ഗീതം 125

‘യഹോവ എന്റെ പക്ഷത്താകുന്നു’

(സങ്കീർത്തനം 118:6)

1. എൻ ചി-ത്തം ദൈ-വം യാ-ഹി-ലാ-

ശ്രി-തം സ്ഥി-ര ദൃ-ഢ-വും.

തൻ മാർ-ഗേ പോയ്‌ തൻ ഹി-തം സ-

ദാ പാ-ലി-പ്പാൻ എ-ന്നാ-ശ.

ഞാൻ ജീ-വ പാ-തേ പോ-ക-വേ

വൻ-ക്ലേ-ശ-ങ്ങൾ ഉ-ണ്ടാ-കാം,

എൻ ചാ-ര-ത്തു-ള്ള ദൈ-വ-മോ

സ്‌നേ-ഹാൽ ആ-ശ്ലേ-ഷി-ച്ചി-ടും!

(കോറസ്‌)

യ-ഹോ-വ ദൈ-വ-മെൻ പ-ക്ഷം

വാ-ഴ്‌ത്തി സ്‌തു-തി-ക്കും ഞാ-നെ-ന്നേ-ക്കും.

2. ഈ നാ-ഴി-ക-യി-ലെൻ വി-ശ്വാ-

സം ശോ-ധി-ത-മായ്‌-ത്തീ-രും.

സാ-ത്താ-ന്യ-സേ-ന ക്രൗ-ര്യ-മോ-

ടെ-ന്നെ വ-ല-യം ചെ-യ്‌വൂ.

അ-ക-റ്റി-ടും അ-വ-രെ ഞാൻ

ദി-വ്യ സം-ര-ക്ഷ-ണ-യിൽ.

തൻ നാ-മ-വാ-ഹ-കർ-ക്കു ദൈ-

വം ആ-ഴ-സ്‌നേ-ഹ-മേ-കും.

(കോറസ്‌)

3. യ-ഹോ-വ ശു-ദ്ധ ജ-ന-ത്തി-

ന്ന-തിർ വി-സ്‌തൃ-ത-മാ-ക്കും.

തൻ ഹി-തം, ആ-ജ്ഞ പാ-ലി-പ്പാൻ

അ-നേ-കർ ചേർ-ന്നി-ടു-ന്നു.

അ-വ-രെ താൻ തു-ണ-ച്ച-വ-

രിൽ മോ-ദം ക-ണ്ടെ-ത്തീ-ടും.

ഞാ-നും ത-ഥാ ശു-ഷ്‌കാ-ന്തി-യോ-

ടെ സേ-വി-ച്ചീ-ടു-മെ-ന്നും.

(കോറസ്‌)