പുനരുത്ഥാനം—ദൈവത്തിന്റെ സ്‌നേഹ കരുതൽ
ഗീതം 185
പുനരുത്ഥാനം—ദൈവത്തിന്റെ സ്‌നേഹ കരുതൽ
1. മ-നു-ഷ്യ പ്ര-ത്യു-ത്ഥാ-നം മേൽ-
നി-ന്നു-ള്ള കാ-രു-ണ്യം,
ദൈ-വി-ക സ്‌നേ-ഹേ ക്രി-സ്‌ത്യൻ യാ-
ഗ-ത്താൽ നി-ശ്ച-യ-മായ്‌.
മു-മ്പേ ചെ-റി-യ-ജ-ഗ-ണം
എ-ണീ-റ്റു-ജീ-വി-ക്കും,
മൃ-ത്യു-വോ-ളം വി-ശ്വ-സ്‌തർ സ-
ഹ-സ്രാ-ബ്ദം വാ-ണി-ടും.
2. പ-ക-രും ജീ-വൻ സാ-ക്ഷി-ക-
ളിൻ മേ-ഘ-ത്തി-ന്നു-മായ്‌,
അ-വർ-ക്കായ്‌ ശ്രേ-ഷ്‌ഠോ-ത്ഥാ-ന-ത്തിൻ
വാ-ഗ്‌ദാ-നം കൽ-പ്പി-തം.
ഇ-പ്പോൾ മൃ-ത്യു ഭ-വി-ക്കും വേ-
റെ-യാ-ട്ടിൻ കൂ-ട്ട-മോ
ഉ-ണർ-ന്നെ-ണീ-ക്കും നേ-ര-ത്തേ
ദൈ-വ മ-ഹി-മ-യ്‌ക്കായ്‌.
3. മൃ-തർ ക്രി-സ്‌തു-വിൻ-ശ-ബ്ദം കേ-
ട്ടു ത-ന്റെ ചാ-ര-ത്തായ്‌,
മ-രി-ച്ച ക-ള്ള-നെ-പ്പോൽ മോ-
ദി-ക്കും പർ-ദീ-സ-യിൽ.
സ-ഹ-സ്രാ-ബ്ദ-വാ-ഴ്‌ചാ-ന്ത്യ-ത്തിൽ
അ-ന്ത്യ-പ-രീ-ക്ഷ-യായ്‌;
സാ-ത്താ-ന്റെ കെ-ണി ഒ-ഴി-വോർ
ധ-ന്യ-രായ്‌-ത്തീർ-ന്നി-ടും.
4. ചെ-റി-യ ഗ-ണ-ശേ-ഷി-പ്പേ
വേ-റെ അ-ജ-ങ്ങ-ളേ,
മൃ-ത-രാം പ്രി-യ-രെ വീ-ണ്ടും
കാ-ണാ-മെ-ന്നു ചൊൽ-ക.
കർ-ത്ത-ന്റെ ആ-ജ്ഞ-യാം തൻ വേ-
ല-യിൽ വർ-ധി-ച്ചി-ടാം,
മൃ-ത്യു ത-ട-ഞ്ഞി-ടാ-തെ പ്രാ-
പി-ക്കും സ-മ്മാ-ന-വും.