ഗീതം 37

ദൈവമുമ്പാകെ ഒരു നല്ല പേർ സമ്പാദിക്കുക

(സഭാപ്രസംഗി 7:⁠1)

1. ദൈ-വാം-ഗീ-കാ-രം

ഹൃ-ദ്യാ നാം കാം-ക്ഷി-പ്പൂ.

ദൈ-വ-പ്ര-സാ-ദം

ന-മു-ക്കു മു-ഖ്യ-മാം.

തി-രു-മു-മ്പാ-കെ നാം

ന-ല്ലൊ-രു നാ-മ-വും

സ-മ്പാ-ദി-ച്ചീ-ടാൻ

യ-ത്‌നി-ച്ചി-ടാം.

2. ചെ-യ്‌തി-യാൽ വാ-ക്കാൽ

സത്‌-പേ-രു-ണ്ടാ-ക്കി-ടാം.

ഇ-ത-ല്ലോ ന-മ്മൾ

ഹൃ-ദ്യാ വാ-ഞ്‌ഛി-പ്പ-തും.

യാ-ഹോ-ടു ചാ-യു-കിൽ

സത്‌-കീർ-ത്തി നേ-ടി നാം,

ത-ന്നാ-ശി-ഷ-ങ്ങൾ

പ്രാ-പി-ച്ചി-ടും.

3. ദി-വ്യാ-ജ്ഞ കാ-ത്തു

സത്‌-പേർ നേ-ടു-ന്ന-തോ

ജീ-വത്‌-പ്ര-ധാ-ന

ആ-വ-ശ്യ-മ-ല്ല-യോ.

തൻ മൊ-ഴി കാ-ത്തു നാം

തൻ മ-ഹ-ത്ത്വ-ത്തി-നായ്‌

യ-ത്‌നി-ക്കിൽ സ്‌നേ-ഹി-

ത-നാ-കും താൻ.

4. ഈ ദു-ഷ്ട നാ-ളിൽ

യാ-ഹിൻ മു-മ്പാ-കെ നാം,

വി-ശി-ഷ്ട നാ-മം

നേ-ടാ-ന-ധ്വാ-നി-ക്കാം.

ശ-രി നാം ചെ-യ്‌തെ-ന്നും

പ്ര-ഭേ നാം പോ-യി-ടാം,

ശ-ക്ത-മായ്‌ രാ-ജ്യം

പ്ര-സം-ഗി-ക്കാം.