ഗീതം 54

നാം വിശുദ്ധരായിരിക്കണം

(1 പത്രൊസ്‌ 1:​15, 16)

1. കൽ-പ്പി-ച്ചു ദൈ-വം നാം വി-ശു-ദ്ധ-രാ-കാൻ,

ക്രി-സ്‌തു-വിൽ നാം വെ-ടി-പ്പാ-യി-രി-ക്കെ.

താ-ഴ്‌മ-യു-ള്ളൊ-രു ശു-ദ്ധ-ജ-ന-മായ്‌

എ-ല്ലാർ-ക്കും മു-മ്പാ-കെ കാ-ണ-പ്പെ-ടാം.

2. വേർ-തി-രി-ച്ചു ന-മ്മെ യാ-ഹി-ന്റെ സ്വ-ത്തായ്‌,

തൻ ശു-ദ്ധ ജാ-തി-യും, വേ-റെ ആ-ടും.

ദൈ-വ-നീ-തി-ക്കായ്‌ ന-മ്മു-ടെ പ്രി-യം

ശ്രേ-ഷ്‌ഠ-വൃ-ത്തി-യാൽ നാം ഏ-റ്റു ചൊൽ-വൂ.

3. ദൈ-വം ന-മ്മെ ശു-ദ്ധി-ചെ-യ്യും വി-ധ-ങ്ങൾ

എ-ത്ര-യോ ഹൃ-ദ്യം നാം മു-ന്നേ-റു-മ്പോൾ.

സ-ത്യ-ത്തിൻ നി-റ-വേ-കും ന-മു-ക്കായ്‌,

പി-ന്നോ-ട്ടു നോ-ക്കേ-ണ്ട-തി-ല്ലി-നി-മേൽ.

4. അ-വ-സ-ര-ങ്ങൾ നാം പാ-ഴാ-ക്കി-ടാ-തെ

ശു-ദ്ധി-യിൽ വ-ളർ-ന്നു, ദീ-പ്‌തി-യിൽ പോയ്‌

യാ-ഹെ സ്‌തു-തി-ച്ചു തേ-ടാം തൻ പ്രീ-തി,

വി-ശു-ദ്ധ വി-ശ്വ-സ്‌തൻ നേ-രു-ള്ളോൻ താൻ.