ഗീതം 137

നിയമിത കാലം സമീപിക്കുന്നു

(ഹബക്കൂക്‌ 2:3)

1. യ-ഹോ-വേ വി-ശു-ദ്ധ-നാം

ശി-ലാ-ദുർ-ഗ-മാ-യോ-നേ,

ഗർ-ജി-ക്കും നീ സീ-യോ-നിൽ;

ആ-സ-ന്നം നിൻ വി-ധി.

കാ-ലം എ-ടു-ത്തീ-ടി-ലും,

വൈ-കീ-ടു-ക-യി-ല്ല കാൺ!

ബ-ദ്ധ-പ്പെ-ട്ട-ടു-ക്കു-ന്ന-

ന്ത്യം; ഞ-ങ്ങൾ കാ-ത്തി-ടും.

2. നീ-ളു-കി-ല്ല കാ-ല-ങ്ങൾ

നീ വാ-ളെ-ടു-ക്കു-വാ-നായ്‌.

ഭൂ-വിൽ കാൺ-മൂ നിൻ സേ-വ

വീ-ണ്ടും സ്ഥാ-പി-ത-മായ്‌.

ദു-ഷ്ട-ന്മാർ അ-മർ-ഷ-ത്തിൽ

ഉ-പ-ദ്ര-വി-ച്ചെ-ന്നാ-ലും,

നിൻ ഭു-ജ-മു-യർ-ത്താ-നായ്‌

നിൻ കാ-ലം വ-ന്നി-താ.

3. സർ-വാ-ധീ-ശാ, സർ-വ-ശ-

ക്താ, നിൻ നാ-മം യ-ഹോ-വ.

എ-ല്ലാ-രും നി-ശ്ശ-ബ്ദം നിൻ

കീർ-ത്തി-യ-റി-യ-ട്ടെ.

നിൻ സു-ത-നാൽ വാ-ണീ-ടു-

ന്നു നീ പ്ര-ബ-ല-നായ്‌ കാൺ

സിം-ഹാ-സ-ന-സ്ഥൻ ദൈ-വം

നീ വാ-ഴ്‌വു പാ-രി-ന്മേൽ.

4. സ-മ്മോ-ദ-മു-യർ-ത്തും നാ-

ദം; നിൻ സ്‌തു-തി-ക്കായ്‌ പാ-ടും,

ക്രി-സ്‌തേ-ശു-വു-മൊ-ത്തു നീ

ര-ക്ഷ-യാ-ന-യി-പ്പൂ.

രാ-ജ-ശ്രേ-ഷ്‌ഠാ നിൻ നി-യു-

ക്ത-കാ-ലം വ-ന്ന-തി-നാൽ

നിൻ മ-ഹദ്‌-വി-ജ-യം ഞ-

ങ്ങൾ നോ-ക്കി-പ്പാർ-ക്കു-ന്നു.