തഹീതി

വിസ്‌തൃതമായ പസിഫിക്‌ സമു​ദ്ര​ത്തി​ന്റെ പച്ചകലർന്ന കടും​നീല നിറത്തി​ലുള്ള ജലാശ​യ​പ്പ​ര​പ്പിൽ പതിപ്പി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന രത്‌നങ്ങൾ! അങ്ങനെ​യാണ്‌ മുകളിൽനി​ന്നു നോക്കു​മ്പോൾ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ തഹീതി, മോറേയ, ബോറാ ബൊറ തുടങ്ങിയ ദ്വീപു​കൾ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. പവിഴങ്ങൾ പണിതീർത്ത മനോ​ഹ​ര​മായ ചുറ്റാ​ട​യ്‌ക്കു​ള്ളിൽ മഴവിൽവർണ​ങ്ങ​ളിൽ മിന്നി​ത്തി​ള​ങ്ങുന്ന തടാകങ്ങൾ. നിറപ്പ​കി​ട്ടാർന്ന ഒട്ടനവധി മത്സ്യങ്ങൾ അവയിൽ യഥേഷ്ടം നീന്തി​ത്തു​ടി​ക്കു​ന്നു. കാഞ്ചന​മ​ഞ്ഞ​യ​ണിഞ്ഞ, അല്ലെങ്കിൽ അഗ്നിപർവ​തങ്ങൾ അഞ്‌ജ​ന​മെ​ഴു​തിയ മണൽത്തീ​രങ്ങൾ ഈ ജലാശ​യ​ങ്ങൾക്ക്‌ അതിരു ചമയ്‌ക്കു​ന്നു. സമൃദ്ധ​മാ​യി കുലച്ചു​നിൽക്കുന്ന തെങ്ങുകൾ ഇളംകാ​റ്റിൽ മെല്ലെ ഇളകി​യാ​ടു​ന്നു. ഉള്ളി​ലേക്കു നീങ്ങു​മ്പോൾ പ്രകൃ​തി​യു​ടെ മാസ്‌മര സൗന്ദര്യം ഒളിഞ്ഞു​കി​ട​ക്കുന്ന, കുന്നും മലയും നിറഞ്ഞ ഹരിതാ​ഭ​മായ ഭൂപ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളും വെള്ളി​മേഘം ചേലചു​റ്റിയ മാമല​ക​ളും ദൃശ്യ​മാ​കു​ന്നു.

ചിത്ര​കാ​ര​ന്മാ​രും എഴുത്തു​കാ​രും ഈ ദ്വീപു​കളെ ഭൂമി​യി​ലെ പറുദീ​സ​യാ​യി വർണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അത്ഭുത​പ്പെ​ടാ​നില്ല. ആയിര​മോ അതില​ധി​ക​മോ വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ ആദ്യമാ​യി ഇവിടം സന്ദർശി​ക്കു​ക​യും തുടർന്നു താമസ​മു​റ​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌ത പ്രാചീന സമുദ്ര സഞ്ചാരി​കൾ തീർച്ച​യാ​യും ഇവയെ പറുദീ​സ​യാ​യി​ത്തന്നെ വീക്ഷി​ച്ചി​രി​ക്കണം. തെക്കു​കി​ഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ വേരു​ള്ള​താ​യി തോന്നുന്ന ഈ ആദ്യകാല സഞ്ചാരി​കൾ ഇന്നു പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രാ​യി അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന ജനങ്ങളു​ടെ പൂർവ​പി​താ​ക്ക​ന്മാ​രിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. തുടർന്നു​വന്ന നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ അവർ തങ്ങൾ താമസി​ച്ചി​രുന്ന ദ്വീപു​ക​ളിൽനി​ന്നു പസിഫി​ക്കി​ന്റെ അതിവി​ദൂ​ര​ങ്ങ​ളി​ലേക്കു സഞ്ചരി​ക്കു​ക​യും അതിലെ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ദ്വീപു​ക​ളി​ലേ​ക്കും പവിഴ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേ​ക്കും തങ്ങളുടെ സാമ്രാ​ജ്യം വ്യാപി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ത്രി​കോ​ണ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കിടക്കുന്ന ദ്വീപു​ക​ളാണ്‌ ഇന്നു പോളി​നേ​ഷ്യ​യെന്ന പേരിൽ അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌. “ബഹു ദ്വീപു​കൾ”  എന്നാണ്‌ ആ പേരിന്റെ അർഥം. വടക്കുള്ള ഹവായി​യെ​യും അങ്ങകലെ തെക്കു​കി​ഴ​ക്കാ​യി സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഈസ്റ്റർ ദ്വീപി​നെ​യും ബഹുദൂ​ര​ത്തിൽ തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റാ​യി സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ന്യൂസി​ലൻഡി​നെ​യും ബന്ധിപ്പി​ക്കു​ന്ന​താണ്‌ ആ ത്രി​കോ​ണം. ഇവിടെ ചർച്ച ചെയ്യു​ന്നത്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യു​ടെ ഒരു ഭാഗമായ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചാണ്‌. അതിലെ മുഖ്യ ദ്വീപാണ്‌ തഹീതി. a ടൂബ്വാ​യി (ഓസ്‌ട്രൽ), ഗാമ്പിയർ, മാർക്ക​സസ്‌, സൊ​സൈറ്റി, തൂവ​മോ​ട്ടൂ എന്നീ അഞ്ചു ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹങ്ങൾ അടങ്ങി​യ​താണ്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ. യൂറോ​പ്യൻ പര്യ​വേ​ക്ഷകർ ആകസ്‌മി​ക​മാ​യി ഈ പസിഫിക്‌ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തെ കണ്ടെത്തി​യത്‌ 16-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ മാത്ര​മാണ്‌.

യൂറോ​പ്യ​ന്മാർ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു

സ്‌പാ​നി​ഷു​കാ​ര​നായ ആൽവാ​റോ ദേ മേൻഡാ​ന്യാ ദേ നേറാ 1595-ൽ മാർക്ക​സ​സി​ലെ ചില ദ്വീപു​കൾ കണ്ടെത്തി. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കീഴിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചി​രുന്ന പേദ്രൂ ഫർനാൻഡെഷ്‌ ദെ കേരോഷ്‌ 1606-ൽ തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ ചില ഭാഗങ്ങ​ളും കണ്ടുപി​ടി​ച്ചു. ഡച്ച്‌ പര്യ​വേ​ക്ഷ​ക​നായ യാക്കോപ്‌ റോ​ഹെ​വേൻ 1722-ൽ ബോറാ ബൊറ, മാക്കറ്റേയ, മാവു​പി​റ്റി എന്നീ ദ്വീപു​കൾ കണ്ടെത്തി. 1767-ൽ, ഡോൾഫിൻ എന്ന ബ്രിട്ടീഷ്‌ പടക്കപ്പ​ലിൽ സഞ്ചരിച്ച ക്യാപ്‌റ്റൻ സാമ്യെൽ വാലിസ്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ ഏറ്റവും വലിയ ദ്വീപായ തഹീതി​യിൽ കപ്പലി​റങ്ങി. പിറ്റേ വർഷം, ഫ്രഞ്ച്‌ നാവി​ക​നായ ക്യാപ്‌റ്റൻ ലുയി ആന്റ്‌വാൻ ദെ ബൂഗയ്‌ൻവി​ലും തഹീതി​യിൽ ഇറങ്ങി.

കുക്ക്‌ & ഓമായി—ദ കൾട്ട്‌ ഓഫ്‌ ദ സൗത്ത്‌ സീസ്‌ എന്ന പുസ്‌തകം പറയു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌, തഹീതി​യു​ടെ പ്രകൃ​തി​ഭം​ഗി​യി​ലും അവിടത്തെ ആളുക​ളു​ടെ അനുരാ​ഗാ​ത്മക രീതി​ക​ളി​ലും അത്ഭുതം തോന്നിയ ബൂഗയ്‌ൻവിൽ, തഹീതിക്ക്‌ “[പ്രണയ​ത്തി​ന്റെ​യും സൗന്ദര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ദേവത​യായ] അഫ്രോ​ഡൈറ്റ്‌ കടലിൽനിന്ന്‌ ഉയർന്നു​വ​ന്ന​താ​യി പറയുന്ന സ്ഥലത്തി​ന​ടു​ത്തുള്ള പിലോ​പൊ​നേ​ഷ്യൻ ദ്വീപായ കിതി​രാ​യു​ടെ പേരിനു ചേർച്ച​യിൽ നൂവെൽ സിറ്റെർ” എന്ന്‌ പേരിട്ടു. ബ്രിട്ടീഷ്‌ പര്യ​വേ​ക്ഷ​ക​നായ ജെയിംസ്‌ കുക്ക്‌ 1769-നും 1777-നും ഇടയ്‌ക്ക്‌ നാലു പ്രാവ​ശ്യം തഹീതി സന്ദർശി​ച്ചു. തഹീതി ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​മായ സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപു​കൾക്ക്‌ ആ പേർ നൽകി​യത്‌ അദ്ദേഹ​മാണ്‌.

പര്യ​വേ​ക്ഷ​കർക്കു പിന്നാലെ മിഷന​റി​മാ​രും എത്തി​ച്ചേർന്നു. പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ സംഘട​ന​യായ ലണ്ടൻ മിഷനറി സൊ​സൈറ്റി അയച്ചവ​രാ​യി​രു​ന്നു അതിൽ ഏറ്റവും സമർഥർ. അതിൽപ്പെട്ട ഹെൻറി നോട്ടും ജോൺ  ഡേവി​സും തഹീഷ്യൻ ഭാഷയ്‌ക്കു​വേണ്ടി ലിപി ഉണ്ടാക്കു​ക​യും തുടർന്ന്‌ ആ ഭാഷയി​ലേക്കു ബൈബിൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ഒരു ബൃഹത്തായ വേല നിർവ​ഹി​ച്ചു. ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ ഉടനീളം—പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ സഭയുടെ സ്വാധീ​ന​ത്തിൻകീ​ഴി​ലുള്ള അനേകം ദ്വീപു​ക​ളിൽ—ജനം ഇന്നും തഹീഷ്യൻ ബൈബിൾ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. അഡ്വന്റിസ്റ്റ്‌, കത്തോ​ലി​ക്കാ, മോർമൻ എന്നീ സഭകളു​ടെ മിഷന​റി​മാ​രും ഒരള​വോ​ളം വിജയം നേടി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയ്‌ക്ക്‌ മാർക്ക​സ​സി​ലും ഗാമ്പിയർ ദ്വീപു​ക​ളി​ലും കിഴക്കൻ തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലും ശക്തമായ സ്വാധീ​ന​മാ​ണു​ള്ളത്‌.

ഇവിടത്തെ അഞ്ചു ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളും ഫ്രഞ്ച്‌ ഭരണത്തി​ന്റെ കീഴി​ലാ​യത്‌ എങ്ങനെ​യാണ്‌? 1880 മുതൽ ദ്വീപു​കളെ ഒന്നൊ​ന്നാ​യി അധീശ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ഫ്രാൻസ്‌ ഒരു പുതിയ ഫ്രഞ്ച്‌ കോളനി കെട്ടി​പ്പ​ടു​ത്തു. തഹീതി​യി​ലെ പാപ്പീറ്റ്‌ തലസ്ഥാ​ന​മാ​ക്കി മാറ്റു​ക​യും ജനങ്ങൾക്കു ഫ്രഞ്ച്‌ പൗരത്വം നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1946-ൽ ഫ്രാൻസ്‌ ഈ സമുദ്ര ദ്വീപു​കളെ ഫ്രഞ്ച്‌ അധിനി​വേ​ശ​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ക​യും 1957-ൽ അവയ്‌ക്ക്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യെന്ന പേർ നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു.

രാജ്യ​സ​ന്ദേശം എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു

1931-ൽ തഹീതി​യിൽ എത്തിയ സിഡ്‌നി ഷെപ്പേ​ഡാണ്‌ ഇവിടം സന്ദർശി​ക്കുന്ന ആദ്യത്തെ സാക്ഷി. ആളുക​ളോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​യി സിഡ്‌നി രണ്ടു വർഷ​ത്തോ​ളം അനേകം പസിഫിക്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേക്കു യാത്ര ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​ശേഷം സന്ദർശി​ച്ചത്‌ ന്യൂസി​ലൻഡു​കാ​ര​നായ ഫ്രാങ്ക്‌ ഡ്യൂവർ ആയിരു​ന്നു. അധികം നാൾ അവിടെ തങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഈ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ധാരാളം സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ സമർപ്പി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഏകദേശം രണ്ടു ദശാബ്ദ​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​ക്കാ​ര​നായ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ ലെനർഡ്‌ (ലെൻ) ഹെൽബർഗ്‌ ഇപ്രകാ​രം റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്യു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു: “സഭാദാ​സ​നോ​ടൊ​പ്പം ഞാൻ പാപ്പീ​റ്റി​ലൂ​ടെ സഞ്ചരി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. യാത്രാ​മ​ധ്യേ ഒരു പരിച​യ​ക്കാ​രനെ കയറ്റാ​നാ​യി സഹോ​ദരൻ വണ്ടി നിറുത്തി. മലമ്പ്ര​ദേ​ശത്ത്‌ താമസി​ക്കുന്ന പ്രായം​ചെന്ന ഒരു അമേരി​ക്ക​ക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു അയാൾ. ഞാൻ ഒരു സാക്ഷി ആണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം ഉടൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘ഓഹോ, നിങ്ങളു​ടെ കൂട്ടത്തിൽപ്പെട്ട ഒരാൾ വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ ഇവിടം സന്ദർശി​ച്ച​തും ജഡ്‌ജ്‌ റഥർഫോർഡി​ന്റെ ധാരാളം പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എനിക്കു നൽകി​യ​തും ഞാൻ ഓർക്കു​ന്നു.’ ഞങ്ങൾക്കു​മു​മ്പാ​യി ഇവിടെ എത്തിയ മിഷന​റി​മാർ ചെയ്‌ത വേലയു​ടെ അനേകം തെളി​വു​ക​ളിൽ ഒന്നായി​രു​ന്നു ഇത്‌. അദ്ദേഹം ഉദ്ദേശി​ച്ചത്‌ സിഡ്‌നി ഷെപ്പേ​ഡി​നെ​യോ ഫ്രാങ്ക്‌ ഡ്യൂവ​റെ​യോ ആയിരു​ന്നു.”

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ കുറേ​ക്കൂ​ടി സമൂല​മായ സാക്ഷ്യം നൽകിയ പ്രഥമ രാജ്യ​ഘോ​ഷ​ക​രിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രാണ്‌ ഷാങ്‌-മാരി ഫെലി​ക്‌സും  ഭാര്യ ഷാനും. ഫ്രഞ്ച്‌ കോള​നി​യാ​യി​രുന്ന അൾജീ​റി​യ​യിൽവെച്ച്‌ ഇവർ സത്യം പഠിക്കു​ക​യും 1953-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. 1955-ൽ, ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ ഉൾപ്പെടെ ആവശ്യം അധിക​മുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ സേവി​ക്കാൻ രാജ്യ​പ്ര​സാ​ധ​കരെ ക്ഷണിക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. അതിനു ചേർച്ച​യിൽ ഷാങ്‌-മാരി​യും ഷാനും ബാല്യ​പ്രാ​യ​ത്തി​ലുള്ള അവരുടെ മകൻ ജാൻ-മാർക്കും 1956-ൽ തഹീതി​യിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. എന്നാൽ ഒരു എൻജി​നീ​യ​റായ ഷാങ്‌-മാരിക്ക്‌ അവിടെ ജോലി കണ്ടെത്താ​നാ​യില്ല. അതു​കൊണ്ട്‌ അവർ തഹീതിക്ക്‌ 230 കിലോ​മീ​റ്റർ വടക്കു​കി​ഴ​ക്കുള്ള തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ മാക്കറ്റേയ ദ്വീപി​ലേക്കു നീങ്ങി. അവി​ടെ​യുള്ള ഒരു ഫോസ്‌ഫേറ്റ്‌ കമ്പനി​യിൽ ഷാങ്‌-മാരിക്ക്‌ ജോലി കിട്ടി.

ഉടൻതന്നെ ഈ ദമ്പതികൾ, തങ്ങളുടെ അയൽക്കാ​രോ​ടും ഷാങ്‌-മാരി​യു​ടെ സഹജോ​ലി​ക്കാ​രോ​ടും സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഷാൻ ഇപ്രകാ​രം എഴുതു​ന്നു: “ദ്വീപു​വാ​സി​കൾ ബൈബി​ളി​നോ​ടു വലിയ ആദരവു പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തി​നു സൂക്ഷ്‌മ ശ്രദ്ധ നൽകു​ക​യും ഉത്സാഹ​പൂർവം ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതു ഞങ്ങൾക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​മേകി. എന്നാൽ ഇവിടത്തെ ക്രൈ​സ്‌തവ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാർക്ക്‌ ഞങ്ങളുടെ വരവ്‌ ഒട്ടും ഇഷ്ടപ്പെ​ട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ ആട്ടിൻകൂ​ട്ടത്തെ വഴി​തെ​റ്റി​ക്കുന്ന ‘കള്ളപ്ര​വാ​ച​ക​ന്മാ​രാ’ണെന്നും ആരും ഞങ്ങളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ക​യോ ഞങ്ങളുടെ വീടി​ന​ടു​ത്തു​കൂ​ടി കടന്നു​പോ​കു​ക​യോ പോലും ചെയ്യരു​തെ​ന്നും അവർ സഭാം​ഗ​ങ്ങൾക്കു മുന്നറി​യി​പ്പു നൽകി!”

എന്നാൽ കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ, ഈ ക്രിസ്‌തീയ ദമ്പതി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള അനേക​രു​ടെ​യും മനോ​ഭാ​വ​ത്തി​നു മാറ്റം വന്നു. മാക്ക​റ്റേ​യ​യിൽ ചില യൂറോ​പ്യ​ന്മാർ പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രെ നികൃ​ഷ്ട​രാ​യി വീക്ഷി​ച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഷാങ്‌-മാരി​യും ഷാനും അങ്ങനെ ചെയ്യാ​തി​രു​ന്നത്‌ പല ദ്വീപു​വാ​സി​കൾക്കും അവരോട്‌ ആഴമായ ആദരവു തോന്നാൻപോ​ലും ഇടയാക്കി.

ഏതു സമയത്തും തൊഴി​ലാ​ളി​കളെ പിരി​ച്ചു​വി​ടാൻ ഫോസ്‌ഫേറ്റ്‌ കമ്പനി​യി​ലെ ഡയറക്ടർക്ക്‌ അധികാ​രം ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തുടരാൻ ധൈര്യം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.  തന്നെയു​മല്ല, ദ്വീപി​ലെ രണ്ടു സൈനിക പോലീ​സു​കാർ ചില​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഈ കുടും​ബത്തെ നിരീ​ക്ഷി​ക്കാ​നെ​ത്തു​ക​യും അവരുടെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചോദ്യം ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. ഷാങ്‌-മാരി​യും ഷാനും കുഴപ്പ​ക്കാ​ര​ല്ലെന്നു ക്രമേണ ഈ ഫ്രഞ്ച്‌ പോലീസ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥർക്കു ബോധ്യ​മാ​യി. അവർ സൗഹൃ​ദ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​ത്തീ​രു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു.

നല്ലനി​ല​യിൽ ആത്മീയ പുരോ​ഗതി കൈവ​രിച്ച ആദ്യത്തെ ബൈബിൾവി​ദ്യാർഥി ഷാങ്‌-മാരി​യോ​ടൊ​പ്പം ജോലി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​ര​നായ മാവൂയി പിയി​റാ​യി ആയിരു​ന്നു. സത്യം ഹൃദയ​പൂർവം കൈ​ക്കൊണ്ട മാവൂയി ജീവി​ത​ത്തിൽ ഏറെ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. അദ്ദേഹം പുകവ​ലി​യും അമിത മദ്യപാ​ന​വും ഉപേക്ഷി​ക്കു​ക​യും 15 വർഷ​ത്തോ​ളം കൂടെ താമസി​പ്പി​ച്ചി​രുന്ന സ്‌ത്രീ​യെ നിയമ​പ​ര​മാ​യി വിവാഹം കഴിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1958 ഒക്ടോ​ബ​റിൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ മാവൂയി ഈ പ്രദേ​ശത്ത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ജീവിതം സമർപ്പിച്ച ആദ്യത്തെ പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രൻ ആയിത്തീർന്നു. സ്വാഭാ​വി​ക​മാ​യി അദ്ദേഹ​വും മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കാൻ ആരംഭി​ച്ചു. ഇതു പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രെ കോപി​ഷ്‌ഠ​രാ​ക്കി. മാവൂ​യി​യെ ജോലി​യിൽനി​ന്നു പിരി​ച്ചു​വി​ടാൻ ഒരു പാസ്റ്റർ ഗൂഢാ​ലോ​ചന നടത്തു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു, എന്നാൽ അതു പാളി​പ്പോ​യി. ജോലി​സ്ഥ​ലത്തു നല്ല പേരു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന തൊഴി​ലാ​ളി ആയിരു​ന്നു മാവൂയി എന്നതു​തന്നെ കാരണം.

 മാക്ക​റ്റേ​യ​യിൽ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​നു ശ്രദ്ധ നൽകിയ രണ്ടാമത്തെ വ്യക്തി ഷെർമെൻ ആമാറൂ എന്ന ഒരു സ്‌കൂൾ അധ്യാ​പിക ആയിരു​ന്നു. അവരുടെ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ഒരുവ​നും ഷാങ്‌-മാരി​യു​ടെ മകനു​മായ ജാൻ-മാർക്ക്‌ വഴിയാണ്‌ അവർ സത്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കേൾക്കു​ന്നത്‌. ഏഴു വയസ്സു​മാ​ത്ര​മുള്ള ജാൻ-മാർക്കി​ന്റെ ബൈബിൾപ​രി​ജ്ഞാ​ന​ത്തിൽ അത്ഭുത​പ്പെ​ട്ടു​പോയ ആ സ്‌ത്രീ അവന്റെ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ ഫോണിൽ വിളിച്ചു. തുടർന്ന്‌ അവർ അധ്യാ​പി​ക​യു​മാ​യി ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ സംഗതി അവിടം​കൊണ്ട്‌ അവസാ​നി​ച്ചില്ല. യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു മനസ്സി​ലാ​ക്കാൻ ഷെർമെൻ സഹ അധ്യാ​പി​ക​യായ മോണിക്ക്‌ സേജി​നെ​യും ഭർത്താവ്‌ റോജ​റെ​യും സഹായി​ച്ചു.

ഷാങ്‌-മാരി​യും ഷാനും മാവൂയി പിയി​റാ​യി​യും ചേർന്ന്‌, മാക്ക​റ്റേ​യ​യി​ലെ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ സഭയുടെ ഡീക്കനായ മനൂവാ​റി റ്റേഫാറ്റൗ എന്ന ചെറു​പ്പ​ക്കാ​ര​നു​മാ​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സുഹൃ​ത്തായ അറായി റ്റെയ്‌റി​യി​യു​മാ​യും ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ത്രിത്വം, അഗ്നിന​രകം, ആത്മാവി​ന്റെ അമർത്യത തുടങ്ങി​യവ സംബന്ധിച്ച തിരു​വെ​ഴു​ത്തു സത്യങ്ങൾ മറ്റ്‌ ഇടവകാം​ഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ സ്വന്തം സഭയിൽത്തന്നെ സംബന്ധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എന്നാൽ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഊഹി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ഇത്‌ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റ​ന്റു​കാർക്കി​ട​യിൽ വലിയ കോളി​ള​ക്കം​തന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ആത്മാർഥ ഹൃദയ​രായ അനേക​രും പുരാതന ബെരോ​വ​ക്കാ​രെ​പ്പോ​ലെ തങ്ങൾ ഈ കേൾക്കു​ന്ന​തെ​ല്ലാം സത്യമാ​ണോ​യെന്ന്‌ അറിയാൻ അവരുടെ ബൈബി​ളു​കൾ സാകൂതം പരി​ശോ​ധി​ച്ചു.—പ്രവൃ. 17:10-12.

ഇതെല്ലാം പാസ്റ്ററെ വല്ലാതെ ചൊടി​പ്പി​ച്ചെന്നു പ്രത്യേ​കം പറയേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. സാക്ഷി​കൾക്കു ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്ന​വരെ സഭയിൽനി​ന്നു പുറത്താ​ക്കു​മെ​ന്നു​പോ​ലും അദ്ദേഹം ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തി. ചിലർ പേടിച്ചു പിന്മാ​റി​യെ​ങ്കി​ലും മറ്റു ചിലർ ആത്മീയ​മാ​യി പുരോ​ഗ​മി​ക്കു​ക​യും സഭ വിട്ടു​പോ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. മനൂവാ​റി​യും അറായി​യും മാവൂയി പിയി​റാ​യി​യു​ടെ ഭാര്യ മോ​വേ​യാ​യും റ്റായിനാ റാറ്റാ​റോ​യും—ഈ വിവര​ണ​ത്തിൽ ഇദ്ദേഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പിന്നീടു പറയു​ന്നുണ്ട്‌—ഒടുവിൽ പറഞ്ഞവ​രിൽപ്പെ​ടു​ന്നു.

വർധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന പ്രസാ​ധ​ക​രും ബൈബിൾപ​ഠി​താ​ക്ക​ളും ആദ്യം ഷാങ്‌-മാരി​യു​ടെ വീട്ടി​ലാ​ണു കൂടി​വ​ന്നി​രു​ന്നത്‌. അദ്ദേഹം ഫ്രഞ്ചിൽ പ്രസം​ഗി​ക്കു​മ്പോൾ മാവൂയി അത്‌ തഹീഷ്യ​നി​ലേക്കു തർജമ ചെയ്യും. 1959-ൽ ഷാങ്‌-മാരി​യു​ടെ കുടും​ബം മാക്കറ്റേയ വിട്ട​പ്പോൾ ഈ കൂട്ടം, അതി​നോ​ടകം സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ഒരു സഹോ​ദരൻ ആയിത്തീർന്നി​രുന്ന മാവൂ​യി​യു​ടെ വീട്ടിൽ കൂടി​വ​രാൻ തുടങ്ങി. ഈ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ തങ്ങളുടെ സേവനത്തെ ഷാങ്‌-മാരി​യും ഷാനും എങ്ങനെ​യാ​ണു വീക്ഷി​ച്ചത്‌? ഇപ്പോൾ ഇറ്റലി​യിൽ താമസി​ക്കുന്ന വിധവ​യായ ഷാൻ, മരിച്ചു​പോയ തന്റെ ഭർത്താ​വി​ന്റെ വികാ​ര​ങ്ങൾക്കൂ​ടി ഉൾക്കൊ​ണ്ടു​കൊണ്ട്‌ സംസാ​രി​ക്കു​ന്നു:  “ഒരിക്കൽപ്പോ​ലും ഞങ്ങളുടെ തീരു​മാ​ന​ത്തെ​ച്ചൊ​ല്ലി ഞങ്ങൾ ഖേദി​ച്ചി​ട്ടില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഇരുവ​രും ഒരുമി​ച്ചുള്ള ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും സുന്ദര​മായ സ്‌മര​ണകൾ ഉണർത്തു​ന്ന​താണ്‌ മാക്ക​റ്റേ​യ​യി​ലെ ഞങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷ.”

സുവാർത്ത തഹീതി​യി​ലേക്ക്‌

ഷാങ്‌-മാരി​യും ഭാര്യ​യും മാക്ക​റ്റേ​യ​യി​ലേക്കു പോയ​തി​നു തൊട്ടു​മുമ്പ്‌ 1955-ൽ, ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ ബ്രാഞ്ച്‌ ലെൻ ഹെൽബർഗി​നെ ദക്ഷിണ പസിഫി​ക്കിൽ സർക്കിട്ട്‌ വേല ആരംഭി​ക്കാൻ നിയോ​ഗി​ച്ചു. ന്യൂക​ല​ഡോ​ണി​യ​മു​തൽ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​വരെ ദശലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കി​നു ചതുരശ്ര കിലോ​മീ​റ്റർ വ്യാപി​ച്ചു​കി​ടന്ന പ്രദേ​ശ​മാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​നു നിയമി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തത്‌. എന്നാൽ ബൃഹത്തായ ഈ പ്രദേ​ശത്ത്‌ ആകെക്കൂ​ടി 90-ൽ താഴെ പ്രസാ​ധ​കരേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. തഹീതി​യി​ലാ​ണെ​ങ്കിൽ ഒരാൾപോ​ലും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. മൂന്ന്‌ അടിസ്ഥാന ലക്ഷ്യങ്ങ​ളു​മാ​യാണ്‌ ലെൻ അങ്ങോ​ട്ടേക്കു തിരി​ച്ചത്‌: ആറു മാസത്തി​ലൊ​രി​ക്കൽ ഓരോ സഭയും കൂട്ടങ്ങ​ളും സന്ദർശി​ക്കുക, ഒറ്റപ്പെട്ട എല്ലാ പ്രസാ​ധ​ക​രെ​യും താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രെ​യും കണ്ടുമു​ട്ടുക, സാധ്യ​മായ സ്ഥലങ്ങളി​ലെ​ല്ലാം പുതി​യ​ലോക സമുദാ​യം പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന ചലച്ചി​ത്രം പ്രദർശി​പ്പി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ പുതിയ പ്രവർത്തന മേഖലകൾ തുറക്കുക.

1956 ഡിസം​ബ​റിൽ ആദ്യമാ​യി തഹീതി​യു​ടെ തീരത്തു കാലു​കു​ത്തിയ ലെൻ രണ്ടു മാസം അവിടെ ചെലവ​ഴി​ച്ചു. സ്‌കൂ​ളിൽ ഫ്രഞ്ച്‌ പഠിച്ചി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അതെല്ലാം​തന്നെ അദ്ദേഹം മറന്നു​പോ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, ഇംഗ്ലീഷ്‌ സംസാ​രി​ക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ടെത്താ​മെന്ന പ്രതീ​ക്ഷ​യിൽ അദ്ദേഹം വ്യാപാ​ര​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രവർത്തനം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും തഹീതി​യി​ലെ ഏറ്റവും സമ്പന്നരാ​യ​വ​രിൽപ്പെട്ട ഒരാളെ അവിടെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. അദ്ദേഹം അതീവ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും വീണ്ടും വരണ​മെന്ന്‌ ലെനി​നോട്‌ പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിറ്റേ ശനിയാഴ്‌ച രണ്ടാളും ഒരുമിച്ച്‌ ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ച​ശേഷം അദ്ദേഹം ലെനിനെ വീട്ടി​ലേക്കു ക്ഷണിക്കു​ക​യും തന്റെ കാറിൽ കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു പോകു​ക​യും ചെയ്‌തു. കാർ ഓടി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഡ്രൈവർ ആയിരു​ന്നു. ലെൻ പറയുന്നു: “ഉച്ചകഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ അദ്ദേഹം ഒരു ശംഖ്‌ എടുത്ത്‌ ഉച്ചത്തിൽ ഊതി. ഞാൻ അത്ഭുത​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യി. ഗ്രാമ​ത്തി​ലെ പ്രമാ​ണി​മാർ എല്ലാവ​രും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വീടി​നോ​ടു​ചേർന്നുള്ള സമ്മേള​ന​ഹാ​ളിൽ കൂടി​വ​രു​ന്ന​തി​നുള്ള അടയാ​ള​മാ​യി​രു​ന്നു അതെന്നു പിന്നീ​ടാ​ണു മനസ്സി​ലാ​യത്‌.

“മേയറും പോലീസ്‌ മേധാ​വി​യും കുറെ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ ഡീക്കന്മാ​രും ഉൾപ്പെടെ ഒരു ഡസനോ​ളം പേർ സന്നിഹി​ത​രാ​യി. ‘ദ്വീപു​ക​ളിൽ പുതു​താ​യി എത്തി​ച്ചേർന്ന ഒരു മത’മായ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു പ്രതി​നി​ധി​യെന്ന നിലയിൽ എന്നെ പരിച​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ശേഷം എന്റെ ആതി​ഥേയൻ ഇപ്രകാ​രം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു: ‘ബൈബിൾ സംബന്ധിച്ച നിങ്ങളു​ടെ ഏതു ചോദ്യ​ത്തി​നും മിസ്റ്റർ ഹെൽബർഗ്‌ ഇപ്പോൾ  ഉത്തരം നൽകു​ന്ന​താ​യി​രി​ക്കും.’ അവർ ഉന്നയിച്ച എല്ലാ ചോദ്യ​ങ്ങൾക്കും ഉത്തരം കൊടു​ക്കാൻ എനിക്കു കഴിഞ്ഞു.” അടുത്ത രണ്ടു മാസ​ത്തേക്ക്‌ എല്ലാ ശനിയാ​ഴ്‌ച​യും ഇതുതന്നെ ആയിരു​ന്നു പരിപാ​ടി. സത്യം സ്വീക​രി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ധനവാ​നായ ആ മനുഷ്യൻ, പുതി​യ​ലോക സമുദാ​യം പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ എന്ന ചലച്ചി​ത്രം ഒരു കുഷ്‌ഠ​രോ​ഗാ​ശു​പ​ത്രി​യിൽ  പ്രദർശി​പ്പി​ക്കാ​നുള്ള ഏർപ്പാ​ടു​കൾ ചെയ്‌തു​കൊ​ടു​ത്തു. 120-ലധികം​പേർ ഹാജരു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ആരെങ്കി​ലും രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ച്ചോ? ഹെൽബർഗ്‌ സഹോ​ദരൻ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “1956-ലെ ക്രിസ്‌തു​മസ്സ്‌ ദിനത്തിൽ അറൂവേ ജില്ലയിൽ വീടു​തോ​റും പ്രവർത്തി​ക്കു​മ്പോൾ, ഞാൻ മികേ​ലി​യു​ടെ കുടും​ബത്തെ സന്ദർശി​ച്ചു. അവർ വളരെ ഉത്സാഹ​ത്തോ​ടെ സന്ദേശം സ്വീക​രി​ച്ചു.” ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ താമസി​ക്കുന്ന ഒരു ബന്ധു മികേ​ലി​യു​ടെ കുടും​ബ​ത്തിന്‌ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ​യും ഉണരുക!യുടെ​യും വരിസം​ഖ്യ ലഭിക്കാ​നുള്ള ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്‌തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അവർക്ക്‌ അവ സുപരി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ മികേ​ലി​യു​ടെ മകൾ ഇറെനും ഭർത്താ​വും സത്യത്തിൽവന്നു. ഗാർനി​യേ എന്ന വ്യക്തി​യു​മാ​യും ലെൻ ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം ആരംഭി​ച്ചു. അതിന്റെ ഫലമായി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ പലരും സത്യം സ്വീക​രി​ച്ചു. 1959-ൽ പാപ്പീറ്റ്‌ സഭ രൂപം​കൊ​ണ്ട​പ്പോൾ മികേ​ലി​യു​ടെ​യും ഗാർനി​യേ​യു​ടെ​യും കുടും​ബ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അതിന്റെ ആദ്യ അംഗങ്ങൾ.

1957-ൽ ഹെൽബർഗ്‌ സഹോ​ദരൻ ഗിലെ​യാദ്‌ സ്‌കൂ​ളി​ലേക്കു പോയ​പ്പോൾ, സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ പോൾ എവൻസി​നോ​ടും ഭാര്യ ഫ്രാൻസ​സി​നോ​ടും തഹീതി സന്ദർശി​ക്കാൻ ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ ബ്രാഞ്ച്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. ഈ ദ്വീപിൽ ചെലവ​ഴിച്ച ചുരു​ങ്ങിയ കാലത്തി​നു​ള്ളിൽ അവർ, 70-ലധികം ബൈബി​ളു​ക​ളും പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും സമർപ്പി​ക്കു​ക​യും വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ​യും ഉണരുക!യുടെ​യും അനേകം വരിസം​ഖ്യ​കൾ നൽകു​ക​യും ചെയ്‌തു. എവൻസ്‌ സഹോ​ദരൻ എഴുതു​ന്നു: “ഇപ്പോൾ തഹീതി​യി​ലുള്ള അനേകർക്കും വേണ്ടത്ര ബൈബിൾപ​രി​ജ്ഞാ​ന​വും നല്ല താത്‌പ​ര്യ​വും ഉണ്ട്‌. സംഘട​ന​യു​ടെ മാർഗ​നിർദേ​ശ​ത്തിൻകീ​ഴിൽ പ്രസം​ഗ​വേല ആരംഭി​ക്കാൻ അവർക്കു തിടു​ക്ക​മാ​യി.” ഈ പുതി​യ​വർക്ക്‌ ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന പിന്തു​ണ​യും മാർഗ​നിർദേ​ശ​വും അവർക്കു ലഭിച്ചോ?

ഒരു തഹീഷ്യൻ സഹോ​ദരി ജന്മനാ​ട്ടി​ലേക്കു മടങ്ങുന്നു

1936-ൽ തഹീതി​യിൽനിന്ന്‌ ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളിൽ എത്തിയ ആന്യെസ്‌ എന്ന യുവതി ഏൾ ഷെങ്ക്‌ എന്ന അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. ആ ദമ്പതികൾ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​കളെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ക​യും സത്യം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും 1954-ൽ കാലി​ഫോർണി​യ​യി​ലെ സാന്റി​യാ​ഗോ​യിൽവെച്ച്‌ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1957-ൽ അവരും സ്‌നേ​ഹി​ത​രായ ക്ലൈഡ്‌ നിലും ഭാര്യ ആനും ലോസാ​ഞ്ച​ല​സിൽ ഒരു ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അപ്പോൾ ലോകാ​സ്ഥാ​ന​ത്തു​നി​ന്നു വന്നിരുന്ന നേഥൻ നോർ സഹോ​ദരൻ, ആവശ്യം അധിക​മുള്ള സ്ഥലങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു അറിയി​പ്പു നടത്തി. അവയിൽ തഹീതി​യും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

 തഹീതി എന്ന പേരു​കേ​ട്ട​തും “ആന്യെസ്‌ വികാ​രാ​ധീ​ന​യാ​യി ഇരുന്നി​ട​ത്തു​നി​ന്നു ചാടി​യെ​ഴു​ന്നേൽക്കു​ക​യും വിങ്ങി​പ്പൊ​ട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു,” ക്ലൈഡ്‌ സഹോ​ദരൻ പറയുന്നു. “അപ്പോൾ അവരു​ടെ​യും ഏളി​ന്റെ​യും നേർക്കു തിരിഞ്ഞ്‌, 11 വയസ്സായ മകനോ​ടൊ​പ്പം അവർക്കു തഹീതി​യി​ലേക്കു പോകാൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌ എന്നാലാ​വുന്ന സഹായം ചെയ്യാ​മെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു. അതു കേട്ടപാ​ടേ അംഗ​വൈ​ക​ല്യ​മുള്ള വ്യക്തി​യാ​യി​രുന്ന ഏളും കരയാൻ തുടങ്ങി. ചിത്ര​കാ​ര​നും ശിൽപ്പി​യും എഴുത്തു​കാ​ര​നും എന്ന നിലയിൽ 17 വർഷം ദക്ഷിണ പസിഫി​ക്കിൽ ജീവിച്ച അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അവി​ടേക്കു മടങ്ങി​പ്പോ​കാൻ അതിയായ മോഹ​മാ​യി​രു​ന്നു. തന്നെയു​മല്ല, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ ആന്യെ​സിന്‌ അപ്പോ​ഴും ഫ്രഞ്ച്‌ പൗരത്വ​മാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌.”

ക്ലൈഡ്‌ തുടർന്നു പറയുന്നു: “ഏറെ പ്രാർഥ​ന​കൾക്കു ശേഷം, 12-ഉം 8-ഉം 3-ഉം വയസ്സുള്ള ഞങ്ങളുടെ മൂന്ന്‌ ആൺമക്ക​ളോ​ടൊ​പ്പം തഹീതി​യി​ലേക്കു പോകാൻ ഞാനും ആനും തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ഞങ്ങളുടെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളായ ഡേവിഡ്‌ കാറാ​നോ​യും ഭാര്യ ലിനും അവരുടെ മകൻ ഡേവിഡ്‌ ജൂനി​യ​റും ഞങ്ങളോ​ടു​കൂ​ടെ പോരാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. അങ്ങനെ 1958-ൽ ന്യൂ​യോർക്ക്‌ നഗരത്തിൽ നടന്ന അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ സംബന്ധി​ച്ച​ശേഷം ഞങ്ങൾ തഹീതി​യി​ലേക്കു കപ്പൽക​യറി.

 “ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലെ ബ്രാഞ്ച്‌ ചില താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രു​ടെ മേൽവി​ലാ​സം ഞങ്ങൾക്കു നൽകി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, ആദ്യം​തന്നെ ഞങ്ങൾ അവരെ സന്ദർശി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ എത്തി​ച്ചേർന്നി​രുന്ന ആന്യെസ്‌ ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആനിനും എനിക്കും ഫ്രഞ്ച്‌ ഭാഷയോ തഹീഷ്യൻ ഭാഷയോ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതിനാൽ, സാധ്യ​മായ അവസര​ങ്ങ​ളി​ലെ​ല്ലാം ഞങ്ങൾ ആന്യെ​സി​നെ ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം പ്രസം​ഗ​വേ​ല​യ്‌ക്കു കൊണ്ടു​പോ​കു​മാ​യി​രു​ന്നു. തനിച്ചു പ്രവർത്തി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മ്പോൾ, അന്നാളു​ക​ളിൽ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന പഠന സഹായി​യായ ‘ദൈവം സത്യവാൻ’ എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഇംഗ്ലീ​ഷി​ലും ഫ്രഞ്ചി​ലും ഉള്ള ഓരോ പ്രതികൾ ഞങ്ങൾ എടുത്തി​രു​ന്നു.”

ഇത്തരം ശ്രമങ്ങ​ളും ഹെൽബർഗ്‌ സഹോ​ദ​ര​നും എവൻസ്‌ സഹോ​ദ​ര​നും സഹോ​ദ​രി​യും മുമ്പു ചെയ്‌ത പ്രവർത്ത​ന​വും ഹേതു​വാ​യി ചുരുക്കം ചില ആഴ്‌ച​കൾക്കു​ള്ളിൽ 17 വ്യക്തികൾ ദൈവ​വ​ചനം പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി. ക്ലൈഡ്‌ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “അക്കൂട്ട​ത്തിൽ മുൻ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ പുരോ​ഹി​ത​നായ റ്റെയ്‌റാ​റ്റൂ​വാ വൈറ്റാ​പ്പേയെ ബൈബിൾ പഠിപ്പിച്ച അനുഭവം ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഒരിക്ക​ലും മറക്കാ​നാ​വില്ല. പല സഭാ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളെ​യും ചോദ്യം ചെയ്‌ത​തി​നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ജോലി നഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. വൈദ്യു​തി​യോ പൈപ്പു​വെ​ള്ള​മോ ഇല്ലാത്ത, ഒറ്റ മുറി​യുള്ള ഒരു വീട്ടി​ലാണ്‌ റ്റെയ്‌റാ​റ്റൂ​വാ​യും കുടും​ബ​വും താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. നാലു വർഷം സെമി​നാ​രി​യി​ലും ഏഴു വർഷം പുരോ​ഹി​ത​വൃ​ത്തി​യി​ലും ചെലവ​ഴി​ച്ച​പ്പോൾ ബൈബി​ളി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പഠിച്ച​തി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ ഏതാനും ആഴ്‌ച​ക​ളിൽ ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം നടത്തിയ അധ്യയ​ന​ത്തിൽനി​ന്നു താൻ പഠിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ അദ്ദേഹം എന്നോടു പറഞ്ഞു.”

ക്ലൈഡ്‌ തുടരു​ന്നു: “ഏതാനും ആഴ്‌ചകൾ ഞങ്ങൾ ദ്വീപിൽ പിന്നി​ട്ട​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഞങ്ങൾ എത്തിയ വിവരം ആ ദ്വീപി​ലാ​കെ കാട്ടു​തീ​പോ​ലെ പരന്നു. ഇതു വളരെ ഗുണം ചെയ്‌തു. കാരണം, തഹീതി​ക്കാർ സൗഹൃദ മനസ്‌ക​രും ബൈബി​ളി​നോ​ടു പ്രിയ​മു​ള്ള​വ​രും ആണ്‌.”

പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ ചെറിയ കൂട്ടം ആദ്യ​മെ​ല്ലാം ഏൾ സഹോ​ദ​രന്റെ വീട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു യോഗങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. കേവലം രണ്ടു താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രും സംബന്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ക്ലൈഡ്‌ സഹോ​ദരൻ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “എന്നാൽ അധികം താമസി​യാ​തെ ഏകദേശം 15 പേർ ഞങ്ങളോ​ടൊ​പ്പം ക്രമമാ​യി കൂടി​വ​രാൻ തുടങ്ങി. രണ്ടോ മൂന്നോ വർഷങ്ങൾക്കു​മുമ്പ്‌ ലെൻ ഹെൽബർഗി​നെ സഹായിച്ച ഒരു സ്‌ത്രീ​യു​മാ​യും ഞങ്ങൾ അധ്യയനം നടത്തി​യി​രു​ന്നു. അവരുടെ വീടിനു മുമ്പിൽവെച്ച്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സൈക്കിൾ കേടാ​യ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു അവർ സഹായ​ഹ​സ്‌തം നീട്ടി​യത്‌.  ലെൻ അവർക്കു സാഹി​ത്യം സമർപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മതത്തിൽപ്പെ​ട്ട​വ​രാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യ​പ്പോൾ അവർക്കു വളരെ സന്തോ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽനി​ന്നു വളരെ ദൂരെ ആയിരു​ന്നു അവർ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ ഞങ്ങൾ സന്ദർശി​ക്കു​മ്പോൾ, അവർ ഉച്ചഭക്ഷണം നൽകി​യി​രു​ന്നു. മിക്ക​പ്പോ​ഴും, ഒന്നാന്തരം മീൻ ആയിരു​ന്നു വിഭവം. സ്റ്റീലു​കൊ​ണ്ടുള്ള വലിയ ഒരു കുറ്റി​യ​ടു​പ്പി​ലാണ്‌ അതു പാകം​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്നത്‌.”

ക്ലൈഡ്‌ സഹോ​ദ​ര​നും ഭാര്യ​യും ഡേവിഡ്‌ സഹോ​ദ​ര​നും ഭാര്യ​യും 1958 ഡിസം​ബ​റിൽ തിരി​ച്ചു​പോ​കു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പാ​യി ക്ലൈഡ്‌, ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ രണ്ടാമത്തെ സ്‌നാപന പ്രസംഗം നടത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഒക്ടോ​ബ​റിൽ മാക്ക​റ്റേ​യ​യിൽവെച്ച്‌ മാവൂയി പിയി​റാ​യി സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യ​ത്തേത്‌ നടത്തി​യത്‌. അറുപതു പേർ കൂടി​വ​രു​ക​യും എട്ടു പേർ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റ​വ​രിൽ ക്ലൈഡി​ന്റെ മകനായ സ്റ്റീവെ​നും വാഹീനി ദ്വീപിൽ പിന്നീട്‌ ഒരു സഭ രൂപീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ സഹായിച്ച ഓഗു​വെസ്റ്റ്‌ റ്റെമാ​ന​ഹേ​യും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

 ശക്തീക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ ഒരു കാലഘട്ടം

ഫിജി ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ അഭ്യർഥന പ്രകാരം ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യിൽനിന്ന്‌ എത്തിയ ജോൺ ഹൂബ്ലറും ഭാര്യ എലെനും, ശൈശ​വാ​വ​സ്ഥ​യി​ലാ​യി​രുന്ന പാപ്പീറ്റ്‌ സഭയെ സഹായി​ക്കാൻ 1959-ൽ തഹീതി​യി​ലേക്കു നീങ്ങി. എലെനു​മൊത്ത്‌ തഹീതി​യിൽ താമസി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ ഏഴു മാസക്കാ​ലം ജോൺ സഭാദാ​സ​നാ​യി സേവിച്ചു. സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡു​കാ​ര​നായ ജോൺ ഫ്രഞ്ച്‌ ഭാഷ ഒഴു​ക്കോ​ടെ സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. ന്യൂക​ല​ഡോ​ണി​യ​യിൽ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം ഭർത്താ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം സേവിച്ച എലെനും ഫ്രഞ്ച്‌ വശമാ​യി​രു​ന്നു. ഈ ദമ്പതികൾ പാപ്പീ​റ്റി​ലെ പുതിയ പ്രസാ​ധ​കർക്കു വീടു​തോ​റു​മുള്ള വേലയിൽ അവർക്കു വളരെ ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന പരിശീ​ലനം നൽകി. മിക്കവ​രും അന്നുവരെ അനൗപ​ചാ​രി​ക​മാ​യി മാത്ര​മാണ്‌ പ്രസംഗം നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌.

1960-ൽ ജോണും എലെനും സർക്കിട്ട്‌ വേലയ്‌ക്കു തുടക്കം​കു​റി​ച്ചു. നിയമന പ്രദേശം ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ ആയിരു​ന്ന​തി​നാൽ, തുടർന്നും അവർക്കു പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. ജോൺ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “തുടർന്ന്‌ 1961-ൽ, ഗിലെ​യാദ്‌ സ്‌കൂ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ എന്നെ ക്ഷണിച്ചു. ബിരുദം നേടിയ ശേഷം വീണ്ടും എന്നെ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി നിയമി​ച്ചു. ഫ്രഞ്ച്‌ സംസാ​രി​ക്കുന്ന എല്ലാ പസിഫിക്‌ ദ്വീപു​ക​ളും ആയിരു​ന്നു എന്റെ നിയമന പ്രദേശം.”

ആദ്യത്തെ രാജ്യ​ഹാൾ

ജോൺ സഹോ​ദരൻ വിവരി​ക്കു​ന്നു: “രണ്ടാമതു തഹീതി സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ, ഒരു മുൻ സ്‌കൂൾ അധ്യാ​പി​ക​യായ മാർസെൽ ആനാ​ഹോ​വ​യു​മാ​യി ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം ആരംഭി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞതു ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഏറെ സന്തോഷം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്‌തു. ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ പണിയു​ന്ന​തി​നു സ്ഥലം കണ്ടെത്താ​നാ​യി ഞങ്ങൾ കിണഞ്ഞു പരി​ശ്ര​മി​ക്കുന്ന സമയമാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. എന്നാൽ രണ്ടു സംഗതി​കൾ തടസ്സമാ​യി​നി​ന്നു. ഒന്ന്‌, ആരും​തന്നെ തങ്ങളുടെ സ്ഥലം വിൽക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ലെന്നു തോന്നു​ന്നു. രണ്ട്‌, സഭയുടെ ഫണ്ട്‌ തികച്ചും അപര്യാ​പ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോവ ഒരു വഴി കാണി​ച്ചു​ത​രു​മെന്ന വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ ഞങ്ങൾ അന്വേ​ഷണം തുടർന്നു.

 “അധ്യയനം നടത്തുന്ന സമയത്ത്‌, ഇക്കാര്യം ഞാൻ മാർസെ​ലി​നോ​ടു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. ‘എന്റെ കൂടെ ഒന്നുവരൂ,’ ഉടനെ അവർ പറഞ്ഞു. എന്നെ പുറ​ത്തേക്കു കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​ശേഷം അവർ മുമ്പി​ലുള്ള സ്ഥലം ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: ‘ഇതു കണ്ടോ? ഇത്‌ എന്റെ സ്ഥലമാണ്‌. ഇവിടെ ഫ്‌ളാ​റ്റു​കൾ പണിയ​ണ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു എന്റെ ഉദ്ദേശ്യം. എന്നാൽ, ഇപ്പോൾ സത്യം പഠിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക്‌ ഞാൻ എന്റെ തീരു​മാ​ന​ത്തി​നു മാറ്റം​വ​രു​ത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. രാജ്യ​ഹാൾ പണിയു​ന്ന​തി​നാ​യി ഇതിന്റെ പകുതി ഭാഗം ഞാൻ സംഭാവന ചെയ്യുന്നു.’ അതുകേട്ട ഉടനെ, നിശ്ശബ്ദ​മാ​യി ഞാൻ യഹോ​വയെ എന്റെ നന്ദി അറിയി​ച്ചു.”

സ്ഥലത്തിന്റെ കൈമാ​റ്റം സംബന്ധിച്ച നിയമ നടപടി​കൾ പൂർത്തി​യായ ഉടനെ നിർമാ​ണ​വേ​ല​യും ആരംഭി​ച്ചു. അങ്ങനെ, 1962-ൽ പാപ്പീറ്റ്‌ സഭയുടെ ആദ്യ രാജ്യ​ഹാ​ളി​ന്റെ പണി പൂർത്തി​യാ​യി. തദ്ദേശീയ മാതൃ​ക​യിൽ നിർമിച്ച ലളിത​മാ​യൊ​രു ഹാൾ ആയിരു​ന്നു അത്‌. എല്ലാ വശവും തുറന്നു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്നു. മേൽക്കൂര മേഞ്ഞി​രു​ന്നത്‌ കൈത​ച്ചെ​ടി​യു​ടെ ഇലകൾകൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഏതായാ​ലും അതോടെ ചുറ്റു​മുള്ള കോഴി​ക​ളു​ടെ​യെ​ല്ലാം ഇഷ്ട താവള​മാ​യി​ത്തീർന്നു രാജ്യ​ഹാൾ. ഇരിപ്പി​ട​ങ്ങ​ളിൽ മുട്ടയി​ടു​ന്ന​തും കഴു​ക്കോ​ലു​ക​ളിൽ ചെന്നി​രു​ന്നു വിശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​തും പതിവാ​യി​ത്തീർന്നു. എന്നാൽ മുട്ട മാത്രമല്ല, യോഗ​ത്തി​നു വരു​മ്പോൾ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ കാത്ത്‌ തറയി​ലും ഫർണി​ച്ച​റി​ലു​മെ​ല്ലാം കോഴി​ക​ളു​ടെ വക മറ്റു പല ‘സമ്മാന​ങ്ങ​ളും’ ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും, കെട്ടു​റ​പ്പു​ള്ള​തും വലുപ്പ​മേ​റി​യ​തു​മായ മറ്റൊരു രാജ്യ​ഹാൾ പണിയു​ന്ന​തു​വരെ ഈ ഹാൾ അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം സാധിച്ചു.

 നിയമ​പ​ര​മായ അനിശ്ചി​ത​ത്വ​ങ്ങൾക്ക്‌ അന്ത്യം കാണുന്നു

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നുള്ള നിയമ​സാ​ധുത സംബന്ധിച്ച്‌ ആരംഭ​ത്തിൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ നിശ്ചയ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഫ്രാൻസിൽ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്ത​ന​ത്തി​നു വിലക്കു​കൽപ്പി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും 1952-ൽ തുടങ്ങി വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം മാസി​ക​യു​ടെ അച്ചടി അവിടെ നിരോ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഫ്രഞ്ച്‌ അധിനി​വേ​ശ​പ്ര​ദേ​ശ​മായ ഇവി​ടെ​യും അതുതന്നെ ബാധക​മാ​യി​രു​ന്നോ? അതിനി​ടെ പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണം വർധി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ സമൂഹ​ത്തിൽ ശ്രദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ നടക്കു​ന്നത്‌ എന്താ​ണെന്നു കാണാൻ പോലീസ്‌ യോഗ​സ്ഥ​ല​ത്തേക്കു കയറിവന്ന ഒരു അനുഭ​വം​പോ​ലും 1959-ന്റെ ഒടുവിൽ ഉണ്ടായി.

തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ഒരു നിയമ സമിതി രൂപീ​ക​രി​ക്കാൻ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു നിർദേശം ലഭിച്ചു. അങ്ങനെ​യാ​കു​മ്പോൾ, അനിശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തിന്‌ അന്ത്യം കാണാ​നും സംശയങ്ങൾ ദൂരീ​ക​രി​ക്കാ​നും കഴിയും. 1960 ഏപ്രിൽ 2-ന്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ അസ്സോ​സി​യേഷൻ എന്ന നിലയിൽ തങ്ങൾ ഔദ്യോ​ഗി​ക​മാ​യി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ ഉറപ്പാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എത്ര സന്തോ​ഷ​ഭ​രി​ത​രാ​യെ​ന്നോ!

പക്ഷേ ഫ്രാൻസിൽ അപ്പോ​ഴും വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഈ നിരോ​ധനം ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലും ബാധക​മാ​ണെന്നു വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, സ്വിറ്റ്‌സർലൻഡിൽനി​ന്നു സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ വീക്ഷാ​ഗോ​പുര ലേഖനങ്ങൾ അയച്ചു​കൊ​ടു​ത്തി​രുന്ന പത്രി​ക​യ്‌ക്ക്‌ ലാ സന്റിനെൽ (കാവൽഭടൻ) എന്ന പേരാണു നൽകി​യി​രു​ന്നത്‌. ഒരിക്കൽ, ലാ സന്റിനെൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​നു പകരമുള്ള പത്രിക ആണെന്ന കാര്യം തങ്ങൾക്ക്‌ നന്നായി അറിയാ​മെന്ന്‌ നിയമ​സ​മി​തി​യു​ടെ അന്നത്തെ പ്രസി​ഡ​ന്റാ​യി​രുന്ന മിഷെൽ ഷെലാ​യോട്‌ പോലീസ്‌ അധികൃ​തർ  പറയു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പോലീസ്‌ ആ മാസി​ക​ക​ളു​ടെ ഇറക്കു​മതി തടഞ്ഞില്ല. അതിന്റെ കാരണം പിന്നീട്‌ 1975-ൽ ഫ്രാൻസിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന നിരോ​ധനം നീക്കം​ചെ​യ്‌ത​പ്പോ​ഴാണ്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​യത്‌.

നിരോ​ധ​നം നീക്ക​പ്പെ​ട്ട​തി​നെ​ത്തു​ടർന്ന്‌, തഹീതി​യിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം വരുത്തു​ന്നതു നിയമാ​നു​സൃ​ത​മാ​ക്കാൻ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അനുമതി തേടി. ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യു​ടെ ഔദ്യോ​ഗിക പത്രി​ക​യിൽ ഇങ്ങനെ​യൊ​രു നിരോ​ധനം ഒരിക്ക​ലും പ്രസി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെന്ന്‌ അപ്പോ​ഴാണ്‌ അവർ അറിയു​ന്നത്‌. അതേ, ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം ഒരിക്ക​ലും നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല. ഈ അറിവ്‌ അനേക​രെ​യും അത്ഭുത​പ്പെ​ടു​ത്തി.

എന്നാൽ വിസാ നൽകു​ക​യോ അതിന്റെ കാലാ​വധി നീട്ടു​ക​യോ ചെയ്യുന്ന കാര്യ​ത്തിൽ പ്രാ​ദേ​ശിക അധികാ​രി​കൾ വളരെ കർക്കശ​രാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ മുമ്പു പരാമർശിച്ച ഫ്രഞ്ച്‌ പൗരന്മാ​ര​ല്ലാത്ത ക്ലൈഡി​നെ​യും ആനി​നെ​യും പോലു​ള്ള​വർക്ക്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ചുരുക്കം ചില മാസങ്ങളേ അവിടെ തങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ജോൺ സഹോ​ദ​ര​ന്റെ​യും ഭാര്യ​യു​ടെ​യും കാര്യ​വും അങ്ങനെ​തന്നെ ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ ജോൺ നിയമ​സ​മി​തി​യു​ടെ ഒരു അംഗം​കൂ​ടി ആയിരു​ന്ന​തി​നാൽ—ഫ്രഞ്ച്‌ നിയമം അനുസ​രിച്ച്‌ വിദേ​ശി​ക​ളിൽപ്പെട്ട ഒരാൾക്കു ബോർഡിൽ അംഗത്വം നൽകാ​മാ​യി​രു​ന്നു—അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വലിയ പ്രയാസം കൂടാതെ വിസാ ലഭിച്ചി​രു​ന്നു.

ഇതു ജോണി​ന്റെ സർക്കിട്ട്‌ വേലയ്‌ക്കു സഹായ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു. പോലീസ്‌ കമ്മീഷണർ ഒരിക്കൽ ജോണി​നെ തന്റെ ഓഫീ​സി​ലേക്കു വിളി​പ്പി​ക്കു​ക​യും കൂടെ​ക്കൂ​ടെ​യുള്ള അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം ആരായു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഒരു സമിതി​യം​ഗ​മെന്ന നിലയിൽ തനിക്കു ബോർഡ്‌ മീറ്റി​ങ്ങു​ക​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്ന്‌ ജോൺ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. അതു കേട്ട​പ്പോൾ കമ്മീഷ​ണർക്കു തൃപ്‌തി​യാ​യി. എന്നാൽ ജോണി​നു പിന്നെ​യും പല സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളി​ലും കമ്മീഷ​ണ​റു​ടെ മുമ്പാകെ ഹാജരാ​കേ​ണ്ടി​വന്നു.

 1963 മുതൽ, പസിഫിക്‌ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ ആണവാ​യു​ധങ്ങൾ പരീക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അനേകം പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രും രോഷാ​കു​ല​രാ​യി​ത്തീർന്നു. അക്കൂട്ട​ത്തിൽ കുറഞ്ഞ​പക്ഷം, പ്രമു​ഖ​നായ ഒരു പാസ്റ്ററും ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഈ അവസരം മുത​ലെ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യായ ഒരു മനുഷ്യൻ, പ്രക്ഷോ​ഭണം ഇളക്കി​വി​ടു​ന്ന​വ​രിൽ ഒരാളാണ്‌ ജോൺ സഹോ​ദ​ര​നെന്നു വ്യാജ​മാ​യി പോലീ​സി​നു വിവരം​നൽകി. ജോണി​നെ വീണ്ടും കമ്മീഷ​ണ​റു​ടെ മുമ്പാകെ വിളി​പ്പി​ച്ചു. കുറ്റാ​രോ​പ​കനെ അധി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ജോൺ, ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠി​ത​മായ നമ്മുടെ നിഷ്‌പ​ക്ഷ​ത​യെ​യും അധികാ​രി​ക​ളോ​ടു നമുക്കുള്ള ആദരവി​നെ​യും സംബന്ധിച്ച്‌ ദയാപൂർവം വിശദീ​ക​രി​ച്ചു. (റോമ. 13:1) ചില സാഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളും അദ്ദേഹം കമ്മീഷ​ണർക്കു നൽകി. സാക്ഷി​കൾക്കു പ്രശ്‌നം സൃഷ്ടി​ക്കാ​നുള്ള ആരു​ടെ​യോ ശ്രമമാ​യി​രു​ന്നു ഇതി​ന്റെ​യെ​ല്ലാം പിന്നി​ലെന്ന്‌ ഒടുവിൽ ആ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥനു വ്യക്തമാ​യി.

എന്നാൽ കുറെ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ, ജോൺ സഹോ​ദ​ര​നും ഭാര്യ​ക്കും വിസാ ലഭിക്കാ​താ​യി. അങ്ങനെ അവർ ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യി​ലേക്കു മടങ്ങു​ക​യും 1993 വരെ സർക്കിട്ട്‌ വേല തുടരു​ക​യും ചെയ്‌തു. അപ്പോ​ഴേ​ക്കും അവരുടെ ആരോ​ഗ്യ​നില മോശ​മാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്ന​തി​നാൽ സഞ്ചാര​വേല അവസാ​നി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു.

ദ്വീപു​ക​ളിൽ സേവി​ക്കവേ, യഹോ​വയെ പ്രസാ​ദി​പ്പി​ക്കാ​നാ​യി അനേക​രും ജീവി​ത​ത്തിൽ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തു​ന്നതു കാണാൻ ജോണി​നും ഭാര്യ​ക്കും കഴിഞ്ഞു. അവിഹി​ത​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലൂ​ടെ 14 മക്കൾക്കു ജന്മം നൽകിയ ഒരു 74 വയസ്സു​കാ​രി അതിന്‌ ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌. ജോൺ പറയുന്നു: “ഞങ്ങൾ അവരെ മമ്മാ റോറോ എന്നാണു വിളി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. സത്യം പഠിച്ച​പ്പോൾ അവർ തന്നോ​ടൊ​പ്പം ജീവി​ച്ചി​രുന്ന മനുഷ്യ​നെ വിവാഹം കഴിക്കു​ക​യും എല്ലാ മക്കളു​ടെ​യും—അവരുടെ പിതാ​ക്ക​ന്മാർ പലർ ആയിരു​ന്നി​ട്ടും—പേരു​വി​വ​രങ്ങൾ നേരാം​വണ്ണം രജിസ്റ്റർ ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തു. രണ്ടു ഫാറങ്ങൾ കൂട്ടി​ച്ചേർത്ത്‌ ഒരു വലിയ ഫാറം ഉണ്ടാക്കി​ക്കൊ​ണ്ടാണ്‌ സ്ഥലത്തെ മേയർ ഇത്രയും മക്കളുടെ കാര്യങ്ങൾ അതിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു പ്രസാ​ദ​ക​ര​മായ വിധത്തിൽ കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യണ​മെന്നു മമ്മാ റോറോ നിർബന്ധം പിടിച്ചു.” വിശ്വ​സ്‌ത​യായ ഈ സഹോ​ദരി സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ശേഷം പയനി​യ​റിങ്‌ തുടങ്ങി. മാസി​കകൾ സമർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അവർ ബഹുസ​മർഥ​യാ​യി​രു​ന്നു. അവർ മറ്റു പ്രസാ​ധ​ക​രു​മൊത്ത്‌ വിദൂര ദ്വീപു​ക​ളിൽപ്പോ​ലും പോയി സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു.

തഹീഷ്യൻ ബൈബിൾ—ഒരു അനു​ഗ്ര​ഹം

തഹീഷ്യൻ ഭാഷ മാത്രം സംസാ​രി​ക്കുന്ന അനേകം ആളുകൾ 1960-കളിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. പരിഭാ​ഷ​ക​രായ ഹെൻറി നോട്ടി​ന്റെ​യും  ജോൺ ഡേവി​സി​ന്റെ​യും ശ്രമഫ​ല​മാ​യി 1835-നു ശേഷം ബൈബിൾ ഈ ഭാഷയിൽ ലഭ്യമാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. b ക്രിസ്‌തീയ ഗ്രീക്കു തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ഉൾപ്പെടെ ബൈബി​ളിൽ ഉടനീളം ദൈവ​നാ​മം ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നത്‌ ആ ബൈബി​ളി​ന്റെ ശ്രദ്ധാർഹ​മായ സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളിൽ ഒന്നാണ്‌. തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ ദൈവ​നാ​മം യേഹോവ (Iehova) എന്നാണ്‌.

തഹീഷ്യൻ ബൈബിൾ ദ്വീപു​ക​ളിൽ വ്യാപ​ക​മാ​യി വിതരണം ചെയ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​തി​നാൽ സത്യത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​നം സമ്പാദി​ക്കു​ന്ന​തിൽ അത്‌ അനേകർക്കു സഹായ​ക​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. അവരിൽ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു റ്റായിനാ റാറ്റാ​റോ. 1927-ൽ ജനിച്ച റ്റായിനാ, മാക്ക​റ്റേ​യ​യി​ലെ ആദ്യകാല ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ഒരുവ​നാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ ആരംഭ​ത്തിൽ, മാതൃ​ഭാ​ഷ​യായ തഹീഷ്യൻ വായി​ക്കാ​നോ എഴുതാ​നോ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വശമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കഠിനാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി നല്ലനി​ല​യിൽ പുരോ​ഗ​മിച്ച അദ്ദേഹത്തെ ദിവ്യാ​ധി​പത്യ ശുശ്രൂ​ഷാ​സ്‌കൂ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും പിന്നീട്‌ ഒരു ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സ​നാ​യി നിയമി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു.

ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ റിമേ​റ്റാറ എന്ന ദ്വീപി​ലാണ്‌ 78 വയസ്സുള്ള എലിസ​ബെറ്റ്‌ ആവെ ജനിച്ചത്‌. ഒറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന ആ ദ്വീപി​ലേക്കു തഹീതി​യിൽനിന്ന്‌ ഏകദേശം 600 കിലോ​മീ​റ്റർ ദൂരമുണ്ട്‌. 1960-കളിൽ എലിസ​ബെ​റ്റിന്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ ഒട്ടും വശമി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ തഹീഷ്യൻ വായി​ക്കാ​നും എഴുതാ​നും അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. വിവാ​ഹ​ത്തി​നു​ശേഷം അവരും ഭർത്താ​വും പാപ്പീ​റ്റി​ലേക്കു താമസം മാറി. അവിടെ ക്രിസ്‌തീയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ പങ്കുപ​റ്റാൻ ആരംഭിച്ച അവരുടെ മൂത്ത മകളായ മാർഗ​രി​റ്റി​ലൂ​ടെ എലിസ​ബെറ്റ്‌ ബൈബിൾ സത്യം അറിയാൻ ഇടയായി. മറ്റ്‌ ഒമ്പതു മക്കളോ​ടൊ​പ്പം അവരും യോഗ​ങ്ങൾക്കു പോകാൻ തുടങ്ങി. ഇക്കാര്യ​ത്തിൽ അവർക്കു ഭർത്താ​വി​ന്റെ കടുത്ത എതിർപ്പി​നെ നേരി​ടേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർ യോഗ​ങ്ങൾക്കു പോയി​ക്ക​ഴി​യു​മ്പോൾ അദ്ദേഹം അവരുടെ വസ്‌ത്ര​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം വീടിനു വെളി​യി​ലേക്കു വലി​ച്ചെ​റി​യു​മാ​യി​രു​ന്നു.

അന്നൊക്കെ യോഗങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ ഭാഷയി​ലാ​യി​രു​ന്നു. ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ചില ഭാഗങ്ങൾ തഹീഷ്യ​നി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. പരിപാ​ടി​ക​ളിൽ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ പരാമർശി​ക്കു​മ്പോൾ തഹീഷ്യൻ ഭാഷയി​ലുള്ള തന്റെ ബൈബിൾ എടുത്തു​നോ​ക്കി​ക്കൊണ്ട്‌ എലിസ​ബെറ്റ്‌ ആത്മീയ പോഷണം ഉൾക്കൊ​ണ്ടു. “രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ ഈ സുവാർത്ത” എന്ന ചെറു​പു​സ്‌തകം ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാണ്‌  അവർക്ക്‌ അധ്യയനം നടത്തി​യത്‌. അധ്യയനം എടുക്കുന്ന സഹോ​ദരി പഠനഭാ​ഗം ഫ്രഞ്ചിൽനി​ന്നു തഹീഷ്യ​നി​ലേക്കു തർജമ ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ഭാഗങ്ങ​ളെ​ല്ലാം എലിസ​ബെറ്റ്‌ സ്വന്തം ബൈബി​ളിൽനി​ന്നു വായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിന്റെ ഫലമായി അവർ നല്ല പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്കു​ക​യും 1965-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. തുടർന്ന്‌ അവർ, തഹീഷ്യൻ മാത്രം സംസാ​രി​ക്കുന്ന പലർക്കും അധ്യയ​ന​മെ​ടു​ത്തു. കൂടാതെ മക്കളെ​യും, കൊച്ചു​മ​ക്ക​ളിൽ ചില​രെ​യും—അവരിൽ പലരെ​യും എലിസ​ബെറ്റ്‌ തന്നെയാണ്‌ വളർത്തി​യത്‌—അവർ പഠിപ്പി​ച്ചു. മക്കളിൽ ആറു പേർ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തങ്ങളുടെ ജീവിതം സമർപ്പി​ച്ചു.

അവരുടെ ഒരു കൊച്ചു​മ​ക​ളായ ഡിയാന റ്റാവുറ്റൂ കഴിഞ്ഞ 12 വർഷമാ​യി തഹീതി ബ്രാഞ്ചിൽ ഒരു പരിഭാ​ഷ​ക​യാ​യി സേവി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അവർ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ നല്ല അറിവു സമ്പാദി​ക്കാൻ എന്നെ സഹായി​ച്ച​തിന്‌ എനിക്കു വല്യമ്മ​യോ​ടു നന്ദിയുണ്ട്‌. മറ്റുള്ള​വർക്ക്‌ അവരുടെ സ്വന്തം ഭാഷയിൽ ജീവര​ക്ഷാ​ക​ര​മായ ആത്മീയ ഭക്ഷണം ലഭ്യമാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഒരു ചെറിയ പങ്കു വഹിക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പദവി ഇപ്പോൾ എനിക്കുണ്ട്‌.”

 ചൈന​ക്കാർ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയാ​നി​ട​യാ​കു​ന്നു

1960-കളിൽ തഹീതി​യി​ലെ ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ 10 ശതമാ​ന​ത്തോ​ളം ചൈന​ക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവരിൽ ആദ്യമാ​യി ബൈബിൾസ​ത്യം സ്വീക​രി​ച്ചത്‌ കൗമാ​ര​പ്രാ​യ​ക്കാ​രി​യായ ക്ലാരിസ്‌ ലിഗാൻ ആയിരു​ന്നു. ഒരു ദരിദ്ര കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗമാ​യി​രുന്ന അവൾ കുടും​ബത്തെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാൻ എല്ലാ ബുധനാ​ഴ്‌ച​യും—അതു സ്‌കൂ​ള​വധി ദിവസം ആയിരു​ന്നു—ജോലി ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഒരു വീട്ടി​ലാണ്‌ അവൾ ജോലി​ക്കു പോയി​രു​ന്നത്‌. അങ്ങനെ ക്ലാരിസ്‌ സത്യം അറിയാൻ ഇടയാ​കു​ക​യും മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ ശക്തമായ എതിർപ്പ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നി​ട്ടും 1962-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അന്ന്‌ അവൾക്ക്‌ 18 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു.

തഹീതി​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സേവക​രാ​യി​ത്തീർന്ന ആദ്യത്തെ ചൈന​ക്കാ​രിൽ കി സിങ്‌ ലിഗാ​നും അലെക്‌സാൻഡർ ലിക്‌വാ​യി​യും ഭാര്യ ആർലെ​റ്റും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. ടാക്‌സി ഡ്രൈ​വ​റാ​യി​രുന്ന അലെക്‌സാൻഡർ ഒരു ദിവസം, പ്രസംഗ പ്രവർത്ത​നത്തെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാൻ 1961-ൽ ന്യൂസി​ലൻഡിൽനി​ന്നു വന്നിരുന്ന ദമ്പതി​ക​ളായ ജിം വാക്ക​റെ​യും ഷാർമി​യാ​നെ​യും കണ്ടുമു​ട്ടി. തനിക്ക്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ പഠിക്കാൻ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടെന്ന്‌ അലെക്‌സാൻഡർ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. ഷാർമി​യാൻ പറയുന്നു: “അന്നു ഞാൻ ഒരു പയനി​യ​റാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, അലെക്‌സാൻഡ​റി​നെ ഞാൻ പഠിപ്പി​ക്കു​മെന്ന്‌ ജിം അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം സമ്മതിച്ചു. 30 മിനിട്ടു നേരത്തെ ഇംഗ്ലീഷ്‌ പഠനവും നഷ്ടപ്പെട്ട പറുദീ​സ​യിൽനി​ന്നു തിരി​ച്ചു​കി​ട്ടിയ പറുദീ​സ​യി​ലേക്ക്‌ (ഇംഗ്ലീഷ്‌) എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ സഹായ​ത്തോ​ടെ​യുള്ള 30 മിനിട്ടു നേരത്തെ ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​വും ഉൾപ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പഠനം.”

അതിനി​ടെ, അലെക്‌സാൻഡ​റി​ന്റെ അനുജ​നായ കി സിങ്ങും സത്യം അറിയാൻ ഇടയായി. പക്ഷേ ആയിട​യ്‌ക്കു കത്തോ​ലി​ക്കാ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലേക്കു മതം മാറി​യി​രുന്ന അവർ രണ്ടു​പേ​രും കത്തോ​ലി​ക്കാ മതത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു കൂടുതൽ പഠിക്കാൻ ഒരു കോഴ്‌സിൽ സംബന്ധി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ബൈബി​ളി​ന്റെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലും സഭയുടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാ​സം അവർ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ തുടങ്ങി. കോഴ്‌സ്‌ പൂർത്തി​യാ​യ​പ്പോൾ, തങ്ങൾക്ക്‌ എന്തെങ്കി​ലും സംശയ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടോ​യെന്ന്‌ ഏകദേശം 100 പേർ അടങ്ങിയ വിദ്യാർഥി​ക​ളോ​ടു പുരോ​ഹി​തൻ ചോദി​ച്ചു. അലെക്‌സാൻഡർ കൈ ഉയർത്തു​ക​യും ആത്മാവ്‌ അമർത്യ​മാണ്‌ എന്നതി​നുള്ള തിരു​വെ​ഴു​ത്തു തെളിവ്‌ നൽകാൻ അഭ്യർഥി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഉടനെ പുരോ​ഹി​തൻ പറഞ്ഞു: “ഈ ചോദ്യ​ത്തി​ന്റെ ഉത്ഭവം എവി​ടെ​നി​ന്നാ​ണെന്ന്‌ എനിക്ക​റി​യാം. നീ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങി, അല്ലേ?” തുടർന്ന്‌ അദ്ദേഹം ആ യുവാ​വി​നെ മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ​യെ​ല്ലാം മുമ്പിൽവെച്ചു പരിഹ​സി​ച്ചു.

കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭ സത്യത്തി​ന്റെ സൂക്ഷി​പ്പു​കാ​ര​ന​ല്ലെന്ന്‌ ഈ സംഭവ​ത്തി​ലൂ​ടെ അലെക്‌സാൻഡ​റി​നും കി സിങ്ങി​നും ബോധ്യ​മാ​യി.  കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ അവരും അവരുടെ ഭാര്യ​മാ​രും തങ്ങളുടെ ജീവിതം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ച്ചു. പിന്നീട്‌ ഈ രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ​യും സഭാമൂ​പ്പ​ന്മാ​രാ​യി നിയമി​ച്ചു. അലെക്‌സാൻഡർ കുറെ​ക്കാ​ല​ത്തേക്കു തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ക​മ്മി​റ്റി​യിൽ സേവി​ക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. അതേത്തു​ടർന്ന്‌, രാജ്യ​വേ​ലയെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാ​നാ​യി ഭാര്യ​യോ​ടൊ​പ്പം അദ്ദേഹം സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപു​ക​ളിൽ ഒന്നായ റൈയ​റ്റേ​യ​യി​ലേ​ക്കും അവി​ടെ​നി​ന്നു ബോറാ ബൊറ​യി​ലേ​ക്കും പോയി. ബോറാ ബൊറ​യിൽ മരണം​വരെ അദ്ദേഹം വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി സേവിച്ചു.

സമു​ദ്ര​ത്തിൽവെച്ചു ഗതി മാറിയ ഒരു ജീവിതം

ഇറ്റലി​യി​ലെ മിലാ​നി​ലുള്ള ഒരു ടെലി​വി​ഷൻ കമ്പനി​യി​ലെ ടെക്‌നീ​ഷ്യൻ ആയിരു​ന്നു ആന്റോ​ണി​യോ ലാന്റ്‌സ. 1966-ൽ, വിൽപ്പ​ന​യ്‌ക്കു ശേഷമുള്ള സർവീ​സി​ങ്ങി​ന്റെ ചുമതല വഹിക്കാ​നാ​യി തഹീതി​യി​ലേക്കു പോകാൻ ആരെങ്കി​ലും ഒരുക്ക​മാ​ണോ​യെന്നു കമ്പനി ആരാഞ്ഞു. മൂന്നു വർഷ​ത്തേ​ക്കുള്ള ആ ഉദ്യോ​ഗം ആന്റോ​ണി​യോ സ്വീക​രി​ച്ചു. എന്നാൽ ഭാര്യ അന്നയെ​യും അവരുടെ കൊച്ച്‌ ആൺമക്കൾ രണ്ടു പേരെ​യും നാട്ടിൽത്തന്നെ നിറു​ത്തി​യി​ട്ടു പോകാ​നാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പരിപാ​ടി. ആ തീരു​മാ​നം ഉപേക്ഷി​ക്കാൻ അന്ന ആഴ്‌ച​ക​ളോ​ളം തന്റെ ഭർത്താ​വി​നോ​ടു കരഞ്ഞു​പ​റഞ്ഞു. എന്നാൽ ഫലമു​ണ്ടാ​യില്ല.

ഫ്രാൻസി​ലെ മാർസെ​യ്‌ൽസിൽനി​ന്നും പാപ്പീ​റ്റി​ലേ​ക്കുള്ള കപ്പൽയാ​ത്ര​യ്‌ക്കു 30 ദിവസം വേണമാ​യി​രു​ന്നു. ആന്റോ​ണി​യോ സംസാ​ര​പ്രി​യ​നും പെട്ടെന്ന്‌ ആളുക​ളു​മാ​യി കൂട്ടു​കൂ​ടുന്ന പ്രകൃ​ത​ക്കാ​ര​നും ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും കപ്പലി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന എല്ലാവ​രും​തന്നെ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വശമി​ല്ലാത്ത ഫ്രഞ്ചാണു സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ രണ്ടാമത്തെ ദിവസം അദ്ദേഹം ഇറ്റലി​ക്കാ​രായ രണ്ടു കത്തോ​ലി​ക്കാ കന്യാ​സ്‌ത്രീ​കളെ പരിച​യ​പ്പെട്ടു. പക്ഷേ, അവർക്ക്‌ അവരു​ടേ​തായ ദൈനം​ദിന മതകർമങ്ങൾ നടത്തേ​ണ്ട​തു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ സംസാ​രി​ച്ചി​രി​ക്കാൻ അധികം സമയം ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ ഇറ്റാലി​യൻ സംസാ​രി​ക്കുന്ന ഒരു ഫ്രഞ്ച്‌ സ്‌ത്രീ കപ്പലിൽ ഉണ്ടെന്ന്‌ അവർ ആന്റോ​ണി​യോ​യ്‌ക്കു പറഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു. അത്‌ ഒരു സാക്ഷി​യാ​യി​രുന്ന ലിലിയൻ സെലാം ആയിരു​ന്നു. തഹീതി​യിൽ ജോലി ലഭിച്ച തന്റെ ഭർത്താ​വി​ന്റെ അടുക്ക​ലേക്കു മക്കളു​മൊ​ത്തു പോകു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അവർ.

ആന്റോ​ണി​യോ ലിലി​യനെ കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ക​യും അവരു​മാ​യി സംഭാ​ഷണം നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതിനി​ടെ അവർ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഇറ്റാലി​യ​നി​ലുള്ള ഒരു ബൈബി​ള​ധി​ഷ്‌ഠിത പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നൽകി. അതേത്തു​ടർന്ന്‌ അവർ അനേകം ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്‌തു. അങ്ങനെ​യൊ​രു ചർച്ചയ്‌ക്കി​ട​യിൽ, തഹീതി​യിൽ ജോലി നോക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു മൂന്നു വർഷ​ത്തേക്കു ഭാര്യ​യെ​യും മക്കളെ​യും വിട്ടു​നിൽക്കു​ന്നത്‌ ആന്റോ​ണി​യോ​യെ ധാർമി​ക​മാ​യി അപകട​ക​ര​മായ ഒരു സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലാ​ക്കു​മെന്നു  ലിലിയൻ ഓർമി​പ്പി​ച്ചു. വിവാ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പവിത്രത സംബന്ധി​ച്ചുള്ള ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വീക്ഷണം അവർ ചൂണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ക​യും എഫെസ്യർ 5:28, 29; മർക്കൊസ്‌ 10:7-9 തുടങ്ങിയ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു ഭാഗങ്ങൾ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഇതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ല്ലാം ചിന്തി​ച്ച​പ്പോൾ താൻ കൈ​ക്കൊണ്ട തീരു​മാ​ന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ആന്റോ​ണി​യോ​യ്‌ക്കു സങ്കടമാ​യി. യാത്ര​യ്‌ക്കുള്ള പണം ലഭിച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ ഉടൻതന്നെ ഭാര്യ​ക്കും മക്കൾക്കും തഹീതി​യി​ലേക്കു വിമാ​ന​ത്തിൽ വരാനുള്ള ഏർപ്പാ​ടു​കൾ ചെയ്യാ​മെന്ന്‌ അറിയി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം പനാമ​യിൽനി​ന്നു ഭാര്യക്കു കത്തയച്ചു. വരു​മ്പോൾ പുരോ​ഹി​തന്റെ കയ്യിൽനിന്ന്‌ ഒരു ബൈബിൾ വാങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു വരണ​മെന്നു പറഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം വീണ്ടും അവർക്കു കത്തെഴു​തി. ഇതു സംബന്ധിച്ച്‌ പുരോ​ഹി​തനു തോന്നി​യത്‌ എന്തായി​രു​ന്നു? ഭർത്താ​വി​നു കാര്യ​മായ എന്തെങ്കി​ലും കുഴപ്പം സംഭവി​ച്ചി​രി​ക്കു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം അന്നയോ​ടു പറഞ്ഞു. ‘അല്ലെങ്കിൽപ്പി​ന്നെ ഇത്ര സങ്കീർണ​മായ ഒരു പുസ്‌തകം വായി​ക്കാൻ അയാൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ക​യി​ല്ല​ല്ലോ.’

ആന്റോ​ണി​യോ തഹീതി​യിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നിട്ട്‌ ആറു മാസമാ​യ​പ്പോൾ കുടും​ബം അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം​ചേർന്നു. മതഭക്ത​യാ​യി​രുന്ന അന്ന അവർ എത്തിയ​തി​ന്റെ പിറ്റേന്ന്‌, തങ്ങളെ കൂട്ടി​വ​രു​ത്തി​യ​തിൽ ദൈവ​ത്തി​നു നന്ദി പറയാൻ കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം പള്ളിയിൽ കൂട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു​പോ​ക​ണ​മെന്ന്‌ ആന്റോ​ണി​യോ​യോട്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു. “ശരി, നമുക്കു പോകാം,” ആന്റോ​ണി​യോ പ്രതി​വ​ചി​ച്ചു. എന്നാൽ തന്റെ കുടും​ബത്തെ കത്തോ​ലി​ക്കാ പള്ളിയി​ലേക്കല്ല, രാജ്യ​ഹാ​ളി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹം കൊണ്ടു​പോ​യത്‌! അന്ന ശരിക്കും അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. എങ്കിലും അവർക്ക്‌ അവിടത്തെ പരിപാ​ടി​കൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. മാത്രമല്ല ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ത്തി​നു സമ്മതി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ആരായി​രു​ന്നു അവർക്ക്‌ അധ്യയനം എടുത്തത്‌? കപ്പലിൽവെച്ച്‌ ആന്റോ​ണി​യോ​യോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രിച്ച ലിലിയൻ സെലാം തന്നെ!

തഹീതി​യിൽ ആന്റോ​ണി​യോ തനിച്ചു​ക​ഴി​യാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചി​രുന്ന മൂന്നു  വർഷം, മുഴു​കു​ടും​ബ​വു​മൊ​ത്തുള്ള 35 വർഷത്തെ ജീവി​ത​ത്തി​നു വഴിമാ​റി. തന്നെയു​മല്ല, ആന്റോ​ണി​യോ​യും അന്നയും അവരുടെ നാല്‌ ആൺമക്ക​ളും സത്യാ​രാ​ധ​ന​യിൽ ഏകീകൃ​ത​രാണ്‌. ആന്റോ​ണി​യോ ഇപ്പോൾ ഒരു സഭാമൂ​പ്പ​നാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു.

ആവശ്യം അധിക​മു​ള്ളി​ടത്തു സേവി​ക്കുന്ന കുടും​ബ​ങ്ങൾ

വർഷങ്ങ​ളിൽ ഉടനീളം അനേകം സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ രാജ്യ​ഘോ​ഷ​ക​രു​ടെ ആവശ്യം അധിക​മുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ സേവി​ക്കാൻ ഒറ്റപ്പെട്ട ദ്വീപു​ക​ളി​ലേക്കു താമസം മാറി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇതിൽ മാറാ കുടും​ബ​വും റൂഡോൾഫ്‌ കുടും​ബ​വും റ്റെയ്‌റി​യി കുടും​ബ​വും ആറ്റോ ലാക്കൂ​റും—ഇദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കുടും​ബ​ത്തിൽ മറ്റാരും വിശ്വാ​സ​ത്തി​ലി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു—ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു. വായി​യേ​റേ​റ്റി​യാ​യി​യും മാരി-മെഡ​ലെ​നും അവരുടെ അഞ്ചു മക്കളും ഉൾപ്പെട്ട മാറാ കുടും​ബം തഹീതി​യിൽനി​ന്നു റൈയ​റ്റേ​യ​യി​ലേക്കു നീങ്ങി. അവിടെ സേവി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരു പ്രത്യേക പയനിയർ ദമ്പതി​കൾക്കു മറ്റൊ​രി​ട​ത്തേക്കു മാറ്റം ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. ആ ദ്വീപിൽ രണ്ടു സഹോ​ദ​രി​മാ​രും സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കാത്ത ചുരു​ക്കം​ചില പ്രസാ​ധ​ക​രും മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.

വായി​യേ​റേ​റ്റി​യാ​യി ഒരു ശിൽപ്പി ആയിരു​ന്നു. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ മരം​കൊണ്ട്‌ ശിൽപ്പങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി​യി​രുന്ന അദ്ദേഹം പിന്നീടു പവിഴ​ത്തിൽ ശിൽപ്പങ്ങൾ തീർക്കാൻ തുടങ്ങി. അങ്ങനെ പുതി​യൊ​രു തൊഴിൽ കണ്ടെത്തു​ക​യെന്ന പ്രശ്‌ന​മി​ല്ലാ​തെ​തന്നെ മാറി​ത്താ​മ​സി​ക്കാൻ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിഞ്ഞു. അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം യോഗ്യ​ത​യുള്ള മറ്റൊരു സഹോ​ദരൻ വന്നെത്തു​ന്ന​തു​വരെ, റൈയ​റ്റേ​യ​യി​ലെ ഒരേ​യൊ​രു മൂപ്പനെന്ന നിലയിൽ അദ്ദേഹം അവി​ടെ​യുള്ള ചെറിയ കൂട്ടത്തി​നു​വേണ്ടി കരുതി. തുടർന്ന്‌ മാറാ കുടും​ബം റ്റാഹാ​യാ​യി​ലേക്കു പോകു​ക​യും അവിടെ നാലു വർഷം ചെലവ​ഴി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഈ രണ്ടു ദ്വീപു​ക​ളി​ലും മാറാ കുടും​ബ​ത്തി​നു സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കം അനുഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. വായി​യേ​റേ​റ്റി​യാ​യി പറയുന്നു: “ശിൽപ്പങ്ങൾ വിൽക്കാൻ ഞാൻ തഹീതി​യിൽ പോ​കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. ചില സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ വിമാ​ന​യാ​ത്ര​യ്‌ക്കുള്ള പണം ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. അപ്പോ​ഴൊ​ക്കെ, മടക്കയാ​ത്ര​യിൽ  മുഴുവൻ പണവും അടച്ചു​കൊ​ള്ളാ​മെന്ന്‌ ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ ആ ചെറിയ വിമാ​ന​ക്ക​മ്പ​നി​യു​ടെ അധികാ​രി​യോട്‌ ഞാൻ ടിക്കറ്റ്‌ കടം​ചോ​ദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. ഇടയ്‌ക്കി​ടെ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധി​മു​ട്ടു​കൾ നേരി​ട്ടി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഞങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാന ആവശ്യങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നിറ​വേ​റ്റ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.” ആത്മത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ വായി​യേ​റേ​റ്റി​യാ​യി​യും മാരി-മെഡ​ലെ​നും പ്രകട​മാ​ക്കിയ നല്ല മാതൃക അവരുടെ മകൾ ഷാനിനെ നല്ല രീതി​യിൽ സ്വാധീ​നി​ച്ചു. മുഴു​സമയ സേവന​ത്തിൽ 26 വർഷം പിന്നി​ട്ടി​രി​ക്കുന്ന അവൾ ഇപ്പോൾ തഹീതി ബെഥേ​ലി​ലെ ഒരംഗ​മാണ്‌.

1969-ൽ ആറ്റോ ലാക്കൂർ കുടും​ബ​സ​മേതം ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപു​ക​ളി​ലുള്ള റൂറൂ​ട്ടൂ​വി​ലേക്കു താമസം​മാ​റ്റി. അവി​ടേക്ക്‌ അദ്ദേഹം സ്ഥലംമാ​റ്റം വാങ്ങി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. കേവലം മൂന്നു വർഷം മുമ്പു സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വിശ്വാ​സം കുടും​ബ​ത്തിൽ മറ്റാരും സ്വീക​രി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. മാത്രമല്ല ആ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ഒരേ​യൊ​രു പ്രസാ​ധ​ക​നും ആയിരു​ന്നു അദ്ദേഹം. വന്നതിന്റെ പിറ്റേ​ന്നു​തന്നെ സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാൻ തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹം തന്റെ ഡയറി​യിൽ ഇങ്ങനെ എഴുതി: “തനി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ഞാൻ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ആരംഭി​ച്ചു. അതു പ്രയാ​സ​ക​ര​മാണ്‌. മഹാബാ​ബി​ലോൺ ഇവിടെ ശക്തമായ കോട്ട കെട്ടി​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌.”

എന്നിരു​ന്നാ​ലും അധികം വൈകാ​തെ, പലരും സുവാർത്ത​യോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ക്കു​ക​യും ഒരു കൂട്ടം രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. ലാക്കൂർ കുടും​ബം താമസി​ച്ചി​രുന്ന വീടിന്റെ സ്വീകരണ മുറി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യം അവർ കൂടി​വ​ന്നി​രു​ന്നത്‌. അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “ദ്വീപു​വാ​സി​കൾക്കു പരിച​യ​മി​ല്ലാത്ത ഒരു മതത്തിലെ അംഗങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിന്‌ ‘ലാക്കൂർ മതം’ എന്ന പേർ വീണു. എന്നാൽ യഹോവ ഞങ്ങളെ ‘വളരു​മാ​റാ​ക്കി​യ​തി​നാൽ’ ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടം 1976-ൽ ഒരു സഭയാ​യി​ത്തീർന്നു.” (1 കൊരി. 3:6) ലാക്കൂർ സഹോ​ദരൻ 2000-ത്തിൽ മരണമ​ടഞ്ഞു. എന്നാൽ അതിനു​മു​മ്പാ​യി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഭാര്യ പെറേനാ ഉൾപ്പെടെ പല കുടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും സത്യാ​രാ​ധ​ന​യിൽ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു ചേർന്നി​രു​ന്നു.

റൂഡോൾഫ്‌ ഹാമാ​റൂ​റാ​യി​യും ഭാര്യ നാർസി​സും ബോറാ ബൊറ​യി​ലേക്കു താമസം​മാ​റ്റി. തഹീതി​യി​ലെ റീജിണൽ ഇലക്‌ട്രിക്‌ കമ്പനി​യു​ടെ സൂപ്പർ​വൈസർ ഉദ്യോ​ഗം രാജി​വെച്ച റൂഡോൾഫ്‌ ബോറാ ബൊറ​യിൽ തേങ്ങ ശേഖരിച്ച്‌ കൊപ്ര ഉണ്ടാക്കുന്ന ജോലി ഏറ്റെടു​ത്തു. രണ്ടു വർഷ​ത്തേക്കു മറ്റൊരു തൊഴി​ലും കണ്ടെത്താ​നാ​യില്ല. എന്നാൽ യഹോവ അവരെ സമൃദ്ധ​മാ​യി അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു—കാല​ക്ര​മേണ ആ ദ്വീപിൽ ഒരു  സഭ രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു! റൂഡോൾഫ്‌ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ വീട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു 25 വർഷത്തി​ല​ധി​ക​മാ​യി യോഗങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. തുടർന്ന്‌ 2000-ത്തിൽ അവർ, ബോറാ ബൊറ​യു​ടെ അതിമ​നോ​ഹ​ര​മായ തടാക​ക്ക​ര​യിൽ പണിതീർത്ത സ്വന്തം രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ കൂടി​വ​രാൻ തുടങ്ങി.

15 മക്കളുള്ള റ്റാറോ​യാ റ്റെയ്‌റി​യി​യും ഭാര്യ കാറ്റ്‌റി​നും അപ്പോ​ഴും അവരുടെ സംരക്ഷ​ണ​യി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന 7 മക്കളു​മാ​യാണ്‌ 1977-ൽ സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപു​ക​ളിൽത്ത​ന്നെ​യുള്ള മാവു​പി​റ്റി എന്ന ചെറു​ദ്വീ​പിൽ എത്തിയത്‌. അന്ന്‌ അവിടെ മറ്റു പ്രസാ​ധകർ ആരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. തടാക​ത്തി​ന്റെ അറ്റത്തുള്ള മോട്ടു എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന പച്ചപ്പണിഞ്ഞ ഒരു കൊച്ചു ദ്വീപി​ലാണ്‌ അവർ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ചുരണ്ടി​യെ​ടുത്ത തേങ്ങയും മത്സ്യവും ആയിരു​ന്നു അവരുടെ പ്രധാന ആഹാരം. കൂടാതെ അവർ ഭക്ഷ്യ​യോ​ഗ്യ​മായ കക്കാമ​ത്സ്യ​ങ്ങൾ ശേഖരി​ക്കു​ക​യും അതു വിൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. പ്രധാന ദ്വീപിൽ സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​യി വെള്ളത്തി​ലൂ​ടെ നടന്ന്‌ അക്കരെ കടക്കു​മ്പോൾ വിഷം നിറഞ്ഞ മീശമു​ള്ളുള്ള ഏതെങ്കി​ലും മത്സ്യങ്ങളെ ചവിട്ടാ​തി​രി​ക്കാൻ അവർ പ്രത്യേ​കം ശ്രദ്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു.

1980-ൽ റ്റാറോ​യ​യെ​യും കാറ്റ്‌റി​നെ​യും ബോറാ ബൊറ​യിൽ പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രാ​യി നിയമി​ച്ചു. 5 വർഷം അതിൽ തുടർന്ന​ശേഷം അവർ 15 വർഷം സാധാരണ പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവിച്ചു. അടുത്ത​താ​യി നമുക്ക്‌, സുവാർത്ത​യ്‌ക്കു വേണ്ടി കടുത്ത എതിർപ്പ്‌ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന അവരുടെ ആദ്യകാല ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽപ്പെട്ട ഒരു ദമ്പതി​കളെ പരിച​യ​പ്പെ​ടാം.

ആത്മീയ ശിശുക്കൾ പരി​ശോ​ധ​നയെ നേരി​ടു​ന്നു

ബോറാ ബൊറ​യിൽ റ്റെയ്‌റീ ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ആദ്യമാ​യി സത്യം സ്വീക​രി​ച്ചത്‌ എഡ്‌മോൺ (ആപ്പോ) റായി​യും ഭാര്യ വാഹി​നേ​റി​യി​യും ആയിരു​ന്നു. എഡ്‌മോ​ണി​ന്റെ അമ്മയുടെ പേരി​ലുള്ള വീട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു റായി ദമ്പതികൾ താമസി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അവരുടെ ബൈബിൾപ​ഠനം ആറു മാസ​ത്തോ​ളം പിന്നി​ട്ട​പ്പോൾ എഡ്‌മോ​ണി​ന്റെ അമ്മ രണ്ടാ​ളെ​യും വീട്ടിൽനി​ന്നു പുറത്താ​ക്കി. ഇതിനു​പി​ന്നിൽ അവിടത്തെ പാസ്റ്ററി​ന്റെ സ്വാധീ​നം ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എഡ്‌മോ​ണും വാഹി​നേ​റി​യി​യും രണ്ടു വയസ്സുളള അവരുടെ മകനും കുറ്റി​ക്കാ​ട്ടി​ലുള്ള ഒരു കുടി​ലിൽ താമസി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്നു. എഡ്‌മോ​ണി​നെ ജോലി​യിൽനി​ന്നു പിരി​ച്ചു​വി​ടാൻ  പാസ്റ്റർ തൊഴി​ലു​ട​മയെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. മാത്രമല്ല അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ജോലി കൊടു​ക്ക​രു​തെന്ന്‌ മറ്റു തൊഴി​ലു​ട​മ​ക​ളോ​ടു പറയു​ക​യും ചെയ്‌തു! എട്ടു മാസ​ത്തോ​ളം ആ കൊച്ചു കുടും​ബം മീൻ പിടിച്ച്‌ ഉപജീ​വനം കഴിച്ചു.

അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ ഒരിക്കൽ, ഒരു സ്‌ത്രീ എഡ്‌മോ​ണി​ന്റെ മുൻ തൊഴി​ലു​ട​മയെ സമീപി​ച്ചു. അവർക്ക്‌ ഒരു വീടു പണിയ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. എഡ്‌മോ​ണി​ന്റെ നിർമാണ വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ത്തിൽ വളരെ മതിപ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന അവർ, എഡ്‌മോൺതന്നെ തന്റെ വീടു പണിയ​ണ​മെന്ന്‌ ആഗ്രഹി​ച്ചു. എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തു സഹവസി​ച്ചതു നിമിത്തം എഡ്‌മോ​ണി​നെ പിരി​ച്ചു​വി​ട്ടെന്ന്‌ അറിഞ്ഞ​പ്പോൾ, എഡ്‌മോൺ ഉണ്ടെങ്കി​ലേ പണി തരിക​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ അവർ കോൺട്രാ​ക്ട​റോ​ടു പറഞ്ഞു. അതിന്റെ ഫലമായി എഡ്‌മോ​ണി​നു ജോലി തിരി​ച്ചു​കി​ട്ടി. അതിനി​ടെ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അമ്മയുടെ മനസ്സു തണുക്കു​ക​യും അദ്ദേഹ​ത്തെ​യും വാഹി​നേ​റി​യി​യെ​യും തിരിച്ച്‌ അവരുടെ വീട്ടി​ലേക്കു ക്ഷണിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇന്ന്‌ എഡ്‌മോൺ ബോറോ ബൊറ സഭയിലെ ഒരു മൂപ്പനാണ്‌.

 വാഹീ​നി​യിൽ സുവാർത്ത വേരു​റ​യ്‌ക്കു​ന്നു

തഹീതി​യി​ലെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളു​ടെ ആ പ്രാരംഭ കൂട്ടത്തിൽനിന്ന്‌ 1958-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേ​റ്റ​വ​രിൽ ഒരാളാ​യി​രു​ന്നു ഓഗു​വെസ്റ്റ്‌ റ്റെമാ​നഹേ. സ്‌നാ​പ​നത്തെ തുടർന്ന്‌ അദ്ദേഹം ഐക്യ​നാ​ടു​ക​ളി​ലേക്കു പോകു​ക​യും 1960-കളുടെ ഒടുവിൽ ഭാര്യ സ്റ്റെല​യോ​ടും മൂന്നു മക്കളോ​ടു​മൊ​പ്പം തഹീതി​യി​ലേക്കു മടങ്ങി​വ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. അവിടെ അദ്ദേഹം ആദായ​ക​ര​മായ ഒരു ബിസി​ന​സ്സിൽ ഏർപ്പെട്ടു. ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ നൽകിയ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ന​വും മുമ്പു പരാമർശിച്ച മാറാ സഹോ​ദ​ര​ന്റെ​യും സഹോ​ദ​രി​യു​ടെ​യും ദൃഷ്ടാന്തം പ്രദാ​നം​ചെയ്‌ത പ്രചോ​ദ​ന​വും ഉൾക്കൊണ്ട ഓഗു​വെ​സ്റ്റും ഭാര്യ​യും 1971-ൽ ബിസി​നസ്സ്‌ വിൽക്കു​ക​യും തഹീതി​യിൽനി​ന്നു കേവലം 160-ഓളം കിലോ​മീ​റ്റർ ദൂരെ​യുള്ള വാഹീനി ദ്വീപി​ലേക്കു നീങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു.

അന്ന്‌ ആ പ്രദേ​ശത്ത്‌ ഒരു സഹോ​ദ​രി​യും കുറെ താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​രു​മാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ സംഘട​ന​യു​മാ​യി അവർക്ക്‌ ആകെയു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ബന്ധം പയനി​യർമാ​രും സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രും ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ നടത്തുന്ന സന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. അതിനാൽ സഹോ​ദ​ര​ന്റെ​യൊ​ക്കെ വരവ്‌ അവരെ ആഹ്ലാദ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കി. ഒട്ടും വൈകാ​തെ ഓഗു​വെസ്റ്റ്‌ സ്വന്തം വീടിന്റെ അടുക്ക​ള​യിൽ യോഗങ്ങൾ നടത്താൻ തുടങ്ങി. ഏകദേശം 20 പേർ അതിൽ സംബന്ധി​ച്ചി​രു​ന്നു.

തുടക്ക​ത്തിൽ ഓഗു​വെ​സ്റ്റിന്‌ ഒരു തൊഴി​ലും കണ്ടെത്താ​നാ​യില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും യഹോവ തങ്ങൾക്കാ​യി കരുതി​ക്കൊ​ള്ളു​മെന്ന ശക്തമായ വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ അദ്ദേഹ​വും കുടും​ബ​വും ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ തിര​ക്കോ​ടെ ഏർപ്പെട്ടു. യഹോവ അവർക്കാ​യി കരുതു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, വയൽസേ​വ​ന​ത്തി​നു പോകു​മ്പോൾ ഓഗു​വെസ്റ്റ്‌ തന്റെ കാർ സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തുന്ന പ്രദേ​ശത്ത്‌ എവി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും പാർക്കു ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. മടങ്ങി​വ​രു​മ്പോൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും അതിൽ ഭക്ഷണസാ​ധ​നങ്ങൾ നിറഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അവർ കണ്ടു. അതു ചെയ്യു​ന്നത്‌ ആരാ​ണെന്ന്‌ അവർക്ക്‌ അറിയി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തങ്ങളുടെ സാഹച​ര്യം തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ ദയാലു​ക്ക​ളായ ഏതെങ്കി​ലും തദ്ദേശ​വാ​സി​കൾ ആയിരി​ക്കും  ഇതിന്റെ പിന്നി​ലെന്ന്‌ അവർ അനുമാ​നി​ച്ചു. കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ സാമ്പത്തി​കാ​വസ്ഥ ഭേദ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​വരെ അനേകം ആഴ്‌ച​ക​ളോ​ളം ഇത്‌ ആവർത്തി​ച്ചു.

ഓഗു​വെ​സ്റ്റി​ന്റെ​യും ഭാര്യ​യു​ടെ​യും അവരെ​പ്പോ​ലുള്ള മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ​യും തീക്ഷ്‌ണ​ത​യും സഹിഷ്‌ണു​ത​യും ദ്വീപു​വാ​സി​ക​ളു​ടെ ദയാ​പ്ര​കൃ​ത​വും കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, വാഹീ​നി​യിൽ ഇന്ന്‌ ഒരു സഭ തഴച്ചു​വ​ള​രു​ന്ന​തിൽ അത്ഭുത​പ്പെ​ടാ​നില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ അവി​ടെ​യുള്ള 53 ആളുകൾക്ക്‌ ഒരു പ്രസാ​ധകൻ വീതമുണ്ട്‌. തന്നെയു​മല്ല, സമീപ​വർഷ​ങ്ങ​ളിൽ 12 പേരിൽ ഒരാൾ വീതം സ്‌മാ​ര​ക​ത്തി​നു ഹാജരാ​കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു!

സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ മറ്റു പല കുടും​ബ​ങ്ങ​ളും ആത്മത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ സമാന​മായ ഒരു മനോ​ഭാ​വം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഷാൻ-പോൾ ലാസ്സലും ഭാര്യ ക്രിസ്റ്റ്യാ​നും 1988 മുതലുള്ള രണ്ടു വർഷക്കാ​ലം മാർക്ക​സ​സിൽ സേവിച്ചു. തഹീതി​യു​ടെ സാമൂ​ഹിക സുരക്ഷാ വകുപ്പി​ന്റെ ഡയറക്ടർ ബോർഡ്‌ അംഗമാ​യി​രുന്ന ഷാൻ-പോൾ ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂഷ വികസി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി അന്തസ്സുറ്റ ആ ഉദ്യോ​ഗം രാജി​വെച്ചു. അദ്ദേഹ​വും ഭാര്യ​യും വീണ്ടും 1994-ൽ തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപു​ക​ളി​ലുള്ള റാങി​റോ​വ​യി​ലേക്കു താമസം മാറു​ക​യും അവിടെ മൂന്നു വർഷം താമസി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഷാൻ-പോൾ ഇന്നു ഫ്രാൻസിൽ തന്റെ വിശ്വസ്‌ത സേവനം തുടരു​ന്നു.

തഹീതി​യിൽ അസിസ്റ്റന്റ്‌ ജയിൽ മേധാവി ആയിരുന്ന കോൾസോൻ ഡിൻ ഉദ്യോ​ഗ​ത്തിൽനി​ന്നു വിരമി​ച്ച​ശേഷം ഭാര്യ ലിനയു​മൊത്ത്‌  ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപി​ലെ​ത്തി​യത്‌ കുറേ​ക്കൂ​ടെ അടുത്ത​കാ​ലത്ത്‌ ആയിരു​ന്നു. ഇപ്പോൾ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യുന്ന അവർ രണ്ടു​പേ​രും അവിടത്തെ കൊച്ചു​സ​ഭ​യ്‌ക്ക്‌ ഒരു മുതൽക്കൂ​ട്ടാണ്‌. ഇപ്പോ​ഴും കൂടുതൽ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ വലിയ ആവശ്യ​മുള്ള ഒരു പ്രദേ​ശ​മാ​ണിത്‌.

സഹായ​ഹ​സ്‌ത​വു​മാ​യി കുടും​ബങ്ങൾ ഫ്രാൻസിൽനിന്ന്‌

വേലയെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാ​നാ​യി ചില കുടും​ബങ്ങൾ ദൂരെ​യുള്ള ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നു​പോ​ലും വന്നു. ഫ്രാൻസിസ്‌ സിക്കാ​രി​യും ഭാര്യ ഷാനെ​റ്റും ആറും ഒമ്പതും വയസ്സുള്ള അവരുടെ പെൺമ​ക്ക​ളും അടങ്ങിയ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ കാര്യ​മെ​ടു​ക്കുക. ഫ്രാൻസിസ്‌ പറയുന്നു: “ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലുള്ള പങ്കു വർധി​പ്പി​ക്കാൻ അവസരം കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങൾ. അപ്പോ​ഴാണ്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ വാർഷി​ക​പു​സ്‌തകം 1971-ൽ, ദക്ഷിണ പസിഫി​ക്കിൽ സേവി​ക്കാൻ പ്രസാ​ധ​കർക്കു നൽകപ്പെട്ട ക്ഷണം ഞങ്ങൾ കാണു​ന്നത്‌.” ചില സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ബന്ധുക്ക​ളും  നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്രമി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ഫ്രാൻസി​സി​ന്റെ കുടും​ബം വെല്ലു​വി​ളി നിറഞ്ഞ ആ ക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും 1972 ഏപ്രിൽ മാസം പാപ്പീ​റ്റിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഫ്രാൻസിസ്‌ ഒരു മൂപ്പനാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ വരവ്‌ പൂനാ​വൂയ എന്ന ടൗൺഷി​പ്പിൽ തഹീതി​യി​ലെ രണ്ടാമത്തെ സഭ രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​ലേക്കു നയിച്ചു. അന്നു മറ്റേ സഭയുടെ അധ്യക്ഷ മേൽവി​ചാ​രകൻ ആയിരുന്ന ഷാൻ-പിയർ ഫ്രാൻസി​നു​മൊത്ത്‌ തഹീതി​യി​ലെ ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യിൽ സേവി​ക്കാ​നുള്ള പദവി​യും ഫ്രാൻസി​സി​നു കൈവന്നു. 1976-ൽ ആയിരു​ന്നു കമ്മിറ്റി രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടത്‌. 12 വർഷം അദ്ദേഹം ആ പദവി​യിൽ തുടർന്നു.

ഫ്രാൻസി​സി​ന്റെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ സുഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളും ബന്ധുക്ക​ളും വേവലാ​തി​പ്പെ​ട്ട​തിൽ എന്തെങ്കി​ലും കാര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നോ? ഫ്രാൻസിസ്‌ പറയുന്നു: “മറ്റുള്ള​വ​രൊ​ക്കെ പറഞ്ഞതിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, ഈ യാത്ര ഞങ്ങളുടെ മക്കൾക്കു ഗുണകരം ആയിത്തീ​രു​ക​യാ​ണു​ണ്ടാ​യത്‌. മുഴു​സമയ സേവന​ത്തിൽ ഞങ്ങൾ നാലു പേരും കൂടി ഇപ്പോൾ 105 വർഷം ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. കൂടാതെ, യഹോ​വ​യു​ടെ വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ അനേകം അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളും ഞങ്ങൾ ആസ്വദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.—മലാ. 3:10.”

പാപ്പീ​റ്റിൽനിന്ന്‌ 30 മിനിട്ടു ബോട്ടു​യാ​ത്ര നടത്തി​യാൽ മോറേയ ദ്വീപിൽ എത്തും. ഈ ദ്വീപിൽ സേവി​ക്കാൻ മൂപ്പന്മാ​രെ ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു ഫ്രാൻസ്‌ ബ്രാഞ്ച്‌ രാജ്യ ശുശ്രൂ​ഷ​യി​ലൂ​ടെ 1981-ൽ ഒരു അറിയി​പ്പു നടത്തി. രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രും അവരുടെ ഭാര്യ​മാ​രും അതി​നോട്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ച്ചു. അതിൽ ഒരു ദമ്പതി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു ആലൻ റാഫാ​യെ​ല്ലി​യും ഐലി​നും. മോ​റേ​യ​യിൽ ഒരു സഭ സ്ഥാപി​ക്കാൻ അവർ സഹായി​ക്കു​ക​യും എട്ടു വർഷം ആ സഭയിൽ സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1987 മുതൽ 1994 വരെ ആലൻ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യി​ലും സേവി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി.

1997-ൽ ഫ്രാൻസ്‌ ബ്രാഞ്ച്‌, മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ സേവനം അതിയാ​യി ആവശ്യ​മാ​യി​രുന്ന വിദൂര ദ്വീപു​ക​ളിൽ രണ്ടോ അതില​ധി​ക​മോ വർഷ​ത്തേക്കു സേവി​ക്കാൻ ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമിച്ച സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചു. തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യു​ടെ കോ-ഓർഡി​നേ​റ്റ​റായ ഷേറാർ ബാൾസ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “രണ്ടോ മൂന്നോ ദമ്പതികൾ വന്നേക്കും എന്നാണു ഞങ്ങൾ വിചാ​രി​ച്ചത്‌. എന്നാൽ 11 ദമ്പതികൾ അനുകൂ​ല​മാ​യി പ്രതി​ക​രി​ച്ചു! രണ്ടു ദമ്പതികൾ ഇവി​ടെ​ത്തന്നെ സ്ഥിരതാ​മ​സ​മാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഈ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രു​ടെ ആത്മീയ പക്വത​യും അനുഭ​വ​സ​മ്പ​ത്തും ഞങ്ങളുടെ പ്രസാ​ധ​കർക്കു വളരെ സഹായ​ക​മെന്നു തെളി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. മിഷന​റി​മാർ അല്ലാതി​രി​ക്കെ അവർ മിഷന​റി​ജീ​വി​തം രുചി​ച്ച​റി​യു​ക​യും ഒരു വിദൂര ദ്വീപിൽ ജീവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ വെല്ലു​വി​ളി​കൾ എന്തൊ​ക്കെ​യാ​ണെന്നു മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു.”

 ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ത​മാ​കു​ന്നു

പസിഫി​ക്കി​ലെ വേല മുന്നേ​റവേ, സംഘട​നാ​പ​ര​മായ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​ക​ളും ഉണ്ടായി. തുടക്ക​ത്തിൽ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ വേലയു​ടെ മേൽനോ​ട്ടം വഹിച്ചി​രു​ന്നത്‌ ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ ആയിരു​ന്നെ​ങ്കി​ലും 1958-ൽ, കൂടുതൽ സമീപത്തു സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഫിജി ആ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം ഏറ്റെടു​ത്തു. 1975-ൽ ലോകാ​സ്ഥാ​ന​ത്തു​നി​ന്നുള്ള നേഥൻ എച്ച്‌. നോറും ഫ്രെഡ​റിക്‌ ഡബ്ലിയു. ഫ്രാൻസും തഹീതി സന്ദർശി​ച്ചത്‌ മറ്റൊരു മാറ്റത്തി​നു വഴി​തെ​ളി​ച്ചു. 700-ലധികം പേരട​ങ്ങിയ സദസ്സിനു മുമ്പാകെ അവർ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മായ പ്രസം​ഗങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളിൽ കൂടിവന്ന 500-ഓളം വ്യക്തി​കൾക്കു​വേണ്ടി നോർ സഹോ​ദരൻ ഒരു സ്ലൈഡ്‌ ഷോ പ്രദർശി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ആ പരിപാ​ടി​ക്കു​ശേഷം നോർ സഹോ​ദരൻ മൂപ്പന്മാ​രു​മാ​യി കൂടി​വ​രു​ക​യും തഹീതി​യിൽ ഒരു ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ക്കാ​നുള്ള നിർദേശം മുന്നോ​ട്ടു​വെ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കു വളരെ സന്തോ​ഷ​മാ​യി. ഇംഗ്ലീഷ്‌ സംസാ​രി​ക്കുന്ന ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നായ ആലൻ ഷാമേയെ ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി നിയമി​ച്ചു. ആ വർഷം ഏപ്രിൽ ഒന്നിനു നിലവിൽവന്ന ഈ പുതിയ ക്രമീ​ക​രണം ശരിയായ ദിശയി​ലുള്ള ഒരു കാൽവെ​പ്പു​തന്നെ ആയിരു​ന്നെന്നു തെളിഞ്ഞു. ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി ഫിജി തഹീതി​യിൽനി​ന്നു വളരെ ദൂരത്താ​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഭാഷാ​പ​ര​മായ ഒരു വിടവ്‌ എപ്പോ​ഴും നിലനി​ന്നി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ, ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾക്ക്‌ തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ബ്രാഞ്ചു​മാ​യി നേരിട്ട്‌ അടുത്ത ആശയവി​നി​മയം നടത്താൻ കഴിഞ്ഞു.

ആ മുഴു പ്രദേ​ശ​ത്തു​മാ​യി 300-ൽ താഴെ പ്രസാ​ധ​കരെ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളു എന്നതി​നാൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ വളരെ ചെറു​താ​യി​രു​ന്നു. പാപ്പീറ്റ്‌ രാജ്യ​ഹാ​ളി​നോ​ടു ചേർന്നുള്ള ഒരു മുറി മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. ഒരു വശത്ത്‌ ഒരു മേശയും മറുവ​ശത്ത്‌ സാഹി​ത്യ​ശേ​ഖ​ര​വു​മാണ്‌ അതിനു​ള്ളിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. ആദ്യ​മെ​ല്ലാം ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ മുഴു​സ​മ​യ​വും അവി​ടെ​യി​രുന്ന്‌ ജോലി​ചെ​യ്യേണ്ട ആവശ്യ​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. തന്നിമി​ത്തം ആലനും ഭാര്യ മരിയാ​നും സർക്കിട്ട്‌ വേലയിൽ തുടരാ​നും പ്രസാ​ധകർ ഇല്ലാത്ത വിദൂര ദ്വീപു​ക​ളിൽ പോയി പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നും സാധിച്ചു.

തൂവ​മോ​ട്ടൂ, ഗാമ്പിയർ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ലെ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം

തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ത​മാ​യ​തോ​ടെ വിദൂര ദ്വീപു​ക​ളിൽ സുവാർത്ത എത്തിക്കു​ന്ന​തി​നു കൂടുതൽ ഊന്നൽ നൽക​പ്പെട്ടു. ചില സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ കൂട്ടം​ചേർന്ന്‌ ആ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേക്കു പോയി​രു​ന്നു. ഒരിക്കൽ 20 സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാർ അടങ്ങുന്ന ഒരു കൂട്ടം ഒരു വിമാനം  വാടക​യ്‌ക്കെ​ടുത്ത്‌ തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ഏറ്റവും വലിയ പവിഴ ദ്വീപായ റാങി​റോ​വ​യി​ലേക്കു പറന്ന കാര്യം ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യിൽ കുറച്ചു​കാ​ലം സേവിച്ച ആക്‌സെൽ ഷാങ്‌ അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം പറയുന്നു: “ദ്വീപി​ലുള്ള എല്ലാവ​രോ​ടും സാക്ഷീ​ക​രി​ച്ച​ശേഷം ഞങ്ങൾ ഒരു പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗം നടത്തു​ന്ന​തി​നുള്ള ഒരുക്കം തുടങ്ങി. അതിനാ​യി, മേൽക്കൂ​ര​യുള്ള ഒരു സ്ഥലം ഉപയോ​ഗി​ക്കാൻ സ്ഥലത്തെ മേയർ ഞങ്ങൾക്ക്‌ അനുവാ​ദം നൽകി. ആദ്യം പ്രസംഗം കേൾക്കാൻ ഞങ്ങളല്ലാ​തെ വേറാ​രും കാണി​ല്ലെന്നു തോന്നി! ‘ഒരുപക്ഷേ ആളുകൾക്ക്‌ മതനേ​താ​ക്കളെ ഭയമാ​യി​രി​ക്കാം’ എന്നു ഞങ്ങൾ ചിന്തിച്ചു. എന്നാൽ പ്രസംഗം ആരംഭി​ച്ച​തോ​ടെ ആളുകൾ ഓരോ​രു​ത്ത​രാ​യി വരാൻ തുടങ്ങു​ക​യും ക്രമേണ അവിട​മാ​കെ നിറയു​ക​യും ചെയ്‌തു.”

ഷാങ്‌ സഹോ​ദരൻ തുടരു​ന്നു: “പ്രസംഗം നടക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ അവിടത്തെ കത്തോ​ലി​ക്കാ പുരോ​ഹി​തൻ യോഗ​സ്ഥ​ല​ത്തേക്കു സൈക്കി​ളിൽ പാഞ്ഞു​വ​രു​ന്നതു ഞങ്ങൾക്കു കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ അടു​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അദ്ദേഹം വേഗം കുറയ്‌ക്കു​ക​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തിൽപ്പെട്ട ആരൊ​ക്കെ​യു​ണ്ടെന്ന്‌ എത്തിവ​ലി​ഞ്ഞു നോക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇതുതന്നെ പലപ്രാ​വ​ശ്യം ആവർത്തി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം ഞങ്ങളെ കുറ​ച്ചൊ​ന്നു​മല്ല രസിപ്പി​ച്ചത്‌.”

1988-ൽ ഗാമ്പിയർ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ ആലൻ റാഫാ​യെല്ലി ഒരു പ്രസം​ഗ​പ​ര്യ​ടനം സംഘടി​പ്പി​ച്ചു. തഹീതി​യിൽനിന്ന്‌ 1,600-ലധികം കിലോ​മീ​റ്റർ ദൂരെ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തും കത്തോ​ലി​ക്കാ മതം ആധിപ​ത്യം പുലർത്തു​ന്ന​തു​മായ ഈ പ്രദേ​ശ​മാണ്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ ഏറ്റവും ചെറു​തും വിദൂ​ര​ത്തു​ള്ള​തു​മായ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹം. മുമ്പ്‌ ഇവി​ടെ​യു​ള്ള​വർക്കു സാക്ഷ്യം ലഭിച്ച ഒരേ​യൊ​രു സന്ദർഭം 1979-ൽ ആലൻ ഷാമേ ഈ ദ്വീപു​ക​ളിൽ മൂന്നു ദിവസം ചെലവ​ഴി​ച്ച​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു.

തങ്ങളുടെ പ്രവർത്ത​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിശദീ​ക​രി​ക്കാ​നും പരസ്യ​യോ​ഗം നടത്തു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു സ്ഥലം ആവശ്യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു​മാ​യി സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ആദ്യം​തന്നെ സ്ഥലത്തെ മേയറെ സമീപി​ച്ചു. അദ്ദേഹം ഒരു കല്യാ​ണ​മ​ണ്ഡപം വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും തെര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു പ്രചര​ണ​ത്തോ​ടുള്ള  ബന്ധത്തിൽ വളരെ തിരക്കി​ലാ​യ​തി​നാൽ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളോ​ടൊ​പ്പം ആളുകളെ ക്ഷണിക്കാൻ പോകാൻ കഴിയാ​ത്ത​തിൽ അവരോ​ടു ക്ഷമ ചോദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്ക്‌ അതിൽ യാതൊ​രു പരിഭ​വ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നെന്നു പറയേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. മേയറും ഒരു സൈനിക പോലീ​സു​കാ​ര​നും ഉൾപ്പെടെ 30 പേർ ആ പ്രസംഗം കേൾക്കാ​നെത്തി.

മരിച്ച​വ​രു​ടെ അവസ്ഥ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടുള്ള ആ പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗ​ത്തി​നി​ട​യിൽ, ബൈബി​ളിൽ പറഞ്ഞി​രി​ക്കുന്ന നരകം കേവലം ശവക്കു​ഴി​യാ​ണെ​ന്നും ക്രിസ്‌തു​പോ​ലും അവിടെ പോയി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും ആലൻ പറഞ്ഞു. “അയ്യോ, യേശു​വി​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ ഇതു സത്യമാ​യി​രി​ക്കില്ല!,” സദസ്സിൽനിന്ന്‌ ആരോ വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. അപ്പോൾ, വിശ്വാ​സ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തിൽ ക്രിസ്‌തു “പാതാ​ള​ങ്ങ​ളിൽ ഇറങ്ങി” എന്നു പറയുന്ന ഭാഗം ആലൻ ഉദ്ധരിച്ചു. ഈ ഉത്തരം സദസ്സിനെ അമ്പരപ്പി​ച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. ആ വാക്കു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചിന്തി​ക്കാ​തെ ആയിരു​ന്ന​ല്ലോ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം തങ്ങൾ അത്‌ ഉരുവി​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നത്‌ എന്ന ബോ​ധോ​ദയം അപ്പോ​ഴാണ്‌ അവർക്കു​ണ്ടാ​യത്‌. ആ യോഗ​ത്തിൽ സംബന്ധിച്ച ഒരു കുടും​ബം ഇന്നു സത്യത്തി​ലാണ്‌.

സഭകൾ സന്ദർശി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ വീണു​കി​ട്ടുന്ന വാരങ്ങൾ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാർ, പ്രസാ​ധകർ ഇല്ലാതി​രുന്ന പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. അപ്രകാ​രം പ്രവർത്തിച്ച തഹീഷ്യൻ ദമ്പതി​ക​ളാണ്‌ മാവൂറി മെർസ്യേ​യും ഭാര്യ മെലാ​നി​യും. തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ആഹേ, അനാ, ഹാവു, മാനിഹി, ടാകാ​പോ​ട്ടോ, ടാകാ​റോവ മുതലായ അനേകം പവിഴ ദ്വീപു​ക​ളി​ലും ആദ്യമാ​യി സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ച്ചത്‌ അവരാണ്‌. സാധ്യ​മാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം മാവൂറി പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗ​വും സ്ലൈഡ്‌ ഷോ പ്രദർശ​ന​വും നടത്തി​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം അനുസ്‌മ​രി​ക്കു​ന്നു: “കത്തോ​ലി​ക്കാ മതത്തിന്റെ ശക്തിദുർഗ​മാ​യി​രുന്ന അനാ ദ്വീപി​ലു​ള്ളവർ ഒഴികെ മറ്റെല്ലാ​വ​രും​തന്നെ സൗഹൃ​ദ​മ​ന​സ്‌ക​രാ​യി​രു​ന്നു. അവിടെ സ്ലൈഡ്‌ ഷോ പ്രദർശി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ ചിലർ ബഹളം​വെ​ക്കു​ക​യും മറ്റു ചിലർ ഞങ്ങളെ ഉപദ്ര​വി​ക്കാൻ തുനി​യു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ ഒടുവിൽ ഒരുവി​ധ​ത്തിൽ അവരെ ശാന്തരാ​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക്‌ എന്തെന്നി​ല്ലാത്ത ആശ്വാസം തോന്നി.”

 മിഷന​റി​മാർ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു

1978-ൽ ഫ്രാൻസിൽനിന്ന്‌ അനേകം മിഷന​റി​മാ​രെ വിദൂ​ര​ദ്വീ​പു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ അയയ്‌ക്കാൻ തുടങ്ങി. 1978 ആഗസ്റ്റിൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന മിഷെൽ മ്യൂള​റെ​യും ഭാര്യ ബാബെ​റ്റി​നെ​യും മാർക്ക​സസ്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ഏറ്റവും വലുതും ജനസാ​ന്ദ്ര​ത​യു​ള്ള​തു​മായ ദ്വീപായ നൂകൂ ഹിവയിൽ നിയമി​ച്ചു. കത്തോ​ലി​ക്കാ മതം ആധിപ​ത്യം പുലർത്തുന്ന ഈ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ  സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ സന്ദർശനം നടത്തി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും കുറച്ചു കാല​ത്തേ​ക്കെ​ങ്കി​ലും അവിടെ തങ്ങാൻ ആർക്കും സാധി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. റോഡു​കൾ ഇല്ലായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ കാൽന​ട​യാ​യും കുതി​ര​പ്പു​റ​ത്തും ആയിട്ടാണ്‌ മിഷെ​ലും ബാബെ​റ്റും സഞ്ചരി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. അന്തിയു​റ​ങ്ങാൻ അവർക്കു തദ്ദേശ​വാ​സി​കൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും സ്ഥലം നൽകി​യി​രു​ന്നു. ഉണക്കാ​നി​ട്ടി​രുന്ന കാപ്പി​ക്കു​രു​വി​ന്റെ മുകളിൽ കിടന്നാണ്‌ ഒരു രാത്രി​യിൽ അവർ ഉറങ്ങി​യത്‌!

സർക്കിട്ട്‌ വേല ആരംഭി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പായി മ്യൂളർ ദമ്പതികൾ മാർക്ക​സ​സിൽ 18 മാസം തങ്ങി. അനേക​രും അവരുടെ സന്ദർശ​നത്തെ വിലമ​തി​ക്കു​ക​യും സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഒരു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ മിഷെ​ലി​നും ബാബെ​റ്റി​നും കൂടെ എന്റെ ബൈബിൾ കഥാ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ആയിരം പ്രതികൾ സമർപ്പി​ക്കാൻ സാധിച്ചു. പ്രാപ്‌ത​രായ അത്തരം മിഷന​റി​മാ​രു​ടെ​യും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ പയനി​യർമാ​രു​ടെ​യും പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ​യും മൊത്ത​ത്തി​ലുള്ള ശ്രമഫ​ല​മാ​യി, മാർക്ക​സ​സിൽ മാത്രമല്ല ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ കീഴി​ലുള്ള മുഴു പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ​യും വേല നല്ല പുരോ​ഗതി കൈവ​രി​ച്ചു. എന്തിന്‌, പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണത്തിൽ തുടർച്ച​യായ 69 അത്യു​ച്ചങ്ങൾ ഉണ്ടായ​താ​യി കണക്കുകൾ കാണി​ക്കു​ന്നു!

ഈ പുതി​യ​വർക്കെ​ല്ലാം നല്ല പരിശീ​ലനം ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഓരോ​രു​ത്ത​രെ​യും വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി സഹായി​ക്കാൻ ആവശ്യ​മായ അളവിൽ അനുഭ​വ​സ​മ്പ​ന്ന​രായ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. ഒരേസ​മയം രണ്ടു പുതിയ പ്രസാ​ധ​ക​രു​മൊ​ത്തു പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ക്രമീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ മ്യൂളർ ദമ്പതികൾ ഈ പ്രശ്‌നം പരിഹ​രി​ച്ചത്‌. ഒരാൾ മിഷെ​ലി​നോ​ടൊ​പ്പ​മോ ബാബെ​റ്റി​നോ​ടൊ​പ്പ​മോ വീട്ടി​ലേക്കു കയറി​പ്പോ​കു​മ്പോൾ മറ്റേയാൾ തന്റെ ഊഴവും കാത്ത്‌ വഴിയിൽ നിൽക്കും. മ്യൂളർ ദമ്പതികൾ ഇപ്പോൾ ആഫ്രി​ക്ക​യി​ലെ ബെനി​നിൽ മിഷന​റി​മാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു.

‘സാക്ഷീ​ക​രണം ഞങ്ങളുടെ തിരു​വെ​ഴു​ത്തു പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ മാറ്റു​ര​യ്‌ക്കു​ന്നു’

1982 ഫെബ്രു​വ​രി​യിൽ മിഷന​റി​മാ​രായ ക്രിസ്റ്റ്യാൻ ബെയ്‌ലോ​റ്റി​യും ഭാര്യ ഷ്യൂ​ല്യെ​റ്റും ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ എത്തി. ആദ്യം അവർ സർക്കിട്ട്‌ വേലയിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ക​യും പിന്നീട്‌ റൈയ​റ്റേയ ദ്വീപിൽ അഞ്ചു വർഷം മിഷന​റി​മാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പൊങ്ങു​തടി ഘടിപ്പിച്ച പ്രത്യേ​ക​തരം വള്ളത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചു വേണമാ​യി​രു​ന്നു ആ ദ്വീപി​ന്റെ ചില ഭാഗങ്ങ​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ. എന്നാൽ അവിടത്തെ സാക്ഷീ​ക​രണം, വള്ളം തുഴയാ​നുള്ള വൈദ​ഗ്‌ധ്യ​ത്തി​ന്റെ മാത്രമല്ല “ഒരുവന്റെ ബൈബിൾ പരിജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും മാറ്റു​ര​യ്‌ക്കാൻ പോന്ന​താ​യി​രു​ന്നു” എന്നു ക്രിസ്റ്റ്യാൻ പറയുന്നു. “തങ്ങൾ സ്വർഗ​ത്തിൽ പോകു​മെന്ന്‌  അഭിഷി​ക്തർ എങ്ങനെ​യാണ്‌ അറിയു​ന്നത്‌?, അപ്പോ​ക്ക​ലി​പ്‌സി​ലെ മൃഗങ്ങൾ എന്തിനെ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു? എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള ചോദ്യ​ങ്ങൾ ആളുകൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഞങ്ങളോ​ടു ചോദി​ച്ചി​രു​ന്നു.”

എല്ലാ ചെറിയ സമൂഹ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, റൈയ​റ്റേ​യ​ക്കാർക്കെ​ല്ലാം പരസ്‌പരം അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ക്രിസ്റ്റ്യാൻ പറയുന്നു: “ഒരു പ്രസാ​ധകൻ നിഷ്‌ക്രി​യ​നാ​യി​ത്തീ​രു​മ്പോൾ, ‘ആ വ്യക്തിയെ കുറെ നാളായി കാണാ​നി​ല്ല​ല്ലോ. അയാൾക്ക്‌ ഇപ്പോൾ ആ പഴയ ഉത്സാഹ​മൊ​ന്നും ഇല്ലേ?,’ അല്ലെങ്കിൽ ‘ആ വ്യക്തിക്കു സഹായം ആവശ്യ​മു​ണ്ടെന്നു തോന്നു​ന്നു. ആത്മീയ​മാ​യി അയാൾക്ക്‌ എന്തോ പ്രശ്‌ന​മു​ള്ളതു പോലെ!’ എന്നൊക്കെ അവിടത്തെ വീട്ടു​കാർ പറഞ്ഞു​കേൾക്കു​ന്നത്‌ അസാധാ​രണം ആയിരു​ന്നില്ല.” ബെയ്‌ലോ​റ്റി ദമ്പതികൾ റൈയ​റ്റേ​യ​യിൽനി​ന്നു പോകുന്ന സമയമാ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും അവിടത്തെ എല്ലാ ഫാറേ​യി​ലു​മുള്ള (തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ “വീട്‌” എന്നർഥം) ആരെങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​ത്തു ബൈബിൾ പഠിച്ചി​രു​ന്നു.

റൈയ​റ്റേ​യ​യിൽ താമസി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ ബെയ്‌ലോ​റ്റി ദമ്പതികൾ മോപി​റ്റി ദ്വീപി​ലും പ്രവർത്തി​ച്ചു​തു​ടങ്ങി. നേരിട്ട്‌ ആ ദ്വീപി​ലേക്കു കുറെ സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ അയയ്‌ക്കാൻ ഒരിക്കൽ അവർ സൊ​സൈ​റ്റി​യോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ അതു സമയത്ത്‌ എത്തിയില്ല. നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​കു​ന്ന​തി​നു പകരം ക്രിസ്റ്റ്യാ​നും ഷ്യൂ​ല്യെ​റ്റും അവർ സമർപ്പി​ക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ച പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്വന്തം പ്രതികൾ അവി​ടെ​യു​ള്ള​വരെ കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ തുടങ്ങി. പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എത്തി​ച്ചേ​രു​മെ​ന്നുള്ള ഉറപ്പോ​ടെ ഏകദേശം 30 കുടും​ബങ്ങൾ ഓർഡർ നൽകി. ഒടുവിൽ പുസ്‌ത​കങ്ങൾ എത്തിയ​പ്പോൾ താത്‌പ​ര്യ​ക്കാ​ര​നായ ഒരു വ്യക്തി അവ വിതരണം ചെയ്യാ​നുള്ള സന്മനസ്സ്‌ കാണിച്ചു.

തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ റാങി​റോ​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു ബെയ്‌ലോ​റ്റി ദമ്പതി​ക​ളു​ടെ അടുത്ത നിയമനം. സാക്ഷി​ക​ളാ​യി അവിടെ മറ്റാരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. തുടർന്ന്‌ അവർക്കു ഫ്രഞ്ച്‌ ഗയാന​യി​ലേ​ക്കും അവി​ടെ​നി​ന്നു കോം​ഗോ ജനാധി​പത്യ റിപ്പബ്ലി​ക്കി​ലേ​ക്കും നിയമ​ന​മാ​റ്റം ലഭിച്ചു. ബെയ്‌ലോ​റ്റി സഹോ​ദരൻ ഇപ്പോൾ അവിടത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യിൽ സേവി​ക്കു​ന്നു.

“യഹോവ നിന്നെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ള്ളും”

1985 ഏപ്രി​ലിൽ ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നു വന്ന ഫ്രെ​ഡെ​റിക്‌ ല്യൂക്ക​സി​നെ​യും ഭാര്യ യൂർമിൻഡ​യെ​യും മൂന്നു പ്രസാ​ധകർ മാത്ര​മു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന റ്റാഹായാ ദ്വീപി​ലേക്കു നിയമി​ച്ചു. ആദ്യത്തെ രണ്ട്‌ ആഴ്‌ചകൾ ഈ യുവദ​മ്പ​തി​കൾക്ക്‌ വളരെ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. വീട്ടിലെ സ്വീക​ര​ണ​മു​റി​യിൽ നടത്തിയ യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ മറ്റാരും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. അവർ രാജ്യ​ഗീ​തങ്ങൾ പാടു​ക​യും കരയു​ക​യും ചെയ്‌തു. പക്ഷേ ഒരിക്ക​ലും നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ട്ടു​പോ​യില്ല.

 ആ ദ്വീപിൽ വൈദ്യു​തി​യോ ടെലി​ഫോൺ സൗകര്യ​മോ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഫ്രെ​ഡെ​റി​ക്കി​നും യൂർമിൻഡ​യ്‌ക്കും ഒരു വാക്കി-ടോക്കി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. സമീപ​ത്തുള്ള റൈയ​റ്റേ​യ​യി​ലെ മിഷന​റി​മാ​രു​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ടാ​നാ​യി അവർ അത്‌ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. എന്നാൽ എപ്പോ​ഴാണ്‌ ലൈൻ ശരിയാ​യി​ക്കി​ട്ടു​ക​യെന്നു പറയാ​നാ​വി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെന്നു മാത്രം! അവർക്ക്‌ ഒരു ചെറിയ ഫ്രിഡ്‌ജും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ഒരു അയൽക്കാ​രന്റെ ജനറേ​റ്റ​റിൽനി​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അതിനുള്ള വൈദ്യു​തി കിട്ടി​യി​രു​ന്നത്‌. ഫ്രെ​ഡെ​റിക്‌ പറയുന്നു: “സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ വൈകിട്ട്‌ 6 മുതൽ 10 വരെയാണ്‌ ജനറേറ്റർ പ്രവർത്തി​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഒരു ദിവസം ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ ഫ്രിഡ്‌ജി​ലെ തക്കാളി​യെ​ല്ലാം കല്ലു​പോ​ലെ കട്ടിയാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. അന്ന്‌ ടെലി​വി​ഷ​നിൽ ഒരു സ്‌പോർട്‌സ്‌ മത്സരം കാണാ​നാ​യി അയൽക്കാ​രൻ നേര​ത്തെ​തന്നെ ജനറേറ്റർ സ്റ്റാർട്ടു ചെയ്‌ത​താ​യി​രു​ന്നു.”

ല്യൂക്കസ്‌ ദമ്പതികൾ തഹീഷ്യൻ ഭാഷ പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. മറ്റൊരു ഭാഷ പഠിച്ചി​ട്ടുള്ള ഏതൊ​രാൾക്കും അറിയാ​വു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, തുടക്ക​ക്കാർക്ക്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും അബദ്ധങ്ങൾ പറ്റാറുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, വീടു​തോ​റു​മുള്ള ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ ഫ്രെ​ഡെ​റിക്‌ വറൂവാ മോഅ എന്ന പദപ്ര​യോ​ഗം ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാവ്‌ എന്നാണ്‌ അതിന്റെ അർഥം. എന്നാൽ മോഅ എന്നതിന്റെ ഉച്ചാര​ണ​ത്തിന്‌ ഒരു പ്രത്യേ​ക​ത​യുണ്ട്‌. അതു കൃത്യ​മാ​യി ഉച്ചരി​ക്കാൻ കഴിയാ​തി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അദ്ദേഹം യഥാർഥ​ത്തിൽ പറഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നത്‌ “കോഴി ആത്മാവ്‌” എന്നായി​രു​ന്നു.

ഈ ദമ്പതികൾ റ്റാഹാ​യാ​യിൽ വരു​മ്പോൾ, ശുശ്രൂ​ഷാ​ദാ​സൻ ആയിരുന്ന ഫ്രെ​ഡെ​റി​ക്കിന്‌ 23 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു. തനിക്കു നൽകിയ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഏറ്റെടു​ക്കാൻ പ്രാപ്‌ത​ന​ല്ലെന്നു തോന്നിയ അദ്ദേഹം അക്കാര്യം അന്നത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി കോ-ഓർഡി​നേ​റ്റ​റാ​യി​രുന്ന ആലൻ ഷാമേയെ അറിയി​ച്ചു. “വിഷമി​ക്കേണ്ട, യഹോവ നിന്നെ പരിശീ​ലി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ള്ളും!,” ആലൻ പറഞ്ഞു. അതുത​ന്നെ​യാണ്‌ സംഭവി​ച്ച​തും. അഞ്ചു വർഷത്തി​നു​ശേഷം ല്യൂക്കസ്‌ ദമ്പതികൾ തങ്ങളുടെ അടുത്ത നിയമന പ്രദേ​ശ​മായ ബുർക്കി​നാ ഫാസോ​യി​ലേക്കു പോകു​മ്പോൾ റ്റാഹാ​യാ​യി​ലെ ആ ചെറിയ കൂട്ടം 14 പ്രസാ​ധകർ അടങ്ങിയ സ്വന്തം രാജ്യ​ഹാ​ളുള്ള ഒരു സഭയാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ അതി​നോ​ടകം ഫ്രെ​ഡെ​റിക്‌ ഒരു മൂപ്പനു​മാ​യി​രു​ന്നു.

ആരംഭ​ദ​ശ​യിൽത്തന്നെ നിരു​ത്സാ​ഹ​ത്തി​ന്റെ പിടി​യിൽ അമർന്നു​പോ​കാ​തി​രു​ന്ന​തിൽ ഈ ദമ്പതികൾ അങ്ങേയറ്റം സന്തുഷ്ട​രാണ്‌! ഈയിടെ അവർ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങളുടെ യൗവന​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും നല്ല വർഷങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു അവ. സ്വന്തം ശക്തിയിൽ ആശ്രയി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം യഹോ​വ​യിൽ പൂർണ​മാ​യി ആശ്രയി​ക്കാ​നും ക്ഷമയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാ​നും  ഞങ്ങൾ പഠിച്ചു. നിരു​ത്സാ​ഹം തോന്നി​യ​പ്പോൾ പ്രാർഥന ഞങ്ങൾക്കു ശക്തി പകർന്നു. യഹോവ ആയിരു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ ശക്തിദുർഗം. അവൻ ഒരിക്ക​ലും ഞങ്ങളെ കൈവി​ട്ടില്ല. ശരിയാണ്‌, അവൻ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആവശ്യ​മായ പരിശീ​ലനം നൽകു​ക​തന്നെ ചെയ്‌തു.”

അവിവാ​ഹി​ത​രായ മിഷന​റി​മാർ പ്രയാ​സ​മേ​റിയ നിയമ​നങ്ങൾ ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്നു

വേലയെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാ​നാ​യി ഏകാകി​ക​ളായ മിഷന​റി​മാ​രും ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നു ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലേക്കു യാത്ര​തി​രി​ച്ചു. ആദ്യം എത്തി​ച്ചേർന്ന​വ​രിൽ ചിലരാ​യി​രു​ന്നു ഷോർഷ്‌ ബൂർഷോ​ന്യെ​യും മാർക്‌ മോൺടേ​യും. രണ്ടു പേരും ബ്രാഞ്ചി​ലും സർക്കിട്ട്‌ വേലയി​ലും സേവനം അനുഷ്‌ഠി​ച്ചു. മാർക്കി​ന്റെ സർക്കി​ട്ടിൽ ടൂബ്വാ​യി, ഗാമ്പിയർ, മാർക്ക​സസ്‌, തൂവ​മോ​ട്ടൂ എന്നീ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹങ്ങൾ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അനേകം പവിഴ ദ്വീപു​ക​ളി​ലും അദ്ദേഹം തനിച്ചാ​ണു പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം നടത്തി​യത്‌. മറ്റവസ​ര​ങ്ങ​ളിൽ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രോ​ടൊ​പ്പം പ്രവർത്തി​ച്ചു. സാധ്യ​മാ​കു​ന്നി​ട​ത്തൊ​ക്കെ അദ്ദേഹം പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗം നടത്തി​യി​രു​ന്നു. ചില ദ്വീപു​ക​ളിൽ അതു കേൾക്കാ​നാ​യി അവി​ടെ​യുള്ള മുഴുവൻ പേരും കൂടി​വന്നു. വിവാ​ഹ​ത്തി​നു​ശേഷം കുറെ​ക്കാ​ലം കൂടെ മാർക്‌ സർക്കിട്ട്‌ വേലയിൽ തുടർന്നു. ഭാര്യ ജെസി​ക​യോ​ടൊ​പ്പം ഇപ്പോൾ ബോറാ ബൊറ സഭയിൽ സേവി​ക്കുന്ന മാർക്‌ ഒരു മൂപ്പനും പയനി​യ​റും ആണ്‌.

1986 ഫെബ്രു​വ​രി​യിൽ ഫിലിപ്പ്‌ കൂസി​നെ​യും പാട്രിക്‌ ലെമാ​സി​ഫും ഫ്രാൻസിൽനിന്ന്‌ എത്തി​ച്ചേർന്നു. മാർക്ക​സസ്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നു അവരെ നിയമി​ച്ചത്‌. ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ മറ്റു ദ്വീപു​ക​ളിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി, പവിഴ​പ്പു​റ്റു​ക​ളു​ടെ സംരക്ഷണ വലയം ഇല്ലാത്ത ഒന്നാണ്‌ മാർക്ക​സസ്‌. ചെങ്കു​ത്തായ പാറ​ക്കെ​ട്ടു​കൾ പസിഫി​ക്കി​ലെ പച്ചകലർന്ന കടും​നീല വെള്ളത്തിൽ കുത്തനെ എഴുന്നു​നിൽക്കു​ന്നു. ഇവയിൽ ആഞ്ഞടിച്ച്‌ ശക്തമായ തിരമാ​ലകൾ കരുത്തു​കാ​ട്ടു​ന്നു. മലമട​ക്കു​ക​ളി​ലുള്ള ഫലഭൂ​യി​ഷ്‌ഠ​മായ താഴ്‌വ​ര​കളെ അരുവി​ക​ളും വെള്ളച്ചാ​ട്ട​ങ്ങ​ളും കൂടുതൽ മനോ​ഹ​ര​മാ​ക്കു​ന്നു. മേഞ്ഞു​ന​ട​ക്കുന്ന അനേകം കോലാ​ടു​കൾക്കും കുതി​ര​കൾക്കും കാട്ടു​ക​ന്നു​കാ​ലി​കൾക്കും തികച്ചും അനു​യോ​ജ്യ​മാണ്‌ ഈ ദ്വീപു​കൾ.

അതുവ​രെ​യു​ള്ള വർഷങ്ങ​ളിൽ പയനി​യർമാ​രും പ്രസാ​ധ​ക​രും മാർക്ക​സ​സിൽ പലപ്പോ​ഴാ​യി സന്ദർശ​നങ്ങൾ നടത്തി​യി​രു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, 1978/79-ൽ മ്യൂളർ ദമ്പതികൾ നൂകൂ ഹിവയിൽ ഒന്നര വർഷ​ത്തോ​ളം ചെലവ​ഴി​ച്ചു. എന്നാൽ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലും ഒരു സമഗ്ര സാക്ഷ്യം നൽക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നില്ല. ഫിലി​പ്പും പാട്രി​ക്കും വന്നപ്പോൾ ഇതിനു മാറ്റമു​ണ്ടാ​യി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, വേല അത്ര എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. കാരണം കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയ്‌ക്ക്‌ ആളുക​ളു​ടെ​മേൽ  ശക്തമായ പിടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു, അനേകർക്കും പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രെ ഭയമാ​യി​രു​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഈ രണ്ടു സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കും നേരെ​യു​ണ്ടായ ചില ഭീഷണി​ക​ളു​ടെ പിന്നി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ പുരോ​ഹ​ത​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, മതഭ്രാന്ത്‌ ആളിക്ക​ത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ചില അനിഷ്ട​സം​ഭ​വ​ങ്ങൾക്കു തിരി​കൊ​ളു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടും കത്തോ​ലി​ക്ക​രു​ടെ ഒരു കരിസ്‌മാ​റ്റിക്‌ പ്രസ്ഥാ​ന​വും അന്നു തഴച്ചു​വ​ള​രു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പാട്രി​ക്കും ഫിലി​പ്പും ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ഒരുമി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ച്ചു. എന്നാൽ, പ്രവർത്ത​ന​പ്ര​ദേശം കൂടുതൽ പരിചി​ത​മാ​യി​ത്തീർന്ന​പ്പോൾ അവർ വെവ്വേറെ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരാൾ ഹിവാ ഓവയി​ലുള്ള മിഷനറി ഭവനത്തിൽ താമസി​ക്കു​ക​യും അവിടെ യോഗങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ മറ്റേയാൾ ബോട്ടു​ക​ളിൽ യാത്ര​ചെ​യ്‌തു​കൊണ്ട്‌ ആഴ്‌ച​ക​ളോ​ളം മറ്റു ദ്വീപു​കൾ സന്ദർശി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പൂർണ​മാ​യും വേറിട്ടു പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നത്‌ കൂടുതൽ പ്രാ​യോ​ഗി​ക​വും ഫലപ്ര​ദ​വും ആയിരി​ക്കു​മെന്നു ക്രമേണ അവർ തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. അങ്ങനെ, പാട്രിക്‌ വടക്കു​മാ​റി​യുള്ള ദ്വീപു​ക​ളി​ലും ഫിലിപ്പ്‌ തെക്കോ​ട്ടുള്ള ദ്വീപു​ക​ളി​ലും പ്രവർത്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഈ മിഷന​റി​മാർക്കു സഹായ​മാ​യി അവരോ​ടൊ​പ്പം പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രായ പാസ്‌കാൽ പാറ്റെ​റെ​യും മിഷെൽ ബുസ്റ്റാ​മാ​ന്റെ​യെ​യും തഹീതി​യിൽനിന്ന്‌ അയച്ചു. പാസ്‌കാൽ ഇപ്പോൾ ഒരു സഭാമൂ​പ്പ​നാ​യും മിഷെൽ സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യും സേവി​ക്കു​ന്നു. തങ്ങളുടെ യൗവ്വന​ബലം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു സമർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിൽ ഉത്സാഹി​ക​ളായ ഈ ചെറു​പ്പ​ക്കാർ സന്തുഷ്ട​രാ​യി​രു​ന്നു. (സദൃ. 20:29) തീർച്ച​യാ​യും അവർ ബലശാ​ലി​കൾ ആയിരി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. കാരണം, മാർക്ക​സ​സി​ലെ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ദുർബ​ലർക്കോ ഭീരു​ക്കൾക്കോ ഉള്ളതാ​യി​രു​ന്നില്ല. റോഡു​കൾ ഇല്ലായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ, അവി​ടെ​യുള്ള ഒറ്റപ്പെട്ട വീടു​ക​ളും കൂട്ടങ്ങ​ളും സന്ദർശി​ക്കാൻ ആഴമേ​റിയ ഇടുങ്ങിയ താഴ്‌വ​ര​ക​ളി​ലൂ​ടെ വളഞ്ഞു​പു​ള​ഞ്ഞു​പോ​കുന്ന, കല്ലും ചെളി​യും നിറഞ്ഞ പാതക​ളി​ലൂ​ടെ അവർ സഞ്ചരി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നുള്ള ഏക ആശ്രയം ട്രെയിൽ ബൈക്ക്‌ എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന ചെറി​യ​തരം മോ​ട്ടോർ സൈക്കിൾ ആയിരു​ന്നു.

ഒരിക്കൽ ഇടുങ്ങിയ ഒരു പാതയി​ലൂ​ടെ ബൈക്കിൽ പോകു​മ്പോൾ, ഒരു കൂട്ടം കാട്ടു​ക​ന്നു​കാ​ലി​കൾ എതിർദി​ശ​യിൽനി​ന്നും മറ്റൊരു വാഹന​ത്തി​ന്റെ മുമ്പി​ലാ​യി വിര​ണ്ടോ​ടി​വന്ന സംഭവം ഫിലിപ്പ്‌ ഓർക്കു​ന്നു. ഒരുവ​ശത്തു കൊക്ക​യും മറുവ​ശത്തു ചെങ്കു​ത്തായ പാറ​ക്കെ​ട്ടും ആയിരു​ന്ന​തി​നാൽ രക്ഷപ്പെ​ടാൻ യാതൊ​രു മാർഗ​വും ഇല്ലായി​രു​ന്നു. ബൈക്ക്‌ നിറു​ത്തി​യ​ശേഷം ഫിലിപ്പ്‌ അതി​നോ​ടൊ​പ്പം പാറയി​ലേക്ക്‌  ആവുന്നത്ര പറ്റിനി​ന്നു. അരികി​ലൂ​ടെ കുതി​ച്ചു​പാ​ഞ്ഞു​പോയ ആ മൃഗങ്ങൾ ഉപദ്ര​വ​മൊ​ന്നും ചെയ്‌തി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേഹത്തെ ശരിക്കും പേടി​പ്പി​ച്ചു​ക​ളഞ്ഞു.

മിഷെൽ ബുസ്റ്റാ​മാ​ന്റെ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “ഈ നിയമനം എന്നെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വളരെ ആവേശ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരു​ന്നു. എന്നാൽ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഭയം തോന്നി​യി​രു​ന്നു, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ചില ദ്വീപു​ക​ളിൽ തനിച്ചാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​വന്ന സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ. വളരെ താഴ്‌ച​യുള്ള ഇരുണ്ട ഒരു താഴ്‌വ​ര​യിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഒരു ബംഗ്ലാ​വിൽ താമസി​ക്കവേ ഞാൻ ഒരു ദിവസം ഏറെ ദൂരെ​യുള്ള ഒരു സ്ഥലത്ത്‌ പകൽ മുഴുവൻ സാക്ഷീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടു. അന്തിയു​റ​ങ്ങാൻ അടുത്തുള്ള ഒരു ഗ്രാമ​ത്തിൽ സ്ഥലം അന്വേ​ഷി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും കണ്ടെത്താ​നാ​യില്ല. അങ്ങനെ ഞാൻ വീട്ടി​ലേക്കു നടക്കാൻ തുടങ്ങി. നേരം സന്ധ്യയാ​യി​ത്തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. രാത്രി​യു​ടെ ഇരുട്ടിൽ കടുന്തൂ​ക്കായ പാറ​ക്കെ​ട്ടു​കൾ എന്നിൽ ഭീതി ജനിപ്പി​ച്ചു. ദ്വീപു​വാ​സി​കൾ  നടത്തുന്ന മന്ത്രവാ​ദ​ത്തെ​യും അതിലൂ​ടെ ക്ഷണിച്ചു​വ​രു​ത്തുന്ന ഭൂതങ്ങ​ളെ​യും കുറി​ച്ചൊ​ക്കെ ഞാൻ ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോൾ ഞാനാകെ പരി​ഭ്രാ​ന്ത​നാ​യി. അപ്പോൾ ഞാൻ പ്രാർഥി​ക്കാ​നും യഹോ​വ​യു​ടെ നാമം ഒരുപാട്‌ പ്രാവ​ശ്യം വരുന്ന രാജ്യ​ഗീ​തങ്ങൾ പാടാ​നും തുടങ്ങി. ഒടുവിൽ ബംഗ്ലാ​വിൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന​പ്പോൾ ഞാൻ അകത്തു കടന്നു വാതിൽ അടയ്‌ക്കു​ക​യും ബൈബിൾ തുറന്നു​വാ​യി​ക്കാൻ തുടങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു. ക്രമേണ എനിക്കു സ്വസ്ഥത കൈവന്നു.”

മൂന്നു വർഷത്തെ കഠിനാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​നു​ശേഷം, മാർക്ക​സ​സി​ലെ തങ്ങളുടെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ആദ്യമാ​യി ഒരാൾ സത്യത്തിൽ വന്നപ്പോൾ ഈ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ ആഹ്ലാദ​ചി​ത്ത​രാ​യി​ത്തീർന്നു. ഷാൻ-ലുയി പേറ്റേ​റാ​നോ​യെന്ന ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രൻ ആയിരു​ന്നു അത്‌. ഷാൻ-ലുയിയെ “ആട്ടിൻകൂ​ട്ട​ത്തി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻ” ആഗ്രഹിച്ച ഒരു പുരോ​ഹി​തൻ അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശി​ച്ചു. യഹോ​വ​യെന്ന നാമം യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ കണ്ടുപി​ടി​ച്ച​താ​ണെന്നു തറപ്പി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം ആ ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രനെ “രക്ഷിക്കാ​നുള്ള” ഒരു ശ്രമം നടത്തി. ഉടനെ ഷാൻ-ലുയി, ഫ്രഞ്ച്‌ ഭാഷയി​ലുള്ള കത്തോ​ലി​ക്കാ ക്രാൻപോൻ ബൈബി​ളിൽനി​ന്നും (1905) സങ്കീർത്തനം 83:18 ഉദ്ധരിച്ചു. അതിൽ ദൈവ​നാ​മം അടങ്ങി​യി​രു​ന്നു. ഉത്തരം മുട്ടി​പ്പോയ പുരോ​ഹി​തൻ സ്ഥലംവി​ട്ടു. പിന്നീട്‌ ആ വഴിക്കു വന്നതു​മില്ല. കത്തോ​ലി​ക്കാ ബൈബിൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു പുരോ​ഹി​തനെ ദൈവ​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തിൽ ആദ്യമാ​യി ഉത്തരം മുട്ടിച്ച മാർക്ക​സ​സു​കാ​രൻ ഇദ്ദേഹ​മാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​ണു സാധ്യത. പിന്നീട്‌, കത്തോ​ലി​ക്കാ ബിഷപ്പി​ന്റെ പ്രൈ​വറ്റ്‌ സെക്ര​ട്ട​റി​പോ​ലും സഭ വിട്ടു​പോ​രു​ക​യും സത്യം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ഹിവാ ഓവയി​ലെ മിഷന​റി​മാർ ഒരു യൂറോ​പ്യൻ ദമ്പതി​ക​ളായ ഷാൻ ഓബെർലെ​നെ​യും നാഡി​നെ​യും കണ്ടുമു​ട്ടി. പ്രശസ്‌ത ഫ്രഞ്ച്‌ ചിത്ര​കാ​ര​നായ പോൾ ഗോഗാ​നെ​പ്പോ​ലെ, സമൂഹ​ത്തിൽനി​ന്നു സ്വയം വേർപെ​ടു​ത്താ​നാ​യി മാർക്ക​സ​സിൽ എത്തിയ​താ​യി​രു​ന്നു അവർ. എത്തി​പ്പെ​ടാൻ മിക്കവാ​റും അസാധ്യ​മായ ഒരു സ്ഥലത്തു താമസി​ച്ചി​രുന്ന അവർ എല്ലാ ആധുനിക സൗകര്യ​ങ്ങ​ളും പരിത്യ​ജി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടുള്ള ലളിത​മായ ഒരു ജീവി​ത​മാണ്‌ നയിച്ചി​രു​ന്നത്‌. മൂന്നു വർഷം ബൈബിൾ പഠിക്കു​ക​യും ജീവി​ത​ത്തിൽ ഏറെ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തു​ക​യും ചെയ്‌ത​ശേഷം ഷാനും നാഡി​നും സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു.

1986-ൽ ഫിലിപ്പ്‌ കൂസി​നെ​യും പാട്രിക്‌ ലെമാ​സി​ഫും മാർക്ക​സ​സിൽ എത്തിയ​പ്പോൾ ആ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തിൽ ഒരേ​യൊ​രു പ്രസാ​ധകൻ മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എന്നാൽ എട്ടു വർഷത്തി​നു​ശേഷം ഫിലി​പ്പി​നു (ദ്വീപിൽനിന്ന്‌ രണ്ടാമതു പോയത്‌ ഫിലിപ്പ്‌ ആയിരു​ന്നു) കാമറൂ​ണി​ലേക്കു നിയമ​ന​മാ​റ്റം ലഭിച്ച​പ്പോൾ, 210 ദ്വീപു​വാ​സി​കൾക്ക്‌ ഒരു  പ്രസാ​ധകൻ എന്ന അനുപാ​ത​ത്തിൽ അവരുടെ എണ്ണം 36 ആയിത്തീർന്നി​രു​ന്നു. പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട മൂന്നു ദ്വീപു​ക​ളായ ഹിവാ ഓവയി​ലും നൂകൂ ഹിവയി​ലും ഊവാ പൂവി​ലും ആയി മൂന്നു സഭകളും നിലവി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

ഒടുവി​ലത്തെ മിഷന​റി​മാർ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്നു

1990 നവംബ​റിൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന സെർഷ്‌ ഗോ​ളെ​നും ഭാര്യ മാരി-ല്വെസും ആയിരു​ന്നു ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നുള്ള അവസാ​നത്തെ മിഷന​റി​മാർ. അവരെ​യും മാർക്ക​സ​സി​ലേക്കു നിയമി​ച്ചു. അവിടത്തെ സഭകളെ ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിൽ അവർ വലിയ പങ്കു വഹിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. മാർക്ക​സസ്‌ ഭാഷ വശമാ​ക്കിയ സെർഷും ഭാര്യ​യും ആൾപ്പാർപ്പുള്ള ആറു ദ്വീപു​ക​ളി​ലു​മുള്ള എല്ലാ കുടും​ബ​ങ്ങ​ളെ​യും സന്ദർശി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നത്‌ ആശ്ചര്യം​ത​ന്നെ​യാണ്‌!

ഹിവാ ഓവയിൽ താമസി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അവർ, ഒരു പ്രസാ​ധ​കൻപോ​ലും ഇല്ലാത്ത രണ്ടു ദ്വീപു​കൾ ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള മറ്റു പല ദ്വീപു​ക​ളും ക്രമമാ​യി സന്ദർശി​ക്കു​ന്നു. ഹിവാ ഓവയി​ലെ ഒരേ​യൊ​രു മൂപ്പനാണ്‌ സെർഷ്‌. അവർ ആദ്യമാ​യി ഫാറ്റൂ ഹിവ സന്ദർശി​ച്ച​പ്പോൾ അവിടത്തെ കത്തോ​ലി​ക്കാ ഡീക്കനും പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ ഡീക്കനും പ്രകടി​പ്പിച്ച സഹകരണം കണ്ട്‌ സെർഷ്‌ അതിശ​യി​ച്ചു​പോ​യി. തങ്ങളുടെ മതശു​ശ്രൂ​ഷ​ക​ളു​ടെ ഒടുവിൽ അവർ ഇരുവ​രും ഒരു അറിയി​പ്പു നടത്തി. സെർഷ്‌ ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക സ്‌കൂ​ളിൽ നടത്താ​നി​രുന്ന അര മണിക്കൂർ ദൈർഘ്യ​മുള്ള പരസ്യ​പ്ര​സം​ഗം കേൾക്കാൻ എല്ലാവ​രെ​യും ക്ഷണിച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു അത്‌. മാത്രമല്ല, സെർഷി​നെ​ക്കാൾ കൂടുതൽ ഒഴു​ക്കോ​ടെ മാർക്ക​സസ്‌  ഭാഷ സംസാ​രി​ച്ചി​രുന്ന പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ ഡീക്കൻ സെർഷി​ന്റെ പ്രസംഗം മാർക്ക​സ​സി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു.

തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ ഒരു ബ്ലാക്ക്‌ബോർഡിൽ എഴുതി​ക്കൊണ്ട്‌ തങ്ങളുടെ സ്വന്തം ബൈബി​ളിൽ അവ കണ്ടെത്താൻ സെർഷ്‌ സദസ്സിനെ സഹായി​ച്ചു. അദ്ദേഹം നടത്തിയ പ്രാർഥ​ന​ക​ളു​ടെ ഒടുവിൽ എല്ലാവ​രും വ്യക്തമാ​യി “ആമേൻ” എന്നു പറഞ്ഞു. അടുത്ത ദിവസം സെർഷും ഭാര്യ​യും ഫാറ്റൂ ഹിവയി​ലുള്ള എല്ലാ വീടു​ക​ളി​ലും സാഹി​ത്യം സമർപ്പി​ച്ചു. പിന്നീട്‌ 600-നടുത്ത്‌ നിവാ​സി​ക​ളുള്ള ഈ ദ്വീപ്‌ സന്ദർശി​ക്കു​മ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അവർക്ക്‌ ഊഷ്‌മ​ള​മായ സ്വാഗ​ത​മാ​ണു ലഭിക്കു​ന്നത്‌.

ബൈബിൾസ​ത്യം ജയില​റ​കളെ തുളച്ചു​ചെ​ല്ലു​ന്നു

മറ്റു പല നാടു​ക​ളി​ലും സംഭവി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലും തടവിൽ കഴിയുന്ന അനേക​രും ബൈബിൾസ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ പരിജ്ഞാ​നം സമ്പാദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. യുവ​പ്രാ​യ​ത്തിൽ കുറ്റവാ​ളി ആയിത്തീ​രു​ക​യും ഏഴു വർഷം ജയിലിൽ കഴിയു​ക​യും ചെയ്‌ത അലെക്‌സാൻഡർ റ്റെറ്റ്യാ​റാ​ഹി അതിന്‌ ഒരു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌. കുറഞ്ഞ​പക്ഷം ആറു തവണ​യെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേഹം ജയിൽചാ​ടി​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ജയിൽചാ​ടിയ ഒരു തടവു​പു​ള്ളി​യെ കുറി​ച്ചുള്ള പ്രശസ്‌ത​മായ ഒരു നോവ​ലി​ലെ പ്രധാന കഥാപാ​ത്ര​മായ ബട്ടർഫ്‌​ളൈ​യു​ടെ പേരി​ലാണ്‌ അദ്ദേഹം അറിയ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌.

റൈയ​റ്റേ​യ​യിൽ ഒളിവിൽക​ഴി​യുന്ന സമയത്ത്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഒരു ബൈബി​ളും “ദൈവ​ത്തി​നു ഭോഷ്‌കു പറയാൻ അസാദ്ധ്യ​മായ കാര്യങ്ങൾ” എന്ന പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രതി​യും കിട്ടി. ബൈബി​ളും ആ പുസ്‌ത​ക​വും അദ്ദേഹം ആദി​യോ​ടന്തം പലതവണ വായിച്ചു. താൻ സത്യം കണ്ടെത്തി​യി​രി​ക്കു​ന്നെന്നു ബോധ്യ​മായ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കുത്ത്‌ അനുഭ​വ​പ്പെ​ടാൻ തുടങ്ങി. അദ്ദേഹം എന്താണു ചെയ്‌തത്‌?

ആ പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ പ്രസാ​ധ​ക​രായ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​മാ​യി വ്യക്തി​പ​ര​മാ​യി ബന്ധപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അലെക്‌സാൻഡർ സ്വയം പോലീ​സി​നു കീഴടങ്ങി. അവർ അദ്ദേഹത്തെ തഹീതി​യി​ലെ ജയിലി​ലേക്കു തിരി​ച്ച​യച്ചു. കോൾസോൻ ഡിൻ ആയിരു​ന്നു അവിടത്തെ ജയിൽ വാർഡൻ. അലെക്‌സാൻഡർ തിര​ച്ചെ​ത്തി​യ​ശേഷം ഉടൻതന്നെ, കോൾസോൻ ഒരു സഹപ്ര​വർത്ത​ക​നോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അദ്ദേഹം അവിചാ​രി​ത​മാ​യി കേൾക്കാൻ ഇടയായി. താൻ വായിച്ച കാര്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി അവയ്‌ക്ക്‌ സാമ്യ​മു​ള്ള​താ​യി തിരി​ച്ച​റിഞ്ഞ അലെക്‌സാൻഡർ രഹസ്യ​മാ​യി കോൾസോ​നെ സമീപി​ക്കു​ക​യും കൂടുതൽ കാര്യങ്ങൾ അറിയാ​നുള്ള ആഗ്രഹം പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

അലെക്‌സാൻഡ​റി​ന്റെ സെല്ലിൽ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ കോൾസോൻ സഹോ​ദരൻ ജയിൽ ഡയറക്ട​റിൽനിന്ന്‌  അനുവാ​ദം വാങ്ങി. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ മറ്റു പല അന്തേവാ​സി​കൾക്കും പഠിക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​യി. ഉച്ചയ്‌ക്കുള്ള തന്റെ ഇടവേ​ള​യിൽ അവരോ​ടൊ​പ്പം പഠിക്കാ​നുള്ള അനുവാ​ദ​വും കോൾസൻ ഡയറക്ട​റിൽനി​ന്നു നേടി. പിന്നീട്‌, മറ്റു രണ്ടു മൂപ്പന്മാർ ഈ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വം കൈകാ​ര്യം ചെയ്യു​ന്നത്‌ കൂടുതൽ നന്നായി​രി​ക്കു​മെന്നു തീരു​മാ​നി​ക്ക​പ്പെട്ടു. വർഷങ്ങ​ളോ​ളം 30 മുതൽ 50 വരെ ജയിൽപ്പു​ള്ളി​കൾക്കു​വേണ്ടി ഒരു പ്രതി​വാര ബൈബിൾ പ്രഭാ​ഷണം നടത്ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. അതേത്തു​ടർന്ന്‌, വ്യക്തി​പ​ര​മായ പഠനം ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​വ​രോ​ടൊ​പ്പം പ്രത്യേ​കം അധ്യയ​ന​വും നടത്തി​യി​രു​ന്നു.

അതേസ​മ​യം, അലെക്‌സാൻഡർ വളരെ വേഗത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ തുടങ്ങി. ഇത്‌ ജയിൽ അധികാ​രി​ക​ളു​ടെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി കോൾസോൻ സഹോ​ദ​രന്റെ മേൽനോ​ട്ട​ത്തിൽ, ഈ മുൻ ജയിൽചാട്ട വിദഗ്‌ധന്‌ ആദ്യമാ​യി ഒരു ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നുള്ള പ്രത്യേക അനുവാ​ദം അവർ നൽകി. അവി​ടെ​വെച്ച്‌ അലെക്‌സാൻഡർ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു. പിന്നീട്‌ ജയിൽമോ​ചി​ത​നായ അദ്ദേഹം യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്നു.

തഹീതി​യി​ലെ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​കൾ

1969-ൽ തഹീതി​യിൽ ആദ്യത്തെ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷൻ നടത്ത​പ്പെട്ടു. അന്ന്‌ അവിടെ കേവലം 124 പ്രസാ​ധ​കരേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അതു​കൊണ്ട്‌ ഫ്രെഡ​റിക്‌ ഡബ്ലിയു. ഫ്രാൻസ്‌ സഹോ​ദരൻ—തഹീതി സന്ദർശിച്ച ആദ്യത്തെ ഭരണസം​ഘാം​ഗം—ഉൾപ്പെടെ  16 രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും എത്തി​ച്ചേർന്ന 210 പ്രതി​നി​ധി​കൾക്ക്‌ ആതിഥ്യം അരുളാൻ അവസരം ലഭിച്ചത്‌ അവരെ എത്ര പുളകം​കൊ​ള്ളി​ച്ചെന്നു നിങ്ങൾക്കു വിഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യാൻ കഴിയും. 610 പേരുടെ അത്യുച്ച ഹാജർ ഉണ്ടായി​രുന്ന ആ കൺ​വെൻ​ഷൻ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ വലിയ അളവിൽ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ക​യും തൊട്ട​ടുത്ത വർഷം പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണത്തിൽ 15 ശതമാനം വർധന​യ്‌ക്കു സംഭാവന ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തു. തുടർന്ന്‌ 1978-ൽ തഹീതി “വിജയ​പ്രദ വിശ്വാസ” അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷ​നു​ക​ളിൽ ഒന്നിന്‌ ആതിഥ്യ​മ​രു​ളി. ഇപ്രാ​വ​ശ്യ​ത്തെ അത്യുച്ച ഹാജർ 985 ആയിരു​ന്നു!

സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ തഹീഷ്യൻ ഭാഷയി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു

പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണം വർധി​ച്ച​തോ​ടെ ബ്രാഞ്ചി​ലെ വേലയും വർധിച്ചു. പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ പ്രധാന ഭാഷയായ തഹീഷ്യ​നി​ലേക്കു ബൈബിൾ സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അതിൽ മുഖ്യ​മാ​യത്‌. ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ത​മാ​കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പു​തന്നെ, തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ നല്ല അറിവു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പ്രായ​മേ​റിയ ചില സഹോ​ദ​രങ്ങൾ അംശകാല അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ഏതാനും പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ പരിഭാഷ നിർവ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഫ്രഞ്ചിൽനി​ന്നാണ്‌ അവർ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നത്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ 1963 മുതൽ അവർ രാജ്യ ശുശ്രൂഷ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി. തുടർന്ന്‌ 1971-ൽ, നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന സത്യം എന്ന പുസ്‌ത​ക​വും പൂർത്തി​യാ​ക്കി.

 1975-ൽ തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ സ്ഥാപി​ത​മാ​യ​പ്പോൾ പരിഭാ​ഷാ​നിർവ​ഹണം കൂടുതൽ ഉത്തേജി​ത​മാ​യി. സ്‌കൂ​ളിൽ ഇംഗ്ലീഷ്‌ പഠിപ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​തി​നാൽ അനേകം പുതിയ പരിഭാ​ഷ​കർക്കും ആ ഭാഷ വശമാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പരിഭാ​ഷ​യിൽനി​ന്നു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തി​നു പകരം അവർക്ക്‌ ഇപ്പോൾ മൂലഭാ​ഷ​യായ ഇംഗ്ലീ​ഷിൽനി​ന്നു നേരിട്ടു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1976-ൽ ബ്രാഞ്ച്‌, വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം അർധമാസ പതിപ്പാ​യി തഹീഷ്യ​നി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ തുടങ്ങി. കുറേ​ക്കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ ഉണരുക!യും പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. “എല്ലാ തിരു​വെ​ഴു​ത്തും ദൈവ​നി​ശ്വ​സ്‌ത​വും പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​വു​മാ​കു​ന്നു,” തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽ നിന്ന്‌ ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യൽ എന്നീ പുസ്‌ത​ക​ങ്ങ​ളും സമ്പൂർണ പാട്ടു​പു​സ്‌ത​ക​വും അവർ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി. തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടുള്ള അത്രയും സാഹി​ത്യം മറ്റൊരു വിഭാ​ഗ​വും പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടില്ല എന്നതാണു വാസ്‌തവം!

എന്നിരു​ന്നാ​ലും കഴിഞ്ഞ 30 വർഷമാ​യി, തഹീഷ്യ​നും മറ്റു പോളി​നേ​ഷ്യൻ ഭാഷക​ളും ക്രമേണ ഫ്രഞ്ചിനു വഴിമാ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. യൂണി​വേ​ഴ്‌സി​റ്റി തലത്തിൽ വരെയുള്ള പാഠ്യ​വ്യ​വ​സ്ഥ​യും മാധ്യ​മ​ങ്ങ​ളും വിപു​ല​മായ പദസമ്പ​ത്തുള്ള ഒരു പ്രമുഖ ഭാഷയായ ഫ്രഞ്ച്‌ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു എന്നതാണ്‌ ഈ പ്രവണ​ത​യ്‌ക്കുള്ള ഒരു കാരണം.

 എന്നിരു​ന്നാ​ലും അനേകം പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രും തഹീഷ്യൻ ഭാഷയെ തങ്ങളുടെ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ഒരു പ്രതീ​ക​മാ​യി വീക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ആ ഭാഷയിൽ സാക്ഷീ​ക​രണം നടത്തുന്നു. കൂടാതെ, ബ്രാഞ്ചി​ന്റെ പ്രദേ​ശ​ത്തുള്ള 26 സഭകളിൽ 5 എണ്ണം തഹീഷ്യൻ ഭാഷയി​ലു​ള്ള​താണ്‌. മൊത്തം പ്രസാ​ധ​ക​രിൽ ഏകദേശം 20 ശതമാ​ന​മാണ്‌ അവി​ടെ​യു​ള്ളത്‌. അതിനാൽ ഇന്നും ആ ഭാഷയി​ലുള്ള സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ആവശ്യ​ക്കാർ ഏറെയുണ്ട്‌.

തീവ്ര​മായ ഒരു നിർമാണ പ്രവർത്ത​ന​ത്തി​നു തുടക്കം കുറി​ക്കു​ന്നു

പാപ്പീറ്റ്‌ രാജ്യ​ഹാ​ളി​നോ​ടു ചേർന്നുള്ള കൊച്ചു​മു​റി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നു 1975 മുതൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ പ്രവർത്തി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. എന്നാൽ 1983-ൽ, പാപ്പീ​റ്റിൽനിന്ന്‌ ഏകദേശം 25 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ​യുള്ള പായേയ ടൗൺഷി​പ്പിൽ ഒരു പുതിയ ബ്രാഞ്ച്‌ നിർമി​ച്ചു. പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​രങ്ങൾ പണിതീർത്ത ആ പുതിയ ബെഥേ​ലിന്‌ മൂന്ന്‌ ഓഫീ​സു​ക​ളും സാഹി​ത്യം സൂക്ഷി​ക്കാ​നുള്ള സ്ഥലവും ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളും ബെഥേൽ അംഗങ്ങൾക്കു താമസി​ക്കാ​നുള്ള നാലു മുറി​ക​ളും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. 1983 ഏപ്രിൽ 15-ന്‌ 700 പേരട​ങ്ങിയ സദസ്സിനു മുമ്പാകെ ഭരണസം​ഘാം​ഗ​മായ ലോയ്‌ഡ്‌ ബാരി ആ പുതിയ കെട്ടി​ട​ത്തി​ന്റെ സമർപ്പണം നിർവ​ഹി​ച്ചു.

 എന്നാൽ, അധികം താമസി​യാ​തെ ആ ബ്രാഞ്ചു​പോ​ലും അപര്യാ​പ്‌ത​മാ​യി​ത്തീർന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, തഹീതി​യു​ടെ ഇരുഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യും ബന്ധിപ്പി​ക്കുന്ന കരയി​ടു​ക്കി​നു സമീപ​ത്താ​യി, ഗ്രാമീ​ണ​ത​യു​ടെ സൗന്ദര്യം സ്‌പർശി​ച്ചി​ട്ടുള്ള ജില്ലയായ ടോവ​ഹോ​ടൂ​വിൽ ഒരു സമ്മേളന ഹാൾ സഹിതം കൂടുതൽ വിപു​ല​മായ ഒരു കെട്ടിട സമുച്ചയം നിർമി​ക്കാൻ ഭരണസം​ഘം അനുമതി നൽകി. ഐക്യ​നാ​ടു​കൾ, ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ, കാനഡ, ന്യൂസി​ലൻഡ്‌, ഫ്രാൻസ്‌ എന്നിവ​ട​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നുള്ള ഒരു സംഘം സഹോ​ദ​രങ്ങൾ ഈ പദ്ധതി പൂർത്തീ​ക​രി​ച്ചു. തീർച്ച​യാ​യും പ്രാ​ദേ​ശിക സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളും വളരെ പിന്തുണ നൽകി. 1993 ഡിസംബർ 11-ന്‌, ഭരണസം​ഘാം​ഗ​മായ മിൽട്ടൺ ജി. ഹെൻഷെൽ ഈ പുതിയ കോം​പ്ല​ക്‌സി​ന്റെ സമർപ്പണം നടത്തി.

ഏതാണ്ട്‌ ആ സമയ​ത്തോ​ട​ടു​ത്തു​തന്നെ തീവ്ര​മായ ഒരു രാജ്യ​ഹാൾ നിർമാണ പരിപാ​ടി​ക്കും തുടക്കം കുറിച്ചു. പ്രാ​ദേ​ശി​ക​മായ മേഖലാ നിർമാ​ണ​ക്ക​മ്മി​റ്റി​യു​ടെ മേൽനോ​ട്ട​ത്തിൽ പത്തു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ സഹോ​ദ​രങ്ങൾ 16 പുതിയ രാജ്യ​ഹാ​ളു​കൾ നിർമി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി, ഇന്നുള്ള മിക്ക സഭകൾക്കും സ്വന്തമാ​യി ഒരു രാജ്യ​ഹാ​ളുണ്ട്‌.

ബ്രാഞ്ചി​ലെ മാറ്റങ്ങ​ളും കൂടു​ത​ലായ പരിശീ​ല​ന​വും

20 വർഷ​ത്തോ​ളം ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി കോ-ഓർഡി​നേറ്റർ ആയിരുന്ന ആലൻ ഷാമേ കുടുംബ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ നിമിത്തം 1995-ൽ സ്ഥാന​മൊ​ഴി​ഞ്ഞു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യി​ലെ ഒരംഗ​മാ​യി തുടരാ​നും അംശകാല അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവി​ക്കാ​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിഞ്ഞു. അങ്ങനെ ആ വർഷം സെപ്‌റ്റം​ബ​റിൽ ഫ്രാൻസ്‌ ബെഥേ​ലിൽനി​ന്നു ഷേറാർ ബാൾസ​യെ​യും ഭാര്യ ഡോമി​നി​ക്കി​നെ​യും ഭരണസം​ഘം തഹീതി​യി​ലേക്ക്‌ അയച്ചു. ഷേറാ​റി​നെ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി കോ-ഓർഡി​നേ​റ്റ​റാ​യി നിയമി​ച്ചു.

ല്യൂക്‌ ഗാൻഷേ ആണ്‌ ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി​യി​ലെ മൂന്നാ​മത്തെ അംഗം. ആവശ്യം അധിക​മു​ള്ളി​ടത്തു സേവി​ക്കാ​നാ​യി ഭാര്യ റെബെ​ക്കാ​യു​മൊത്ത്‌ 1991-ൽ അദ്ദേഹം തഹീതി​യിൽ വന്നതാണ്‌. 1995-ൽ ബ്രാഞ്ചിൽ നിയമി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു മുമ്പായി അവർ കുറെ​ക്കാ​ലം പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ക​യും അതേത്തു​ടർന്നു നാലു വർഷം സർക്കിട്ട്‌ വേലയി​ലും ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ വേലയി​ലും ചെലവ​ഴി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു.

1997 മേയിൽ തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂ​ളി​ന്റെ ആദ്യത്തെ ക്ലാസ്‌ നടത്തി. അതിൽ സംബന്ധിച്ച 20 വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ഏറെ പേരും അതേത്തു​ടർന്നു പ്രത്യേക സേവന പദവി​ക​ളിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചു. ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ രണ്ടു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രിൽ ഒരാളായ ഫെലി​ക്‌സ്‌ റ്റെയ്‌മാ​റി​യി അതി​നൊ​രു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌. ഷേറാർ ബാൾസ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “രണ്ടാമ​തൊ​രു ക്ലാസ്‌ നടത്താൻ കഴി​യേ​ണ്ട​തിന്‌  കൂടുതൽ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർ യോഗ്യത നേടു​ക​യും തങ്ങളെ​ത്തന്നെ ലഭ്യരാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ക​യും ചെയ്യട്ടെ എന്നാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ പ്രാർഥന. ഒരു പ്രസാ​ധ​കൻപോ​ലും ഇല്ലാത്ത ചില ദ്വീപു​കൾ ഉൾപ്പെടെ അനേകം ദ്വീപു​ക​ളിൽ വേലക്കാ​രു​ടെ വർധിച്ച ആവശ്യം ഇപ്പോ​ഴും ഉണ്ടെന്നു​ള്ള​തിൽ യാതൊ​രു സംശയ​വു​മില്ല. മറ്റു ദ്വീപു​ക​ളിൽ, സഭയിലെ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങൾ ഭരമേൽക്കാൻ യോഗ്യ​ത​യുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. 58 ദ്വീപു​ക​ളിൽ വസിക്കുന്ന, ജനസം​ഖ്യ​യു​ടെ 7 ശതമാ​ന​ത്തോ​ളം വരുന്ന ആളുകൾക്ക്‌ വളരെ വിരള​മാ​യേ സുവാർത്ത കേൾക്കാൻ അവസരം ലഭിക്കു​ന്നു​ള്ളൂ. ഈ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളിൽ ചില​തൊ​ക്കെ നിർവ​ഹി​ക്കാൻ ഫ്രഞ്ച്‌ പൗരത്വ​മു​ള്ള​വ​രും ജോലി​യിൽനി​ന്നു വിരമി​ച്ച​വ​രും ആത്മീയ​മാ​യി പക്വത​യു​ള്ള​വ​രു​മായ ദമ്പതി​കൾക്കു കഴിയും. ഇക്കാര്യ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ ഞങ്ങളെ സഹായി​ക്കാൻ അങ്ങനെ​യുള്ള ആർക്കെ​ങ്കി​ലും താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ—അതു രണ്ടു വർഷ​ത്തേ​ക്കാ​യി​രു​ന്നാൽപോ​ലും—ആ വിവരം അറിയാൻ ബ്രാഞ്ചി​നു സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌.”

ദ്രുത​ഗ​തി​യിൽ മാറി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന ഒരു സമൂഹ​ത്തി​ലെ വെല്ലു​വി​ളി​കൾ

തഹീതി വിശേ​ഷാൽ സാമ്പത്തിക വളർച്ച​യ്‌ക്കും ത്വരി​ത​ഗ​തി​യി​ലുള്ള മതേത​ര​വ​ത്‌ക​ര​ണ​ത്തി​നും നഗരവ​ത്‌ക​ര​ണ​ത്തി​നും വിധേ​യ​മാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാൽ മറ്റു ദ്വീപു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ ആളുകൾ കൂട്ടമാ​യി അവി​ടേക്കു കുടി​യേ​റി​പ്പാർക്കാൻ ഇടയാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. അങ്ങനെ അവിടത്തെ ഭൗതി​ക​സ​മൃ​ദ്ധി, ഭൗതി​കാ​സ​ക്തി​ക്കും ഒരു ഉപഭോ​ക്‌തൃ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​നും ഉല്ലാസ​പ്രി​യ​ത്തി​നും വളം​വെ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

സങ്കടക​ര​മെ​ന്നു പറയട്ടെ, യഹോ​വ​യു​ടെ ജനത്തിൽപ്പെട്ട പലരും ഈ കുടില സമ്മർദ​ത്തിന്‌ ഇരകളാ​യി​ത്തീർന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. ആത്മീയ കാര്യങ്ങൾ മുൻപ​ന്തി​യിൽ നിറു​ത്തു​ക​യും ധാർമി​ക​ശു​ദ്ധി പാലി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുക എന്നത്‌ യുവജ​ന​ങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി​ത്തീർന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഇപ്പോ​ഴും യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്രഹം ദൃശ്യ​മാണ്‌. ഇപ്പോൾ ഈ പ്രദേ​ശത്ത്‌ 141 പേർക്ക്‌ ഒരു പ്രസാ​ധകൻ വീതമുണ്ട്‌.

 പറുദീസ എന്നു മിക്ക​പ്പോ​ഴും വിശേ​ഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ ജീവി​ക്കുന്ന അനേകം ആളുക​ളും, ദൈവ​ത്തി​ന്റെ നാമജനം മാത്രം അധിവ​സി​ക്കുന്ന കൂടുതൽ മനോ​ഹ​ര​മായ ഒരു ആത്മീയ പറുദീ​സയെ വിലമ​തി​ക്കാൻ ഇടയാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നതിന്റെ തെളി​വാണ്‌ ഇത്‌. (യോഹ. 6:44; പ്രവൃ. 15:14) ഈ പറുദീസ, മുഴു​ഭൂ​മി​യി​ലും വ്യാപി​ക്കാൻ പോകു​ന്ന​തും ലോക​ത്തി​ന്റെ എല്ലാ ഭാഗത്തു​മുള്ള ആളുകൾ തലമു​റ​ത​ല​മു​റ​യാ​യി അനുഭ​വി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുന്ന വേദന​യിൽനി​ന്നും സങ്കടങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും മരണത്തിൽനി​ന്നും സ്വത​ന്ത്ര​വു​മായ ഒരു അക്ഷരീയ പറുദീ​സ​യു​ടെ മുൻനി​ഴ​ലാണ്‌.—ഇയ്യോ. 14:1; വെളി. 21:3-5.

ധൈര്യ​ശാ​ലി​ക​ളും നാവി​ക​വി​ദ്യ​യിൽ പ്രാവീ​ണ്യം നേടി​യ​വ​രും ആയിരുന്ന ആദ്യകാല പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാർ ചക്രവാ​ള​ത്തി​നു​മ​പ്പു​റ​ത്താ​യി കൂടുതൽ ഭൂപ്ര​ദേ​ശങ്ങൾ—ഒരുപക്ഷേ അധികം നല്ല പ്രദേ​ശങ്ങൾ—ഉണ്ടെന്ന കാര്യ​ത്തിൽ ദൃഢവി​ശ്വാ​സം ഉള്ളവർ ആയിരു​ന്നു. അവർക്കു നിരാ​ശ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നില്ല. സമാന​മാ​യി, ഈ വിവര​ണ​ത്തിൽ പ്രതി​പാ​ദി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വരെ പോലുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ ഇന്നത്തെ വിശ്വസ്‌ത ആരാധകർ തങ്ങൾക്കു മുമ്പാകെ അവൻ വെച്ചി​രി​ക്കുന്ന അത്യന്തം ശ്രേഷ്‌ഠ​മായ സമ്മാനം പ്രാപി​ക്കാൻ തുടർന്നും പരി​ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. അവർക്കും നിരാ​ശ​പ്പെ​ടേ​ണ്ടി​വ​രില്ല. അതേ, ആകാശ​ത്തി​ലെ നക്ഷത്രങ്ങൾ വഴികാ​ട്ടി​യ​തി​ലും മെച്ചമായ ഒരു വിധത്തിൽ യഹോവ, അവനിൽ ആശ്രയം അർപ്പി​ക്കുന്ന സകല​രെ​യും തൊട്ടു​മു​ന്നിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യുന്ന ഭൗമിക പറുദീ​സ​യി​ലേക്കു വഴിന​ട​ത്തും.—സങ്കീ. 73:23, 24; ലൂക്കൊ. 23:43.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

 [72-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ—ഒരു ആകമാന വീക്ഷണം

ഭൂപ്രകൃതി: 50 ലക്ഷത്തി​ലേറെ ചതുരശ്ര കിലോ​മീ​റ്റർ ചുറ്റള​വിൽ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ ചിതറി​ക്കി​ട​ക്കുന്ന ഈ 130 ദ്വീപു​കൾക്ക്‌ മൊത്തം 4,000 ചതുരശ്ര കിലോ​മീ​റ്റർ വിസ്‌തീർണ​മുണ്ട്‌. ഇവയെ ടൂബ്വാ​യി (ഓസ്‌ട്രൽ), ഗാമ്പിയർ, മാർക്ക​സസ്‌, സൊ​സൈറ്റി, തൂവ​മോ​ട്ടൂ എന്നീ അഞ്ചു ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളാ​യി തിരി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലുള്ള 14 ദ്വീപു​ക​ളി​ലാണ്‌ 85 ശതമാനം ജനങ്ങളും വസിക്കു​ന്നത്‌.

ജനങ്ങൾ: അധികം​പേ​രും പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രോ ഭാഗി​ക​മാ​യി പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രോ ആണ്‌. ചൈന​ക്കാ​രും യൂറോ​പ്യ​ന്മാ​രും അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രും ഉൾപ്പെ​ടുന്ന ഒരു ന്യൂന​പ​ക്ഷ​വും ഇവിടെ വസിക്കു​ന്നു.

ഭാഷ: തഹീഷ്യ​നും ഫ്രഞ്ചു​മാണ്‌ പ്രധാന ഭാഷകൾ. ഫ്രഞ്ചാണ്‌ ഔദ്യോ​ഗിക ഭാഷയും വ്യാവ​സാ​യിക ഭാഷയും.

ഉപജീവന മാർഗം: ഗവൺമെന്റ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​ങ്ങ​ളും ടൂറിസം ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള സേവന വിപണ​ന​വും ആണ്‌ സമ്പദ്‌വ്യ​വ​സ്ഥ​യു​ടെ നെടും​തൂണ്‌. കൃഷി​യും വ്യവസാ​യ​വും മുത്തു​ച്ചി​പ്പി വളർത്ത​ലും ശേഷമു​ള്ള​വർക്കു തൊഴിൽ പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യു​ന്നു. കയറ്റു​മ​തി​യു​ടെ 80 ശതമാ​ന​വും മുത്തു​ക​ളാണ്‌.

ആഹാരം: ഏറെയും ഇറക്കു​മതി ചെയ്യുന്ന വിഭവ​ങ്ങ​ളാണ്‌ ദ്വീപു​വാ​സി​കൾ ഭക്ഷിക്കു​ന്നത്‌. വാഴപ്പഴം, കപ്പ, തേങ്ങ, പച്ചടി​ക്കീര, കപ്പളങ്ങ, കൈതച്ചക്ക, ചേമ്പ്‌, തക്കാളി, തണ്ണിമത്തങ്ങ എന്നിവ​യാണ്‌ പ്രാ​ദേ​ശിക വിളകൾ. മീൻ, ചിപ്പി, ചെമ്മീൻ, കന്നുകാ​ലി, ആട്‌, പന്നി എന്നിവ സസ്യേതര ആഹാര​ത്തിൽപ്പെ​ടു​ന്നു.

കാലാവസ്ഥ: ഇവിടെ ചൂടും ഈർപ്പ​വു​മുള്ള ഉഷ്‌ണ​മേ​ഖലാ കാലാ​വ​സ്ഥ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഓരോ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യും കാര്യ​ത്തിൽ നേരിയ വ്യതി​യാ​ന​മുണ്ട്‌. നവംബർ മുതൽ ഏപ്രിൽവരെ നീളുന്ന ഉഷ്‌ണ​കാ​ല​ത്താണ്‌ ഇവിടെ മഴ ലഭിക്കു​ന്നത്‌. വർഷം​തോ​റും മധ്യ തഹീതി​യിൽ ഏകദേശം 9 മീറ്റർ മഴ ലഭിക്കു​ന്നു.

 [74-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രങ്ങൾ]

ഉയർന്ന ദ്വീപു​ക​ളും താഴ്‌ന്ന ദ്വീപു​ക​ളും മോട്ടു​വും

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യു​ടെ എല്ലാ ദ്വീപു​ക​ളും അഗ്നിപർവ​ത​ങ്ങ​ളു​ടെ സൃഷ്ടി​യാണ്‌. അവയെ ഉയർന്ന ദ്വീപു​ക​ളും താഴ്‌ന്ന ദ്വീപു​ക​ളും എന്നിങ്ങനെ രണ്ടു പ്രധാന വിഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​യി തിരി​ക്കാം. കുന്നും മലയും പർവത​ങ്ങ​ളും നിറഞ്ഞ ഉയർന്ന ദ്വീപു​ക​ളിൽ ചിലതിൽ സമു​ദ്ര​നി​ര​പ്പിൽനിന്ന്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു മീറ്റർ ഉയരമുള്ള കൊടു​മു​ടി​കൾ തല ഉയർത്തി നിൽക്കു​ന്നു. ഉയർന്ന ദ്വീപു​കൾക്കുള്ള നല്ല ഒരു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ തഹീതി.

മാർക്ക​സസ്‌ ഒഴി​കെ​യുള്ള മറ്റെല്ലാ ഉയർന്ന ദ്വീപു​കൾക്കും ചുറ്റു​മാ​യി പവിഴ​പ്പു​റ്റു​ക​ളുണ്ട്‌. ഇവ ദ്വീപു​കൾക്ക്‌ ഒരു സംരക്ഷ​ണ​മാ​യി വർത്തി​ക്കു​ന്നു. ഇത്തരം പവിഴ​പ്പു​റ്റു​ക​ളിൽ പലതി​ലും മോട്ടു​വെന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന, സസ്യല​താ​ദി​കൾ നിറഞ്ഞ കൊച്ചു ദ്വീപു​കൾ കാണാൻ കഴിയും. ഇതി​നൊ​രു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ ബോറാ ബൊറ​യ്‌ക്കു ചുറ്റു​മുള്ള പവിഴ​പ്പുറ്റ്‌. ഇത്തരം സ്ഥലങ്ങൾ സുഖവാസ കേന്ദ്ര​ങ്ങൾക്കു തികച്ചും അനു​യോ​ജ്യ​മാ​യി വീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

സമു​ദ്ര​നി​ര​പ്പിൽനിന്ന്‌ ഏതാനും മീറ്റർ മാത്രം ഉയർന്നു​നിൽക്കുന്ന പവിഴ ദ്വീപു​ക​ളെ​യാണ്‌ താഴ്‌ന്ന ദ്വീപു​ക​ളെന്നു പറയു​ന്നത്‌. സമു​ദ്ര​ത്തിൽ ഒരു വലയം സൃഷ്ടി​ക്കുന്ന ഈ മോതി​ര​ത്തു​രു​ത്തു​കൾ മിക്കതും, അവയ്‌ക്കു​ള്ളിൽ വെട്ടി​ത്തി​ള​ങ്ങുന്ന ഒരു തടാക​ത്തി​നു രൂപം നൽകുന്നു. ടുവോ​ട്ടൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ ദ്വീപു​കൾ ഇത്തരത്തി​ലു​ള്ള​താണ്‌. ചില തടാകങ്ങൾ തികച്ചും വിസ്‌തൃ​ത​മാണ്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, റേങി​റോവ ദ്വീപി​ലുള്ള തടാക​ത്തി​ന്റെ നീളം 70 കിലോ​മീ​റ്റ​റും ഏറ്റവും കൂടിയ വീതി 20 കിലോ​മീ​റ്റ​റും ആണ്‌.

[77-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

അന്നു ഡീക്കൻ, ഇന്നു രാജ്യ​ഘോ​ഷ​കൻ

മനൂവാറി റ്റേഫാറ്റൗ

ജനനം: 1913

സ്‌നാപനം: 1959

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ സഭയിൽ ഒരു ഡീക്കൻ ആയിരി​ക്കെ, മാക്കറ്റേയ ദ്വീപി​ലെ ചില ആദ്യകാല ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽനി​ന്നു സത്യം പഠിച്ചു.

1956-ൽ സാക്ഷി​ക​ളായ ഷാങ്‌-മാരി ഫെലി​ക്‌സും ഭാര്യ ഷാനും മാക്ക​റ്റേ​യ​യിൽ എത്തിയ​തി​നെ​ത്തു​ടർന്ന്‌ അവരുടെ ആദ്യത്തെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളായ മാവൂയി പിയി​റാ​യി​യും ഷെർമെൻ ആമാറൂ​വും എന്നോടു സാക്ഷീ​ക​രി​ച്ചു. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ഇടവക​യി​ലെ മറ്റംഗ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി ഞാൻ ബൈബിൾസ​ത്യം പങ്കു​വെ​ക്കാൻ തുടങ്ങി. അതു സഭയെ ആകെ ഇളക്കി​മ​റി​ച്ചു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടു സംസാ​രി​ക്കു​ന്നതു നിറു​ത്താൻ പാസ്റ്റർ എന്നോടു പറഞ്ഞു.

ഉടൻതന്നെ ഞാൻ സഭയിൽനി​ന്നു രാജി​വെ​ക്കു​ക​യും ഫെലി​ക്‌സ്‌ സഹോ​ദ​രന്റെ വീട്ടിൽ നടത്തി​യി​രുന്ന യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാൻ തുടങ്ങു​ക​യും ചെയ്‌തു. സത്യം പഠിക്കാ​നും യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ക്കാ​നും മറ്റു ചില ഇടവകാം​ഗ​ങ്ങ​ളും മുന്നോ​ട്ടു​വന്നു. ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ ഏറ്റവും ആദ്യത്തെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​ക​ളിൽ ഒരുവ​നാ​കാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ഒരു വലിയ പദവി​യാ​യി ഞാൻ കരുതു​ന്നു.

 [83, 84 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രം]

എന്റെ എല്ലാ കുറവു​ക​ളും യഹോവ നികത്തി

ലെനർഡ്‌ (ലെൻ) ഹെൽബർഗ്‌

ജനനം: 1930

സ്‌നാപനം: 1951

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: അവിവാ​ഹി​ത​നാ​യി​രി​ക്കെ, സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നെന്ന നിലയി​ലുള്ള തന്റെ ആദ്യ നിയമ​ന​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി തഹീതി​യി​ലെ വേലയ്‌ക്കു തുടക്കം കുറിച്ചു. ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹ​വും ഭാര്യ റീറ്റയും ഓസ്‌​ട്രേ​ലി​യ​യിൽ താമസി​ക്കു​ന്നു.

1955-ൽ ദക്ഷിണ പസിഫി​ക്കിൽ സർക്കിട്ട്‌ വേല ആരംഭി​ക്കാൻ ഓസ്‌​ട്രേ​ലിയ ബ്രാഞ്ച്‌ എന്നെ നിയമി​ച്ച​പ്പോൾ, അതിവി​ശാ​ല​മായ ആ പ്രദേ​ശത്ത്‌ വെറും രണ്ടു സഭകളും—ഒന്നു ഫിജി​യി​ലും മറ്റേത്‌ സമോ​വ​യി​ലും—ഒറ്റപ്പെട്ട ആറു കൂട്ടങ്ങ​ളും മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. തഹീതി​യിൽ ഒരു പ്രസാ​ധ​കൻപോ​ലും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.

1956 ഡിസം​ബ​റിൽ ആദ്യമാ​യി തഹീതി​യിൽ സന്ദർശനം നടത്താൻ ഞാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ഫിജി​യിൽനിന്ന്‌ സതേൺ ക്രോസ്‌ എന്ന യാത്ര​ക്ക​പ്പ​ലിൽ ആറു ദിവസം യാത്ര ചെയ്‌താണ്‌ അവിടെ എത്തി​ച്ചേർന്നത്‌. വശ്യസു​ന്ദ​ര​മായ പാപ്പീറ്റ്‌ തുറമു​ഖ​ത്തിന്‌ അഭിമു​ഖ​മാ​യി സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന ഒരു സ്വകാ​ര്യ​ഭ​വ​ന​ത്തി​ലെ ഒരു മുറി​യിൽ എനിക്കു താമസ​സൗ​ക​ര്യം ലഭിച്ചു. പിറ്റേന്നു രാവിലെ വയൽസേ​വ​ന​ത്തി​നാ​യി ഒരുങ്ങു​മ്പോൾ, ഏതാനും ശതമീറ്റർ അകലെ​യാ​യി സതേൺ ക്രോസ്‌ പോകു​ന്നത്‌ ഞാൻ ജനാല​യി​ലൂ​ടെ നോക്കി​ക്കണ്ടു. അപരി​ചി​ത​മായ ഒരു ദ്വീപിൽ ഞാൻ ഒറ്റയ്‌ക്കാ​യി. ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങൾപോ​ലും 3,000 കിലോ​മീ​റ്റർ അകലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അവിടത്തെ ആളുകൾ സംസാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തോ എനിക്ക്‌ അറിഞ്ഞു​കൂ​ടാത്ത ഫ്രഞ്ചും. ആകെക്കൂ​ടി എനിക്ക്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌ ഒരു ഉണരുക! വരിക്കാ​രി​യു​ടെ മേൽവി​ലാ​സം ആയിരു​ന്നു.

പെട്ടെന്നു കടുത്ത ഏകാന്തത എന്നെ വരിഞ്ഞു​മു​റു​ക്കി. ആരും ആശ്വസി​പ്പി​ക്കാ​നി​ല്ലാ​തെ ഞാൻ തേങ്ങി​ക്ക​രഞ്ഞു. കരച്ചിൽ നിയ​ന്ത്രി​ക്കാൻ കഴിയാ​തെ വന്നപ്പോൾ, ‘ഏതായാ​ലും ഇന്നത്തെ ദിവസം പോയി. ഇനിയി​പ്പോൾ പുറ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങു​ന്നത്‌ നാളെ​യാ​കട്ടെ’ എന്നോർത്ത്‌ ഞാൻ വീണ്ടും കട്ടിലി​ലേക്കു ചാഞ്ഞു. അന്നു രാത്രി​യിൽ ഏറെ നേരം ഉള്ളുരു​കി പ്രാർഥി​ച്ചു. അടുത്ത പ്രഭാ​ത​ത്തിൽ എഴു​ന്നേൽക്കു​മ്പോൾ ഞാൻ തികച്ചും ഉന്മേഷ​വാ​നാ​യി​രു​ന്നു. അന്ന്‌ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ്‌ ഉണരുക! വരിക്കാ​രി​യെ കണ്ടുമു​ട്ടി, അവർ ഒരു അൾജീ​റി​യ​ക്കാ​രി ആയിരു​ന്നു. പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ പുസ്‌ത​ക​ത്തിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന ലുദി​യ​യെ​പ്പോ​ലെ അവരും 34 വയസ്സുള്ള അവരുടെ പുത്ര​നും അതീവ താത്‌പ​ര്യ​ത്തോ​ടെ എന്നെ എതി​രേൽക്കു​ക​യും അവരോ​ടു​കൂ​ടെ താമസി​ക്കാൻ നിർബ​ന്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 16:15) അതോടെ എന്റെ ഏകാന്ത​ത​യെ​ല്ലാം എങ്ങോ പോയി​മ​റഞ്ഞു! ഞാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നന്ദി പറഞ്ഞു. കണ്ണുനീ​രോ​ടെ ഞാൻ അർപ്പിച്ച നീണ്ട പ്രാർഥ​ന​ക​ളെ​ല്ലാം അവൻ കേട്ടെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഉറപ്പുണ്ട്‌.

പിന്തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, യഹോവ അത്യന്തം സ്‌നേ​ഹ​വാ​നായ ഒരു പിതാ​വാ​ണെന്ന എന്റെ ബോധ്യം ശക്തമാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. അതേ, നാം നമ്മെത്തന്നെ അവനു വിട്ടു​കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ ഏതു കുറവും അവൻ നികത്തും.

 [87, 88 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രങ്ങൾ]

ആദ്യകാല പയനി​യർമാർ

അലെക്‌സി റ്റിനോ​റൂ​വാ, 1950-കളുടെ ഒടുവിൽ ലെൻ ഹെൽബർഗ്‌ സംഘടി​പ്പിച്ച യോഗ​ങ്ങ​ളിൽ സംബന്ധി​ച്ചി​രുന്ന ഒരു വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഒരിക്കൽ കുറേ പ്രൊ​ട്ട​സ്റ്റന്റ്‌ ഡീക്കന്മാ​രു​മാ​യി ഹെൽബർഗ്‌ നടത്തിയ ബൈബിൾ ചർച്ച ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ ഞാനും ഇരുന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഉപദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ സത്യം അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി മനസ്സി​ലാ​ക്കിയ ഞാൻ സാക്ഷി​ക​ളോ​ടൊ​പ്പം പഠനം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും 1960-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. തുടർന്ന്‌ ഞാൻ ഒമ്പതു വർഷം പയനി​യ​റിങ്‌ ആസ്വദി​ച്ചു. 1965-ൽ സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ലെ വാഹീനി എന്ന ദ്വീപിൽ ആദ്യമാ​യി പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നുള്ള പദവി എനിക്കു ലഭിച്ചു. ബൈബിൾസ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ സൂക്ഷ്‌മ പരിജ്ഞാ​നം സമ്പാദി​ക്കാൻ 80 വ്യക്തി​കളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള പദവി നൽകി​യ​തിൽ ഞാൻ യഹോ​വ​യോട്‌ അത്യന്തം കടപ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു.” 2002 മേയിൽ മരണമ​ട​യു​ന്ന​തു​വരെ അലെക്‌സി യഹോ​വ​യു​ടെ സേവന​ത്തിൽ തുടർന്നു.

എയ്‌ലെൻ മാപ്പൂ സത്യം പഠിച്ച​തി​നു ശേഷം ഉടൻതന്നെ തഹീതി​യിൽ പയനി​യ​റിങ്‌ ആരംഭി​ച്ചു. 1963-ൽ ആയിരു​ന്നു അത്‌. ഒരു സാക്ഷി ആയിരു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അവരുടെ ഭർത്താവ്‌ അവർക്ക്‌ ഏറെ പിന്തുണ നൽകി. ജോലി​യു​ടെ ഭാഗമാ​യി അദ്ദേഹം റൈയ​റ്റേ​യ​യ്‌ക്കും തഹീതി​ക്കും ഇടയി​ലാ​യി കപ്പൽയാ​ത്ര നടത്തി​യി​രു​ന്നു. തന്നിമി​ത്തം റൈയ​റ്റേ​യ​യിൽ പ്രത്യേക പയനി​യ​റിങ്‌ ചെയ്യു​ന്ന​തി​നുള്ള നിയമനം എയ്‌ലെൻ ഏറ്റെടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വിരോ​ധം ഇല്ലായി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ എയ്‌ലെൻ അവിടെ സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കുന്ന ആദ്യ വ്യക്തി ആയിത്തീ​രു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌ അവർ തഹീതി​യു​ടെ ഉപദ്വീ​പായ തഹീതി ഇറ്റിയി​ലേക്കു മടങ്ങി. അവിടെ അവരെ കൂടാതെ മേറേ​യാ​നി റ്റേഫാ​റോവ എന്ന ഒരു സഹോ​ദരി മാത്രമേ സാക്ഷി​യാ​യി ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. എയ്‌ലെൻ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “ഉപദ്വീ​പി​ലെ ആളുകൾ സത്യ​ത്തോ​ടു വളരെ താത്‌പ​ര്യം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. ചുരു​ങ്ങിയ നാളു​കൾക്കു​ള്ളിൽ ഞങ്ങൾ അനേകം ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ ആരംഭി​ച്ചു.”

വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ഈ സഹോ​ദ​രി​മാ​രു​ടെ ശ്രമങ്ങ​ളു​ടെ​മേൽ യഹോ​വ​യു​ടെ അനു​ഗ്രഹം വ്യക്തമാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, അവർ പ്രവർത്തിച്ച പ്രദേ​ശ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​യി​രുന്ന വായി​റാ​വോ ടൗൺഷി​പ്പിൽ പിന്നീട്‌ ഒരു സഭ രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

 [101-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

“നിനക്ക്‌ എന്നെ വേണോ യഹോ​വയെ വേണോ?”

ഇവെറ്റ്‌ ഷിലോ

ജനനം: 1932

സ്‌നാപനം: 1968

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ മറ്റേ​തൊ​രു പയനി​യ​റെ​ക്കാ​ളും കൂടുതൽ കാലം പയനി​യ​റി​ങ്ങിൽ ചെലവ​ഴി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു.

“നിനക്ക്‌ എന്നെ വേണോ യഹോ​വയെ വേണോ എന്ന്‌ ഇപ്പോൾ തീരു​മാ​നി​ച്ചു​കൊ​ള്ളണം” എന്നതാ​യി​രു​ന്നു യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരാളാ​യി​ത്തീ​രാ​നുള്ള ആഗ്രഹം അറിയി​ച്ച​പ്പോൾ എന്റെ ഭർത്താവ്‌ എനിക്കു നൽകിയ അന്ത്യശാ​സനം. അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു ന്യായ​വാ​ദം ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും ഫലമു​ണ്ടാ​യില്ല. എന്നെയും മൂന്നു കുട്ടി​ക​ളെ​യും ഉപേക്ഷിച്ച്‌ അദ്ദേഹം പൊയ്‌ക്ക​ളഞ്ഞു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം അദ്ദേഹം മടങ്ങി​വന്നു.

അതിനി​ടെ ഞാൻ കുടും​ബ​ത്തി​നാ​യി കരുതു​ക​യും സാധാരണ പയനി​യ​റി​ങ്ങിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഞാൻ അതിരാ​വി​ലെ എന്റെ തൊഴിൽ ചെയ്യു​ക​യും തുടർന്ന്‌ വയൽസേ​വ​ന​ത്തി​നുള്ള യോഗം നടത്തു​ക​യും ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. 1960-കളുടെ അവസാ​ന​ത്തിൽ ഈ ദ്വീപു​ക​ളിൽ നൂറോ​ളം പ്രസാ​ധകർ മാത്രമേ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു​ള്ളു എന്നതി​നാൽ വയൽസേവന യോഗം നടത്തു​ന്ന​തി​നും മറ്റും എല്ലായ്‌പോ​ഴും സഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാൻ കഴിയു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല.

യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ജീവിതം സമർപ്പി​ക്കാൻ 50-ഓളം വ്യക്തി​കളെ സഹായി​ക്കാ​നുള്ള പദവി നീട്ടി​ത്ത​ന്ന​തിൽ ഞാൻ അവനു നന്ദി പറയുന്നു. 1991 മുതൽ തഹീതി ബെഥേൽഭ​വ​ന​ത്തിൽ സേവി​ക്കുന്ന റിച്ചർഡ്‌ വോങ്‌ ഫൂ അവരിൽ ഒരാളാണ്‌. എന്റെ രണ്ടു പുത്ര​ന്മാർ സഭാമൂ​പ്പ​ന്മാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നെന്നു പറയു​ന്ന​തി​ലും എനിക്കു സന്തോ​ഷ​മുണ്ട്‌.

 [105-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

ഒടുവിലത്തെ രാജകു​മാ​രി​യു​ടെ ശവസം​സ്‌കാ​രം

തഹീഷ്യൻ രാജകു​ടും​ബ​ത്തി​ലെ ഒടുവി​ലത്തെ അംഗമായ റ്റാകാവൂ പോമാ​രേ രാജകു​മാ​രി​യു​മാ​യി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ പാപ്പീ​റ്റി​ലെ മിഷെൽ ഷെലാ എന്ന മൂപ്പന്‌ അസാധാ​ര​ണ​മായ ഒരു അനുഭവം ഉണ്ടായി. 1976-ൽ, 89-ാമത്തെ വയസ്സിൽ രാജകു​മാ​രി മരണമ​ട​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. കുറേ​ക്കാ​ല​ത്തേക്ക്‌ തഹീതി​യും സമീപ​ത്തുള്ള മറ്റു പല ദ്വീപു​ക​ളും വാണി​രുന്ന പോമാ​രേ രാജകു​ടും​ബ​ത്തിൽപ്പെട്ട വ്യക്തി​യാ​യി​രു​ന്നു അവർ. രാജകു​മാ​രി​യു​ടെ ദത്തുപു​ത്രി യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളിൽ ഒരുവ​ളാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ രാജകു​മാ​രി ഒരു സാക്ഷി അല്ലായി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ചരമ പ്രസംഗം നിർവ​ഹി​ക്കാൻ അവൾ മിഷെ​ലി​നോട്‌ അഭ്യർഥി​ച്ചു.

പ്രസംഗം നടത്താ​മെന്ന്‌ മിഷെൽ സമ്മതിച്ചു. രാഷ്‌ട്രീയ പ്രമു​ഖ​രും മതനേ​താ​ക്ക​ളും മാധ്യമ പ്രവർത്ത​ക​രും ഉൾപ്പെ​ടെ​യുള്ള അനേകം ആളുക​ളോ​ടു പുനരു​ത്ഥാന പ്രത്യാ​ശ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിശദീ​ക​രി​ക്കാ​നുള്ള ഒരു സുവർണാ​വ​സ​ര​മാണ്‌ ഇതെന്ന്‌ അദ്ദേഹം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. ശവസം​സ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ പിറ്റേന്ന്‌ ഒരു പ്രാ​ദേ​ശിക വർത്തമാ​ന​പ്പ​ത്ര​ത്തിൽ മിഷെൽ സഹോ​ദരൻ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ചിത്രം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ മുമ്പി​ലാ​യി രാജകു​മാ​രി​യു​ടെ ശവമഞ്ച​വും കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഗവർണർ, പോളി​നേ​ഷ്യൻ പ്രസി​ഡന്റ്‌, ളോഹ ധരിച്ച കത്തോ​ലി​ക്കാ ആർച്ചു​ബി​ഷപ്പ്‌ എന്നിവരെ കൂടാതെ മറ്റ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​രും തദവസ​ര​ത്തിൽ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നു.

 [109, 110 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രം]

ഒരു ശുശ്രൂ​ഷകൻ സ്‌കൂട്ടർ കടംത​ന്ന​പ്പോൾ മറ്റൊരു ശുശ്രൂ​ഷകൻ സാഹി​ത്യ​ങ്ങൾ അഗ്നിക്കി​ര​യാ​ക്കി

ഷാക്‌ എനോടി

ജനനം: 1944

സ്‌നാപനം: 1965

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: ഭാര്യ പോ​ളെ​റ്റി​നോ​ടൊ​പ്പം ഫ്രാൻസിൽ പ്രത്യേക പയനി​യ​റി​ങ്ങി​ലും പസിഫി​ക്കിൽ സഞ്ചാര​വേ​ല​യി​ലും ഏർപ്പെട്ടു.

1969-ൽ പോ​ളെ​റ്റും ഞാനും, ഫ്രാൻസി​ലുള്ള ബന്ധുമി​ത്രാ​ദി​ക​ളോട്‌ യാത്ര​പ​റഞ്ഞ്‌ പുതിയ നിയമന പ്രദേ​ശ​മായ തഹീതി​യി​ലേക്കു കപ്പൽ കയറി. ഏതായാ​ലും തികച്ചും ഉദ്വേ​ഗ​ജ​ന​ക​മായ ഒരു യാത്ര​യാ​യി​രു​ന്നു അത്‌, പസിഫി​ക്കി​ന്റെ നടുക്കു​വെച്ച്‌ ഞങ്ങളുടെ കപ്പലിൽ അഗ്നിബാധ ഉണ്ടായി! നാലു ദിവസ​ത്തോ​ളം കപ്പൽ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ എങ്ങോ​ട്ടെ​ന്നി​ല്ലാ​തെ ഒഴുകി​ന​ടന്നു. അവസാനം, തഹീതി​യിൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന​പ്പോൾ എനിക്കു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി നിയമനം ലഭിച്ചു.

ന്യൂക​ല​ഡോ​ണിയ, വനുവാ​ട്ടു, ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ എന്നിവ ഉൾപ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ സർക്കിട്ട്‌. ഒരു സഭയും ഒറ്റപ്പെട്ട രണ്ടു കൂട്ടങ്ങ​ളു​മാണ്‌ അന്ന്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. 1971-ൽ സർക്കി​ട്ടി​ന്റെ പ്രദേശം ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ മാത്ര​മാ​ക്കി കുറച്ച​പ്പോൾ ഒറ്റപ്പെട്ട അനേകം ദ്വീപു​ക​ളിൽ സന്ദർശനം നടത്താൻ ഞങ്ങൾക്കു സമയം ലഭിച്ചു. ആ ദ്വീപു​ക​ളിൽ ചിലതിൽ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും രാജ്യ​സ​ന്ദേശം പ്രസം​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. പോ​ളെ​റ്റും ഞാനും വാഹീ​നി​യിൽ ഒമ്പതു മാസവും ഒരു ചെറിയ ദ്വീപായ മാവു​പി​റ്റി​യിൽ അൽപ്പകാ​ല​വും ചെലവ​ഴി​ച്ചു. വാഹീ​നി​യിൽ 44 ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​നങ്ങൾ ആരംഭി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ഞങ്ങൾക്ക്‌ ഏറെ സന്തോഷം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്‌തു.

ഭക്ഷണത്തി​നാ​യി ഞാൻ മീൻ പിടി​ച്ചി​രു​ന്നു. അമ്പുകൾ പായി​ക്കുന്ന സ്‌പിയർ ഗൺ ആയിരു​ന്നു മിക്ക​പ്പോ​ഴും അതിനാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. ഞങ്ങൾ ജീവിതം അങ്ങേയറ്റം ലളിത​മാ​ക്കി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഒരിക്ക​ലും പട്ടിണി കിട​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നില്ല. ആവശ്യ​മായ വസ്‌തു​വ​കകൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും ലഭിച്ചി​രു​ന്നു. ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപിൽ സാക്ഷീ​ക​രി​ക്കവേ, അവി​ടെ​യുള്ള ഒരു പാസ്റ്റർ ഞങ്ങളുടെ താത്‌കാ​ലിക ഉപയോ​ഗ​ത്തി​നാ​യി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സ്‌കൂട്ടർ നൽകി​യത്‌ ഞങ്ങളെ ആശ്ചര്യ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കി. യാത്ര​യ്‌ക്കു സ്വന്തമാ​യി ഒരു വാഹനം ഇല്ലാതി​രുന്ന ഞങ്ങളോട്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ദയ തോന്നി​ക്കാ​ണണം!

1974-ൽ ഞങ്ങൾ മാർക്ക​സ​സി​ലെ ഹിവാ ഓവ, നൂകു ഹിവ, ഊവാ ഹൂക്കാ, വാ പോയു എന്നീ നാലു ദ്വീപു​കൾ സന്ദർശി​ച്ചു. വാ പോയു​വി​ലുള്ള കാലിന റ്റോം സിങ്‌ വെയ്‌ൻ എന്ന ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു സഹോ​ദ​രി​യെ സന്ദർശി​ക്കാൻ ബ്രാഞ്ച്‌ ഞങ്ങളോട്‌ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. ഒരു നഴ്‌സാ​യി​രുന്ന അവൾ ജോലി​യോ​ടുള്ള ബന്ധത്തിൽ 1973-ൽ അവി​ടേക്കു പോയ​താ​യി​രു​ന്നു. 13 മാസം അവിടെ താമസിച്ച ആ സഹോ​ദരി മാർക്ക​സ​സിൽനി​ന്നു വയൽസേവന റിപ്പോർട്ട്‌ അയയ്‌ക്കുന്ന ആദ്യത്തെ പ്രസാ​ധിക ആയിത്തീർന്നു.

ടൂബ്വാ​യി​യി​ലെ ദയാലു​വായ പാസ്റ്ററിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി വാ പോയു​വി​ലെ പുരോ​ഹി​തൻ ഞങ്ങളുടെ പ്രവർത്ത​നത്തെ എതിർത്തു. ഞങ്ങൾ സമർപ്പി​ക്കുന്ന സാഹി​ത്യ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഇടവകാം​ഗ​ങ്ങ​ളോട്‌ ചോദി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി​ക്കൊണ്ട്‌ വയലിൽ അദ്ദേഹം രഹസ്യ​മാ​യി ഞങ്ങളെ പിന്തു​ടർന്നു. എന്നിട്ട്‌ അതെല്ലാം​കൂ​ടി കാലി​ന​യു​ടെ വീടിനു മുമ്പി​ലിട്ട്‌ കത്തിച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. ഈ പ്രവൃത്തി ഞങ്ങളെ മാത്രമല്ല അനേകം കത്തോ​ലി​ക്ക​രെ​യും ഞെട്ടിച്ചു!

ഇത്തരം എതിർപ്പു​കൾക്കു മധ്യേ​യും മാർക്ക​സസ്‌ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ വേല പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ച്ചു. അതിൽ ഒരു ചെറിയ പങ്കുണ്ടാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞത്‌ ഞങ്ങൾ ഒരു പദവി​യാ​യി കരുതു​ന്നു. പോ​ളെ​റ്റി​ന്റെ ആരോ​ഗ്യം ക്ഷയിച്ചതു നിമിത്തം ഞങ്ങൾക്ക്‌ മുഴു​സമയ സേവനം നിറു​ത്തേ​ണ്ടി​വന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​യി കഴിവി​ന്റെ പരമാ​വധി പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാൻ ഞങ്ങൾ ദൃഢനി​ശ്ചയം ഉള്ളവരാണ്‌.

 [113-ാം പേജിലെ ചതുരം]

ഒരു ദ്വീപി​ലേ​ക്കുള്ള ആദ്യ സന്ദർശനം

വിദൂ​ര​ത്തുള്ള ഒരു ദ്വീപി​ലോ പവിഴ ദ്വീപി​ലോ നിങ്ങൾ ആദ്യമാ​യി കാലു​കു​ത്തു​ന്ന​താ​യി സങ്കൽപ്പി​ക്കുക. ആളുക​ളോ​ടു സാക്ഷീ​ക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒന്നോ രണ്ടോ വാരം ചെലവ​ഴി​ക്കുക എന്നതാണ്‌ നിങ്ങളു​ടെ ഉദ്ദേശ്യം. മറ്റൊരു സാക്ഷി​യും അവിടെ ഇല്ലെന്ന്‌ ഓർക്കണം. ലോഡ്‌ജു​ക​ളോ പൊതു​വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളോ ഇല്ല. നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്യും? എവിടെ താമസി​ക്കും? പയനി​യർമാ​രാ​യും സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​ന്മാ​രാ​യും സേവി​ച്ചി​ട്ടുള്ള മാർക്‌ മോൺടെ​യും ഷാക്‌ എനോ​ഡി​യും ഇത്തര​മൊ​രു വിഷമ​ഘ​ട്ടത്തെ പല പ്രാവ​ശ്യം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

മാർക്‌ പറയുന്നു: “വിമാ​ന​ത്തിൽനി​ന്നോ കപ്പലിൽനി​ന്നോ ഇറങ്ങിയ ശേഷം ഉടൻതന്നെ ഞാൻ സാക്ഷീ​ക​രണം ആരംഭി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതോ​ടൊ​പ്പം താമസ​സൗ​ക​ര്യ​ത്തി​നുള്ള അന്വേ​ഷ​ണ​വും നടത്തി​യി​രു​ന്നു. അവിവാ​ഹി​ത​നായ ഒരു വ്യക്തിക്ക്‌ താമസ​സൗ​ക​ര്യം കണ്ടെത്തുക എന്നത്‌ അത്ര എളുപ്പ​മുള്ള കാര്യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. എന്നാൽ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ആരെങ്കി​ലു​മൊ​ക്കെ എനിക്കു തല ചായ്‌ക്കാൻ ഒരിട​വും ഭക്ഷണവും നൽകി​യി​രു​ന്നു. പിന്നീ​ടുള്ള സന്ദർശ​നങ്ങൾ കൂടുതൽ എളുപ്പ​മാ​യി​രു​ന്നു. കാരണം, ആളുകൾക്ക്‌ ഞാൻ പരിചി​ത​നാ​യി​ത്തീർന്നി​രു​ന്നു. വിവാ​ഹി​ത​നായ ശേഷവും താമസ​സൗ​ക​ര്യ​ത്തി​നാ​യി വലിയ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു നേരി​ട്ടി​ട്ടില്ല. വിവാ​ഹിത ദമ്പതി​ക​ളാ​കു​മ്പോൾ താമസ​സൗ​ക​ര്യം നൽകാൻ ആളുകൾക്ക്‌ അത്ര മടിയില്ല.”

താൻ അവലം​ബിച്ച സമീപ​ന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഷാക്‌ ഇപ്രകാ​രം പറയുന്നു: “മിക്ക​പ്പോ​ഴും ഞാൻ മേയറെ സമീപിച്ച്‌, ഞാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം കാലം എനിക്കു താമസ​സൗ​ക​ര്യം പ്രദാ​നം​ചെ​യ്യാൻ കഴിയുന്ന ആരെങ്കി​ലും ഉള്ളതായി അറിയാ​മോ​യെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തോ​ടു ചോദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം പറയു​ന്നി​ട​ത്തേക്കു പോയാൽ താമസ​സൗ​ക​ര്യം ഏതാണ്ട്‌ ഉറപ്പാ​യി​രു​ന്നു. അനേകം ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ​യും ജനങ്ങൾ, ഒരു ദൈവ​പു​രു​ഷ​നെന്ന്‌ അവർ കരുതുന്ന വ്യക്തിയെ ആദരി​ക്കു​ക​യും അകമഴി​ഞ്ഞു സഹായി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​വ​രാണ്‌. അങ്ങനെ മിക്ക​പ്പോ​ഴും എനിക്കു സൗജന്യ താമസ​സൗ​ക​ര്യം ലഭിച്ചി​രു​ന്നു.”

 [117, 118 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രം]

വയൽശുശ്രൂഷയാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷം

ആലൻ ഷാമേ

ജനനം: 1946

സ്‌നാപനം: 1969

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: ഭാര്യ മരിയാ​നോ​ടൊ​പ്പം ഫ്രാൻസി​ലും ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലും മുഴു​സമയ ശുശ്രൂ​ഷ​യു​ടെ വിവിധ വശങ്ങളിൽ പങ്കുപറ്റി.

എന്റെ കുടും​ബം ഫ്രാൻസിൽനി​ന്നു തഹീതി​യി​ലേക്കു താമസം മാറു​മ്പോൾ എനിക്കു 13 വയസ്സാ​യി​രു​ന്നു. ഹൈസ്‌കൂൾ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നു​ശേഷം വൈദ്യ​ശാ​സ്‌ത്രം പഠിക്കാ​നാ​യി ഞാൻ ഫ്രാൻസി​ലേക്കു മടങ്ങി. അവി​ടെ​വെ​ച്ചാണ്‌ ജീവശാ​സ്‌ത്ര വിദ്യാർഥി​നി​യായ മരിയാ​നെ കണ്ടുമു​ട്ടു​ന്നത്‌. തഹീതി​ക്കാ​രി​യായ അവളെ ഞാൻ വിവാഹം കഴിച്ചു. 1968-ൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷികൾ ഞങ്ങളെ സന്ദർശി​ച്ച​തി​ന്റെ ഫലമായി ഞങ്ങൾക്കു സത്യം ലഭിച്ചു.

പുതു​താ​യി കണ്ടെത്തിയ പ്രത്യാ​ശ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഞങ്ങൾ മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചെന്നു പറയേ​ണ്ട​തി​ല്ല​ല്ലോ. പക്ഷേ ഫലമു​ണ്ടാ​യില്ല. സഭയുടെ രജിസ്റ്റ​റിൽനിന്ന്‌ ഞങ്ങളുടെ പേരുകൾ നീക്കം​ചെ​യ്യാൻ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ തഹീതി​യി​ലെ ഞങ്ങളുടെ രണ്ടു​പേ​രു​ടെ​യും പള്ളിക​ളി​ലേക്ക്‌ ഞങ്ങൾ കത്തയയ്‌ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മരിയാ​ന്റെ കാര്യ​ത്തിൽ പാപ്പീ​റ്റി​ലെ അവളുടെ ഇടവക ഒരുപ​ടി​കൂ​ടെ മുന്നോ​ട്ടു​പോ​യി. അവളെ പുറത്താ​ക്കി​യ​താ​യി അവർ പള്ളിയിൽ വിളി​ച്ചു​പ​റഞ്ഞു. ആ അവസര​ത്തി​നു സാക്ഷ്യം വഹിക്കാ​നാ​യി പാസ്റ്റർ അവളുടെ മാതാ​പി​താ​ക്കളെ പ്രത്യേ​കം ക്ഷണിക്കു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു.

1969-ൽ സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റ ഞങ്ങൾ പയനി​യ​റിങ്‌ ഏറ്റെടു​ത്തു. ഫ്രാൻസി​ലെ മാർസെ​യ്‌ൽസിൽ ആയിരി​ക്കെ പട്ടാള​ത്തിൽ ചേരാൻ എനിക്ക്‌ ഉത്തരവു ലഭിച്ചു. എന്റെ നിഷ്‌പക്ഷ നിലപാ​ടി​നു ശിക്ഷയാ​യി രണ്ടു മാസം ജയിലിൽ കഴി​യേ​ണ്ടി​വന്നു. മോചി​ത​നാ​യ​ശേഷം, മരിയാ​നും എനിക്കും മാർസെ​യ്‌ൽസി​ലും ബോർഡോ​യി​ലും പ്രത്യേക പയനി​യർമാ​രാ​യി സേവി​ക്കാ​നുള്ള നിയമനം ലഭിച്ചു. തുടർന്ന്‌ 1973-ൽ ഞങ്ങൾ, പ്രായ​മായ ഞങ്ങളുടെ മാതാ​പി​താ​ക്കൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ തഹീതി​യി​ലേക്കു മടങ്ങു​ക​യും അവിടെ ഒരു വർഷം പ്രൈ​മറി സ്‌കൂൾ അധ്യാ​പ​ക​രാ​യി മുഴു​സ​മയം ജോലി​നോ​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

അങ്ങനെ​യി​രി​ക്കെ ഫിജി ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ, മുഴു​സമയ ശുശ്രൂഷ പുനരാ​രം​ഭി​ക്കാൻ താത്‌പ​ര്യ​മു​ണ്ടോ​യെന്ന്‌ ഞങ്ങളോട്‌ അന്വേ​ഷി​ച്ചു. ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലും ന്യൂക​ല​ഡോ​ണി​യ​യി​ലും പ്രവർത്തി​ക്കാൻ ഒരു സർക്കിട്ട്‌ മേൽവി​ചാ​രകൻ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ നില മെച്ച​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തി​നാൽ ഞങ്ങൾ ആ ക്ഷണം സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും 1974 ആഗസ്റ്റിൽ സർക്കിട്ട്‌ വേല ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 1975-ലെ എൻ. എച്ച്‌. നോർ സഹോ​ദ​രന്റെ സന്ദർശ​ന​സ​മ​യത്ത്‌ തഹീതി​യി​ലെ ആദ്യത്തെ ബ്രാഞ്ച്‌ മേൽവി​ചാ​ര​ക​നാ​യി സേവി​ക്കാ​നുള്ള ക്ഷണം എനിക്കു ലഭിച്ചു.

1986-ൽ ഞങ്ങളുടെ പുത്രൻ റാവൂമാ ജനിച്ചു. തുടർന്ന്‌ ഭാര്യ മുഴു​സമയ സേവനം നിറുത്തി. സന്തോ​ഷ​ക​ര​മെന്നു പറയട്ടെ, റാവൂമാ ഇന്ന്‌ നമ്മുടെ ആത്മീയ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളിൽ ഒരുവ​നാണ്‌. പിന്തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഞങ്ങൾ ആസ്വദിച്ച അനേകം പദവി​ക​ളെ​പ്രതി ഞങ്ങൾക്ക്‌ ആഴമായ വിലമ​തി​പ്പു തോന്നു​ന്നു. എന്നാൽ വയൽശു​ശ്രൂ​ഷ​യാണ്‌ ഇപ്പോ​ഴും ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സന്തോഷം.

 [123-125 പേജു​ക​ളി​ലെ ചതുരം/ചിത്രം]

യഹോവ തന്റെ ആടുകൾക്കാ​യി കരുതു​ന്നു

മിഷെൽ ബുസ്റ്റാ​മാ​ന്റെ

ജനനം: 1966

സ്‌നാപനം: 1987

സംക്ഷിപ്‌ത വിവരം: ഭാര്യ സാൻഡ്ര​യു​മൊത്ത്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ രണ്ടു സർക്കി​ട്ടു​ക​ളിൽ ഒന്നിൽ സേവി​ക്കു​ന്നു.

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ അഞ്ചു ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹ​ങ്ങ​ളും ഉൾപ്പെട്ട ഞങ്ങളുടെ സർക്കി​ട്ടിന്‌ യൂറോ​പ്പി​ന്റെ അത്രയും വലുപ്പ​മുണ്ട്‌. വിദൂ​ര​ത്തുള്ള ചില ദ്വീപു​ക​ളിൽ കേവലം ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രസാ​ധകർ മാത്ര​മാ​യി​രി​ക്കാം ഉള്ളത്‌. എങ്കിൽപ്പോ​ലും ഞങ്ങൾ അവരെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌ തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ടകാ​പോ​ട്ടോ​യി​ലാണ്‌ റോസിറ്റ താമസി​ക്കു​ന്നത്‌. വിശ്വ​സ്‌ത​യായ ഈ സഹോ​ദരി ഓരോ വാരവും എല്ലാ യോഗ​ങ്ങൾക്കു​മാ​യി തയ്യാറാ​കു​ന്നു. ഒരു സാക്ഷി അല്ലെങ്കി​ലും അവരുടെ ഭർത്താ​വും ഇതിൽ മിക്ക​പ്പോ​ഴും പങ്കു​ചേ​രു​ന്നു. ഞായറാ​ഴ്‌ച​ക​ളിൽ എല്ലാവ​രും​തന്നെ തടാക​ത്തിൽ നീന്താ​നും മീൻ പിടി​ക്കാ​നു​മൊ​ക്കെ പോകു​മ്പോൾ പോലും, റോസിറ്റ യോഗ​ങ്ങൾക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒരുങ്ങു​ക​യും ആ വാര​ത്തേ​ക്കുള്ള വീക്ഷാ​ഗോ​പുര അധ്യയന ലേഖനം പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. അതു​പോ​ലെ വയൽസേവന റിപ്പോർട്ടു നൽകുന്ന കാര്യ​ത്തി​ലും റോസിറ്റ മുടക്കം വരുത്താ​റില്ല. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, ഫോണി​ലൂ​ടെ അറിയി​ക്കുന്ന അവരുടെ റിപ്പോർട്ടാണ്‌ മിക്ക​പ്പോ​ഴും ബ്രാഞ്ചിന്‌ ആദ്യം ലഭിക്കു​ന്നത്‌! സഹോ​ദരി താമസി​ക്കുന്ന മോട്ടു​വിൽനിന്ന്‌ 45 മിനിട്ട്‌ ബോട്ടു യാത്ര ചെയ്‌തു​വേണം ടെലി​ഫോ​ണുള്ള ഏറ്റവും അടുത്ത സ്ഥലത്ത്‌ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ എന്നോർക്കു​മ്പോൾ അവർ ചെയ്യു​ന്നത്‌ ശരിക്കും പ്രശം​സാർഹ​മായ ഒരു കാര്യം തന്നെയാണ്‌.

ദ്വീപിൽ ഒരു വിമാനം ഇറങ്ങു​ന്നത്‌ ഇവിട​ത്തു​കാർക്ക്‌ ഒരു മഹാസം​ഭ​വ​മാണ്‌. അതു​കൊണ്ട്‌, സഹോ​ദ​രി​യെ സന്ദർശി​ക്കാ​നാ​യി ഞങ്ങൾ എത്തി​ച്ചേ​രു​മ്പോൾ വിമാ​ന​ത്താ​വ​ള​ത്തി​നു ചുറ്റു​മുള്ള  എല്ലാവ​രും​തന്നെ ആരാണ്‌ വരുന്ന​തെന്നു കാണാൻ തടിച്ചു​കൂ​ടും. ഒരിക്കൽ ഒരു സ്‌ത്രീ റോസി​റ്റ​യോ​ടു ചോദി​ച്ചു: “നീ ആരെയാണ്‌ കാത്തു​നിൽക്കു​ന്നത്‌?” അവർ ഇങ്ങനെ മറുപടി പറഞ്ഞു: “എന്റെ ആത്മീയ സഹോ​ദ​ര​നെ​യും സഹോ​ദ​രി​യെ​യും. എന്നെ കാണാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും വേണ്ടി മാത്ര​മാണ്‌ അവർ വരുന്നത്‌.” വയലിൽ ഒരുമി​ച്ചു പ്രവർത്തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ആത്മീയ പ്രോ​ത്സാ​ഹനം നൽകി​ക്കൊ​ണ്ടും ഞങ്ങൾ റോസി​റ്റ​യു​മൊത്ത്‌ മൂന്നു നാൾ ചെലവ​ഴി​ക്കു​ന്നു. അവിടെ പോയാൽ മിക്കവാ​റും അർധരാ​ത്രി​ക്കു മുമ്പായി ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങാ​റില്ല. കാരണം, ആത്മീയ സഹവാ​സ​ത്തി​നാ​യി റോസിറ്റ അത്ര ആകാം​ക്ഷ​യോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും.

മറ്റൊരു ദ്വീപിൽ ഒരു അഡ്വന്റി​സ്റ്റു​കാ​രൻ, അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അയൽക്കാ​ര​നായ സാക്ഷിയെ ഞങ്ങൾ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നതു ശ്രദ്ധിച്ചു. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​നോട്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു: “ഞാൻ ഇവിടെ താമസി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യിട്ട്‌ ഏഴു വർഷമാ​യി​ട്ടും എനിക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹനം തരാൻ എന്റെ സഭയിൽനിന്ന്‌ ആരും ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല.” അദ്ദേഹം ആ ദ്വീപി​ലെ ഒരു ചെറിയ അഡ്വന്റിസ്റ്റ്‌ കൂട്ടത്തി​ന്റെ അനൗ​ദ്യോ​ഗിക പാസ്റ്ററാണ്‌.

ടൂബ്വാ​യി ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ റയെവാ​വാ​യെ​യിൽ ആകെയുള്ള രണ്ടു പ്രസാ​ധ​ക​രാണ്‌ ഡാനി​യേ​ലും ഡോറി​സും. തികച്ചും ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു പ്രദേ​ശ​ത്താണ്‌ അവർ താമസി​ക്കു​ന്നത്‌. ഒരുവി​ധ​ത്തിൽ അവരുടെ അടുക്കൽ എത്തി​ച്ചേർന്ന​ശേഷം അന്ന്‌ ഉച്ചതി​രിഞ്ഞ്‌ അവരുടെ വീട്ടിൽ ഒരു യോഗം നടത്തു​ന്ന​തി​നു ക്രമീ​ക​രണം ചെയ്യ​ട്ടെ​യെന്ന്‌ ഞങ്ങൾ അവരോ​ടു ചോദി​ച്ചു. ആ നിർദേശം അവരെ പുളകം​കൊ​ള്ളി​ച്ചു. ആളുകളെ ക്ഷണിക്കാ​നാ​യി ഞങ്ങൾ എല്ലാവ​രും പുറ​പ്പെട്ടു. യോഗം നടത്താൻ വന്നപ്പോൾ, ഏഴു തോട്ടം തൊഴി​ലാ​ളി​കൾ അവരുടെ അന്നത്തെ ജോലി​യും കഴിഞ്ഞ്‌ ഞങ്ങളെ കാത്ത്‌ റോഡിൽ നിൽപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തോളിൽ ചേമ്പു നിറച്ച സഞ്ചിയു​മാണ്‌ അവരിൽ ചിലർ വന്നിരു​ന്നത്‌.

“വേഷ​മൊ​ന്നും സാരമി​ല്ലന്നേ, അകത്തോ​ട്ടു കയറി​വരൂ,” ഞങ്ങൾ അവരോ​ടു പറഞ്ഞു. അവർ അത്‌ അനുസ​രി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും  ഇരിപ്പി​ട​ങ്ങ​ളിൽ ഇരിക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം തറയി​ലാണ്‌ ഇരുന്നത്‌. യോഗം അവർക്കു വളരെ ഇഷ്ടമായി. പോകു​ന്ന​തി​നു മുമ്പായി അവർ അനേകം ചോദ്യ​ങ്ങ​ളും ചോദി​ച്ചു. ഉച്ചകഴി​ഞ്ഞത്തെ ആ യോഗം നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​നും സഹോ​ദ​രി​ക്കും വളരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​ജ​ന​ക​മാ​യി​രു​ന്നു. അതുത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങളുടെ സന്ദർശ​ന​ത്തി​ന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷ്യവും.

ഒറ്റപ്പെട്ട സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സന്ദർശി​ക്കു​ന്നത്‌ ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ പ്രയാ​സ​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണം അവരുടെ ദ്വീപിൽ വിമാ​ന​ത്താ​വളം ഉണ്ടായി​രി​ക്കു​ക​യില്ല എന്നതാണ്‌. ഒരിക്കൽ, വിമാ​ന​മി​റ​ങ്ങിയ ശേഷം, രണ്ടു പ്രസാ​ധകർ താമസി​ച്ചി​രുന്ന ദ്വീപി​ലേക്കു പുറങ്ക​ട​ലി​ലൂ​ടെ ഞങ്ങൾ രണ്ടു മണിക്കൂർ ബോട്ടു​യാ​ത്ര നടത്തി. ഏകദേശം 4 മീറ്റർ നീളമുള്ള ഒരു തുറന്ന സ്‌പീഡ്‌ ബോട്ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു ഞങ്ങൾ സഞ്ചരി​ച്ചത്‌. കുഴപ്പ​മൊ​ന്നും കൂടാതെ ഞങ്ങളെ മറുകര എത്തിക്കു​മോ​യെന്ന്‌ ചോദിച്ച്‌ ഉറപ്പു​വ​രു​ത്തി​യി​ട്ടാണ്‌ ഞങ്ങൾ ബോട്ടിൽ കയറി​യത്‌, രണ്ടാമ​തൊ​രു മോ​ട്ടോർ കൂടി കരുതി​യി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നും ഞങ്ങൾ ഉറപ്പു വരുത്തി. ബോട്ട്‌ നിന്നു​പോ​യിട്ട്‌ പസിഫിക്‌ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ ഒഴുകി​ന​ട​ക്കു​ന്നത്‌ അത്ര സുഖക​ര​മായ ഒരു അനുഭവം ആയിരി​ക്കി​ല്ല​ല്ലോ!

ലക്ഷ്യസ്ഥാ​നത്ത്‌ എത്തിയ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഞങ്ങൾ, ബോട്ടി​ല​ടിച്ച്‌ ചിതറി​ത്തെ​റിച്ച കടൽവെ​ള്ള​ത്തിൽ കുളി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്നു. കൂടാതെ ബോട്ടിൽ ആഞ്ഞടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന തിരമാ​ലകൾ നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ പുറം വേദനി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. മടക്കയാ​ത്ര​യി​ലും ഇതുതന്നെ ആയിരു​ന്നു അനുഭവം. സാൻഡ്ര പറയുന്നു: “അന്ന്‌ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ്‌ പ്രധാന ദ്വീപിൽ തിരി​ച്ചെ​ത്തിയ ശേഷം, അൽപ്പ​നേരം സുവാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കാ​നാ​യി ഞാൻ സൈക്കി​ളിൽ പുറ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ ബോട്ടു യാത്ര​യു​ടെ ഫലമായി ശരീര​മാ​കെ ഇളകി​യി​രു​ന്ന​തി​നാൽ എനിക്ക്‌ ഒട്ടും ശക്തി ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. പവിഴ​പ്പു​റ്റു​കൾ അരഞ്ഞു​കി​ട​ക്കുന്ന നിരത്തി​ലൂ​ടെ എന്റെ സൈക്കിൾ ബാലൻസു തെറ്റി നീങ്ങി. ഏറെ താമസി​യാ​തെ ഞാൻ നിലം​പൊ​ത്തി!”

ഇതെല്ലാം കണക്കി​ലെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ ഒറ്റപ്പെട്ട നമ്മുടെ സഹോ​ദ​രീ​സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​രെ സന്ദർശി​ക്കാൻ പോകുന്ന ഓരോ സന്ദർഭ​ത്തി​ലും യഹോ​വ​യ്‌ക്കും അവന്റെ സംഘട​ന​യ്‌ക്കും അവരോ​ടുള്ള ആഴമായ സ്‌നേ​ഹ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഞങ്ങൾ ധ്യാനി​ക്കു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണെന്നു നിങ്ങൾക്കു മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​മ​ല്ലോ. സത്യമാ​യും, അതിവി​ശി​ഷ്ട​മായ ഒരു ആത്മീയ കുടും​ബ​ത്തി​ലെ അംഗങ്ങ​ളാണ്‌ നമ്മൾ.—യോഹ. 13:35.

[ആകർഷക വാക്യം]

“എന്നെ കാണാ​നും പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കാ​നും വേണ്ടി മാത്ര​മാണ്‌ അവർ വരുന്നത്‌”

 [80, 81 പേജു​ക​ളി​ലെ ചാർട്ട്‌/ചിത്രങ്ങൾ]

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേഷ്യ—സുപ്ര​ധാന സംഭവങ്ങൾ

1835: തഹീഷ്യൻ ബൈബി​ളി​ന്റെ പരിഭാഷ പൂർത്തി​യാ​യി.

1930-കൾ: സിഡ്‌നി ഷെപ്പേ​ഡും ഫ്രാങ്ക്‌ ഡ്യൂവ​റും, തഹീതി​യും സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ മറ്റു ദ്വീപു​ക​ളും സന്ദർശി​ക്കു​ന്നു.

1940

1956: മാക്ക​റ്റേ​യ​യി​ലും തഹീതി​യി​ലും തീക്ഷ്‌ണ മായ പ്രസം​ഗ​വേല ആരംഭി​ക്കു​ന്നു.

1958: ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ ആദ്യമാ​യി രണ്ടുപേർ സ്‌നാ​പ​ന​മേൽക്കു​ന്നു.

1959: ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ ഷ്യയിലെ ആദ്യത്തെ സഭ പാപ്പീ​റ്റിൽ രൂപം​കൊ​ള്ളു​ന്നു.

1960

1960: യഹോ​വ​യു​ടെ സാക്ഷി​ക​ളു​ടെ നിയമ സമിതി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

1962: ദ്വീപു​ക​ളി​ലെ ആദ്യത്തെ രാജ്യ​ഹാൾ പാപ്പീ​റ്റിൽ നിർമി​ക്കു​ന്നു.

 1969: തഹീതി ആദ്യമാ​യി ഒരു അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷന്‌ ആതിഥ്യ​മ​രു​ളു​ന്നു.

1975: തഹീതി​യിൽ ബ്രാഞ്ച്‌ ഓഫീസ്‌ സ്ഥാപി​ക്കു​ന്നു.

1976: വീക്ഷാ​ഗോ​പു​ര​ത്തി​ന്റെ പരിഭാഷ തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ ആരംഭി​ക്കു​ന്നു.

1980

1983: പ്രഥമ ബെഥേൽ ഭവനത്തി​ന്റെ സമർപ്പണം.

1989: പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ അത്യുച്ചം 1,000-ത്തിൽ എത്തുന്നു.

1993: പുതിയ ബെഥേൽ ഭവനത്തി​ന്റെ​യും അതി​നോ​ടു ചേർന്നുള്ള സമ്മേളന ഹാളി​ന്റെ​യും സമർപ്പണം.

1997: ആദ്യത്തെ ശുശ്രൂ​ഷാ പരിശീ​ലന സ്‌കൂൾ നടത്തുന്നു.

2000

2004: ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യി​ലെ സജീവ പ്രസാ​ധ​ക​രു​ടെ എണ്ണം 1,746 ആയിത്തീ​രു​ന്നു.

[ഗ്രാഫ്‌]

(പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം കാണുക)

മൊത്തം പ്രസാ​ധ​കർ

മൊത്തം പയനി​യർമാർ

2,000

1,000

1940 1960 1980 2000

 [73-ാം പേജിലെ മാപ്പുകൾ]

(പൂർണ​രൂ​പ​ത്തിൽ കാണു​ന്ന​തിന്‌ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രണം നോക്കുക)

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ

ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ

മാർക്ക​സസ്‌ ദ്വീപു​കൾ

നൂകു ഹിവ

വാ പോയു

വാ ഹുക

ഹിവാ ഓവ

ഫാറ്റു ഹിവ

തൂവ​മോ​ട്ടൂ ദ്വീപ​സ​മൂ​ഹം

മാനിഹി

ആഹേ

റേങി​റോ​വ

ടാകാ​റോ​വ

ടാകാ​പോ​ട്ടോ

മാക്കറ്റേയ

അനാ

ഹാവു

സൊ​സൈറ്റി ദ്വീപു​കൾ

മാവു​പി​റ്റി

റ്റാഹായാ

റൈയ​റ്റേയ

ബോറാ ബൊറ

വാഹീനി

മോറേയ

തഹീതി

ടൂബ്വാ​യി (ഓസ്‌ട്രൽ) ദ്വീപു​കൾ

റൂറൂട്ടൂ

റിമേ​റ്റാ​റ

ടൂബ്വാ​യി

റേവാവേ

ഗാമ്പിയർ ദ്വീപു​കൾ

മോറേയ

തഹീതി

പാപ്പീറ്റ്‌

പുനീയ

പായേയ

ടോവ​ഹോ​ടൂ

വായി​റാ​വോ

 [66-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

[70-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ആദ്യമായി ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ സമഗ്ര സാക്ഷ്യം നൽകി​യ​വ​രിൽ ഷാൻ ഫെലി​ക്‌സും ഷാങ്‌-മാരി ഫെലി​ക്‌സും ഉൾപ്പെ​ടു​ന്നു

[71-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

1958-ൽ ഷാങ്‌-മാരി സ്‌നാ​പ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തിയ മാവൂയി പിയി​റാ​യി ആയിരു​ന്നു ആദ്യമാ​യി ആ പ്രദേ​ശത്ത്‌ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു ജീവിതം സമർപ്പിച്ച ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​ക്കാ​രൻ

[79-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

ആന്യെസ്‌ ഷെങ്കി​നോ​ടൊ​പ്പം (വലത്ത്‌) തഹീതി​യി​ലെ പ്രസം​ഗ​വേ​ലയെ പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കാൻ പിന്നീട്‌ എത്തി​ച്ചേർന്ന ക്ലൈഡ്‌ നിലും ഭാര്യ ആനും (താഴെ)

[85-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ജോൺ ഹൂബ്ലറും ഭാര്യ എലെനും 1960-ൽ സർക്കിട്ട്‌ വേല ആരംഭി​ച്ചു

[86-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

1962-ൽ പാപ്പീറ്റ്‌ സഭ അതിന്റെ ആദ്യത്തെ രാജ്യ​ഹാ​ളെന്ന നിലയിൽ, മേൽക്കൂ​ര​മേഞ്ഞ, എല്ലാ വശങ്ങളും തുറന്നു കിടക്കുന്ന ഈ ഹാൾ നിർമി​ച്ചു

[89-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

“വീക്ഷാ​ഗോ​പു​രം” മാസി​ക​യിൽ നിന്നുള്ള ലേഖനങ്ങൾ അടങ്ങിയ “ലാ സന്റിനെൽ” എന്ന പത്രിക—1965 ഏപ്രിൽ 15 ലക്കം

[92-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ആത്മീയമായി പുരോ​ഗതി പ്രാപി​ക്കാ​നാ​യി റ്റായിനാ റാറ്റാ​റോ തഹീഷ്യൻ ഭാഷ വായി​ക്കാ​നും എഴുതാ​നും പഠിച്ചു

[92-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എലിസബെറ്റ്‌ ആവെ (ഇരിക്കു​ന്നത്‌) കൊച്ചു​മകൾ ഡിയാന റ്റാവു​റ്റൂ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം

[95-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

അന്നയും ആന്റോ​ണി​യോ ലാന്റ്‌സ​യും

[96-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

വായിയേറേറ്റിയായി മാറാ​യും ഭാര്യ മാരി-മെഡ​ലെ​നും

[97-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ആറ്റോ ലാക്കൂർ

[98-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

റൂഡോൾഫ്‌ ഹാമാ​റൂ​റാ​യി

[99-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

എഡ്‌മോൺ റായി​യും ഭാര്യ വാഹി​നേ​റി​യി​യും (ഇടത്ത്‌), റ്റാറോയ റ്റെയ്‌റി​യി​യും ഭാര്യ കാറ്റ്‌

റിനു​മൊത്ത്‌ (വലത്ത്‌)

[100-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഓഗുവെസ്റ്റ്‌ റ്റെമാ​ന​ഹേ​യും ഭാര്യ സ്റ്റെലയും

[102-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ക്രിസ്റ്റ്യാനും ഷാൻ-പോൾ ലാസ്സലും (ഇടത്ത്‌); ലിനയും കോൾസോൻ ഡിനും (വലത്ത്‌)

[103-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

1970-കളിലെ ഒരു ഡിസ്‌ട്രി​ക്‌റ്റ്‌ കൺ​വെൻ​ഷ​നിൽ ഫ്രാൻസിസ്‌ സിക്കാരി (വലത്ത്‌) നടത്തുന്ന പ്രസംഗം റാജർ സേജ്‌ തർജമ ചെയ്യുന്നു

[107-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ഐലിനും ആലൻ റാഫാ​യെ​ല്ലി​യും

[108-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മാവൂറി മെർസ്യേ​യും മെലാ​നി​യും

[120-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

മാരി-ല്വെസും സെർഷ്‌ ഗോ​ളെ​നും മാർക്ക​സ​സിൽ മിഷന​റി​മാ​രാ​യി സേവി​ക്കു​ന്നു

[122-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

അലെക്‌സാൻഡർ റ്റെറ്റ്യാ​റാ​ഹി, ഭാര്യ എൽമയും ഏറ്റവും ഇളയ പെൺമ​ക്ക​ളായ റാവാ (ഇടത്ത്‌), റീവാ എന്നിവ​രു​മൊത്ത്‌

[126-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

തഹീഷ്യൻ പരിഭാ​ഷാ​സം​ഘം

[127-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

1969-ലെ “ഭൂമി​യിൽ സമാധാ​നം” അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര സമ്മേള​ന​മാ​യി​രു​ന്നു തഹീതി​യിൽ നടത്തപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ അന്താരാ​ഷ്‌ട്ര കൺ​വെൻ​ഷൻ

[128-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബോറാ ബൊറ ദ്വീപി​ലെ ഈ രാജ്യ​ഹാ​ളാണ്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ പോളി​നേ​ഷ്യ​യിൽ അവസാ​ന​മാ​യി പണിക​ഴി​പ്പി​ച്ചത്‌

[130-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ക്രിസ്റ്റിനും ഫെലി​ക്‌സ്‌ റ്റെയ്‌മാ​റി​യി​യും

[131-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ബ്രാഞ്ച്‌ കമ്മിറ്റി അംഗങ്ങൾ, ഇടത്തു​നിന്ന്‌: ആലൻ ഷാമേ, ഷേറാർ ബാൾസ, ല്യൂക്‌ ഗാൻഷേ

 [132, 133 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

(1) തഹീതി ബ്രാഞ്ച്‌ കെട്ടിടം

(2) 2002 ജൂ​ലൈ​യിൽ ഷേറാർ ബാൾസ “യഹോ​വ​യോട്‌ അടുത്തു ചെല്ലു​വിൻ” എന്ന പുസ്‌തകം തഹീഷ്യൻ ഭാഷയിൽ പ്രകാ​ശനം ചെയ്യുന്നു

 (3) തഹീതി​യി​ലെ ബെഥേൽ കുടും​ബം