ഗീതം 39

ദൈവത്തിന്റെ യോദ്ധാക്കൾ മുന്നേറുന്നു

(1 തിമൊഥെയൊസ്‌ 6:⁠12)

1. യ-ഹോ-വ-യിൻ സൈ-ന്യം തൻ

നാ-മ-ത്തിൻ സ്‌തു-തി-ക്കായ്‌

സർ-വ ശ-ക്തി-യും തി-രി-

ച്ചു മു-ന്നേ-റി-ടു-ന്നു.

മ-ഹാ സർ-പ്പ-മ-വ-രെ

ക-യ്യേ-റി-യെ-ന്നാ-ലും,

ദൈ-വം തൻ കൈ-ത്ത-ണ-ലിൽ

കാ-ക്കും സു-ര-ക്ഷി-തം.

2. ആ-ക്ര-മി-ച്ച-ട-രാ-ടും

യാ-ഹിൻ ദി-ന-മി-തിൽ

ചൊ-ല്ലും വ-ച-നം ധീ-രം

സം-ഭ്ര-മ-മെ-ന്തി-നു?

സേ-നാ-ധി-പ-നാം പു-ത്രൻ

പോ-രാ-ടും നീ-തി-ക്കായ്‌.

നാം അ-വ-ന്നോ-ടു ചേ-രും;

ത-ന്നു-പ-രോ-ധ-ത്തിൽ.

3. മു-ന്നേ-റും ദൈ-വ-മൊ-ത്തു,

വി-ജ-യം നി-ശ്ച-യം.

സം-സ്ഥാ-പ-നം-വ-രെ നാം

സ-തീ-ക്ഷ്‌ണം തു-ട-രാം.

ജ-യം നി-ശ്ചി-ത-മാ-കെ

വാ-ഗ്‌ദ-ത്ത സ-മ്മാ-നം

സം-ശോ-ധി-ത വി-ശ്വ-സ്‌ത

തീ-ക്ഷ്‌ണർ-ക്കായ്‌ ഭ-ദ്ര-മാം.