ഗീതം 145

ദീർഘക്ഷമയുളളവരായിരിക്കുക

(1 തെസ്സലൊനീക്യർ 5:14)

1. യാ-ഹെ-ന്തു ശ്രേ-ഷ്‌ഠ ദൃ-ഷ്ടാ-ന്തം വെ-ച്ചു

ദീർ-ഘ-മാം സ്വ-ക്ഷ-മ-യാൽ!

നി-ന്ദ-യ-ധി-കം താൻ കേ-ട്ടെ-ങ്കി-ലും,

മു-ഷി-ഞ്ഞി-ല്ലൊ-രു-നാ-ളും.

ഇ-സ്രാ-യേ-ലോ-ടു ക്ഷ-മി-ച്ചു അ-വൻ,

മ-നു-ഷ്യ-വർ-ഗ-ത്തോ-ടും

തൻ തൊ-ഴു-ത്തി-ലെ അ-ജ-ഗ-ണ-വും

കാൺ-മൂ ദൈ-വ-ത്തിൻ ക്ഷ-മ.

2. നി-ത്യ-യ-ശ-സ്വി യ-ഹോ-വ ന-മ്മിൽ

ദീർ-ഘ-ക്ഷ-മ പു-ലർ-ത്തിൽ,

ക്ഷ-മ ല-ഭി-ച്ച ന-മ്മ-ളും ത-ഥാ

കാ-ണി-ക്കിൻ ഈ സത്‌-ഗു-ണം.

വ-യ-ലി-ലാ-വ-ശ്യം ആ-ത്മ-ഫ-ലം,

ദ-യാ പൂർ-വം ഭാ-ഷി-പ്പാൻ.

ചി-ന്ത-യ-റ്റാ-വേ-ശം കൊ-ണ്ടി-ടാ-തെ

സൗ-മ്യ-രായ്‌ വി-ള-ങ്ങി-ടാം.

3. ദീർ-ഘ-ക്ഷ-മ കാ-ക്കു-മൈ-ക്യം ന-മ്മിൽ,

സം-പു-ഷ്ടി പ-കർ-ന്നി-ടും,

കു-ടും-ബ-ത്തി-ലും സ-ഭ-യി-ലും നാം,

ദി-വ്യാ-നു-മോ-ദം നേ-ടാൻ.

ദൈ-വി-ക സ്‌നേ-ഹ-വും ജ്ഞാ-ന-വു-മോ

തു-ണ ക്ഷ-മ കാ-ണി-പ്പാൻ.

ഈ ഗു-ണം വേ-ണം സ-ഹി-ച്ചു നിൽ-പ്പാൻ,

പൂർ-ണ-ത-യിൻ നാ-ളോ-ളം.