നമുക്കു വിശ്വാസമുണ്ടായിരിക്കണം
ഗീതം 144
നമുക്കു വിശ്വാസമുണ്ടായിരിക്കണം
1. തൻ പ്ര-വാ-ച-ക-ന്മാർ മൂ-ലം ദൈ-വം താൻ
പ-ണ്ടു സം-സാ-രി-ച്ചു പ-ല കാ-ല-ത്തായ്.
സ്വർ-ഗ സു-ത-നാൽ ഒ-ടു-വി-ല-രു-ളി;
ശ്ര-ദ്ധി-ച്ചി-ടു-കിൽ സു-ര-ക്ഷ നേ-ടീ-ടാം.
(കോറസ്)
ബൈ-ബിൾ ജ-നി-പ്പി-ക്കും വി-ശ്വാ-സം കാ-ത്തി-ടാം;
ആ വി-ശ്വാ-സം ശ-ക്ത-മാ-ക്ക-തി-ജീ-വി-ക്കാൻ.
ന-മ്മി-ലു-മു-ണ്ടോ സ-ജീ-വ-മാം വി-ശ്വാ-
സം കാ-ക്കു-മീ വി-ശ്വാ-സം ദേ-ഹി-യെ.
2. സം-സാ-ര സ്വാ-ത-ന്ത്ര്യം കൈ-വി-ടി-ല്ല നാം,
ഘോ-ഷി-ച്ചു പ-ഠി-പ്പി-ക്കാൻ വേ-ണം ധൈ-ര്യം.
കർ-ത്തൻ കാ-ല-ടി വി-ശ്വാ-സാൽ പിൻ-ചെ-ന്നാൽ
സ-മൃ-ദ്ധ പ്ര-തി-ഫ-ലം യാ-ഹേ-കീ-ടും.
(കോറസ്)
3. പിൻ-വാ-ങ്ങും വി-നാ-ശ യോ-ഗ്യ-ര-ല്ല നാം,
യാ-ഹിൻ വി-ശ്വ-സ്ത-രാം സേ-വ-ക-ര-ല്ലോ.
എ-തി-രി-കൾ എ-ഴു-ന്നേ-റ്റെ-തിർ-ത്താ-ലും,
നാം യ-ഹോ-വ-യിൽ കാ-ത്തി-ടും വി-ശ്വാ-സം.
(കോറസ്)