ഗീതം 159

നമ്മുടെ സമാധാന സ്വത്ത്‌

(യോഹന്നാൻ 14:27)

1. അ-ഭ-ക്തർ, സാ-ത്താൻ ഗ-ണം,

തൻ മ-ന-സ്സു-ള്ളോർ;

ഗർ-വ-മു-ള്ളോ-രേ-വ-രും

ശാ-ന്തി ശൂ-ന്യ-രാം.

അൻ-പെ-ഴും വി-ശ്വ-സ്‌ത-രാം

ദൈ-വ-പ്രി-യർ-ക്കോ

ദി-വ്യ-ശാ-ന്തി യേ-ശു-വിൻ

മൂ-ലം കൈ-വ-രും.

2. വാ-ഴ്‌ത്തിൻ ന്യാ-യ ശാ-ന്തി-യിൽ

യാ-ഹാം ദൈ-വ-ത്തെ,

യു-ദ്ധം നീ-ക്കി ഐ-ക്യ-ത്തെ

ആ-ന-യി-ച്ചി-ടും.

ശാ-ന്തി പ്ര-ഭു-വേ-ശു-വോ

തോ-ഴൻ സൗ-മ്യർ-ക്കായ്‌,

നീ-തി യു-ദ്ധം ജ-യി-ക്കും;

ചൊ-ല്ലും ശാ-ന്തി-യും.

3. വെ-ടി-ഞ്ഞു നാം പാ-രു-ഷ്യം,

സ്വാർ-ഥ ശ-ങ്ക-യും.

വാൾ ശൂ-ല-ങ്ങൾ മാ-റ്റി നാം

കൊ-ഴു-വാ-ക്കി-ടും.

ശാ-ന്തി കാ-ത്തി-ടാ-നായ്‌ നാം

ക്ഷി-പ്രം ക്ഷ-മി-ക്കിൽ,

കർ-ത്ത-ന്ന-ജം പോ-ലെ നാം

എ-ന്നും ജീ-വി-ക്കും.

4. നീ-തി-ഫ-ലം ശാ-ന്തി നാം

വ-ഹി-ച്ചി-ടേ-ണം,

പ്രാർ-ഥ-നേ നേ-ടി-ടു-ന്ന

ജ്ഞാ-ന-ത്തെ-ളി-വായ്‌.

ശാ-ന്തി-യാൽ ഈ മാർ-ഗ-ത്തെ

കാ-മ്യ-മാ-ക്കി-ടാം,

പൂർ-ണ നാൾ സ-ന്തു-ഷ്ടി കൈ-

വ-രു-ത്തും വ-രെ.