ഗീതം 166

യഹോവയുടെ സൈന്യത്തെ കാണുക!

(യോവേൽ 2:7)

1. കാ-ണ്മിൻ ബാ-ബേൽ മു-ക്ത

യാ-ഹിൻ സേ-ന-യെ,

യേ-ശു-വിൻ രാ-ജ്യ-ത്തെ

ഘോ-ഷി-ക്കു-ന്നോ-രായ്‌.

മു-ന്നേ-റു-ന്നു ധീ-രം,

സ-ന്ന-ദ്ധ-ഭ-ടർ;

അ-വ-രിൻ മു-ഖ-ങ്ങൾ

ദൃ-ഢ നിർ-ഭ-യം.

ദൈ-വാ-ശ്ര-യ-ത്തിൽ പു-

ത്ര-നെ പിൻ ചെ-ന്നു,

ഘോ-ഷി-ക്കു-ന്നാ-മോ-ദാൽ:

‘ദൈ-വം വാ-ഴു-ന്നു.’

2. കാ-ണ്മിൻ യാ-ഹിൻ ദാ-സർ

തി-ര-ഞ്ഞി-ടു-ന്നു,

ബാ-ബേൽ ബ-ദ്ധ-രാ-യ

ചെ-മ്മ-രി-യാടെ.

ര-ക്ഷി-പ്പാൻ ശ്ര-മി-പ്പു,

സ-ന്ദർ-ശ-ന-ത്താൽ;

രാ-ജ്യ-ഹാ-ളി-ലേ-ക്കു

ക്ഷ-ണം നൽ-കി-യും.

മോ-ചി-ത-മാ-മാ-ടെ

സ്ഥി-രം പിൻ-ചെ-ന്നു

ന-വ്യ സ-ത്യ പാ-ഠം

പ-ഠി-പ്പി-ച്ചി-ടും.

3. കാൺ-ശേ-ഷി-പ്പിൻ കൂ-ടെ

ഗ-മി-ച്ചി-ടു-ന്നു,

മ-ഹാ-പു-രു-ഷാ-രം

ധീ-ര സം-ഘ-മായ്‌.

പാ-മ്പിൻ ജാ-ഗ്ര-ത-യും

പ്രാ-വിൻ ശു-ദ്ധി-യും

പീ-ഡ-ന-ത്തിൽ ധൈ-ര്യം

കാ-ട്ടീ-ടു-ന്ന-വർ.

ദൈ-വ-സ്‌തു-തി-യിൽ പ്ര-

മോ-ദം കാ-ണു-ന്നോർ;

ശു-ദ്ധാ-രാ-ധ-ന-യിൽ

വൃ-ദ്ധി-പ്രാ-പി-പ്പൂ.