ത വില പറഞ്ഞു. ഡെനി​സിന്‌ ആദ്യം നിരു​ത്സാ​ഹം തോന്നി​യെ​ങ്കി​ലും, അദ്ദേഹ​വും മറ്റൊരു സാക്ഷി​യും ഒരു യോഗ​ത്തിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നാ​യി വരണ​മെന്ന്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നഗരസ​മി​തി​യു​ടെ അധ്യക്ഷൻ ഫോൺ ചെയ്‌ത​പ്പോൾ അദ്ദേഹം അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. ആ കെട്ടിടം ആരാധ​ന​യ്‌ക്കാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം നഗരാ​സൂ​ത്രണ വിലക്കു​കൾ എടുത്തു​മാ​റ്റി​യ​തി​നു പുറമേ, ആ സിനി​മാ​ശാല വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങി, ഓരോ മൂന്നു വർഷത്തി​ലും പുതു​ക്കാ​വുന്ന അനിശ്ചി​ത​കാല പാട്ടത്തിന്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു നൽകാൻ അധികാ​രി​കൾ തീരു​മാ​നി​ച്ചു.

പ്രസ്‌തു​ത ഹാൾ ഒരു ദശകത്തി​ലേ​റെ​ക്കാ​ലം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉപകാ​ര​പ്പെട്ടു. അതിനു​ശേഷം നഗരസ​മി​തി അത്‌ മറ്റൊരു കാര്യ​ത്തി​നാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. പകരമാ​യി, സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ലണ്ടനിലെ ഗാറ്റ്‌വിക്ക്‌ വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തിൽനിന്ന്‌ വളരെ അകലെ​യ​ല്ലാ​തെ 28 ഏക്കർ സ്ഥലം വാങ്ങി. ഒരു നല്ല സമ്മേള​ന​ഹാ​ളാ​യി സംയോ​ജി​പ്പി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രുന്ന കെട്ടി​ടങ്ങൾ അതിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ആ പുതിയ കെട്ടി​ട​ത്തി​ലേക്ക്‌ ചില ഇടുങ്ങിയ വഴിക​ളി​ലൂ​ടെ പോകു​ന്ന​തി​നെ ചൊല്ലി സ്ഥലവാ​സി​കൾ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചു. സ്വകാ​ര്യത ഉണ്ടായി​രി​ക്കാ​നും കഴിവ​തും സ്വസ്ഥത​യ്‌ക്കു ഭംഗം വരാതെ കഴിയാ​നു​മുള്ള അവരുടെ ആഗ്രഹം മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​വു​ന്നതേ ഉള്ളൂ. സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​ലേക്കു പോകു​മ്പോൾ വാഹന​ങ്ങ​ളു​ടെ വേഗപ​രി​ധി നിലനി​റു​ത്താ​നും നിയുക്ത വഴിക​ളി​ലൂ​ടെ മാത്രം വരാനു​മുള്ള നിർദേ​ശങ്ങൾ സാക്ഷികൾ പിൻപ​റ്റു​മാ​യി​രു​ന്നോ? പ്രാ​ദേ​ശിക ആസൂത്രണ കമ്മിറ്റി​യു​ടെ യോഗത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള  ഒരു വാർത്താ റിപ്പോർട്ട്‌ ഇപ്രകാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു: “സാധാരണ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ അത്തരം വ്യവസ്ഥകൾ നടപ്പി​ലാ​ക്കുക അസാധ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ കമ്മിറ്റി​ക്കു തോന്നു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ വ്യത്യ​സ്‌തർ ആയിരു​ന്നു.” ആ കമ്മിറ്റി​യു​ടെ ചെയർമാൻ ഇങ്ങനെ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു: “മറ്റു ചില സംഘട​ന​ക​ളോ വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളോ ആണെങ്കിൽ തങ്ങളുടെ അംഗങ്ങൾ ഇന്നിന്ന വിധത്തിൽ പ്രവർത്തി​ക്കും എന്നു പറയാൻ ഇഷ്‌ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രാണ്‌. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ എല്ലാവ​രും നിർദേ​ശാ​നു​സ​രണം പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌.” ഹെയ്‌സ്‌ ബ്രിഡ്‌ജി​ലെ സറിയി​ലുള്ള ഈ പുതിയ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ നടന്ന ആദ്യ സമ്മേളനം 1986 മേയ്‌ 17, 18 തീയതി​ക​ളി​ലെ സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേളനം ആയിരു​ന്നു. പ്രസ്‌തുത സ്ഥലം വാങ്ങി കൃത്യം ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

1975-ൽ ഡോർക്കിങ്‌ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​ന്റെ പണി നടക്കുന്ന സമയത്തു​തന്നെ ഉത്തര ലണ്ടനിലെ സാക്ഷികൾ ന്യൂ സൗത്ത്‌ഗേ​റ്റി​ലുള്ള മുൻ റിറ്റ്‌സ്‌ സിനി​മാ​ശാല പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​യുന്ന തിരക്കി​ലാ​യി​രു​ന്നു. 1930-കളുടെ മധ്യത്തിൽ നിർമിച്ച ഈ സിനി​മാ​ശാല 1974 വസന്തത്തി​ലാണ്‌ അടച്ചു​പൂ​ട്ടി​യത്‌. കുറെ​ക്കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ അത്‌ ഒരു സിന​ഗോ​ഗാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. സാക്ഷികൾ വാങ്ങുന്ന സമയത്ത്‌ അത്‌ “വളരെ അറ്റകു​റ്റ​പ്പണി ആവശ്യ​മായ അവസ്ഥയിൽ” ആയിരു​ന്നു എന്ന്‌ ഒരു മുൻ വാസ്‌തു​ശിൽപ്പി​യായ റോജർ ഡിക്‌സൺ പറയുന്നു. “കെട്ടിടം നല്ല കെട്ടു​റ​പ്പു​ള്ളത്‌ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, മേൽക്കൂ​ര​യ്‌ക്കു ചോർച്ച ഉണ്ടായി​രു​ന്നു,” അദ്ദേഹം ഓർമി​ക്കു​ന്നു. “ജീർണി​താ​വസ്ഥ മറയ്‌ക്കാ​നെ​ന്നോ​ണം സ്റ്റേഡി​യ​ത്തി​ന്റെ ഉൾഭാ​ഗത്ത്‌ കറുത്ത പെയി​ന്റ​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു!” തുടക്ക​ത്തിൽ, അതു പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​യുന്ന ജോലി ഭാരിച്ച ഒന്നായി തോന്നി. എന്നാൽ, വിദഗ്‌ധ​രും വൈദ​ഗ്‌ധ്യം കുറഞ്ഞ​വ​രു​മായ 2,000-ത്തോളം സ്വമേ​ധയാ ജോലി​ക്കാർ ചേർന്ന്‌ വെറും നാലര മാസം​കൊണ്ട്‌ അതിന്റെ ജോലി പൂർത്തി​യാ​ക്കി.

പശ്ചിമ മിഡ്‌ലാൻഡ്‌സി​ലെ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​ന്റെ പണിയും ആ സമയത്തു​തന്നെ നടക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവിടെ ഡഡ്‌ലി​യി​ലുള്ള ഒരു മുൻ സിനി​മാ​ശാല 1974-ൽ വിലയ്‌ക്കു വാങ്ങാൻ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു കഴിഞ്ഞു. അതു പുതു​ക്കി​പ്പ​ണി​യു​ന്ന​തി​നു കൂടുതൽ സമയ​മെ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ 1976 സെപ്‌റ്റം​ബർ ആയതോ​ടെ അതും ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു സജ്ജമായി.

പുതിയ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളു​കൾ നിർമി​ക്കു​ന്നു

രാജ്യ​പ്ര​സാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണം കൂടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. 1974-ൽ 71,944 ആയിരുന്ന അത്‌ 1984-ൽ 92,616 ആയി വർധിച്ചു. അവരിൽ പലരും ഇംഗ്ലണ്ടി​നു വടക്കുള്ള വൻ വ്യവസാ​യ​ശാ​ലാ പ്രദേ​ശത്ത്‌ നിന്നു​ള്ളവർ ആയിരു​ന്നു. സൗത്ത്‌ യോർക്‌ഷ​യ​റിൽ ഒരു ഹാൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ആസൂ​ത്ര​ണങ്ങൾ നടന്നു.

 1985 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ നിർമാ​ണം തുടങ്ങിയ ഒരു ഹാൾ പിന്നീട്‌ ഈസ്റ്റ്‌ പെനൈൻ സമ്മേള​ന​ഹാൾ എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെ​ടാ​നി​ട​യാ​യി. ഉരുക്ക്‌ നിർമിത ചട്ടക്കൂ​ടുള്ള ഇതിൽ 1,642 പേർക്ക്‌ ഇരിക്കാം. അതി​നോ​ടു ചേർന്ന്‌ പ്രാ​ദേ​ശിക സഭയ്‌ക്കാ​യി 350 പേർക്ക്‌ ഇരിക്കാ​വുന്ന ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളും നിർമി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. 42 മീറ്റർ വ്യാപ്‌തി​യിൽ രൂപകൽപ്പന ചെയ്‌തു നിർമിച്ച മേൽക്കൂര അതിനെ അത്യന്തം മനോ​ഹ​ര​മാ​ക്കു​ന്നു. ദ സ്‌ട്ര​ക്‌ച്ചറൽ എൻജി​നീ​യർ മാസിക ഈ അസാധാ​രണ രൂപകൽപ്പ​നയെ “അഷ്‌ഠ​പാർശ്വ പരിഹാ​രം” എന്നു വിളി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. റോഥർഹാം നഗരസ​മി​തി ഏറ്റവും മികച്ച ഡി​സൈ​നി​ങ്ങി​നുള്ള സമ്മാനം ആ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​നു നൽകി.

പ്രോ​ജ​ക്‌റ്റ്‌ കമ്മിറ്റി​യി​ലെ ഒരു അംഗമാ​യി​രുന്ന നോബിൾ ബൗവർ തുടക്കം മുതലേ നിർമാണ സ്ഥലത്ത്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം ഹാളിന്റെ പ്രഥമ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ നല്ല നർമരസം തുളു​മ്പുന്ന പെരു​മാ​റ്റം, 14 മാസക്കാ​ലത്തെ നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ പങ്കെടുത്ത 12,500-ലധികം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി. മരവി​പ്പി​ക്കുന്ന പുകമ​ഞ്ഞും പൂജ്യ​ത്തിൽ താഴെ​യുള്ള താപനി​ല​യും ഹിമപാ​ത​വും ഉള്ള അവസര​ങ്ങ​ളിൽ പണിക്കു തടസ്സം നേരി​ടാ​തി​രി​ക്കാ​നാ​യി ആ പ്രദേ​ശ​ത്തി​നു ചുറ്റും ഒരു തട്ടു​ഫ്രെ​യിം ഉണ്ടാക്കി അതിൽ സംരക്ഷ​ണാ​ത്മക പ്ലാസ്റ്റിക്‌ ഷീറ്റുകൾ സ്ഥാപി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ അവയി​ലേക്ക്‌ വ്യവസായ ശാലക​ളിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തരം ഹീറ്ററു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ചൂടു​വാ​യു അടിപ്പി​ച്ചു. ഈ സുപ്ര​ധാന നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിന്‌ യാതൊ​ന്നും തടസ്സമാ​യില്ല. സ്വമേ​ധയാ സേവകരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാൻ വിദൂ​ര​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു പോലും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എത്തി.

ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമായ തിയോ​ഡർ ജാരറ്റ്‌സ്‌ സന്ദർശനം നടത്തിയ അവസര​ത്തിൽ 1986 നവംബർ 15-ന്‌ ആ സമ്മേള​ന​ഹാൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. നോബി​ളി​നെ​യും ഭാര്യ ലൂയി​യെ​യും  സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അവരുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും അവിസ്‌മ​ര​ണീ​യ​മായ ദിവസ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ വടക്കും മധ്യഭാ​ഗ​ത്തും തെക്കു​കി​ഴ​ക്കു​മൊ​ക്കെ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളു​കൾ നിർമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ, ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ​യും വെയ്‌ൽസി​ന്റെ​യും പടിഞ്ഞാ​റൻ ഭാഗത്തുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കാ​യി എന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു? ബ്രി​സ്റ്റോൾ നഗരത്തി​നു വടക്കായി ആൽമൺസ്‌ബ​റി​യിൽ അനു​യോ​ജ്യ​മായ ഒരു സ്ഥലം 1987 ഒക്‌ടോ​ബ​റിൽ കണ്ടെത്തി. എന്നാൽ മേഖലാ കെട്ടിട നിർമാണ അനുമതി വളരെ പെട്ടെ​ന്നൊ​ന്നും ലഭിച്ചില്ല. ആവർത്തി​ച്ചുള്ള പല ശ്രമങ്ങ​ളു​ടെ ഫലമായി ഒടുവിൽ 1993 ഫെബ്രു​വ​രി​യിൽ കെട്ടിട നിർമാണ അനുമതി ലഭിച്ചു.

തുടർന്ന്‌, നിർമാണ പ്രവർത്തനം ത്വരി​ത​ഗ​തി​യിൽ മുന്നോ​ട്ടു നീങ്ങി. 1995 ആഗസ്റ്റ്‌ 5-ന്‌ നടന്ന അതിന്റെ സമർപ്പണം എത്ര സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു അവസര​മാ​യി​രു​ന്നു! അത്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ ആറാമത്തെ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളാ​യി​രു​ന്നു. ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ അംഗമായ ജോൺ ബാർ “ഭൂമിയെ യഹോ​വ​യു​ടെ പരിജ്ഞാ​നം​കൊ​ണ്ടു നിറയ്‌ക്കൽ” എന്ന വിഷയത്തെ ആസ്‌പ​ദ​മാ​ക്കി പ്രസം​ഗി​ച്ചു. അദ്ദേഹം പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം നൽകിയ ദയാപു​ര​സ്സ​ര​മായ ഓർമി​പ്പി​ക്കൽ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രുന്ന എല്ലാവ​രും വിലമ​തി​ച്ചു: “നിങ്ങളു​ടെ പ്രദേശം യഹോ​വ​യു​ടെ പാദപീ​ഠ​ത്തി​ന്റെ ചെറി​യൊ​രു ഭാഗം മാത്രമേ ആകുന്നു​ള്ളൂ എന്ന കാര്യം ഒരിക്ക​ലും മറക്കരുത്‌. ഭൂമി​യു​ടെ ഏതൊരു ഭാഗ​ത്തെ​യും പോലെ, നിങ്ങളു​ടെ പ്രദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലും അവൻ തത്‌പ​ര​നാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ രാജ്യ​വേ​ല​യു​ടെ ആഗോള വ്യാപ്‌തി മനസ്സിൽ പിടി​ക്കുക.”

പിറ്റേ വാരം, ബാർ സഹോ​ദരൻ ലണ്ടനു വടക്കുള്ള എജ്‌വാ​റി​ലെ ഒരു പുതിയ രാജ്യ​ഹാൾ സമുച്ച​യ​ത്തി​ന്റെ സമർപ്പണ പ്രസംഗം നടത്തി. ആ കെട്ടിടം മൂന്നു രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ അടങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. മടക്കി​മാ​റ്റാ​വുന്ന മറകൾകൊണ്ട്‌ അവ വേർതി​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവ മാറ്റി​ക്ക​ഴി​യു​മ്പോൾ വിദേ​ശ​ഭാ​ഷാ സഭകൾക്ക്‌ അവിടം ഒരു സമ്മേള​ന​ഹാ​ളാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ആ സമയം ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, വിദേ​ശ​ഭാ​ഷാ വയലിൽനി​ന്നു കിട്ടിയ പ്രതി​ക​രണം ബ്രിട്ട​നി​ലെ രാജ്യ​പ്ര​സംഗ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിന്‌ ഒരു സുപ്ര​ധാന മാനം നൽകി​യി​രു​ന്നു.

‘കൂടുതൽ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം എന്നും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു’

ചില സാക്ഷി​കളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തിൽ അതിനുള്ള കൂടു​ത​ലായ അവസരങ്ങൾ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. മുൻകൈ എടുത്ത്‌ ആവശ്യം കൂടു​ത​ലു​ള്ളി​ടത്ത്‌ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രായ അനേകം സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ  നടപടി​കൾ സ്വീക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നത്‌ അഭിന​ന്ദ​നാർഹ​മാണ്‌. 1920-കളി​ലെ​യും 1930-കളി​ലെ​യും തീക്ഷ്‌ണ​മ​തി​ക​ളായ പല പയനി​യർമാ​രു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തി​ലെന്ന പോലെ, മറ്റേ​തെ​ങ്കി​ലും ദേശ​ത്തേക്കു മാറി​പ്പാർക്കു​ന്ന​തി​നെ ഇതു മിക്ക​പ്പോ​ഴും അർഥമാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. വിദേ​ശ​ത്തേക്കു മാറി​പ്പാർത്ത​തി​ന്റെ ഫലമായി ഈ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്ക്‌ ആ പുതിയ ദേശങ്ങ​ളിൽ രാജ്യ​ഫലം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നും അവിടത്തെ പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. 1970-80 കാലഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള അനവധി കുടും​ബങ്ങൾ മധ്യ-ദക്ഷിണ അമേരിക്ക, ആഫ്രിക്ക, ഏഷ്യ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു മാറി​പ്പാർത്തു.

വിരാ ബുൾ എന്ന സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ രണ്ടു പെൺമ​ക്ക​ളു​ടെ​യും വിവാഹം കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. 57-ാമത്തെ വയസ്സിൽ ആ സഹോ​ദരി വൈറ്റ്‌ ദ്വീപി​ലുള്ള തന്റെ വീട്‌ വിറ്റിട്ട്‌ ലണ്ടനിലെ ഈലിങ്‌ സഭയിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു കൂട്ടം യുവപ​യ​നി​യർമാ​രോ​ടൊത്ത്‌ കൊളം​ബി​യ​യി​ലേക്കു പോയി. സ്‌പാ​നിഷ്‌ പെട്ടെന്നു പഠി​ച്ചെ​ടുത്ത അവർ താമസി​യാ​തെ 18 ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി. ഇപ്പോൾ 30 വർഷം പിന്നി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ സഹോ​ദരി നിരവധി ആത്മീയ മക്കളുടെ നടുവിൽ ഇപ്പോ​ഴും അവിടെ സേവി​ക്കു​ന്നു.

ടോം കുക്കും ഭാര്യ ആനും മക്കളായ സേറ​യോ​ടും റെയ്‌ച്ച​ലി​നോ​ടു​മൊ​പ്പം നിരവധി വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ഉഗാണ്ട​യിൽ സേവി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ പ്രതി​കൂല അവസ്ഥകൾ നിമിത്തം 1974-ൽ അവർക്ക്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മടങ്ങേ​ണ്ടി​വന്നു. പിറ്റേ വർഷം, അവർ മറ്റൊരു രാജ്യ​ത്തേക്കു പോയി—പാപ്പുവ ന്യൂഗി​നി​യി​ലേക്ക്‌. അവി​ടെ​വെച്ച്‌ സേറ ഒരു പ്രത്യേക പയനി​യറെ വിവാഹം കഴിച്ചു. പിന്നീട്‌ ആ കുടും​ബം ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലേക്കു താമസം മാറ്റി, അവി​ടെ​വെച്ച്‌ ഒരു സഹസാ​ക്ഷി​യു​മാ​യി റെയ്‌ച്ച​ലി​ന്റെ വിവാ​ഹ​വും നടന്നു. 1991-ൽ ടോമും ആനും സോളമൻ ദ്വീപു​ക​ളിൽ ഒരു പുതിയ നിയമനം ഏറ്റെടു​ത്തു. അവിടെ ടോം ഇപ്പോൾ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിററി കോ-ഓർഡി​നേ​റ്റ​റാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

മറ്റു പലരെ​യും സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, വിദേ​ശ​ത്തേ​ക്കുള്ള മാറ്റം കുറച്ചു കാല​ത്തേക്കു മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തങ്ങളുടെ വിദേശ ജീവി​ത​ത്തിൽനിന്ന്‌ ആർജിച്ച അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം അവരുടെ സേവന​ത്തിൽ അമൂല്യ​മാ​ണെന്നു തെളി​ഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. ബാരി റഷ്‌ബി​യു​ടെ​യും ഭാര്യ ജനെറ്റി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ ഇതു സത്യമാണ്‌.

“സത്യത്തിൽ വന്ന കാലം മുതൽ കൂടുതൽ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹം എനിക്ക്‌ എന്നും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു,” ബാരി പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം ഒരു പയനിയർ സഹോ​ദ​രി​യായ ജനെറ്റി​നെ വിവാഹം ചെയ്‌തു. പാപ്പുവ ന്യൂഗി​നി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു ആഹ്വാനം നമ്മുടെ രാജ്യ സേവന​ത്തിൽ വന്നപ്പോൾ അവർ അതി​നോ​ടു പ്രതി​ക​രി​ച്ചു.  “ഞങ്ങളുടെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്കുള്ള ഉത്തരമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌,” അവർ പറയുന്നു. പോർട്ട്‌ മോഴ്‌സ്‌ബി ബ്രാഞ്ചി​ലുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ആഗ്രഹം, രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ മധ്യഭാ​ഗ​ത്തുള്ള ഗോ​രോ​ക്കാ​യിൽ അവർ സേവി​ക്കണം എന്നായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ബാരി സഹോ​ദ​രന്റെ തൊഴിൽ പെർമി​റ്റിന്‌ ബൂഗൻവിൽ ദ്വീപിൽ മാത്രമേ സാധുത ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. പാപ്പുവ ന്യൂഗി​നി​യിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ, അധികാ​രി​കൾ സഹോ​ദ​രന്റെ തൊഴിൽ പെർമിറ്റ്‌ ഗോ​രോ​ക്കാ​യി​ലേക്കു മാറ്റി​ക്കൊ​ടു​ത്തു എന്നറി​ഞ്ഞ​തിൽ അവർ എത്രയ​ധി​കം സന്തോ​ഷി​ച്ചു​വെ​ന്നോ!

ബാരി സ്‌കൂൾ അധ്യാ​പകൻ എന്ന നിലയിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാ​നും ജനെറ്റ്‌ 18 പ്രസാ​ധ​ക​രുള്ള ഒരു സഭയോ​ടൊത്ത്‌ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യാ​നും തുടങ്ങി. ബാരി ഇപ്രകാ​രം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “ഒരു സംഗതി എനിക്കു കാണാൻ കഴിഞ്ഞു, സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​തിൽനിന്ന്‌ തങ്ങളെ തടയാൻ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ യാതൊ​ന്നി​നെ​യും അനുവ​ദി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല,  മഴക്കാ​ലത്തെ കടുത്ത കാലാ​വ​സ്ഥയെ പോലും. വാഹന​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഇല്ലായി​രുന്ന അവർക്ക്‌ യോഗ​ങ്ങൾക്കു വരാൻ ഒന്നോ രണ്ടോ മണിക്കൂർ നടക്കണ​മാ​യി​രു​ന്നു. രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ എത്തു​മ്പോ​ഴാ​കട്ടെ, അവർ ആകെ നനഞ്ഞു​കു​ളി​ച്ചി​രി​ക്കും! എങ്കിലും അവർ ഒരിക്ക​ലും യോഗങ്ങൾ മുടക്കി​യി​രു​ന്നില്ല.”

ബാരി​യും ജനെറ്റും പാപ്പുവ ന്യൂഗി​നി​യിൽ സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ആറു വർഷം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. തുടർന്ന്‌ അവിടത്തെ സ്ഥിതി​വി​ശേഷം വിദേ​ശി​കൾക്കു പ്രതി​കൂ​ല​മാ​യി​ത്തീർന്നു. ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു മടങ്ങു​ന്ന​താ​ണു ബുദ്ധി​യെന്ന്‌ ബാരി തീരു​മാ​നി​ച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വിദേ​ശ​ത്തു​വെച്ചു ലഭിച്ച അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ഇരുവ​രും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. പക്ഷേ എവിടെ? പ്രത്യേക ആവശ്യം ഉള്ള എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും സേവി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ ആഗ്രഹം. സൊ​സൈ​റ്റി​യോ​ടും തങ്ങളുടെ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നോ​ടും അഭി​പ്രാ​യം ആരാഞ്ഞ​ശേഷം, ലിങ്കൺഷി​യ​റി​ലെ ബോസ്റ്റ​ണി​ലേക്ക്‌ അവർ പോയി. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ താമസി​ക്കാൻ ഒരു ഇടവും കണ്ടെത്തി. എന്നാൽ ജനെറ്റി​നോ​ടൊ​പ്പം പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യാൻ സഹായ​ക​മായ ഒരു അംശകാല ജോലി കണ്ടെത്താൻ ബാരിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിന്‌ ഒന്നാം സ്ഥാനം കൊടു​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ യഹോവ സഹായി​ക്കു​മെന്ന വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തിൽ വിശ്വാ​സം അർപ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, ബാരിക്കു ജോലി കിട്ടി​യാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും സെപ്‌റ്റം​ബർ 1-നു തന്നെ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങാൻ അവർ തീരു​മാ​നി​ച്ചു! സെപ്‌റ്റം​ബർ 1-ന്‌, അവർ തങ്ങളുടെ ഓവർക്കോ​ട്ടു​ക​ളും അണിഞ്ഞ്‌ വയൽസേ​വ​ന​ത്തിന്‌ പുറ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോ​ഴാണ്‌ ഫോൺ അടിച്ചത്‌. ഒരു പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസ്‌ ഉദ്യോ​ഗസ്ഥൻ ചോദി​ച്ചു, “നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു അംശകാല ജോലി വേണോ?” “തീർച്ച​യാ​യും!” ബാരി മറുപടി നൽകി, “എപ്പോ​ഴാ​ണു ഞാൻ വന്ന്‌ ജോലി തുട​ങ്ങേ​ണ്ടത്‌?” അദ്ദേഹം ചോദി​ച്ചു: “നാളെ ആയാലോ?” യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തി​നു പ്രഥമ സ്ഥാനം കൊടു​ക്കാ​നുള്ള അവരുടെ ശ്രമങ്ങളെ അവൻ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. (മത്താ. 6:33) നാലു വർഷത്തി​നു ശേഷം, ബാരി​ക്കും ജനെറ്റി​നും അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മായ മറ്റൊരു ഫോൺ സന്ദേശം കിട്ടി—ഈസ്റ്റ്‌ പെനൈൻ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​ന്റെ ചുമതല വഹിക്കു​ക​യെന്ന നിയമ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

തങ്ങളെ സ്വമേ​ധയാ അർപ്പിക്കൽ

സേവി​ക്കാ​നുള്ള മനസ്സൊ​രു​ക്കം യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിന്റെ പ്രത്യേ​ക​ത​യാണ്‌. പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ ഇങ്ങനെ പാടി: “നിന്റെ സേനാ​ദി​വ​സ​ത്തിൽ നിന്റെ ജനം നിനക്കു സ്വമേ​ധാ​ദാ​ന​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു; . . . ഉഷസ്സിന്റെ ഉദരത്തിൽനി​ന്നു യുവാ​ക്ക​ളായ മഞ്ഞു നിനക്കു വരുന്നു.” (സങ്കീ. 110:3) സത്യാ​രാ​ധന  പൂർണ​മാ​യി ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരു പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ തങ്ങളെ​ത്തന്നെ ലഭ്യമാ​ക്കി​യി​രി​ക്കുന്ന ബ്രിട്ട​നി​ലെ പലരി​ലും ആ മനസ്സൊ​രു​ക്കം പ്രകട​മാണ്‌.

മുഴു​സ​മയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തങ്ങളെ​ത്തന്നെ ലഭ്യമാ​ക്കിയ സകലർക്കും വലിയ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി ഉതകിയ ഒരു അറിയിപ്പ്‌ 1977-ലെ “സന്തുഷ്‌ട വേലക്കാർ” ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ സമ്മേള​ന​ങ്ങ​ളിൽ നടത്ത​പ്പെട്ടു. ഇംഗ്ലണ്ട്‌, സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡ്‌, വെയ്‌ൽസ്‌ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി നടന്ന ഏഴു കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ പങ്കെടുത്ത 1,10,000 പേർ, പ്രസം​ഗകൻ പയനിയർ സേവന സ്‌കൂൾ നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ അറിയി​ച്ച​പ്പോൾ സന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​രാ​യി കരഘോ​ഷം മുഴക്കി. ദ്വിവാര ബൈബിൾ പഠന കോഴ്‌സും അതിലെ ആശയങ്ങൾ വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ ബാധക​മാ​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസര​ങ്ങ​ളും ഉൾപ്പെട്ട ഒരു പരിപാ​ടി​യാണ്‌ അത്‌. പയനിയർ സേവന​ത്തിൽ ചുരു​ങ്ങി​യത്‌ ഒരു വർഷ​ത്തെ​യെ​ങ്കി​ലും അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം ഉള്ളവർക്ക്‌ ആ പരിപാ​ടി​യി​ലൂ​ടെ മികച്ച പരിശീ​ലനം ലഭിക്കു​ന്നു. പ്രസ്‌തുത പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നു ശേഷം, ആ പയനി​യർമാ​രിൽ ചിലർക്ക്‌ സാക്ഷീ​ക​രണം നാമമാ​ത്ര​മാ​യി നടന്നി​ട്ടു​ള്ള​തോ ഒട്ടും​തന്നെ നടന്നി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​തോ ആയ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ പോയി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ സാധി​ക്കു​ന്നു.

 1978 മാർച്ചി​ലാണ്‌ ബ്രിട്ട​നിൽ ആ സ്‌കൂൾ ആരംഭി​ച്ചത്‌, അത്‌ ലീഡ്‌സ്‌ എന്ന വടക്കൻ നഗരത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ആദ്യത്തെ ക്ലാസ്സിൽ പങ്കെടുത്ത ഒരു വിദ്യാർഥി​നി​യായ ആൻ ഹാർഡിക്ക്‌ പ്രസ്‌തുത സന്ദർഭത്തെ കുറിച്ച്‌ സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഓർമ​ക​ളാണ്‌ ഉള്ളത്‌. “ഞങ്ങൾ ആത്മീയ​മാ​യി ശരിക്കും പ്രബു​ദ്ധ​രാ​ക്ക​പ്പെട്ടു,” അവർ പറയുന്നു. “വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യിൽ കണ്ടുമു​ട്ടുന്ന ആളുക​ളിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യം എടു​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്റെ ആവശ്യം സംബന്ധിച്ച്‌ ആ സ്‌കൂൾ പുതിയ ഉൾക്കാഴ്‌ച നൽകു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു.” ആ സഹോ​ദരി ഇന്ന്‌ ഭർത്താ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ബെഥേൽ ഭവനത്തിൽ സേവി​ക്കു​ന്നു. നാലു മക്കളുടെ അമ്മയായ ആൻഡ്രിയ ബിഗ്‌സ്‌, വെയ്‌ൽസി​ലെ പോണ്ടി​പ്രി​ഥിൽ നടന്ന പ്രസ്‌തുത സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവർ പറയുന്നു: “അതിനെ വരാനി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പൂർവാ​സ്വാ​ദ​ന​മാ​യി കാണു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, യഹോവ ഒരു വിരു​ന്നു​തന്നെ നമുക്കാ​യി ഒരുക്കി വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു പറയാൻ കഴിയും. പുതിയ വ്യവസ്ഥി​തി​ക്കാ​യി ഞാൻ അത്യധി​കം ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌!” ഇതുവരെ നടത്ത​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുള്ള 740 ക്ലാസ്സു​ക​ളി​ലാ​യി പങ്കെടുത്ത 20,000 പയനി​യർമാ​രും ആ സഹോ​ദരി പറഞ്ഞതി​നോ​ടു യോജി​ക്കു​ന്നു. ആ സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധിച്ച ശേഷം പയനി​യ​റിങ്‌ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാൻ ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്‌തവർ കുറച്ചു പേരൊ​ന്നു​മല്ല.

പയനിയർ സേവന​ത്തിൽ അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​മുള്ള നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​ലെ ബെഥേൽ സേവനം ഏറ്റെടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. ഈ ബെഥേൽ ഭവനത്തിൽ ഇപ്പോൾ 393 പേരുണ്ട്‌. അതിൽ 38 പേർ 20-ഓ അതില​ധി​ക​മോ വർഷമാ​യി ഇവിടെ സേവി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌.

ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ക്കു​ന്ന​വ​രിൽ ഒരാളാണ്‌ ക്രിസ്റ്റഫർ ഹിൽ. ഈ സേവന​ത്തിന്‌ അദ്ദേഹം അപേക്ഷ നൽകി​യത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? അദ്ദേഹം ഉത്തരം നൽകുന്നു: “1989-ലാണ്‌ ഞാൻ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി​യത്‌. ഞാൻ മുഴു​സമയ സേവന​ത്തിൽ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ പയനി​യർമാർ ആയിരു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടല്ല, മറിച്ച്‌ ഞാൻ യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ലാണ്‌ എന്നു തെളി​യി​ക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു. സത്യം എന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ന്റെ ഭാഗം ആയിരി​ക്കാ​നല്ല, പിന്നെ​യോ എന്റെ മുഴു ജീവി​ത​വും ആയിരി​ക്കാൻ ഞാൻ അഭില​ഷി​ച്ചു. ബെഥേൽ സേവനം ഒരു വെല്ലു​വി​ളി ആണെങ്കി​ലും, എന്റെ ആ അഭിലാ​ഷം നിവർത്തി​ക്കാൻ അത്‌ എന്നെ സഹായി​ക്കും എന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

ജെറന്റ്‌ വാറ്റ്‌കി​നും ഈ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമാണ്‌. 1980-കളുടെ തുടക്ക​ത്തിൽ, ഒരു സർവക​ലാ​ശാ​ലാ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം വേണ്ടെന്നു വെച്ച്‌ അദ്ദേഹം പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി. തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ കൃഷി​യി​ട​ത്തിൽ അംശകാല ജോലി നോക്കി​യാണ്‌ അദ്ദേഹം സ്വന്തം ചെലവു​കൾ നടത്തി​യത്‌. പയനി​യ​റിങ്‌ അദ്ദേഹം ആസ്വദി​ച്ചി​രു​ന്നു,  ഒരിക്കൽ ഒരു മിഷനറി ആയിത്തീ​രണം എന്നതാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആഗ്രഹം. അപ്പോൾപ്പി​ന്നെ, അദ്ദേഹം ബെഥേൽ സേവന​ത്തിന്‌ അപേക്ഷി​ച്ചത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? 1989-ൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തിൽ വന്ന ഒരു ലേഖനം അദ്ദേഹത്തെ ആഴമായി സ്വാധീ​നി​ച്ചു. ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമായ മാക്‌സ്‌ ലാർസന്റെ ജീവി​തകഥ ആയിരു​ന്നു അത്‌. ലാർസൻ സഹോ​ദരൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “പറുദീസ സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ഭൂമി​യി​ലെ ഏറ്റവും ഉത്തമ സ്ഥലം ബെഥേ​ലാ​ണെന്നു ഞാൻ ഉറച്ചു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു.” ജെറന്റ്‌ അതു ശ്രദ്ധിച്ചു. ബെഥേൽ സേവന​ത്തി​നുള്ള അപേക്ഷാ ഫാറം ആവശ്യ​പ്പെട്ട ശേഷം, ലാർസൻ സഹോ​ദരൻ പ്രസ്‌തുത കാര്യം യഹോ​വ​യു​ടെ കരങ്ങളിൽ ഏൽപ്പി​ക്കു​ക​യാണ്‌ ചെയ്‌തത്‌. ജെറന്റ്‌ ഉടൻതന്നെ ആ മാതൃക പിൻപറ്റി. പത്തു ദിവസം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, ബ്രിട്ട​നി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമാ​കാ​നുള്ള ക്ഷണം വെച്ചു​നീ​ട്ടുന്ന ഒരു ഫോൺ കോൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ലഭിച്ചു. തന്റെ പിതാ​വി​ന്റെ കൃഷി​യി​ട​ത്തിൽനിന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ലഭിച്ച അനുഭ​വ​പ​രി​ചയം ലണ്ടനിലെ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​നാ​യി ഭക്ഷ്യസാ​ധ​നങ്ങൾ ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കുന്ന വേലയിൽ വളരെ ഉപയോ​ഗ​പ്ര​ദ​മാണ്‌. പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യു​മ്പോൾ സാമ്പത്തിക ചെലവു നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരു മാർഗം എന്ന നിലയി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഒരിക്കൽ അദ്ദേഹം കൃഷി​പ്പ​ണി​യെ വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ചെയ്യുന്ന കൃഷി​പ്പ​ണി​യെ “യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള ബെഥേൽ നിയമനം” എന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം വീക്ഷി​ക്കു​ന്നു.

ദിവ്യാ​ധി​പ​ത്യ നിർമാണ പദ്ധതി​ക​ളാ​ണു മറ്റു ചില സാക്ഷി​കളെ ആകർഷി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഡെനിസ്‌ (റ്റെഡി) മക്‌നീൽ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്‌ത​പ്പോൾ കുടും​ബത്തെ പോറ്റാ​നാ​യി ഭർത്താവ്‌ ഗാരി ലൗകിക ജോലി​യിൽ ഏർപ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌, 1987-ൽ അവർ ഇരുവ​രും ലണ്ടനിലെ ബെഥേൽ നിർമാ​ണ​ത്തിൽ സ്വമേ​ധയാ സേവക​രാ​യി പ്രവർത്തി​ച്ചു. അന്ന്‌ ബെഥേൽ സേവന​ത്തിന്‌ അവർക്കു ക്ഷണം ലഭിച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും 1989-ൽ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളാ​കാ​നുള്ള ക്ഷണം അവർക്കു കിട്ടി. “യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള നിയമനം ഒരിക്ക​ലും തള്ളിക്ക​ള​യ​രുത്‌” എന്നു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ നൽകിയ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേശം അവരുടെ കാതു​ക​ളിൽ മുഴങ്ങു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ ആ നിയമനം സ്വീക​രി​ച്ചു. അവിടെ ഗാരി​യു​ടെ ഇലക്‌​ട്രോ​ണിക്‌ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​വും ഒരു ദന്തനേ​ഴ്‌സ്‌ എന്ന നിലയി​ലുള്ള റ്റെഡി​യു​ടെ അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​വും വളരെ വില​പ്പെ​ട്ട​തെന്നു തെളിഞ്ഞു. ലണ്ടൻ പ്രദേ​ശത്തെ പോളിഷ്‌, ബംഗാളി വയലു​ക​ളിൽ താത്‌പ​ര്യം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​ലും അവർ പങ്കെടു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

വില്ലി സ്റ്റ്യുവർട്ടും ഭാര്യ ബെറ്റി​യും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ മറ്റു പലരും  അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര സ്വമേ​ധയാ സേവകർ എന്ന നിലയിൽ നിർമാണ പ്രവർത്ത​നത്തെ പിന്തു​ണച്ചു. ഒരു പ്ലംബറും താപന എൻജി​നീ​യ​റു​മായ വില്ലി 55-ാമത്തെ വയസ്സിൽത്തന്നെ ജോലി​യിൽനി​ന്നു പിരി​ഞ്ഞു​പോ​ന്നി​രു​ന്നു. ഗ്രീസി​ലെ​യും പിന്നീട്‌ സ്‌പെ​യിൻ, സിംബാ​ബ്‌വേ, മാൾട്ട എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും മറ്റും നിർമാണ പദ്ധതി​ക​ളിൽ സ്റ്റ്യുവർട്ട്‌ ദമ്പതികൾ പങ്കെടു​ത്തി​ട്ടുണ്ട്‌. ബെറ്റി ഗൃഹസൂ​ക്ഷി​പ്പി​ലും അലക്കു​ശാ​ല​യി​ലും കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ പ്ലംബി​ങ്ങി​ലും സഹായി​ച്ചു. കഠിന​മാ​യി പ്രയത്‌നിച്ച അവർക്ക്‌ സമൃദ്ധ​മായ ആത്മീയ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ ലഭിച്ചു. വില്ലി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ലോക​മെ​മ്പാ​ടും എല്ലാ പ്രായ​ത്തിൽ പെട്ടവ​രും ഞങ്ങൾക്കു സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളാ​യുണ്ട്‌.”

യോഗ്യ​ത​യുള്ള സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കു പ്രത്യേക പരിശീ​ല​നം

1990-ൽ, ബ്രിട്ട​നിൽ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂൾ തുടങ്ങി​യ​തോ​ടെ വർധിച്ച സേവന അവസര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു വാതിൽ തുറക്ക​പ്പെട്ടു. മൂപ്പന്മാ​രോ ശുശ്രൂ​ഷാ ദാസന്മാ​രോ ആയി സേവി​ക്കുന്ന ഏകാകി​ക​ളായ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്ക്‌ പ്രത്യേക പരിശീ​ലനം ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കൂടു​ത​ലായ ഒരു അവസരം അതിലൂ​ടെ ലഭിച്ചു. ആഗോള വയലിൽ സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ടത്തു സേവി​ക്കാൻ ഇത്‌ അവരെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എട്ട്‌ ആഴ്‌ച ദൈർഘ്യ​മുള്ള ഈ കോഴ്‌സിൽ ബൈബിൾ  പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളെ​യും സംഘട​നാ​പ​ര​മായ കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള പ്രബോ​ധനം അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ബ്രിട്ട​നിൽ ഇതിന്റെ ആദ്യ ക്ലാസ്സ്‌ നടന്നത്‌ ഈസ്റ്റ്‌ പെനൈൻ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ വെച്ചാ​യി​രു​ന്നു. ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ നിന്നുള്ള രണ്ട്‌ ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രായ ജയിംസ്‌ ഹിൻഡ​റി​റും റാൻഡൽ ഡേവി​സും അധ്യാ​പ​ക​രാ​യി സേവിച്ചു. ബ്രിട്ട​നി​ലെ അനുഭ​വ​സ​മ്പ​ന്ന​രായ മൂന്ന്‌ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രും—പീറ്റർ നിക്കലസ്‌, റെയ്‌ പോപ്പിൾ, മൈക്കിൾ സ്‌പർ—ആ ക്ലാസ്സിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. ഭാവി​യിൽ നടക്കാ​നി​രുന്ന അത്തരം ക്ലാസ്സു​ക​ളിൽ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നു വേണ്ടി ആയിരു​ന്നു അവർ സംബന്ധി​ച്ചത്‌. 1990 ജൂൺ 17-ന്‌, ബിരുദം നേടുന്ന വിദ്യാർഥി​കളെ സംബോ​ധന ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ പ്രസം​ഗി​ച്ചു. ബ്രിട്ട​നിൽ സേവി​ക്കാൻ നിയമനം ലഭിച്ച വിദ്യാർഥി​ക​ളോട്‌ തദവസ​ര​ത്തിൽ അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ഈ വേല കൂടു​ത​ലാ​യി ചെയ്യു​ന്ന​തിന്‌ നിങ്ങളെ പോലുള്ള മിടു​ക്ക​രായ യുവാ​ക്കളെ ഇവിടെ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. ബ്രിട്ടീഷ്‌ വയലിന്‌ അതൊരു പ്രചോ​ദ​നം​തന്നെ ആയിരി​ക്കും.”

ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളിൽ നിന്നു ബിരുദം നേടിയ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ പെട്ട ഭരത്‌ റാം ഒരു ഹൈന്ദവ കുടും​ബ​ത്തിൽ നിന്നുള്ള ആളാണ്‌.  വിവാ​ഹി​ത​നായ അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ ഭാര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം സേവി​ക്കു​ന്നു. അവി​ടെ​യുള്ള ഗുജറാ​ത്തി സംസാ​രി​ക്കുന്ന നിരവധി പേരു​മാ​യി അവർ സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു. സാംബിയ ബ്രാഞ്ചി​ലേക്കു നിയമനം ലഭിച്ച​പ്പോൾ വെയ്‌ൽസിൽ നിന്നുള്ള ജോൺ വില്യംസ്‌ അമ്പരന്നു​പോ​യി. അവിടെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കഴിവു​കൾ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം സാംബി​യ​യി​ലെ കിറ്റ്‌വെ​യിൽ മിഷനറി സേവന​ത്തി​നു നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

ഗോർഡൻ സാർക്കോ​ദി ഘാനയി​ലാ​ണു ജനിച്ചത്‌. ഗോർഡന്‌ 12 വയസ്സു​ള്ള​പ്പോ​ഴാണ്‌ അവന്റെ കുടും​ബം ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മാറി​പ്പാർത്തത്‌. കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ത്തിൽത്തന്നെ, അവന്റെ പിതാ​വിന്‌ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​വും ഉണരുക!യും എത്തിച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രുന്ന ഒരു സാക്ഷി ബൈബിൾ സത്യത്തി​ലുള്ള അവന്റെ താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ ഉണർത്തി. അങ്ങനെ അവനു​മാ​യി ഒരു ബൈബിൾ അധ്യയനം തുടങ്ങി, 1985-ൽ അവൻ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. ഒരു സഹായ പയനിയർ ആയിത്തീർന്ന ഗോർഡൻ നിരവധി ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നു. ആയതി​നാൽ സാധാരണ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങാൻ അവന്റെ പയനിയർ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ നിർദേ​ശി​ച്ചു. മുഴു​സമയ സേവനം തുടങ്ങി ഒരു വർഷം ആയപ്പോൾ അവൻ പയനിയർ സേവന​സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. അപ്പോൾ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളി​ലേക്ക്‌ അപേക്ഷി​ക്കാൻ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ അവനു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകി. സഭയിലെ യുവജ​ന​ങ്ങളെ മെച്ചമാ​യി സഹായി​ക്കാ​നുള്ള ആഗ്രഹ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​നായ ഗോർഡൻ ആ സ്‌കൂൾ പരിശീ​ല​ന​ത്തിന്‌ അപേക്ഷ അയച്ചു. ബ്രിട്ട​നി​ലെ ആ സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ ഏഴാമത്തെ ക്ലാസ്സിൽ അദ്ദേഹം സംബന്ധി​ച്ചു. ബിരുദം നേടിയ ശേഷം, രണ്ടു വർഷം അദ്ദേഹം ലണ്ടനിൽ സേവിച്ചു. തുടർന്ന്‌ സാംബി​യ​യി​ലെ മിഷനറി സേവന​ത്തിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ നിയമി​ച്ചു. യഹോവ നിർദേ​ശി​ക്കുന്ന ഏതു കാര്യ​ത്തി​നും തന്നെത്തന്നെ ലഭ്യമാ​ക്കാൻ അദ്ദേഹം മനസ്സൊ​രു​ക്കം ഉള്ളവനാ​യി​രു​ന്നു. ആയതി​നാൽ, ഗോർഡന്റെ പരിശീ​ലനം ക്രമേണ കൂടു​ത​ലായ പദവി​ക​ളി​ലേക്ക്‌ അദ്ദേഹത്തെ നയിച്ചു. പ്രാ​ദേ​ശിക ഭാഷക​ളി​ലൊ​ന്നായ സിബെം​ബാ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള 12 ആഴ്‌ചത്തെ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നു ശേഷം, കോപ്പർബെൽറ്റ്‌ പ്രവി​ശ്യ​യിൽ ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി അദ്ദേഹ​ത്തി​നു നിയമനം ലഭിച്ചു. സർക്കിട്ട്‌ വേലയിൽ മറ്റുള്ള​വരെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കുന്ന പദവി​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ലഭിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

ബ്രിട്ടീഷ്‌ വംശജ​നായ റിച്ചാർഡ്‌ ഫ്രുഡി​നെ വളർത്തി​യത്‌ സാക്ഷി​ക​ളായ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളാണ്‌. ജീവിതം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പിച്ച അദ്ദേഹം ആ സമർപ്പണം ഏതെങ്കി​ലും വ്യവസ്ഥ​കൾക്കു വിധേ​യ​മാ​യി​രി​ക്ക​രുത്‌ എന്ന്‌ ഉറപ്പിച്ചു. അദ്ദേഹം തന്നെത്തന്നെ ലഭ്യമാ​ക്കി. 1982-ൽ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹം, 1990-ൽ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളിൽനി​ന്നു ബിരുദം നേടി. അദ്ദേഹ​ത്തി​നും  സാംബി​യ​യി​ലേക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. സിബെം​ബാ പഠിക്കു​ക​യും പുതിയ നിയമ​ന​ത്തിൽ കുറെ അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​നം നേടു​ക​യും ചെയ്‌ത ശേഷം, ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി അദ്ദേഹം നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. സാംബിയ ബ്രാഞ്ചിൽ നടത്തിയ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളിൽ അധ്യാ​പ​ക​നാ​യും അദ്ദേഹം സേവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ബ്രിട്ട​നിൽ നടത്തിയ 19 ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ഇതുവരെ 433 വിദ്യാർഥി​കൾ ബിരുദം നേടി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. അവരിൽ 79 പേർ ഇപ്പോൾ വിദേ​ശ​ത്താ​ണു സേവി​ക്കു​ന്നത്‌. 4 പേർ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രാ​യും 12 പേർ ബെഥേൽ അംഗങ്ങ​ളാ​യും സേവി​ക്കു​ന്നു. കൂടാതെ, അവരിൽ 308 പേർ പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ തങ്ങൾക്കു കിട്ടിയ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു.

മിഷനറി വയലു​ക​ളി​ലേക്ക്‌

ലോക​വ​യ​ലിൽ ആവശ്യം കൂടുതൽ ഉള്ളിടത്തു സേവി​ക്കാൻ സന്നദ്ധരാ​യി ബ്രിട്ട​നി​ലെ പയനി​യർമാ​രിൽ നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു പേരാണു മുന്നോ​ട്ടു വന്നിട്ടു​ള്ളത്‌. ന്യൂ​യോർക്കി​ലുള്ള വാച്ച്‌ടവർ ഗിലെ​യാദ്‌ ബൈബിൾ സ്‌കൂ​ളിൽനിന്ന്‌ അവരിൽ പലർക്കും പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നു മൊത്തം 524 പേർ ഗിലെ​യാദ്‌ ബിരുദം നേടി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. ഭൂമി​യു​ടെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലു​മാ​യി അവർ 64 ദേശങ്ങ​ളിൽ സേവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

ചില ബ്രിട്ടീഷ്‌ പയനി​യർമാർ ഗിലെ​യാ​ദി​ലേക്കു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ വിദേശ സേവന​ത്തിൽ പങ്കെടു​ത്തി​രു​ന്നു. മുമ്പ്‌ ഫ്രാൻസി​ലും സ്‌പെ​യി​നി​ലും സേവിച്ച ജോൺ കുക്കി​നെ​യും എറിക്ക്‌ കുക്കി​നെ​യും സംബന്ധിച്ച്‌ അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. ഗിലെ​യാ​ദി​ലെ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നു ശേഷം എറിക്കി​നെ ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. ജോൺ ആദ്യം സ്‌പെ​യി​നി​ലും പോർച്ചു​ഗ​ലി​ലും പിന്നീട്‌ ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലും സേവിച്ചു. ഗിലെ​യാ​ദിൽ പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ ദക്ഷിണാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ 15-ലേറെ വർഷക്കാ​ലം സേവിച്ച റോബർട്ട്‌ നിസ്‌ബെ​റ്റി​ന്റെ​യും ജോർജ്‌ നിസ്‌ബെ​റ്റി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തി​ലും അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. ഗിലെ​യാദ്‌ പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നു ശേഷം അവർ മൗറീ​ഷ്യ​സി​ലും വീണ്ടും ആഫ്രിക്കൻ ഭൂഖണ്ഡ​ത്തി​ലും സേവിച്ചു. ക്ലോഡ്‌ ഗുഡ്‌മാൻ ഗിലെ​യാദ്‌ സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ 20 വർഷക്കാ​ലം ഇന്ത്യയി​ലും സിലോ​ണി​ലും (ഇപ്പോൾ ശ്രീലങ്ക) ബർമയി​ലും (ഇപ്പോൾ മ്യാൻമാർ) സേവി​ച്ചി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹത്തെ പാകി​സ്ഥാ​നി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. ഗിലെ​യാദ്‌ പരിശീ​ലനം കിട്ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, എഡ്വിൻ സ്‌കിന്നർ 20 വർഷം ഇന്ത്യയിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ നടത്തി​യി​രു​ന്നു. തുടർന്ന്‌, 1990-ൽ ഭൗമിക ജീവി​ത​ഗതി അവസാ​നി​ക്കു​ന്നതു വരെ പിന്നെ​യും 43 വർഷം കൂടി ഇന്ത്യയി​ലെ സേവന​ത്തിൽ അദ്ദേഹം തുടർന്നു.

 നിർമാണ പദ്ധതി​ക​ളിൽ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര സന്നദ്ധ സേവക​രാ​യി സേവി​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌ മറ്റു ചിലർക്ക്‌ വിദേശ സേവനം രുചി​ച്ച​റി​യാൻ കഴിഞ്ഞത്‌. റിച്ചാർഡ്‌ പാമറി​ന്റെ​യും ഭാര്യ ലൂസി​യു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ അതു സത്യമാ​യി​രു​ന്നു. 1989-നും 1994-നും ഇടയ്‌ക്കുള്ള കാലത്ത്‌ വ്യത്യസ്‌ത സമയങ്ങ​ളിൽ ഗ്രീസ്‌, തഹീതി, സ്‌പെ​യിൻ, ശ്രീലങ്ക എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ അവർ സേവി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. പിന്നീട്‌ ഗിലെ​യാ​ദി​ലേക്കു ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​വരെ മൂന്നു വർഷത്തി​ല​ധി​കം അവർ ശ്രീല​ങ്ക​യിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ നടത്തി.

ഗിലെ​യാ​ദി​ലേക്ക്‌ അപേക്ഷ അയയ്‌ക്കു​ന്നവർ മിഷനറി സേവനത്തെ തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും പ്രധാന സംഗതി​യാ​യി വീക്ഷി​ക്കാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. മിക്കവ​രും ആ ലക്ഷ്യ​ത്തോ​ടെ​യാണ്‌ നിയമ​നങ്ങൾ ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്നത്‌. ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ ചിലർ നല്ല മാതൃ​ക​യും വെച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ബ്രിട്ട​നിൽനിന്ന്‌ പോയി മിഷനറി സേവനം നടത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​രിൽ ചുരു​ങ്ങി​യത്‌ 45 പേരെ​ങ്കി​ലും 20-ഓ അതിൽ കൂടു​ത​ലോ വർഷങ്ങ​ളാ​യി തങ്ങളുടെ നിയമ​ന​ങ്ങ​ളിൽ തുടരു​ന്നു. അവരിൽ ഒമ്പത്‌ പേർ ഇപ്പോൾ മധ്യ-ദക്ഷിണ അമേരി​ക്ക​യി​ലും 11 പേർ ഏഷ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലും 11 പേർ ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലും 4 പേർ യൂറോ​പ്പി​ലും ശേഷി​ക്കുന്ന 10 പേർ വ്യത്യസ്‌ത ദ്വീപു​ക​ളി​ലു​മാണ്‌.

49 വർഷം നൈജീ​രി​യ​യിൽ സേവിച്ച ആന്തണി ആറ്റ്‌വുഡ്‌ ദീർഘ​കാല മിഷന​റി​മാ​രിൽ പെടുന്നു. ചില കുടി​യേറ്റ നിയമങ്ങൾ നിമിത്തം 1997-ൽ ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലി​ലേക്കു പോ​രേ​ണ്ടി​വന്ന അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഇപ്പോ​ഴും അവിടത്തെ സേവനത്തെ കുറിച്ച്‌ പ്രിയ​ങ്ക​ര​മായ ഓർമ​ക​ളാണ്‌ ഉള്ളത്‌. അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “നൈജീ​രി​യ​യി​ലെ സേവനം അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഒരു പദവി ആയിരു​ന്നു. നന്നായി ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അവ. നിങ്ങൾക്കു മുമ്പാ​കെ​യുള്ള എല്ലാ സേവന​പ​ദ​വി​ക​ളെ​യും കയ്യെത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാൻ സത്യം ലഭിച്ചി​ട്ടുള്ള എല്ലാ യുവജ​ന​ങ്ങ​ളെ​യും ഞാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ നിങ്ങളെ ഒരിക്ക​ലും നിരാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യില്ല. അനുഭ​വ​ത്തിൽനിന്ന്‌ എനിക്ക്‌ അതു പറയാൻ കഴിയും.” 1951-ൽ ഒരു മിഷന​റി​യാ​യി ബ്രസീ​ലി​ലേക്ക്‌ അയയ്‌ക്ക​പ്പെട്ട ഓലിവ്‌ സ്‌പ്രി​ങ്‌ഗേ​റ്റി​നോട്‌ 1959-ൽ അവളുടെ സഹോ​ദ​രി​യായ സോണി​യ​യും ചേർന്നു. ഡെന്റൺ ഹോപ്‌കിൻസ​ണും റെയ്‌മണ്ട്‌ ലീച്ചും മിഷന​റി​മാർ എന്ന നിലയിൽ 1950-കളുടെ തുടക്ക​ത്തിൽ ഫിലി​പ്പീൻസിൽ എത്തി. അവർ ഇന്നും അവിടെ കഴിയു​ന്നു. മലാവി​യിൽ മിഷനറി സേവനം തുടങ്ങു​ക​യും നാടു​ക​ട​ത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നതു വരെ അവിടെ താമസി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത മാൽക്കം വൈഗോ ഇപ്പോൾ ഭാര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം നൈജീ​രി​യ​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്നു. പറയാ​നാ​ണെ​ങ്കിൽ, ഇനിയും ഇതു പോലുള്ള പലരു​മുണ്ട്‌. ഓരോ​രു​ത്തർക്കും യഹോ​വ​യാൽ അനുഗൃ​ഹീ​ത​മായ ജീവിതം നയിക്കാൻ സാധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

 മിഷനറി സേവനം ഏറ്റെടു​ക്കുന്ന ചിലർക്ക്‌ അതിൽ തുടര​ണ​മെ​ങ്കിൽ, ഗുരു​ത​ര​മായ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി മല്ലി​ടേ​ണ്ടി​വ​രു​ന്നു. വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ബ്രസീ​ലിൽ മിഷനറി സേവനം ചെയ്‌ത എറിക്കി​നും ക്രിസി​നും അസുഖം മൂലം കുറച്ചു കാല​ത്തേക്ക്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മടങ്ങേ​ണ്ടി​വന്നു. പിന്നീട്‌ അതേ വർഷം പോർച്ചു​ഗ​ലിൽ അവർക്ക്‌ ഒരു നിയമനം ലഭിച്ചു. അന്ന്‌ അവിടെ പ്രസം​ഗ​വേല നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ബൈബിൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ പ്രവർത്തനം നിമിത്തം ഏഴു വർഷത്തി​നു ശേഷം പോർച്ചു​ഗ​ലിൽ നിന്ന്‌ പുറത്താ​ക്ക​പ്പെട്ട അവർ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ മുഴു​സമയ സേവനം തുടർന്നു. എന്നാൽ, മിഷന​റി​മാ​രാ​യുള്ള മറ്റൊരു നിയമ​ന​സാ​ധ്യ​തയെ കുറിച്ച്‌ ആരാഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അവർ സൊ​സൈ​റ്റിക്ക്‌ എഴുതി. താമസി​യാ​തെ അവർക്കു ബ്രസീ​ലി​ലേക്കു തിരികെ പോകാൻ കഴിഞ്ഞു. അവിടെ അവർ മിഷനറി വേലയി​ലും സർക്കിട്ട്‌ വേലയി​ലും ഏർപ്പെട്ടു. എറിക്ക്‌ 1999 ആഗസ്റ്റിൽ മരിക്കു​ന്ന​തു​വരെ അവർ ബ്രസീ​ലിൽ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ഒന്നിച്ചു സേവിച്ചു; ക്രിസ്‌ ഇപ്പോ​ഴും അവിടെ സേവന​ത്തിൽ തുടരു​ന്നു.

കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം, കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു കടപ്പാ​ടു​കൾ ഒരുവന്റെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരു​ത്തേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തേ​ക്കാം. മൈക്ക്‌ പോ​ട്ടേ​ജി​ന്റെ​യും ഭാര്യ ബാർബ​റ​യു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ അതാണു സംഭവി​ച്ചത്‌. സയറിൽ 26 വർഷക്കാ​ലം സേവിച്ച അവർ 1991-ൽ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ തിരി​ച്ചെത്തി. പ്രയാസ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രുന്ന മാതാ​വി​നെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. എന്നാൽ മുഴു​സമയ സേവന​ത്തിൽ തുടരാ​നുള്ള ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ ആഗ്രഹം അവർക്കു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. കുടുംബ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റി​ക്കൊ​ണ്ടു​തന്നെ പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവി​ക്കാൻ അവർക്കു കഴിഞ്ഞു. തുടർന്ന്‌, ഇപ്പോൾ കോം​ഗോ ജനാധി​പത്യ റിപ്പബ്ലിക്ക്‌ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന സ്ഥലത്തു വന്ന്‌ 1996 മുതൽ മൂന്നു വർഷ​ത്തോ​ളം വീണ്ടും മിഷനറി സേവനം ചെയ്യാൻ അവർക്കു സാധിച്ചു. ഇപ്പോൾ അവർ ബ്രിട്ടൻ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളാണ്‌. അവർ സയറിൽ സേവനം ഏറ്റെടുത്ത ശേഷം അവിടത്തെ ദൈവ​രാ​ജ്യ ഘോഷ​ക​രു​ടെ എണ്ണം 4,243-ൽ നിന്ന്‌ 1,08,000-ത്തിൽ പരം ആയി വർധി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. തങ്ങൾ അവിടെ എത്തി​ച്ചേർന്ന്‌ ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ ആ രാജ്യത്ത്‌ നിയമാം​ഗീ​കാ​രം കിട്ടി​യ​തി​നെ കുറി​ച്ചുള്ള ഓർമകൾ അവരുടെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോ​ഴു​മുണ്ട്‌. പിറ്റേ വർഷം, കിൻഷാ​സ​യിൽ വെച്ച്‌ ആദ്യമാ​യി നടത്തിയ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ 3,817 പേർ സംബന്ധി​ച്ചു. ആ കൺ​വെൻ​ഷൻ അവരിൽ ഇപ്പോ​ഴും പ്രിയ​ങ്ക​ര​മായ ഓർമകൾ ഉണർത്താ​റുണ്ട്‌. രാജ്യത്തെ പ്രക്ഷു​ബ്‌ധ​മായ അവസ്ഥകൾ ഗണ്യമാ​ക്കാ​തെ ദിവ്യ ബോധ​ന​ത്തിൽ നിന്നു പ്രയോ​ജനം നേടിയ 5,34,000 പേർ 1998-ൽ കർത്താ​വി​ന്റെ സന്ധ്യാ​ഭ​ക്ഷണം ആചരി​ക്കാൻ കൂടി​വ​ന്നത്‌ സന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരു​ന്നു.

 അനു​യോ​ജ്യ​മായ രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ നിർമി​ക്കു​ന്നു

ബ്രിട്ട​നി​ലെ സഭകളു​ടെ എണ്ണം വർധി​ച്ചു​വ​ന്ന​പ്പോൾ, അനു​യോ​ജ്യ​മായ രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ ലഭ്യമാ​ക്കു​ന്നത്‌ തുടർച്ച​യായ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി ആയിത്തീർന്നു. ചില സഭകൾ വാടക​യ്‌ക്കെ​ടുത്ത ഹാളു​ക​ളി​ലും സ്ഥലങ്ങളി​ലു​മാണ്‌ കൂടി​വ​ന്നി​രു​ന്നത്‌. നമ്മുടെ മഹനീയ ദൈവ​മായ യഹോ​വയെ ആരാധി​ക്കാൻ കൂടി​വ​രു​ന്ന​വർക്ക്‌ യോജി​ച്ചവ ആയിരു​ന്നില്ല അവയിൽ പലതും. സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ അനു​യോ​ജ്യ​മായ യോഗ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിയ​ന്തിര ആവശ്യം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾക്ക്‌ സ്ഥലം വാങ്ങു​ന്നത്‌ എപ്പോ​ഴും അത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ കടുത്ത എതിർപ്പ്‌ നേരിട്ടു, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും മതപര​മായ മുൻവി​ധി ഉണ്ടായി​രുന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോ​വ​യി​ലുള്ള ആശ്രയ​വും ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​പ്പെട്ട സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹ​വും വിജയം കൈവ​രു​ത്തി. അത്‌ എതിരാ​ളി​ക​ളിൽ അമ്പരപ്പു​ള​വാ​ക്കി.

1970-കളുടെ തുടക്ക​ത്തിൽ വെയ്‌ൽസി​ലെ സ്വാൻസി​യി​ലുള്ള സഭകളി​ലൊന്ന്‌, ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​തെ കിടന്നി​രുന്ന ഒരു ചാപ്പൽ വാങ്ങി രാജ്യ​ഹാ​ളാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ആ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ ഉടമസ്ഥാ​വ​കാ​ശം വഹിച്ചി​രുന്ന പള്ളിയി​ലെ ശെമ്മാശ്ശൻ, തന്റെ കൊക്കിൽ ജീവനു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ ആ കെട്ടിടം സാക്ഷി​കൾക്കു കൊടു​ക്കുന്ന പ്രശ്‌ന​മി​ല്ലെന്നു ശഠിച്ചു. അതിന്റെ ഫലമായി, ഒരു താത്‌കാ​ലിക ടെലി​ഫോൺ എക്‌സ്‌ചേ​ഞ്ചാ​യി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ആ ചാപ്പൽ തപാൽ ഓഫീ​സി​നു വിറ്റു. എന്നാൽ, 1980-ൽ തങ്ങളുടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ അതു ലേലത്തിൽ വിൽക്കാൻ തപാൽ ഓഫീസ്‌ അധികൃ​തർ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അതേക്കു​റിച്ച്‌ അറിഞ്ഞ ഒരു സഭാമൂ​പ്പൻ, അതു തങ്ങൾക്ക്‌ ഏതു തുകയ്‌ക്ക്‌ ലേലം വിളി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്നു സഹമൂ​പ്പ​ന്മാ​രു​മാ​യി ചർച്ച ചെയ്‌തു. ആ കെട്ടി​ട​ത്തി​നും അതിരി​ക്കുന്ന സ്ഥലത്തി​നും കൂടി 20,000 പൗണ്ട്‌ വില വരു​മെന്ന്‌ സർവേ​ക്കാ​രൻ കണക്കാക്കി. എന്നാൽ 15,000 പൗണ്ടിന്‌ അതു ലേലത്തിൽ കിട്ടി​യ​പ്പോൾ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എത്രമാ​ത്രം സന്തോ​ഷി​ച്ചു​വെ​ന്നോ! ആവശ്യ​മായ നവീക​ര​ണങ്ങൾ വരുത്തി​യ​ശേഷം ആ കെട്ടിടം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ച്ചു.

തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റൻ സമു​ദ്ര​തീ​ര​ത്തുള്ള എക്‌സ്‌മൗത്ത്‌ എന്ന പട്ടണത്തി​ലെ ഒരു സഭയിൽ പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണം വർധി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫലമായി മറ്റൊരു സഭ രൂപം​കൊ​ണ്ടു. കുറെ​ക്കൂ​ടി വലിയ ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ പണിയു​ന്ന​തിന്‌ സ്ഥലം വാങ്ങാൻ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. മതപര​മായ കെട്ടി​ടങ്ങൾ നിർമി​ക്കാൻ നിയമാ​നു​മ​തി​യുള്ള ഒരു സ്ഥലം ജില്ലാ ഭരണ സമിതി​യു​ടെ പക്കലു​ണ്ടെന്ന്‌ അവർ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. അവരു​മാ​യി ചർച്ചകൾ നടത്തി സാക്ഷികൾ ആ സ്ഥലം വാങ്ങാ​നൊ​രു​ങ്ങി. അതിൽ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ പണി പൂർത്തി​യാ​കു​ന്നതു വരെ, സ്ഥലം  വിൽക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഉടമ്പടി​യിൽ ഏർപ്പെ​ടാൻ പാടില്ല എന്ന ഒരു വിചിത്ര നിയമം ആ സമിതി കൊണ്ടു​വന്നു. 1997-ൽ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ നിർമാ​ണം പൂർത്തി​യാ​യി. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, സമിതി പിന്നീട്‌ ആ സ്ഥലം സാക്ഷി​കൾക്കു വിറ്റു. തങ്ങളുടെ പ്രദേ​ശത്തു സത്യാ​രാ​ധന ഉന്നമി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള ശ്രമങ്ങ​ളു​ടെ മേൽ യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്രഹം ഉണ്ട്‌ എന്നതിന്റെ തെളി​വാ​യി പ്രസ്‌തുത ഹാൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന സഭകൾ അതിനെ കാണുന്നു.

യൂറോ​പ്പിൽ ആദ്യ​ത്തേത്‌

സ്ഥലം കിട്ടി​യെ​ങ്കി​ലും, പുതിയ ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വർഷങ്ങൾത്തന്നെ വേണ്ടി​വന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, 1972 മുതൽ 1982 വരെയുള്ള കാലയ​ള​വിൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ സഭകളു​ടെ എണ്ണം 943-ൽ നിന്ന്‌ 1,147 ആയി വർധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഈ വർധന​വിന്‌ ആനുപാ​തി​ക​മാ​യി നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​വും നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്‌തേ മതിയാ​കൂ എന്ന അവസ്ഥ സംജാ​ത​മാ​യി.

1983 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ, നിർമാണ പരിച​യ​മുള്ള ഒരു കൂട്ടം സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ നിന്നും കാനഡ​യിൽ നിന്നും ലണ്ടന്‌ 101  കിലോ​മീ​റ്റർ വടക്കു മാറി​യുള്ള നോർതാം​പ്‌ട​ണിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. ശീഘ്ര നിർമാണ പ്രവർത്തനം നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു അവർ. വികസി​പ്പി​ച്ചെ​ടുത്ത പ്രാ​യോ​ഗിക നിർമാണ രീതികൾ പങ്കു​വെ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ വരവിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ, ത്വരി​ത​ഗ​തി​യിൽ രാജ്യ​ഹാൾ നിർമി​ക്കാൻ പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ ഈ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അവരോ​ടൊ​പ്പം പ്രവർത്തി​ച്ചു. “സാധാരണ ഗതിയിൽ ഒരു കോൺട്രാ​ക്‌ടർക്ക്‌ ആറു മാസം വേണ്ടി​വ​രുന്ന ജോലി യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ഈയിടെ നാലു ദിവസം​കൊണ്ട്‌ പൂർത്തി​യാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു, ചെലവാ​ണെ​ങ്കിൽ അതിന്റെ നാലി​ലൊ​ന്നേ വേണ്ടി​വ​ന്നു​ള്ളൂ” എന്ന്‌ പിറ്റേ മാസത്തി​ലെ ബിൽഡിങ്‌ ഡിസൈൻ എന്ന മാസിക റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു. യഹോവ ഈ രാജ്യ​ഹാ​ളി​ന്റെ പെട്ടെ​ന്നുള്ള നിർമാ​ണത്തെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. യൂറോ​പ്പിൽ അത്തരത്തി​ലുള്ള ആദ്യത്തെ ഹാളാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

പിറ്റേ വർഷം, വെയ്‌ൽസി​ലെ ഡോൽഗെ​ത്‌ലി പട്ടണത്തിൽ ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളി​ന്റെ നിർമാ​ണ​ത്തിൽ 1,000-ത്തിലധി​കം സ്വമേ​ധയാ സേവകർ പങ്കെടു​ത്തു. ഇത്തവണ ആ നിർമാണ പ്രവർത്തനം നാലിനു പകരം, രണ്ടു ദിവസം​കൊ​ണ്ടു പൂർത്തി​യാ​യി. 33 പ്രാ​ദേ​ശിക സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ വെയ്‌ൽസിൽനി​ന്നും ഇംഗ്ലണ്ടിൽനി​ന്നും ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽനി​ന്നും എത്തിയ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹായം ലഭിച്ചു. നിർമാണ പ്രവർത്തനം എങ്ങനെ നടത്തുന്നു എന്നു കാണാൻ ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നും നെതർലൻഡ്‌സിൽനി​ന്നും സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എത്തിയി​രു​ന്നു. സ്വദേ​ശത്തു മടങ്ങി​യെ​ത്തിയ അവർ സമാന​രീ​തി​കൾ അവലം​ബി​ക്കാൻ മറ്റുള്ള​വരെ പഠിപ്പി​ച്ചു തുടങ്ങി.

വിദേശ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹായ​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടിയ ബ്രിട്ട​നി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ മറ്റുള്ള​വ​രെ​യും സഹായി​ച്ചു. നൊർഫൊ​ക്കി​ലെ കിങ്‌സ്‌ലി​നി​ലുള്ള രണ്ടു സഭകൾ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ ഒരു വിധത്തിൽ ഇതു നിർവ​ഹി​ച്ചു. തങ്ങൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന തടി​കൊണ്ട്‌ ഉണ്ടാക്കിയ പഴയ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ സ്ഥാനത്ത്‌ പുതിയ ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ നിർമി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരുക്കങ്ങൾ 1986-ൽ തിര​ക്കോ​ടെ ചെയ്യു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ആ സഭകൾ. അയർലൻഡി​ലെ കോവ്‌ സഭയി​ലുള്ള 45-50 പേർ കൂടി​വ​രു​ന്നത്‌ അൽപ്പസ്വൽപ്പം ഭേദഗതി വരുത്തിയ പഴയൊ​രു ഗരാജി​ലാ​ണെന്നു കേട്ട​പ്പോൾ നൊർഫൊ​ക്കി​ലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അവരെ സഹായി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. കസേര​ക​ളും മൈക്ക്‌ സംവി​ധാ​ന​വും ഉൾപ്പെടെ ആ പഴയ കെട്ടിടം കോവി​ലെ സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ അവർ നൽകാ​മെ​ന്നേറ്റു. ജാലക ഫ്രെയ്‌മു​കൾ മാറ്റി​വെ​ക്കേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അതിന്‌ ആവശ്യ​മായ പണം സംഭാവന ചെയ്‌തു. സമീപ സഭകൾ മേൽക്കൂ​ര​യു​ടെ കഴകൾക്കു വേണ്ട തുകയും സംഭാ​വ​ന​യാ​യി നൽകി. മാത്രമല്ല, ആ  സാധനങ്ങൾ കോവി​ലേക്കു കയറ്റി അയയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ചെലവ്‌ വഹിച്ച​തും നൊർഫൊ​ക്കി​ലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ തന്നെയാണ്‌.

“ഹാൾ പൊളി​ച്ചു​മാ​റ്റു​ന്നതു ഭാരിച്ച ഒരു ജോലി ആയിരു​ന്നു,” കിങ്‌സ്‌ലി​നിൽ നിന്നുള്ള ഒരു അധ്യക്ഷ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ പീറ്റർ റോസ്‌ ഓർമി​ക്കു​ന്നു. “ഓരോ ഭാഗവും കേടു​പാ​ടു​കൾ സംഭവി​ക്കാത്ത വിധം ശ്രദ്ധാ​പൂർവം നീക്കം ചെയ്‌ത്‌ നമ്പർ ഇടണമാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ട്‌ അവ വലി​യൊ​രു ജിഗ്‌സോ പസ്സിൽ പോലെ വീണ്ടും കൂട്ടി​യോ​ജി​പ്പി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.” അവ പൊളി​ച്ചു​മാ​റ്റുന്ന ജോലി 1986 മേയിൽ പൂർത്തി​യാ​യി, തുടർന്ന്‌ അതിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ ഒരു കണ്ടെയ്‌ന​റി​ലാ​ക്കി ഒരു കപ്പലിൽ ഐറിഷ്‌ കടലി​ലൂ​ടെ കോവി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. വാരാന്ത ദിവസ​ങ്ങ​ളായ ജൂൺ 7, 8 തീയതി​ക​ളിൽ പുതിയ ഹാൾ നിർമി​ക്കാൻ കോവി​ലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. ആ സമയത്തു​തന്നെ പുതിയ രാജ്യ​ഹാൾ നിർമി​ക്കാ​നാണ്‌ കിങ്‌സ്‌ലിൻ സഭയിലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഒറ്റ വാരാ​ന്തം​കൊണ്ട്‌ രണ്ടു രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളും പൂർത്തി​യാ​യി.

പണവും അനുഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​വും നൽകി സഹായി​ക്കു​ന്നു

1987 ഏപ്രിൽ ലക്കം നമ്മുടെ രാജ്യ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ ബ്രിട്ടീഷ്‌ പതിപ്പിൽ ഒരു അനുബന്ധം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. “കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ” പുതിയ ഹാളുകൾ പണിയു​ന്ന​തി​നും നിലവി​ലുള്ള കെട്ടി​ടങ്ങൾ വാങ്ങി പുതു​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നും “മതിയായ സാമ്പത്തിക സഹായം നൽകു​ന്ന​തിന്‌” സ്ഥാപി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ‘സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ രാജ്യ​ഹാൾ ഫണ്ട്‌’ എന്ന ക്രമീ​ക​ര​ണത്തെ കുറി​ച്ചു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ആ വിധത്തിൽ വിഭവ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു സമീക​രണം സാധ്യ​മാ​യി. (2 കൊരി. 8:14) ആ ലേഖനം ഇങ്ങനെ ഉപസം​ഹ​രി​ച്ചു: “ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന വേലയു​ടെ അളവ്‌ തിരി​ച്ച​റി​യു​ക​യും പുതിയ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളു​കൾക്കാ​യി സഭകൾ നൽകി​യി​ട്ടുള്ള (നൽകുന്ന) സംഭാ​വ​ന​കളെ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യവെ, രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾക്കാ​യുള്ള ഇപ്പോ​ഴത്തെ ആവശ്യം നിറ​വേ​റ്റു​ന്ന​തി​നുള്ള സഹായ​ത്തി​നാ​യി നാം യഹോ​വ​യിൽ പൂർണ​മാ​യി ആശ്രയി​ക്കണം.—സദൃ. 3:5, 6.”

പിറ്റേ വർഷം, ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ മുഖേന, സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ഉൾപ്പെട്ട ചില കമ്മിറ്റി​കൾ രൂപീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഭരണസം​ഘം ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്‌തു. തൊഴിൽരം​ഗത്തെ തങ്ങളുടെ പരിചയം പങ്കു​വെ​ക്കാ​നും രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളു​ടെ നിർമാണ പ്രവർത്തനം സംഘടി​പ്പി​ക്കാ​നും രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലാ​യി ഈ കമ്മിറ്റി​കൾ ഉപയു​ക്ത​മാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1998 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, പതിനാറ്‌ മേഖലാ നിർമാ​ണ​ക്ക​മ്മി​റ്റി​കൾ നിയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ബ്രിട്ട​നി​ലെ 700-ലധികം രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളു​ടെ നിർമാ​ണ​ത്തി​ലും നവീക​ര​ണ​ത്തി​ലും ഈ കമ്മിറ്റി​കൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ സഹായം നൽകി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

 ഈ കമ്മിറ്റി​ക​ളിൽ സേവി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രിൽ ബഹുഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വും കുടുംബ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഉള്ളവരാണ്‌. ചിലർക്ക്‌ ഈ വേലയിൽ കൂടുതൽ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌, എന്നാൽ മറ്റു ചിലർക്ക്‌ അത്രയും കഴിഞ്ഞി​ട്ടില്ല. മൈക്കിൾ ഹാർവി അഞ്ചു മക്കളുടെ പിതാ​വാണ്‌. ഭാര്യ ജിന്നിന്റെ സഹകര​ണ​ത്തോ​ടെ രാജ്യ​ഹാൾ നിർമാ​ണ​ത്തി​നു പ്രഥമ സ്ഥാനം കൊടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹം തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ജീവി​ത​ത്തിൽ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തിന്‌ പ്രഥമ സ്ഥാനം കൊടു​ക്കാ​നുള്ള യേശു​വി​ന്റെ ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ മൂല്യം അവർ ഇരുവ​രും മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. (മത്താ. 6:33) “ഞങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം യേശു​വി​ന്റെ വാക്കു​കൾക്കു പുതിയ അർഥം കൈവ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു,” മൈക്കിൾ പറയുന്നു. “യഹോവ ഒരിക്ക​ലും ഞങ്ങളെ ദുഃഖി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടില്ല.” ജിൻ അതി​നോ​ടു യോജി​ക്കു​ന്നു: “ഞങ്ങളുടെ പെൺമ​ക്ക​ളിൽ ഒരുവ​ളാ​ണു റെയ്‌ച്ചൽ. ഒമ്പതു വയസ്സു മുതൽ അവളുടെ വളർച്ച പെട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ പാകമാ​കാ​താ​യി. അവൾക്കു പുതിയ വസ്‌ത്രങ്ങൾ വാങ്ങി കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പണം എന്റെ കൈവശം ഇല്ലായി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ വലിപ്പം കൂട്ടി​യോ കീറൽ തുന്നി​ച്ചേർത്തോ ഒക്കെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേള​ന​ത്തി​ന്റെ തലേന്ന്‌ മൈക്കി​ളി​ന്റെ പെങ്ങൾ രണ്ടു പുതിയ ഉടുപ്പു വാങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു​വന്നു. അവ റെയ്‌ച്ച​ലി​നു നന്നായി ഇണങ്ങുന്നവ ആയിരു​ന്നു—സമ്മേള​ന​ത്തി​ന്റെ കൃത്യ​സ​മ​യ​ത്തു​തന്നെ അവ ലഭിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു!” അവരുടെ പുത്ര​ന്മാർ രണ്ടു പേരും നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്നു, ജിന്നും പെൺകു​ട്ടി​ക​ളും വീടു നോക്കു​ക​യും നിർമാണ പരിപാ​ടി​ക​ളോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട ചില ജോലി​കൾ നിർവ​ഹി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. “നിർമാണ വേലയി​ലെ ഒത്തൊ​രു​മി​ച്ചുള്ള പ്രവർത്തനം ഞങ്ങളെ ഐക്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു,” മൈക്കിൾ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “ഇതു വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഒരു കുടുംബ പദ്ധതി തന്നെയാണ്‌.”

1980-കളിൽ പണിയ​പ്പെട്ട ചില രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളു​ടെ നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ പങ്കെടുത്ത സ്വമേ​ധയാ സേവക​രു​ടെ എണ്ണം നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നോ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നോ പോലും വരും. വേല ലഘൂക​രി​ക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യ​ത്തോ​ടെ, ഡെന്മാർക്കി​ലെ രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളു​ടെ നിർമാ​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രുന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉപദേ​ശങ്ങൾ തേടാ​നാ​യി ഹാർവി സഹോ​ദരൻ അവി​ടേക്കു തിരിച്ചു. പുതിയ രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ ആവശ്യ​മാ​യി വരു​മ്പോൾ, മുന്നമേ തയ്യാറാ​ക്കിയ കുറെ ഡി​സൈ​നു​കൾ സൊ​സൈറ്റി പ്രദാനം ചെയ്യു​മെന്നു സഭകളെ അറിയി​ച്ചതു കൂടുതൽ സഹായ​മാ​യി. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, സ്വമേ​ധയാ സേവക​രു​ടെ എണ്ണം കുറയ്‌ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു, അതു​പോ​ലെ​തന്നെ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രുന്ന ജോലി​യും. അങ്ങനെ ബ്രിട്ട​നി​ലെ​ങ്ങും മാന്യ​വും ഉചിത​വു​മായ രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ നിർമി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

 ഒരു നല്ല റിപ്പോർട്ടി​നെ​ക്കാൾ ഉപരി

രാജ്യ​ഹാൾ നിർമി​ക്കാൻ ഒറ്റക്കെ​ട്ടായ ശ്രമങ്ങൾ നടത്തി​യ​തും അതു ത്വരി​ത​ഗ​തി​യിൽ നിർവ​ഹി​ച്ച​തും പൊതു​ജ​ന​ങ്ങൾക്കു നല്ലൊരു സാക്ഷ്യ​മാ​യി. മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഈ നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ പത്രങ്ങ​ളിൽ വാർത്ത വരുമാ​യി​രു​ന്നു. ഈവനിങ്‌ എക്കോ എന്ന പ്രാ​ദേ​ശിക പത്രത്തി​ന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ ജേർണ​ലി​സ്റ്റായ വിക്‌ടർ ലാഗ്‌ഡൻ, തേംസ്‌ നദീമു​ഖ​ത്തി​നു വടക്കുള്ള കാൻവി ദ്വീപിൽ മൂന്നു ദിവസം കൊണ്ട്‌ പൂർത്തി​യാ​ക്കിയ ഒരു പുതിയ ഹാളിന്റെ നിർമാണ പ്രവർത്ത​നത്തെ കുറിച്ച്‌ 1990-ൽ പത്രത്തിൽ റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തു. വെള്ളി​യാഴ്‌ച രാവിലെ നിർമാണ സ്ഥലത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോൾ, നിർമാണ സാമ​ഗ്രി​കൾ അല്ലാതെ മറ്റൊ​ന്നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരു വലിയ ട്രക്കിന്റെ വാതി​ലിൽ “പ്രസ്സ്‌ ഓഫീസ്‌” എന്ന്‌ എഴുതി​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു. “അവിടെ ഉയർന്നു​നി​ന്നി​രുന്ന ഏക വസ്‌തു അതു മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു,” വിക്‌ടർ പറയുന്നു. “നിർമാണ വേലയിൽ പങ്കെടു​ത്തവർ—പുരു​ഷ​ന്മാ​രും സ്‌ത്രീ​ക​ളും, ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രും പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രു​മൊ​ക്കെ—കൂട്ടായി പണി​യെ​ടു​ത്ത​താണ്‌ എന്നിൽ ഏറെ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കി​യത്‌.” നിർമാണ സ്ഥലത്തിന്റെ ഒരു ഫോട്ടോ എടുത്തിട്ട്‌ വിക്‌ടർ സ്ഥലം വിട്ടു. മൂന്നു ദിവസം​കൊണ്ട്‌ തങ്ങൾ ഒരു ഹാൾ പൂർത്തി​യാ​ക്കും എന്ന സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ അവകാ​ശ​വാ​ദം ശരിയാ​ണോ എന്നറി​യാൻ വാരാ​ന്ത​ത്തിൽ ഇടയ്‌ക്കി​ട​യ്‌ക്ക്‌ താൻ നിർമാ​ണ​സ്ഥ​ലത്തു പൊയ്‌ക്കോ​ട്ടെ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം തന്റെ എഡിറ്റ​റോ​ടു ചോദി​ച്ചു. അദ്ദേഹ​വും മറ്റു മൂന്നു പേരും നിർമാ​ണ​ത്തി​ന്റെ പുരോ​ഗ​തി​യെ കുറിച്ച്‌ ഒരു റിപ്പോർട്ടു തയ്യാറാ​ക്കി.

ആ ഞായറാഴ്‌ച, പുതിയ ഹാളിൽ നടത്തപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ യോഗ​ത്തിൽ വിക്‌ട​റും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. “മഹാനാം യഹോവ!” എന്ന ശീർഷ​ക​ത്തോ​ടെ പ്രസ്‌തുത പത്രത്തിൽ രണ്ടു പേജുള്ള ഒരു റിപ്പോർട്ട്‌ വരുക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌, ആ സഭയിലെ ഒരു മൂപ്പൻ വിക്‌ട​റി​നെ സന്ദർശി​ച്ചു. അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഒരു ബൈബിൾ അധ്യയനം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. “മൂന്ന്‌ ആഴ്‌ച​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഞാൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നാമം എന്തെന്നു പഠിച്ചു, പ്രാർഥ​നകൾ കേവലം ഉരുവി​ടു​ന്ന​തി​നു പകരം ഞാനി​പ്പോൾ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നന്ദി നൽകുന്നു.” വിക്‌ടർ ഇപ്പോൾ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ഒരു സാക്ഷി​യാണ്‌.

‘വിശാ​ല​രാ​കൽ’

ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു കുടി​യേ​റി​പ്പാർത്ത​വ​രു​ടെ ഇടയിൽ 1970-കളിലും 1980-കളിലും നല്ല സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്ത​പ്പെട്ടു. കുടി​യേ​റി​പ്പാർത്ത നാനാ ഭാഷക്കാ​രായ സാക്ഷി​ക​ളാണ്‌ ഈ വേലയിൽ അധിക​വും നിർവ​ഹി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ കൂടുതൽ സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

1993 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, ബ്രിട്ട​നിൽ പാർക്കുന്ന ഏഷ്യക്കാ​രു​ടെ എണ്ണം 20 ലക്ഷം ആയി. അത്‌ ബ്രിട്ട​നി​ലെ ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ 3.5 ശതമാ​ന​ത്തി​ല​ധി​കം  വരും. അനേക​രും ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂ​ഖ​ണ്ഡ​ത്തിൽനി​ന്നും മറ്റു ചിലർ പൂർവാ​ഫ്രി​ക്ക​യിൽ നിന്നും വന്നവരാണ്‌. ആ സമയത്ത്‌ പഞ്ചാബി സംസാ​രി​ക്കുന്ന 500 പ്രസാ​ധ​ക​രും ഗുജറാ​ത്തി സംസാ​രി​ക്കുന്ന 150 പ്രസാ​ധ​ക​രും ഇംഗ്ലീഷ്‌ സഭക​ളോ​ടൊ​ത്താ​ണു സഹവസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. പ്രസ്‌തുത ഭാഷക​ളി​ലാ​യി അവർ 500-ലധികം ബൈബിൾ അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള സുവാർത്ത​യിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരം എല്ലാ കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാർക്കും തീർച്ച​യാ​യും ലഭിച്ചി​രു​ന്നില്ല.

ഇംഗ്ലീഷ്‌ മാത്രം സംസാ​രി​ക്കുന്ന ഒരുവന്‌ മറ്റു ഭാഷയി​ലും സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ലും പെട്ടവ​രോ​ടു നല്ല രീതി​യിൽ സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടേ​ക്കാം. ഇതു തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌, എല്ലാ വർഗക്കാ​രോ​ടും വിശാ​ല​മായ സ്‌നേഹം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കാ​നും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ ക്ഷേമത്തിൽ ക്രിസ്‌തു​തു​ല്യ​മായ മനോ​ഭാ​വം പുലർത്താ​നും ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രായ സാക്ഷി​കളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ച്ചു. ‘വിശാ​ല​രാ​കാൻ’ അവർ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. (2 കൊരി. 6:11-13; ഫിലി. 2:1-4) നമ്മുടെ രാജ്യ ശുശ്രൂഷ ഇങ്ങനെ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: “നമ്മുടെ പ്രദേ​ശത്തെ ആളുകൾ, യേശു​ക്രി​സ്‌തു തന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പ്രകട​മാ​ക്കിയ അതേ  ഊഷ്‌മ​ള​ത​യും താത്‌പ​ര്യ​വും നമ്മിൽ കണ്ടെത്താൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.” ബ്രിട്ട​നി​ലെ സാക്ഷി​ക​ളോട്‌ അത്‌ ഇപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു: “ഒരർഥ​ത്തിൽ വിശാ​ല​മായ ഒരു മിഷനറി വയലാണ്‌ നമുക്കു​ള്ളത്‌!”

വിദേശ ഭാഷ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടുള്ള താത്‌പ​ര്യ​ത്തെ പ്രതി, അവരെ കണ്ടുമു​ട്ടു​മ്പോൾ ബന്ധപ്പെട്ട വിദേ​ശ​ഭാ​ഷാ സഭകൾക്ക്‌ അവരുടെ വിലാ​സങ്ങൾ കൈമാ​റാൻ ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രായ സാക്ഷികൾ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. അങ്ങനെ, ഒരു വിദേശ ഭാഷ അറിയാ​മെ​ങ്കി​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, ഇംഗ്ലണ്ടിൽ വന്നു പാർക്കുന്ന മറ്റു രാജ്യ​ക്കാ​രു​ടെ പക്കൽ സുവാർത്ത എത്തിക്കു​ന്ന​തിൽ അവർക്കെ​ല്ലാം ഒരു പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. വിദേ​ശ​ഭാ​ഷാ സഭകളി​ലെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ പ്രധാ​ന​മാ​യും സന്ദർശി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ മറ്റുള്ളവർ അവർക്കു നൽകി​യി​രുന്ന മേൽവി​ലാ​സ​പ്ര​കാ​ര​മുള്ള, അവരു​ടെ​തന്നെ ഭാഷക​ളിൽ പെട്ട വ്യക്തി​കളെ ആയിരു​ന്നു.

അങ്ങനെ, ഇംഗ്ലണ്ടി​നു വടക്കു​കി​ഴ​ക്കുള്ള ടൈനി​ലെ ന്യൂകാ​സി​ലിൽ താമസി​ക്കുന്ന ഒരു വിയറ്റ്‌നാം​കാ​രി​യെ ഗ്രെയ്‌സ്‌ 1996-ൽ സന്ദർശി​ച്ചു. ആ സ്‌ത്രീ​യു​ടെ മാതൃ​ഭാഷ ചൈനീസ്‌ ആയിരു​ന്നു. ഗ്രെയ്‌സി​നു ഹൃദ്യ​മായ സ്വാഗതം കിട്ടി, അവർ വീടി​നു​ള്ളി​ലേക്കു ക്ഷണിക്ക​പ്പെട്ടു.  വിയറ്റ്‌നാം യുദ്ധത്തിൽ വളരെ​യ​ധി​കം കഷ്‌ട​തകൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന ഒരു അഭയാർഥി​യാണ്‌ ആ സ്‌ത്രീ​യെന്ന്‌ സഹോ​ദരി മനസ്സി​ലാ​ക്കി. ഇംഗ്ലണ്ടിൽ താമസം തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ പത്തു വർഷമാ​യെ​ങ്കി​ലും അവർക്ക്‌ നന്നായി ഇംഗ്ലീഷ്‌ സംസാ​രി​ക്കാൻ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തനിക്കു പലപ്പോ​ഴും നിരാശ തോന്നി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും സഹായ​ത്തി​നാ​യി തനിക്ക്‌ ആരുമി​ല്ലെ​ന്നും അവർ ഗ്രെയ്‌സി​നോ​ടു പറഞ്ഞു.

വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ മനോ​ഹ​ര​മായ ചിത്ര​ങ്ങ​ളോ​ടു കൂടിയ ഒരു പുസ്‌തകം തനിക്കു ലഭി​ച്ചെ​ന്നും ഇംഗ്ലീഷ്‌ വായി​ക്കാൻ അറിയി​ല്ലാ​ഞ്ഞ​തി​നാൽ അതു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നും അവർ ഗ്രെയ്‌സി​നോ​ടു പറഞ്ഞു. എങ്കിലും, വിഷാദം തോന്നു​മ്പോൾ അവർ അതെടുത്ത്‌ അതിലെ ചിത്രങ്ങൾ നോക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു വിഷാദം അകറ്റാ​നും പ്രത്യാശ പകരാ​നും സഹായി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഷെൽഫിൽനിന്ന്‌ ആ പുസ്‌ത​ക​മെ​ടുത്ത്‌ ഗ്രെയ്‌സി​നു കൊടു​ത്തിട്ട്‌, അതിലെ വിവരങ്ങൾ എന്താ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി തന്നെ അതു വായിച്ചു കേൾപ്പി​ക്കാൻ പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾക്കു ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യിൽ എന്നേക്കും ജീവി​ക്കാൻ കഴിയും എന്ന പുസ്‌ത​ക​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌! ഇംഗ്ലീഷ്‌ പുസ്‌തകം വായിച്ചു കേൾപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാൾ നല്ല ഒരു കാര്യം തനിക്കു ചെയ്യാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ ഗ്രെയ്‌സ്‌ മറുപടി നൽകി. ഗ്രെയ്‌സ്‌ തന്റെ ബാഗിൽനിന്ന്‌ ആ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ചൈനീസ്‌ പ്രതി പുറ​ത്തെ​ടു​ത്തു. ആ സ്‌ത്രീ​ക്കു തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒടുവിൽ, അവർക്കു ബൈബി​ളി​ന്റെ സന്ദേശം പഠിക്കാ​നുള്ള അവസരം തുറന്നു​കി​ട്ടി! ഉടൻതന്നെ അവർ ബൈബിൾ അധ്യയ​ന​ത്തി​നു സമ്മതിച്ചു.

‘വിശാ​ല​രാ​കു’ന്നതിന്റെ ഭാഗമാ​യി, ആത്മീയ​മാ​യും സംഘട​നാ​പ​ര​മാ​യും വളരു​ന്ന​തിന്‌ വംശീയ കൂട്ടങ്ങളെ സഹായി​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ നൽകി. കോളിൻ സിമോ​യ​റും ഭാര്യ ഓലി​വും ബ്രിട്ട​നിൽ ഉടനീളം സഭകൾ സന്ദർശി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ 20 വർഷക്കാ​ലം ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രു​ന്നു. തങ്ങൾ സേവിച്ച ആളുക​ളിൽ അവർ ആത്മാർഥ​മായ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കി. മെഡി​റ്റ​റേ​നി​യൻ കടലിലെ മാൾട്ട, ഗൊദ്‌സോ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ സഭകൾ സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ  അതു വിശേ​ഷാൽ പ്രകട​മാ​യി​രു​ന്നു. സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ മാൾട്ടീസ്‌ ഭാഷയിൽ ഉത്തരങ്ങൾ പറയാൻ പോലും അവർ ശ്രമിച്ചു. അങ്ങനെ അവിടത്തെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ അവർ പ്രിയ​ങ്ക​ര​രാ​യി മാറി.

യൂറോ​പ്പി​ലെ​മ്പാ​ടു​മുള്ള ഇംഗ്ലീ​ഷി​തര ഭാഷാ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ചില വിദേശ ഭാഷാ സഭകളു​ടെ​യും സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി 1994 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ കോളിൻ നിയമി​ത​നാ​യി. സഭകളാ​യി രൂപ​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഓരോ കൂട്ടത്തി​ന്റെ​യും പുരോ​ഗതി അദ്ദേഹം അവധാ​ന​പൂർവം വിലയി​രു​ത്തു​ക​യും നിലവി​ലുള്ള സഭകളെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. തുടക്ക​ത്തിൽ, ആ സർക്കി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു ഏറ്റവും ചെറുത്‌—അതിൽ 12 സഭകളും 750 പ്രസാ​ധ​ക​രും മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. മൂന്ന്‌ വർഷം​കൊണ്ട്‌ 1,968 പ്രസാ​ധ​ക​രുള്ള ഏറ്റവും വലിയ സർക്കിട്ട്‌ ആയിത്തീർന്നു അത്‌. അവരിൽ 388 പേർ പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവിച്ചു. പിൽക്കാ​ലത്ത്‌, വിദേ​ശ​ഭാ​ഷാ സർക്കി​ട്ടു​ക​ളു​ടെ എണ്ണം മൂന്നായി വർധിച്ചു.

ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിക്കു​ന്നു

മറ്റൊരു ഭാഷ സംസാ​രി​ക്കുന്ന കുടി​യേ​റ്റ​ക്കാ​രു​മാ​യി ജീവദാ​യക ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ പങ്കു വെക്കു​ന്ന​തിന്‌ ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രായ ചില സാക്ഷികൾ ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിക്കു​ന്ന​തിൽ മുൻകൈ എടുത്തു. അവരിൽ ഒരാളാണ്‌ എലിസ​ബത്ത്‌ എബട്ട്‌. ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ പല ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും അവർ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌. തന്റെ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള പഞ്ചാബി​കളെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി ആദ്യം അവർ പഞ്ചാബി പഠിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പിന്നീട്‌ 1976-ൽ, പുതിയ നിയമനം കിട്ടി​യ​പ്പോൾ ഉർദു പഠിക്കാ​നുള്ള ശ്രമമാ​യി. അടുത്ത​താ​യി പഠിച്ചത്‌ ഗുജറാ​ത്തി​യാണ്‌. താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി, കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ ഇന്ത്യക്കാ​രും പാകി​സ്ഥാ​നി​ക​ളു​മായ പ്രസാ​ധ​കരെ അവർ തേടി​പ്പി​ടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ക്ലിഫ്‌റ്റൻ ബാങ്ക്‌സി​നും ഭാര്യ അമാൻദ​യ്‌ക്കും പ്രചോ​ദ​ന​മാ​യത്‌ 1993-ൽ അവർ റഷ്യയിൽ സംബന്ധിച്ച ഒരു കൺ​വെൻ​ഷൻ ആയിരു​ന്നു. നാട്ടിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ, പ്രാ​ദേ​ശിക ലൈ​ബ്ര​റി​യി​ലെ റഷ്യൻ ഭാഷാ കോഴ്‌സിൽ അവർ ചേർന്നു. തുടർന്ന്‌, അവർ റഷ്യൻ ഭാഷ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നവർ താമസി​ക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്കു മാറി​പ്പാർക്കു​ക​യും അവി​ടെ​യുള്ള ഒരു റഷ്യൻ സഭയിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഒരുവന്‌ കുടുംബ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിറ​വേ​റ്റു​ക​യും സഭാ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യും പോലുള്ള പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ സജീവ​മാ​യി ഏർപ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ട​തു​ള്ള​പ്പോൾ മറ്റൊരു ഭാഷ പഠിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തുക എന്നത്‌ അത്ര എളുപ്പ​മുള്ള സംഗതി​യല്ല.

ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ പ്രത്യേക ആവശ്യം കണക്കി​ലെ​ടുത്ത്‌, ഈ വിധത്തിൽ തങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷ വിപു​ല​മാ​ക്കാൻ ആഗ്രഹ​മുള്ള പയനി​യർമാർക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽക​പ്പെട്ടു. പയനിയർ സേവന​ത്തിൽ തുടര​വെ​തന്നെ പുതിയ ഭാഷയി​ലെ അടിസ്ഥാന കാര്യങ്ങൾ അവർ പഠിച്ചു.  അതു പഠിപ്പി​ക്കുന്ന കോഴ്‌സിൽ ചില പയനി​യർമാർ ചേരു​ക​യു​ണ്ടാ​യി—അതിന്റെ ഫലം രസാവ​ഹ​മാ​യി​രു​ന്നു.

കഴിഞ്ഞ 21 വർഷമാ​യി ഒരു പയനി​യ​റാ​യി സേവി​ക്കുന്ന ക്രിസ്റ്റിൻ ഫ്‌ളിൻ മറ്റ്‌ ഏഴ്‌ പയനി​യർമാ​രോ​ടൊത്ത്‌ 1996/97-ലെ ഗുജറാ​ത്തി ഭാഷാ കോഴ്‌സിൽ ചേരാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ആ കോഴ്‌സ്‌ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌ ഇന്ത്യാ​ക്കാ​രായ ഒരു ദമ്പതികൾ ആയിരു​ന്നു. ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാ​രായ പലരും ആ കോഴ്‌സിൽ ചേർന്നത്‌ അവരെ അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തി. “ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി അവർ പല ക്ലാസ്സു​കൾക്കും മാറ്റം വരുത്തി,” ക്രിസ്റ്റിൻ വിവരി​ക്കു​ന്നു. “വയലിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നുള്ള അവതര​ണങ്ങൾ തയ്യാറാ​കാൻ അവർ എന്നെ സഹായി​ക്കുക മാത്രമല്ല, ഞങ്ങളുടെ ചില യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കുക പോലും ചെയ്‌തു.”

ഏതാണ്ട്‌ ആ സമയത്തു​തന്നെ ക്രിസ്റ്റിന്‌ പുതിയ ഒരു ജോലി കിട്ടി. ജോലി​സ്ഥ​ലത്ത്‌ ഒരു ഗുജറാ​ത്തി യുവതി​യെ അവർ കണ്ടുമു​ട്ടി. ക്രിസ്റ്റിൻ ഗുജറാ​ത്തി​യിൽ അവളെ അഭിവാ​ദനം ചെയ്‌തു. അന്തംവി​ട്ടു​പോയ ആ സ്‌ത്രീ, അവർ ഗുജറാ​ത്തി പഠിക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം ആരാഞ്ഞു. ക്രിസ്റ്റിൻ കാരണം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും നല്ലൊരു സാക്ഷ്യം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതി​നോട്‌ ആ യുവതി പ്രതി​ക​രി​ച്ചത്‌ ഇങ്ങനെ​യാണ്‌: ‘ദുഷ്‌ക​ര​മായ ഒരു ഭാഷ പഠിക്കാൻ മറ്റൊരു മതവും അതിലെ അംഗങ്ങളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യില്ല. അപ്പോൾ, നിങ്ങൾ അറിയി​ക്കുന്ന സന്ദേശം ശരിക്കും പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള ഒന്നായി​രി​ക്കണം.’

പൊലിൻ ഡങ്കനും ഒരു പയനി​യ​റാണ്‌. ബംഗാളി പഠിക്കാൻ 1994-ൽ ആ സഹോ​ദരി തീരു​മാ​നി​ച്ചു. തുടക്ക​ത്തിൽ അതു വളരെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി അവർക്കു തോന്നി. “ഈ ഭാഷ വളരെ ദുഷ്‌ക​ര​മാ​യ​തി​നാൽ മടുപ്പു തോന്നു​ന്നു​വെന്നു പറഞ്ഞ ഞാൻ പലപ്പോ​ഴും കണ്ണീ​രോ​ടെ യഹോ​വ​യോട്‌ പ്രാർഥി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌,” അവർ പറയുന്നു. “യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവി​ന്റെ സഹായ​ത്താ​ലും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ ദൃഢനി​ശ്ച​യ​ത്താ​ലും കഠിന ശ്രമത്താ​ലും ഞാൻ ദുർഘട ഘട്ടം തരണം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. മടുത്തു​പോ​കാ​ഞ്ഞ​തിൽ ഞാൻ സന്തുഷ്‌ട​യാണ്‌. കാരണം, എനിക്ക്‌ ഇപ്പോൾ വളരെ നല്ല ഫലങ്ങൾ കിട്ടു​ന്നുണ്ട്‌.” മറ്റൊരു പയനിയർ സഹോ​ദ​രി​യാണ്‌ ബെവർലി ക്രുക്ക്‌. തന്റെ ബംഗാളി പഠനത്തിന്‌ താൻ സന്ദർശി​ക്കുന്ന ആളുക​ളു​ടെ മേലുള്ള ഫലത്തെ കുറിച്ച്‌ അവർ പറയുന്നു: “ഞാൻ ആ ഭാഷ പഠിച്ച​തിൽപ്പി​ന്നെ, എന്റെ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു സമൂല പരിവർത്തനം വന്നിരി​ക്കു​ന്നു. ബംഗാ​ളി​ക​ളു​ടെ ഭാഷ പഠിക്കാൻ ശ്രമി​ച്ച​തി​നാൽ എനിക്ക്‌ അവരോ​ടു സ്‌നേ​ഹ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു.”

കോം​ഗോ ജനാധി​പത്യ റിപ്പബ്ലി​ക്കിൽ, നിരവധി അഭയാർഥി​ക​ളുള്ള ഒരു ഫ്രഞ്ച്‌ സഭയിലെ പയനി​യ​റാണ്‌ ജെനിഫർ ചാൾസ്‌. ആ സഹോ​ദരി ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “തങ്ങൾ ചെല്ലുന്ന ദേശത്തെ ഭാഷ സംസാ​രി​ക്കാൻ അറിയി​ല്ലാ​ത്ത​വർക്ക്‌ ആ ദേശത്ത്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടുന്ന വികാരം മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിച്ചത്‌ എന്നെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”

 ആവശ്യം കൂടു​ത​ലു​ള്ളി​ടത്തു പോയി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ സാധി​ക്കുന്ന അവിവാ​ഹിത സഹോ​ദ​രി​മാർ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള പല പയനി​യർമാ​രും, അടുത്തുള്ള അത്തരം സഭകളി​ലേക്കു മാറുന്ന കാര്യം സംബന്ധിച്ച്‌ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. വിദേശ ഭാഷാ വയലിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ചിലർ ഒരു പുതിയ ഭാഷ പഠിക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഗ്രേറ്റർ ലണ്ടൻ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള 100-ലധികം പയനിയർ സഹോ​ദ​രി​മാർ അങ്ങനെ മറ്റൊരു ഭാഷ പഠിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഇംഗ്ലീ​ഷി​തര ഭാഷകൾ സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ ഇടയിൽ അവരുടെ ശുശ്രൂഷ ഫലപ്ര​ദ​മെന്നു തെളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. അവരുടെ സഹായ​ത്താൽ പലരും ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​ട്ടുണ്ട്‌.

മിഷനറി ആത്മാവ്‌ നിലനിൽക്കു​മ്പോൾ

വിവിധ കാരണ​ങ്ങ​ളാൽ മിഷനറി വേല നിറുത്തി ബ്രിട്ട​നി​ലേക്കു മടങ്ങേ​ണ്ടി​വന്ന പലരും തങ്ങളുടെ നല്ല വേല തുടർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌.

14 വർഷം മിഷനറി സേവന​ത്തി​ലാ​യി​രുന്ന വിൽ​ഫ്രെഡ്‌ ഗൂച്ചും ഭാര്യ ഗ്വെന്നും 1964-ൽ നൈജീ​രി​യ​യിൽനിന്ന്‌ ലണ്ടനിലെ ബ്രാഞ്ചി​ലേക്കു മാറി. നൈജീ​രി​യ​യി​ലെ സേവന​ത്തിൽ അതൃപ്‌ത​രാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടല്ല അവർ പോന്നത്‌, വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവർ അതു വളരെ ഇഷ്‌ട​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കാൻ വിൽ​ഫ്രെഡ്‌ നിയമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തി​നാ​ലാണ്‌ അവർ പോന്നത്‌. തങ്ങളുടെ ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​ലൂ​ടെ, യഹോവ തന്റെ സംഘടന മുഖാ​ന്തരം നിർദേ​ശി​ക്കുന്ന ഏതു സേവന​ത്തി​നാ​യും തങ്ങളെ​ത്തന്നെ ലഭ്യരാ​ക്കാൻ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ നിരവധി പയനി​യർമാ​രെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവർക്കു കഴിഞ്ഞു. വിൽ​ഫ്രെഡ്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഇങ്ങനെ പറയു​മാ​യി​രു​ന്നു: “ഒരു പയനിയർ എന്ന നിലയിൽ 30 വർഷം​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങൾ പഠിച്ച​തി​ലും അധികം കാര്യങ്ങൾ, ഒരു മിഷനറി എന്ന നിലയിൽ ഒരു വർഷം​കൊ​ണ്ടു നിങ്ങൾ പഠിക്കും.” തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കളെ കുറിച്ചു കൂടുതൽ പഠിക്കു​മെന്നല്ല അദ്ദേഹം അർഥമാ​ക്കി​യത്‌, മറിച്ച്‌ നിങ്ങ​ളെ​യും നിങ്ങളു​ടെ ജീവി​ത​ത്തെ​യും കുറി​ച്ചും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി എങ്ങനെ ഇണങ്ങി​പ്പോ​കാം എന്നതിനെ കുറി​ച്ചും കൂടുതൽ പഠിക്കും എന്നാണ്‌.

ജോൺ ബാർക്ക​റും പാറ്റ്‌ ബാർക്ക​റും 45-ാമത്തെ ഗിലെ​യാദ്‌ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നു ബിരുദം നേടി​യ​വ​രാണ്‌. പാറ്റ്‌ ഗർഭിണി ആയതിനെ തുടർന്ന്‌ അവർക്ക്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മടങ്ങേ​ണ്ടി​വന്നു. തായ്‌വാ​നി​ലുള്ള ചൈന​ക്കാ​രോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ മാൻഡ​രിൻ പഠിക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവർ തീവ്ര​ശ്രമം നടത്തി​യി​രു​ന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ ചൈന​ക്കാ​രു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ അവരെ അന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ തുടർന്നു. അവർക്കു​ണ്ടായ കുട്ടി​ക​ളു​ടെ വിവാ​ഹ​ശേഷം, അവർ സാധാരണ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി. ഇപ്പോൾ ബർമി​ങ്‌ഹാ​മി​ലെ  മിഡ്‌ലാൻഡ്‌സി​ലുള്ള ഒരു സഭയോ​ടൊത്ത്‌ അവർ ഫലപ്ര​ദ​മായ ശുശ്രൂഷ ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. മാൻഡ​രിൻ സംസാ​രി​ക്കുന്ന ചെറി​യൊ​രു പുസ്‌തക അധ്യയന കൂട്ടം അവി​ടെ​യുണ്ട്‌. അവർ അധ്യയനം എടുത്ത പലരും സത്യത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള നല്ല പരിജ്ഞാ​ന​വു​മാ​യി ചൈന​യി​ലേക്കു മടങ്ങി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

ഡേവിഡ്‌ ഷെപ്പേർഡ്‌ ഘാനയി​ലെ ഒരു മുൻ മിഷന​റി​യാണ്‌. അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ വിവാ​ഹി​ത​നും മൂന്നു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ പിതാ​വു​മാണ്‌. ഇപ്പോ​ഴും അദ്ദേഹം മുഴു​സമയ സേവന​ത്തി​ലാണ്‌. അതിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്താണ്‌? അദ്ദേഹം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഘാനയി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ഭൗതിക വസ്‌തു​ക്കൾ എത്ര തുച്ഛമാ​യേ ഉള്ളൂ എന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യത്‌, എന്റെ ജീവിതം കഴിവ​തും ലളിത​മാ​ക്കി നിറു​ത്താൻ എന്നെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.”

വേലയ്‌ക്കു മതിയായ സൗകര്യ​ങ്ങൾ

അച്ചടിച്ച ബൈബിൾ സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ രാജ്യ​സു​വാർത്ത​യു​ടെ വ്യാപ​ന​ത്തിൽ സുപ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു പങ്കു വഹിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. 1970-കളുടെ തുടക്ക​ത്തിൽ, നിരവധി ദേശങ്ങ​ളിൽ ജീവദാ​യ​ക​മായ ആത്മീയ ഭക്ഷണം അടങ്ങുന്ന സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ എത്തിക്കു​ന്ന​തിൽ ലണ്ടൻ ബ്രാഞ്ച്‌ നിർണാ​യ​ക​മായ ഒരു പങ്കു വഹിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. സാഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളിൽ അധിക​വും ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കാണ്‌ അയച്ചത്‌, കുറെ ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലേ​ക്കും അയച്ചു.

കാല​ക്ര​മേണ, അച്ചടി നടത്തുന്ന മറ്റു ബ്രാഞ്ചു​കൾ മാസികാ ഉത്‌പാ​ദ​ന​ത്തിൽ കുറെ ഏറ്റെടു​ത്തു. ലണ്ടനിലെ അച്ചടി​ശാല ഇംഗ്ലീഷ്‌, ഡച്ച്‌, സ്വാഹി​ലി ഭാഷക​ളി​ലുള്ള സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ മാത്രം ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ലണ്ടനിലെ രണ്ട്‌ ജർമൻ-നിർമിത ലെറ്റർപ്ര​സ്സു​കൾക്കു വേണ്ടതി​ല​ധി​കം അച്ചടി​ജോ​ലി​കൾ നിർവ​ഹി​ക്കാൻ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 1977-ൽ, മൂന്ന്‌ ആഴ്‌ച​യിൽ ഒരിക്കൽ ആവശ്യാ​നു​സ​രണം രാത്രി​യിൽ ഷിഫ്‌റ്റ്‌ ജോലി ചെയ്‌തും അതിൽ അച്ചടി നിർവ​ഹി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നു.

സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ലണ്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​ലെ സൗകര്യ​ങ്ങൾ വിപു​ല​മാ​ക്കേണ്ടി വന്നു. 1950-കളുടെ അവസാന ഘട്ടം മുതൽ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ലി​രുന്ന മിൽഹി​ല്ലി​ലെ വാച്ച്‌ ടവർ ഹൗസിൽ ആവശ്യ​മായ അച്ചടി നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​നു വേണ്ട സ്ഥലസൗ​ക​ര്യം ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. നഗരാ​സൂ​ത്രണ നിയ​ന്ത്ര​ണങ്ങൾ നിമിത്തം വാച്ച്‌ ടവർ ഹൗസിലെ ഫാക്‌ടറി സൗകര്യം വിപു​ല​മാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ ഫാക്‌ടറി മറ്റൊരു സ്ഥലത്തു നിർമി​ക്കാ​നും ബ്രാഞ്ച്‌ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ കൂടുതൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ പാർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ നിലവി​ലുള്ള ബെഥേൽ സൗകര്യ​ങ്ങൾ വിപു​ല​മാ​ക്കാ​നും ഭരണസം​ഘം അനുമതി നൽകി.

ഒടുവിൽ, ഏകദേശം 13 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ വെംബ്ലി​യിൽ  ഫാക്‌ട​റി​യു​ടെ ഉപയോ​ഗാർഥം 33,000 ചതുരശ്ര അടി വിസ്‌താ​ര​മുള്ള ഒരു രണ്ടുനില കെട്ടിടം ലഭിച്ചു. അതിൽ വലിയ ഒരു ഫാക്‌ട​റി​ക്കും പാർപ്പിട സൗകര്യ​ത്തി​നും അടുക്ക​ള​യ്‌ക്കും തീൻമു​റി​ക്കും സ്വീക​ര​ണ​മു​റി​ക്കും വേണ്ടത്ര ഇടം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഫാക്‌ടറി ജോലി​ക്കാ​രെ 1980-ൽ അവി​ടേക്കു മാറ്റി. നിലവി​ലുള്ള യന്ത്രങ്ങൾക്കു പുറമേ, അഞ്ചു യൂണി​റ്റു​ക​ളുള്ള ഒരു പുതിയ ഹാരിസ്‌ ഓഫ്‌സെറ്റ്‌ അച്ചടി​യ​ന്ത്രം കൂടി വാങ്ങി. രണ്ടു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ മാസി​ക​ക​ളു​ടെ ഉത്‌പാ​ദനം 3,83,28,000 ആയി വർധിച്ചു.

അതിനി​ടെ, മിൽഹി​ല്ലി​ലെ വാച്ച്‌ ടവർ ഹൗസി​നോ​ടു ചേർന്ന്‌ ഒരു പുതിയ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ പണി ആരംഭി​ച്ചു. അതു ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ 41 പേർക്കു കൂടി താമസ​സൗ​ക​ര്യം ലഭ്യമാ​ക്കി, കൂടാതെ വലിപ്പം കൂട്ടിയ ഒരു തീൻമു​റി​യും അടുക്ക​ള​യും. ഈ നിർമാ​ണ​ത്തിൽ പങ്കെടുത്ത ടീമിന്റെ കൂടെ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ശിൽപ്പ​വി​ദ്യ അറിയാ​മാ​യി​രുന്ന ജോൺ ആൻഡ്രൂസ്‌ എന്ന ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ മേൽവി​ചാ​ര​കനെ ബെഥേ​ലി​ലേക്കു ക്ഷണിച്ചു. രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള സാക്ഷികൾ വാരാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ വന്ന്‌ സ്വമേ​ധയാ പണി​യെ​ടു​ത്തു. 1981/82-ലെ കടുത്ത ശൈത്യ​ത്തി​നും മഞ്ഞുവീ​ഴ്‌ച​യ്‌ക്കും മധ്യേ​യും പണി നിർവി​ഘ്‌നം പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു. സാക്ഷി​ക​ള​ല്ലാത്ത പലരെ​യും സബ്‌കോൺട്രാ​ക്‌ടർമാ​രാ​യി നിയമി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവർ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം പ്രവർത്തി​ച്ചു. വെറും രണ്ടു വർഷം​കൊണ്ട്‌, ആ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ഭാഗം ഉപയോ​ഗ​ത്തിന്‌ സജ്ജമാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഈ സമയത്തു​തന്നെ മറ്റൊരു പ്രധാന സംഭവം നടന്നു.

ഒരു വൻ ദൗത്യം

വാച്ച്‌ ടവർ ബൈബിൾ ആൻഡ്‌ ട്രാക്‌റ്റ്‌ സൊ​സൈറ്റി ഓഫ്‌ പെൻസിൽവേ​നി​യ​യു​ടെ 1983-ലെ വാർഷിക യോഗം ബ്രിട്ട​നിൽവെച്ചു നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്ഷണം 1982 ജൂണിൽ ഭരണസം​ഘം അംഗീ​ക​രി​ച്ചു. അത്‌ ഇരട്ട പ്രാധാ​ന്യ​മുള്ള ഒരു സന്ദർഭം ആയിരു​ന്നു. കാരണം, തങ്ങൾ വാർഷിക യോഗ​ത്തിന്‌ ആതിഥ്യം വഹിക്കുന്ന അതേ വാരാ​ന്ത​ത്തിൽത്തന്നെ ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലി​ന്റെ പുതി​യ​താ​യി കൂട്ടി​ച്ചേർത്ത ഭാഗത്തി​ന്റെ സമർപ്പണം നടത്താ​നും ബ്രാഞ്ച്‌ ആസൂ​ത്രണം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.

“ഏകദേശം എട്ടു മണി ആയപ്പോൾ ബെഥേ​ലി​ലെ പീറ്റർ എലിസി​ന്റെ ഫോൺ എനിക്കു കിട്ടി,” അക്കാലത്ത്‌ ലെസ്റ്ററി​ലെ നഗര മേൽവി​ചാ​രകൻ ആയിരുന്ന ഡെനിസ്‌ ലോഫ്‌റ്റ്‌ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. “ഒക്‌ടോ​ബർ 1-ാം തീയതി​യി​ലേ​ക്കാ​യി ദെ മോൺഫർട്ട്‌ ഹാൾ ബുക്കു ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹം എന്നോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു.” 1941 സെപ്‌റ്റം​ബർ 2-10-ലെ അവിസ്‌മ​ര​ണീയ സമ്മേളനം നടന്ന സ്ഥലമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. പ്രസ്‌തുത കൺ​വെൻ​ഷ​നി​ലാണ്‌ കുട്ടികൾ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌തകം പ്രകാ​ശനം ചെയ്‌ത​തും. അക്കാലത്ത്‌ രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം നടക്കവെ, ക്രിസ്‌തീയ  നിഷ്‌പ​ക്ഷ​തയെ പ്രതി നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു ധീരമായ നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി വന്നിട്ടുണ്ട്‌. ഇപ്പോൾ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമായ ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ ആയിരു​ന്നു ബ്രിട്ട​നി​ലെ അന്നത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ ദാസൻ. യഹോ​വ​യു​ടെ വിശ്വസ്‌ത ദാസന്മാ​രു​മാ​യുള്ള അവരുടെ പരിചയം പുതു​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ്രായ​മായ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്ക്‌ ആ വാർഷിക യോഗം വിസ്‌മ​യ​ക​ര​മായ ഒരു അവസരം പ്രദാനം ചെയ്‌തു!

1983-ലെ ആ വാർഷിക യോഗ​മാ​യി​രു​ന്നു വടക്കേ അമേരി​ക്ക​യ്‌ക്കു വെളി​യിൽ നടത്തപ്പെട്ട അത്തരത്തി​ലുള്ള ആദ്യ യോഗം. ലെസ്റ്ററി​ലെ പരിപാ​ടി​കൾ ഇലക്‌​ട്രോ​ണിക്‌ മാധ്യ​മ​ത്തി​ലൂ​ടെ മിഡ്‌ലാൻഡ്‌സി​ലെ ഡഡ്‌ലി സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ കൂടിവന്ന സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ കേൾപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്‌തു. തന്മൂലം, കൂടുതൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ ആ പരിപാ​ടി​കൾ ആസ്വദി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ 40-ഓ അതില​ധി​ക​മോ വർഷം ചെലവ​ഴി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​രെ​യാണ്‌ ആദ്യം ക്ഷണിച്ചത്‌. ആ വാരാന്ത പരിപാ​ടി​യിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നാ​യി യൂറോ​പ്പി​ലെ​ങ്ങു​മുള്ള ബ്രാഞ്ചു​ക​ളി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾക്കും ക്ഷണം വെച്ചു​നീ​ട്ടി. ഈ യൂറോ​പ്യൻ പ്രതി​നി​ധി​കളെ മുഴുവൻ പാർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സൗകര്യം ലണ്ടനിലെ ബെഥേ​ലിൽ ഉണ്ടായി​രി​ക്കില്ല എന്നു പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. തന്മൂലം, ആ സന്ദർശ​കർക്കെ​ല്ലാം താമസ സൗകര്യം ഒരുക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ആസൂ​ത്ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു.

അതിനി​ടെ, ലോഫ്‌റ്റ്‌ സഹോ​ദരൻ ലെസ്റ്റർ നഗരസ​മി​തി​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ടു. അപ്പോൾ, സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ബുക്കു ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രുന്ന ഹാളിൽ അതേ വാരാ​ന്ത​ത്തിൽ തന്നെ നഗരത്തി​ലെ ഏറ്റവും വലിയ കമ്പനി​ക​ളി​ലൊന്ന്‌ ഒരു സാമൂ​ഹിക നൃത്ത പരിപാ​ടി നടത്തു​ന്ന​താ​യി അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു. കൂടുതൽ അന്വേ​ഷി​ച്ച​പ്പോൾ, പ്രസ്‌തുത പരിപാ​ടി വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ നടത്ത​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ സെപ്‌റ്റം​ബർ 30-ന്‌ ആണെന്നും പരിപാ​ടി​ക്കു ശേഷം വളരെ​യ​ധി​കം ശുചീ​കരണ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ വേണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്ന​തി​നാൽ പിറ്റേ ദിവസ​ത്തേക്കു കൂടി അവർ ഹാൾ ബുക്കു ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ഡെനിസ്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. “ശുചീ​കരണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഏറ്റെടു​ത്താൽ, ഒക്‌ടോ​ബർ 1-ലേക്ക്‌ ഹാൾ ബുക്കു ചെയ്യാൻ ഞങ്ങൾക്കു സാധി​ക്കു​മോ?” ഡെനിസ്‌ ചോദി​ച്ചു. ഹാൾ ഭാരവാ​ഹി അതു സമ്മതി​ച്ച​പ്പോൾ ഡെനിസ്‌ ആശ്വാ​സ​മു​തിർത്തു. എന്നാൽ ആ ശുചീ​കരണ പ്രവർത്തനം എത്രമാ​ത്രം ഭാരി​ച്ച​താ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അപ്പോൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നില്ല.

സാമൂ​ഹി​ക കൂടി​വ​ര​വിൽ പങ്കെടു​ത്തവർ ഉപേക്ഷി​ച്ചി​ട്ടു​പോയ ചപ്പുച​വ​റു​ക​ളും മറ്റും നീക്കം ചെയ്യാ​നാ​യി, ഓരോ ക്യാപ്‌റ്റ​ന്റെ​യും നേതൃ​ത്വ​ത്തി​ലുള്ള വ്യത്യസ്‌ത കൂട്ടങ്ങ​ളാ​യി, 400 സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ സെപ്‌റ്റം​ബർ  30-ന്‌ അർധരാ​ത്രി​യിൽ അവിടെ കൂടി​വന്നു. അവർ മേശകൾ എടുത്തു മാറ്റി, യോഗ​ത്തി​നാ​യി 3,000 കസേരകൾ അവിടെ കൊണ്ടി​ട്ടു. എട്ടു മണിക്കൂർ കൊണ്ട്‌ പൂർത്തി​യാ​ക്കേണ്ട ഒരു ഭാരിച്ച ജോലി ആയിരു​ന്നു അത്‌. ഡെനിസ്‌ ഓർക്കു​ന്നു: “ആ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രിൽ വളരെ കുറച്ചു പേരെ മാത്രമേ യോഗ​ത്തി​നു ക്ഷണിച്ചി​രു​ന്നു​ള്ളൂ എന്നതാണ്‌ ഒരു അപൂർവ സവി​ശേഷത. എങ്കിലും ശുചീ​ക​രണം ഉൾപ്പെടെ, ആ യോഗ​ത്തി​നാ​യി നടത്തിയ ഒരുക്ക​ങ്ങ​ളിൽ മാത്ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും തങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു പങ്കു വഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​തി​നെ കുറിച്ച്‌ അവർ ഇപ്പോ​ഴും സംസാ​രി​ക്കാ​റുണ്ട്‌.” സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ സ്റ്റേജിൽ കാർപ്പെറ്റ്‌ വിരി​ക്കു​ക​യും അവിടം പുഷ്‌പങ്ങൾ കൊണ്ട്‌ അലങ്കരി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. രാവിലെ എട്ടു മണി ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, അത്‌ നല്ല വൃത്തി​യും വെടി​പ്പു​മുള്ള ഒരു ഹാളായി മാറി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഹാളിന്റെ സ്റ്റാഫ്‌ അംഗങ്ങൾ അന്തംവിട്ട്‌ നോക്കി​നി​ന്നു. ആ യോഗ​ത്തി​നു വളരെ സവി​ശേ​ഷ​മായ പ്രാധാ​ന്യം ഉണ്ടായി​രി​ക്കാൻ ഇടയു​ണ്ടെന്നു സഹോ​ദ​രങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കി. അവർ നിരാ​ശി​ത​രാ​യില്ല.

ഒരു അവിസ്‌മ​ര​ണീയ യോഗം

ലെസ്റ്ററി​ലെ ആ ആത്മീയ വിരു​ന്നി​നാ​യി, മറ്റ്‌ 37 ബ്രാഞ്ചു​ക​ളിൽനി​ന്നുള്ള 693 പ്രതി​നി​ധി​കൾ ഉൾപ്പെടെ 3,671 പേർ കൂടി​വന്നു. സദസ്സിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വ​രിൽ  പലരും അഭിഷിക്ത സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആയിരു​ന്നു. റ്റെൽഫൊർഡിൽ നിന്നുള്ള റെജ്‌ കെലൊൻഡും പെയ്‌ന്റ​ണിൽ നിന്നുള്ള എമാ ബെർണെ​ലും സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു. 99 വയസ്സു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന അവർ ഇരുവ​രും ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ ആയിരു​ന്നു. ഗ്ലാസ്‌ക്കോ​യിൽ നിന്നുള്ള ജാനെറ്റ്‌ ടെയ്‌റ്റും അതു​പോ​ലെ മേരി ഗ്രാന്റും ഇഡിത്ത്‌ ഗൈവ​റും റോബർട്ട്‌ വൊർഡ​നും 80-നോ 90-നോ മേൽ പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു, ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ത്തി​നു മുമ്പാ​യി​രു​ന്നു അവർ സത്യം പഠിച്ചത്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ അവർക്ക്‌ എത്രമാ​ത്രം അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​മാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌! ബ്രിട്ട​നിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌തു​തി​പാ​ഠ​ക​രു​ടെ എണ്ണം ഏതാനും ആയിര​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ 92,320 ആയി വർധിച്ച കാലഘ​ട്ട​ത്തി​ലൊ​ക്കെ അവർ സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ പങ്കെടു​ത്തി​രു​ന്നു. ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങൾ നൽകാ​നി​രുന്ന പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​ത്തി​നാ​യി അവർ ആകാം​ക്ഷാ​പൂർവം കാത്തി​രു​ന്നു.

ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ യെശയ്യാ​വു 40:31-നെ (NW) അധിഷ്‌ഠി​ത​മാ​ക്കി “നിങ്ങൾ മടുത്തു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കേ​ണ്ട​തിന്‌ യഹോ​വ​യിൽ പ്രത്യാ​ശി​ക്കു​വിൻ” എന്ന വിഷയ​ത്തിൽ പ്രസം​ഗി​ച്ചു. ചില വിശ്വസ്‌ത സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​മാ​യി അദ്ദേഹം അഭിമു​ഖം നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. യഥാ​ക്രമം 1913, 1914 എന്നീ വർഷങ്ങ​ളിൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ഗ്ലാസ്‌ക്കോ​യിൽ നിന്നുള്ള റോബർട്ട്‌ വൊർഡ​നും ഹാരോൾഡ്‌ റാബ്‌സ​ണും; 51 വർഷം  പയനി​യ​റാ​യി​രുന്ന റോബർട്ട്‌ ആൻഡേ​ഴ്‌സൺ; 17 വർഷം സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവിച്ച, മിഷന​റി​മാ​രായ മൂന്നു മക്കളുള്ള എർനി ബീവർ എന്നിവർ അക്കൂട്ട​ത്തിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ തങ്ങൾ ചെലവ​ഴിച്ച നിരവധി വർഷങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ അവരെ​ല്ലാം ഉത്സാഹ​പൂർവം സംസാ​രി​ച്ചു. ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ മറ്റൊരു അംഗമായ ഡാനി​യേൽ സിഡ്‌ലിക്ക്‌ നടത്തിയ പ്രസം​ഗ​ത്തി​ന്റെ വിഷയം “ഏറ്റവും മികച്ചതു വരാനി​രി​ക്കു​ന്നതേ ഉള്ളൂ” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഇപ്പോ​ഴും ഓർക്കുന്ന വളരെ നല്ല ഒരു പ്രസം​ഗ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌.

“ഞങ്ങൾക്കു ക്ഷണം കിട്ടി​യ​പ്പോൾ, 1941-ൽ യുദ്ധം നടക്കുന്ന സമയത്ത്‌ ദെ മോൺഫർട്ട്‌ ഹാളിൽ നടത്തിയ സമ്മേള​നത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള സുന്ദര​മായ ഓർമകൾ മനസ്സിൽ ഓടി​യെത്തി. തീർച്ച​യാ​യും യുദ്ധം നടക്കുന്ന ബ്രിട്ട​നിൽ ഒരു അത്ഭുതം കണക്കെ നടന്ന ആ കൺ​വെൻ​ഷൻ ആയിരു​ന്നു ഞങ്ങൾ അതുവരെ സംബന്ധിച്ച കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ മികച്ചത്‌. എന്നാൽ ‘ഏറ്റവും മികച്ചത്‌ വരാനി​രി​ക്കു’ന്നതേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളു. യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള നന്ദി നിറഞ്ഞ ഹൃദയ​ത്തോ​ടെ​യും നമ്മുടെ സ്രഷ്‌ടാ​വി​നോ​ടും അവൻ നിയമിച്ച രാജാ​വായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​നോ​ടും അവൻ ഇന്ന്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന സംഘട​ന​യോ​ടും വിശ്വ​സ്‌തത കാണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാ​നുള്ള ദൃഢനി​ശ്ച​യ​ത്തോ​ടെ​യു​മാണ്‌ ഞങ്ങൾ ആ യോഗം കഴിഞ്ഞു മടങ്ങി​യത്‌.”

ആ യോഗ​ത്തി​നു ശേഷം, ബെഥേ​ലി​ന്റെ അനുബ​ന്ധ​മാ​യി നിർമിച്ച കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ സമർപ്പണ പരിപാ​ടി​യിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ പ്രതി​നി​ധി​ക​ളിൽ പലരും ലണ്ടനി​ലേക്കു തിരിച്ചു. പരിപാ​ടി​കൾ ഉത്തര ലണ്ടനിലെ സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ ഫോൺവഴി കേൾപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണങ്ങൾ ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. തന്മൂലം, അന്നു സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ പ്രസി​ഡന്റ്‌ ആയിരുന്ന ഫ്രെഡ​റിക്‌ ഫ്രാൻസ്‌ നടത്തിയ സമർപ്പണ പ്രസംഗം കേൾക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരം മറ്റു പലർക്കും ലഭിച്ചു.

അച്ചടി​ശാ​ല​യ്‌ക്കു കൂടുതൽ യോജിച്ച ഒരു സ്ഥലം

ബ്രാഞ്ച്‌ സൗകര്യ​ങ്ങൾ അപ്പോ​ഴും പര്യാ​പ്‌ത​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. വാച്ച്‌ ടവർ ഹൗസ്‌ സ്ഥിതി ചെയ്‌തി​രു​ന്നത്‌ മിൽഹി​ല്ലിൽ ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ, ഫാക്‌ടറി അവി​ടെ​നിന്ന്‌ 13 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ​യുള്ള വെംബ്ലി​യി​ലും. ജോലി​ക്കാ​യി 25-30 സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ദിവസ​വും അവി​ടേക്കു പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അതിനു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌, സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ അപ്പോ​ഴത്തെ പ്രസി​ഡന്റ്‌ ആയിരുന്ന എൻ. എച്ച്‌. നോർ, യു.കെ. ഓപ്‌റ്റി​ക്കൽ കമ്പനി​യു​ടെ വകയാ​യി​രു​ന്ന​തും വാച്ച്‌ ടവർ ഹൗസിന്‌ നേരെ എതിർവ​ശത്ത്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തു​മായ ഒരു കെട്ടിടം അച്ചടി​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തി​നു വളരെ യോജി​ച്ച​താ​യി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, അന്ന്‌ ആ കെട്ടിടം വാങ്ങാൻ സാധി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. 1986 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ  പോസ്റ്റ്‌ ഓഫീസ്‌ സംഘടി​പ്പിച്ച ഒരു യോഗ​ത്തിൽ, നമ്മുടെ ഷിപ്പിങ്‌ ഡിപ്പാർട്ടു​മെ​ന്റി​ന്റെ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ ഫിലിപ്പ്‌ ഹാരിസ്‌ സംബന്ധി​ച്ച​പ്പോൾ, യു.കെ. ഓപ്‌റ്റി​ക്കൽ കമ്പനി ബിറ്റസി ഹില്ലിലെ ആ കെട്ടിടം ഒഴിയു​ന്ന​താ​യി പറഞ്ഞു​കേട്ടു. താമസി​യാ​തെ, അഞ്ച്‌ ഏക്കർ വരുന്ന ആ സ്ഥലം വാങ്ങു​ന്ന​തി​നുള്ള നടപടി​കൾ തുടങ്ങി. അവ രണ്ടു മാസം​കൊ​ണ്ടു പൂർത്തി​യാ​യി, അതേ സമയത്തു​തന്നെ വെംബ്ലി​യി​ലെ ഫാക്‌ടറി വിൽക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള നടപടി​ക​ളും പൂർത്തി​യാ​യി. പിന്നീട്‌ സകല ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടും കൂടെ പുതിയ ഫാക്‌ടറി കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ നിർമാ​ണം തുടങ്ങി.

ആദ്യം, പുതിയ ഫാക്‌ടറി നിർമി​ക്കാ​നാ​യി ബിറ്റസി ഹില്ലിനു പുറകി​ലുള്ള പഴയ കെട്ടി​ടങ്ങൾ പൊളി​ച്ചു​മാ​റ്റി. വാനം മാന്തി​യ​പ്പോൾ, അവിടം ഒരിക്കൽ വ്യാവ​സാ​യിക മാലി​ന്യ​ങ്ങൾ നിക്ഷേ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള സ്ഥലമായി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന കാര്യം സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​യി. മാലി​ന്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം നീക്കി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഒരു വലിയ ബെയ്‌സ്‌മെന്റ്‌ കൂടി പണിയു​ന്ന​തി​നുള്ള സൗകര്യം ഉണ്ടെന്നു വ്യക്തമാ​യി. ബ്രിട്ട​നിൽനി​ന്നും വിദേ​ശ​ത്തു​നി​ന്നും എത്തിയ 5,000-ത്തിലധി​കം സ്വമേ​ധയാ പ്രവർത്തകർ പ്രസ്‌തുത ജോലി​ക്കാ​യി അഞ്ചു ലക്ഷം മണിക്കൂ​റി​ല​ധി​കം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. അതിന്റെ ഫലമായി വരും വർഷങ്ങ​ളി​ലും ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ കഴിയുന്ന നല്ലൊരു ഫാക്‌ടറി കെട്ടി​ട​വും ഗരാജും ഉണ്ടായി.

നിർമാ​ണ​ത്തി​ന്റെ രണ്ടാം ഘട്ടത്തിൽ, പഴയ യു.കെ. ഓപ്‌റ്റി​ക്കൽ ഓഫീ​സും ഫാക്‌ട​റി​യും പൊളി​ച്ചു​മാ​റ്റി പുതിയ ഓഫീസ്‌ കെട്ടിടം പണിയു​ന്നത്‌ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അടുത്തുള്ള മറ്റു കെട്ടി​ട​ങ്ങ​ളോ​ടു സമാന​മാ​യി തോന്നത്തക്ക വിധം പുതിയ ഓഫീസ്‌ കെട്ടിടം ഇഷ്ടിക​കൊ​ണ്ടു നിർമി​ക്കാൻ അവിടത്തെ നഗരാ​സൂ​ത്രണ അധികാ​രി​കൾ നിർബ​ന്ധി​ച്ചു. പകുതി​യാ​ക്കി മുറിച്ച ഇഷ്ടികകൾ പതിപ്പിച്ച കോൺക്രീറ്റ്‌ പാളികൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചാണ്‌ അതു സാധി​ച്ചത്‌. ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കിയ 157 പാളികൾ യഥാസ്ഥാ​നത്തു വെച്ചാണ്‌ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​കൾ ആ കെട്ടി​ട​ത്തി​നു രൂപം നൽകി​യത്‌. താമസി​യാ​തെ, അവിടം സന്ദർശിച്ച ഒരു കമ്പനി മാനേജർ, ഇഷ്‌ടിക വെക്കാൻ എത്ര ആളുകളെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​വെന്നു ചോദി​ച്ചു. “ഉറപ്പാ​യും അമ്പത്‌ പേരെ​യെ​ങ്കി​ലും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കാ​ണും” എന്നാണ്‌ അദ്ദേഹം കരുതി​യത്‌. ആറു സ്‌ത്രീ​ക​ളും രണ്ടു പുരു​ഷ​ന്മാ​രും ചേർന്നാണ്‌ അതു നിർവ​ഹി​ച്ചത്‌ എന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല!

1993 ആയപ്പോ​ഴേ​ക്കും, ബിറ്റസി ഹില്ലിലെ പുതിയ ഓഫീ​സും ഫാക്‌ടറി സമുച്ച​യ​വും ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നു സജ്ജമാ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ സന്ദർശനം നടത്തിയ അവസര​ത്തി​ലാണ്‌ അതിന്റെ സമർപ്പണം നടന്നത്‌. അക്കാലത്ത്‌ രാജ്യ​ത്തെ​ങ്ങു​മാ​യി വയൽസേ​വനം റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്ന 1,27,395  പ്രസാ​ധകർ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു—സന്തോ​ഷി​ക്കാ​നുള്ള വലി​യൊ​രു കാരണം തന്നെ!

അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര തലത്തിൽ സഹായം

വെംബ്ലി​യി​ലെ അച്ചടി പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ പുതിയ സ്ഥലത്തേക്കു മാറ്റി​യ​പ്പോൾ ഇംഗ്ലീഷ്‌ മാസി​കകൾ അച്ചടി​ക്കാൻ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ജർമനി​യി​ലെ ബ്രാഞ്ച്‌ സഹായി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, താമസി​യാ​തെ ലണ്ടനിൽ അച്ചടി പുനരാ​രം​ഭി​ച്ചു. ജീവദാ​യ​ക​മായ സത്യങ്ങൾ അടങ്ങിയ കോടി​ക്ക​ണ​ക്കി​നു മാസി​കകൾ ബ്രിട്ട​നി​ലെ പുതിയ ഫാക്‌ട​റി​യിൽനി​ന്നു പുറത്തു​വ​രാൻ തുടങ്ങി.

പൂർവാ​ഫ്രി​ക്ക ലണ്ടനിൽനിന്ന്‌ വളരെ ദൂരെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അവി​ടേക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ മാസി​കകൾ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ ലണ്ടനിലെ അച്ചടി​ശാ​ല​യിൽ വളരെ കാലമാ​യി ഉത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ഇംഗ്ലീ​ഷി​ലും സ്വാഹി​ലി​യി​ലു​മുള്ള മാസി​കകൾ ഇവി​ടെ​നിന്ന്‌ പതിവാ​യി കയറ്റി അയയ്‌ക്കു​ന്നു. സമാന​മാ​യി ബ്രിട്ട​നിൽനിന്ന്‌ കരീബി​യൻ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേ​ക്കും മാസി​കകൾ അയയ്‌ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. ഏത്തക്കായ്‌ കൊണ്ടു​വ​രുന്ന കപ്പലുകൾ പല വർഷങ്ങ​ളാ​യി വെസ്റ്റ്‌ ഇൻഡീ​സിൽ നിന്നുള്ള ചരക്കുകൾ ബ്രിട്ടന്റെ പശ്ചിമ തീരത്ത്‌ എത്തിച്ചി​രു​ന്നു. അവ തിരിച്ചു പോയി​രു​ന്നത്‌ പ്രസ്‌തുത ദ്വീപു​ക​ളി​ലേ​ക്കുള്ള സാധന​ങ്ങ​ളു​മാ​യാണ്‌. ഒരു ധർമ സ്ഥാപനം എന്ന നിലയിൽ സൊ​സൈ​റ്റി​യു​ടെ മാസി​കകൾ അവർ സൗജന്യ​മാ​യി കൊണ്ടു​പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഷിപ്പിങ്‌ ഡിപ്പാർട്ടു​മെന്റ്‌ കയറ്റി അയയ്‌ക്കാ​നുള്ള കണ്ടെയ്‌ന​റു​കൾ തയ്യാറാ​ക്കവെ അവയിൽ ബാക്കി വരുന്ന സ്ഥലത്ത്‌, സാമ്പത്തിക ഞെരു​ക്ക​മുള്ള പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ അവശ്യം വേണ്ട സാധന​ങ്ങ​ളും നിറയ്‌ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ, രാജ്യ​ത്തെ​ല്ലാ​മുള്ള രാജ്യ​ഹാ​ളു​ക​ളിൽ മിച്ചം വന്ന പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു കസേരകൾ ടാൻസാ​നിയ, മൊസാ​മ്പിക്ക്‌, ലൈബീ​രിയ, സാംബിയ, സെനെഗൽ തുടങ്ങിയ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ കയറ്റി അയയ്‌ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അവി​ടെ​യുള്ള സഭകൾ അവ ഇപ്പോ​ഴും നന്നായി ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. ആ സഭകൾ ഇപ്പോൾ ദൈവ​രാ​ജ്യ സുവാർത്ത പഠിക്കാൻ ആകാം​ക്ഷ​യുള്ള താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.

1994-ൽ ബോസ്‌നി​യ​യി​ലെ യുദ്ധം നിമിത്തം അവിടത്തെ നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു ദുരി​താ​ശ്വാ​സ സഹായം ആവശ്യ​മാ​യി വന്നപ്പോൾ, ഓസ്‌ട്രിയ ബ്രാഞ്ചാണ്‌ അവർക്കു ഭക്ഷണവും വസ്‌ത്ര​വും മറ്റു സാധന​ങ്ങ​ളും നൽകി​യി​രു​ന്നത്‌. ഭാവി​യിൽ അതു​പോ​ലുള്ള സാധനങ്ങൾ അയയ്‌ക്കു​മ്പോൾ നിയമ​പ​ര​മാ​യി രജിസ്റ്റർ ചെയ്‌ത ഒരു സംഘട​ന​യി​ലേക്കേ അവ അയയ്‌ക്കാ​വൂ എന്ന്‌ ബോസ്‌നി​യൻ അധികാ​രി​കൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ, അവർ ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ സഹായം അഭ്യർഥി​ച്ചു. നിയമ​പ​ര​മായ രേഖകൾ ഇംഗ്ലീ​ഷി​ലും ക്രൊ​യേ​ഷ്യ​നി​ലും തയ്യാറാ​ക്കി  ഒരു ഗവൺമെന്റ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​നെ​ക്കൊണ്ട്‌ സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി കുരി​യർവഴി അയച്ചു. ആ രേഖകൾ ലഭിച്ച​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ദുരി​താ​ശ്വാ​സ സാധനങ്ങൾ കയറ്റിയ വണ്ടികൾ വിയന്ന​യിൽനി​ന്നു പുറ​പ്പെ​ട്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. പിന്നാലെ രേഖക​ളു​മാ​യി ഒരു വാഹന​ത്തിൽ ചെന്ന സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ അതിർത്തി​യിൽവെച്ച്‌ അവരെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ക​യും അവ കൈമാ​റു​ക​യും ചെയ്‌തു. ആ ദുരി​താ​ശ്വാ​സ സാധനങ്ങൾ കടന്നു​പോ​കേണ്ട കൃത്യ​സ​മ​യ​ത്തു​തന്നെ ആയിരു​ന്നു ആ രേഖകൾ അവർക്കു കിട്ടി​യത്‌!

1998 ആഗസ്റ്റിൽ, അച്ചടി പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ ഫ്രാൻസിൽനിന്ന്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു മാറ്റി​യ​പ്പോൾ, കൂടു​ത​ലായ വേലയിൽ സഹായി​ക്കാൻ ലൂവി​യേ​യി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തിൽ നിന്നുള്ള 50 പേരെ ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. അധികാ​രി​ക​ളു​മാ​യുള്ള ദീർഘ​മായ കൂടി​യാ​ലോ​ച​ന​കൾക്കു ശേഷം, കൂറ്റൻ വെബ്‌-ഓഫ്‌സെറ്റ്‌ പ്രസ്സും അച്ചടി​ക്കുള്ള മറ്റു സാമ​ഗ്രി​ക​ളും 1999-ൽ ലണ്ടനി​ലേക്കു മാറ്റാൻ സാധിച്ചു. ഫ്രഞ്ച്‌ ബെഥേൽ അംഗങ്ങൾ ഇംഗ്ലീ​ഷും ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രായ ബെഥേൽ അംഗങ്ങൾ കുറ​ച്ചൊ​ക്കെ ഫ്രഞ്ചും പഠിക്കാൻ ശ്രമം നടത്തി. ബൈബിൾ സത്യത്തി​ന്റെ “നിർമല ഭാഷ” സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഏകീകൃ​ത​രായ അവർക്ക്‌ അതിന്റെ ഫലമായി യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ബഹുമതി കരേറ്റുന്ന വേലകൾ നിർവ​ഹി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തോ​ളോ​ടു​തോൾ ചേർന്നു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.—സെഫ. 3:9, NW.

ദ്വീപു​കൾക്കു സഹായം വെച്ചു​നീ​ട്ടു​ന്നു

വിവിധ സ്ഥലങ്ങളി​ലെ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യു​ടെ ചുമതല വർഷങ്ങ​ളാ​യി ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ച്‌ നിർവ​ഹി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അവയിൽ ചിലത്‌ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാണ്‌. വൻകര​യിൽനി​ന്നു തെക്കു​മാ​റി കിടക്കുന്ന വൈറ്റ്‌ ദ്വീപിൽ നന്നായി പുരോ​ഗ​മി​ക്കുന്ന ഏഴു സഭകളുണ്ട്‌. ഐറിഷ്‌ സമു​ദ്ര​ത്തി​ലെ മാൻ ദ്വീപിൽ 190 പ്രസാ​ധ​ക​രുള്ള, നല്ല പുരോ​ഗ​തി​യുള്ള ഒരു സഭയുണ്ട്‌. സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡ്‌ വൻകര​യിൽനി​ന്നു പടിഞ്ഞാ​റു​മാ​റി കിടക്കുന്ന ഹെബ്രി​ഡിസ്‌ എന്ന ദ്വീപിൽ 60 പ്രസാ​ധ​ക​രാ​ണു​ള്ളത്‌. അവർ വിദൂ​ര​ത്തുള്ള കൊച്ചു ഗ്രാമ​ങ്ങ​ളിൽ പതിവാ​യി സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തുന്നു. സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ന്റെ വടക്കു​കി​ഴക്കൻ തീരത്തു​നി​ന്നു മാറി​ക്കി​ട​ക്കുന്ന ഒർക്കിനി, ഷെറ്റ്‌ലൻഡ്‌ എന്നീ ദ്വീപു​ക​ളി​ലും പുരോ​ഗ​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന സഭകളുണ്ട്‌. വൻകര​യിൽനിന്ന്‌ ഒറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കു​ന്ന​വർക്ക്‌ അവർ സമഗ്ര​മായ സാക്ഷ്യം നൽകുന്നു. തങ്ങളുടെ പ്രദേശം വടക്കൻ സമു​ദ്ര​ത്തി​ലേക്കു കൂടി വ്യാപി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഷെറ്റ്‌ലൻഡി​ലെ പയനി​യർമാർ മത്സ്യബന്ധന ബോട്ടു​കൾ സന്ദർശിച്ച്‌ അതിലു​ള്ള​വ​രോ​ടു സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നു.

ചാനൽ ദ്വീപു​ക​ളിൽ ഒന്നായ ഗൺസി​യിൽ രണ്ടു സഭകളുണ്ട്‌. ചെറു​ദ്വീ​പു​ക​ളായ ഒൾഡർനി​യി​ലും സാർക്കി​ലും സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്ന​തി​ന്റെ ചുമതല ആ സഭകൾക്കാണ്‌. അതിനു നല്ല ശ്രമം  ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. ദൃഷ്‌ടാ​ന്ത​ത്തിന്‌, 1980-കളുടെ തുടക്കം മുതൽ സാർക്കി​ലെ നിവാ​സി​കൾക്ക്‌—ഇപ്പോൾ 575 പേരുണ്ട്‌—അവർ പതിവാ​യി സാക്ഷ്യം നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഗൺസി​യിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പയനിയർ, സാർക്കിൽ പ്രസംഗ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കവെ ഒരു യുവാ​വി​നെ കണ്ടുമു​ട്ടി. ആ യുവാ​വി​ന്റെ അമ്മ ബ്രിട്ടീഷ്‌ ഐൽസിൽ എവി​ടെ​യോ ഒരു സാക്ഷി ആയിരു​ന്നു. ആദ്യ​മൊ​ന്നും ആ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രൻ താത്‌പ​ര്യം കാട്ടി​യില്ല. എന്നാൽ കുറെ ചർച്ചകൾക്കു ശേഷം, ഒരു പയനിയർ ദമ്പതികൾ ആ യുവാ​വി​നോ​ടും കാമു​കി​യോ​ടും കൂടെ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി—അധ്യയ​നങ്ങൾ അധിക​വും നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌ കത്തുകൾ മുഖേന ആയിരു​ന്നു. മാസത്തി​ലൊ​രി​ക്കൽ സാർക്കി​ലേ​ക്കും ഒൾഡർനി​യി​ലേ​ക്കും ഒരു പയനി​യറെ അയയ്‌ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ചെലവ്‌ ഗൺസി​യി​ലെ​യും ജെഴ്‌സി​യി​ലെ​യും സഭകൾ വഹിച്ചു. നേരിട്ടു ലഭിച്ച അത്തരം സഹായ​വും കത്തുകൾ മുഖാ​ന്ത​ര​മുള്ള പഠനവും ആയപ്പോൾ, ആ യുവാ​വും കാമു​കി​യും ക്രമേണ പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ച്ചു. കൂടു​ത​ലായ സഹായം എന്ന നിലയിൽ ഒരു മൂപ്പൻ ഫോൺ വഴി അധ്യയ​നങ്ങൾ നടത്തി. ഏക സത്യ​ദൈ​വ​ത്തി​ന്റെ ആരാധ​ന​യിൽ ഏകീകൃ​തർ എന്ന പുസ്‌ത​ക​മാണ്‌ അതിന്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചത്‌. 1994 ഏപ്രി​ലിൽ ആ യുവാ​വും യുവതി​യും—ഇപ്പോൾ ഭാര്യ—സ്‌നാ​പ​ന​ത്തിന്‌ ഒരുങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. മോശ​മായ കാലാ​വ​സ്ഥ​യിൽ കടൽ താണ്ടി ഗൺസി​യിൽ എത്താൻ കഴിയാ​താ​കു​മ്പോൾ, അവർ സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു പ്രയോ​ജനം നേടു​ക​യും അവയിൽ പങ്കുപ​റ്റു​ക​യും ചെയ്യു​ന്നത്‌ ഫോണി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌. തീർച്ച​യാ​യും, സുവാർത്ത​യിൽ നിന്ന്‌ പ്രയോ​ജനം നേടാൻ എല്ലാവ​രെ​യും സഹായി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ആത്മാർഥ​മായ ശ്രമം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.

ജെഴ്‌സിക്ക്‌ അടുത്തുള്ള ദ്വീപിൽ ഇപ്പോൾ തഴച്ചു​വ​ള​രുന്ന മൂന്ന്‌ സഭകളുണ്ട്‌. ഈ സഭകളും ഗൺസി​യി​ലുള്ള സഭകളും മാറി മാറി വാർഷിക കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾക്ക്‌ ആതിഥ്യം വഹിക്കു​ന്നു. അവയിൽ 500-ഓളം പ്രാ​ദേ​ശിക സാക്ഷി​ക​ളും ബ്രിട്ടന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ എത്തുന്ന 1,000-ത്തോളം സന്ദർശ​ക​രും സംബന്ധി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. മാത്രമല്ല, പോർച്ചു​ഗീസ്‌ സംസാ​രി​ക്കുന്ന പലരും സീസൺ ജോലി​ക്കാ​യി ഈ ദ്വീപി​ലേക്കു വരാറു​ള്ള​തി​നാൽ അവരു​മാ​യി മികച്ച രീതി​യിൽ രാജ്യ​സ​ന്ദേശം പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ചില പ്രാ​ദേ​ശിക പ്രസാ​ധകർ പോർച്ചു​ഗീസ്‌ പഠിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

വളരെ ദൂരെ​യാണ്‌ ഫോക്ക്‌ലൻഡ്‌ ദ്വീപു​കൾ. ഇവിടത്തെ 2,200-ഓളം വരുന്ന നിവാ​സി​ക​ളിൽ പലരും ഷെറ്റ്‌ലൻഡ്‌ ദ്വീപു​ക​ളിൽ നിന്നോ സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങ​ളിൽ നിന്നോ വന്നവരാണ്‌. 1980-ൽ, സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തു​ന്ന​തി​നാ​യി ആർഥർ നട്ടർ കുടും​ബ​സ​മേതം ഈ ഫോക്ക്‌ലൻഡ്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേക്കു താമസം മാറ്റി. രണ്ടു വർഷത്തി​നു ശേഷം, മാറ്റംവന്ന അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര സാഹച​ര്യം നിമിത്തം അവിടത്തെ  പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യു​ടെ പൊതു​വായ മേൽനോ​ട്ടം ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്നതു ജ്ഞാനമാ​ണെന്ന്‌ ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​നു തോന്നി. ഫോക്ക്‌ലൻഡ്‌ ദ്വീപു​കൾ ലണ്ടനിൽനിന്ന്‌ 13,000 കിലോ​മീ​റ്റ​റോ​ളം അകലെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അവിടത്തെ ചെറിയ സഭയ്‌ക്കു വേണ്ടി പതിവാ​യി സർക്കിട്ട്‌ സന്ദർശ​നങ്ങൾ ക്രമീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ച്‌ 15 വർഷ​ത്തോ​ളം ഈ ദ്വീപി​ന്റെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

അതു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ, കഴിഞ്ഞ 50 വർഷമാ​യി മെഡി​റ്റ​റേ​നി​യൻ സമു​ദ്ര​ത്തി​ന്റെ ഹൃദയ​ഭാ​ഗ​ത്തുള്ള മാൾട്ട​യി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിന്റെ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്ന​തും ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചാണ്‌. പൊ.യു. 58-നോട​ടുത്ത്‌ റോമി​ലേ​ക്കുള്ള യാത്ര​യിൽ പൗലൊസ്‌ അപ്പൊ​സ്‌തലൻ കപ്പലപ​ക​ട​ത്തിൽ പെട്ടത്‌ ഇവിടെ (മെലിത്ത) വെച്ചാണ്‌. (പ്രവൃ. 28:1) അടുത്തുള്ള ഒരു കൊച്ചു ദ്വീപാണ്‌ ഗോസോ, അതു മാൾട്ട​യു​ടെ ഒരു ആശ്രിത ദ്വീപാണ്‌. ഇന്ന്‌, ഈ രണ്ടിട​ങ്ങ​ളി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിന്റെ സഭകളുണ്ട്‌, അവ നന്നായി പുരോ​ഗ​മി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

1936 മുതൽ മാൾട്ട​യിൽനിന്ന്‌ സാക്ഷീ​കരണ പ്രവർത്തനം റിപ്പോർട്ടു ചെയ്‌തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, 1970-കൾ വരെ ഈ പ്രവർത്തനം  മാൾട്ടാ​നി​വാ​സി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ സുസം​ഘ​ടി​ത​മാ​യി നടന്നി​രു​ന്നില്ല. അവി​ടെ​യുള്ള ജനങ്ങളു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കാൻ ആവർത്തി​ച്ചുള്ള ശ്രമങ്ങൾ നടന്നു. എന്നാൽ റോമൻ കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയ്‌ക്ക്‌ അവിടത്തെ ഗവൺമെ​ന്റി​ന്റെ​യും ആളുക​ളു​ടെ​യും മേൽ ശക്തമായ നിയ​ന്ത്രണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു.

ജെസ്‌വെൽദ ലിമ എന്ന പെൺകു​ട്ടി ആദ്യമാ​യി സത്യം കേൾക്കു​ന്നത്‌ അയൽപ​ക്ക​ത്തുള്ള ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി അവളുടെ അമ്മയോ​ടു പറഞ്ഞ വിവരങ്ങൾ അമ്മ വീട്ടിൽ വന്നു പറയു​മ്പോ​ഴാണ്‌. അന്ന്‌—വർഷം 1970—അവൾക്ക്‌ 13 വയസ്സേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. “യഹോവ എന്ന നാമം ആദ്യമാ​യി കേട്ട​പ്പോൾത്തന്നെ, അതിനു വളരെ പ്രത്യേ​ക​ത​യു​ള്ള​താ​യി എനിക്കു തോന്നി,” ജെസ്‌വെൽദ പറയുന്നു. (സങ്കീ. 83:18) പിന്നീട്‌ അവൾ ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തിൽ താത്‌പ​ര്യം കാട്ടി​യ​പ്പോൾ അവളുടെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ അതിനെ എതിർത്തു. എങ്കിലും, അടിപ​ത​റാ​തെ അവൾ ബൈബിൾ പഠനം തുടരു​ക​യും യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ക​യും തന്റെ ജീവിതം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ച്ചു സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അത്യധി​കം തീക്ഷ്‌ണത ഉണ്ടായി​രുന്ന ഇന്യാ​റ്റ്‌സ്യോ എന്ന ഇറ്റലി​ക്കാ​രനെ 1981-ൽ അവൾ വിവാഹം കഴിച്ചു. അവരി​പ്പോൾ മാൾട്ട​യിൽ മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷകർ എന്ന നിലയിൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ക​യാണ്‌. സത്യം പഠിക്കാൻ 100-ഓളം പേരെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള പദവി അവർക്കു ലഭിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അവരിൽ ബഹുഭൂ​രി​പ​ക്ഷ​വും മാൾട്ട​ക്കാ​രാണ്‌.

ഒരു വാച്ച്‌ റിപ്പയറർ ആയ ജോ ആഷാക്‌ ഹൃദയ​വി​ശാ​ല​ത​യും ദയയു​മുള്ള ഒരു മാൾട്ട​ക്കാ​ര​നാണ്‌. ഇളയമ്മാ​വന്റെ കുടും​ബ​ത്തിൽ നിന്നാണ്‌ അദ്ദേഹം ആദ്യം സത്യം കേൾക്കു​ന്നത്‌. അന്ന്‌ സ്വതന്ത്ര ചിന്താ​ഗ​തി​ക്കാ​രൻ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം വീടു​വിട്ട്‌ ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യ്‌ക്കു പോയി. അവിടെ ജോ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി സഹവസി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജ്യേഷ്‌ഠ​ന്മാ​രിൽ ഒരാൾ ഇങ്ങനെ മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി: “നീ ഒരു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി ആകാൻ പോകു​ന്നു​വെന്ന്‌ നമ്മുടെ അമ്മ കേട്ടാൽ അവർ ചത്തുക​ള​യും. നീ എങ്ങാനും അവരുടെ ഹാളിൽ പോയാൽ ഞാൻ അതു ചുട്ടു​ചാ​മ്പ​ലാ​ക്കും.” എങ്കിലും, ജോ ബൈബിൾ പഠനം തുടർന്നു. നല്ല ഫലങ്ങൾ ലഭിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹ​വും, അദ്ദേഹത്തെ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ സഹോ​ദരൻ ഉൾപ്പെടെ, മറ്റ്‌ ഏഴു കൂടപ്പി​റ​പ്പു​ക​ളും യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്നു.

മാൾട്ട​യിൽ മടങ്ങി​യെ​ത്തിയ അദ്ദേഹം വിവാഹം കഴിച്ചു. അദ്ദേഹ​വും ഭാര്യ ജെയ്‌നും ഗോസോ ദ്വീപി​ലെ പ്രദേ​ശ​ത്തി​നു പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്കാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. കടത്തു കടന്നാണ്‌ ഓരോ വാരാ​ന്ത​ത്തി​ലും അവർ അവി​ടേക്കു പോയി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ മകൻ ഡേവിഡ്‌ ജനിച്ച​പ്പോൾ യാത്ര ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യ​തി​നാൽ ഗോ​സോ​യിൽ സ്ഥിരതാ​മ​സ​മാ​ക്കാൻ  അവർ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. 1984-ൽ അവിടെ ഒരു സഭ സ്ഥാപി​ത​മാ​യ​പ്പോൾ അവർ എത്രമാ​ത്രം സന്തോ​ഷി​ച്ചു​വെ​ന്നോ! ഇപ്പോൾ ഗോ​സോ​യിൽ 27 പ്രസാ​ധകർ ഉണ്ട്‌, സ്വന്തം രാജ്യ​ഹാ​ളി​ലാണ്‌ അവർ കൂടി​വ​രു​ന്നത്‌. മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സുവാർത്ത ഘോഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ പതിവാ​യി പങ്കെടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു.

മാൾട്ടീസ്‌ ഭാഷയിൽ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കിൽ

സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ദ്വീപു​വാ​സി​ക​ളു​ടെ സ്വന്ത ഭാഷയായ മാൾട്ടീ​സിൽ ബൈബിൾ സത്യങ്ങൾ പങ്കു​വെ​ക്കാൻ തുടങ്ങി. യഹോ​വ​യെ​യും അവന്റെ വഴിക​ളെ​യും കുറി​ച്ചുള്ള സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​നം നേടി​ക്കൊണ്ട്‌ പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്കാൻ അത്‌ അവരിൽ പലരെ​യും സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.—കൊലൊ. 1:9, 10.

ജെസ്‌വെൽദ ലിമയു​ടെ ഒരു ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​നി ആയിരു​ന്നു ഹെലെൻ മാസ. എല്ലാ യോഗ​ങ്ങ​ളും ഇംഗ്ലീ​ഷിൽ നടത്തി​യി​രുന്ന സമയത്തെ കുറിച്ച്‌ ആ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​നി ഓർക്കു​ന്നു. പഠിപ്പി​ച്ചി​രുന്ന കാര്യങ്ങൾ മനസ്സി​ലാ​ക്കുക ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പ്രയാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ലഭിച്ച നല്ല പ്രബോ​ധ​നത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള ഓർമകൾ ഹെലെന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോ​ഴു​മുണ്ട്‌. 1960-കളുടെ അവസാ​ന​ത്തി​ലും ’70-കളുടെ ആരംഭ​ത്തി​ലും മാൾട്ട​യിൽ സേവിച്ച ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാ​ര​നായ ഒരു സഹോ​ദ​ര​നാണ്‌ നോർമാൻ റഥർഫോർഡ്‌. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ക്ഷമാപൂർവ​ക​മായ പഠിപ്പി​ക്ക​ലി​നെ കുറിച്ച്‌ ഹെലെൻ മിക്ക​പ്പോ​ഴും പറയാ​റുണ്ട്‌. 11-ാമത്തെ ഗിലെ​യാദ്‌ ക്ലാസ്സിൽനി​ന്നു ബിരുദം നേടിയ നോർമാ​നും ഭാര്യ ഇസബെ​ല്ലും തങ്ങൾ വിദേ​ശി​കൾ ആണെന്ന കാര്യം മനസ്സിൽ പിടി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ എപ്പോ​ഴും വളരെ ജാഗ്ര​ത​യോ​ടെ​യാ​ണു പ്രവർത്തി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അവി​ടെ​ത്തന്നെ താമസിച്ച്‌, മതത്തിൽനി​ന്നും കുടും​ബ​ത്തിൽ നിന്നും എതിർപ്പു നേരി​ട്ടി​ട്ടും ധീരമായ നിലപാ​ടു സ്വീക​രിച്ച പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സഹായി​ക്കുക എന്നതാ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ ആഗ്രഹം.

ഇംഗ്ലീഷ്‌ നന്നായി അറിയാ​മാ​യി​രുന്ന ഒരു പത്ര​പ്ര​വർത്തകൻ ആയിരു​ന്നു ജോ മികാ​ലെഫ്‌. നോർമാൻ റഥർഫോർഡ്‌ 1970-കളുടെ ആരംഭ​ത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ ബൈബിൾ പഠിപ്പി​ക്കാ​മെ​ന്നേ​റ്റ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം വളരെ സന്തോ​ഷി​ച്ചു. അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം ഓർമി​ക്കു​ന്നു: “എന്റെ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ‘അതേ’ എന്നോ ‘അല്ല’ എന്നോ ഉത്തരം ലഭിച്ചാൽ മതിയാ​യി​രു​ന്നു എനിക്കു തൃപ്‌തി​യാ​കാൻ.” എന്നാൽ പഠിപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ കേവലം ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഉത്തരം നൽകു​ന്ന​തി​ലു​മ​ധി​കം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌ എന്ന്‌ നോർമാന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. “അദ്ദേഹം വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു കടന്നു​ചെ​ല്ലു​ക​യും ഒരു സംഗതി അങ്ങനെ ആയിരി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നും അങ്ങനെ അല്ലാത്തത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നും വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.” ഇതു ജോയു​ടെ വിശ്വാ​സത്തെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തി.

 ജോ സംബന്ധിച്ച ആദ്യത്തെ യോഗം ഇംഗ്ലീ​ഷി​ലു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കുറെ കാലത്തി​നു ശേഷം, വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ലെ ഖണ്ഡിക​ക​ളു​ടെ മുഖ്യ ആശയങ്ങൾ സംക്ഷിപ്‌ത രൂപത്തിൽ മാൾട്ടീസ്‌ ഭാഷയിൽ നൽകാൻ സദസ്സിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​വ​രിൽ ചിലർക്കു നിയമനം ലഭിച്ചു. അത്‌ എപ്പോ​ഴും അത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ജോയു​ടെ ഇളയ സഹോ​ദ​ര​നായ റേ ആശയങ്ങൾ സംക്ഷി​പ്‌ത​മാ​യി എഴുതി​വെ​ക്കാൻ ആദ്യം തീരു​മാ​നി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും, മുഴു ഖണ്ഡിക​യും പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താണ്‌ കൂടുതൽ എളുപ്പ​മെന്ന്‌ കണ്ടെത്തി. “സഞ്ചാര​മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ പീറ്റർ എലിസ്‌ മാൾട്ട സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ ഇക്കാര്യം അറിഞ്ഞു,” ജോ തുടരു​ന്നു, “ഫോ​ട്ടോ​ക്കോ​പ്പി ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു യന്ത്രം വാങ്ങാൻ അദ്ദേഹം നിർദേശം വെച്ചു.” അങ്ങനെ, 1977-ൽ ആദ്യമാ​യി മാൾട്ടീസ്‌ ഭാഷയിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ ടൈപ്പു ചെയ്‌ത പ്രതി പുറത്തി​റങ്ങി. സ്റ്റെൻസി​ലു​കൾ ഉണ്ടാക്കു​ക​യോ അവയിൽ തിരു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തു​ക​യോ ചെയ്യേണ്ടി വന്നപ്പോൾ അച്ചടി​യിൽ പരിചയം ഉണ്ടായി​രുന്ന, പത്ര​പ്ര​വർത്ത​ക​നാ​യി​രുന്ന ജോ​യോട്‌ അവർ ചോദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ജോ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, “ഈ ജോലി​യു​ടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ആരെങ്കി​ലും ഏറ്റെടു​ത്തേ പറ്റൂ!” സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ചോദി​ച്ചു: “നിങ്ങൾ ആരെയാ​ണു നിർദേ​ശി​ക്കു​ന്നത്‌?” അതിനുള്ള ജോയു​ടെ മറുപടി, “എനിക്ക​റി​യില്ല, പക്ഷേ ശ്രമി​ക്കാൻ ഞാൻ ഒരുക്ക​മാണ്‌.” അങ്ങനെ മാൾട്ടീസ്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണങ്ങൾ തർജമ ചെയ്യു​ക​യെന്ന ജോലി​യു​ടെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ജോ ഏറ്റെടു​ത്തു. പക്ഷേ, പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണങ്ങൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ക്രമീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഇപ്പോൾ റൈറ്റിങ്‌ കമ്മിറ്റി വഴി മാത്രമേ നടത്താ​റു​ള്ളൂ.

അച്ചടിച്ച ആദ്യത്തെ മാൾട്ടീസ്‌ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം പുറത്തു വന്നത്‌ 1979-ൽ ആണ്‌. പിന്നീട്‌ തർജമ ചെയ്യുന്ന ജോലി പരിഭാ​ഷ​ക​രു​ടെ ഒരു സംഘം ഏറ്റെടു​ത്തു. ഇപ്പോൾ മാൾട്ടീസ്‌ ഭാഷയിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം അർധമാസ പതിപ്പാ​യും ഉണരുക! പ്രതി​മാസ പതിപ്പാ​യും പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. കൂടുതൽ പുരോ​ഗതി ഉണ്ടായത്‌ മേഖലാ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ ഡഗ്ലസ്‌ ഗെസ്റ്റ്‌ 1998 ജനുവ​രി​യിൽ സന്ദർശനം നടത്തി​യ​പ്പോ​ഴാണ്‌. തദവസ​ര​ത്തിൽ പരിഭാ​ഷാ ഓഫീസ്‌, മിഷനറി ഭവനം, മോസ്റ്റ എന്ന പട്ടണത്തി​ലെ വാച്ച്‌ടവർ ഹൗസി​ലുള്ള രാജ്യ​ഹാൾ എന്നിവ സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. പിറ്റേന്ന്‌ മാൾട്ട​യി​ലെ രാജ്യ​വേ​ല​യു​ടെ പുരോ​ഗ​തി​യെ കുറി​ച്ചുള്ള റിപ്പോർട്ടു​കൾ കേൾക്കാൻ 631 പേർ കൂടി​വന്നു.

സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ മേൽവി​ചാ​രണ നടത്താ​നുള്ള പരിശീ​ല​നം

തന്റെ ജനത്തോ​ടു സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ പരിഗണന കാട്ടി​ക്കൊണ്ട്‌ പ്രവാ​ച​ക​നായ യിരെ​മ്യാവ്‌ മുഖാ​ന്തരം “അവയെ മേയി​ക്കേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ ഇടയന്മാ​രെ നിയമി​ക്കും” എന്നു യഹോവ മുൻകൂ​ട്ടി​പ്പ​റഞ്ഞു.  (യിരെ. 23:4) അതിനാ​യി യഹോവ തന്റെ ജനത്തി​നി​ട​യിൽ മൂപ്പന്മാ​രെ പ്രദാനം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു. മാത്രമല്ല, താൻ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന തരത്തി​ലുള്ള സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ മേൽവി​ചാ​രണ നടത്താൻ ആ മൂപ്പന്മാ​രെ പ്രാപ്‌ത​രാ​ക്കുന്ന പ്രബോ​ധ​ന​വും പരിശീ​ല​ന​വും കൂടി അവൻ നൽകി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

മറ്റു പല ദേശങ്ങ​ളി​ലെ​യും പോലെ, 1960 മുതൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ യോഗ്യ​രായ സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രും രാജ്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂ​ളി​ലെ പരിശീ​ല​ന​ത്തിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ചതുർവാര കോഴ്‌സ്‌ എന്ന നിലയി​ലാണ്‌ അതു തുടങ്ങി​യ​തെ​ങ്കി​ലും പിന്നീട്‌ അതു ദ്വിവാര കോഴ്‌സാ​ക്കി ചുരു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അതിൽ പങ്കെടു​ക്കാൻ സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രെ​യും സഭകളിൽ മേൽവി​ചാ​രണ നടത്തു​ന്ന​വ​രെ​യും ക്ഷണിച്ചി​രു​ന്നു. ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലി​ലാണ്‌ ക്ലാസ്സുകൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. പിന്നീട്‌, ആ പ്രബോ​ധനം കൂടുതൽ എളുപ്പ​ത്തിൽ ലഭ്യമാ​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങ​ളിൽ വെച്ച്‌ അവ നടത്താൻ തുടങ്ങി. സഭകൾ—ഫലത്തിൽ സംഘടന മൊത്ത​ത്തിൽ—അതിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടി.

1977-ൽ മൂപ്പന്മാർക്കു വേണ്ടി​യുള്ള ഒരു 15 മണിക്കൂർ കോഴ്‌സും നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. വ്യത്യസ്‌ത ദൈർഘ്യ​മുള്ള സമാന​മായ പല കോഴ്‌സു​ക​ളും അതിനു​ശേഷം നടന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ന്റെ സ്‌നേ​ഹ​സ​മ്പ​ന്ന​രായ ഇടയന്മാർ എന്ന നിലയിൽ യഹോ​വയെ എങ്ങനെ അനുക​രി​ക്കാം, സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ എങ്ങനെ പഠിപ്പി​ക്കാം, സുവി​ശേഷ പ്രവർത്തനം എങ്ങനെ നിർവ​ഹി​ക്കാം, യഹോ​വ​യു​ടെ നീതി​നി​ഷ്‌ഠ​മായ നിലവാ​രങ്ങൾ എങ്ങനെ ഉയർത്തി​പ്പി​ടി​ക്കാം എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള വിഷയ​ങ്ങൾക്ക്‌ അവധാ​ന​പൂർവ​ക​മായ ശ്രദ്ധ നൽക​പ്പെട്ടു. 1997-ൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നടത്താ​നി​രുന്ന രാജ്യ​ശു​ശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ സെഷനു​ക​ളിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി 11,453 മൂപ്പന്മാ​രെ​യും 10,106 ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സ​ന്മാ​രെ​യും ക്ഷണിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

അവർ തങ്ങളെ​ത്തന്നെ ലഭ്യരാ​ക്കു​ന്നു

സഭകളിൽ സേവി​ക്കുന്ന മൂപ്പന്മാർക്കു പുറമേ, യോഗ്യ​ത​യുള്ള മറ്റു പുരു​ഷ​ന്മാർ സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രാ​യി—സഭാക്കൂ​ട്ടങ്ങൾ ചേർന്നുള്ള സർക്കി​ട്ടു​ക​ളു​ടെ​യും സർക്കി​ട്ടു​കൾ ചേർന്നുള്ള ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റു​ക​ളു​ടെ​യും ചുമതല വഹിക്കു​ന്നവർ എന്ന നിലയിൽ—സേവി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള 1,455 സഭകളു​ടെ​യും 70 സർക്കി​ട്ടു​ക​ളു​ടെ​യും ചുമതല വഹിക്കുന്ന അത്തരം 77 സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ ഉണ്ട്‌. ഈ പുരു​ഷ​ന്മാർ ആത്മീയ യോഗ്യ​തകൾ ഉള്ളവരാ​ണെന്നു മാത്രമല്ല, അത്തരം സേവന​ത്തി​നു സമയം ഉണ്ടായി​രി​ക്ക​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ജീവി​ത​ത്തിൽ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​രു​മാണ്‌.

1970-കളുടെ തുടക്ക​ത്തിൽ, ഒരു ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി  പിന്തു​ട​രാൻ ഒരു സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​രകൻ ഡേവിഡ്‌ ഹഡ്‌സന്‌ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകി. അക്കാലത്ത്‌ ഡേവിഡ്‌, ഫോ​ട്ടോ​സ്റ്റാറ്റ്‌ മെഷീ​നു​കൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഒരു കമ്പനി​യു​ടെ ഡിവി​ഷണൽ മാനേജർ എന്ന നിലയിൽ ലൗകിക ജോലി​യിൽ മുഴു​കി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ, അദ്ദേഹത്തെ ആ ജോലി​യിൽ മേലാൽ ആവശ്യ​മി​ല്ലെന്നു കമ്പനി പെട്ടെന്നു തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമായ ലൈമൻ സ്വിംഗൾ, 1984-ൽ വെയ്‌ൽസി​ലെ കാർഡി​ഫിൽ നടത്തിയ ഒരു യോഗ​ത്തിൽ പറഞ്ഞ കാര്യം അദ്ദേഹം ഓർത്തു. ‘മുങ്ങുന്ന കപ്പലിന്റെ പിത്തള​ഭാ​ഗങ്ങൾ മിനു​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടാണ്‌’ ഈ ലോക​ത്തി​ലെ തൊഴി​ലു​കളെ സ്വിംഗൾ സഹോ​ദരൻ താരത​മ്യം ചെയ്‌തത്‌. പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നാ​യി ഡേവി​ഡും ഭാര്യ ഐലി​നും തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ ചില പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തി. കുതി​ര​ക​ളും കുതി​ര​ലാ​യ​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ ഉണ്ടായി​രുന്ന തങ്ങളുടെ വളരെ സൗകര്യ​പ്ര​ദ​മായ വീട്‌ വേണ്ടെന്നു വെച്ച്‌ അവർ യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള ബന്ധത്തെ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ച്ചുള്ള ജീവിതം നയിക്കാൻ തുടങ്ങി. 1994 മുതൽ ഡേവിഡ്‌, ഭാര്യ​യാൽ അനുഗ​ത​നാ​യി, ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ എന്ന നിലയി​ലുള്ള ചുമത​ലകൾ വഹിക്കാൻ തുടങ്ങി. യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​ലെ സന്തോഷം, തങ്ങൾ വിട്ടു​കളഞ്ഞ ഏതു ഭൗതിക സംഗതി​ക​ളെ​ക്കാ​ളും വളരെ മൂല്യ​മു​ള്ള​താ​ണെ​ന്ന​തി​നോട്‌ അവർ ഇരുവ​രും യോജി​ക്കു​ന്നു.

റേ ബോൾഡ്‌വിൻ സത്യം പഠിച്ചത്‌ 1970-കളുടെ മധ്യത്തി​ലാണ്‌. ആവുന്നി​ട​ത്തോ​ളം സമയം സുവാർത്താ പ്രസം​ഗ​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടേ​ണ്ട​താ​ണെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഉറച്ച ബോധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സ്‌നാ​പ​ന​ത്തി​നു മുമ്പ്‌ സ്ഥാനക്ക​യറ്റം സഹിതം മറ്റൊരു പട്ടണത്തി​ലേക്കു സ്ഥലംമാ​റ്റം കിട്ടി​യ​പ്പോൾ, തനിക്ക്‌ അതിനു പകരം ഒരു അംശകാല ജോലി മതി​യെ​ന്നാണ്‌ അദ്ദേഹം അഭ്യർഥി​ച്ചത്‌. സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ശേഷം, ഉടൻതന്നെ അദ്ദേഹം സഹായ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി. വിവാ​ഹ​ശേഷം അധികം താമസി​യാ​തെ, സാധാരണ പയനിയർ സേവനം ഏറ്റെടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​വും ഭാര്യ ലിൻഡ​യും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ദിവ്യാ​ധി​പത്യ പ്രവർത്ത​ന​ങ്ങൾക്കു കൂടുതൽ സമയം വിനി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി റേ ഒരു സൂപ്പർമാർക്ക​റ്റിൽ ഉണ്ടായി​രുന്ന ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച്‌ ജനൽ ശുചീ​കരണ ജോലി തുടങ്ങി. 1997 മുതൽ അദ്ദേഹം ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

അടിയ​ന്തി​ര ചികിത്സാ പ്രശ്‌നങ്ങൾ നേരി​ടുന്ന സാക്ഷി​കൾക്കു സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ സഹായം നൽകുന്ന ‘ആശുപ​ത്രി ഏകോപന സമിതിക’ളോടു ബന്ധപ്പെട്ട ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഏറ്റെടു​ക്കാൻ സന്നദ്ധത പ്രകടി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടുള്ള മറ്റു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​മുണ്ട്‌. അവർക്കാ​യി പ്രത്യേക പരിശീ​ല​ന​വും നൽക​പ്പെട്ടു—അതൊരു തുടക്കം മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു​താ​നും. 1990 ഒക്‌ടോ​ബ​റിൽ ബ്രുക്ലി​നി​ലെ ഹോസ്‌പി​റ്റൽ ഇൻഫർമേഷൻ  സർവീ​സ​സിൽ നിന്നുള്ള മൂന്നു പ്രതി​നി​ധി​കൾ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ ബർമി​ങ്‌ഹാ​മിൽ ഒരു സെമി​നാർ നടത്തു​ന്ന​തി​നാ​യി എത്തി. രക്തത്തിന്റെ ഉപയോ​ഗം സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ നിലപാട്‌ വൈദ്യ​രം​ഗ​ത്തു​ള്ള​വർക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ മികച്ച പരിശീ​ല​ന​ത്തി​നാ​യി അയർലൻഡ്‌, ഇസ്രാ​യേൽ, നെതർലൻഡ്‌സ്‌, ബെൽജി​യം, ബ്രിട്ടൻ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള 152 സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ അവിടെ എത്തിയി​രു​ന്നു. ലണ്ടനി​ലും മറ്റു പ്രമുഖ കേന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലു​മുള്ള ആശുപ​ത്രി അധികൃ​ത​രു​ടെ മുമ്പാകെ നമ്മുടെ നിലപാ​ടി​ന്റെ കാരണങ്ങൾ വ്യക്തമാ​ക്കുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ പ്രതി​നി​ധി​കളെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ബ്രുക്ലി​നിൽനിന്ന്‌ എത്തിയ ആ സന്ദർശകർ പങ്കെടു​ത്തു.

1991 ഫെബ്രു​വ​രി​യിൽ നോട്ടി​ങ്‌ഹാ​മിൽ നടന്ന രണ്ടാമത്തെ സെമി​നാ​റി​നു ശേഷം, ആശുപ​ത്രി ഏകോപന സമിതി​കൾ രാജ്യ​ത്തെ​മ്പാ​ടും പ്രവർത്ത​ന​നി​ര​ത​മാ​യി. പിറ്റേ വർഷം അത്തരം 16 സമിതി​കൾ കൂടി നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. സ്റ്റോ​ക്കോൺ​ട്രെ​ന്റിൽ നടന്ന സെമി​നാ​റിൽ വെച്ച്‌ ആ സമിതി​ക​ളി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കു പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചു. സാക്ഷി​ക​ളും അധികൃ​ത​രും തമ്മിലുള്ള സഹകരണം വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി 1994 ജൂണിൽ സറി സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ വെച്ച്‌ മറ്റൊരു സെമി​നാർ കൂടി നടത്തി. അതിൽ ജഡ്‌ജി​മാ​രെ​യും സാമൂ​ഹിക സേവക​രെ​യും ശിശു​രോഗ വിദഗ്‌ധ​രെ​യും സമീപി​ക്കു​ന്ന​തിൽ പരിശീ​ലനം നൽക​പ്പെട്ടു. വൈദ്യ​രം​ഗ​വു​മാ​യി കൂടുതൽ സഹകരി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അത്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മേകി. വ്യക്തിഗത സന്ദർശ​നങ്ങൾ നടത്തി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ, രക്തം സംബന്ധിച്ച സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വീക്ഷണ​ങ്ങ​ളെ​യും അവർ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കുന്ന വൈദ്യ​ചി​കി​ത്സ​യെ​യും ആദരി​ക്കാൻ സന്നദ്ധരാ​യി ബ്രിട്ട​നി​ലെ 3,690 ഡോക്‌ടർമാർ മുന്നോ​ട്ടു​വന്നു.

ഇതി​നോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട പ്രവർത്തനം തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അതു തന്നിൽനി​ന്നു ശാരീ​രി​ക​വും വൈകാ​രി​ക​വു​മാ​യി എന്തുമാ​ത്രം ആവശ്യ​പ്പെ​ടും എന്ന സംഗതി തനിക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ലണ്ടനു വടക്കുള്ള ലൂട്ടൻ മേഖല​യി​ലെ ആശുപ​ത്രി ഏകോപന സമിതി​യു​ടെ അധ്യക്ഷൻ സമ്മതി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യെ​യും ക്രിസ്‌തീയ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ​യും ആഴമായി സ്‌നേ​ഹി​ക്കുന്ന ഭാര്യ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ പിന്തുണ ഉള്ളതിൽ അദ്ദേഹം നന്ദിയു​ള്ള​വ​നാണ്‌. ക്രമേണ, തന്റെ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള ഒരു പ്രമുഖ ആശുപ​ത്രി​യി​ലെ ചികി​ത്സ​ക​രു​മാ​യും കാര്യ​നിർവാ​ഹ​ക​രു​മാ​യും നല്ല ബന്ധങ്ങൾ സ്ഥാപി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. “നമ്മുടെ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അടിയ​ന്തിര ചികിത്സാ പ്രശ്‌നങ്ങൾ നേരി​ടു​മ്പോൾ, സഹായം നൽകാൻ നാം സദാ ഒരുക്ക​മു​ള്ളവർ ആയിരി​ക്കണം,” അദ്ദേഹം പറയുന്നു. ഈ സേവനം നിർവ​ഹി​ക്കുന്ന സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ നല്ല മനോ​ഭാ​വം ഹേതു​വാ​യി പലപ്പോ​ഴും മികച്ച സാക്ഷ്യം നൽക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌.

 ലോക ആസ്ഥാനത്ത്‌ സേവനം ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്നു

മുഴു​സമയ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ പ്രവർത്തനം ബ്രിട്ട​നിൽ തുടങ്ങിയ ചിലർ, ന്യൂ​യോർക്കി​ലെ ബ്രുക്ലി​നി​ലുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ലോക ആസ്ഥാനത്തു സേവി​ക്കാ​നാ​യി ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌.

1913-ൽ സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡിൽ ജനിച്ച ജോൺ ഇ. ബാറിനു തന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളിൽ നിന്നാണു സത്യം കിട്ടി​യത്‌. കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ത്തിൽ വീടു​തോ​റു​മുള്ള വേലയിൽ ഏർപ്പെ​ടു​മ്പോൾ ലജ്ജ നിമിത്തം ആളുക​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ അതു തരണം ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിഞ്ഞു. 1939-ൽ ബെഥേൽ സേവന​ത്തി​നുള്ള ക്ഷണം അദ്ദേഹം സ്വീക​രി​ച്ചു. രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം കൊടു​മ്പി​രി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന നാളു​ക​ളിൽ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ഒരു സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി അദ്ദേഹം സേവി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അതിനു ശേഷം, 1946-ൽ ലണ്ടനിലെ ബെഥേൽ സേവന​ത്തി​നാ​യി അദ്ദേഹത്തെ മടക്കി​വി​ളി​ച്ചു. ബെഥേ​ലിൽ ചെന്ന്‌ 21 വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ അദ്ദേഹം മിൽഡ്രഡ്‌ വില്ലറ്റി​നെ വിവാഹം ചെയ്‌തു. ഗിലെ​യാദ്‌ സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ 11-ാം ക്ലാസ്സിൽനി​ന്നു ബിരുദം നേടിയ തീക്ഷ്‌ണ​മ​തി​യായ ആ സഹോ​ദരി അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ബെഥേൽ സേവന​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചു. 1977-ൽ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ഒരു അംഗമാ​കാൻ ജോൺ ബാറിനു ക്ഷണം ലഭിച്ചു. മിൽഡ്ര​ഡി​നോട്‌ പ്രസ്‌തുത കാര്യം പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം തമാശ പറയു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും എന്നാണ്‌ അവർ ആദ്യം വിചാ​രി​ച്ചത്‌. പിറ്റേ വർഷം രണ്ടു പേരും ന്യൂ​യോർക്കി​ലുള്ള ബ്രുക്ലി​നി​ലെ ലോക ആസ്ഥാന​ത്തേക്കു പോയി. അവർ അവിടെ സസന്തോ​ഷം സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്നു.

ലോക ആസ്ഥാനത്തെ സ്റ്റാഫ്‌ അംഗങ്ങൾ ആയിത്തീ​രാൻ മറ്റുള്ള​വ​രും ക്ഷണിക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. അവരിൽ ഒരാളായ അലൻ ബോയിൽ ലിവർപൂ​ളി​ലാ​ണു ജനിച്ചത്‌, അദ്ദേഹം ലണ്ടൻ ബെഥേ​ലിൽ സേവി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഒരു കലാകാ​ര​നാ​യി​രുന്ന അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കഴിവു​കൾ പൂർണ​മാ​യി പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ സൊ​സൈറ്റി അദ്ദേഹത്തെ 1979-ൽ ബ്രുക്ലി​നി​ലേക്കു ക്ഷണിച്ചു. 1949-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ സമയത്ത്‌ എറിക്‌ ബെവ്‌റിജ്‌ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ ബർമി​ങ്‌ഹാ​മിൽ ആയിരു​ന്നു. പോർച്ചു​ഗ​ലി​ലും സ്‌പെ​യി​നി​ലു​മാ​യി 21 വർഷം മിഷനറി സേവനം ചെയ്‌ത​ശേഷം, അദ്ദേഹ​വും ഭാര്യ ഹേസലും 1981-ൽ ബ്രുക്ലിൻ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളാ​യി. ഇംഗ്ലണ്ടി​നു തെക്കുള്ള കെന്റിലെ സാൻഡ്‌വി​ച്ചിൽ ജനിച്ച റോബർട്ട്‌ പെവി ഒമ്പതു വർഷം അയർലൻഡിൽ സേവി​ച്ചി​രു​ന്നു. തുടർന്ന്‌, ഭാര്യ പട്രീ​ഷ​യോ​ടൊത്ത്‌ ഫിലി​പ്പീൻസിൽ ഒമ്പതു വർഷം മിഷനറി സേവന​ത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. അതിനു​ശേഷം, 1981-ൽ, അവർ ലോക ആസ്ഥാനത്ത്‌ സേവനം തുടങ്ങി.

 ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽനോ​ട്ട​ത്തി​ലെ മാറ്റങ്ങൾ

ആത്മീയ യോഗ്യ​ത​യുള്ള നിരവധി പുരു​ഷ​ന്മാർ പല വർഷങ്ങ​ളാ​യി ബ്രിട്ടൻ ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ മേൽനോ​ട്ട​ത്തിൽ നേതൃ​ത്വം വഹിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ ഇംഗ്ലണ്ട്‌ വിട്ടു​പോ​കാൻ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​യ​പ്പോൾ, എ. പ്രൈസ്‌ ഹ്യൂസ്‌ ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ആ സമയത്ത്‌ ക്രിസ്‌തീയ നിഷ്‌പക്ഷത നിമിത്തം അദ്ദേഹം ജയിലിൽ കഴിയു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു! ക്രിസ്‌തീയ നിഷ്‌പക്ഷത എന്ന തത്ത്വ​ത്തോ​ടുള്ള ഹ്യൂസ്‌ സഹോ​ദ​രന്റെ വിശ്വ​സ്‌തത ശരിക്കും പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ പ്രസ്‌തുത കാര്യ​ത്തിന്‌ തടവി​ലാ​ക്ക​പ്പെട്ട അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യുദ്ധ കാലത്ത്‌ ഇതേ കാരണ​ത്താൽ രണ്ടു പ്രാവ​ശ്യം കൂടി തടവിൽ കിട​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. യഹോവ തന്റെ സംഘട​നയെ നയിക്കുന്ന വിധ​ത്തോ​ടു യഥാർഥ വിലമ​തി​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഹ്യൂസ്‌ സഹോ​ദരൻ 20-ലേറെ വർഷക്കാ​ലം ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിക്കു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ദയാ​പ്ര​കൃ​ത​വും എന്തെല്ലാം ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നാ​ലും ശുശ്രൂ​ഷ​യോട്‌ സദാ പുലർത്തി​യി​രുന്ന തീവ്ര​മായ സ്‌നേ​ഹ​വും, അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം സേവി​ച്ചവർ ഇപ്പോ​ഴും ഓർക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളാണ്‌.

 ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ ചുമതല ഒരാൾ വഹിക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം, ഒരു കമ്മിറ്റി അതു നിർവ​ഹി​ക്കുന്ന രീതി 1976-ൽ നിലവിൽ വന്നു. അപ്പോൾ വിൽ​ഫ്രെഡ്‌ ഗൂച്ച്‌ കോ-ഓർഡി​നേ​റ്റ​റാ​യും ജോൺ ബാർ, പ്രൈസ്‌ ഹ്യൂസ്‌, ഫിലിപ്പ്‌ റീസ്‌, ജോൺ വിൻ തുടങ്ങി​യവർ കമ്മിറ്റി​യം​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യും നിയമി​ക്ക​പ്പെട്ടു. അവരിൽ പലരും ഇന്നു ജീവി​ച്ചി​രി​പ്പില്ല. മറ്റു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രും കമ്മിറ്റി​യിൽ സേവി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇപ്പോൾ അതിൽ സേവി​ക്കു​ന്നവർ ജോൺ ആൻഡ്രൂസ്‌, ജാക്ക്‌ ഡൗസൻ, റോൺ ഡ്രെയ്‌ജ്‌, ഡെന്നിസ്‌ ഡട്ടൺ, പീറ്റർ എലിസ്‌, സ്റ്റീഫൻ ഹാർഡി, ബെവൻ വൈഗോ, ജോൺ വിൻ എന്നിവ​രാണ്‌.

സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടേത്‌ ആഗോള സാഹോ​ദ​ര്യ​മാണ്‌. പതിറ്റാ​ണ്ടു​കൾ നീണ്ടു​നിന്ന കടുത്ത അടിച്ച​മർത്ത​ലി​നു ശേഷം പൂർവ യൂറോ​പ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു സ്വത​ന്ത്ര​മാ​യി കൂടി​വ​രാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ലോക​മെ​ങ്ങു​മുള്ള സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ വലിയ സന്തോ​ഷ​ത്തി​നു കാരണ​മാ​യി. ദീർഘ​കാ​ല​മാ​യി കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ നടത്താൻ കഴിയാ​തി​രുന്ന ദേശങ്ങ​ളിൽ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ നടത്തു​ന്നത്‌ എത്ര ഉചിത​മാ​യി​രു​ന്നു! അതിന്റെ ഫലമായി സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ നല്ല ആത്മീയ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും പൊതു​ജ​ന​ങ്ങൾക്കു നല്ലൊരു സാക്ഷ്യ​വും ലഭിക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിൽ ഒരു പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​തിൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സന്തോ​ഷി​ച്ചു.

1989-ൽ, പോള​ണ്ടിൽ മൂന്ന്‌ “ദൈവിക ഭക്തി” കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ ക്രമീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. 37 രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ ആ ചരി​ത്ര​പ്ര​ധാന സംഭവ​ങ്ങൾക്കു സാക്ഷ്യം വഹിക്കാൻ തടിച്ചു​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു. അക്കൂട്ട​ത്തിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള 721 പേരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പോള​ണ്ടി​ലെ പോസ്‌നാ​നിൽ നടന്ന കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ പ്രകട​മായ ഉത്സാഹത്തെ കുറിച്ച്‌ ഡേവിഡ്‌ സിബ്രി​യും ഭാര്യ ലിന്നും ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “അത്‌ അത്യന്തം അസാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു!” അവർ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “അതു ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആയിരു​ന്നു. റഷ്യയി​ലും പൂർവ യൂറോ​പ്പി​ലും ചെറിയ കൂട്ടങ്ങ​ളാ​യി മാത്രം കൂടി​വ​ന്നി​രുന്ന ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​മാ​യി നിർവി​ഘ്‌നം ഇടകല​രാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ എത്ര സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരു​ന്നു! ജീവൻ പണയ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാണ്‌ ചിലർ അതിൽ പങ്കെടു​ത്ത​തെന്നു ഞങ്ങൾ അറിഞ്ഞു. ആ കൺ​വെൻ​ഷൻ അവർക്കും ഞങ്ങൾക്കും തികച്ചും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരു​ന്നു!” പിറ്റേ വർഷം, പൂർവ ജർമനി​ക്കും പശ്ചിമ ജർമനി​ക്കും ഇടയി​ലുള്ള അതിർത്തി​നി​യ​ന്ത്ര​ണങ്ങൾ നീക്കി​യ​പ്പോൾ, ബെർലി​നിൽ നടന്ന കൺ​വെൻ​ഷ​നി​ലെ ഉത്സാഹ​ഭ​രി​ത​രായ സദസ്യ​രിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള 584 പേരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു, ആ കൺ​വെൻ​ഷൻ വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ ഒരു വിജയാ​ഘോ​ഷം തന്നെ ആയിരു​ന്നു.  ഇപ്പോൾ ചെക്ക്‌ റിപ്പബ്ലിക്ക്‌ എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന രാജ്യത്തെ പ്രാഗി​ലുള്ള സ്‌ട്രാ​ഹൊഫ്‌ സ്റ്റേഡി​യ​ത്തിൽ 1991-ൽ തടിച്ചു​കൂ​ടിയ 74,587 പേരുടെ കൂട്ടത്തിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള 299 പേർ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അത്‌ അവർക്കു സന്തോ​ഷ​ക​ര​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരു​ന്നു. അതേ വർഷം, ഹംഗറി​യി​ലെ ബുഡാ​പെ​സ്റ്റിൽ സമ്മേളിച്ച 35 രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം ബ്രിട്ട​നിൽനി​ന്നുള്ള നിരവധി പേരും പങ്കെടു​ത്തി​രു​ന്നു. 1993-ൽ റഷ്യയി​ലെ മോസ്‌കോ​യിൽ നടന്ന കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള 770 പ്രതി​നി​ധി​ക​ളും യൂ​ക്രെ​യി​നി​ലെ കിയേ​വിൽ നടന്ന കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ 283 പേരും സംബന്ധി​ച്ചു. ഒരിക്ക​ലും മറക്കാ​നാ​കാത്ത ചരി​ത്ര​പ്ര​ധാന സംഭവങ്ങൾ ആയിരു​ന്നു ആ കൂടി​വ​ര​വു​ക​ളെ​ല്ലാം.

ആഫ്രിക്ക, ലാറ്റിൻ അമേരിക്ക, വടക്കേ അമേരിക്ക, പൗരസ്‌ത്യ​ദേശം എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ക്കെ നടന്ന മറ്റ്‌ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളി​ലും ബ്രിട്ട​നിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ സംബന്ധി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്തരം വേളക​ളി​ലെ അടുത്ത സഹവാ​സ​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി, ക്രിസ്‌തീയ സ്‌നേ​ഹ​ബ​ന്ധങ്ങൾ ബലിഷ്‌ഠ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ദൈവ​വ​ചനം മുൻകൂ​ട്ടി പറയു​ന്നതു പോലെ, അവർ “സകല ജാതി​ക​ളി​ലും ഗോ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും  വംശങ്ങ​ളി​ലും ഭാഷക​ളി​ലും” നിന്നു​ള്ള​വ​രാണ്‌ എന്നതിന്റെ വ്യക്തമായ തെളി​വാണ്‌ അത്‌.—വെളി. 7:9, 10.

നാനാ പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽ നിന്ന്‌

ബ്രിട്ടീഷ്‌ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ, നാനാ പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു​ള്ളവർ ബൈബിൾ സത്യ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രിച്ച്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ആയിത്തീർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹത്തെ പ്രതി അവനെ പൂർണ​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ അവരിൽ പലരും തങ്ങളുടെ ജീവി​ത​ത്തിൽ വലിയ പരിവർത്ത​നങ്ങൾ വരുത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌.

ജമെയ്‌ക്ക​യിൽ ജനിച്ച്‌ ഒരു വിദഗ്‌ധ ജാസ്‌ ഡ്രമ്മർ ആയിത്തീർന്ന ഡോണൾഡ്‌ ഡേവിസ്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്കു വന്നത്‌ 1960-ൽ ആണ്‌. 1969-ൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കുറെ ബൈബിൾ സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ ലഭിച്ചു. എന്നാൽ 13 വർഷത്തി​നു ശേഷം, സാക്ഷി​ക​ളായ ഒരു ദമ്പതികൾ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തി​ന്റെ പ്രാധാ​ന്യ​ത്തെ കുറിച്ചു പറയു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അദ്ദേഹം ബൈബി​ളിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നത്‌. (യെഹെ. 38:23; യോവേ. 2:32) പിന്നീട്‌, അതേ വർഷം​തന്നെ അദ്ദേഹ​വും ഒരു സഹ സംഗീ​ത​ജ്ഞ​നും അടുത്തു നടന്ന ഒരു ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. താമസി​യാ​തെ, പഠിക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹം ബാധക​മാ​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ആരുമാ​യും ചർച്ച ചെയ്യാ​തെ​തന്നെ, തനിക്കു സംഗീ​ത​രം​ഗത്തു തുടരാ​നും അതേസ​മയം യഹോ​വയെ സേവി​ക്കാ​നും ആവില്ല എന്ന്‌ മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ അദ്ദേഹം തന്റെ സംഗീ​തോ​പ​ക​ര​ണങ്ങൾ വിറ്റിട്ട്‌ 1984-ൽ പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി. ഇപ്പോ​ഴും അദ്ദേഹം ആ പദവി​യിൽ തുടരു​ന്നു.

ടോണി ലാങ്‌മിഡ്‌ റോയൽ എയർ ഫോഴ്‌സിൽ ജോലി നോക്കുന്ന കാലത്താണ്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യത്‌. ഒരു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി ആയിത്തീർന്ന ശേഷമുള്ള അവരുടെ പെരു​മാ​റ്റം, അയാൾ ‘വചനം കൂടാതെ ചേർന്നു​വ​രു​വാൻ’ ഇടയാക്കി. (1 പത്രൊ. 3:1, 2) എയർ ഫോഴ്‌സിൽനി​ന്നു വിട്ടു​പോന്ന അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു ദാസൻ എന്ന നിലയിൽ ഇപ്പോൾ സമാധാ​ന​പൂർണ​മായ ജീവിതം നയിക്കു​ന്നു.—യെശ. 2:3, 4.

ആംഗ്ലിക്കൻ സഭാ വിശ്വാ​സി​യാ​യാണ്‌ ഫ്രാങ്ക്‌ കോവൽ വളർന്നു​വ​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും, പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ അദ്ദേഹം സത്യം കണ്ടെത്താ​നുള്ള അന്വേ​ഷണം തുടങ്ങി. അദ്ദേഹം നടത്തിയ രാജ്യ​ഹാൾ സന്ദർശനം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിക്കു​ന്ന​തി​ലേക്കു നയിച്ചു. ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹം ലണ്ടനിൽ ഒരു സാമ്പത്തി​ക​ശാ​സ്‌ത്ര പ്രൊ​ഫ​സ​റാ​യി ജോലി നോക്കു​ന്നു. സഭാ​യോ​ഗങ്ങൾ നടക്കുന്ന സായാ​ഹ്ന​ങ്ങ​ളിൽ കോ​ളേ​ജിൽ സെമി​നാ​റു​കൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും സഭാ​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധ​ന​യ്‌ക്കു പ്രഥമ സ്ഥാനം കൊടു​ക്കു​ന്നു.

റോയൽ ബാലെ ഗ്രൂപ്പി​ലെ ഒരു അംഗമാ​യി​രു​ന്നു സൂസന്ന. അവരുടെ  ഒരു മുൻ സഹപാ​ഠി​യു​മാ​യുള്ള യാദൃ​ച്ഛി​ക​മായ കൂടി​ക്കാഴ്‌ച ഒരു ബൈബിൾ അധ്യയ​ന​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ഒരു സാക്ഷി​യെന്ന നിലയിൽ അവൾ ബാലെ പരിപാ​ടി​കൾ കുറയ്‌ക്കാ​നും ഒരു പുതിയ ജീവി​ത​വൃ​ത്തി എന്ന നിലയിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ നടത്താൻ സമയം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു നൃത്ത അധ്യാ​പിക ആയിത്തീ​രാ​നും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അങ്ങനെ അവർ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു ജീവി​ത​ത്തിൽ മുന്തിയ സ്ഥാനം നൽകി. ഇപ്പോൾ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ അവർ ഭർത്താവ്‌ കെവിൻ ഗോ​യോ​ടൊത്ത്‌ മാൻഡ​രിൻ ചൈനീസ്‌ പഠിച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌, ലിവർപൂ​ളി​ലുള്ള ചൈന​ക്കാ​രു​മാ​യി സുവാർത്ത പങ്കിടു​ക​യാണ്‌ ലക്ഷ്യം.

റെനേ​യു​ടെ സഹോ​ദരി ക്രിസ്റ്റിന ഒരു സാക്ഷി​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ റെനേ വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ മതപര​മായ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലൊ​ന്നും ഒരു കഴമ്പു​മില്ല എന്നാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ മതസം​ബ​ന്ധ​മായ കാര്യങ്ങൾ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ അവർ കൂട്ടാ​ക്കി​യി​രു​ന്നില്ല. ലണ്ടനിൽ ജോലി ചെയ്യുന്ന അവസര​ത്തിൽ അവർ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ബ്രിട്ടീഷ്‌ മ്യൂസി​യം സന്ദർശി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അത്തര​മൊ​രു സന്ദർശന വേളയിൽ, മ്യൂസി​യ​ത്തിൽ പ്രദർശി​പ്പി​ച്ചി​രുന്ന പലതും ബൈബി​ളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ കുറിച്ച്‌ ടൂർ ഗൈഡ്‌ വിശദീ​ക​രണം കൊടു​ത്തു. അത്‌ അവരുടെ ജിജ്ഞാസ ഉണർത്തി. തന്നോടു സഹോ​ദരി പറയാൻ ശ്രമിച്ച ചില കാര്യങ്ങൾ അവരുടെ മനസ്സി​ലേക്ക്‌ ഓടി​യെത്തി. പിന്നീട്‌, റെനേ ഡിർഫീൽഡ്‌ ഒരു സാക്ഷി ആയിത്തീർന്നു.

ആൻഡ്രൂ മെറി​ഡിത്ത്‌ ജയിലിൽ കഴിയു​മ്പോ​ഴാ​ണു ബൈബിൾ പഠിക്കു​ന്നത്‌. അത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ സമൂല പരിവർത്തനം വരുത്തി. മോചി​ത​നായ ശേഷം അദ്ദേഹം ഒരു പഞ്ചാബി സാക്ഷിയെ വിവാഹം ചെയ്‌തു. അവർ ഇരുവ​രും ഇപ്പോൾ കിഴക്കൻ ലണ്ടനിൽ താമസി​ക്കുന്ന പഞ്ചാബി​ക​ളു​ടെ ഇടയിൽ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നു.

ദക്ഷാ പട്ടേൽ കെനി​യ​യി​ലെ ഒരു ഹിന്ദു കുടും​ബ​ത്തി​ലാ​ണു ജനിച്ചത്‌. അവർ വളരെ മതഭക്തി​യുള്ള ഒരു ഹിന്ദു ആയിരു​ന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ വുൾവർഹാം​പ്‌റ്റ​ണിൽ വെച്ച്‌ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ, അതു സത്യമാ​ണെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. സ്വന്തമാ​യി തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള പ്രായ​മാ​യ​പ്പോൾ അവർ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും പിന്നീട്‌ ഒരു പയനിയർ ആയിത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവരും ഭർത്താവ്‌ അശോ​കും ഇപ്പോൾ ലണ്ടൻ ബെഥേൽ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളാണ്‌. ആ സേവന​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട്‌, ബൈബിൾ സാഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പരിഭാ​ഷ​യിൽ സഹായി​ക്കാ​നാ​യി അവർ ഇന്ത്യ, നേപ്പാൾ, പാകി​സ്ഥാൻ എന്നിവി​ടങ്ങൾ സന്ദർശി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

അവർ തുടർന്നും സാക്ഷ്യം നൽകുന്നു

ഓരോ വർഷവും നിരവധി ആളുകൾ യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധന സ്വീക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു.  1972-നു ശേഷം ബ്രിട്ട​നി​ലെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ എണ്ണം ഏകദേശം ഇരട്ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോൾ അവരുടെ എണ്ണം 1,26,535 ആണ്‌.

ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തിൽ ഇപ്പോൾ താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നവർ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ മുമ്പ്‌ ഒരിക്ക​ലും കണ്ടുമു​ട്ടി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്തവർ ആണോ? ചില​രൊ​ക്കെ അതേ. ബിസി​നസ്‌ സ്ഥലങ്ങളി​ലും തെരു​വു​ക​ളി​ലു​മൊ​ക്കെ സാക്ഷികൾ പ്രവർത്തനം വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമാ​യാണ്‌ അവരെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നത്‌. ആദ്യമാ​യി ബിസി​നസ്‌ പ്രദേ​ശത്തു സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തിയ ഒരു സാക്ഷി, ഒരു കമ്പനി റിസപ്‌ഷ​നി​സ്റ്റി​നെ കണ്ടുമു​ട്ടി. അവൾ ബൈബിൾ സന്ദേശ​ത്തിൽ നല്ല താത്‌പ​ര്യം പ്രകട​മാ​ക്കി. രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞ്‌ അവൾക്കു നടത്തിയ മടക്കസ​ന്ദർശനം ഒരു ബൈബിൾ അധ്യയ​ന​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു. അതിലൂ​ടെ, താൻ യഹോ​വ​യു​ടെ മാർഗം സ്വീക​രി​ക്ക​ണ​മോ വേണ്ടയോ എന്നു തീരു​മാ​നി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു അവസരം ആ റിസപ്‌ഷ​നി​സ്റ്റി​നു ലഭിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ സ്‌ത്രീ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടുമു​ട്ടി​യി​രു​ന്നില്ല. കാരണം, എല്ലാ ദിവസ​വും ജോലി ചെയ്യുന്ന അവർ വാരാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ പോലും വീട്ടിൽ കാണു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല.

വിവാഹം, കുട്ടി​ക​ളു​ടെ ജനനം, വാർധ​ക്യം, അല്ലെങ്കിൽ പെട്ടെ​ന്നുള്ള രോഗം തുടങ്ങിയ കാരണ​ങ്ങ​ളാൽ ജീവിത സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്കു മാറ്റം വന്നിട്ടു​ള്ള​വ​രാണ്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ബൈബിൾ സന്ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കാറ്‌. മുമ്പ്‌ അവഗണി​ച്ചി​രുന്ന പല ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കും ഇപ്പോൾ ഉത്തരം ലഭിക്കാൻ അവർ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു.

ബാപ്‌റ്റിസ്റ്റ്‌ മതവി​ശ്വാ​സി​യാ​യി​രുന്ന 85 വയസ്സുള്ള ഒരു സ്‌ത്രീ 1995 ആഗസ്റ്റിൽ, ദൈവം യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ നമ്മെ സംബന്ധി​ച്ചു കരുതു​ന്നു​വോ? എന്ന ലഘുപ​ത്രിക സ്വീക​രി​ച്ചു. തന്നെ അലട്ടി​യി​രുന്ന ആ ചോദ്യ​ത്തിന്‌ അതുവരെ അവർക്കു തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ഒരു ഉത്തരം ലഭിച്ചി​രു​ന്നില്ല. ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ അവർ സമ്മതിച്ചു. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വ്യവസ്ഥ​കളെ കുറിച്ചു പഠിച്ച അവർക്ക്‌ അവന്റെ സ്‌നേ​ഹ​പു​ര​സ്സ​ര​മായ കരുത​ലിൽ മതിപ്പു തോന്നി. ജീവി​ത​ത്തിൽ താൻ മാറ്റങ്ങൾ വരു​ത്തേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാ​ണെന്ന്‌ അവർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. 60 വർഷമാ​യി ഉണ്ടായി​രുന്ന പുകവലി ശീലം അവർ നിറുത്തി, പ്രാ​ദേ​ശിക സഭയിലെ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നും തുടങ്ങി. 1997 സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ, കാതറിൻ മെയ്‌ എന്ന ആ സ്‌ത്രീ ക്രിസ്‌തീയ സ്‌നാ​പ​ന​ത്തി​നുള്ള യോഗ്യത നേടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. സർക്കിട്ട്‌ സമ്മേള​ന​ത്തിൽ വെച്ച്‌ സ്‌നാ​പ​ന​ത്തി​നാ​യി വസ്‌ത്രം മാറവെ മറ്റൊരു സ്‌നാ​പ​നാർഥി​യെ അവർ കണ്ടു, തന്നെ​പ്പോ​ലെ​തന്നെ പ്രായ​മായ ഒരു സ്‌ത്രീ. തികച്ചും ആശ്ചര്യ​മു​ള​വാ​ക്കുന്ന ഒന്നായി​രു​ന്നു ആ കൂടി​ക്കാഴ്‌ച. മറ്റൊരു പട്ടണത്തിൽ ജീവി​ക്കുന്ന സ്വന്തം അനിയത്തി ഈവ്‌ലിൻ ആയിരു​ന്നു അത്‌! ഇരുവ​രും ബൈബിൾ പഠിക്കുന്ന കാര്യം പരസ്‌പരം അറിഞ്ഞി​രു​ന്നില്ല. ആ വൃദ്ധ സ്‌ത്രീ​കൾ രണ്ടു പേരും യഹോ​വ​യ്‌ക്കുള്ള  സമർപ്പ​ണ​ത്തിൽ ഏകീകൃ​ത​രായ ആത്മീയ സഹോ​ദ​രി​മാർ ആയിത്തീർന്ന​പ്പോൾ സന്തോ​ഷാ​ശ്രു​ക്കൾ അണപൊ​ട്ടി​യൊ​ഴു​കി.

യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സന്ദർശി​ക്കുന്ന ചിലർ തങ്ങളുടെ മതത്തിൽ അടുത്ത​കാ​ലത്തു നടന്നി​ട്ടുള്ള സംഭവ​ങ്ങളെ പ്രതി ശരിക്കും അസ്വസ്ഥ​രായ വ്യക്തി​ക​ളാണ്‌. മോറിസ്‌ ഹാസ്‌കിൻസിന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ആദ്യം സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്നത്‌ 1939-ൽ ആണ്‌. അന്ന്‌ അദ്ദേഹം ആംഗ്ലിക്കൻ സഭയിലെ സജീവ അംഗമാ​യി​രു​ന്നു, കൂടാതെ പ്രാ​ദേ​ശിക പള്ളിക്ക​മ്മി​റ്റി​യി​ലെ ഒരു അംഗവും. ഏകദേശം 56 വർഷത്തി​നു ശേഷം, വീടു​തോ​റു​മുള്ള വേലയി​ലാ​യി​രി​ക്കെ ഒരു സാക്ഷി മോറി​സി​ന്റെ ജ്യേഷ്‌ഠന്റെ ഭാര്യയെ കണ്ടുമു​ട്ടി. മോറി​സി​നു ബൈബി​ളി​നെ കുറിച്ചു പല ചോദ്യ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടെ​ന്നും അതു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അടുക്കൽ ചെല്ലണ​മെ​ന്നും ആ സ്‌ത്രീ സാക്ഷി​യോട്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു. സാക്ഷി സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ, സ്വവർഗ​ര​തി​യെ​യും സ്‌ത്രീ​കളെ പൗരോ​ഹി​ത്യ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കാ​യി വാഴി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​യും കുറിച്ചു ബൈബിൾ എന്തു പറയുന്നു എന്നു വിശദീ​ക​രി​ക്കാൻ മോറിസ്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌, നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന പരിജ്ഞാ​നം എന്ന പുസ്‌തകം ഉപയോ​ഗി​ച്ചുള്ള ബൈബിൾ പഠനത്തിന്‌ അദ്ദേഹം സമ്മതിച്ചു. ജീവി​ത​ത്തിൽ പെട്ടെ​ന്നൊ​ന്നും മാറ്റങ്ങൾ വന്നില്ല. എങ്കിലും, പിന്നീട്‌ ബിഷപ്പു​മാ​യി നടത്തിയ ഒരു കൂടി​ക്കാ​ഴ്‌ച​യിൽ, സ്‌ത്രീ​കളെ വികാ​രി​ക​ളാ​യി നിയമി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഒരു ഉറച്ച നിലപാ​ടു സ്വീക​രി​ക്കാൻ താൻ പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. (1 തിമൊ. 2:12) താമസി​യാ​തെ, ആംഗ്ലിക്കൻ സഭയിൽനി​ന്നു രാജി​വെച്ച അദ്ദേഹം രാജ്യ​ഹാ​ളി​ലെ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. 84-ാമത്തെ വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം സ്‌നാ​പ​ന​ത്തി​നുള്ള യോഗ്യത നേടി.

വിവേ​ക​വും സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹ​വും പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന സാക്ഷികൾ മറ്റുള്ള​വ​രെ​യും സഹായി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. താൻ “ഒരു നിരീ​ശ്വ​ര​വാ​ദി​യും മതേതര ചിന്താ​ഗ​തി​ക്കാ​രി​യും” ആണെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെട്ട ഒരു സ്‌ത്രീ​യോട്‌ അവർ എന്തിലാ​ണു വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ ജാക്വ​ലിൻ ഗാംബിൾ എന്ന സാക്ഷി വളരെ വിനയ​ത്തോ​ടെ ചോദി​ച്ചു. “ആളുക​ളി​ലും ജീവി​ത​ത്തി​ലും” എന്നായി​രു​ന്നു മറുപടി. ആ സ്‌ത്രീ​ക്കു തിരക്കാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, നമ്മുടെ സഹോ​ദരി അവർക്ക്‌ ഒരു ലഘുലേഖ കൊടു​ത്തിട്ട്‌ മടങ്ങി​വ​രാ​മെന്നു പറഞ്ഞ്‌ തിരികെ പോയി. ഭർത്താവ്‌ മാർട്ടി​നു​മൊത്ത്‌ ജാക്വ​ലിൻ അവരെ വീണ്ടും സന്ദർശി​ച്ചു. പ്രഥമ സന്ദർശ​ന​ത്തിൽ വീട്ടു​കാ​രി “ആളുക​ളി​ലും ജീവി​ത​ത്തി​ലും” എന്നു പറഞ്ഞ കാര്യം അവർ സംഭാ​ഷ​ണ​മ​ധ്യേ പരാമർശി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ആ വീട്ടു​കാ​രി​യു​ടെ ഭർത്താ​വായ ഗസ്‌ സമാന വീക്ഷണ​ങ്ങ​ളുള്ള ഒരു സാമൂ​ഹിക പ്രവർത്തകൻ ആണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ കാണു​ന്ന​തിന്‌ അവർ ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്‌തു. ക്രിസ്റ്റിൻ എന്നു പേരുള്ള ആ വീട്ടു​കാ​രി ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും പുരോ​ഗതി  പ്രാപിച്ച്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ ഗസ്‌ രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ വരാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. എങ്കിലും, ക്രിസ്റ്റിൻ സാക്ഷി​ക​ളു​മൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങിയ ശേഷം, തന്റെ കുട്ടികൾ മറ്റു യുവജ​ന​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​രാ​യി ആദരവു പ്രകട​മാ​ക്കുന്ന സ്വഭാ​വ​ക്കാ​രാ​യി വളർന്നു​വ​രു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു.

ഗസിന്റെ ജീവി​ത​ത്തിൽ വഴിത്തി​രി​വാ​യി​ത്തീർന്ന ഒരു സംഭവം 1978-ൽ ഉണ്ടായി. സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ലെ എഡിൻബ​റ​യിൽ ഒരു അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷൻ നടക്കുന്ന സമയത്ത്‌, തന്റെ പ്രദേ​ശത്തു സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ ഒരു കൂട്ടത്തെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ കാപ്പി നൽകി സത്‌ക​രി​ച്ചു. അക്കൂട്ട​ത്തിൽ ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ ചില അംഗങ്ങ​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. അവർ മടങ്ങി പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌, തങ്ങൾ ഉപയോ​ഗിച്ച പാത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം കഴുകി​വെച്ചു. അന്നു വൈകു​ന്നേരം ഗസ്‌ മടങ്ങി​വ​ന്ന​പ്പോൾ തന്റെ അപ്രതീ​ക്ഷിത സന്ദർശ​കരെ കുറിച്ച്‌ ക്രിസ്റ്റിൻ ആവേശ​പൂർവം അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു പറഞ്ഞു. “ഒരു കർദി​നാൾ നമ്മുടെ അടുക്കൽ വരുന്ന​തും പാത്രങ്ങൾ കഴുകി​വെ​ക്കു​ന്ന​തും എനിക്ക്‌ ആലോ​ചി​ക്കാൻ കൂടി വയ്യ!” ഗസ്‌ പറഞ്ഞു. കുറച്ചു നാളു​കൾക്കു ശേഷം, ഫ്രാൻസിൽ അവധി​യി​ലാ​യി​രി​ക്കെ ഗസ്‌ കുടും​ബ​ത്തോ​ടൊത്ത്‌ ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ പോയി. അവർക്കു ലഭിച്ച സ്വീക​ര​ണ​ത്തി​ലും അവരോ​ടു കാട്ടിയ സ്‌നേ​ഹ​ത്തി​ലും അദ്ദേഹം ആശ്ചര്യ​ഭ​രി​ത​നാ​യി. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ യഥാർഥ ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ ഇടയിൽ മാത്രമേ അത്തരം സ്‌നേഹം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യു​ള്ളൂ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. (യോഹ. 13:35) എഡിൻബ​റ​യിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തിയ അദ്ദേഹം, പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. തന്നെ അലട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ചോദ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു തൃപ്‌തി​ക​ര​മായ ഉത്തരങ്ങൾ കിട്ടി. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തന്റെ ജീവിതം സമർപ്പി​ച്ചു.

 തങ്ങളുടെ പ്രദേ​ശത്തെ ആളുകൾക്ക്‌ താത്‌പ​ര്യം വളരെ കുറവാ​യി​രി​ക്കു​ക​യോ ഒട്ടും​തന്നെ ഇല്ലാതി​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ, അവരെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്ന​തിന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കൾക്കു നല്ല സഹിഷ്‌ണു​ത​യും ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ മനോ​ഭാ​വ​വും ആവശ്യ​മാണ്‌. ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഏർപ്പെ​ടു​മ്പോൾ ബൈബിൾ സന്ദേശം തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ക​യും നിസ്സംഗത കാട്ടു​ക​യും ചെയ്യുന്ന ആളുക​ളെ​യാ​ണു കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ, എളുപ്പം നിരു​ത്സാ​ഹം തോന്നി​യേ​ക്കാം. അത്തര​മൊ​രു സ്ഥിതി​വി​ശേ​ഷത്തെ സാക്ഷികൾ എങ്ങനെ​യാ​ണു കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്നത്‌? “ആളുക​ളു​ടെ നിസ്സംഗത വെല്ലു​വി​ളി നിറഞ്ഞ​തും ദുഷ്‌ക​ര​വു​മായ ഒരു പ്രശ്‌ന​മാണ്‌,” ലിങ്കൺഷി​യ​റി​ലെ ലാവു​ത്തിൽ നിന്നുള്ള എറിക്ക്‌ ഹിക്ക്‌ലിങ്‌ പറയുന്നു. കഴിഞ്ഞ​കാ​ലത്തു ജീവി​ച്ചി​രുന്ന മാതൃ​കാ​വ്യ​ക്തി​കളെ കുറിച്ചു ധ്യാനി​ക്കു​ന്നത്‌ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹം കാട്ടാൻ അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. “ഞാൻ കൂടെ​ക്കൂ​ടെ ദൈവ​ത്തോ​ടു മുട്ടി​പ്പാ​യി  പ്രാർഥി​ക്കാ​റുണ്ട്‌. മോ​ശെ​യെ​യും യിരെ​മ്യാ​വി​നെ​യും പൗലൊ​സി​നെ​യും കുറി​ച്ചും തീർച്ച​യാ​യും യേശു​വി​നെ കുറി​ച്ചും ഞാൻ ചിന്തി​ക്കു​ന്നു.”

ഉണ്ടായി​ട്ടു​ള്ള പുരോ​ഗ​തി​ക്കു നിദാ​ന​മായ രണ്ട്‌ അതി​പ്ര​ധാന ഘടകങ്ങ​ളാണ്‌ വിശ്വ​സ്‌ത​മായ സ്ഥിരോ​ത്സാ​ഹ​വും യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​വും. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ ഇഷ്ടമി​ല്ലാത്ത വളരെ മതഭക്ത​രായ ആളുകൾ വസിക്കുന്ന ഒരു പട്ടണത്തി​ലാണ്‌ 39 വർഷം മുമ്പ്‌ ഫ്രാങ്ക്‌ മക്‌​ഗ്രെ​ഗ​റി​നും ഭാര്യ റോസി​നും നിയമനം ലഭിച്ചത്‌. അതിനെ അവർ എങ്ങനെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചത്‌? ഫ്രാങ്ക്‌ പറയുന്നു: “വളരെ ലജ്ജാശീ​ല​മുള്ള ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ പല കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും തീർത്തും അപര്യാ​പ്‌ത​നാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഞാനും ഭാര്യ​യും ഞങ്ങൾക്കു ലഭിച്ച നിയമനം യഹോ​വ​യിൽ നിന്നുള്ള ഒന്നായി വീക്ഷിച്ചു.” ക്രിയാ​ത്മ​ക​മായ ഒരു മനോ​ഭാ​വം നിലനിർത്താൻ ഇത്‌ അവരെ സഹായി​ച്ചു. “ആ നാട്ടു​കാർ  സത്യം സ്വീക​രി​ക്ക​ണമേ എന്നു ഞങ്ങൾ പ്രാർഥി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.” അവരുടെ വിശ്വ​സ്‌ത​മായ സേവന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി, ഇപ്പോൾ 74 പ്രസാ​ധ​ക​രുള്ള ഒരു സഭ അവി​ടെ​യുണ്ട്‌. അവരിൽ മൂന്നിൽ രണ്ടു പേരും സത്യം പഠിച്ചത്‌ ആ പട്ടണത്തിൽനി​ന്നു തന്നെയാണ്‌. മക്‌​ഗ്രെഗർ ദമ്പതികൾ ഇതിൽ നിഗളി​ക്കു​ന്നില്ല; യഹോവ തങ്ങളെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നതേ ഉള്ളൂ.—2 കൊരി. 4:7.

സഭകൾ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഇപ്പോ​ഴും ഒരു പങ്കു വഹിക്കുന്ന ഒരു ദീർഘ​കാല സാക്ഷി​യാണ്‌ ജെഫ്‌ യങ്‌. അദ്ദേഹം ഇപ്രകാ​രം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഇന്നത്തെ ശുശ്രൂഷ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു എന്ന്‌ ഞാൻ മിക്ക​പ്പോ​ഴും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടു ചോദി​ക്കാ​റുണ്ട്‌.” നന്നായി​രു​ന്നില്ല എന്ന്‌ ആരെങ്കി​ലും പറഞ്ഞാൽ, അവർ ചെയ്‌ത പല നല്ല കാര്യ​ങ്ങളെ കുറി​ച്ചും ചിന്തി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം അവരോ​ടു പറയും. അദ്ദേഹം അവരെ ഇങ്ങനെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “നാം യഹോ​വ​യു​ടെ പക്ഷത്തു നില​കൊ​ണ്ടു.  നമ്മുടെ സമർപ്പ​ണ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ ജീവിച്ചു. ‘ആകാശ​മ​ധ്യേ പറക്കുന്ന ദൂത’നോടു സഹകരി​ച്ചു. യഹോ​വയെ അടുത്ത​റി​യാൻ മറ്റുള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം പങ്കെടു​ത്തു. മുന്നറി​യി​പ്പെന്ന നിലയിൽ സാക്ഷ്യം കൊടു​ത്തു.” ഇതെല്ലാം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു എങ്കിൽ, ശുശ്രൂഷ നന്നായി​രു​ന്നില്ല എന്ന്‌ അവർക്ക്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണു പറയാൻ കഴിയുക? “ആളുകൾ പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവരുടെ സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളും ഹൃദയാ​വ​സ്ഥ​യും അനുസ​രി​ച്ചാണ്‌,” ജെഫ്‌ തുടരു​ന്നു. “സാക്ഷ്യം നൽകു​ന്ന​തി​ലും സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും നാം കാട്ടുന്ന വിശ്വ​സ്‌ത​ത​യാ​ണു പ്രധാനം.”—വെളി. 14:6; 1 കൊരി. 4:2.

‘യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തിൽ’ സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു

ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള പലരും 20-ഓ 40-ഓ 50-ഓ അതിൽ കൂടു​ത​ലോ വർഷങ്ങ​ളാ​യി യഹോ​വയെ സജീവ​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്ന​വ​രാണ്‌. തങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങൾ സംബന്ധിച്ച്‌ അവർക്ക്‌ എന്തു തോന്നു​ന്നു? സദൃശ​വാ​ക്യ​ങ്ങൾ 10:22-ൽ ബൈബിൾ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്താൽ സമ്പത്തു​ണ്ടാ​കു​ന്നു; അദ്ധ്വാ​ന​ത്താൽ അതി​നോ​ടു ഒന്നും കൂടു​ന്നില്ല.” ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു സാക്ഷി​കൾക്ക്‌ ആ പ്രസ്‌താ​വന എത്രമാ​ത്രം സത്യമാ​ണെ​ന്ന​തി​നു വ്യക്തി​പ​ര​മായ സാക്ഷ്യം നൽകാൻ കഴിയും.

“മനുഷ്യ​രായ നമുക്കു ലഭിച്ചി​ട്ടുള്ള അതിമ​ഹ​ത്തായ പദവി​യാണ്‌ അത്‌.” അര നൂറ്റാ​ണ്ടോ​ളം ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടുത്ത ശേഷം, ബേസി​ങ്‌സ്റ്റോക്ക്‌ പട്ടണത്തി​ലുള്ള കൊർണി​ലി​യസ്‌ ഹോപ്പ്‌—ഇപ്പോൾ 75 വയസ്സി​ന​ടുത്ത്‌ പ്രായ​മുണ്ട്‌—ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷയെ വർണി​ക്കു​ന്നത്‌ അങ്ങനെ​യാണ്‌. ആൻ ഗില്ലം ഏകദേശം 50 വർഷം മുമ്പാണ്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റത്‌. അവരുടെ ഭർത്താവ്‌ ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാണ്‌. “യഹോ​വ​യോ​ടും അവന്റെ പുത്ര​നോ​ടും സ്‌നേഹം പ്രകട​മാ​ക്കാ​നുള്ള ഒരു വിധം” ആണ്‌ തന്റെ ശുശ്രൂഷ എന്ന്‌ ആൻ പറയുന്നു.

ഡെനിസ്‌ മാത്യൂസ്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റത്‌ 1942-ൽ ആണ്‌. അദ്ദേഹം വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഭക്ഷണം പോ​ലെ​യാണ്‌ ഞാൻ ശുശ്രൂ​ഷയെ കാണു​ന്നത്‌—അത്‌ ആത്മീയ​മാ​യി കരു​ത്തേ​കു​ന്നു. ആളുകൾ ശ്രദ്ധി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും ദൈവ​ഹി​തം ചെയ്യു​ന്നത്‌ സംതൃ​പ്‌തി​ദാ​യ​ക​മാണ്‌.” അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ മേവിസ്‌ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “യൗവന​കാ​ലം മുതൽക്കേ യഹോ​വയെ സേവിച്ച എനിക്കു തോന്നു​ന്നത്‌ ഇതിലും മെച്ചമായ ഒരു ജീവിതം ഇല്ലെന്നാണ്‌.”

ആളുക​ളെ​യും അവരുടെ പ്രതി​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും കുറിച്ച്‌ ദീർഘ​കാല സാക്ഷികൾ എന്താണു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നത്‌? യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ 40-ലധികം വർഷം ചെലവ​ഴിച്ച മ്യൂരി​യൽ താവനർ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “ആളുകൾക്ക്‌ എന്നത്തെ​ക്കാ​ളും അധികം ഇന്ന്‌ നമ്മുടെ സഹായം ആവശ്യ​മാണ്‌. കാരണം, അവർക്ക്‌ മറ്റ്‌ യാതൊ​രു ഉറവിൽനി​ന്നും യഥാർഥ ആത്മീയ സഹായം ലഭ്യമല്ല.” എന്നാൽ ആ സഹായം അവർ  സ്വീക​രി​ക്കു​മ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ക്കു​ന്നു? അവരുടെ ഭർത്താവ്‌ ആന്തണി ഇങ്ങനെ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ടു​ന്നു: “തന്നെ ആരാധി​ക്കാ​നാ​യി യഹോ​വ​യു​ടെ ആത്മാവ്‌ ആളുകളെ ആകർഷി​ക്കവെ, അവർ സത്യം സ്വീക​രിച്ച്‌ ജീവി​ത​ത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തു​ന്നത്‌ ഒരു അത്ഭുതം ദർശി​ക്കു​ന്നതു പോ​ലെ​യാണ്‌.”

ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​നു മാത്രം നൽകാൻ കഴിയുന്ന പ്രത്യാശ മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്ന​തിൽ സംതൃ​പ്‌തി ഉണ്ട്‌. ഡെവണി​ലുള്ള പ്ലിമത്തി​ലെ നഗര മേൽവി​ചാ​രകൻ ആയിരുന്ന ഫ്രെഡ്‌ ജയിം​സും ഭാര്യ​യും അനേക വർഷക്കാ​ലത്തെ തങ്ങളുടെ സേവന​ത്തി​ലേക്കു പിന്തി​രി​ഞ്ഞു നോക്കു​മ്പോൾ, സ്‌നാ​പനം എന്ന പടി​യോ​ളം പുരോ​ഗ​മി​ക്കാൻ തങ്ങൾ 100-ലേറെ പേരെ സഹായി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​താ​യി അവർക്കു കാണാൻ കഴിയു​ന്നു. അവരിൽ പലരും ഇപ്പോൾ മൂപ്പന്മാ​രും ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സ​ന്മാ​രും പയനി​യർമാ​രു​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു. സ്‌കൂൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ ആ ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ മൂന്നു പുത്ര​ന്മാ​രും പയനിയർ സേവനം തുടങ്ങി, ഇപ്പോൾ അവർ മൂപ്പന്മാ​രു​മാണ്‌. അവരിൽ ഒരാളായ ഡേവിഡ്‌ ഒരു ഗിലെ​യാദ്‌ ബിരു​ദ​ധാ​രി​യാണ്‌. ഒരു മിഷന​റി​യും പാകി​സ്ഥാൻ ബ്രാഞ്ചി​ലെ കമ്മിറ്റി​യം​ഗ​വും എന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ സേവി​ക്കു​ന്നു. എത്രയോ പ്രതി​ഫ​ല​ദാ​യ​ക​മായ ജീവി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു ജയിംസ്‌ സഹോ​ദ​ര​ന്റെ​യും സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ​യും!

അനേക വർഷത്തെ വിശ്വസ്‌ത സേവന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി, ബ്രിട്ട​നി​ലെ പല സാക്ഷി​കൾക്കും തങ്ങളുടെ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽനി​ന്നു നല്ല ഫലങ്ങൾ ലഭിച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. റിച്ചാർഡ്‌ ജെസഫും ഭാര്യ ഹേസലും അര നൂറ്റാ​ണ്ടോ അതില​ധി​ക​മോ ആയി യഹോ​വയെ സേവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിൽ ഏറെക്കാ​ല​വും മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു അവർ. യഹോ​വ​യു​മാ​യി ഒരു സമർപ്പിത ബന്ധത്തി​ലേക്കു വരാൻ അവർ നിരവധി പേരെ സഹായി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, അവർ എല്ലാവ​രും ജെസഫ്‌ ദമ്പതി​കൾക്കു വളരെ വില​പ്പെ​ട്ട​വ​രാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ജാക്ക്‌ ഡൗസണി​നും ഭാര്യ ലിന്നി​നും അവർ എടുത്ത അധ്യയനം പ്രത്യേ​കാൽ സ്‌മര​ണീ​യ​മാണ്‌. സമാന പശ്ചാത്ത​ലങ്ങൾ ഉള്ള ആളുക​ളു​ടെ ഒരു സൗഹൃദ കൂടി​ക്കാഴ്‌ച എന്ന നിലയി​ലാ​ണു അതു തുടങ്ങി​യത്‌. (ഹേസലും ജാക്കും ഇംഗ്ലണ്ടി​ന്റെ വടക്കു​കി​ഴക്കൻ ഭാഗത്തു നിന്നു​ള്ള​വ​രാണ്‌.) താമസി​യാ​തെ, അതൊരു ബൈബിൾ അധ്യയ​ന​മാ​യി പരിണ​മി​ച്ചു. എങ്കിലും, തങ്ങൾ കുറേ കാല​ത്തേക്കു പഠനം നിറു​ത്തു​ക​യാ​ണെന്ന്‌ ഒരു ഘട്ടത്തിൽ ജാക്ക്‌ പറഞ്ഞു. അപ്പോൾ, റിച്ചാർഡ്‌ പറഞ്ഞു: “ഇല്ല, അതു പറ്റില്ല. നിങ്ങൾ ആദ്യം ഈ പുസ്‌തകം പഠിച്ചു​തീർക്കണം. അതിനു​ശേഷം, വേണ​മെ​ങ്കിൽ നിങ്ങൾക്കു പഠനം നിറു​ത്താം.” അവർ പഠനം “നിറു​ത്തി​യില്ല.” പകരം, അവർ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പണം നടത്തി സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. തുടർന്ന്‌, പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങിയ അവർ പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ ബെഥേൽ കുടും​ബാം​ഗങ്ങൾ ആയിത്തീർന്നു. ജാക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ഒരു ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി അംഗമാണ്‌.

 ചില യുവജ​നങ്ങൾ സത്യ​ത്തോ​ടു പ്രതി​ക​രിച്ച വിധം, മറ്റുള്ള​വർക്കു പ്രത്യേക സന്തോഷം കൈവ​രു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. റോബിന ഔളറും ഭർത്താവ്‌ സിഡ്‌നി​യും സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡി​ലെ ഡൺഡി പ്രദേ​ശത്തു പയനി​യർമാ​രാണ്‌. ബൈബിൾ പഠിക്കാ​നാ​യി തങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ വരാറു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന 12 വയസ്സു​കാ​രൻ പോൾ കേൺസ്‌ കൈവ​രിച്ച പുരോ​ഗ​തി​യിൽ അവർ പ്രത്യേക സന്തോഷം കണ്ടെത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ സത്യം അവന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ വേരൂന്നി. എന്നാൽ, ബൈബിൾ പഠിക്കു​ന്നത്‌ അവന്റെ പിതാവ്‌ വിലക്കി​യ​തി​നാൽ, സ്വന്തമാ​യി തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാൻ പ്രായ​മാ​കു​ന്നതു വരെ പോൾ കാത്തി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ അബെർഡിൻ കോ​ളേ​ജിൽ പഠിക്കു​മ്പോ​ഴാണ്‌ അവൻ ബൈബിൾ പഠനം പുനരാ​രം​ഭി​ച്ചത്‌. അവൻ ത്വരി​ത​ഗ​തി​യിൽ പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ച്ചു. സ്‌നാ​പ​ന​ശേഷം, അവൻ പയനി​യ​റിങ്‌ തന്റെ ലക്ഷ്യമാ​ക്കി. 1992-ൽ അവൻ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളിൽ ചേർന്നു. ഷെഫീൽഡിൽ ഒരു മൂപ്പനാ​യി സേവി​ക്കവെ, സ്‌പാ​നിഷ്‌ പഠിക്കാൻ പോൾ ശ്രമം നടത്തി. തുടർന്ന്‌, 1998-ൽ പാനമ​യിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു മിഷനറി സേവന നിയമനം ലഭിച്ചു.

ബ്രിട്ട​നിൽ 10,000-ത്തിലധി​കം പേർ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യു​ന്നുണ്ട്‌. ഈ സേവന​ത്തോ​ടു ബന്ധപ്പെട്ട അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങളെ അവർ അത്യധി​കം വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു. ഒരു ഉദാഹ​രണം എടുക്കുക. ബിൽ തോം​പ്‌സ്റ്റ​ണും ഭാര്യ ജൂണും വിവാ​ഹി​ത​രാ​യി എട്ടു വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ ആദ്യ കുട്ടി ജനിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ പയനി​യർമാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവർക്കു മൂന്നു പെൺകു​ട്ടി​കൾ ഉണ്ടായി. തങ്ങളുടെ കുടുംബ ജീവി​ത​ത്തിൽ പയനിയർ സേവന​ത്തി​നു പ്രഥമ സ്ഥാനം നൽകാൻ അവർ യത്‌നി​ച്ചു. അവർക്ക്‌ ഒരുപാ​ടു കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാ​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും, ഒരു കുടും​ബം എന്ന നിലയിൽ കാര്യങ്ങൾ ഒത്തൊ​രു​മിച്ച്‌ ചെയ്‌തത്‌ വിജയി​ക്കാൻ അവരെ സഹായി​ച്ചു. “ഞങ്ങൾ മക്കൾക്കാ​യി സമയം നീക്കി​വെച്ചു,” ബിൽ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു. “അവർ കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ത്തിൽ എത്തിയ​പ്പോ​ഴും അതിനു മാറ്റം വന്നില്ല. അവർ സ്‌കേ​റ്റി​ങ്ങി​നും ബോളി​ങ്ങി​നും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ നീന്താ​നും പന്തുക​ളി​ക്കാ​നു​മൊ​ക്കെ പോകു​മ്പോൾ ഞങ്ങളും അവരോ​ടൊ​പ്പം പോകു​മാ​യി​രു​ന്നു.” ആ മൂന്നു കുട്ടി​ക​ളു​ടെ​യും വിവാഹം കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. അവർ ഇപ്പോൾ സാധാരണ പയനി​യർമാ​രാണ്‌. ബിൽ പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, അവരെ​ല്ലാം “ഉത്തമജീ​വി​തം” നയിക്കു​ന്നു.

ബ്രിട്ട​നിൽ ഇപ്പോൾ സഞ്ചാര മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രാ​യി സേവി​ക്കുന്ന 77 സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ (മിക്കവ​രും വിവാ​ഹി​തർ) ഉണ്ട്‌. വർഷം മുഴുവൻ തിരക്കിട്ട പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഒരു ജീവി​ത​ക്ര​മ​മാണ്‌ അവരു​ടേത്‌. വാർധ​ക്യ​വും ആരോഗ്യ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും പ്രതി​ബന്ധം ആകുന്നതു വരെ, ജെഫ്‌ യങ്‌ ഈ സേവന​ത്തിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ​യും ഭാര്യ വീയു​ടെ​യും ജീവിതം ഒരു സ്യൂട്ട്‌കെ​യ്‌സിൽ ഒതുങ്ങു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ഓരോ വാരത്തി​ലും വ്യത്യസ്‌ത ഭവനങ്ങ​ളി​ലാണ്‌ അവർ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അത്തരത്തി​ലുള്ള ഒരു ജീവിതം സംബന്ധിച്ച്‌ വീ  എന്തു വിചാ​രി​ക്കു​ന്നു? “അത്‌ അത്ര പ്രയാ​സ​കരം ആയിരു​ന്നില്ല,” അവർ പറയുന്നു, “ഓരോ തവണ ഞങ്ങൾ സഭകൾ സന്ദർശി​ക്കു​മ്പോ​ഴും ഞങ്ങളുടെ ക്രിസ്‌തീയ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ വലിപ്പം കൂടി​വന്നു. പോയി​ട​ത്തെ​ല്ലാം സഹോദര ബന്ധത്തിന്റെ ഊഷ്‌മളത ഞങ്ങൾക്ക്‌ അനുഭ​വ​പ്പെട്ടു. യഹോവ നൽകുന്ന ഏതു നിയമ​ന​വും നമ്മുടെ ജീവി​തത്തെ ധന്യമാ​ക്കു​കയേ ഉള്ളൂ.” ഇപ്പോ​ഴത്തെ ജീവിതം ആസ്വദി​ക്കു​മ്പോൾത്തന്നെ, അവർ ഭാവി​ക്കാ​യി ആകാം​ക്ഷാ​പൂർവം കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. ജെഫ്‌ വിശദീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു: “ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അന്ത്യം അടുത്തി​രി​ക്കു​ന്നു, അതു സംഭവി​ക്കു​മെ​ന്ന​തി​നു രണ്ടു പക്ഷമില്ല. അതിനു​ശേഷം, ഭൂമിയെ ഒരു പറുദീ​സ​യാ​യി രൂപാ​ന്ത​ര​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിൽ ഒരു പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക​യെന്ന അത്ഭുത​ക​ര​മായ പ്രതീ​ക്ഷ​യാണ്‌ നമുക്കു​ള്ളത്‌. പുനരു​ത്ഥാ​നം തുടങ്ങു​മ്പോൾ എത്ര​യെത്ര ബൈബിൾ അധ്യയ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രി​ക്കും നടത്ത​പ്പെ​ടുക—അതൊരു ഗംഭീര വേലതന്നെ ആയിരി​ക്കും!” അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “യഹോ​വയെ ചെറുത്തു തോൽപ്പി​ക്കാൻ യാതൊ​ന്നി​നും സാധി​ക്കില്ല എന്ന്‌ അറിയു​മ്പോ​ഴുള്ള വികാരം അത്ഭുത​ക​ര​മായ ഒന്നാണ്‌.”

“ദൈവ​മാർഗ​ത്തി​ലുള്ള ജീവിതം” ശുപാർശ ചെയ്യുന്നു

“ദൈവ​മാർഗ​ത്തി​ലുള്ള ജീവിതം” എന്ന വിഷയത്തെ അധിക​രിച്ച്‌ 1998 ജൂ​ലൈ​യിൽ ബ്രിട്ട​നി​ലെ എഡിൻബറ, ലീഡ്‌സ്‌, മാഞ്ചെസ്റ്റർ, വുൾവർഹാം​പ്‌റ്റൺ, ഡഡ്‌ലി, നോർവിച്ച്‌, ലണ്ടൻ, ബ്രി​സ്റ്റോൾ, പ്ലിമത്ത്‌ എന്നിവി​ട​ങ്ങ​ളിൽ ഒരേസ​മയം ഒമ്പത്‌ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ നടന്നു. 60-ലധികം രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ അവയിൽ സംബന്ധി​ച്ചു. മുഴു പരിപാ​ടി​യും ഇംഗ്ലീ​ഷിൽ മാത്രമല്ല, ഫ്രഞ്ച്‌, സ്‌പാ​നിഷ്‌, പഞ്ചാബി എന്നീ ഭാഷക​ളി​ലും നടത്ത​പ്പെട്ടു. പിറ്റേ വാരാ​ന്ത​ത്തിൽ ഗ്രീക്കു ഭാഷയി​ലുള്ള ഒരു കൺ​വെൻ​ഷ​നും നടക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

ഭരണസം​ഘ​ത്തി​ലെ നാല്‌ അംഗങ്ങൾ—ജോൺ ബാർ, തിയോ​ഡർ ജാരറ്റ്‌സ്‌, ആൽബർട്ട്‌ ഡി. ഷ്രോഡർ, ഡാനി​യേൽ സിഡ്‌ലിക്‌—ആ ബ്രിട്ടീഷ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ പ്രസം​ഗങ്ങൾ എല്ലാ കൺ​വെൻ​ഷൻ സ്ഥലങ്ങളി​ലേ​ക്കും ഇല​ക്ട്രോ​ണിക്‌ മാധ്യ​മ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പ്രക്ഷേ​പണം ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. വിദേശ വയലു​ക​ളിൽ സേവി​ക്കുന്ന മിഷന​റി​മാ​രു​ടെ സാന്നി​ധ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു ആ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ ആവേശം പകർന്ന മറ്റൊരു സംഗതി. മിഷന​റി​മാ​രാ​യി അയയ്‌ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുള്ള നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രിൽ 110 പേർ ആ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു. കൺ​വെൻ​ഷൻ പരിപാ​ടി​യിൽ അഭിമു​ഖം നടത്തപ്പെട്ട അവരുടെ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യും ആത്മത്യാഗ മനോ​ഭാ​വ​വും ഏവർക്കും പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മാ​യി.

ഈ കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളി​ലെ പരിപാ​ടി​കൾ, സന്നിഹി​ത​രായ എല്ലാവ​രു​ടെ​യും, കുട്ടി​ക​ളു​ടെ പോലും, ഹൃദയത്തെ സ്‌പർശി​ച്ചു.  കൺ​വെൻ​ഷന്റെ അവസാന സെഷനിൽ അംഗീ​ക​രിച്ച പ്രമേയം ദൈവ​മാർഗ​ത്തി​ലുള്ള ജീവിതം എങ്ങനെ​യു​ള്ള​താ​ണെന്നു വ്യക്തമാ​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ആ മാർഗ​ത്തിൽ നടക്കാൻ സകലരും ദൃഢചി​ത്ത​രാ​യി. ആ പരിപാ​ടി​ക്കു ശേഷം, ഡാർളി​ങ്‌ട​ണിൽ നിന്നുള്ള സാക്ഷി​ക​ളായ ഒരു ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ നാലു വയസ്സുള്ള മകൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു. “മമ്മീ, ഞാൻ യഹോ​വയെ ശരിക്കും സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു. എനിക്കു മമ്മി​യോ​ടും ഡാഡി​യോ​ടും വളരെ സ്‌നേഹം ഒണ്ട്‌. എന്നാൽ, യഹോ​വ​യോ​ടാ എനിക്ക്‌ അതി​നെ​ക്കാ​ളും സ്‌നേഹം.” എന്തു​കൊണ്ട്‌ എന്നു ചോദി​ച്ച​പ്പോൾ, നമുക്കു പറുദീ​സാ പ്രത്യാശ തന്നതും നമുക്കു വേണ്ടി മരിക്കാ​നാ​യി തന്റെ പുത്രനെ അയച്ചതും യഹോവ ആണെന്ന്‌ അവൻ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. “അതു​കൊ​ണ്ടാ ഞാൻ യഹോ​വയെ കൂടുതൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നെ.”

എഡിൻബ​റ​യി​ലും ലണ്ടനി​ലും നടന്ന പരിപാ​ടി​ക​ളു​ടെ സമാപ​ന​ത്തി​ങ്കൽ, വ്യത്യസ്‌ത ദേശങ്ങ​ളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതി​നി​ധി​കൾ അന്യോ​ന്യം തൂവാ​ലകൾ വീശി​ക്കാ​ട്ടു​ക​യും ദീർഘ​നേരം കരഘോ​ഷം മുഴക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പരിപാ​ടി​കൾക്കു ശേഷം പോലും, പലരും രാജ്യ​ഗീ​തങ്ങൾ ആലപി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ അവർ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ഹൃദയം​ഗ​മ​മായ സ്‌തുതി കരേറ്റി.

നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന സാക്ഷ്യം

ബ്രിട്ട​നിൽ വ്യാപ​ക​മായ സാക്ഷ്യം നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിന്റെ തുടക്കം 1881-ൽ ആയിരു​ന്നു. അന്ന്‌, ഏതാനും ആഴ്‌ചകൾ കൊണ്ട്‌ പ്രമുഖ നഗരങ്ങ​ളിൽ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ബൈബിൾ ലഘു​ലേ​ഖകൾ വിതരണം ചെയ്യ​പ്പെട്ടു. അക്കാലത്തു വിതയ്‌ക്ക​പ്പെട്ട വിത്തു​ക​ളിൽ ചിലതു ഫലം പുറ​പ്പെ​ടു​വി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. 1914-ൽ ആറു മാസം​കൊണ്ട്‌ ‘സൃഷ്ടി​പ്പിൻ ഫോട്ടോ നാടകം’ 98 നഗരങ്ങ​ളിൽ പ്രദർശി​പ്പി​ച്ചു. ഈ കാലയ​ള​വിൽ മൊത്തം 12,26,650 പേരാണ്‌ അതു കണ്ടത്‌. ഒന്നാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധം പൊട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെട്ട സമയത്ത്‌ ബ്രിട്ട​നിൽ 182 സഭകളാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. 1920-കളിലും ’30-കളിലും, സഭക​ളോ​ടൊത്ത്‌ സഹവസി​ക്കുന്ന കൂടുതൽ പേർ വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ പങ്കെടു​ത്ത​തി​ന്റെ ഫലമായി സാക്ഷീ​കരണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു തീവ്ര​ത​യേറി. അങ്ങനെ ആളുകൾക്കു വ്യക്തി​ഗ​ത​മായ ഒരു സാക്ഷ്യം ലഭിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. രണ്ടാം ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധാ​ന​ന്തരം, ബ്രിട്ട​നിൽ ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കാ​യി 65,07,46,716 മണിക്കൂ​റാണ്‌ ചെലവ​ഴി​ച്ചത്‌. താത്‌പ​ര്യ​ക്കാർക്ക്‌ 29,72,94,732 മടക്ക സന്ദർശ​നങ്ങൾ നടത്ത​പ്പെട്ടു, 7,41,05,130 പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും ചെറു​പു​സ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും സമർപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. കൂടാതെ, പൊതു​ജ​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ 56,74,71,431 മാസി​ക​ക​ളും സമർപ്പി​ച്ചു. ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള സാക്ഷികൾ വർഷത്തിൽ ശരാശരി മൂന്നോ നാലോ പ്രാവ​ശ്യം തങ്ങളുടെ പ്രദേശം പ്രവർത്തി​ച്ചു​തീർക്കു​ന്നു.

വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യ്‌ക്കു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ബ്രിട്ട​നിൽ  പരക്കെ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രാണ്‌. വാതിൽ തുറക്കു​മ്പോൾ നന്നായി വസ്‌ത്ര​ധാ​രണം നടത്തിയ ആളുകളെ കണ്ട്‌ പലരും “നിങ്ങൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളല്ലേ?” എന്ന്‌ ഉടൻ ചോദി​ക്കാ​റുണ്ട്‌.

യഹോ​വയെ കുറി​ച്ചുള്ള പരിജ്ഞാ​ന​ത്താൽ നിറഞ്ഞ ഭൂമി

1891-ൽ ബ്രിട്ടീഷ്‌ വയൽ കണ്ടപ്പോൾ, സി. റ്റി. റസ്സൽ അതിനെ “കൊയ്‌ത്തി​നു പാകമായ വയൽ” എന്നു വിശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു. ഈ വ്യവസ്ഥി​തി​യു​ടെ അന്ത്യകാ​ലത്ത്‌ നടന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന കൊയ്‌ത്തു​വേല വ്യക്തമാ​യും അതിന്റെ സമാപ​ന​ത്തോട്‌ അടുത്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അത്‌ എത്ര മഹത്തായ വേലയാണ്‌! 1900 എന്ന വർഷത്തിൽ ബ്രിട്ട​നിൽ ആകെ 138 ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളാണ്‌ (അന്ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ അങ്ങനെ​യാണ്‌ അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌) ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. അവരിൽ മിക്കവ​രും ആത്മാഭി​ഷിക്ത ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ആയിരു​ന്നു. ഇപ്പോൾ ബ്രിട്ട​നി​ലുള്ള സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ എണ്ണം അതിന്റെ 910 മടങ്ങ്‌ വരും. പ്രസ്‌തുത വർഷമാണ്‌ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​കൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന നിയമ ഏജൻസി, ഐക്യ​നാ​ടു​കൾക്കു വെളി​യിൽ അതിന്റെ ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ സ്ഥാപി​ച്ചത്‌. ഇപ്പോൾ ലോക​ത്തി​നു ചുറ്റു​മാ​യി അത്തരം 109 ബ്രാഞ്ചു​കൾ ഉണ്ട്‌. അമേരി​ക്കൻ ഭൂഖണ്ഡ​ങ്ങ​ളിൽ അത്തരം 24 ബ്രാഞ്ചു​കൾ ഉണ്ട്‌. വേറെ 25 ബ്രാഞ്ചു​കൾ യൂറോ​പ്പി​ലാണ്‌. ആഫ്രിക്കൻ ഭൂഖണ്ഡ​ത്തിൽ 19 എണ്ണവും ഏഷ്യയി​ലും ലോക​ത്തി​ന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങ​ളി​ലുള്ള ദ്വീപു​ക​ളി​ലു​മാ​യി വേറെ 41 ബ്രാഞ്ചു​ക​ളും ഉണ്ട്‌. അവയോ​ടു സഹകര​ണ​ത്തിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ 59 ലക്ഷം വരുന്ന സാക്ഷികൾ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തെ മഹത്ത്വ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ കൈക​ളി​ലെ അവന്റെ രാജ്യത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള സുവാർത്ത ഘോഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. മതി എന്നു ദൈവം പറയു​ന്നതു വരെ, സാക്ഷ്യം നൽകി​ക്കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കാൻ അവർ ദൃഢനി​ശ്ചയം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.

യഹോ​വ​യാം ദൈവ​ത്തി​ന്റെ​യും അവന്റെ പുത്ര​നായ യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ​യും സ്വർഗീയ സിംഹാ​സ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു ജീവദാ​യക ജലം ഇപ്പോൾ പ്രവഹി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. “ദാഹി​ക്കു​ന്നവൻ വരട്ടെ; ഇച്ഛിക്കു​ന്നവൻ ജീവജലം സൌജ​ന്യ​മാ​യി വാങ്ങട്ടെ” എന്ന ക്ഷണം തീവ്ര​ത​യോ​ടെ നൽക​പ്പെ​ടു​ന്നു. (വെളി. 22:1, 17) യേശു​ക്രി​സ്‌തു​വി​ന്റെ സഹസ്രാബ്‌ദ വാഴ്‌ച​ക്കാ​ലത്ത്‌ മരിച്ചവർ പുനരു​ത്ഥാ​നം പ്രാപി​ക്കു​മ്പോൾ, ഈ സ്‌നേ​ഹ​പൂർവ​ക​മായ കരുത​ലിൽനി​ന്നു പ്രയോ​ജനം നേടു​ന്ന​തി​നുള്ള അവസരം നിസ്സം​ശ​യ​മാ​യും ശതകോ​ടി​കൾക്കു കൂടി ലഭിക്കും. അവർക്ക്‌ അതു നിത്യ​ജീ​വൻ സാധ്യ​മാ​ക്കും. ഇതുവരെ നിർവ​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന ദിവ്യ ബോധന പരിപാ​ടി ഒരു തുടക്കം മാത്രമേ ആകുന്നു​ള്ളൂ. ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ വ്യവസ്ഥി​തി​യിൽ, “സമുദ്രം വെള്ളം​കൊ​ണ്ടു നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഭൂമി യഹോ​വ​യു​ടെ പരിജ്ഞാന”ത്താൽ നിറഞ്ഞി​രി​ക്കും. ആ കാലം സമീപി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.—യെശ. 11:9.

[86, 87 പേജു​ക​ളി​ലെ ഭൂപടം/ചിത്രങ്ങൾ]

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തിന്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക)

ഇംഗ്ലണ്ട്‌

സമ്മേളനഹാളുകൾ രാജ്യ​ത്തെ​മ്പാ​ടും സൗകര്യ​പ്ര​ദ​മായ സ്ഥാനങ്ങ​ളിൽ നിർമി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു: (1) മാഞ്ചെസ്റ്റർ, (2) നോർത്ത്‌ ലണ്ടൻ, (3) ഡഡ്‌ലി, (4) സറി, (5) ഈസ്റ്റ്‌ പെനൈൻ, (6) ബ്രി​സ്റ്റോൾ, (7) എജ്‌വാർ

 [ചിത്രങ്ങൾ]

ഈസ്റ്റ്‌ പെനൈൻ

എജ്‌വാർ

സറി

മാഞ്ചെസ്റ്റർ

ബ്രിസ്റ്റോൾ

 [66-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

[70-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ടോം ഹാർട്ട്‌

 [72-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

സൊസൈറ്റിയുടെ ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌

[72-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഇപ്പോൾ ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ലുള്ള ബ്രാഞ്ച്‌ സൗകര്യ​ങ്ങൾ

[74, 75 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ഇവർ വിദേശ വയലു​ക​ളിൽ പോയി പ്രവർത്തി​ച്ചു: (1) ക്ലോഡ്‌ ഗുഡ്‌മാൻ, (2) റോബർട്ട്‌ നിസ്‌ബെറ്റ്‌, (3) എഡ്വിൻ സ്‌കിന്നർ, (4) ജോൺ കുക്ക്‌, (5) എറിക്ക്‌ കുക്ക്‌, (6) ജോർജ്‌ ഫിലി​പ്പ്‌സ്‌, (7) ജോർജ്‌ നിസ്‌ബെറ്റ്‌. പശ്ചാത്തലം: കോൽപോർട്ടർമാർ പൂർവാ​ഫ്രി​ക്ക​യി​ലേക്കു യാത്ര ചെയ്യുന്നു

[79-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഫ്രാൻസിസ്‌ക ഹാരിസ്‌, ‘ഓപെയർ’ പെൺകു​ട്ടി​ക​ളിൽ പ്രത്യേക താത്‌പ​ര്യം കാട്ടുന്നു

[90-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വിരാ ബുൾ, കൊളം​ബി​യ​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്നു

[90-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബാരി റഷ്‌ബി​യും ഭാര്യ ജനെറ്റും—“കൂടുതൽ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ സദാ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു”

[92-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഡഡ്‌ലി സമ്മേള​ന​ഹാ​ളി​ലെ പയനിയർ സേവന​സ്‌കൂൾ

[95-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബ്രിട്ടനിലെ ബെഥേൽ കുടും​ബം പ്രഭാ​താ​രാ​ധ​ന​യിൽ

[96-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബ്രിട്ടനിലെ ആദ്യത്തെ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ ബിരു​ദ​ദാ​നം

[102-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബ്രിട്ടനിലെ ആദ്യത്തെ ശീഘ്ര​നിർമിത രാജ്യ​ഹാൾ (നോർതാം​പ്‌ട​ണി​ലെ വെസ്റ്റൺ ഫേവൽ)

[107-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മൈക്കിൾ ഹാർവി​യും ഭാര്യ ജിന്നും

[108, 109 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രം]

വിദേശ ഭാഷാ സഭക​ളോ​ടൊ​ത്തു സേവി​ക്കാൻ തീരു​മാ​നിച്ച പയനി​യർമാർ

[116, 117 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രം]

എ. ഡി. ഷ്രോഡർ 1983-ൽ ലെസ്റ്ററിൽ നടന്ന വാർഷിക യോഗ​ത്തിൽ പ്രായ​മു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി അഭിമു​ഖം നടത്തുന്നു

[123-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഷെറ്റ്‌ലൻഡ്‌ ദ്വീപു​ക​ളിൽ നിന്നുള്ള പയനി​യർമാർ തീരത്തു​നിന്ന്‌ അകലെ​യുള്ള തങ്ങളുടെ പ്രദേ​ശത്ത്‌ ഒരു മത്സ്യബന്ധന ബോട്ടി​നെ സമീപി​ക്കു​ന്നു

[131-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ജോൺ ബാറും ഭാര്യ മിൽഡ്ര​ഡും

[133-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി (ഇടത്തു​നിന്ന്‌ വലത്തേക്ക്‌). ഇരിക്കു​ന്നവർ: പീറ്റർ എലിസ്‌, ജോൺ വിൻ. നിൽക്കു​ന്നവർ: ബെവൻ വൈഗോ, സ്റ്റീഫൻ ഹാർഡി, ജോൺ ആൻഡ്രൂസ്‌, റോൺ ഡ്രെയ്‌ജ്‌, ജാക്ക്‌ ഡൗസൻ, ഡെന്നിസ്‌ ഡട്ടൺ

[138, 139 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

സാക്ഷീ​കരണ വേല ഇതുവ​രെ​യും പൂർത്തി​യാ​യി​ട്ടില്ല

[140, 141 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

അനേക വർഷക്കാ​ലം വിശ്വസ്‌ത സേവനം അനുഷ്‌ഠിച്ച ചിലർ: (1) സിഡ്‌നി ഔളറും ഭാര്യ റോബി​ന​യും, (2) ആന്തണി താവന​റും ഭാര്യ മ്യൂരി​യ​ലും, (3) റിച്ചാർഡ്‌ ഗില്ലമും ഭാര്യ ആനും, (4) ജെഫ്‌ യങ്ങും ഭാര്യ വീയും, (5) ഫ്രെഡ്‌ ജയിം​സും ഭാര്യ റൂസും, (6) കൊർണേ​ലി​യസ്‌ ഹോപ്പും ഭാര്യ റിക്കി​യും, (7) ഡെനിസ്‌ മാത്യൂ​സും ഭാര്യ മേവി​സും, (8) റിച്ചാർഡ്‌ ജെസഫും ഭാര്യ ഹേസലും